Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos
- CHRISTAKIS
- Δημοσιεύσεις: 406
- Εγγραφή: Τρί 11 Δεκ 2007, 17:24
- Τοποθεσία: Ιεράπετρα Κρητης
-
- Δημοσιεύσεις: 3326
- Εγγραφή: Τρί 14 Οκτ 2008, 23:38
- Τοποθεσία: Bologna
Re: Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos
Αν είχαμε χάσει όμως? +200 σελίδες με κράξιμο...
Άκυρο σε όλους τους προπονητακιδωθυροπεντεξάκηδες.
Άκυρο σε όλους τους προπονητακιδωθυροπεντεξάκηδες.
Re: Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos
Στο τέλος θα με κάνει να κάνω τι μεγαλύτερη κωλοτούμπα τις ζωής μου αυτός.
Εγώ είμαι ένας από αυτούς που κράζει,συγγνώμη αλλα οι santoikoi γίνατε πολλοί και είπα να σπάσω λίγο τι μονοτονία.

Εγώ είμαι ένας από αυτούς που κράζει,συγγνώμη αλλα οι santoikoi γίνατε πολλοί και είπα να σπάσω λίγο τι μονοτονία.

Re: Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos
Φερναντο τι θα γινει ? Που την πας την δουλεια ? Δεν πιστευω να γινει καμμια μ@λακια και να μην παιξουμε πλευ-οφ ?
Για κοιταξε τι θα γινει γιατι δεν μας βλεπω καλα .
Ξυπνα . Κινδυνευουμε να χασουμε την 2η θεση .
Απορω και με την διοικηση . Δεν βλεπουν οτι κινδυνευουμε να χασουμε την συμμετοχη στο Ουεφα . Τι να πω
Κανονιστε εσεις εκει να χασουμε την 2η θεση απο κανα βαζελο και κανα γαυρο.
Μετα και το χθεσινο αποτελεσμα δεν βλεπουν οι πεφωτισμενοι της διοικησης οτι βαλαμε στο κολπο της 2ης θεσης και τον βαζελο ?
Μου φαινεται οτι παμε να βγαλουμε μονοι μας τα ματια μας.
Υ.Γ. Τελικα ο βαζελος του Νιοπλια δεν μπορει να κερδισει ομαδες του Ποκ ( ΠΑΟΚ- ολυ...-Κουλα) Πρεπει να δει τι θα κανει και αυτος

Για κοιταξε τι θα γινει γιατι δεν μας βλεπω καλα .
Ξυπνα . Κινδυνευουμε να χασουμε την 2η θεση .
Απορω και με την διοικηση . Δεν βλεπουν οτι κινδυνευουμε να χασουμε την συμμετοχη στο Ουεφα . Τι να πω

Κανονιστε εσεις εκει να χασουμε την 2η θεση απο κανα βαζελο και κανα γαυρο.
Μετα και το χθεσινο αποτελεσμα δεν βλεπουν οι πεφωτισμενοι της διοικησης οτι βαλαμε στο κολπο της 2ης θεσης και τον βαζελο ?

Μου φαινεται οτι παμε να βγαλουμε μονοι μας τα ματια μας.

Υ.Γ. Τελικα ο βαζελος του Νιοπλια δεν μπορει να κερδισει ομαδες του Ποκ ( ΠΑΟΚ- ολυ...-Κουλα) Πρεπει να δει τι θα κανει και αυτος






Re: Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos
Παντως ετσι οπως την παει τη δουλεια αυτος, τελικα δε θα παιξουμε play-off στο τελος και δε θα μπορει να κριθει.
Re: Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos
και όχι μόνο αυτό το οικονομικό το ξέχασες???σύμφωνα με ραδιο-φονικό (ΠΑΟΚτσής) παραγωγό ο οποίος σιγόνταρε ακροατή ο οποίος έλεγε μήπως δεν θέλουν να νικήσουν την κυριακή για να παίξουν play off για τα εισητήρια???
ναι μην απορείτε υπάρχουν τέτοια ερωτήματα.....





Re: Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos
Συμφωνω . Εχει βαλθει να μας καταστρεψει ο πορτογαλλος. Να μην παιξουμε πλευ -οφ και να μην εχουμε εσοδα απο τα εισιτηρια .
