Διάφορα άρθρα για τον Π.Α.Ο.Κ.

[free4]

Ισως το πιο ευστοχο κειμενο σε βαθμο ειρωνειας-απαντηση σε αυτους που βγαζουν νικητες μεσω των στατιστικων του Γαλανη!!! Γιατι η ψυχη δε μετριεται σε νουμερα!!

Κρίμα ρε ΠΑΟΚ!
Γιάννης Σερέτης

Συντετριμμένος από το 14-3 στις τελικές προσπάθειες, ο Γιάννης Σερέτης εξαπολύει μύδρους κατά πάντων στον ΠΑΟΚ που τον ταξίδεψε στα παιδικά χρόνια του…


Κρίμα μωρή ΠΑΟΚάρα, κρίμα. Μόλις 3 προσπάθειες για γκολ; Και τι σημαίνει που και οι 3 ήταν «on target”; Ναι, ξέρω, δεν μπορούσες περισσότερες με δέκα παίκτες από τα μέσα του πρώτου ημιχρόνου. Αλλά και πάλι ρε ΠΑΟΚ, με τα δευτερότριτα της Τότεναμ έπαιζες, αυτής που την έβαλε μέσα στα δίχτυα η Ρουμπίν Καζάν (14 -2 τελικές, αποτέλεσμα 1-0) και εσύ ο ίδιος μέσα στην Τούμπα, όταν έμεινες στο 0-0 γαμώ τα δοκάρια μου (15 – 7 τελικές).

Περίμενα περισσότερα ρε ΠΑΟΚ με το 0-2 στο τσεπάκι από το 15’ και τους άλλους διαλυμένους, να τα έχουν χαμένα. Ακατανόητα σε έπιανε πανικός ορισμένες στιγμές. Ναι, το καταλαβαίνω ρε ΠΑΟΚ, ο Χαλκιάς δεν έπιανε ούτε βαλσαμωμένο σπουργίτι. Ναι, το καταλαβαίνω, αυτός ο Ολλανδός το έδωσε το μούφα – πέναλτι. Αλλά και πάλι… Επαιζες με όλους τους βασικούς, ήταν μέσα ο Γκαρσία και ο Κοντρέρας που αγωνίζονταν (και καλά έκαναν) και για τα φράγκα τους, τη μάχη της εξέδρας την είχες κερδίσει πριν από την έναρξη του αγώνα (άσε που γενικώς είναι ξενέρωτοι οι Αγγλοι, όλο «yeah» και χαζοχαρουμενιές). Αυτή η Τότεναμ έναν Μόντριτς είχε όλο κι όλο, άντε και έναν Λένον. Γεμάτη πιτσιρίκια, έξω ο Αντεμπαγιόρ. Μα 14 -3 στις τελικές ρε ΠΑΟΚ; Μα, ΠΑΟΚ είσαι ρε, αήττητος εκτός έδρας στην Ευρώπη από την Βιγιαρεάλ και μετά, η καλύτερη ελληνική ομάδα της τελευταίας τριετία στην Ευρώπη, εσύ ο ίδιος το λες. 14-3 ρε ΠΑΟΚ;

Τι να το κάνω εγώ που με τα ταξίδεψες στα παιδικά μου χρόνια και θυμήθηκα τον Φορτούλα και τον Πφαφ, τον «φονιά» και τον Αουγκεντάλερ, τον Βασιλάκο και τον Λέρμπι, τότε που είχα δακρύσει για τον αποκλεισμό; Τι να το κάνω ρε ΠΑΟΚ που ένωσες χιλιάδες Ελληνες φιλάθλους μετά την αποβολή του πιτσιρικά; Που, όπως έγραψε και ένας φίλος, έπαιζαν άμυνα μαζί σου Παναθηναϊκοί, Ολυμπιακοί, ΑΕΚτσήδες, όλοι ίσως εκτός από ορισμένους φίλους του Αρη (δεν τους αδικώ, ούτε τους κακολογώ, φυσιολογικό είναι το σοκ, όπως και το περυσινό του ΠΑΟΚτσή μετά το «έπος» στη Μαδρίτη…).

Πες μου ρε ΠΑΟΚ, τι να το κάνω με 14-3 τελικές; Με μόλις τρεις προσπάθειες για γκολ γαμώ την τρέλα μου… Ποιος είσαι, ο Ηρακλής Ψαχνών, να κάνεις 3 τελικές προσπάθειες σε 97 λεπτά; Αυτοί οι πολυδιαφημισμένοι Αγγλοι είχαν κάνει μόνο 2 στο Καζάν! Ημαρτον δηλαδή! Ημαρτον! Τι να το κάνω ρε Σάλπι το γκολ, την αυτοσυγκέντρωση, το πάθος, την συνέπεια, την αυταπάρνηση; Μια τελική είχες ρε «καλύτερε δεξιέ μπακ του Παναθηναϊκού».

Τι να το κάνω ρε Φωτάκη το τρέξιμο και τις αλληλοκαλύψεις; Ούτε ένα σουτ; Ούτε ένα; Τι να τις κάνω ρε Γεωργιάδη τις ασίστ; Μηδέν τελικές προσπάθειες αγοράκι μου; Μηδέν; Εσύ ρε Κλάους πώς την είδες; Βάζεις ένα γκολ και χαλαρώνεις; Την είδες παίκτουρας; Ούτε μια κεφαλιά να γράψει η στατιστική, ούτε ένα πλασέ, μια ντρίμπλα, ένα σουτ ρε μπαγάσα; Ρε Σταφυλίδη, μια κατεβασιά δεν μπορούσες να κάνεις, κάνα σουτ; Μόνο για να βγάζουμε γκολ στη γραμμή είμαστε ε; Ετσι είναι οι μοντέρνοι μπακ; Κρίμα και είσαι και νέο παλικάρι που υποτίθεται ότι έχετε εκσυγχρονιστεί ποδοσφαιρικά…

Ρε μπαλαδόρε Κοντρέρας και εσύ ρε Μαλεζά, μια κεφαλιά σε κόρνερ δεν μπορούσατε να πάρετε να φτάσουν σε διψήφιο αριθμό οι τελικές προσπάθειες; Αλλά πώς να πάρετε κεφαλιά, αφού δεν μπορούσαν οι «μπροστινοί» ούτε κόρνερ να κερδίσουν; 11-1 σας ξέσκισαν στα κόρνερ οι βλάκες οι Αγγλοι που τους περνούν πριονοκορδέλα σήμερα τα ταμπλόιντς. Ρε Γκαρσία, «Τσε» του γλυκού νερού, τι να την κάνω την «τρύπα» στον Γεωργιάδη και την ψυχραιμία και το passing game και το ποδοσφαιρικό μυαλό και αυτά τα «γλυκανάλατα»; Ρε συ, τελικές προσπάθειες, ρε, σουτ, κεφαλιές, ρε!

