Re: Razvan Lucescu V
Δημοσιεύτηκε: Κυρ 09 Φεβ 2025, 15:31
Ήρθε η ώρα να πλέξω ένα Εγκώμιο στον προπονητή πριν αρχίσουν οι επιτυχίες και μετά οι 9 στους 10 θα παρεξηγήσουν ως συνήθως και θα λένε ότι άρχισα να τα βλέπω αλλιώς μετά από το τάλιρο, αν και πανηγύριζα από πριν γι’ αυτό που ερχόταν. Δεν με νοιάζουν αυτοί. Με νοιάζει ο 1 στους 10 που θα βρει τροφή για σκέψη σε αυτά που γράφω και μου αρκεί προσωπικά για να αντιπαρέρχομαι τις συνεχείς ειρωνείες.
Έχω σούρει τα πάντα στον Λουτσέσκου για αγωνιστικά θέματα και για θέματα χαρακτήρα. Είπα ευθαρσώς ότι θέλω να φύγει και να αλλάξει αγωνιστική φιλοσοφία η ομάδα. Δεν μίλησα όμως ποτέ επικριτικά για το ντου και δεν βρήκα αφορμή σε αυτό για να πω φύγε. Γιατί ποτέ δεν είδα το ντου αυτό ως κάτι αποκομμένο από όλα όσα συμβαίνουν από την αρχή της σεζόν και δεν συμβαίνουν φυσικά τυχαία. Περίμενα να δω να εξελίσσεται όλο το σχέδιο για να αντιληφθώ τον τελικό σκοπό του, όσο κι αν με πλήγωναν στην πορεία οι παράπλευρες απώλειες. Τώρα νομίζω πως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το σχέδιο, γιατί ό,τι ήταν να κάνει ο ίδιος το έκανε και έφτασε τα πράγματα εδώ που ήθελε και μάλιστα, όλως τυχαίως, ακριβώς πριν την επιστροφή του στον πάγκο της ομάδας. Καλός οιωνός! Παράλληλα η υπόθεση έχει ξεφύγει πλέον στα υψηλά κλιμάκια και είναι άλλων δουλειά πλέον.
Όσο κι αν διαφωνώ με την αγωνιστική φιλοσοφία του Ραζβάν, άλλο τόσο θαυμάζω τον χειριστικό του τρόπο με τους ανθρώπους και την ικανότητά του να φέρνει τα πράγματα εκεί που θέλει. Και θέλω να κολακεύω τον εαυτό μου ότι τον καταλαβαίνω αρκετά καλά.
Ο Λουτσέσκου λοιπόν φέτος αποφάσισε να μην πολεμήσει αγωνιστικά τους εκτός ομάδας, αλλά την ίδια την ομάδα και όσα στραβά κατά τη γνώμη του τουλάχιστον έβλεπε, με σκοπό να την πάει μπροστά. Με όπλο τον τίτλο του πρωταθλητή προπονητή έβαλε μπουρλότο σε διάφορες λειτουργίες και απέναντι σε πολύ υψηλά ιστάμενα πρόσωπα εμπιστοσύνης του Ιβάν. Έπαιξε όλα τα χαρτιά του μπροστά στον Ιβάν κι αυτός ως ευφυής άνθρωπος κάθισε να τον ακούσει και του έδωσε περιθώριο να αποδείξει το δίκιο του περιμένοντας μαζί με τους γιους του να δουν την εξέλιξη της παρτίδας και το αποτέλεσμα αυτής, παρεμβαίνοντας όπου χρειαστεί.
Λίγο μετά τη συνέντευξη τύπου, η οποία ήταν απλώς μία κίνηση στο όλο παιχνίδι, όπως η Λειβαδιά, όπως η Ευρωπαϊκή λίστα, όπως, όπως όπως… άρχισε να φαίνεται πως ο Λουτσέσκου χάνει το παιχνίδι, με την επίδραση της συνέντευξης στα χαμένα αποδυτήρια να είναι βραχυχρόνια. Αυτός όμως δεν είχε πει την τελευταία του λέξη πριν πέσει. Το τελευταίο χαρτί που θα έπαιζε ως ρέστα θα ήταν να εκμεταλλευτεί τον πόλεμο των Αθηνών υπέρ του και υπέρ της ομάδας φυσικά.