Τι να πω
Τι να πω

Re: Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos
Και να ηταν μονο το ραδιο φιλε lefis...εδω ο μπροστινος μου στην Τουμπα χθες ηταν πεπεισμενος στο 10λεπτο οτι το ματς ηταν μιλημενο! 

Re: Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos
Πάντως είμαι ΑΡΡΩΣΤΟΙ ως οπαδοί.
Η κουβέντα μετά το ματς ήταν η εξής. Καλά γιατί άφηνε το παλτό τον Λίνο και το Σορλέν. Δεν έβλεπε.
...........
Δηλαδή ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ???
Μάλλον ξύλο.-

Ξέρετε πόσα παίρνει ο πρωταθλητής από CL???
Η κουβέντα μετά το ματς ήταν η εξής. Καλά γιατί άφηνε το παλτό τον Λίνο και το Σορλέν. Δεν έβλεπε.
...........
Δηλαδή ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ???
Μάλλον ξύλο.-

Ξέρετε πόσα παίρνει ο πρωταθλητής από CL???
Re: Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos
Καταλαβα...παλι Γουρουνι στο Σακι θα εχουμε για προπονητη του χρονου δηλαδη! Με το δικιο τους που γκρινιαζουν μερικοι!
Ανανεωστε το Ζαντο χθες..γιατι ξεχναμε ευκολα κ γινομαστε αχαριστοι μετα απο καμμια γκελα.
(Γαματο αυτο με τα εισητηρια κ τα πλευ οφ. Απ' οποια πλευρα κ αν το δεις....Χαραμιζουμε το ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ γιατι θελουμε το ενα μυριο των εισητηριων των πλευ οφ για να διεκδικησουμε την ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ να βγουμε ως δευτεροι στα ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ του Τσαμπιονς Λιγκ οπου θα παιξουμε ως ΑΟΥΤΣΑΙΝΤΕΡ απεναντι σε ΜΕΓΑΘΗΡΙΑ 2 ματς ενω ως Πρωταθλητες παμε σε ΕΝΑΝ αγωνα ως ΙΣΧΥΡΟΙ με ΥΠΟΔΕΕΣΤΕΡΟ η στη χειροτερη ισαξιο αντιπαλο για να μπεις στους ομιλους και να τσεπωσεις 10-15 μυρια!!
Αλλα δε φταιει ο μπουφος ο Ακροατης. Αφου για να μη χασεις εναν ακροατη λενε ναι σε ολα καλα να παθαινουν τα αυτια μας)

Ανανεωστε το Ζαντο χθες..γιατι ξεχναμε ευκολα κ γινομαστε αχαριστοι μετα απο καμμια γκελα.
(Γαματο αυτο με τα εισητηρια κ τα πλευ οφ. Απ' οποια πλευρα κ αν το δεις....Χαραμιζουμε το ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ γιατι θελουμε το ενα μυριο των εισητηριων των πλευ οφ για να διεκδικησουμε την ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ να βγουμε ως δευτεροι στα ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ του Τσαμπιονς Λιγκ οπου θα παιξουμε ως ΑΟΥΤΣΑΙΝΤΕΡ απεναντι σε ΜΕΓΑΘΗΡΙΑ 2 ματς ενω ως Πρωταθλητες παμε σε ΕΝΑΝ αγωνα ως ΙΣΧΥΡΟΙ με ΥΠΟΔΕΕΣΤΕΡΟ η στη χειροτερη ισαξιο αντιπαλο για να μπεις στους ομιλους και να τσεπωσεις 10-15 μυρια!!
Αλλα δε φταιει ο μπουφος ο Ακροατης. Αφου για να μη χασεις εναν ακροατη λενε ναι σε ολα καλα να παθαινουν τα αυτια μας)
Re: Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos
Καλημέρα σε όλες και όλους...και είναι μία τέτοια σήμερα
+++++ Στον Σάντος. Από την στιγμή που ο ΠΑΟΚ κερδίζει τα ντέρμπυ, κάνει και πρωταθλητισμό επί της ουσίας. Μπράβο του...