Και εσύ ρε Μπόλονι; Θα περηφανεύεσαι σαν γύφτικο σκεπάρνι τώρα ε; Προκρίθηκες κιόλας ρε μπαγάσα με 3 τελικές προσπάθειες σε 97 λεπτά και το πανηγυρίζεις κιόλας… Σαν δεν ντρέπεσαι μεγάλος άνθρωπος. Φτου σου ρε Ρουμάνε που νομίζεις ότι έγραψες και ιστορία με 3 τελικές προσπάθειες, λες και προπονείς την Γκλόρια Μπίστριτσα. ΠΑΟΚ είσαι ρε, ΠΑΟΚ! Το καταλαβαίνεις; Μπες στο «uefa.com» ρε, και δες τα «statistics». Αγγλικά ξέρεις, θα καταλάβεις… Και κοίτα στον επόμενο γύρο να πας να παίξεις πάλι εναντίον των δευετερότριτων καμιάς Μάντσεστερ Σίτι που θα τερματίσει τρίτη στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ και να γράψει κανένα 25 – 5 στις τελικές… Κοίτα, γιατί νομίζεις ότι θα απολυθείς από τους Εργοτέληδες και τις Κέρκυρες, αλλά εγώ κρατάω στατιστικά και δεν μασάω, με πιάνεις;

Ναι ρε Ζαγοράκη, πανηγύριζε σαν να ξαναπήρες το Euro γαμώ τα ρεζιλίκια μου. Και εσύ ρε Ζήση; Και εσύ; Από εσένα που είσαι καλύτερος αναλυτής του ποδοσφαίρου, περίμενα περισσότερα ρε Βρύζα. Δεν είχα την απαίτηση να μην πανηγυρίσεις, αλλά ούτε μια παρατήρηση στα αποδυτήρια για το 14-3 ρε φίλος; Καλά, για τον Παντελή δεν το συζητώ. Ξεφτιλιζόταν ο ΠΑΟΚ με 14-3 από τον παλαίμαχο τον Γκαλάς, αυτόν τον αστείο τον Εουρέλιο Γκόμες που έφαγε 2/3, κάποιον Χάρι Κέιν φορ που δεν τον ξέρει ούτε η μανούλα του, έναν Ντάνι Ρόουζ που θα το λέει και στα δισέγγονά του ότι έπαιξε στο Europa League, αυτό το γατάκι τον Πίενααρ και τον Τσόρλουκα που είναι πιο αργός και από τον Πάμπλο τον Θεό, και εκείνος πανηγύριζε ξεδιάντροπα.

Τους οπαδούς τους καταλαβαίνω, δεν μετράνε τις στατιστικές, ήταν στην κοσμάρα τους. Αλλά εσείς ρε παίδες, είστε επαγγελματίες του χώρου, γνωρίζετε τι εστί ποδόσφαιρο, βγάζετε το παντεσπάνι σας απ΄ αυτό. Μην μας πρήζετε λοιπόν. 14-3 τελικές, εγώ δεν το ξεχνώ κι ας πανηγύρισα. Ο.Κ., ξηγηθήκαμε;

Κώδικας: Επιλογή όλων

http://www.gazzetta.gr/article/item/245824-krima-re-paok

[NikosGrobari]

ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΑΝΙ ΑΠΤΗΝ ΝΕΑΠΟΛΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΚΟΝΤΙΝΟ Η ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΚΛΑΟΥΣ...

Δική σου είναι αυτή η νίκη. Η ανόθευτη χαρά που κατακλύζει κάθε κύτταρό σου και καθρεφτίζεται στα μάτια σου. Δεν είναι η χαρά της έκπληξης, εσύ πάντα το περιμένεις το γκολ. Το προσδοκάς, το προσμένεις, το οραματίζεσαι σε κάθε παιχνίδι.

Δική σου είναι αυτή η νίκη. Μια κουταλιά δικαίωσης, ενός ταξιδιού αγώνας γόνιμος, ένας ακόμα θρίαμβος της ζωής απέναντι στο θάνατο. Κι εσύ εκεί, ν’ αποτυπώνεις την καύλα της στιγμής σ’ ένα καρέ.

Δική σου είναι αυτή η νίκη. Μπορεί να μην καρπώθηκες εφήμερα κέρδη απ’ αυτήν όπως χρήματα, βαθμούς ή θεαματικότητα, όμως ένιωσες κάτι που δεν μορφοποιείται σε λέξεις. Ένιωσες το μυρμήγκιασμα αυτό που υπερβαίνει τη γλώσσα και ασχημάτιστο αφήνεται να εκφραστεί μέσω του σώματος.

Δική σου είναι αυτή η νίκη. Την οριοθέτησες από την Δευτέρα κιόλας όταν, μαζεύοντας τα πράγματά σου για το ταξίδι στο Λονδίνο, κάποιος σου είπε «καλά ρε ‘συ, στην Αγγλία κάνει παγωνιά, μόνο μ’ αυτό το μπουφανάκι θα πας;» κι εσύ γέλασες και του απάντησες πως ούτε αυτό θα σου χρειαστεί στην κερκίδα γιατί εκεί «Θα με ζεστάνει η ομάδα. Κι αν υποφέρει, θα υποφέρω μαζί της κρυώνοντας».

Δική σου είναι αυτή η νίκη. Γιατί όταν χτύπαγες το τατουάζ με το έμβλημα του ΠΑΟΚ λίγο πιο πάνω απ’ την καρδιά, ήξερες ότι η βελόνα δεν θα σε πονέσει ποτέ τόσο πολύ και τόσο γλυκά όσο αυτός. Δύο καρδιές, εξίσου σημαντικές, χτυπάνε στον ίδιο ρυθμό. Μόνο που όταν η «δικέφαλη» αναστατώνεται, πονάνε και τα μυαλά σου μαζί. Τώρα ξέρουμε γιατί.

Δική σου είναι αυτή η νίκη. Τις σφιγμένες σου γροθιές και τις ρυτίδες του μετώπου σου ζηλέψαμε από την τηλεόραση. Αυτή τη διονυσιακή έκσταση που μόνο όσοι ήσασταν εκεί ζήσατε. Αυτή την -έξω από το χρόνο- μέθεξη με το θείο που μόνο ο «πιστός του ποδοσφαιρου» μπορεί να βιώσει. Σ’ ευχαριστούμε που μας θύμισες πως είναι.

