Όταν, κάπου τον Οκτώβριο - Νοέμβριο, είχες πάρει το "χρίσμα" του υπηρεσιακού, σε ανύποπτη στιγμή είχα πει ότι ίσως βρήκαμε τον πρώτο μας προπονητή!!!
Τελικά, εξελίχθηκες στον ίσως μακροβιότερο "υπηρεσιακό" προπονητή του Π.Α.Ο.Κ. !!!
Άκουσες πολλά, τα περισσότερα, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, αρνητικά και λίγα αιμετικά, θα έλεγα, που ξεπερνούσαν κάθε όριο, πάνω στα νεύρα και στον θυμό βέβαια των καταστάσεων.
Έζησες μεγάλες στιγμές με την ομάδα, αλλά και πολλές θλιβερές, ίσως κάποιες φορές και ταπεινωτικές!
Θα σου αναγνωρίσω ότι πάλεψες όσο μπορούσες, θα πιστέψω ότι δεν θέλησες το κακό της ομάδας γιατί είσαι κι εσύ βγαλμένος από τα σπλάχνα του Π.Α.Ο.Κ. και δεν αρνήθηκες τα οπαδικά σου αισθήματα, τα οποία, δεν ξέρω κατά πόσο επηρρέασαν τη δουλειά σου, γιατί είναι σίγουρο ότι σε έναν βαθμό το έκαναν!!!
Θα θεωρήσω ότι φεύγεις σαν φίλος, που έδωσες ότι μπορούσες και θέλω να κάνεις κι εσύ το ίδιο, να φύγεις με ψηλά το κεφάλι, υπερήφανος που κοουτσάρισες την ομάδα της καρδιάς σου και άσε τα υπόλοιπα να τα γράψει η ιστορία...
... και που ξέρεις, κάποια στιγμή στο μέλλον, ίσως ξαναβρεθούμε, όταν όλα θα είναι αλλιώς...
Καλή συνέχεια ... Φερνάντο Χάβο !!!