Κάπως έτσι μετά χιλίων κόπων και βασάνων...θα έσπαγε η μίνι ''κατάρα'' των τελευταίων 3 χρόνων
Στο μέλλον είμαι σίγουρος, ότι θα βλέπουμε τον ΠΑΟΚ ακόμα δυνατότερο σε αυτά τα ματσάκια
Και πάλι Μπράβο Φερνάντε !!!
+++++ Στον Σάντος. Από την στιγμή που ο ΠΑΟΚ κερδίζει τα ντέρμπυ, κάνει και πρωταθλητισμό επί της ουσίας. Μπράβο του...
Κάπως έτσι μετά χιλίων κόπων και βασάνων...θα έσπαγε η μίνι ''κατάρα'' των τελευταίων 3 χρόνων
Στο μέλλον είμαι σίγουρος, ότι θα βλέπουμε τον ΠΑΟΚ ακόμα δυνατότερο σε αυτά τα ματσάκια
Και πάλι Μπράβο Φερνάντε !!!
Re: Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos
Διασκεδάζω με αυτό που γίνεται στο blog με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ – γενικά διασκεδάζω με τον οπαδισμό μια από τις λίγες κακές συνήθειες που ποτέ δεν είχα στη ζωή μου. Το να είσαι περήφανος κι ευτυχισμένος με την ομάδα σου είναι κατανοητό. Το να θες όλοι να είναι υπερήφανοι κι ευτυχισμένοι ιδεοληψία. Το να χαίρεσαι στις νίκες της είναι απαραίτητο και λογικό, όσο και το να δικαιολογείς τις ήττες της: όταν είσαι οπαδός συμβαίνει. Αλλά από πού κι ως που πρέπει κάποιος που δεν είναι οπαδός μιας ομάδας να κολακεύει τρόπους ποδοσφαίρου που δεν του αρέσουν μολονότι αναγνωρίζει την αποδοτικότητα τους και σέβεται τη δουλειά του προπονητή που τους διδάσκει και τους χρησιμοποιεί; Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Το θέμα προφανώς δεν είναι ούτε ο Σάντος ούτε ο ΠΑΟΚ. Με αυτούς όπως και με τον Ολυμπιακό τον ΠΑΟ, το Μπάγεβιτς, την ΑΕΚ, τον Νιόμπλιά εγώ ασχολούμαι στα πλαίσια μιας δουλειάς: αν δεν έκανα αυτή τη δουλειά και ήμουν καφετζής ή οδοντογιατρός δεν θα ασχολιόμουν πιθανότατα καθόλου ή θα το έκανα πολύ λιγότερο. Εμένα η δουλειά μου δεν είναι να κάνω τον οπαδό του ΠΑΟΚ ή του Ολυμπιακού ή του ΠΑΟ: είναι να γράφω κείμενα. Οσο τα κείμενα έχουν ενδιαφέρον θα συνεχίσω να την κάνω, μετά μπορεί να κάνω κάτι άλλο: σας υπόσχομαι όμως ότι τον οπαδό επι πληρωμή δεν θα τον κάνω ποτέ γιατί δεν μου αρέσει να κοροϊδεύω τον κόσμο κολακεύοντας τις ιδεοληψίες και τα γούστα του. Δόξα τω Θεό τέτοιους θα βρείτε πολλούς και σας συνιστώ να τους αγαπάτε και να τους χαίρεστε: μόνο που δεν κάνουμε την ίδια δουλειά.
