Το πρωί στη δουλειά φοράω την περσινή τη μπλούζα της προπόνησης, με τον μεγάλο γιακά ζιβάγκο. Το μεσημέρι σκάω για φαγητό σε εστιατόριο του Ρεθύμνου. Σκέφτηκα να βγάλω τη μπλούζα μή γίνει καμια μ.λκια αλλά βαρέθηκα. Και εκεί που έτρωγα, από διπλανό τραπέζι εκδηλώνονται δύο συνοπαδοί. Ενας σερβιτόρος του μαγαζιού επίσης.
Μακριά από τη Θεσσαλονίκη, τη βόρεια Ελλάδα γενικότερα, είναι σαν να συναντάς δικό σου άνθρωπο. Ετσι ενοιωσαν και τα παιδιά, έτσι κι εγώ!
Υ.Γ: είναι αρκετοί οι Κρητικοί ΠΑΟΚτσήδες.
ΠΑΟΚ ιστορίες , περιστατικά και άλλα
Re: ΠΑΟΚ ιστορίες , περιστατικά και άλλα
Στη Κρητη εχει αρκετα ΠΑΟΚτσακια και γενικα μας συμπαθουν -και τους συμπαθουμε-
Πριν περιπου 7-8 χρονια κατεβηκαμε Κρητη -Χανια- για διακοπες,χωρις να εχουμε κανει κρατηση σε σπιτι ή ξενοδοχειο και ειπαμε να ψαξουμε λιγο πιο εξω π.χ. στον Πλατανια για πιο ευκολια.Εκει που οδηγαμε,περναμε απο ενα σπιτι με σημαια ΠΑΟΚ στα κεραμιδια.Σταματησαμε,πιασαμε κουβεντα και για να μη γραφω πολλα,ακομα και σημερα εχουμε επαφες -ειχαν και ενοικιαζομενα και κλεισαμε
Σαντορινη 2008-09,βολτα απογευματακι στα καλντεριμια της χωρας,χερακι-χερακι με τη κοπελα,περναμε απο ενα μαγαζι με τουριστικα ειδη και πιανει το ματι ενα παλικαρι με μπλουζα που ειχε το σημα μπροστα.Σταματαω,παω και του λεω "τι ειναι αυτο που φορας?" "ΠΑΟΚΑΡΑ" μου λεει και πισω η μπλουζα ειχε το σημα ΠΑΟΚ Σαντορινης.Αγκαλιες,ασπασμοι,ΠΑΟΚΑΡΑ μου του λεω,ντοπιος μαλιστα Σαντορινιος.Μεγαλη χαρα και οι δυο μας,λες και βλεπαμε καποιο γνωστο μετα απο χρονια..Και ειναι κατι που μου εχει μεινει ακομα και τωρα,χαιρετισματα στο παλικαρι -αν μας διαβαζει-
Πριν περιπου 7-8 χρονια κατεβηκαμε Κρητη -Χανια- για διακοπες,χωρις να εχουμε κανει κρατηση σε σπιτι ή ξενοδοχειο και ειπαμε να ψαξουμε λιγο πιο εξω π.χ. στον Πλατανια για πιο ευκολια.Εκει που οδηγαμε,περναμε απο ενα σπιτι με σημαια ΠΑΟΚ στα κεραμιδια.Σταματησαμε,πιασαμε κουβεντα και για να μη γραφω πολλα,ακομα και σημερα εχουμε επαφες -ειχαν και ενοικιαζομενα και κλεισαμε
Σαντορινη 2008-09,βολτα απογευματακι στα καλντεριμια της χωρας,χερακι-χερακι με τη κοπελα,περναμε απο ενα μαγαζι με τουριστικα ειδη και πιανει το ματι ενα παλικαρι με μπλουζα που ειχε το σημα μπροστα.Σταματαω,παω και του λεω "τι ειναι αυτο που φορας?" "ΠΑΟΚΑΡΑ" μου λεει και πισω η μπλουζα ειχε το σημα ΠΑΟΚ Σαντορινης.Αγκαλιες,ασπασμοι,ΠΑΟΚΑΡΑ μου του λεω,ντοπιος μαλιστα Σαντορινιος.Μεγαλη χαρα και οι δυο μας,λες και βλεπαμε καποιο γνωστο μετα απο χρονια..Και ειναι κατι που μου εχει μεινει ακομα και τωρα,χαιρετισματα στο παλικαρι -αν μας διαβαζει-
Re: ΠΑΟΚ ιστορίες , περιστατικά και άλλα
Σαν σημερα, το 1983, δολοφονηθηκε ο Αριστειδης Δημητριαδης, στην περιοχη χαριλαου, απο δυο αποβρασματα, οπαδους του αρεως.
Για να θυμομαστε οι παλιοι και να μαθαινουνε οι νεοι.
Η προπαγανδα περι "κακων" ΠΑΟΚτσηδων και "αγνων" ασπονδυλων, πρεπει να τελειωνει.
Θεωρω οτι πρεπει να ανεβει ενα αφιερωμα στο θεμα, στην κεντρικη σελιδα.
Για να θυμομαστε οι παλιοι και να μαθαινουνε οι νεοι.
Η προπαγανδα περι "κακων" ΠΑΟΚτσηδων και "αγνων" ασπονδυλων, πρεπει να τελειωνει.
Θεωρω οτι πρεπει να ανεβει ενα αφιερωμα στο θεμα, στην κεντρικη σελιδα.
Re: ΠΑΟΚ ιστορίες , περιστατικά και άλλα
Περιμενε.
Αφου δεν ηρθε ο Μειτε..