Είπε λοιπόν, εγώ θα τα τινάξω όλα στον αέρα και στη χειρότερη θα φύγω ως ήρωας από τον ΠΑΟΚ ως ένας προπονητής που ξεφτίλισε το σύστημα μιλώντας στα ίσα και παλικαρίσια και στην καλύτερη θα προκαλέσω διάφορες πουστιές τους και θα συσπειρώσω την κοιμισμένη κι εφησυχασμένη από τον τίτλο ομάδα. Δεν μπορούσε φυσικά να προβλέψει τι ακριβώς θα κάνουν οι κάτω, όμως ήταν βέβαιος πως κάτι θα κάνουν. Τους έχει μάθει καλά πλέον και έτσι άρχισε να τους τσιγκλάει μιλώντας καθαρά και συχνότερα για τις κλεψιές τους. Και όντως έκαναν πολλά, ίσως περισσότερα από όσο θα φανταζόταν κανείς, λόγω και της απειρίας και της περιορισμένης όπως φαίνεται διανοητικής ικανότητας του νεοφερμένου.
Το ντου σε όλη αυτή την ιστορία ήταν κάτι που προέκυψε στην στιγμή, αλλά ήταν τόσο λυτρωτικό για τον προπονητή. Έδινε μια διέξοδο οριστική και άμεση με τον πρώτο ή τον δεύτερο τρόπο. Μία win win situation και μία ανθρώπινη αντίδραση από κάποιον που δεν είχε τίποτα να χάσει πλέον.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Τιμωρία στην τιμωρία, με το σύστημα να μην σταματά και να περνάει τελικά τα εσκαμμένα με τις προχθεσινές αδιανόητες για το ποδόσφαιρο τιμωρίες.
Καταλήξαμε μετά από όλα αυτά σε μία μοναδική συσπείρωση, στην ενδυνάμωση της θέσης του και στην εξασφάλιση του ότι του χρόνου η ομάδα θα τα σαρώσει όλα σαν το 2019, με όσα έχουμε μαζέψει όλοι μέσα μας λόγω των φετινών γεγονότων, αλλά και με το πανάκριβο ρόστερ, που ο Ιβάν έχει εδώ και χρόνια σχεδιάσει. Και όλα αυτά ενώ είμαστε στο -10 και δεν νοιάζει κανέναν. Εντυπωσιακό!
Μάλιστα νομίζω πως ο Λουτσέσκου έπαιξε την παρτίδα γνωρίζοντας πως υπάρχει περίπτωση να μην είναι εδώ του χρόνου και αυτό είναι προς τιμήν του. Ξέρει ότι του δόθηκε η ευκαιρία να αποδείξει τα όποια δίκια του, αλλά θα κρινόταν από το αποτέλεσμα. Μια παταγώδης αγωνιστικά αποτυχία θα είχε ως αποτέλεσμα να χώριζαν φιλικά και κοινή συναινέσει οι δρόμοι μας και το χρήμα θα στήριζε τον επόμενο, που 1000% έχει ήδη επιλέξει ως εναλλακτική ο Γιώργος αν χρειαστεί.
Τώρα λοιπόν τι να πεις; Μπορεί του χρόνου να βλέπουμε τον Ντέλια μαζί με τον Τζίμα στην Μπράιτον και να κουνάμε το κεφάλι, αλλά ταυτόχρονα μια ομάδα εδώ με τριαντάρηδες Μεϊτέ σε κάθε θέση να κάνει πλάκα σε όλους. Ποιον θα χαλάσει;
Μπορεί να έρθει η εναλλακτική στον πάγκο (αν φτου φτου αποτύχουμε φέτος) και ο Ντέλιας να είναι ακόμη εδώ, πλαισιωμένος με άλλους αληθινούς Ντέλιες, αγορασμένους από το πάνω ράφι. Δεν μπορεί κανείς να προβλέψει το καλύτερο σενάριο από πριν.