Επειδή έχω δεχτεί δεκάδες ερωτήσεις για το Σάντος θέλω να σας εξηγήσω κάτι για να μην μπερδεύεστε. Τον θεωρώ καλό επαγγελματία, εκτιμώ ότι αναλαμβάνει δύσκολες αποστολές, (δεν είναι εύκολο όσο κι αν έχει πάντα καλυμμένα τα νότα του…), έχω γράψει ότι είναι ίσως ο σημαντικότερος ξένος προπονητής που έχει έρθει στην Ελλάδα μετά το Μπάγεβιτς. Όταν έκανε πρωταθλητισμό με την ΑΕΚ το 2004 έχω γράψει και κείμενα στα οποία εκφράζω τα συγχαρητήριά μου για το είδος της δουλειάς του, μολονότι σχεδόν πάντα επεσήμανα ότι αυτό το ποδόσφαιρο που παίζει δεν μου αρέσει. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον άνθρωπο και θεωρώ ότι κοσμεί το ποδόσφαιρό μας με την συνήθως μετρημένη συμπεριφορά του. Αλλά επτά χρόνια μετά την πρώτη του παρουσία στην Ελλάδα κι έχοντας δει τουλάχιστον τέσσερις ομάδες του, έχω καταλήξει σε ένα συμπέρασμα που δύσκολα θα αλλάξει εκτός αν αλλάξει ο ίδιος ο Σάντος πράγμα που πολύ αμφιβάλω: το ποδόσφαιρο που διδάσκει είναι τόσο πολύ δεμένο στη λογική του αποτελέσματος που στο τέλος καταντάει αντιπαραγωγικό και ίσως για αυτό ποτέ δεν απέφερε ούτε τίτλους, ούτε πολλά χειροκροτήματα. Στον εφετινό ΠΑΟΚ πιο πολύ και από το Σάντος και τα αποτελέσματα της ομάδας, εγώ θαυμάζω τη διοίκηση και τη στήριξη του κόσμου.
Τη διοίκηση τη θαυμάζω γιατί είναι η πρώτη στην ιστορία που έχει πετύχει να μην της κάνει κανένας στη Θεσσαλονίκη κριτική: ό,τι και να κάνουν οι άνθρωποι διαβάζεις ότι έκαναν το σωστό πράγμα που είναι μοναδικό στην ιστορία του ποδοσφαίρου και μπράβο τους που το πέτυχαν εξασφαλίζοντας στην ομάδα ειδυλλιακές συνθήκες. Τους οπαδούς τους χαίρομαι γιατί δεν πιέζουν και δεν απαιτούν. Αν ήμουν οπαδός μπορεί να ήμουν σαν αυτούς αλλά εγώ σαν άνθρωπος είμαι και απαιτητικός και γκρινιάρης και για αυτό στο οπαδιλίκι έχω ανοσία.
Αυτή η παραίτηση τους από κάθε απαίτηση είναι μια σπάνια έκφραση αληθινής αγάπης που μακάρι να δικαιωθεί: αν ο ΠΑΟΚ κερδίσει κάτι θα το χει κερδίσει ο κόσμος του που αντέχει να βλέπει θεάματα απερίγραπτα όπως το ματς με την Ξάνθη, τη Λάρισα, τον Πανιώνιο, τον Αστέρα, τον Ηρακλή, τον ΠΑΣ, τον Πανσερραϊκό, τον ΟΦΗ κτλ. Ομολογώ ότι πολλοί λίγοι οπαδοί στον κόσμο θα έδειχναν τέτοια αφοσίωση σε κάτι τόσο κουραστικά μονότονο. Όταν π.χ ο Σάντος πήγε στον ΠΑΟ (ο κόσμος του οποίου ακόμα θυμόταν και νοσταλγούσε την ομάδα του Σαραβάκου, του Ζάετς κτλ) στο ματς με την Λόβετς βλέποντας την ομάδα να παίζει για να κρατήσει το 0 κόντρα σε κάτι ανύπαρκτους, οπαδοί μπούκαραν στο γήπεδο και χοροπηδούσαν πάνω από τον πάγκο του! Στην ΑΕΚ, μετά από λίγες αγωνιστικές, οι μισοί που είχαν πάρει διαρκείας έκοψαν το γήπεδο. Δεν επιχαίρω με αυτά, ίσα ίσα. Απλά επισημαίνω ότι στον ΠΑΟΚ μόνο υπάρχει τέτοια ανοχή και στήριξη και ειλικρινά μπράβο σε όλους.