Γιάννης Τσαούσης

www.fightclub.gr

[free4]

Πρόκριση βγαλμένη απ΄του ΠΑΟΚ την ψυχή
Kώστας Πετρωτός

Μια βραδιά-ανάμνηση για μια ζωή χάρισαν σε όλη την Ελλάδα τα παλικάρια του Δικεφάλου. Ο Κώστας Πετρωτός καταγράφει τις μοναδικές στιγμές του ιστορικού αγώνα

Τι να πρωτογράψεις για αυτόν τον ΠΑΟΚ. Τι να πρωτοπείς για την ψυχή των παικτών του Λάσλο Μπόλονι που καθήλωσαν ολόκληρη την Ελλάδα με το απίστευτης παλικαριάς παιχνίδι τους. Έκαναν μία εμφάνιση μοναδική, ανεπανάληπτη, βγαλμένη από τις πιο ένδοξες στιγμές της "ασπρόμαυρης" ιστορίας.

Μία εμφάνιση 100% ΠΑΟΚ. Με μυαλό, αυταπάρνηση και πάνω απ' όλα ψυχή. Πολλή ψυχή. Τόση που έκανε την πολυδιαφημισμένη Τότεναμ να λυγίσει παρότι έπαιζε για σχεδόν μία ώρα με παίκτη παραπάνω λόγω της άδικης αποβολής του Σταφυλίδη από τον ανεκδιήγητο Ολλανδό διαιτητή Νιχάους.

Που να πρωτοσταθεί στ' αλήθεια κανείς; Στο πανέμορφο και... σαν σε προπόνηση γκολ του Σαλπιγγίδη που με την εμφάνισή του έδωσε την πλέον πειστική απάντηση σε όλους εκείνους που ακόμη αμφισβητούν πόσο σπουδαίος παίκτης και ΠΑΟΚ είναι;Στο τέρας ψυχραιμίας και καθαρού μυαλού που φέρει το όνομα Πάμπλο Κοντρέρας και κράτησε όρθιο τον ΠΑΟΚ ρισκάροντας ακόμη και τη σωματική ακεραιότητά του;

Στο δεινό εκτελεστή Στέφανο Αθανασιάδη που πριν οι Άγγλοι προλάβουν να συνέλθουν από το σοκ του 0-1 τους αποτελείωσε; Στον δαιμόνιο Γιώργο Γεωργιάδη που έκανε τους Άγγλους και όχι μόνο σκάουτερ να βάλουν το όνομά του στις λίστες τους;Ή στον τεράστιο Πάμπλο Γκαρσία, τον μεγαλύτερο ξένο ποδοσφαιριστή που φόρεσε ποτέ τη φανέλα του ΠΑΟΚ και αποτελεί τον ορισμό του ηγέτη;

Όχι, βέβαια, ότι και όλοι οι υπόλοιποι πήγαν πίσω. Ο Λάζαρ, ο Φωτάκης, ο Μαλεζάς, ο Έτο και ο πιτσιρικάς ο Κώστας Σταφυλίδης, όσοι μπήκαν αλλαγή στον αγώνα, ακόμη και ο Χαλκιάς που χρειάστηκε πολύ χρόνο να ξεπεράσει την άστοχη έξοδο που έφερε το 1-2 και την αποβολή, κατέθεσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν μέσα τους.

Και φυσικά ο κόσμος που έκανε το "Γουάιτ Χαρτ Λέιν" δεύτερη Τούμπα. Θα έχουν να το λένε στην Αγγλία για τους ΠΑΟΚτσήδες. Τους έζησαν μία φορά το 1997 στο "Χάιμπουρι" και άλλη μία μετά από 14 χρόνια και κατάλαβαν το μεγαλείο τους.

Ένιωσε το μεγαλείο και ο Μπόλονι

Μην ξεχάσουμε να συμπεριλάβουμε στο παζλ του θριάμβου και τον πρωτομάστορά του, τον Λάσλο Μπόλονι. Τον άνθρωπο που χθες ένιωσε πραγματικά το μεγαλείο του ΠΑΟΚ, ένιωσε πόσο μεγάλη ομάδα κοουτσάρει. Ο Ρουμάνος τεχνικός που πριν λίγες μέρες, μετά το 0-0 με την Κέρκυρα, έδειχνε απίστευτα ξενερωμένος, χθες ξανάνιωσε.

Έγινε ένα με τους παίκτες του και τον κόσμο και έδωσε την δική του μάχη από τον πάγκο, αναγκάζοντας στο φινάλε τον Χάρι Ρέντναπ να του σφίξει ιπποτικά το χέρι. Έχω την αίσθηση ότι μετά το χθεσινό θρίαμβο θα δούμε ακόμη καλύτερα πράγματα από τον 58χρονο τεχνικό.

Ζαγοράκη, Βρύζα είναι και δική σας βραδιά

Γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο πιεσμένοι είναι το τελευταίο διάστημα ο Θόδωρος Ζαγοράκης και ο Ζήσης Βρύζας. Μονίμως βρίσκονται στο στόχαστρο και "τ' ακούνε" για ό,τι κι αν συμβεί. Η ίδια η ομάδα που διοικούν, όμως, ήρθε να αποδώσει δικαιοσύνη. Να θυμίσει σε όλους ότι έχουν συμβάλλει κι αυτοί τα μέγιστα για να δημιουργηθεί η ΠΑΟΚάρα της Ευρώπης.

Αυτή η ομάδα που κάνει όλους του ΠΑΟΚτσήδες να περπατούν με το κεφάλι ψηλά. Ας απολαύσουν και οι δύο τις στιγμές μεγαλείου και ας κρατήσουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, ότι μία βραδιά μεγαλείου δεν μπορεί να σβηστεί από κανένα πικρόχολο σχόλιο και θα μείνει για πάντα στην ιστορία.

Υ.Γ. 1: Πρώτος ή δεύτερος, ο ΠΑΟΚ είναι στους "32" της Ευρώπης. Μπορεί να υπάρχει μπροστά το παιχνίδι με την Ρούμπιν, το μυαλό όλων, όμως, είναι στην κλήρωση. Τι θέλει ο οπαδός του ΠΑΟΚ να βρει μπροστά του; Όσο το δυνατό μεγαλύτερο αντίπαλο. Πολύ απλά γιατί αυτός ο ΠΑΟΚ... φτιάχνεται όταν αντιμετωπίζει μεγαθήρια...

