Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμπα;

[guardian4]

3-10-2010 με το σκουληκι. μια μερα πριν την μερα που εφυγαν για τον ουρανο τα αδερφια μας(μονο για τις 6 μερες απο τις 7 τις βδομαδας βεβαια καθως τις Κυριακες εινια μαζι μας) Σολντ αουτ το γηπεδο.
Ειχαμε προπονητη ΠΑΟΚι, προεδρο ΠΑΟΚι, και γενικα ολοι ΠΑΟΚτσηδες, ηρθαν οι παικτες να καταθεσουν στεφανι,
ειχε βουρκωσει ο δερμι καθως το εβαζε.Ειχα βουρκωσει και γω....

Ολη η 4 αγκαλια


ΠΑΟΚ σ αγαπω κι οταν θα πεθανω θελω τον δικεφαλο στον ταφο μου απανω, 13 000 αδερφια ολοι αγκαλια αναπηδουσαμε ,κοιταξα το πεταλο και εφυγε το δακρυ σαν ποταμι,

..πηρα μια ανασα, και χαμογελασα γιατι ηξερα οτι ειναι διπλα μας εκεινη την ωρα, και ενω το συνθημα συνεχιζοταν, και ενω ακομα αναπηδουσαμε ολοι αγκαλια, ετρεχαν τα δακρυα καθως χαμογελουσα.

ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ ΒΟΥΡΚΩΣΑ ΠΑΛΙ, ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ.

[free4]

Kαθε χρόνο την ίδια μέρα κι όποτε έχουμε αγώνα μέσα, η συγκεκριμένη αναμέτρηση είναι άκρως φορτισμένη και συγκινητική.. Ρίγος κάθε στιγμή, κλάμα σε κάθε σύνθημακαι πάθος όταν φωνάζουμε το ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ κι οταν ειμαστε γυρισμενοι πλάτη και φωναζουμε ΠΑΟΚ Σ ΑΓΑΠΩ ΚΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΘΕΛΩ ΤΟ ΔΙΚΕΦΑΛΟ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΜΟΥ ΕΠΑΝΩ!

[Parolos]

Μπορεί να μην ήταν στην Τούμπα αλλά τέτοιο κλάμα ποτέ ως τώρα.. Τόσος ήμουν...

[youtube]na0umazw3Fs[/youtube]

[john4serres]

Απο το 08 ξεκίνησα να πηγαίνω Τούμπα , οποτε αυτή :

Κλάους
Κεφαλια με γαυρο.

Sent from my Xperia Neo using Tapatalk

[Asimos]

Νομιζω αρχες του 90, πιτσιρικάς βρέθηκα Σαλονικη και επριξα εναν μεγαλύτερο ξάδερφο να με παει Τούμπα. 200 άτομα ολα κι ολα. Βουλινος πρόεδρος. ))

Μου χαραχτηκε καλα στο μυαλο η πρώτη μου φορά. Σοκ.

[Azrael]

Η πρωτη φορα που πηγα στο γηπεδο.Θυμαμαι ακομα πολυ εντονα το συναισθημα αλλα δεν θυμαμαι πολλες λεπτομερειες απο τα υπολοιπα.Ηταν παντως δεκαετια 90 σε αγωνα νομιζω με την Ξανθη.(καπου πρεπει να εχω ακομα το εισητηριο)

[charlie_pace]

Μια φορά έχω καταφέρει να βρεθώ στην Τούμπα, το 2010 με την Φενερ! Μεγάλο παιχνίδι...

[Armagedonas]

θα αναφέρω κάποια περιστατικά με λίγη δόση χιούμορ

Ήμουν παρών στο ντεμπούτο του Μοχάμεντ Τάχα.
Θυμάμαι μπήκε αλλαγή γύρω στο 60-65' και αμέσως έδειξε πως δεν ήταν ποδοσφαιριστής.Δεν χρειάστηκε δεύτερο ματς.

