Και τα στατιστικά του πρώτου ημιτελικού που αποτελούν το οδηγό μας για τον αυριανό δεύτερο ημιτελικό!
Όπως βλέπουμε τρεις τομείς πρέπει να βελτιωθούν ώστε να φέρουμε τη σειρά ξανά πίσω στην Αθήνα.
Ξεκινάω με τη βάση και αυτή είναι η πρώτη μπάλα. Ο Φαν Χάρντερεν έκανε ένα κάκιστο παιχνίδι στην υποδοχή, ο Τρούχτσεφ είχε ένα μέτριο προς κακό παιχνίδι που το μακιγιάρει το γεγονός ότι σχεδόν όλες οι θετικές προσπάθειές του ήταν άριστες. Όμως έχει παίξει και πολύ καλύτερα και πρέπει να ανέβει σε αυτόν τον τομέα. Ο Κοκκινάκης ήταν ο μόνος διασωθέντας, αλλά μπορεί και πολύ καλύτερα στο κομμάτι της άριστης υποδοχής (28% είναι πολύ μέτριο για την ικανότητά του). Και μάλιστα όπως θα δείτε, σε κάθε ήμασταν όλο και χειρότεροι. Όταν το καλύτερο ποσοστό είναι το 50% και 33% άριστες σε 18 προσπάθειες στο 2ο σετ, τότε σημαίνει ότι η απόδοση ήταν κάτω του μετρίου. Η ομάδα έχει δείξει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει επιθετικά σερβίς και πρέπει να δείξει μεγαλύτερη συγκέντρωση στον τομέα αυτό. Όσο η πρώτη μπάλα δεν είναι καλή, τόσο πιο δύσκολο γίνεται το έργο για τον πασαδόρο της ομάδας να μοιράσει το παιχνίδι.
Και αυτό φάνηκε και στο μοίρασμα του Γαλιώτου, όπου όλες οι επιθέσεις μοιράστηκαν στους ακραίους και στη διαγώνιο περιορίζοντας τους κεντρικούς σε 11 επιθέσεις αθροιστικά. Το παιχνίδι επομένως ήταν επόμενο να γίνει πολυδιάστατο και το μπλοκ να εφαρμοστεί στα άκρα της ομάδας. Και αν υπολογίσουμε ότι η κακή υποδοχή έκανε το παιχνίδι μας και πιο αργό, η κατάσταση επιδεινώθηκε περισσότερο ως προς την ανάπτυξη του παιχνιδιού.
Το δεύτερο σημείο έχει να κάνει με την επιθετική επίδοσή μας. Ήμασταν επιεικώς κάκιστοι. Ο Φαν Χάρντερεν ήταν πολύ κακός σε αυτό το παιχνίδι. Δέχτηκε τα περισσότερα μπλοκ, δεν τελείωσε πολλές επιθέσεις, ενώ έκανε και τα περισσότερα λάθη. Μετά από πολύ καιρό βλέπω τον Ολλανδό να είναι κακός επιθετικά και αυτό πρέπει να βελτιωθεί άμεσα. Ο Ντε Ντρις ακολουθεί με μια επίσης μέτρια προς κακή εμφάνιση μετά από ένα χρονικό διάστημα όπου ήταν εξίσου καλός με τον Μάαρτεν. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο τα λάθη και το πόσες φορές δέχτηκε μπλοκ (καθώς ήταν λίγα), αλλά το γεγονός ότι δεν τελείωσε σωστά τις επιθέσεις. Ένας παίκτης, που είναι καλός στο ψηλό παιχνίδι και έχει επίσης έναν πασαδόρο που παίζει καλά την πρώτη μπάλα, πρέπει να έχει πολύ καλύτερα ποσοστά και ειδικά σε αυτά τα παιχνίδια. Ο Τρούχτσεφ ήταν ο μόνος που είχε μια μέτρια εμφάνιση. Ελάχιστα λάθη, αλλά πρέπει να ανεβάσει την αποτελεσματικότητά του, καθώς μας έχει συνηθίσει σε καλύτερες εμφανίσεις.