Θα δούμε λοιπόν με ενδιαφέρον την εξέλιξη. Μέχρι τώρα πάντως η χρονιά είχε λίγο ποδόσφαιρο και πολύ… σκάκι. Τώρα ήρθε και η σειρά της μπάλας που είναι και το ζητούμενο όλων. Ξεκινήσαμε με πεντάρα. Μια χαρά! Για του χρόνου έχουμε καιρό να τα λέμε.
Έχω σούρει τα πάντα στον Λουτσέσκου για αγωνιστικά θέματα και για θέματα χαρακτήρα. Είπα ευθαρσώς ότι θέλω να φύγει και να αλλάξει αγωνιστική φιλοσοφία η ομάδα. Δεν μίλησα όμως ποτέ επικριτικά για το ντου και δεν βρήκα αφορμή σε αυτό για να πω φύγε. Γιατί ποτέ δεν είδα το ντου αυτό ως κάτι αποκομμένο από όλα όσα συμβαίνουν από την αρχή της σεζόν και δεν συμβαίνουν φυσικά τυχαία. Περίμενα να δω να εξελίσσεται όλο το σχέδιο για να αντιληφθώ τον τελικό σκοπό του, όσο κι αν με πλήγωναν στην πορεία οι παράπλευρες απώλειες. Τώρα νομίζω πως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το σχέδιο, γιατί ό,τι ήταν να κάνει ο ίδιος το έκανε και έφτασε τα πράγματα εδώ που ήθελε και μάλιστα, όλως τυχαίως, ακριβώς πριν την επιστροφή του στον πάγκο της ομάδας. Καλός οιωνός! Παράλληλα η υπόθεση έχει ξεφύγει πλέον στα υψηλά κλιμάκια και είναι άλλων δουλειά πλέον.
Όσο κι αν διαφωνώ με την αγωνιστική φιλοσοφία του Ραζβάν, άλλο τόσο θαυμάζω τον χειριστικό του τρόπο με τους ανθρώπους και την ικανότητά του να φέρνει τα πράγματα εκεί που θέλει. Και θέλω να κολακεύω τον εαυτό μου ότι τον καταλαβαίνω αρκετά καλά.
Ο Λουτσέσκου λοιπόν φέτος αποφάσισε να μην πολεμήσει αγωνιστικά τους εκτός ομάδας, αλλά την ίδια την ομάδα και όσα στραβά κατά τη γνώμη του τουλάχιστον έβλεπε, με σκοπό να την πάει μπροστά. Με όπλο τον τίτλο του πρωταθλητή προπονητή έβαλε μπουρλότο σε διάφορες λειτουργίες και απέναντι σε πολύ υψηλά ιστάμενα πρόσωπα εμπιστοσύνης του Ιβάν. Έπαιξε όλα τα χαρτιά του μπροστά στον Ιβάν κι αυτός ως ευφυής άνθρωπος κάθισε να τον ακούσει και του έδωσε περιθώριο να αποδείξει το δίκιο του περιμένοντας μαζί με τους γιους του να δουν την εξέλιξη της παρτίδας και το αποτέλεσμα αυτής, παρεμβαίνοντας όπου χρειαστεί.
Λίγο μετά τη συνέντευξη τύπου, η οποία ήταν απλώς μία κίνηση στο όλο παιχνίδι, όπως η Λειβαδιά, όπως η Ευρωπαϊκή λίστα, όπως, όπως όπως… άρχισε να φαίνεται πως ο Λουτσέσκου χάνει το παιχνίδι, με την επίδραση της συνέντευξης στα χαμένα αποδυτήρια να είναι βραχυχρόνια. Αυτός όμως δεν είχε πει την τελευταία του λέξη πριν πέσει. Το τελευταίο χαρτί που θα έπαιζε ως ρέστα θα ήταν να εκμεταλλευτεί τον πόλεμο των Αθηνών υπέρ του και υπέρ της ομάδας φυσικά.
