Αποστόλη καλημέρα.
Μην είμαστε βιαστικοί. Πέρυσι στο Ανοέτα παρόμοιες φάσεις μας έκαναν. Όταν ο πασαδόρος έχει την ικανότητα να περάσει τη μπάλα από κλειδαρότρυπα δε φταίει πάντα το δίδυμο της άμυνας όταν αυτός εκτελεί ανενόχλητος. Η πάσα που έκανε ο παίκτης της Θέλτα είναι πολύ δύσκολη. Ο πασαδόρος είναι μέσα στην περιοχή και ο σκόρερ κινείται στο πρώτο δοκάρι. Είναι πολύ κοντινή απόσταση για να δοθεί τέτοια καμπύλη με αυτήν την ταχήτητα. Πιο εύκολα μπορείς να χρεώσεις κάτι στο άλλο στόπερ ή στο χαφ που έχασε την κάθετη κίνηση παρά στον Βολιάκο που με τη θέση που είχε και όσα έχουμε μάθει να βλέπουμε στην Ελλάδα αναγκάζει τον πασαδόρο να ψάξει λομπαριστά στο δεύτερο δοκάρι καθώς πίσω από το στόπερ υπάρχει το τέρμα. Όταν όμως παίζουμε στην Ισπανία καταλαβαίνουμε τι σημαίνει ποιότητα. Όπως η σέντρα του 2ου γκολ πέρυσι πάνω από το κεφάλι του Κεντζιόρα στο Ανοέτα ή η σέντρα πάνω από το κεφάλι του Μιχαηλίδη στο δοκάρι της Σοσιεδάδ. Εμείς εδώ βλέπουμε τον Ντεσπόντοφ να σεντράρει και νομίζουμε πως βρήκαμε τον κλώνο του Μπέκαμ.
Παρεμπιπτόντως η φάση της ισοφάρισης δεν θα είχε συμβεί ποτέ αν ο Κύριλλος στοιχειωδώς σε 2 περιπτώσεις συμπεριφερόταν ως μέλος ομάδας που συμμετέχει σε ανταγωνιστικό επίπεδο.