Η κακή επίθεση φάνηκε και στην κόντρα μπάλα όπου σε 35 άμυνες είχαμε μόνο 31% επιτυχημένες έναντι 41% του Παναθηναϊκού. Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι παράγοντες σε αυτό το στατιστικό, αλλά είναι ένα γρήγορο στοιχείο για να δει κανείς ότι και στην άμυνα ο ΠΑΟΚ δεν είχε εύκολο πόντο.
Και ο συνδυασμός κακή υποδοχή-κακή επίθεση φαίνεται και στο γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ είχε μόνο 27 επιθέσεις από θετική υποδοχή και μόνο 48% αποτελεσματικότητα, ενώ είχαμε επίσης 29 προσπάθειες από αρνητική υποδοχή με 34% αποτελεσματικότητα. Και το πιο τρανταχτό στατιστικό που δείχνει το θέμα είναι ότι ο ΠΑΟΚ ήθελε πάνω από 2 υποδοχές για να πάρει έναν πόντο (2.27 υποδοχές ανά πόντο). Όταν χρειάζεσαι 2 υποδοχές και περισσότερες για να σκοράρεις σημαίνει ότι οι δύο τομείς σου υπολειτουργούν.
Το τρίτο και τελευταίο σημείο είναι το σερβίς μας. Κάναμε τα μισά σχεδόν λάθη που έκανε ο Παναθηναϊκός, αλλά δε βάλαμε ποτέ δύσκολα στο γηπεδούχο. Αυτό αποτυπώνεται από το γεγονός ότι συνολικά ο Παναθηναϊκός είχε σε 80 προσπάθειες 65% υποδοχή και 36% άριστη έναντι 40% και 18% άριστη σε 65 προσπάθειες του ΠΑΟΚ. Κατευθείαν είχε καλύτερη πρώτη μπάλα και αυτό φάνηκε και στο μοίρασμα του παιχνιδιού όπου όλοι σχεδόν είχαν διψήφιο αριθμό επιθέσεων, αλλά και στο γεγονός ότι είχε 52 προπάθειες με θετική υποδοχή έναντι 27 του ΠΑΟΚ με ποσοστό στο 58% έναντι 48% του ΠΑΟΚ. Και βέβαια είχε λιγότερες προσπάθειες με αρνητική υποδοχή όπου σχεδόν πάνω από τις μισές ήταν επιτυχημένες. Το βασικό στοιχείο όμως είναι ότι ήθελε 1.6 υποδοχές για να πάρει έναν πόντο. Αυτό από μόνο του δείχνει και την ευκολία που είχε ο Παναθηναϊκός στην υποδοχή.
Το προσωπικό μου συμπέρασμα είναι ότι ο ΠΑΟΚ έκανε ένα κακό παιχνίδι αλλά έδειξε ότι δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση χαοτική διαφορά από τον Παναθηναϊκό. Αυτό αποτυπώνεται κυρίως στο γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός εξαρτήθηκε περισσότερο στον Ερνάντεθ και έπειτα στους κεντρικούς του στο επιθετικό σκέλος. Οι Κόβαρ και Πρωτοψάλτης ήταν μέτριοι προς κακοί και η καλή υποδοχή του Παναθηναϊκού βοήθησε τους γηπεδούχους να έχουν τον έλεγχο του παιχνιδιού. Το δεύτερο κομμάτι ήταν ότι ήταν καλύτερος στο σερβίς από τον Παναθηναϊκό. Μπορεί να έκανε τα περισσότερα λάθη από κάθε άλλη φορά αλλά προκάλεσε ζημιές στον Δικέφαλο. Το κομμάτι αυτό μπορεί να βελτιωθεί. Η εικόνα όμως των Κόβαρ και Πρωτοψάλτη συνεχίζει να προβληματίζει τον Παναθηναϊκό και μια ισοφάριση της σειράς μπορεί να προκαλέσει περισσότερα θέματα. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να παρουσιαστεί ψύχραιμος και συγκεντρωμένος!
ΠΑΜΕ ΠΑΟΚΑΡΑ!!!!
