Πάντως δεν ξέρω αν αυτό σημαινει κάτι ή αν εγώ είμαι απλά ένας ρομαντικός.
Βλέπω ότι το θέμα για τον θάνατο του ανθρώπου που αφιέρωσε τη ζωή του στον ΠΑΟΚ, του Γ Παντελάκη, έχει τα μισά χιτς από το θέμα της μεταγραφής του Χούτου.
Προφανώς η ζωή συνεχίζεται. Προφανώς οι τωρινοί δεν έξησαν την εποχή του Παντελάκη. Αυτά τα πανηγύρια που τώρα κάνουμε, επί εποχής Παντελάκη γίνονταν μόνο αν ο ΠΑΟΚ έπερνε το πρωτάθλημα. Διότι εκείνα τα χρόναι ο ΠΑΟΚτσής πανηγύριζε μόνο αν έπαιρνε το πρωτάθλημα (αν έπαιρνε το κύπελλο, γελούσε κάπως...).
Τέλος πάντων είναι κι αυτό μια από τις απογοητεύσεις της εποχής.
Δεν γράφω άλλο για σήμερα.
Απλώς θα κυτάξω το σήμερα με το βλέμα στο αύριο, χωρίς η αδιαφορία των αδελφών μου να με δεσμεύει να αρνηθώ το χθές.