Κώδικας: Επιλογή όλων

http://www.sport24.gr/Columns/petrotos/prokrish_vgalmenh_ap_toy_paok_thn_psyxh.1518281.html

[Argonaut4]

ΠΑΟΚ: Ο θρίαμβος στο White Hart Lane κέρασε νέκταρ σε όσους μοιράζουν το κώνειο της αποσυσπείρωσης

Ο ΠΑΟΚ «ανάγκασε» τους φιλάθλους να ταξιδέψουν στο όνειρο και να αισθανθούν περήφανοι σε μία χρονική περίοδο που πάσης φύσεως αιτία για ψυχική ανάταση είναι καλοδεχούμενη. Ο θρίαμβος δεν κρίνεται απλώς «επικός» αλλά συνάμα «ευεργετικός» για μεγάλη μερίδα πολιτών που ταλανίζεται από οικονομικά προβλήματα και προσεγγίζει την καθημερινότητα με απαισιοδοξία και μιζέρια. Η νίκη-πρόκριση είναι, επομένως αφιερωμένη σε όσους είχαν ανάγκη να «ξεφύγουν» και να πανηγυρίσουν σαν μικρά παιδιά μετά από καιρό.

Η επιτυχία δεν ανήκει σε όλους
Το νέκταρ της νίκης δεν πρέπει να προσφέρεται απλόχερα σε όλους. Καθένας πρέπει να «κεραστεί» ανάλογα με τις απόψεις, τις προσδοκίες και τη σκοπιμότητα που προσεγγίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Μην ξεχνάμε ότι λίγες μέρες πριν, η πλειοψηφία των βαμμένων δημοσιογράφων κατέκρινε με εμπάθεια τις επιλογές του Μπόλονι, απαξίωνε την προπονητική του αξία και αμφέβαλλε για τις δυνατότητες των «απλήρωτων» ποδοσφαιριστών και της διοίκησης. Κοινώς, δεν έχουν περάσει παρά λίγα 24ωρα από την ημέρα που ξεκίνησε το συντονισμένο ροκάνισμα του οικοδομήματος που χτίζει με κόπο η διοίκηση Ζαγοράκη εδώ και χρόνια.

Τι άλλαξε μέσα σε 4 μέρες και τι πρέπει να αλλάξει για πάντα
Στην ομάδα, απολύτως τίποτα.. Άλλαξαν μόνο οι απόψεις των δημοσιογράφων που κινούνται (ως συνήθως) στην ίδια κατεύθυνση με τον άνεμο της ανευθυνότητας και του λαϊκισμού. Ο κόσμος έχει συνηθίσει τις «κωλοτούμπες» τους, αλλά δυστυχώς συνεχίζει να επηρεάζεται από την κατευθυνόμενη ενημέρωση που επιβάλλουν οι αθλητικοί mediαρχες. Νίκες σαν τη χθεσινή πρέπει, ωστόσο, να ωθήσουν τους φιλάθλους στο να «κόψουν τον ομφάλιο λώρο» που τους συνδέει με όσους «ζουν από τον ΠΑΟΚ» και αναδιπλώνονται ανάλογα με το προσωπικό τους όφελος.




Ο θρίαμβος ανήκει σε όσους πιστεύουν στην ομάδα


Η μοναδική διέξοδος
Ο ιστορικός θρίαμβος είναι επιστέγασμα διαρκούς προσπάθειας της διοίκησης που δεν αναγνωρίζεται και δεν προβάλλεται από τους ΠΑΟΚάρχες.. Μίας διοίκησης που κάνει πολλά λάθη, αλλά λειτουργεί με μοναδικό γνώμονα το μακροπρόθεσμο συμφέρον του συλλόγου. Τα αποτελέσματα είναι άλλοτε ορατά και άλλοτε όχι. Ο κόσμος, όμως, δεν πρέπει να κρίνει βάσει αποτελεσμάτων αλλά με γνώμονα τους υπάρχοντες οικονομικούς πόρους, το κίνητρο και την αγάπη των διοικούντων για την ομάδα. Σε τόσο δύσκολες εποχές, μοναδική διέξοδος για να συνεχιστούν οι επιτυχίες είναι η οικονομική στήριξη από τον πραγματικό χρηματοδότη που…αποσυσπειρώθηκε χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος.

Συμπέρασμα
Οι «απλήρωτοι» παίκτες απέδειξαν ότι μπορούν να πετύχουν το θεωρητικά ακατόρθωτο, διότι διαθέτουν ποδοσφαιρική προσωπικότητα. Δεν ξέρουμε αν διαλέγουν παιχνίδια ή αν (απλώς) δεν αντέχουν να αποδίδουν σε υψηλό επίπεδο σε όλες τις αναμετρήσεις. Γνωρίζουμε, όμως, ότι έχουν τις δυνατότητες να προσφέρουν στιγμές περηφάνιας στον κόσμο.

Με τη σειρά τους, οι «απλήρωτοι» δημοσιογράφοι απέδειξαν ότι διαθέτουν ευλυγισία μπαλαρίνας διότι προπονούνται χρόνια στην ενόργανη γυμναστική. Δεν ξέρουμε αν διαλέγουν «στρατόπεδα» ή αν (απλώς) ξέρουν ότι οι φίλαθλοι έχουν μνήμη χρυσόψαρου. Γνωρίζουμε, όμως, πως έχουν τη δυνατότητα να χαρίσουν στιγμές ατελείωτου γέλιου στον κόσμο.

Οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ πρέπει να «σπάσουν τα δεσμά» της κατευθυνόμενης ενημέρωσης και να στηρίξουν πάλι τη διοίκηση Ζαγοράκη. Το όραμα της αυτοχρηματοδοτούμενης ΠΑΕ δεν πρέπει να σβήσει…

ΥΓ. Σύντομα θα δημοσιευτεί η τακτική ανάλυση του παιχνιδιού που θα μείνει ανεξίτηλο στις μνήμες όλων των ποδοσφαιρόφιλων.

Κώδικας: Επιλογή όλων

http://www.overlap.gr/?p=12817

[Sick Bastard]

Πόσο κοστίζει το να βρεθείς στην κορυφή του κόσμου; Όχι, δεν τρελάθηκα.

Ξέρω πως ο ΠΑΟΚ δεν ανέβηκε σε καμία κορυφή με τη νίκη επί της Τότεναμ. Ξέρω πως το χειροπιαστό, το μετρήσιμο κέρδος είναι τρεις βαθμοί, μια πρόκριση στους 32 της διοργάνωσης και τα λεφτά που αυτά συνεπάγονται. Αυτά κέρδισε ο ΠΑΟΚ, μια νίκη, μια πρόκριση και λεφτά.