Αλλα δεν έχω καμία υποχρέωση να επαινώ τη μονοτονία, ούτε καν την όποια νίκη. Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι ο πρώτος είναι πρώτος κι ο δεύτερος τίποτα: πιο πολύ και από αυτούς που κερδίζουν τίτλους θαυμάζω αυτούς που δημιουργούν ιστορία, που δίνουν φόρμα στην αισθητική μας. Θυμάμαι την Ολλανδία του Κρόιφ που δεν κέρδισε τίποτα, τη Βραζιλία του 82 και του 86, τη Γαλλία που έχασε στον ημιτελικό από τους Γερμανούς κι όχι αυτή που κέρδισε το μουντιάλ βασισμένη στην άμυνά της. Γουστάρω και τους Ιταλούς γιατί σέβονται τη σχολή τους αλλά το ποδόσφαιρό τους το βρίσκω ώρες ώρες ακατανόητο. Μου άρεσε η Μίλαν του Σάκι κι όχι αυτή του Καπέλο που κέρδισε πιο πολλά, χαιρόμουν με τους Αργεντίνους όταν έβαζαν γκολ κι όχι όταν πλάκωναν τον κόσμο στις κλωτσιές. Λάτρεψα τις ομάδες του Ζντένεκ Τζέμαν που δεν κέρδισαν τίποτα: το Λάτσιο – Φιορεντίνα 8-2 και το Λάτσιο – Μίλαν 4-0 είναι οι μεγαλύτερες παραστάσεις ποδοσφαίρου που έχω δει live και σας εύχομαι από καρδιάς να δείτε κάποτε στη ζωή σας είκοσι λεπτά τέτοιου ποδοσφαίρου. Χαίρομαι με τον Βενγκέρ και όταν πηγαίνω στη Μπαρτσελόνα όπου όλοι θέλουν να βλέπουν πρώτα καλό ποδόσφαιρο και μετά νίκες αισθάνομαι σπίτι μου. Δε μου αρέσει που οι Βραζιλιάνοι βαλαν πολύ νερό στο κρασί τους για να κερδίζουν αν και θεωρώ δίκαιες όλες τις επικρατήσεις τους. Και στο τελευταίο Euro είδα όλα τα ματς της Τουρκίας του Τερίμ και μετά από μια συνέντευξη Τύπου του έσφιξα το χέρι με την καρδιά μου.
Αν πάρει το πρωτάθλημα ο Σάντος θα γράψω ότι έκανε το μεγαλύτερο θαύμα της ευρωπαϊκής ιστορίας και την ίδια στιγμή θα πω πως το ποδόσφαιρο που παίζουν οι ομάδες του δε μου αρέσει. Αν πάρει και το Τσάμπιονς λιγκ το ίδιο! Γιατί το ένα αποκλείει το άλλο; Τι σχέση έχει η νίκη που μπορεί οι οπαδοί να χαίρονται με τη θεαματικότητα που εγώ προσδοκώ ότι μπορεί να δημιουργήσει αθλητική παιδεία αλλάζοντας τον μίζερα παραγοντικό τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το ποδόσφαιρο; Γιατί το να ισχυρίζεσαι ότι μια μεγάλη ομάδα πρέπει να παίζει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας ευχαριστώντας και την εξέδρα της είναι ένδειξη …μίσους για τη μεγάλη ομάδα; Κι όσο κι αν τσιρίζετε δεν πρόκειται να με πείσετε ότι στο Καραϊσκάκη έπαιξαν η Ελλάδα του Ρεχάγκελ με τη Γαλλία του Ζιντάν και άρα πρέπει να ονομάσω σούπερ ποδόσφαιρο αυτό που έπαιξε ο νικητής που είχε απέναντί του ένα αντίπαλο ανώτερο. Εγώ είδα μια οργανωμένη ομάδα που λέγεται ΠΑΟΚ που έπαιξε για να κερδίσει με 1-0 κάνοντας 4 σουτ κόντρα σε ένα τεχνικό τερατούργημα που λέγεται Ολυμπιακός και που δεν έκανε καμία ευκαιρία παρόλο που είχε 60% κατοχή μπάλας στο μεγαλύτερο μέρος του ματς.