Είπε λοιπόν, εγώ θα τα τινάξω όλα στον αέρα και στη χειρότερη θα φύγω ως ήρωας από τον ΠΑΟΚ ως ένας προπονητής που ξεφτίλισε το σύστημα μιλώντας στα ίσα και παλικαρίσια και στην καλύτερη θα προκαλέσω διάφορες πουστιές τους και θα συσπειρώσω την κοιμισμένη κι εφησυχασμένη από τον τίτλο ομάδα. Δεν μπορούσε φυσικά να προβλέψει τι ακριβώς θα κάνουν οι κάτω, όμως ήταν βέβαιος πως κάτι θα κάνουν. Τους έχει μάθει καλά πλέον και έτσι άρχισε να τους τσιγκλάει μιλώντας καθαρά και συχνότερα για τις κλεψιές τους. Και όντως έκαναν πολλά, ίσως περισσότερα από όσο θα φανταζόταν κανείς, λόγω και της απειρίας και της περιορισμένης όπως φαίνεται διανοητικής ικανότητας του νεοφερμένου.
Το ντου σε όλη αυτή την ιστορία ήταν κάτι που προέκυψε στην στιγμή, αλλά ήταν τόσο λυτρωτικό για τον προπονητή. Έδινε μια διέξοδο οριστική και άμεση με τον πρώτο ή τον δεύτερο τρόπο. Μία win win situation και μία ανθρώπινη αντίδραση από κάποιον που δεν είχε τίποτα να χάσει πλέον.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Τιμωρία στην τιμωρία, με το σύστημα να μην σταματά και να περνάει τελικά τα εσκαμμένα με τις προχθεσινές αδιανόητες για το ποδόσφαιρο τιμωρίες.
Καταλήξαμε μετά από όλα αυτά σε μία μοναδική συσπείρωση, στην ενδυνάμωση της θέσης του και στην εξασφάλιση του ότι του χρόνου η ομάδα θα τα σαρώσει όλα σαν το 2019, με όσα έχουμε μαζέψει όλοι μέσα μας λόγω των φετινών γεγονότων, αλλά και με το πανάκριβο ρόστερ, που ο Ιβάν έχει εδώ και χρόνια σχεδιάσει. Και όλα αυτά ενώ είμαστε στο -10 και δεν νοιάζει κανέναν. Εντυπωσιακό!
Μάλιστα νομίζω πως ο Λουτσέσκου έπαιξε την παρτίδα γνωρίζοντας πως υπάρχει περίπτωση να μην είναι εδώ του χρόνου και αυτό είναι προς τιμήν του. Ξέρει ότι του δόθηκε η ευκαιρία να αποδείξει τα όποια δίκια του, αλλά θα κρινόταν από το αποτέλεσμα. Μια παταγώδης αγωνιστικά αποτυχία θα είχε ως αποτέλεσμα να χώριζαν φιλικά και κοινή συναινέσει οι δρόμοι μας και το χρήμα θα στήριζε τον επόμενο, που 1000% έχει ήδη επιλέξει ως εναλλακτική ο Γιώργος αν χρειαστεί.
Τώρα λοιπόν τι να πεις; Μπορεί του χρόνου να βλέπουμε τον Ντέλια μαζί με τον Τζίμα στην Μπράιτον και να κουνάμε το κεφάλι, αλλά ταυτόχρονα μια ομάδα εδώ με τριαντάρηδες Μεϊτέ σε κάθε θέση να κάνει πλάκα σε όλους. Ποιον θα χαλάσει;
Μπορεί να έρθει η εναλλακτική στον πάγκο (αν φτου φτου αποτύχουμε φέτος) και ο Ντέλιας να είναι ακόμη εδώ, πλαισιωμένος με άλλους αληθινούς Ντέλιες, αγορασμένους από το πάνω ράφι. Δεν μπορεί κανείς να προβλέψει το καλύτερο σενάριο από πριν.
Θα δούμε λοιπόν με ενδιαφέρον την εξέλιξη. Μέχρι τώρα πάντως η χρονιά είχε λίγο ποδόσφαιρο και πολύ… σκάκι. Τώρα ήρθε και η σειρά της μπάλας που είναι και το ζητούμενο όλων. Ξεκινήσαμε με πεντάρα. Μια χαρά! Για του χρόνου έχουμε καιρό να τα λέμε.