παμε παθιαρικα.
σκοτ τραβις νομιζω στα τουμπανα,αυτη ειναι λιγο πρωτογονη ηχογραφηση για τους φανς της ταριας....εχουμε κατι αδεσποτα και στο μεταλ,μπερδεψανε τις πορτες...
bring on the heat
[youtube]watch?v=FtwUqNTxqxk[/youtube]
μαυτο το συγκροτημα δεν ευθυμησε ποτε κανεις...υπαρχει μια βλαβη ομολογουμενως....αλλα ειναι καλο συγκροτημα
[youtube]watch?v=hIBhwWbviFw[/youtube]
Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!
-
staurostoumpa
- Δημοσιεύσεις: 285
- Εγγραφή: Τρί 05 Αύγ 2008, 16:29
-
ΑποστόληςΑ
- Δημοσιεύσεις: 100611
- Εγγραφή: Τετ 17 Ιουν 2009, 09:09
- Τοποθεσία: Άγιος Δημήτριος (τέως Μπραχάμι)
Re: Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!
When a Blind Man Cries - Deep Purple 1972
Η σύγχρονη εποχή φέρνει πάντα απομόνωση και οι Deep Purple το αποδίδουν αυτό εξαιρετικά στο μελαγχολικό τραγούδι τους. Άλλοι, ερμηνεύοντας το νόημα του τραγουδιού, λένε ότι αναφέρεται σε αυτόν που απέτυχε να δει καθαρά τα πράγματα γύρω του, που επέλεξε την οδό που αποδείχθηκε λάθος και η συνείδησή του τον βασανίζει πολύ. Είναι όμως σίγουρα απογοητευμένος από τον κόσμο που ζει καθώς τον περιγράφει με το χρώμα του νεκρού (pale). Όπως και να 'χει είναι ένα πολύ καλό τραγούδι που αξίζει να το ακούμε.
[youtube]9_Iq9CWuqMM[/youtube]
If you're leaving close the door.
I'm not expecting people anymore.
Hear me grieving, I'm lying on the floor.
Whether I'm drunk or dead I really ain't too sure.
I'm a blind man, I'm a blind man and my world is pale.
When a blind man cries, Lord, you know there ain't no sadder tale.
Had a friend once in a room,
had a good time but it ended much too soon.
In a cold month in that room
we found a reason for the things we had to do.
I'm a blind man, I'm a blind man, now my room is cold.
When a blind man cries, Lord, you know he feels it from his soul.
Η σύγχρονη εποχή φέρνει πάντα απομόνωση και οι Deep Purple το αποδίδουν αυτό εξαιρετικά στο μελαγχολικό τραγούδι τους. Άλλοι, ερμηνεύοντας το νόημα του τραγουδιού, λένε ότι αναφέρεται σε αυτόν που απέτυχε να δει καθαρά τα πράγματα γύρω του, που επέλεξε την οδό που αποδείχθηκε λάθος και η συνείδησή του τον βασανίζει πολύ. Είναι όμως σίγουρα απογοητευμένος από τον κόσμο που ζει καθώς τον περιγράφει με το χρώμα του νεκρού (pale). Όπως και να 'χει είναι ένα πολύ καλό τραγούδι που αξίζει να το ακούμε.
[youtube]9_Iq9CWuqMM[/youtube]
If you're leaving close the door.
I'm not expecting people anymore.
Hear me grieving, I'm lying on the floor.
Whether I'm drunk or dead I really ain't too sure.
I'm a blind man, I'm a blind man and my world is pale.
When a blind man cries, Lord, you know there ain't no sadder tale.
Had a friend once in a room,
had a good time but it ended much too soon.
In a cold month in that room
we found a reason for the things we had to do.
I'm a blind man, I'm a blind man, now my room is cold.
When a blind man cries, Lord, you know he feels it from his soul.
-
black death
- Δημοσιεύσεις: 5475
- Εγγραφή: Παρ 17 Σεπ 2010, 08:43
Re: Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!
[youtube]fpl5ltyFugA[/youtube]
[youtube]QJNoCtcc1bk[/youtube]
[youtube]QJNoCtcc1bk[/youtube]
Re: Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!
Σταύρακα, στο έχω ξαναπεί εμμέσως, αλλά παρ' το και στα ίσα:staurostoumpa έγραψε:παμε παθιαρικα.