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ετυχε δυστυχως να εισαι ΠΑΟΚ.Ουτε αφιερωματα,ουτε ρεπορταζ,ουτε πατερες δημοτικοι συμβουλοι.Ελαφρυ το χωμα,δε σε ξεχναμε
ΠΓΣΑ
Αφου δεν ηρθε ο Μειτε..
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ετυχε δυστυχως να εισαι ΠΑΟΚ.Ουτε αφιερωματα,ουτε ρεπορταζ,ουτε πατερες δημοτικοι συμβουλοι.Ελαφρυ το χωμα,δε σε ξεχναμε
ΠΓΣΑ
Re: ΠΑΟΚ ιστορίες , περιστατικά και άλλα
Praktorinos PAOK Retro
1 ημ. ·
Αιωνία σου η μνήμη, αδελφέ Αριστείδη Δημητριάδη,
(με 40 χρόνια καθυστέρηση...)
4 Σεπτεμβρίου 1983.
Ο νεοφώτιστος Απόλλων Καλαμαριάς υποδέχεται στο γήπεδο Χαριλάου τον Π.Α.Ο.Κ. για το πρωτάθλημα της Α εθνικής κατηγορίας, σε έναν αγώνα στο πρώτο ημίχρονο του οποίου, ο μεγάλος Γιώργος Κούδας, έδωσε πραγματικό ρεσιτάλ.
Ώρες μετά το τέλος του παιχνιδιού, ο 18χρονος ποδηλάτης φίλος του Π.Α.Ο.Κ. Αριστείδης Δημητριάδης δολοφονείται άνανδρα δεχόμενος επίθεση επί της οδού Πλαταιών με Μαρασλή, επειδή είχε το "θράσος" να χαμογελάσει ακούγοντας διερχόμενος με το ποδήλατο του, το αποτέλεσμα του αγώνα Παναθηναϊκού- Άρη.
Ο θάνατος του ήταν μαρτυρικός και επήλθε μετά από 110 ώρες άνισης μάχης, αφού οι δολοφόνοι του τον χτυπούσαν με απίστευτο μένος επευφημούμενοι από ένα πλήθος 30 περίπου ατόμων, σύμφωνα με τα αποκόμματα των εφημερίδων της εποχής αλλά και των μαρτυριών ενώπιον του δικαστηρίου.
Κρίμα για σένα Αριστείδη που πήγες, στην ουσία άκλαυτος, μια που στο μακρινό πλέον 1983 δεν υπήρχε ούτε εταιρεία στοιχημάτων να αναλάβει την χορηγία ενός γκράφιτι για σένα, ούτε μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να αλλάξουν ομάδα στα προφίλ τους, έστω για μια μέρα.
Κρίμα που τότε οι κροκόδειλοι και τα δάκρυά τους δεν ήταν πρότυπο τρόπου ζωής και κυρίως κρίμα που ο σύλλογος που επέλεξε η καρδιά σου να αγαπάς, ο Π.Α.Ο.Κ. δε θέλησε να εκμεταλλευτεί το γεγονός ταυτίζοντας τους δολοφόνους σου με έναν ολόκληρο λαό.
Έστω και πολύ καθυστερημένα, αιωνία σου η μνήμη αδερφέ...
1 ημ. ·
Αιωνία σου η μνήμη, αδελφέ Αριστείδη Δημητριάδη,
(με 40 χρόνια καθυστέρηση...)
4 Σεπτεμβρίου 1983.
Ο νεοφώτιστος Απόλλων Καλαμαριάς υποδέχεται στο γήπεδο Χαριλάου τον Π.Α.Ο.Κ. για το πρωτάθλημα της Α εθνικής κατηγορίας, σε έναν αγώνα στο πρώτο ημίχρονο του οποίου, ο μεγάλος Γιώργος Κούδας, έδωσε πραγματικό ρεσιτάλ.
Ώρες μετά το τέλος του παιχνιδιού, ο 18χρονος ποδηλάτης φίλος του Π.Α.Ο.Κ. Αριστείδης Δημητριάδης δολοφονείται άνανδρα δεχόμενος επίθεση επί της οδού Πλαταιών με Μαρασλή, επειδή είχε το "θράσος" να χαμογελάσει ακούγοντας διερχόμενος με το ποδήλατο του, το αποτέλεσμα του αγώνα Παναθηναϊκού- Άρη.
Ο θάνατος του ήταν μαρτυρικός και επήλθε μετά από 110 ώρες άνισης μάχης, αφού οι δολοφόνοι του τον χτυπούσαν με απίστευτο μένος επευφημούμενοι από ένα πλήθος 30 περίπου ατόμων, σύμφωνα με τα αποκόμματα των εφημερίδων της εποχής αλλά και των μαρτυριών ενώπιον του δικαστηρίου.
Κρίμα για σένα Αριστείδη που πήγες, στην ουσία άκλαυτος, μια που στο μακρινό πλέον 1983 δεν υπήρχε ούτε εταιρεία στοιχημάτων να αναλάβει την χορηγία ενός γκράφιτι για σένα, ούτε μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να αλλάξουν ομάδα στα προφίλ τους, έστω για μια μέρα.
Κρίμα που τότε οι κροκόδειλοι και τα δάκρυά τους δεν ήταν πρότυπο τρόπου ζωής και κυρίως κρίμα που ο σύλλογος που επέλεξε η καρδιά σου να αγαπάς, ο Π.Α.Ο.Κ. δε θέλησε να εκμεταλλευτεί το γεγονός ταυτίζοντας τους δολοφόνους σου με έναν ολόκληρο λαό.
Έστω και πολύ καθυστερημένα, αιωνία σου η μνήμη αδερφέ...