Ο Σάντος δεν αλλάζει και δεν αλλάζω κι εγώ. Το ζήτημα για μένα είναι πως μεγαλώνουμε τις ποδοσφαιρικές γενιές εμείς που γράφουμε – τα μυαλά των παλιών είναι καμένα. Αν οι νεότεροι, που μεγαλώνουν με παραστάσεις από τις δορυφορικές, αρχίσουν να έχουν απαιτήσεις ωραίου ποδοσφαίρου έχουμε μια ελπίδα να δούμε και στην Ελλάδα κάτι διαφορετικό, κάτι σαφώς πιο όμορφο. Αν σας αρέσει αυτό το ποδόσφαιρο του αποτελέσματος και της άμυνας, δικαίωμά σας, αλλά εμένα δεν μου αρέσει. Και τη λογική του «ποιος παίζει καλύτερα στην Ελλάδα;» τη θεωρώ για τα θηρία. Κι αν ακόμα δεν παίζει κανείς, τι σημαίνει δηλαδή αυτό; Πως θα γίνω εγώ λάτρης της σκοπιμότητας και θα λέω στον κόσμο μπούρδες του στυλ οι μεγάλες ομάδες παίζουν έτσι; Δεν πρόκειται.
http://www.gazzetta.gr/blogs/karpetopou ... CE%BD.html
Αντώνης ο δίκαιος
υ.γ
Να ξαναβάλουμε εκείνο το εμότικον της χειραφέτησης?
Το θέμα προφανώς δεν είναι ούτε ο Σάντος ούτε ο ΠΑΟΚ. Με αυτούς όπως και με τον Ολυμπιακό τον ΠΑΟ, το Μπάγεβιτς, την ΑΕΚ, τον Νιόμπλιά εγώ ασχολούμαι στα πλαίσια μιας δουλειάς: αν δεν έκανα αυτή τη δουλειά και ήμουν καφετζής ή οδοντογιατρός δεν θα ασχολιόμουν πιθανότατα καθόλου ή θα το έκανα πολύ λιγότερο. Εμένα η δουλειά μου δεν είναι να κάνω τον οπαδό του ΠΑΟΚ ή του Ολυμπιακού ή του ΠΑΟ: είναι να γράφω κείμενα. Οσο τα κείμενα έχουν ενδιαφέρον θα συνεχίσω να την κάνω, μετά μπορεί να κάνω κάτι άλλο: σας υπόσχομαι όμως ότι τον οπαδό επι πληρωμή δεν θα τον κάνω ποτέ γιατί δεν μου αρέσει να κοροϊδεύω τον κόσμο κολακεύοντας τις ιδεοληψίες και τα γούστα του. Δόξα τω Θεό τέτοιους θα βρείτε πολλούς και σας συνιστώ να τους αγαπάτε και να τους χαίρεστε: μόνο που δεν κάνουμε την ίδια δουλειά.
Επειδή έχω δεχτεί δεκάδες ερωτήσεις για το Σάντος θέλω να σας εξηγήσω κάτι για να μην μπερδεύεστε. Τον θεωρώ καλό επαγγελματία, εκτιμώ ότι αναλαμβάνει δύσκολες αποστολές, (δεν είναι εύκολο όσο κι αν έχει πάντα καλυμμένα τα νότα του…), έχω γράψει ότι είναι ίσως ο σημαντικότερος ξένος προπονητής που έχει έρθει στην Ελλάδα μετά το Μπάγεβιτς. Όταν έκανε πρωταθλητισμό με την ΑΕΚ το 2004 έχω γράψει και κείμενα στα οποία εκφράζω τα συγχαρητήριά μου για το είδος της δουλειάς του, μολονότι σχεδόν πάντα επεσήμανα ότι αυτό το ποδόσφαιρο που παίζει δεν μου αρέσει. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον άνθρωπο και θεωρώ ότι κοσμεί το ποδόσφαιρό μας με την συνήθως μετρημένη συμπεριφορά του. Αλλά επτά χρόνια μετά την πρώτη του παρουσία στην Ελλάδα κι έχοντας δει τουλάχιστον τέσσερις ομάδες του, έχω καταλήξει σε ένα συμπέρασμα που δύσκολα θα αλλάξει εκτός αν αλλάξει ο ίδιος ο Σάντος πράγμα που πολύ αμφιβάλω: το ποδόσφαιρο που διδάσκει είναι τόσο πολύ δεμένο στη λογική του αποτελέσματος που στο τέλος καταντάει αντιπαραγωγικό και ίσως για αυτό ποτέ δεν απέφερε ούτε τίτλους, ούτε πολλά χειροκροτήματα. Στον εφετινό ΠΑΟΚ πιο πολύ και από το Σάντος και τα αποτελέσματα της ομάδας, εγώ θαυμάζω τη διοίκηση και τη στήριξη του κόσμου.