σκοτ τραβις νομιζω στα τουμπανα,αυτη ειναι λιγο πρωτογονη ηχογραφηση για τους φανς της ταριας....εχουμε κατι αδεσποτα και στο μεταλ,μπερδεψανε τις πορτες...
bring on the heat
[youtube]watch?v=FtwUqNTxqxk[/youtube]
μαυτο το συγκροτημα δεν ευθυμησε ποτε κανεις...υπαρχει μια βλαβη ομολογουμενως....αλλα ειναι καλο συγκροτημα
[youtube]watch?v=hIBhwWbviFw[/youtube]
Είσαι το πουλαίν των σκοτεινών ονείρων μου, το ξεχασμένο στην ντουλάπα φλάι με την τίγρη στην πλάτη, ο αναπτήρας που με χτυπάει το πόδι μέσα στο άρβυλο.
-
ΑποστόληςΑ
- Δημοσιεύσεις: 100611
- Εγγραφή: Τετ 17 Ιουν 2009, 09:09
- Τοποθεσία: Άγιος Δημήτριος (τέως Μπραχάμι)
Re: Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!
Leaf And Stream - Wishbone Ash 1972
Το 1972 οι Wishbone Ash κυκλοφόρησαν τον 3ο τους δίσκο που είχε τον τίτλο: "Argus". Αναφερόταν δηλαδή στο αρχείο Ελληνικό βασίλειο του Άργους και από αυτό είναι επηρεασμένο το εξώφυλλο του δίσκου αλλά και διάφορα τραγούδια όπως το κλασσικό "The King will come". Το άλμπουμ αυτό χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό sounds ως το άλμπουμ της χρονιάς 1972.
Το τραγούδι που επέλεξα μπορεί να είναι κάπως θλιμμένο, αλλά είναι εξαίρετο μουσικά, ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου. Μιλάει για κάποιον που πέρασε μόνος του μέσα από άσχημες καταστάσεις, αλλά οι εμπειρίες που κέρδισε είναι αυτές που θα τον οδηγήσουν σε καλύτερες μέρες. Ένα αισιόδοξο γενικά τραγούδι.
[youtube]ZB6fCuxGvAw[/youtube]
Find myself beside a stream of empty thought,
Like a leaf that's fallen to the ground,
And carried by the flow of water to my dreams
Woken only by your sound.
Alone I've walked this path for many years,
Listened to the wind that calls my name.
The weeping trees of yesterday look so sad,
Await your breath of spring again.
Far beyond the hills,
Where earth and sky will meet again,
Are shadows like an opening hand.
Control the secrets
That I've yet to find, and wonder at
The light in which they stand.
(Repeat)
Το 1972 οι Wishbone Ash κυκλοφόρησαν τον 3ο τους δίσκο που είχε τον τίτλο: "Argus". Αναφερόταν δηλαδή στο αρχείο Ελληνικό βασίλειο του Άργους και από αυτό είναι επηρεασμένο το εξώφυλλο του δίσκου αλλά και διάφορα τραγούδια όπως το κλασσικό "The King will come". Το άλμπουμ αυτό χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό sounds ως το άλμπουμ της χρονιάς 1972.
Το τραγούδι που επέλεξα μπορεί να είναι κάπως θλιμμένο, αλλά είναι εξαίρετο μουσικά, ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου. Μιλάει για κάποιον που πέρασε μόνος του μέσα από άσχημες καταστάσεις, αλλά οι εμπειρίες που κέρδισε είναι αυτές που θα τον οδηγήσουν σε καλύτερες μέρες. Ένα αισιόδοξο γενικά τραγούδι.
[youtube]ZB6fCuxGvAw[/youtube]
Find myself beside a stream of empty thought,
Like a leaf that's fallen to the ground,
And carried by the flow of water to my dreams
Woken only by your sound.
Alone I've walked this path for many years,
Listened to the wind that calls my name.
The weeping trees of yesterday look so sad,
Await your breath of spring again.
Far beyond the hills,
Where earth and sky will meet again,
Are shadows like an opening hand.
Control the secrets
That I've yet to find, and wonder at
The light in which they stand.
(Repeat)
-
ΑποστόληςΑ
- Δημοσιεύσεις: 100611
- Εγγραφή: Τετ 17 Ιουν 2009, 09:09
- Τοποθεσία: Άγιος Δημήτριος (τέως Μπραχάμι)
Re: Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!
