2. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στον αποκλεισμό του ΠΑΟΚ τον έχουν τα δημοσιογραφικά λαμόγια και όλοι όσοι δημιουργούν εδώ και μήνες μίζερο κλίμα στην ομάδα. Μπορεί οι ελλείψεις να έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην σημερινή σύνθεση της ομάδας, αλλά επίσης είναι βέβαιο πως ο Σάντος ήταν "υποχρεωμένος" από την ρετσινιά του "αμυντικογενούς" μίζερου που του χουν φορτώσει τα λαμόγια δημοσιο-κάφροι να σκέφτεται μόνο σχήματα με 2 επιθετικούς. Φαντάζεστε να κατέβαινε με 4-5-1 και να αποκλειόταν ο ΠΑΟΚ; Οι "αγνοί" δημοσιογράφοι και οι παρατρεχάμενοι τους θα βγάζαν όλο το (αντι-παοκτσήδικο στην πραγματικότητα) μένος τους ενάντια στον εγκληματία "αντιθεαματικό" Σάντος. Έτσι, ο ΠΑΟΚ κατέβηκε σήμερα με τους 2 (Σορλέν, Κοντρέρας) από τους 4 καλύτερους παίχτες του απόντες και τους άλλους 2 (Βιερίνια, Γκαρσία) σε λάθος θέση, τον Βιερίνια δεύτερο επιθετικό και τον Γκαρσία αριστερό χαφ. Υποθετικά μιλώντας (και υποθετικά μπορείς να λες τα πάντα, αλλά τέλος πάντων...άλλωστε, αυτό βαραίνει πολύ περισσότερο τους εγκάθετους δημοσιο-κάφρους από άτομα σαν και μένα) αν ο Σάντος κατέβαινε "όπως έχουμε συνηθίσει τον Σάντος να κατεβαίνει", με Βιερίνια στο ένα άκρο και Φωτάκη στο άλλο, και τον Γκαρσία δεύτερο κόφτη σε 4-5-1 είμαι σίγουρος πως η ομάδα θα πήγαινε πολύ καλύτερα. Ευθύνη στο σχήμα που παρέταξε έχει βεβαίως ο ίδιος ο προπονητής που δεν τόλμησε να πάει κόντρα στο κλίμα, η διοίκηση που δεν έχει κάνει σαφές πως πόλεμος στον προπονητή (όποιος κι αν είναι αυτός) είναι επίθεση στην ομάδα, αλλά κυρίως έχει ευθύνη όλη η μούργα των προπονητών των μικροφώνων και των εφημερίδων. (και το χειρότερο είναι πως αντί να πάνε να κρυφτούν κάτω από κανά τραπέζι έχουν το θράσος να βγαίνουν και να δικάζουν σαν οι υπέρτατοι θεματοφύλακες του ιερού παοκτσηδιλικίου).
3. Είμαστε μικρή ομάδα στην ευρώπη και αυτό φάνηκε στους δύο αγώνες με την Χέρενφεεν. Θα μου πεις, γιατί, η Χέρενφεεν είναι μεγάλη ομάδα; Μεγαλύτερη απ' τον ΠΑΟΚ αυτή την στιγμή. Όσο κι αν πονάει, από τις δύο ομάδες του ζεύγους πέρασε η πιο κωλόφαρδη μεν αλλά και η πιο μεγάλη δε. Αυτό φάνηκε στο δεύτερο ημίχρονο του επαναληπτικού. Ποια μεγάλη ομάδα θα κυνηγούσε σκορ μέσα σε μια έδρα που είχε γίνει "μικρή Τούμπα" και στο πιο κρίσιμο διάστημα, εκεί που πρέπει να δείξει αρχίδια, να μην καταφέρει ούτε καν να κάνει μια φάση; Ούτε καν να γίνει απειλητική; Ούτε καν να παίξει τις τύχες της στα ζάρια; Από την μία μεριά, αυτά παθαίνεις όταν κάνεις ομάδα μισθοφόρων (δεν κατηγορώ κανέναν, αυτό μπορούσαμε, αυτό κάναμε, είναι αναπόφευκτο μειονέκτημα που όμως είναι πολύ μικρότερο από τα πλεονεκτήματα που δίνει αυτό το μοντέλο στις παρούσες