Αν ερχόταν σήμερα,κάποιοι θα έλεγαν κάντε υπομονή,αγαπήστε τον ΠΑΟΚ κλπ!Δεν υπήρχαν αυτά τότε!!!

(Επίσης μου έχει μείνει το γκολ του Μίκι Κουίν με τις γριές,που μπήκαμε μέσα στο γήπεδο μετά,αλλά στο Καυτατζόγλειο)

ΥΓ ΕΠΙΚΗ νύχτα ήταν το 4-0 επί του ΠΑΟ στον ημιτελικό του Κυπέλλου,στη ρεβάνς του 2-0.Μεγάλη νύχτα,τεράστια μπάλα και εκπληκτική πρόκριση.Με τον Κωστίκο παραλίγο να μείνει στον τόπο από το ψαλιδάκι

Και το πρωί αμέσως περίπτερο να πάρω ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ με τις 24 σελίδες αθλητικά(τα καλύτερα της εποχής με Πλάτωνα Φορόπουλο,Βασίλη Κοφσανίδη κλπ)

Ακόμη θυμάμαι δεκαετία 80,τον θρυλικό φαλακρό τύπο με την άσπρη ποδιά και το μαλλί-πλαγιοδάνειο που έκανε στις κερκίδες κληρώσεις με έπαθλο 10 πακέτα DUNHIL και κάτι χιλιάρικα ανάμεσα στα τσιγάρα!!!

ΥΓ2 Και το 3-3 με την Ξάνθη επί Βουλινού,που μόλις τέλειωσε,με λέει ένας μεγαλύτερος διπλανός "τώρα βγάζουμε κομπιουτεράκια"....πραγματικά πάγωσα και ένιωσα σαν γροθιά στο στομάχι,δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι μπορεί να πέφταμε

Ακόμη,τεράστιο σίριαλ καλοκαιρινό(με υπογραφή Δημήτρη Μπούζα),οι σφαίρες στα πόδια του Μίλαν Τζούρτζεβιτς από τον πόλεμο!!!!!

Κάθε μέρα να τρέχουμε περίπτερο να δούμε αν έφυγαν οι σφαίρες ή αν είναι ακόμη στα πόδια του...
(ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ δεν ξέρετε τί θα πει να περιμένεις 24 ολόκληρες ώρες για να πας περίπτερο!!!!!!και να διαβάσεις "έγιναν χθες διπλές προπονήσεις υπό την επίβλεψη του Ρίνους ίσραελ!!!!και επαφές με Όσβαλντ,κρατήσαμε ανοιχτή θυρίδα για ενδεχόμενη μεταγραφή")!!!!!

Το πρώτο σύνθημα που θυμάμαι-δυστυχώς- ήταν σε ηλικία 6 ετών,κοιμώμενος σχεδόν στην αγκαλιά του πατέρα μου,το 1983 "ΠΑΟΚ μαζί σου-φαλάκρα παραιτήσου"

[Armagedonas]

θα αναφέρω κάποια περιστατικά με λίγη δόση χιούμορ

Ήμουν παρών στο ντεμπούτο του Μοχάμεντ Τάχα.
Θυμάμαι μπήκε αλλαγή γύρω στο 60-65' και αμέσως έδειξε πως δεν ήταν ποδοσφαιριστής.Δεν χρειάστηκε δεύτερο ματς.

Αν ερχόταν σήμερα,κάποιοι θα έλεγαν κάντε υπομονή,αγαπήστε τον ΠΑΟΚ κλπ!Δεν υπήρχαν αυτά τότε!!!