Soldier Of Fortune - Deep Purple 1974
Το Stormbringer είναι το ένατο στούντιο άλμπουμ του χαρντ ροκ συγκροτήματος Deep Purple. Κυκλοφόρησε στις 10 Δεκεμβρίου του 1974 από την "EMI" στην Ευρώπη και από την "Warner" στην Αμερική.
Ο δίσκος δίχασε οπαδούς και κριτικούς αφού οι jazz και funk επιρροές ήταν ολοφάνερες πλέον στον τρόπο παιξίματος του συγκροτήματος. Η αλλαγή αυτή στο στυλ των Deep Purple ήταν και ο λόγος της αποχώρησης μετά από λίγους μήνες του κιθαρίστα Ρίτσι Μπλάκμορ.
Στο δίσκο επίσης, υπήρχε μία από τις καλύτερες μπαλάντες που ηχογράφησαν ποτέ οι Deep Purple, το "Soldier of Fortune", ένα κομμάτι που για πολλούς ανήκει στις κορυφαίες ροκ μπαλάντες όλων των εποχών.
Κατά τα άλλα ο δίσκος κυμαινόταν από blues / jazz κομμάτια μέχρι και funk, πράγμα που απογοήτευσε πολλούς οπαδούς του συγκροτήματος που είχαν στα χέρια τους δίσκους σαν το "Deep Purple in Rock" και το "Machine Head". Το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν κατάφερε να σταθεί ανάλογα με τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει το "Burn", πράγμα που πολλοί θεωρούν ως αποτέλεσμα της αποστασιοποίησης του Ρίτσι Μπλάκμορ από τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται για πρώτη φορά κομμάτια των Deep Purple με τον Μπλάκμορ στην κιθάρα και να μην αναφέρεται αυτός ανάμεσα στους δημιουργούς τους, όπως το "Hold On" και το "Holy Man". Ούτως ή άλλως, στο συγκεκριμένο δίσκο φάνηκε περισσότερο από οποτεδήποτε, κάτι που ήταν γεγονός τον τελευταίο ένα χρόνο: η τεράστια διαφορά στο στυλ και τις μουσικές προτιμήσεις του Ρίτσι Μπλάκμορ με αυτό του Γκλεν Χιούζ, πράγμα που αποτέλεσε και τον κύριο λόγο του διχασμού μέσα στο συγκρότημα. Πρέπει να αναφερθεί ότι το "Holy Man" ήταν το πρώτο κομμάτι των Deep Purple στο οποίο τραγουδούσε αποκλειστικά ο Γκλεν Χιούζ.
Το τραγούδι μιλάει για κάποιον που ψάχνει, για κάποιον εξερευνητή, (κατά άλλους για κάποιον που περιφέρεται σαν μισθοφόρος στρατιώτης, ή σαν τυχοδιώκτης), αναζητώντας την τέλεια αγάπη, αυτήν που τον γεμίζει, αυτήν που ανταποκρίνεται σ' αυτά που γυρεύει. Αλλά τελικά δεν την βρίσκει και έχει πλέον χάσει κάθε ελπίδα να ζήσει αυτό που τόσο πολύ ποθεί.
Deep Purple
Ritchie Blackmore – guitar
Jon Lord – organ, keyboards
Ian Paice – drums
David Coverdale – vocals (all but 3)
Glenn Hughes – bass, vocals (all but 9)
Ο Ian Gillan είχε αποχωρήσει από το 1973, όπως και ο φίλος του ο μπασίστας Roger Glover.
[youtube]RKrNdxiBW3Y[/youtube]
I have often told you stories
About the way
I lived the life of a drifter
Waiting for the day
When I'd take your hand and sing you songs
Then maybe you would say
Come lay with me and love me
And I would surely stay
But I feel I'm growing older
And the songs that I have sung
Echo in the distance
Like the sound
Of a windmill going round
Guess I'll always be
A soldier of fortune.
Many times I've been a traveler
I looked for something new
In days of old when nights were cold
I wandered without you
But those days I thought my eyes
Had seen you standing near
Though blindness is confusing
It shows that you're not here.
Now I feel I'm going older
And the songs that I have sung
Echo in the distance
Like the sound
Of a windmill going round
Guess I'll always be
A soldier of fortune
Yes, I can hear the sound
Of a windmill going round
I guess I'll always be
A soldier of fortune.
I guess I'll always be
A soldier of fortune.