Όμως, η ερώτηση μου παραμένει. Πόσο κοστίζει το να βρεθείς στην κορυφή του κόσμου; Πόσο κάνει, πόσα θα πλήρωνε μια ομάδα για να το πετύχει; Τι θα ήταν διατεθειμένη να θυσιάσει για ένα τέτοιο επίτευγμα;

Κατάληψη στην κορυφή

Όπως ίσως αρκετοί γνωρίζετε, στο Twitter υπάρχει μια λίστα δέκα λέξεων ή φράσεων που ονομάζεται “Trending topics”. Σ’αυτήν απεικονίζονται οι λέξεις ή φράσεις που χρησιμοποιούνται περισσότερο στον πλανήτη τη δεδομένη χρονική στιγμή. Σαν ένα παγκόσμιο Top10 στιγμιαίας δημοφιλίας για το τι συζητιέται στο Twitter ανά πάσα στιγμή, μια λίστα που ανανεώνεται ασταμάτητα και είναι εμφανής σε όλους τους χρήστες.

Στις 22.29 ώρα Ελλάδας το βράδυ της Τετάρτης 30 Νοεμβρίου 2011 η παγκόσμια λίστα ήταν διαμορφωμένη ως εξής: Στην πρώτη θέση ήταν η ακατάληπτη λέξη “PAOK”. Στην δεύτερη θέση υπήρχε η σαφώς πιο επεξηγηματική φράση “Tottenham 0-2 PAOK”. Ακολουθούσαν στην τρίτη και στην τέταρτη θέση τα περίεργα “Athanasiadis” και “Georgiadis”. Σε όλες τις οθόνες, σε όλους τους υπολογιστές και τα κινητά όλου του κόσμου.

Κι η ερώτηση μου παραμένει. Πόσο κοστίζει αυτό; Πόσο το πληρώνει μια ομάδα; Όχι απαραίτητα μια ομάδα από την μικρή Ελλάδα, μια οποιαδήποτε ομάδα στον κόσμο. Πόσα θα έδινε, αν ήταν στο χέρι της το να αγοράσει και να έχει δικά της τα τέσσερα πρώτα θέματα στο Ίντερνετ παγκοσμίως; Πόσο λέτε να είναι κέρδος της ομάδας που πετυχαίνει κάτι τέτοιο, έστω και για μερικά λεπτά; Οι βαθμοί, η πρόκριση, τα λεφτά, όλα αυτά μπορείς να τα μετρήσεις. Το “PAOK”, “Tottenham 0-2 PAOK”, “Athanasiadis”, “Georgiadis” πως το μετράς και σε πιο ύψος σε φτάνει το μέτρημα;

“Εκεί” είναι το ταξίδι

Πάμε μερικούς μήνες πίσω, στα τέλη του Αυγούστου, να θυμηθούμε τι συζητάγαμε όταν ο ΠΑΟΚ είχε πάρει το εισιτήριο για τους ομίλους στον εκτός έδρας αγώνα με την Καρπάτι.

“Τα κέρδη για τον ΠΑΟΚ είναι πολλά. Είναι η ελπίδα πως ο Γεωργιάδης δεν θα αποδειχθεί Κουτσιανικούλης, πως μπορεί να σηκώνει κεφάλι μετά από χαμένο τετ-α-τετ, πως έχει μέσα του τη φλόγα να παίξει και στο παραπάνω σκαλί. Είναι η αισιοδοξία πως μπορεί να πάρει πράγματα κι από τους “δεύτερους” παίκτες του, πως μπορεί να μάχεται ακόμα κι όταν αυτοί λείπουν, να παίζει στα ίσια “no matter what”.

Είναι η δεύτερη συνεχόμενη συμμετοχή στους ομίλους. Δεν είναι τα λεφτά, που όλοι ξέρουμε πόσο χρειάζονται, είναι που πλέον στον ΠΑΟΚ έχουν καταλάβει πως ο,τι κι αν κάνεις “εδώ”, το μυαλό πρέπει πάντα να είναι “εκεί”. Στην Ευρώπη. Εκεί που μετράς τις δυνάμεις σου, εκεί που ονειρεύεσαι, εκεί που ζεις τις μεγάλες βραδιές, εκεί που πετάς στα ουράνια στις νίκες, μαθαίνεις και φτιάχνεις χαρακτήρα στις ήττες. Εκεί που θα πάθει και μάθει ο κάθε Γεωργιάδης κι ο κάθε Κλάους, εκεί που θα βελτιωθεί για να σου κάνει την διαφορά την Κυριακή, στο “εδώ”.

Η συμπεριφορά κι οι εμφανίσεις του ΠΑΟΚ σ’αυτούς τους προκριματικούς αγώνες είχαν έναν χαρακτήρα που δεν είχε μόνο τη σφραγίδα του Μπόλονι, αλλά κι αυτήν την περσινής ευρωπαϊκής πορείας. Αυτοί οι δώδεκα περσινοί αγώνες, με τα πάνω τους και τα κάτω τους, έπαιξαν τεράστιο ρόλο στη παρουσία του ΠΑΟΚ στην φετινή Αυγουστιάτικη δοκιμασία. Σφυρηλάτησαν τον χαρακτήρα της ομάδας, εδραίωσαν την πεποίθηση πως “κάθε χρόνο πρέπει να είμαστε εδώ, εδώ είναι οι εξετάσεις, εδώ μεγαλώνεις ως ομάδα, ως ποδοσφαιρικός οργανισμός”.

Κι η κλήρωση, η Τύχη, η Μπάλα, λες και παρακολουθούν την πορεία της ομάδας, της έκλεισαν το μάτι. Λες και είδαν από κοντά τις επιδόσεις του ΠΑΟΚ στις περσινές εξετάσεις, αποφάσισαν φέτος να του δώσουν νέα βιβλία, λίγο πιο δύσκολα. Άλλο βιβλίο το “Βιγιαρεάλ, Μπριζ και Ντιναμό Ζάγκρεμπ” κι άλλο βιβλίο το “Τότεναμ, Ρούμπιν Καζάν και Σάμροκ Ρόβερς”.

Η ποδοσφαιρική εξέλιξη του ΠΑΟΚ απαιτεί την ίδια ακριβώς προσέγγιση με την περσινή, ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος. Γιατί αυτές οι εξετάσεις, αυτά τα βιβλία σου αφήνουν τεράστιο κέρδος, είτε περάσεις είτε όχι. Αρκεί να είσαι “εκεί”, παρών, με όλες σου τις δυνάμεις.