(Επίσης μου έχει μείνει το γκολ του Μίκι Κουίν με τις γριές,που μπήκαμε μέσα στο γήπεδο μετά,αλλά στο Καυτατζόγλειο)

ΥΓ ΕΠΙΚΗ νύχτα ήταν το 4-0 επί του ΠΑΟ στον ημιτελικό του Κυπέλλου,στη ρεβάνς του 2-0.Μεγάλη νύχτα,τεράστια μπάλα και εκπληκτική πρόκριση.Με τον Κωστίκο παραλίγο να μείνει στον τόπο από το ψαλιδάκι

Και το πρωί αμέσως περίπτερο να πάρω ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ με τις 24 σελίδες αθλητικά(τα καλύτερα της εποχής με Πλάτωνα Φορόπουλο,Βασίλη Κοφσανίδη κλπ)

Ακόμη θυμάμαι δεκαετία 80,τον θρυλικό φαλακρό τύπο με την άσπρη ποδιά και το μαλλί-πλαγιοδάνειο που έκανε στις κερκίδες κληρώσεις με έπαθλο 10 πακέτα DUNHIL και κάτι χιλιάρικα ανάμεσα στα τσιγάρα!!!

ΥΓ2 Και το 3-3 με την Ξάνθη επί Βουλινού,που μόλις τέλειωσε,με λέει ένας μεγαλύτερος διπλανός "τώρα βγάζουμε κομπιουτεράκια"....πραγματικά πάγωσα και ένιωσα σαν γροθιά στο στομάχι,δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι μπορεί να πέφταμε

Ακόμη,τεράστιο σίριαλ καλοκαιρινό(με υπογραφή Δημήτρη Μπούζα),οι σφαίρες στα πόδια του Μίλαν Τζούρτζεβιτς από τον πόλεμο!!!!!

Κάθε μέρα να τρέχουμε περίπτερο να δούμε αν έφυγαν οι σφαίρες ή αν είναι ακόμη στα πόδια του...
(ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ δεν ξέρετε τί θα πει να περιμένεις 24 ολόκληρες ώρες για να πας περίπτερο!!!!!!και να διαβάσεις "έγιναν χθες διπλές προπονήσεις υπό την επίβλεψη του Ρίνους ίσραελ!!!!και επαφές με Όσβαλντ,κρατήσαμε ανοιχτή θυρίδα για ενδεχόμενη μεταγραφή")!!!!!

Το πρώτο σύνθημα που θυμάμαι-δυστυχώς- ήταν σε ηλικία 6 ετών,κοιμώμενος σχεδόν στην αγκαλιά του πατέρα μου,το 1983 "ΠΑΟΚ μαζί σου-φαλάκρα παραιτήσου"

[Armagedonas]

θα αναφέρω κάποια περιστατικά με λίγη δόση χιούμορ

Ήμουν παρών στο ντεμπούτο του Μοχάμεντ Τάχα.
Θυμάμαι μπήκε αλλαγή γύρω στο 60-65' και αμέσως έδειξε πως δεν ήταν ποδοσφαιριστής.Δεν χρειάστηκε δεύτερο ματς.

Αν ερχόταν σήμερα,κάποιοι θα έλεγαν κάντε υπομονή,αγαπήστε τον ΠΑΟΚ κλπ!Δεν υπήρχαν αυτά τότε!!!

(Επίσης μου έχει μείνει το γκολ του Μίκι Κουίν με τις γριές,που μπήκαμε μέσα στο γήπεδο μετά,αλλά στο Καυτατζόγλειο)

ΥΓ ΕΠΙΚΗ νύχτα ήταν το 4-0 επί του ΠΑΟ στον ημιτελικό του Κυπέλλου,στη ρεβάνς του 2-0.Μεγάλη νύχτα,τεράστια μπάλα και εκπληκτική πρόκριση.Με τον Κωστίκο παραλίγο να μείνει στον τόπο από το ψαλιδάκι

Και το πρωί αμέσως περίπτερο να πάρω ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ με τις 24 σελίδες αθλητικά(τα καλύτερα της εποχής με Πλάτωνα Φορόπουλο,Βασίλη Κοφσανίδη κλπ)

Ακόμη θυμάμαι δεκαετία 80,τον θρυλικό φαλακρό τύπο με την άσπρη ποδιά και το μαλλί-πλαγιοδάνειο που έκανε στις κερκίδες κληρώσεις με έπαθλο 10 πακέτα DUNHIL και κάτι χιλιάρικα ανάμεσα στα τσιγάρα!!!