Το Stormbringer είναι το ένατο στούντιο άλμπουμ του χαρντ ροκ συγκροτήματος Deep Purple. Κυκλοφόρησε στις 10 Δεκεμβρίου του 1974 από την "EMI" στην Ευρώπη και από την "Warner" στην Αμερική.
Ο δίσκος δίχασε οπαδούς και κριτικούς αφού οι jazz και funk επιρροές ήταν ολοφάνερες πλέον στον τρόπο παιξίματος του συγκροτήματος. Η αλλαγή αυτή στο στυλ των Deep Purple ήταν και ο λόγος της αποχώρησης μετά από λίγους μήνες του κιθαρίστα Ρίτσι Μπλάκμορ.
Στο δίσκο επίσης, υπήρχε μία από τις καλύτερες μπαλάντες που ηχογράφησαν ποτέ οι Deep Purple, το "Soldier of Fortune", ένα κομμάτι που για πολλούς ανήκει στις κορυφαίες ροκ μπαλάντες όλων των εποχών.
Κατά τα άλλα ο δίσκος κυμαινόταν από blues / jazz κομμάτια μέχρι και funk, πράγμα που απογοήτευσε πολλούς οπαδούς του συγκροτήματος που είχαν στα χέρια τους δίσκους σαν το "Deep Purple in Rock" και το "Machine Head". Το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν κατάφερε να σταθεί ανάλογα με τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει το "Burn", πράγμα που πολλοί θεωρούν ως αποτέλεσμα της αποστασιοποίησης του Ρίτσι Μπλάκμορ από τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται για πρώτη φορά κομμάτια των Deep Purple με τον Μπλάκμορ στην κιθάρα και να μην αναφέρεται αυτός ανάμεσα στους δημιουργούς τους, όπως το "Hold On" και το "Holy Man". Ούτως ή άλλως, στο συγκεκριμένο δίσκο φάνηκε περισσότερο από οποτεδήποτε, κάτι που ήταν γεγονός τον τελευταίο ένα χρόνο: η τεράστια διαφορά στο στυλ και τις μουσικές προτιμήσεις του Ρίτσι Μπλάκμορ με αυτό του Γκλεν Χιούζ, πράγμα που αποτέλεσε και τον κύριο λόγο του διχασμού μέσα στο συγκρότημα. Πρέπει να αναφερθεί ότι το "Holy Man" ήταν το πρώτο κομμάτι των Deep Purple στο οποίο τραγουδούσε αποκλειστικά ο Γκλεν Χιούζ.
Το τραγούδι μιλάει για κάποιον που ψάχνει, για κάποιον εξερευνητή, (κατά άλλους για κάποιον που περιφέρεται σαν μισθοφόρος στρατιώτης, ή σαν τυχοδιώκτης), αναζητώντας την τέλεια αγάπη, αυτήν που τον γεμίζει, αυτήν που ανταποκρίνεται σ' αυτά που γυρεύει. Αλλά τελικά δεν την βρίσκει και έχει πλέον χάσει κάθε ελπίδα να ζήσει αυτό που τόσο πολύ ποθεί.
Deep Purple
Ritchie Blackmore – guitar
Jon Lord – organ, keyboards
Ian Paice – drums
David Coverdale – vocals (all but 3)
Glenn Hughes – bass, vocals (all but 9)
Ο Ian Gillan είχε αποχωρήσει από το 1973, όπως και ο φίλος του ο μπασίστας Roger Glover.
[youtube]RKrNdxiBW3Y[/youtube]
I have often told you stories
About the way
I lived the life of a drifter
Waiting for the day
When I'd take your hand and sing you songs
Then maybe you would say
Come lay with me and love me
And I would surely stay
But I feel I'm growing older
And the songs that I have sung
Echo in the distance
Like the sound
Of a windmill going round
Guess I'll always be
A soldier of fortune.
Many times I've been a traveler
I looked for something new
In days of old when nights were cold
I wandered without you
But those days I thought my eyes
Had seen you standing near
Though blindness is confusing
It shows that you're not here.
Now I feel I'm going older
And the songs that I have sung
Echo in the distance
Like the sound
Of a windmill going round
Guess I'll always be
A soldier of fortune
Yes, I can hear the sound
Of a windmill going round
I guess I'll always be
A soldier of fortune.
I guess I'll always be
A soldier of fortune.