Χειροκρότημα

Δεν τα επαναλαμβάνω για διεκδικήσω καμία ηλίθια δικαίωση, άλλωστε δεν τα έγραφα για να προβλέψω το πόσο καλά θα τα πάει ο ΠΑΟΚ στους ομίλους, το θέμα δεν ήταν το μελλοντικό αποτέλεσμα. Το θέμα ήταν να χειροκροτήσω την προσέγγιση, το γεγονός πως με τη συμπεριφορά στα προκριματικά ο ΠΑΟΚ μου έδειχνε πως και φέτος ξέρει τι πρέπει να κάνει και θα το κάνει, με τον τρόπο που πρέπει.

Γι’αυτό αξίζει όλο το χειροκρότημα ο ΠΑΟΚ, για την ίδια την προσέγγιση, όχι για το πόσο μακριά τον πήγε αυτή. Ο ΠΑΟΚ δικαιούται τους επαίνους κι οι οπαδοί του πρέπει να είναι περήφανοι γιατί ο σύλλογος έχει καταλάβει πως αυτά που δεν μετριούνται είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά. Τα μη χειροπιαστά, αυτά που βρίσκεις μόνο στην Ευρώπη και μόνο αν είσαι παρών με όλες σου τις δυνάμεις. Δεν θα κερδίσεις ποτέ τίποτα αν κοροϊδεύεις με το να λες “μας ενδιαφέρει η Ευρώπη” και μετά να παρατάς τα παιχνίδια πριν καν ξεκινήσουν. Δεν είναι αρκετό τίποτε λιγότερο από το όλα για όλα.

Κι αυτό το όλα για όλα έχει πάντα κόστος, για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα. Όλοι το ξέρουμε, όλοι το έχουμε καταλάβει τόσα χρόνια, απλώς η πίκρα από το κόστος θολώνει την κρίση του οπαδού. Κι ακριβώς γι’αυτόν τον λόγο έγραψα τα δύο κείμενα, το ΠΑΟΚ, Part I και ΠΑΟΚ, Part II, γιατί να εξηγήσω όσο καλύτερα μπορώ πως η προσέγγιση της ομάδας αξίζει στήριξη, όχι γκρίνια για τις γκέλες και τις ήττες στην Ελλάδα.

Χωρίς εξαιρέσεις

Η λογική της συνολικής προσέγγισης ισχύει σε μικρογραφία και για το έπος του Λονδίνου. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ σίγουρα δεν θα ξεχάσουν ποτέ τα γκολ του Σαλπιγγίδη και του Κλάους, ούτε τις ασίστ του Γεωργιάδη που έγινε άντρας. Δεν θα ξεχάσουν το άνοιγμα του Γκαρσία στον χώρο, τα μέτρα του Λαζάρ με την μπάλα, το ψύχραιμα κοψίματα του Μαλεζά. Θα μνημονεύουν στους αιώνες το διπλό σώσιμο του Κοντρέρας, που οι κραυγές του πέρασαν μέσα από τα ηχεία της τηλεόρασης όπως “ακούγονταν” στ’αυτιά μας οι κραυγές που διαβάζαμε στα κόμικ του Ερίκ Καστέλ.

Μαζί μ’αυτά, οι ΠΑΟΚτζήδες, αλλά κι οι οπαδοί όλων των ομάδων που χθες φώναξαν “ναι, ρε ΠΑΟΚ!”, θα πρέπει να θυμούνται και κάτι άλλο. Πως όλα αυτά έγιναν γιατί ο ΠΑΟΚ δεν άφησε το ματς. Θα μπορούσε κάλλιστα να το κάνει, αφού δεν ήταν τελικός, υπήρχε η ευκαιρία με την Καζάν την τελευταία αγωνιστική, ενώ του έκανε μόνο το “αδύνατο” διπλό. Με γκέλες στην Ελλάδα, κούραση, γκρίνια, με τον Βιεϊρίνια τραυματία, το ματς είναι απ’αυτά που τα περνάς για να πας παρακάτω.

Ο ΠΑΟΚ δεν το άφησε, το έπαιξε κι αυτό στο όλα για όλα, δεν έκανε ούτε τώρα εξαίρεση στην συνολική του προσέγγιση. Γιατί είμαστε αυτό που κάνουμε με συνέπεια. Κι οι ομάδες είναι πραγματικά μεγάλες μόνο όταν κυνηγούν με πίστη και χαρακτήρα το δύσκολο, το μη χειροπιαστό κέρδος, αλλά ταυτόχρονα το κάνουν χωρίς εξαιρέσεις. Με συνέπεια, χωρίς να συμβιβάζονται και να ασχολούνται με τα εύκολα και τα μετρήσιμα. Χωρίς παρακάμψεις, χωρίς “πάμε παρακάτω, γιατί μας περιμένουν τα Γιάννενα”.

Άλμα πίστης

Το να κατέβεις μ’αυτήν την λογική ακόμα κι απέναντι στην πιο φορμαρισμένη ομάδα της Αγγλίας, ενώ δεν είναι η τελευταία σου ευκαιρία για πρόκριση, δεν είναι μόνο κατάθεση φιλοσοφίας κι απόδειξη χαρακτήρα, αλλά και ένα ποδοσφαιρικό άλμα πίστης. Μ’αυτά, συνήθως τρως τα μούτρα σου και προσγειώνεσαι ανώμαλα. Αν, όμως, δεν τα επιχειρήσεις, δεν θα μάθεις ποτέ αν απόψε είναι η βραδιά που το άλμα θα σε φέρει να πατάς στην κορυφή του κόσμου.


onsports.

Άει στο διάολο πρωϊ πρωϊ, μας πήραν τα ζουμιά, μεγάλοι άνθρωποι....

[abc_o_ karpouzas]

γαμισετα φιλε μου και αντι εμεις σαν τους πουστιδες να συσπιρωθουμε ποιο γερα γυρω απο την ομαδα μια μερα μετα το τεραστιο 2πλο αρχισαμε παλι σιγα σιγα τις θεωριες

τι να πω

[Karelias]

Όποιος δεν καταλαβαίνει
δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει.

[MANIAKOS]

ΤΟυς προσκαιρους ΄΄θαυμαστες '' αρδ της ομαδας τους σιχαινομια περισσοτερο απο ολα///

Αφηστε μας ησυχους...ασχολειθειτε με τον τσακα τσακα....με τη γκρινια βαζελου για καλοπουλο και το ανταλλαγμα σε σπαθα...τον υποβιβασμου κυρκου επειδη εχασε ο γαβρος..