Τη διοίκηση τη θαυμάζω γιατί είναι η πρώτη στην ιστορία που έχει πετύχει να μην της κάνει κανένας στη Θεσσαλονίκη κριτική: ό,τι και να κάνουν οι άνθρωποι διαβάζεις ότι έκαναν το σωστό πράγμα που είναι μοναδικό στην ιστορία του ποδοσφαίρου και μπράβο τους που το πέτυχαν εξασφαλίζοντας στην ομάδα ειδυλλιακές συνθήκες. Τους οπαδούς τους χαίρομαι γιατί δεν πιέζουν και δεν απαιτούν. Αν ήμουν οπαδός μπορεί να ήμουν σαν αυτούς αλλά εγώ σαν άνθρωπος είμαι και απαιτητικός και γκρινιάρης και για αυτό στο οπαδιλίκι έχω ανοσία.
Αυτή η παραίτηση τους από κάθε απαίτηση είναι μια σπάνια έκφραση αληθινής αγάπης που μακάρι να δικαιωθεί: αν ο ΠΑΟΚ κερδίσει κάτι θα το χει κερδίσει ο κόσμος του που αντέχει να βλέπει θεάματα απερίγραπτα όπως το ματς με την Ξάνθη, τη Λάρισα, τον Πανιώνιο, τον Αστέρα, τον Ηρακλή, τον ΠΑΣ, τον Πανσερραϊκό, τον ΟΦΗ κτλ. Ομολογώ ότι πολλοί λίγοι οπαδοί στον κόσμο θα έδειχναν τέτοια αφοσίωση σε κάτι τόσο κουραστικά μονότονο. Όταν π.χ ο Σάντος πήγε στον ΠΑΟ (ο κόσμος του οποίου ακόμα θυμόταν και νοσταλγούσε την ομάδα του Σαραβάκου, του Ζάετς κτλ) στο ματς με την Λόβετς βλέποντας την ομάδα να παίζει για να κρατήσει το 0 κόντρα σε κάτι ανύπαρκτους, οπαδοί μπούκαραν στο γήπεδο και χοροπηδούσαν πάνω από τον πάγκο του! Στην ΑΕΚ, μετά από λίγες αγωνιστικές, οι μισοί που είχαν πάρει διαρκείας έκοψαν το γήπεδο. Δεν επιχαίρω με αυτά, ίσα ίσα. Απλά επισημαίνω ότι στον ΠΑΟΚ μόνο υπάρχει τέτοια ανοχή και στήριξη και ειλικρινά μπράβο σε όλους.
Αλλα δεν έχω καμία υποχρέωση να επαινώ τη μονοτονία, ούτε καν την όποια νίκη. Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι ο πρώτος είναι πρώτος κι ο δεύτερος τίποτα: πιο πολύ και από αυτούς που κερδίζουν τίτλους θαυμάζω αυτούς που δημιουργούν ιστορία, που δίνουν φόρμα στην αισθητική μας. Θυμάμαι την Ολλανδία του Κρόιφ που δεν κέρδισε τίποτα, τη Βραζιλία του 82 και του 86, τη Γαλλία που έχασε στον ημιτελικό από τους Γερμανούς κι όχι αυτή που κέρδισε το μουντιάλ βασισμένη στην άμυνά της. Γουστάρω και τους Ιταλούς γιατί σέβονται τη σχολή τους αλλά το ποδόσφαιρό τους το βρίσκω ώρες ώρες ακατανόητο. Μου άρεσε η Μίλαν του Σάκι κι όχι αυτή του Καπέλο που κέρδισε πιο πολλά, χαιρόμουν με τους Αργεντίνους όταν έβαζαν γκολ κι όχι όταν πλάκωναν τον κόσμο στις κλωτσιές. Λάτρεψα τις ομάδες του Ζντένεκ Τζέμαν που δεν κέρδισαν τίποτα: το Λάτσιο – Φιορεντίνα 8-2 και το Λάτσιο – Μίλαν 4-0 είναι οι μεγαλύτερες παραστάσεις ποδοσφαίρου που έχω δει live και σας εύχομαι από καρδιάς να δείτε κάποτε στη ζωή σας είκοσι λεπτά τέτοιου ποδοσφαίρου. Χαίρομαι με τον Βενγκέρ και όταν πηγαίνω στη Μπαρτσελόνα όπου όλοι θέλουν να βλέπουν πρώτα καλό ποδόσφαιρο και μετά νίκες αισθάνομαι σπίτι μου. Δε μου αρέσει που οι Βραζιλιάνοι βαλαν πολύ νερό στο κρασί τους για να κερδίζουν αν και θεωρώ δίκαιες όλες τις επικρατήσεις τους. Και στο τελευταίο Euro είδα όλα τα ματς της Τουρκίας του Τερίμ και μετά από μια συνέντευξη Τύπου του έσφιξα το χέρι με την καρδιά μου.