-
kataramenos5
- Δημοσιεύσεις: 29971
- Εγγραφή: Δευ 04 Οκτ 2010, 08:50
Re: Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!
[youtube]z9NjBTAq2tg[/youtube]
Μια λυπημένη αναπνοή
για την π@@τάνα τη ζωή
που μου χρεώσανε.
Σπαστα ρε Νοτη.
Μια λυπημένη αναπνοή
για την π@@τάνα τη ζωή
που μου χρεώσανε.
Σπαστα ρε Νοτη.
-
staurostoumpa
- Δημοσιεύσεις: 285
- Εγγραφή: Τρί 05 Αύγ 2008, 16:29
Re: Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!
Ale έγραψε:Σταύρακα, στο έχω ξαναπεί εμμέσως, αλλά παρ' το και στα ίσα:staurostoumpa έγραψε:παμε παθιαρικα.
σκοτ τραβις νομιζω στα τουμπανα,αυτη ειναι λιγο πρωτογονη ηχογραφηση για τους φανς της ταριας....εχουμε κατι αδεσποτα και στο μεταλ,μπερδεψανε τις πορτες...
bring on the heat
[youtube]watch?v=FtwUqNTxqxk[/youtube]
μαυτο το συγκροτημα δεν ευθυμησε ποτε κανεις...υπαρχει μια βλαβη ομολογουμενως....αλλα ειναι καλο συγκροτημα
[youtube]watch?v=hIBhwWbviFw[/youtube]
Είσαι το πουλαίν των σκοτεινών ονείρων μου, το ξεχασμένο στην ντουλάπα φλάι με την τίγρη στην πλάτη, ο αναπτήρας που με χτυπάει το πόδι μέσα στο άρβυλο.
Re: Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!
[youtube]JJliqSZS8GA[/youtube]
Μάνος Χατζιδάκις, ο Κρόιφ της μουσικής.
Μάνος Χατζιδάκις, ο Κρόιφ της μουσικής.
Re: Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!
Στη δεκαετία του '80 (έχοντας μάθει να την αποκαλούμε έιτις, αναρωτιέμαι για το αντίστοιχο όνομα της τρέχουσας δεκαετίας, άσχετο), εμφανίστηκαν σποραδικά στίχοι (ή ποιήματα) με ένα περιεχόμενο μάλλον προφητικό, σαν να είχαν οι δημιουργοί τους τη δυνατότητα να δούνε μπροστά στο χρόνο. Ο «ηλεκτρικός Θησέας» (στίχοι Δημήτρη Βάρου) είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, αλλά σήμερα προτείνω ένα άλλο τραγούδι, γνωστό και με χιλιοτραγουδισμένο ρεφραίν, αν και ο ερμηνευτής του δεν συνηθίζει να το τραγουδάει ολόκληρο πλέον σε όσες συναυλίες έχει τύχει να δω.
1982. Στίχοι (ή ποίηση): Ανδρέας Πανταζής. Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης. Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
Τίτλος: Φοβάμαι.
[youtube]vyCNfkfF6yg[/youtube]
Μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας που περιμένει τις ανασκαφές...
Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται βαλμένα στη σειρά...
Κι εγώ που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι
ένας κουρασμένος σκοπός, χωρίς προοπτική...
Και συ που σε λίγο θα σβήσεις ένα από τα φώτα,
για να κοιμηθείς με κάποιον που μου μοιάζει...
Έτσι που τα σίδερα του κλουβιού
να χαθούν για μια στιγμή, μέσα στο σκοτάδι...
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν
τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις
τσέπες ξηλωμένες απ’ τα κέρματα
χαλασμένα φερμουάρ, χάσκουν χρεοκοπία.
Το κορμί μου μελανιασμένο
μες το κρύο σαν λάθος
που δεν το παραδέχεται κανένας
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου.
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα τσιμέντα σου καινούρια
με έπιπλα λουστραρισμένα
και μάρμαρα λευκά
μια γυαλάδα που στραβώνει
και δε σ’ αφήνει χώρο να σταθείς*
και μόνο εγώ απ’ όλα εκεί μέσα σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο
Σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί εκτός από εμένα,
που σε κρύπτη μυστική ψάχνω ακόμη να σε βρω να με αναστήσεις.
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν
σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ’ ένα παιδικό παντελονάκι
και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω
το κορμί μου δρόμος που εκτελούνται δημόσια έργα
κομπρεσέρ μ’ ανοίγουν και με κλείνουν...
Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις
έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
Και το μυαλό μου, αποθήκη για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο, το μέλλον μου 'δώσαν αντιπαροχή.
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Έτσι ζω προκαταβολικά το παρελθόν μου
και με δυο γυμνά καλώδια για χέρια
αγκαλιάζω τα ψηλά σου volt για στερνή φορά.
Φοβάμαι!
*Αναφορά σε διαφήμιση της εποχής, σχετική με απορρυπαντικό πατώματος!
1982. Στίχοι (ή ποίηση): Ανδρέας Πανταζής. Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης. Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
Τίτλος: Φοβάμαι.
[youtube]vyCNfkfF6yg[/youtube]
Μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας που περιμένει τις ανασκαφές...
Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται βαλμένα στη σειρά...
Κι εγώ που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι
ένας κουρασμένος σκοπός, χωρίς προοπτική...
Και συ που σε λίγο θα σβήσεις ένα από τα φώτα,
για να κοιμηθείς με κάποιον που μου μοιάζει...
Έτσι που τα σίδερα του κλουβιού
να χαθούν για μια στιγμή, μέσα στο σκοτάδι...
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν
τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις
τσέπες ξηλωμένες απ’ τα κέρματα
χαλασμένα φερμουάρ, χάσκουν χρεοκοπία.
Το κορμί μου μελανιασμένο
μες το κρύο σαν λάθος
που δεν το παραδέχεται κανένας
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου.
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα τσιμέντα σου καινούρια
με έπιπλα λουστραρισμένα
και μάρμαρα λευκά
μια γυαλάδα που στραβώνει
και δε σ’ αφήνει χώρο να σταθείς*
και μόνο εγώ απ’ όλα εκεί μέσα σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο
Σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί εκτός από εμένα,
που σε κρύπτη μυστική ψάχνω ακόμη να σε βρω να με αναστήσεις.
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν
σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ’ ένα παιδικό παντελονάκι
και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω
το κορμί μου δρόμος που εκτελούνται δημόσια έργα
κομπρεσέρ μ’ ανοίγουν και με κλείνουν...
Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις
έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
Και το μυαλό μου, αποθήκη για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο, το μέλλον μου 'δώσαν αντιπαροχή.
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Έτσι ζω προκαταβολικά το παρελθόν μου
και με δυο γυμνά καλώδια για χέρια
αγκαλιάζω τα ψηλά σου volt για στερνή φορά.
Φοβάμαι!
*Αναφορά σε διαφήμιση της εποχής, σχετική με απορρυπαντικό πατώματος!
-
ΑποστόληςΑ
- Δημοσιεύσεις: 100611
- Εγγραφή: Τετ 17 Ιουν 2009, 09:09
- Τοποθεσία: Άγιος Δημήτριος (τέως Μπραχάμι)
Re: Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!
The Moody Blues - Nights In White Satin 1967
Το 1967 οι Moody Blues κυκλοφόρησαν ένα από τα πιο σημαντικά άμπουμ στην ιστορία του ροκ, με τίτλο: "Days of future passed". Το πλέον εξαιρετικό όλων των τραγουδιών που έμεινε ένα κλασικό αριστούργημα στην ιστορία του ροκ ήταν αναμφίβολα το τραγούδι που έκλεινε τον δίσκο και είχε τον τίτλο: "Nights In White Satin". Το τραγούδι ήταν σύνθεση του μέλους του γκρουπ Justin Hayward, στην ηλικία των 19 ετών και εμπνεύστηκε από την μια ιστορία πάθους που έζησε.