[Karelias]

Ο συγκεκριμμένος δεν είναι πρόσκαιρος.
Έχει γράψει πολύ ψύχραιμα άρθρα (ΠΑΟΚ part I και ΙΙ) τα οποία είναι όαση στα ΑΡΔίστικα έντυπα.

[MANIAKOS]

ΟΧι γενικα το εγραψα.γιατι εχω δει και αρθρα για τον ΠΑΟΚ απο τον καθε πικραμενο...δεν ειδα καν τα απο πανω αρθρα

[Doomlord4]

Ο Μπόλονι είναι ο ιδανικός προπονητής για μια ομάδα που δεν έχει χρήματα να διαθέσει καθώς το κύριο προσόν του είναι πως του αρέσει να δουλεύει με νέα παιδιά και να τα αναδεικνύει.
Στο βιογραφικό του πέρα από τίτλους και διακρίσεις έχει στα πολύ σημαντικά επιτεύγματα του πως έδωσε πρώτος ευκαιρίες σε ποδοσφαιριστές που στη συνέχεια έκαναν μεγάλη καριέρα. Σε άλλους η συμβολή του ήταν μικρότερη σε άλλους μεγαλύτερη όμως ο Μπόλονι δεδομένα αν δει σε έναν νέο ποδοσφαιριστή ταλέντο και χώρο στην ομάδα θα του βρει και τον τρόπο να τον βελτιώσει γνωρίζει. Σήμερα μπορεί ο Κωστένογλου να λέει πως έβαλε νέους ποδοσφαιριστές σε ευρωπαϊκό παιχνίδι όταν όμως θες πραγματικά να βγάλεις ένα ταλέντο δεν τον πετάς σε παιχνίδι που δεν υπολογίζεις αλλά εκεί που καίει η μπάλα.

Πολλοί αιφνιδιάστηκαν όταν στο 0-0 με τον ΟΦΗ σήκωσε για αλλαγή τον Γιάνου. Το παιδί έδειξε κάποια στοιχεία αλλά το πολυπόθητο γκολ δεν ήρθε. Ο Μπόλονι όμως δεν πτοήθηκε και τον έβαλε ξανά όταν η μπάλα έκαιγε στην Τρίπολη. Μιλάω για τον Γιάνου επίτηδες γιατί μέχρι σήμερα από αυτόν δεν έχει πάρει ξεκάθαρα κάτι σημαντικό όπως για παράδειγμα από τούς Αθανασιάδη, Γεωργιάδη και από το γεγονός πως ο ΠΑΟΚ στο πρόσωπο του Σταφυλίδη βάζει ένα στοίχημα πως λόγω Μπόλονι μπορεί να κερδίσει έναν αριστερό μπακ που θα κλειδώσει μια δύσκολη θέση για την επόμενη δεκαετία.Αν δεν έχεις χρήμα μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορείς να δουλέψεις και ο Μπόλονι σε αυτήν τη λογική είναι πιθανότατα ο καλύτερος που έχει έρθει ποτέ στη χώρα μας.



Με βάση την εικόνα που έδειξε ο ΠΑΟΚ στο πρώτο 40λεπτο θα μπορούσε να πετύχει μια εμφατικά μεγάλη σε έκταση σκορ νίκη στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν. Η αποβολή του Σταφυλίδη όμως έδωσε ηρωικές διαστάσεις στην επικράτηση. Πιθανότατα να είναι καλύτερα έτσι αρκεί να μην ξεχάσουμε την εικόνα που είχε ο ΠΑΟΚ όσο έπαιζε με 11 ποδοσφαιριστές αλλά και πως ο πραγματικός λόγος που κινδύνεψε ήταν πως έπαιζε με τον Χαλκιά τερματοφύλακα. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κοιτάξει η διοίκηση του ΠΑΟΚ για το Γενάρη είναι να βρει έναν αξιοπρεπή τερματοφύλακα τα υπόλοιπα βελτιώνονται με χρόνο και με δουλειά. Ο Μπόλονι έχει ξεκάθαρη ρεαλιστική πρόταση για τον ΠΑΟΚ. Αυτό που χρειάζεται είναι να τον αφήσουν να δουλέψει με ηρεμία.

http://www.onsports.gr/Opinion/Tsarly/i ... ri-protasi

Αυτός ο Τσάρλυ και ο Καίσαρης είναι ότι καλύτερο έχει το onsports του Κόλκα

Ναι! ο Τσάρλυ είναι εξαιρετικός

[eorptol]

οντως τσαρλυ και καισαρης ειναι παρα πολυ καλοι στις αναλυσεις τους.....

[MANIAKOS]

ο τσαρλυ ποιος ειναι?

[paprica]

Γενικά δεν τον πάω, αλλά με αυτό το άρθρο συμφωνώ 100 %

Αντώνης Καρπετόπουλος

Το «εν τούτω νίκα» του ΠΑΟΚ
Tα πρώτα είκοσι λεπτά του ΠΑΟΚ στο ματς με την Τότεναμ είναι έργο Τέχνης: το είδος του ποδοσφαίρου που ο κάθε οπαδός θα ήθελε να δει την ομάδα του να παίζει μία φορά τουλάχιστον.


nextprevious
Η αρμονική εφαρμογή του 4-3-3, η πίεση στη μεσαία γραμμή, τα ξεδιπλώματα του Γεωργιάδη και του Σαλπιγγίδη, οι κινήσεις στον χώρο του Λαζάρ και του Αθανασιάδη είχαν χαρακτήρα χορογραφίας. Οι παίκτες της Τότεναμ, που έβλεπαν τους παίκτες του Μπόλονι να βγαίνουν από όλες τις πλευρές πάντα πρώτοι στην μπάλα και πάντα με μια ταχύτητα παραπάνω, τα είχαν χαμένα! Είχα την εντύπωση ότι κάποια στιγμή ήθελαν κι αυτοί να χειροκροτήσουν έναν αντίπαλο όχι απλώς ανώτερο, αλλά αποφασισμένο να τους δείξει για ένα βράδυ την ομορφιά του ποδοσφαίρου σε όλο της το μεγαλείο. Ποτέ ελληνική ομάδα δεν έχει κάνει στην Αγγλία τέτοιο ξεκίνημα.