συνθήκες του ΠΑΟΚ) αλλά από την άλλη έτσι φαίνεται το μηδενικό ευρωπαικά βάρος της φανέλας του ΠΑΟΚ. Αν κάποτε είχαμε ένα cult κοινό στην Ευρώπη, πρέπει να αποδεχτούμε πως πλέον δεν μας ξέρει κανένας, πως πλέον δεν μας υπολογίζει κανένας. Το να το παίζεις ο πολλά βαρύς ο μάγκας που ήρθε να πάρει το κύπελλο με τα αρχίδια του τα σαλονικιώτικα, (και τι να μας πει η Χέρενφεεν και λοιπά), έτσι τσάμπα φορτώνεις άγχος στην ομάδα. Από που κι ως που όλοι φαγωθήκαμε να κυρήξουμε τον ΠΑΟΚ φαβορί της σειράς, και γιατί τόση πρεμούρα να πάρουμε αυτόν τον τίτλο, μας έδωσε κάποιο πλεονέκτημα; Αντί να το πάμε στα μουλωχτά (που σαι ρε Λομπανόφσκι να μας μάθεις λίγα γράμματα), φέρνοντας προ εκπλήξεως τους Ολλανδούς το διατυμπανίσαμε τόσο πολύ πως "πραγματικά, θα περάσουμε στους ομίλους ότι κι αν κάνετε" που δώσαμε στην Χέρενφεεν την ευκαιρία να μας κλέψει την πρόκριση, αφού η δικιά μας έλλειψη "φανέλας" και έκανε τους Ολλανδούς να μην μας φοβηθούν σε κανένα σημείο και πέρασε στους παίχτες μας ως άγχος να κάνουν αυτό που όλοι θεωρούσαν δεδομένο.
4. Αυτή την στιγμή ζούμε κρίσιμες στιγμές. Είμαστε σαν ένα παλιό καμάκι της δεκαετίας του 80 που έχει είκοσι χρόνια να γαμήσει και κάθεται και το σκέφτεται και αποφασίζει να κάνει κάτι για να τελειώσει αυτό. Θυμάται λοιπόν τα παλιά και ξαναγίνεται γκόμενος και βολτάρει και πραγματικά έχει κάνει τόσο καλή δουλειά που κατευθείαν ρίχνει την πρώτη γκόμενα που βάζει στο μάτι. Ωραίο μωρό, κλασσάτη γκόμενα, την έχει όλη την νύχτα να την ψήνει, της μιλάει, την χαλβαδιάζει, την πασπατεύει κι αυτή τον κοιτάει στα μάτια, έτοιμη να πέσει. Την πάει λοιπόν στο σπίτι και έξω απ' την πόρτα του βγαίνουν τα κατάλοιπα αγαμίας και αντί να συνεχίσει με τον δοκιμασμένο κυριλέ τρόπο της λέει κοιτώντας την με βλέμμα που περιέχει όλα τα κατάλοιπα αγαμίας "πάμε μωρί καριόλα πάνω να σου γαμήσω τα κωλοβάρδουλα" (αυτό κάνουμε απ' το φετινό καλοκαίρι και μέχρι σήμερα). Το χειρότερο δεν είναι να ξενερώσει και να φύγει η γκόμενα (που έφυγε και πάει), το χειρότερο είναι να πιστέψει ο τύπος μετά απ' αυτό πως τελικά τίποτα δεν άλλαξε και να επιστρέψει στην προηγούμενη μιζέρια του, απλά και μόνο γιατί έχει συνηθίσει, γιατί έχει βολευτεί να τον παίζει τρεις φορές την μέρα και να χαλιέται κάθε βράδυ με τα φιλαράκια του, και έχει βολευτεί μες στην μιζέρια του και λέει κατά βάθος "ποιος της έχει ανάγκη τις γκόμενες ούτως ή άλλως". Αν το θελήσουμε οι γκόμενες μας περιμένουν εκεί έξω, η Γιουρόπα δεν μας έκατσε από δικές μας μαλακίες αλλά το πήγαμε πολύ καλά μέχρι κάποιο σημείο, το μόνο που θέλει είναι επιμονή και υπομονή και που θα πάει, όλο και κάποιο καλό μωρό θα μας κάτσει...Η απόφαση είναι δικιά μας...