Στο τραγούδι συμμετέχει πλειάδα μουσικών οι οποίοι παίζουν σε ανεξάρτητο χρόνο από τη μπάντα και τους οποίους τους ονόμασαν ως: The London Festival Orchestra'
Το τραγούδι γνώρισε επιτυχία ως single to 1967, αλλά πολύ περισ΄σοτερη 5 έτη μετά, όταν ξανακυκλοφόρησε πουλώντας πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
[youtube]9muzyOd4Lh8[/youtube]
Nights in white satin
Never reaching the end
Letters I've written
Never meaning to send
Beauty I've always missed
With these eyes before
Just what the truth is
I can't say any more
'Cause I love you
Yes I love you
Oh how I love you
Gazing at people some hand in hand
Just what I'm going through they can't understand
Some try to tell me thoughts they cannot defend
Just what you want to be you will be in the end
And I love you
Yes I love you
Oh how I love you
Oh how I love you
Nights in white satin
Never reaching the end
Letters I've written
Never meaning to send
Beauty I've always missed
With these eyes before
Just what the truth is
I can't say any more
'Cause I love you
Yes I love you
Oh how I love you
Oh how I love you
'Cause I love you
Yes I love you
Oh how I love you
Oh how I love you
Songwriters: JUSTIN HAYWARD
Το 1967 οι Moody Blues κυκλοφόρησαν ένα από τα πιο σημαντικά άμπουμ στην ιστορία του ροκ, με τίτλο: "Days of future passed". Το πλέον εξαιρετικό όλων των τραγουδιών που έμεινε ένα κλασικό αριστούργημα στην ιστορία του ροκ ήταν αναμφίβολα το τραγούδι που έκλεινε τον δίσκο και είχε τον τίτλο: "Nights In White Satin". Το τραγούδι ήταν σύνθεση του μέλους του γκρουπ Justin Hayward, στην ηλικία των 19 ετών και εμπνεύστηκε από την μια ιστορία πάθους που έζησε.
Στο τραγούδι συμμετέχει πλειάδα μουσικών οι οποίοι παίζουν σε ανεξάρτητο χρόνο από τη μπάντα και τους οποίους τους ονόμασαν ως: The London Festival Orchestra'
Το τραγούδι γνώρισε επιτυχία ως single to 1967, αλλά πολύ περισ΄σοτερη 5 έτη μετά, όταν ξανακυκλοφόρησε πουλώντας πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
[youtube]9muzyOd4Lh8[/youtube]
Nights in white satin
Never reaching the end
Letters I've written
Never meaning to send
Beauty I've always missed
With these eyes before
Just what the truth is
I can't say any more
'Cause I love you
Yes I love you
Oh how I love you
Gazing at people some hand in hand
Just what I'm going through they can't understand
Some try to tell me thoughts they cannot defend
Just what you want to be you will be in the end
And I love you
Yes I love you
Oh how I love you
Oh how I love you
Nights in white satin
Never reaching the end
Letters I've written
Never meaning to send
Beauty I've always missed
With these eyes before
Just what the truth is
I can't say any more
'Cause I love you
Yes I love you
Oh how I love you
Oh how I love you
'Cause I love you
Yes I love you
Oh how I love you
Oh how I love you
Songwriters: JUSTIN HAYWARD
-
Μαυρο Χιονι
- Moderator
- Δημοσιεύσεις: 10796
- Εγγραφή: Τετ 11 Δεκ 2013, 22:23
Re: Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!
Αχ, αυτό ήταν το πρώτο μπλουζ που χόρεψα με την πρώτη κοπέλα μου. Πρέπει να ήμουν στα δεκαπέντε με δεκάξι! Ωραίες εποχές τότε!
-
staurostoumpa
- Δημοσιεύσεις: 285
- Εγγραφή: Τρί 05 Αύγ 2008, 16:29
Re: Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!
βρισκω ανοιχτο τον κουβα στο σπιτι και τι γλεπω? 
[youtube]watch?v=JRfvDMtqM24[/youtube]
ειναι αρκετα φαινομενα που τα συναντα κανεις πιθανως μονο σε αυτο το σκουπιδολοι το καθιζημα της οθωμανικης αυτοκρατοριας...
αυτο για τους προαναφερομενους,αν κι ουτε κι ο λαικος τους βαρδος δεν τους αξιζει καλα καλα....τεσπα
[youtube]watch?v=q2xUTybfXsg[/youtube]
κι αφου ειπαμε φαινομενα
[youtube]watch?v=tV643qT4Vhk[/youtube]
[youtube]watch?v=JRfvDMtqM24[/youtube]
ειναι αρκετα φαινομενα που τα συναντα κανεις πιθανως μονο σε αυτο το σκουπιδολοι το καθιζημα της οθωμανικης αυτοκρατοριας...
αυτο για τους προαναφερομενους,αν κι ουτε κι ο λαικος τους βαρδος δεν τους αξιζει καλα καλα....τεσπα
[youtube]watch?v=q2xUTybfXsg[/youtube]
κι αφου ειπαμε φαινομενα
[youtube]watch?v=tV643qT4Vhk[/youtube]