Γερασίμου έγραψε: Πέμ 11 Σεπ 2025, 21:13
Δεν ήταν μόνον ο μπούζας και κάποιοι σύνδεσμοι. Ήμασταν υπεύθυνοι και οι μέτοχοι που φάγαμε πολλούς παπάδες. Ο πατέρας μου κι εγώ ήμασταν από τους πρώτους που αγοράσαμε μετοχές το καλοκαίρι του '79 όταν το ποδόσφαιρο από ημιεπαγγελματικό, έγινε επαγγελματικό και οι ομάδες, ΠΑΕ. Τί αγοράσαμε δηλαδή, ο πατέρας μου αγόρασε και για μένα, εγώ ήμουν φοιτητής. Αγόρασα αργότερα μετοχές σε αυξήσεις Μ.Κ. όταν είχα εισόδημα δικό μου.
Ο Γ. Παντελάκης ήταν φίλος και συνεργάτης με τον πατέρα μου. Ένα από τα καταστήματα που είχε ήταν τότε στην διασταύρωση των οδών Καρ. Ντήλ και Β. Ηρακλείου. Η εταιρεία Αγγλικών ελαστικών και ορυκτελαίων στην οποία ο πατέρας μου ήταν υπεύθυνος πωλήσεων και περιοδεύων σε πελάτες της Β. Ελλάδας, εταιρεία την οποία ίδρυσε ο γαμπρός του και νονός μου Ι. Νταλιάνης, αντιπρόεδρος στον άρη μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70, ήταν στην οδό Αριστοτέλους δίπλα στην στοά με το ουζερί των δικηγόρων. Ο Γ. Παντελάκης λόγω της φιλίας με τον πατέρα μου προμηθευόταν ελαστικά και ορυκτέλαια για αυτόν και τα αυτοκίνητα που είχε για μεταφορές από τον Νταλιάνη. Ο Γ. Παντελάκης δεν ήθελε την άνοιξη ή καλοκαίρι του '84 να γίνει ΑΜΚ και ήταν ένας από τους λόγους σύγκρουσης και με τον Ν. Βεζυρτζή, ο οποίος ήταν παιδί του. Παρά την μακροχρόνια φιλία (φιλία ο πατέρας μου είχε και με τον Βεζυρτζή που προμηθευόταν επίσης από την αντιπροσωπεία, όπως και με τον Π. Καλαφάτη). Ο πατέρας μου ήρθε σε σύγκρουση με τον Παντελάκη για τον λόγο αυτό, θεωρώντας ότι ο Πρόεδρος του ΠΑΟΚ ήθελε δικιά του την ομάδα. Οι σχέσεις τους αποκαταστάθηκαν μετά 5 χρόνια μετά από συγγνώμες και αμοιβαίες εξηγήσεις.
Από το τέλος του καλοκαιριού του '84 μέχρι αρχές '85 υπήρχαν ατελείωτες Γ.Σ. της ΠΑΕ στο Ηλέκτρα και στο Μακεδονία Παλλάς και ατέρμονες συζητήσεις πολλά βράδια στο καφέ Elysee, σημερινό Da Christo στην Π.Π. Γερμανού, με σκοπό την ας πούμε καλύτερη διαχείριση στην μετά Παντελάκη εποχή. Η ομάδα που δημιούργησε ο Γ. Παντελάκης και όχι κάποιος από μας, ούτε φυσικά και τα ΣΠΟΡ, πουλώντας τον Ορφανό το καλοκαίρι του '80, αλλά κρατώντας την σημαία μας, τον Γ. Κούδα και αγοράζοντας Δημόπουλο, Σίγγα, Τσουρέλα, Γεωργόπουλο, Ψαρρά, Σκαρτάδο, Πάπριτσα, Γιούρισιτς συν προγενέστερα Κωστίκο και Δαμανάκη, πήρε το πρωτάθλημα το '85 και έχασε το κύπελλο με τον γνωστό τρόπο. Έφερε προπονητές όπως Λόραντ, Χέερ, Τσερνάι και τον πρωταθλητή Σκότσικ με τις κόρες-μανεκέν. Μετά από αυτό ακολούθησαν πολλά μαύρα χρόνια (την επόμενη σεζόν η ομάδα κινδύνεψε με υποβιβασμό και τερμάτισε 10η), έγιναν πωλήσεις από τον Χ. Σαββίδη που ισχυριζόταν πως μόνον αυτός που είχε τα λεφτά που χρειαζόταν, βλ. πώληση Λίμπρεχτς και Μπανιώτη στον Κοσκωτά μετά την εκκωφαντική εξάρα στις Σέρρες και απώλεια και γι' αυτόν τον λόγο του τίτλου το 87-88 και αλλαγές διοικήσεων μέχρι τα 4-5 πέτρινα χρόνια του Θ. Βουλινού. Από το καλοκαίρι είχα γράψει τους κινδύνους που μπορεί να φέρει ένας διχασμός όπως αυτός πριν 40 χρόνια, αλλά στον Α.Σ., παρότι κάποια μέλη είναι ηλικίας ανάλογης με την δική μου, φαίνεται να έχουν πάθει αμνησία.