Αν πάρει το πρωτάθλημα ο Σάντος θα γράψω ότι έκανε το μεγαλύτερο θαύμα της ευρωπαϊκής ιστορίας και την ίδια στιγμή θα πω πως το ποδόσφαιρο που παίζουν οι ομάδες του δε μου αρέσει. Αν πάρει και το Τσάμπιονς λιγκ το ίδιο! Γιατί το ένα αποκλείει το άλλο; Τι σχέση έχει η νίκη που μπορεί οι οπαδοί να χαίρονται με τη θεαματικότητα που εγώ προσδοκώ ότι μπορεί να δημιουργήσει αθλητική παιδεία αλλάζοντας τον μίζερα παραγοντικό τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το ποδόσφαιρο; Γιατί το να ισχυρίζεσαι ότι μια μεγάλη ομάδα πρέπει να παίζει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας ευχαριστώντας και την εξέδρα της είναι ένδειξη …μίσους για τη μεγάλη ομάδα; Κι όσο κι αν τσιρίζετε δεν πρόκειται να με πείσετε ότι στο Καραϊσκάκη έπαιξαν η Ελλάδα του Ρεχάγκελ με τη Γαλλία του Ζιντάν και άρα πρέπει να ονομάσω σούπερ ποδόσφαιρο αυτό που έπαιξε ο νικητής που είχε απέναντί του ένα αντίπαλο ανώτερο. Εγώ είδα μια οργανωμένη ομάδα που λέγεται ΠΑΟΚ που έπαιξε για να κερδίσει με 1-0 κάνοντας 4 σουτ κόντρα σε ένα τεχνικό τερατούργημα που λέγεται Ολυμπιακός και που δεν έκανε καμία ευκαιρία παρόλο που είχε 60% κατοχή μπάλας στο μεγαλύτερο μέρος του ματς.
Ο Σάντος δεν αλλάζει και δεν αλλάζω κι εγώ. Το ζήτημα για μένα είναι πως μεγαλώνουμε τις ποδοσφαιρικές γενιές εμείς που γράφουμε – τα μυαλά των παλιών είναι καμένα. Αν οι νεότεροι, που μεγαλώνουν με παραστάσεις από τις δορυφορικές, αρχίσουν να έχουν απαιτήσεις ωραίου ποδοσφαίρου έχουμε μια ελπίδα να δούμε και στην Ελλάδα κάτι διαφορετικό, κάτι σαφώς πιο όμορφο. Αν σας αρέσει αυτό το ποδόσφαιρο του αποτελέσματος και της άμυνας, δικαίωμά σας, αλλά εμένα δεν μου αρέσει. Και τη λογική του «ποιος παίζει καλύτερα στην Ελλάδα;» τη θεωρώ για τα θηρία. Κι αν ακόμα δεν παίζει κανείς, τι σημαίνει δηλαδή αυτό; Πως θα γίνω εγώ λάτρης της σκοπιμότητας και θα λέω στον κόσμο μπούρδες του στυλ οι μεγάλες ομάδες παίζουν έτσι; Δεν πρόκειται.
http://www.gazzetta.gr/blogs/karpetopou ... CE%BD.html
Αντώνης ο δίκαιος
υ.γ
Να ξαναβάλουμε εκείνο το εμότικον της χειραφέτησης?