Πολύ ευχαρίστως και όποτε θέλεις ρώτα με.kataramenos5 έγραψε:Κουβανε θα θελα την αποψη σου για τον Ουολς ειδικα για τα παιχνιδια με τον γαυρο.Αν θες κι εσυ βεβαια
Έχω εκφράσει τη γνώμη μου και σε παλιότερα ποστ μου και στον απολογισμό μου. Εγώ φέτος είδα έναν Ουολς που είχε πάρα πολλά σκαμπανεβάσματα. Είδα έναν πολύ καλό Ουολς τον Οκτώβριο και από τον Νοέμβριο μέχρι τον Ιανουάριο ήταν ο χειρότερος ξένος εκείνη τη χρονική στιγμή. Εκεί που μοίραζε σωστά, δίνοντας επιθέσεις σε όλους και μάλιστα να έχει βρει και το πως θέλει ο κάθε παίκτης τη μπάλα (ψηλή ή χαμηλή μπαλιά), από τον Νοέμβριο άρχισε όχι απλά να υπερφορτώνει τον Ντε Ντρις, αλλά και να κάνει λάθη και στις πάσες του (πάσες στο κενό, διπλές μπαλιές και πάσες πολύ κοντά στο φιλέ) που ουσιαστικά "κατέστρεψε" όλους τους παίκτες. Και όταν ο πασαδόρος δεν παίζει καλά, τότε αυτόματα όλοι οι παίκτες θα πέσουν πολύ. Και αυτό φάνηκε από την επίδοση όλων. Τότε είχα εκραγεί με αυτά που έβλεπα και πραγματικά απορούσα για το τι παίκτη βλέπουμε και θυμάμαι ότι είχα πει ότι καλύτερα να πάμε με Έλληνα πασαδόρο. Γιατί ήταν τραγικός και κόντραρε στα ίσια τους χειρότερους πασαδόρους που είχανε περάσει από τον ΠΑΟΚ. Ήταν ωσεί παρών εκείνο το διάστημα. Τον Ντε Ντρις να έβαζες πασαδόρο, καλύτερα θα τα πήγαινε.Το διάστημα Φεβρουαρίου - Μαρτίου ήταν το καλύτερό του και το F4 του Κυπέλλου ήταν το διήμερο που έπιασε την τέλεια απόδοσή του. Άρχισε να παίζει πιο σωστά σε θέμα μοιράσματος του παιχνιδιού. Να βγάζει σωστά τους παίκτες και κυρίως έχοντας αντιληφθεί ότι θα παίζουμε με πολύ κόντρα μπάλα να δίνει σωστά την μπάλα στον Ντε Ντρις και στον Ράπτη όταν υπήρχε οργανωμένο μπλοκ ώστε να πάρουμε τον πόντο. Έπαιξε καλύτερα με τους κεντρικούς και αμέσως η ομάδα ανέβηκε 4 σκαλιά πάνω. Ο Ράπτης πήρε τον τίτλο του MVP στο Κύπελλο και κυρίως ο Ουολς ήταν η βάση του. Με τον Ουολς του διαστήματος Νοεμβρίου-Ιανουαρίου η ομάδα πολύ πεσμένη και τότε. Ο Καναδός με τη δική του άνοδο βοήθησε και όλους τους παίκτες να παίξουν και πάνω από το ταβάνι τους.
Και φτάνουμε στους τελικούς όπου εκεί δυστυχώς έπεσε πάλι. Όχι στα επίπεδα που ήταν σε εκείνο το καταστροφικό τρίμηνο. Αλλά έδειξε ότι ήταν αλλού. Αυτό που έδειξε πάλι ήταν να υπερφορτώνει παίκτες και να πηγαίνει μονότονα το παιχνίδι στους ακραίους και στη διαγώνιο. Ενώ "σπάγαμε" επιθέσεις, αντί να δοκιμάσει ένα πρώτο χρόνο, συνέχιζε να παίζει τον ίδιο παίκτη 3 και 4 φορές. Και αν τον δικαιολογώ στην πρώτη μπάλα λόγω της υποδοχής, στην κόντρα μπάλα δεν τον δικαιολογώ γιατί σε εκείνο το σημείο είχε καλύτερες προϋποθέσεις. Το επόμενο αρνητικό σημείο το έδειξε στον 3ο τελικό. Εκεί ενώ ήσουν μπροστά στο 1ο σετ με μια μεγάλη διαφορά, έχασε το μυαλό του και έκανε διαδοχικά τραγικά λάθη (αξέχαστη θα μείνει η διπλή μπαλιά και στα καπάκια το ότι έχασε τον Σκρεντάου στον πρώτο χρόνο πετώντας στην μπάλα στον πάγκο), που έβαλε τον Ολυμπιακό στο παιχνίδι και ουσιαστικά στο να γίνει ντέρμπι. Μετά συνέχισε το ίδιο κακό μοίρασμα παιχνιδιού.
Δε θα πω ότι είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος για την απώλεια του Πρωταθλήματος. Αλλά ο πασαδόρος είναι ο πιο κομβικός παίκτης σου. Και ο καλός πασαδόρος θα κάνει όλους τους παίκτες ένα κλικ καλύτερους. Στη διετία έδειξε ότι είναι καλός πασαδόρος. Και μάλιστα έθεσε άλλα στάνταρ στο τι θέλουμε. Μετά από μια 5ετία παλινωδιών στη θέση αυτή, όπου ζήσαμε κάκιστους παίκτες και τον Τερζή πανταχού παρών, ο Ουολς ήρθε και επανέφερε τη σοβαρότητα στη θέση και άρχισε να μας μαθαίνει το τι πραγματικά θέλουμε από τον πασαδόρο. Όμως έδειξε ότι η αστάθειά του ήταν καταλυτικής σημασίας και θεωρώ ότι ο Μιλενκόσκι αποφάσισε να τον αλλάξει καθώς ήθελε κάτι πιο καλύτερο και πιο σταθερό από τον Ουολς. Σίγουρα μέτρησαν και όλες οι αλλαγές που έγιναν, αλλά γενικά άμα έμενε, η χρονιά αυτή θα έκρινε το αν θα παρέμενε ή όχι. Θα υπήρχε μεγάλη πίεση στο να αποδείξει πολλά περισσότερα. Φάνηκε ότι πια θα θέλαμε κάτι καλύτερο πιο μετά. Οι καταστάσεις το έφεραν πιο γρήγορα.
Ο Μπλανκενάου τώρα είναι ένας τελείως διαφορετικός πασαδόρος. Έχει παραστάσεις, έχει άλλο τρόπο παιχνιδιού στον οποίο αρέσκεται να παίζει με όλους, γρήγορα, αργά και καμιά φορά να παίρνει και ο ίδιος επιθέσεις. Και τώρα η μεγάλη πίεση και πρόκληση είναι να φανεί αντάξιος του ονόματός του και να ανεβάσει ακόμα περισσότερο το επίπεδο στη θέση. Ειδικά τώρα που θα έχει και παίκτες υψηλού επιπέδου.
