Ιάσονας έγραψε:
Φιλε Paokcuba4 καλημερα.
Ενω συμφωνω σχεδον στα παντα με αυτα που γραφεις εχω μια μικρη ενσταση στο αν ειναι μονοδρομος να παρεις δεδομενα ξενους στην πασα και στη διαγωνιο οποτε παιρνωντας δυο ακραιους αναγκαστικα γιατι δεν υπηρχαν αλλοι να πας για δυο κεντρικους Ελληνες. Προσωπικα πιστευω πως η καλυτερη λυση θα ηταν να προσπαθουσαμε να παρουμε τον Κασαμπαλη ή τον Φιλιποφ για πασαδορο ξενο κεντρικο μαζι με Παπαλεξιου και διατηρωντας τους Γατση και Τακουριδη. Δεν θεωρω τον Μπλανκεναου επιπεδου Γουολς και αλλαζοντας πασαδορο χασαμε και το πλεονεκτημα της συνεργασιας του με Βαν Ντε Ντρις που στο ξεκινημα τουλαχιστον της σεζον θα βοηθουσε. Μην ξεχνας πως ενα πολυ σημαντικο κομματι της σεζον κρινεται στην αρχη της, η ευρωπαικη πορεια.
Επισης να αναφερω πως μια ενδιαφερουσα λυση θα ηταν και ο Τζιουμακας στη διαγωνιο με Ελληνα πασαδορο (Κασαμπαλη) και δυο καλους ξενους κεντρικους και δυο ακραιους. Βασικα θα ηταν πρωτοτυπο.
Υ.γ. Μεγαλη ατυχια με Ρουσσο φετος θα ημασταν πολυ καλα σε υποδοχη.
Ιάσονας έγραψε:Προφανως η συγκριση των δυο Καναδων ειναι μονο η πρωτη εικονα που εχω, στο τελος θα φανει
Καλημέρα φίλε μου. Εύχομαι να είσαι καλά.
Καλό το σκεπτικό, αλλά εδώ τώρα υπάρχει και το θέμα στους Έλληνες παίκτες γενικά. Δυστυχώς δεν υπάρχουν τώρα παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά. Οι Χάκας και Μούχλιας είναι μια ξεχωριστή κατηγορία και θα την αναφέρω αργότερα.
Θα σου πάρω τα πράγματα από το τέλος. Το πρότζεκτ Έλληνας πασαδόρος και Έλληνας διαγώνιος κολλάει πρώτα στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν αρκετοί αξιόπιστοι διαγώνιοι. Ο Τζιουμάκας που ανέφερες δυστυχώς είναι εκτός κλίματος και αυτό φάνηκε τόσο πέρσι όσο και στο Ευρωπαϊκό. Μοιραία έγινε δεύτερος διαγώνιος πίσω από το Μήλη, αλλά και πάλι δεν έχει δείξει ουδεμία βελτίωση. Ουσιαστικά θα έκανε πολύ χειρότερα παιχνίδια από τον Ντε Ντρις. Ο Μήλης φέτος πρέπει να δείξει πραγματικά αν μπορεί να ανταπεξέλθει. Αλλιώς για την ώρα είναι καλός ως δεύτερος. Το ίδιο και με τον Ασπιώτη. Έχει κάνει καλές χρονιές σε Αυστρία και Ρουμανία, αλλά ο τραυματισμός του επί εποχής Παμβοχαϊκού τον πήγε πίσω και είναι πια ως δεύτερος διαγώνιος σε ομάδες που κυνηγούν το Πρωτάθλημα. Μην παρασύρεσαι από τον Ολυμπιακό και την παρουσία Ζουπάνι τώρα. Κακά τα ψέματα ο Ολυμπιακός με το Ζουπάνι στη διαγώνιο δεν μπορεί να πετύχει πολλά. Η θέση αυτή είναι στην Ελλάδα πια μόνο για ξένο. Ο Δημήτρης Μούχλιας που παίζει Γερμανία είναι η πρώτη ελπίδα μετά από πολλά χρόνια που μπορεί να ανταπεξέλθει στο υψηλότερο επίπεδο. Για αυτό και συνιστώ να τον προσέχουμε.