Ο Γ. Παντελάκης ήταν ένας πολύ μεγάλος παράγοντας και έναν τέτοιο θα ήταν ευχή να έχει σήμερα ο ΠΑΟΚ με μεγαλομέτοχο τον Σαββίδη. Τα έβαλε με την υδροκέφαλη πρωτεύουσα, από την καλύτερη και με διαφορά ομάδα στην Ελλάδα της δεκαετίας του '70 που σε μεγάλο βαθμό ήταν δικό του δημιούργημα εκλάπησαν πρωταθλήματα και κύπελλα και έτρωγε πολύ μεγάλο πόλεμο από τους κάτω, πριν αρχίσουν οι εδώ. Μέχρι και ότι πούλησε το πρωτάθλημα του '77 στον βάζελο κατηγορήθηκε! Μεγαλύτερο ψέμα δεν υπάρχει, όταν στην κρίσιμη καμπή κλάπηκαν 3 βαθμοί από την ομάδα μας στην Φιλαδέλφεια και εδώ με Γιάννινα (Μαρινέλης), αγώνας στον οποίο κατεβήκαμε κουτσουρεμένοι ελέω Τσουκαλαδέλη, για να κλείσει η χρονιά με την κλοπή του κυπέλλου με την σφαγή του Πλατόπουλου στον τελικό, ανάλογη αυτής του Φακή τον Φλεβάρη του '73. Την ίδια ώρα ο βάζελος κέρδιζε με κάτι γκολ 2 μέτρα offside, βλ. 1-2 στις Σέρρες. Πρόεδρος νοικοκύρης, που είχε κόντρα 3 εφοπλιστές στο λεκανοπέδιο, αλλά ήταν μέγας ανταγωνιστής και επί 7 χρόναι και με ανώτερη από αυτούς ομάδα.
Μειονέκτημά του θα έλεγα ο εκρηκτικός του χαρακτήρας που τον οδηγούσε κάποιες φορές σε λάθος αποφάσεις, όπες η μη ανανέωση του Λόραντ το '76 και η βιαστική απόλυση Στάνκοβιτς μετά την ήττα στον Πειραιά (ήμουν στον αγώνα, σίγουρα κακό κοουτσάρισμα, αλλά η ομάδα ήταν ακόμα πρώτη) και η πρόσληψη του ανεκδιήγητου Μπίγκαμ που σε λίγους μήνες έκανε άνω-κάτω την ομάδα.
Συγγνώμη γιατί κάνω κριτική σε ανθρώπους που δεν είναι πλέον σε αυτή την ζωή και ο Θεός να αναπαύει τις ψυχές τους. Αλλά ας ανατρέξουν την ιστορία οι "υπεύθυνοι" του Α.Σ. και ας προσπαθήσουν να διδαχθούν. Έχουμε και παραδείγματα από άλλες ομάδες.