Psaras έγραψε: Σάβ 02 Αύγ 2025, 08:48 Δεν θέλω να φανώ απαισιόδοξος, αλλά όσο κι αν προσπαθώ να κρατήσω μια σπίθα ελπίδας αναμμένη, όλα δείχνουν πως αν δεν υπάρξει μια θεαματική ανατροπή, το παιχνίδι είναι χαμένο.
Και δεν είναι χαμένο μόνο διοικητικά. ΠΑΟΚ ήμασταν και πριν τον Ιβάν. Είναι χαμένο στο επίπεδο του ήθους, της ενότητας, της ταυτότητας. Αυτό που κάποτε λέγαμε μπιζιμ ΠΑΟΚ, από την 16η του Ιούνη γίνεται σταδιακά ονλαρίν ΠΑΟΚ. Και το πιο πικρό; Αυτό συμβαίνει στα 100 χρόνια του συλλόγου. Εκεί που θα ‘πρεπε να γιορτάζουμε, σε λίγο θα νιώθουμε ξένοι στο ίδιο μας το σπίτι.
Ο ΑΣ φαίνεται να έχει τη στήριξη συγκεκριμένων συνδέσμων και την ανοχή κάποιων άλλων. Μόνο αυτές οι πλάτες, χωρίς άλλους θεσμούς, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο ή αντίλογο, αρκούν για να του επιτρέψουν να προχωρήσει ανενόχλητος προς ό,τι έχει στο μυαλό του. Και με τα μέχρι τώρα δεδομένα αυτό το ό,τι δεν είναι ούτε ξεκάθαρο ούτε απαραίτητα προς όφελος του συλλόγου και αυτών που πρεσβεύει.
Πίστευα και ειλικρινά το ήθελα ότι η χθεσινή ανακοίνωση των ανθρώπων της ΚΑΕ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως καταλύτης, να δώσει μια ανάσα, ένα σημάδι πως δεν είναι όλα χαμένα. Είδα λόγο ενωτικό, ανθρωπους έτοιμους για υπεύθυνο διάλογο, μια λύση. Στον αντίποδα, είδαμε μια επιθετική, σχεδόν αλαζονική, απάντηση από τον ΑΣ και από τον ΑΜΠΑΛΑΕΑ, λες και δεν επιδιώκουν σύμπνοια αλλά την κυριαρχία.
Η ρητορική τους και κυρίως η γλώσσα που χρησιμοποιούν δείχνει ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση να πέσουν οι τόνοι. Κανείς δεν φαίνεται πρόθυμος να σταματήσει αυτό το τρένο του διχασμού, το οποίο πλέον τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Από την πρώτη στιγμή είχα εκφράσει την άποψη πως μόνη λύση είναι η προκήρυξη Γενικής Συνέλευσης και η διενέργεια εκλογών. Μια δημοκρατική διαδικασία, ώστε να αποφασίσει ο κόσμος, να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του, να υπάρξει επιτέλους μια καθαρή, θεσμική απάντηση στο χάος που προκάλεσε ο ΑΣ. Αλλά πια δεν είμαι τόσο σίγουρος. Με τις ανακοινώσεις να στάζουν ειρωνεία, επιθετικότητα και τεχνητή πόλωση, φοβάμαι πως ακόμη κι αν γίνει ΓΣ, θα είναι παρωδία. Μια κακόγουστη παράσταση, σε σκηνοθεσία γνωστή και με σενάριο προδιαγεγραμμένο.
Έμείς, οι απλοί φίλαθλοι, οι κάτοχοι διάρκειας, τα απλά μέλη του ΑΣ, οι μικρομέτοχοι σε ΠΑΕ και ΚΑΕ, δεν έχουμε μικρόφωνα, δεν έχουμε μηχανισμούς, δεν κουβαλάμε συμφέροντα. Έχουμε μόνο μνήμη και συνείδηση.Δεν ζητήσαμε τίποτα, δεν περιμέναμε ανταλλάγματα. Μονάχα να μην χάσουμε αυτό που αγαπήσαμε. Αυτόν τον ΠΑΟΚ. Τον μπιζίμ.
Στα της συνέντευξης τύπου:
Όπως σέβομαι τον πατέρα μου, έτσι σέβομαι και τον Ιβάν. Μπορεί να είμαι αλαφροΐσκιωτος, χαζός, ρομαντικός, υπερ του δεόντως συναισθηματικός, αλλά όπως η σχέση με τον πατέρα μου δεν κρίνεται από το αν θα μου γράψει ένα ακίνητο ή ένα αυτοκίνητο, έτσι και η σχέση μου με τον Ιβάν δεν εξαρτάται πλέον από ένα συμβόλαιο ποδοσφαιριστή, ούτε από το αν έχει ρευστότητα ή όχι. Από την ημέρα, που τσαλακώθηκε για πάρτη μου, όταν με έκλεβαν μέσα στην Τούμπα είναι σχέση ψυχής, εμπιστοσύνης και ευγνωμοσύνης. Τον σέβομαι γιατί σήκωσε τον σύλλογο στις πλάτες του όχι μόνο με χρήματα, αλλά με στάση, με συνέπεια, με πίστη και με περηφάνια. Έδωσε υπόσταση στον ΠΑΟΚ, έκανε πράξη τα όνειρα μου.
Γι’ αυτό και θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο ο ΑΣ να πει ή να παρουσιάσει οτιδήποτε σε μια συνέντευξη Τύπου που θα με κάνει να αναθεωρήσω τη σχέση μου με τον Ιβάν.
Αντί επιλόγου:
Το πως σκέφτομαι και την λογική ή την παραφροσύνη μου δεν μπορώ να την επιβάλλω σε κανέναν. Ας συμφωνήσουμε όμως σε κάτι, σε όποια πλευρά της όχθης και αν βρεθούμε ο ΠΑΟΚ είναι πάνω από όλα. Πάνω από τον Ιβάν, τον Τέλη, το ΔΣ του ΑΣ, τα λεφτά και τις χορηγίες. Πάνω από πρόσωπα, συμφωνίες, αξιώματα και συγκυρίες. Όμως ο ΠΑΟΚ, νομοτελειακά, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι πάνω από τη συνείδηση, τη μνήμη και την αξιοπρέπεια. Γιατί χωρίς αυτά, ο ΠΑΟΚ παύει να είναι αυτό που αγαπήσαμε.
ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΦΙΛΕ!!