Ο Κασαμπαλής ξεκίνησε καλά μεν, αλλά δεν έχει δείξει ακόμα τη σταθερότητα για να πούμε ότι είναι ένας αξιόπιστος βασικός πασαδόρος. Έχει καλό σερβίς, παίζει γρήγορα, αλλά την ψηλή πάσα δεν την έχει ακόμα. Για αυτό και κάποια στιγμή ο Ολυμπιακός τον έστειλε Κηφισιά και πήρε Προύσαλη. Επίσης, επρόκειτο να είναι πάλι δεύτερος πίσω από τον Ιερρεθουέλλο, που είναι τραυματίας. Επόμενως γνωρίζεις κατευθείαν ότι δε ρισκάρεις στην πιο νευραλγική θέση, που είναι η πάσα. Και κακά τα ψέματα Έλληνες πασαδόροι ακόμα δεν έχουν βγει. Είναι η πιο δύσκολη θέση στο ελληνικό βόλεϊ και για αυτό μοιραία ο πιο ευνοημένος είναι αυτός που έχει τουλάχιστον έναν ακραίο Έλληνα. Το ίδιο έγινε και με τον Φιλίπποφ. Για μένα θεωρείται μια κίνηση μόνο αν είσαι απελπισμένος για να την κάνεις. Κανείς δε ξεχνάει τι παιχνίδια έκανε με εμάς. Πιστεύω ότι ένας παίκτης μπορεί να βελτιωθεί, αλλά φαίνεται ότι δε θα έμπαινε ο ΠΑΟΚ σε διαδικασία να τον εμπιστευτεί ξανά. Παίζει και να μην ήθελε να έρθει, καθώς συζητούσε με Ρωσία αλλά τελικά έμεινε στην Ελβετία.
Η επιλογή Μπλανκενάου έγινε με βάση την κατάσταση στους κεντρικούς. Ο ΠΑΟΚ πέρσι είχε μεγάλη δύναμη στο μπλοκ με την παρουσία του Σκρεντάου, ο οποίος συνεργαζόταν άψογα με τον Ντε Ντρις, τον Ράπτη και το Γιόρνα. Επομένως ο Ουολς ήταν ένας παίκτης που κούμπωνε στο στυλ αυτό του παιχνιδιού, παίζοντας με πολλές ψηλές μπάλες (αργές δηλαδή) έχοντας αρκετές κόντρα μπάλες. Με τον ερχομό του Λινάρδου και Παπαλεξίου ο Μιλενκόσκι κατάλαβε ότι πρέπει να αλλάξει τρόπο παιχνιδιού, καθώς και οι 2 δεν είναι ακόμα καλοί μπλοκέρ. Έτσι ο Μπλανκενάου ήρθε, γιατί παίζει πιο γρήγορα με καλή υποδοχή και χαμηλές μπάλες και παίρνει και ο ίδιος επιθέσεις. Όμως θα χρειαστεί χρόνο. Επομένως δεν μπορούμε να τον κρίνουμε τόσο γρήγορα.
Όσον αφορά τους ακραίους και την επιλογή να πάμε για ξένους είναι γιατί δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική και λόγω της ανυπαρξίας καλού Έλληνα πασαδόρου και κεντρικών η ανάγκη έγινε μεγαλύτερη. Για αυτό και έγινε μεγάλη προσπάθεια για να μείνει ο Ράπτης, αλλά 90.000 από τα 50.000 του φάνηκαν λίγα του Μιχαλόπουλου. Μετά δεν υπήρχε αξιόπιστη επιλογή. Όλοι είχαν κλείσει σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, ενώ ο Κωτσάκης συνέχισε στο εξωτερικό. Ο Χάκας θα μπορούσε να είναι η επόμενη καλύτερη λύση αλλά ακόμα είναι στο κολλεγιακό. Θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα και αυτός. Άλλες επιλογές τύπου Μαυροβουνιώτη, Παπαδόπουλου ή Ρουμελιωτάκη δεν είναι για αυτό το επίπεδο. Επομένως, ο Γιόσκο αποφάσισε να ενισχύσει τα άκρα του ώστε οι ακραίοι να είναι καλοί τόσο επίθεση όσο και υποδοχή. Με άλλα λόγια να αυξήσει την επιθετική ικανότητα στους ακραίους ώστε να ταιριάξει στο γρήγορο βόλεϊ που θέλει να παίξει. Οι κινήσεις με Φαν Χάρντερεν και Ρουσσό αυτό έδειξαν. Ο Ρουσσό τραυματίστηκε αλλά ο επόμενος ακραίος θα έχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. Ατυχία αλλά έτσι είναι ο αθλητισμός. Πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα.
Σχετικά με την ευρωπαϊκή πορεία μας σίγουρα θα είμαστε στους "16" του CEV Cup, καθώς η Μλάντοστ Ζάγκρεμπ δεν είναι του επιπέδου του ΠΑΟΚ. Ακόμα και με απουσίες, είμαστε πολύ ανώτεροι ποιοτικά. Στους "16" σε περιμένει η Μιλάνο και ένα ρόστερ με αστέρες όπως οι Ισικάβα, Καζίτσκι, Πιάνο, Μελγκαρέχο, Ρέγγερς, Λοσέρ δύσκολα να αποκλειστεί από τη Μένεν και από εμάς. Και παρά το κακό ξεκίνημα στο Ιταλικό Πρωτάθλημα, παραμένει ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Επομένως δεν περιμένεις πολλά πράγματα. Θα απολαύσουμε το παιχνίδι και τυχεροί όσοι το ζήσουν από κοντά.