Επος

Η ιστορία ήθελε την πληρότητα αυτή τη φορά να τη διαδεχτεί το έπος και όχι το χάος, όπως συνηθίζεται. Η αποβολή του πιτσιρικά Σταφυλίδη, άδικη εντελώς, άλλαξε τα δεδομένα κι έβαλε από την Κερκόπορτα της Μοίρας την ανάγκη να φανεί όχι μόνο η άρτια προετοιμασία, αλλά και η καρδιά. Αν στο πρώτο ημίχρονο παίζει ο ΠΑΟΚ του Μπόλονι, στο δεύτερο παίζει ο ΠΑΟΚ του Θοδωρή Ζαγοράκη -ένας ΠΑΟΚ ηρωικός, ψυχωμένος, σκληροτράχηλος και ανθεκτικός στον οποίο ο ίδιος ο πρόεδρός του θα ήθελε να αγωνίζεται. Αν ο ΠΑΟΚ του πρώτου ημιχρόνου κατέπληξε, αυτός του δεύτερου συγκίνησε. Είναι ο ίδιος ΠΑΟΚ που στάθηκε όρθιος κάποτε απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου πριν αποκλειστεί στα πέναλτι, ο ίδιος που κάποτε απέκλεισε την αήττητη Αρσεναλ στο «Χάιμπουρι» αφού προηγουμένως πέρασε μια θύελλα, ο ίδιος που πέρυσι στη Μόσχα αποκλείστηκε από την ατυχία του. Ο ίδιος ΠΑΟΚ που σε κάνει για μια βραδιά φανατικό οπαδό του, ικανό να ζήσεις εποποιίες ανέλπιστες, πράγματα κόντρα στη λογική. Αυτόν τον ΠΑΟΚ των θαυμάτων τον ξέρουμε και τον έχουμε ξαναδεί. Τον ζηλεύουμε και τον περιμένουμε, αλλά την ίδια στιγμή γνωρίζουμε ότι ακριβώς, επειδή το θαύμα του είναι κατόρθωμα και όχι αποστολή του, δεν μπορούμε να τον έχουμε πάντα δεδομένο. Ο σκοπός είναι να φτάσουμε να βλέπουμε τον ΠΑΟΚ του πρώτου ημιχρόνου, αυτόν που είχε σχέδιο περισσότερο από ψυχή και πίστη πιο πολύ από πάθος. Αυτός είναι το ζητούμενο.

Παιχνίδι

Δε θέλω σήμερα να σας γράψω πού τελματώνει το παιχνίδι του Μπόλονι και γιατί γίνεται καμιά φορά αντιπαραγωγικό και δύσκολο: θα το κάνω προσεχώς. Αυτό που σήμερα επιβάλλεται να γίνει κατανοητό είναι ότι η ομάδα μπορεί να γίνει σπουδαία διότι έχει και προπονητή και προοπτική. Μόνο που για να γίνουν αυτά χρειάζεται να σταματήσουν στη Θεσσαλονίκη οι ΠΑΟΚτσήδες να τρώνε τα σπλάχνα τους και να μείνουν όλοι τους διπλά στην ομάδα: γιατί ο ΠΑΟΚ είναι εύθραυστος κι όσο εύκολα απογειώνεται άλλο τόσο εύκολα θρυμματίζεται. Αυτό το «πάνω-κάτω» θα είναι το χαρακτηριστικό της χρονιάς του.

Σάντος

Ο ΠΑΟΚ έρχεται από τρία χρόνια με το Σάντος. Στα τρία αυτά χρόνια κατηχήθηκε ένας ολόκληρος κόσμος σε ένα είδος ποδοσφαίρου που εκείνη τη στιγμή ήταν χρήσιμο, πλην όμως μακροχρόνια δεν οδηγούσε πουθενά. Είναι λογικό όταν μια ευτυχισμένη σχέση ολοκληρώνεται να μένουν μόνο τα καλά: να θυμάσαι π.χ. μια νίκη με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και να ξεχνάς τρεις στην Τούμπα. Είναι επίσης λογικό να θυμάσαι ότι παρακολουθούσες μια ομάδα που δύσκολα δεχόταν γκολ και να ξεχνάς ότι στα νοκ άουτ αποκλείονταν από τη Χερενφέιν ή έχανε στα Γιάννενα. Ολα αυτά είναι λογικά, όμως δεν γίνεται η νοσταλγία να σκοτώσει την πρόοδο: το ποδόσφαιρο του Μπόλονι, στις λίγες στιγμές που το είδαμε, είναι ένα βήμα μπροστά. Κυρίως αποτελεί μια συνταγή επιτυχίας κι όχι έναν τρόπο διαχείρισης. Αυτό ας το 'χουν όλοι υπ' όψιν τους -νοσταλγοί και μη.

Πίστη

Μια ομάδα για να χτιστεί απαιτείται κοινή πίστη. Στον ΠΑΟΚ, αυτή στο πρώτο διάστημα της σεζόν έλειψε. Η επίθεση του Ιβιτς στον προπονητή π.χ. μετά το ματς με τον Ολυμπιακό ήταν η απόδειξη ότι δεν συμφωνούν όλοι με τις ιδέες και τους τρόπους του κόουτς: το βρίσκω λογικό, όχι όμως και συνταγή επιτυχίας. Η νίκη με την Τότεναμ πρέπει να γίνει σημείο αναφοράς, απόδειξη ότι το ποδόσφαιρο που προσπαθεί να παίξει ο ΠΑΟΚ πρέπει να υποστηριχθεί από όλους. Πρώτα από όλους από τον ίδιο τον κόσμο, βαρόμετρο σε επιτυχίες και αποτυχίες.

Θαύμα

Πριν από το ματς με την Τότεναμ ήθελα να γράψω πως ο ΠΑΟΚ δεν έχει ανάγκη από προπονητή, ούτε από διοίκηση και πρόεδρο, όπως διάφοροι λένε μουρμουρώντας στα ραδιόφωνα της Θεσσαλονίκης. Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη από μια νέα πίστη, δηλαδή από μια απόλυτη βεβαιότητα πως ό,τι γίνεται γίνεται στο όνομα του καλού τού συλλόγου: ακόμα και τα απίθανα της σύνθεσης με την Κέρκυρα π.χ. Ελπίζω το θαύμα του Λονδίνου να δημιούργησε εκτός από υπηρηφάνεια και κάποια εκατομμύρια πιστούς. Είναι αναγκαίοι γιατί αυτοί είναι ο ΠΑΟΚ.

Κώδικας: Επιλογή όλων

http://www.sday.gr/Articles/Antonis-Karpetopoulos/%CE%A4%CE%BF--%CE%B5%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%89-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B1--%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%A0%CE%91%CE%9F%CE%9A.aspx

[abc_o_ karpouzas]

ο τσαρλυ τσαπλιν