Ειλικρινά δεν σφάζω κανέναν με το βαμβάκι. Στην πραγματικότητα, αντικείμενο του ποστ δεν είναι ο ίδιος ο Ιβάν, αλλά -αν μπορώ να το συνοψίσω σε μια φράση- η οπαδική ταυτότητα και η σχέση οπαδού-μεγαλοϊδιοκτήτη στη σύχρονη οπαδική Ελλάδα, προφανώς με έμφαση στα όσα ισχύουν στον ΠΑΟΚ.
Το "εκάστοτε" και "οποισδήποτε" παραπέμπει σε άλλους άξονες και όχι σε οποιαδήποτε ηθική σύγκριση ανάμεσα στον Ιβάν και τους άλλους ιδιοκτήτες: Α) Οποιονδήποτε επενδυτή και να είχαμε -ανέφερα ως κραυγαλέο παράδειγμα τον Μπιλ Γκέιτς ως κάποιον βαθύπλουτο που θα έφερνε επιτυχίες και ο οποίος εξ ορισμού δεν θα έμπλεξε ούτε από απόσταση με την ελληνική σαπίλα- δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να τον αποθεώσω και να εκδηλώσω λατρεία στο πρόσωπό του. Β) Οποιοσδήποτε μεγιστάνας επενδύει σε μία από τις μεγάλες ομάδες στην Ελλάδα, δεν θεωρώ πως το πράττει από λόγους φιλευσπλαχνίας και ελεημοσύνης, επομένως για κανέναν ιδιοκτήτη δεν πρέπει η κομβική έννοια στο κεφάλι του οπαδού να είναι η "ευεργεσία" και το "χρέος". Γ) Για οποιονδήποτε επενδυτή, σε οποιαδήποτε ομάδα, δεν νοείται η συζήτηση να τελειώνει στο "ναι, αλλά χωρίς αυτόν" διότι με αυτή τη λογική πάντα υπάρχει ένα υπερατού που ταυτίζει την ιδιότητα του οπαδού με το "να κερδάει η ομάδα". Δ) Κάθε ποδοσφαρικός επενδυτής στην Ελλάδα εισπράττει αδιανόητους τεμενάδες και θρησκευτική λατρεία από τους πιστούς μιας ομάδας μόνο και μόνο επειδή τα λεφτά που έβαλε πιάσαν τόπο και η ομάδα κερδίζει, επομένως εύλογα θα εισπράξει και αγελαία χλεύη απλώς επειδή η ομάδα θα τραβήξει ζόρια μια δεδομένη στιγμή, ανεξάρτητα από την ηθική του στάθμη. Η νοοτροπία των Ελλήνων οπαδών είναι εξ ορισμού λανθασμένη, παθογενής και προβληματική. Ε) Τέλος, οποιοσδήποτε επενδυτής και να είναι σε μια ομάδα, οι μόνοι που ματώνουν οικονομικά στην αληθινή ζωή είναι οι οπαδοί. Αυτά είναι τα σημεία όπου κολλάει το "οποιοσδήποτε" στη δική μου συλλογιστική.
Όσο για το αν είναι διαφορετικός ο Ιβάν από τους υπόλοιπους μεγιστάνες, θα απαντήσω σχετικά λακωνικά (για τα δικά μου φλύαρα δεδομένα). Αν είχα πρόεδρο τον Μαρινάκη, απλώς θα θρηνούσα την οπαδική μου ταυτότητα, θα ήμουν αναγκασμένος να εγκαταλείψω μια σταθερά της ζωής μου. Θέλω να αποφύγω τις μεγαλοστομίες, σκοπίμως δεν αναφέρω άλλους ιδιοκτήτες, είμαι όμως βέβαιος -όσο μπορεί να είναι κανείς για κάτι που δεν είναι ποτέ πιθανό να συμβεί- πως αν τυχόν είχα Μαρινάκη πρόεδρο, θα ήμουν αναγκασμένος να σταματήσω να βλέπω μπάλα, τουλάχιστον φανατικά και πορωμένα. Και ναι, αν είχα να διαλέξω ανάμεσα σε Μαρινάκη, Αλαφούζο, Μελισσανίδη και Ιβάν, θα διάλεγα χωρίς κανέναν δισταγμό τον Ιβάν. Φυσικά, το κατά πόσο ο κόσμος του ΠΑΟΚ θα αντιδρούσε μαζικά αν ο Ιβάν (ή ο κάθε Ιβάν
) μεταμορφωνόταν σε Μαρινάκη είναι άλλο ζήτημα, το οποίο -ευτυχώς, γιατί τρέμω το τι θα γινόταν- είναι υποθετικό. Στην πραγματικότητα, δεν με πολυενδιαφέρει τόσο ο Ιβάν, εννοώντας ότι όπως δεν θα τον έχω ποτέ εικόνισμα, αντιστοίχως δεν θα καταφερθώ ποτέ εναντίον του χυδαία επειδή απλώς η ομάδα δεν πηγαίνει καλά. Ο Ιβάν είναι κατά βάση ένας ζάπλουτος ιδιοκτήτης ομάδας, κατοικεί σε έναν κόσμο που συνορεύει με τον δικό μου μόνο εξ αντανακλάσεως. Άλλα πράγματα με ενδιαφέρουν πρωτίστως, τα οποία περιστρέφονται πολύ περισσότερο γύρω από την οπαδική ταυτότητα και τις ρομαντικές διαστάσεις του παιχνιδιού. Μια από αυτές τις διαστάσεις είναι η σχέση-κοσμοθεωρία του οπαδού απέναντι στον πλούσιο ιδιοκτήτη. That's all. υγ: Και τώρα που αναμένεται μια σεζόν γεμάτη τόνγκες, όχι απλώς δεν θα χάσω κανένα ματς, αλλά θα πάω σε όλα με περισσή καύλα, ιδίως ενόψει του γκρεμίσματος της Τούμπας που μου προκαλεί σχεδόν σωματικό πόνο. Στα ορεινά της 4Α μέχρι να μη με βαστάνε τα πόδια μου είτε έχουμε Ιβάν είτε έχουμε Παγώνη. Το αναφέρω γιατί καλό είναι να γνωρίζουμε απο ποιο μετερίζι τοποθετείται κανείς.
και επενδύω συναισθηματικά στο «ένας από εμάς» το οποίο σε έναν βαθμό το πιστεύω, περισσότερο από εσένα μάλλον...).