ΥΓ2 Και το 3-3 με την Ξάνθη επί Βουλινού,που μόλις τέλειωσε,με λέει ένας μεγαλύτερος διπλανός "τώρα βγάζουμε κομπιουτεράκια"....πραγματικά πάγωσα και ένιωσα σαν γροθιά στο στομάχι,δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι μπορεί να πέφταμε

Ακόμη,τεράστιο σίριαλ καλοκαιρινό(με υπογραφή Δημήτρη Μπούζα),οι σφαίρες στα πόδια του Μίλαν Τζούρτζεβιτς από τον πόλεμο!!!!!

Κάθε μέρα να τρέχουμε περίπτερο να δούμε αν έφυγαν οι σφαίρες ή αν είναι ακόμη στα πόδια του...
(ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ δεν ξέρετε τί θα πει να περιμένεις 24 ολόκληρες ώρες για να πας περίπτερο!!!!!!και να διαβάσεις "έγιναν χθες διπλές προπονήσεις υπό την επίβλεψη του Ρίνους ίσραελ!!!!και επαφές με Όσβαλντ,κρατήσαμε ανοιχτή θυρίδα για ενδεχόμενη μεταγραφή")!!!!!

Το πρώτο σύνθημα που θυμάμαι-δυστυχώς- ήταν σε ηλικία 6 ετών,κοιμώμενος σχεδόν στην αγκαλιά του πατέρα μου,το 1983 "ΠΑΟΚ μαζί σου-φαλάκρα παραιτήσου"

[dimitrissss]

Το πρώτο σύνθημα που θυμάμαι-δυστυχώς- ήταν σε ηλικία 6 ετών,κοιμώμενος σχεδόν στην αγκαλιά του πατέρα μου,το 1983 "ΠΑΟΚ μαζί σου-φαλάκρα παραιτήσου"

Κι ένα παρεμφερές από εκείνη την εποχή: «Φαλάκρα παραιτήσου, δεν είναι μαγαζί σου».

[Ale]

Η σιωπή στις άδειες κερκίδες μετά το 3-3 με τον Άγιαξ. Ήταν νομίζω η μόνη φορά που έκλαψα μέσα στην Τούμπα.

Μοναδική στιγμή ήταν επίσης και όταν ξεπροβοδίσαμε την αποστολή μέχρι την Παπαναστασίου μετά το κεκλεισμένων 1-0 επί του πούστη στο κύπελο.
Μπορεί σωματικά να μην ήμασταν μέσα στο γήπεδο, αλλά οι ψυχές μας ήταν στα τσιμέντα.
Όταν εμφανίστηκε το λεωφορείο πίσω από τα μπλόκα των μπάτσων, η στιγμή ήταν ασύγκριτη. Κάθε τί άλλο είχε χάσει το νόημά του. Στους καμμένους και δηλητηριασμένους από τα δακρυγόνα δρόμους ήμασταν μόνο εμείς και οι θριαμβευτές.

Στα @@ μου οι κούπες και οι μούπες.
Τέτοιες είναι οι στιγμές που μας κάνουν ΠΑΟΚ.

[K_geo]

σιγουρα τα προσωπα ολων των ΠΑΟΚτσήδων μετά το 1-2 με τους Ισραηλίτες στα προκριματικά του τσ.λ. δυο μερες δεν ειχα μιλησει.....

έπειτα τα μπαχαλα με psg (απο διπλα και αυτά με τους βαζελους της ραπίντ βιέννης) και τρίτη η φωτιά και ο τύπος που χόρευε γύρω της στο ματς με την αλκμααρ.....

τελευταίο, η ήττα με 0-1 απο την αεκ μεσα στη βροχη να μας μαστιγώνει την (γυμνή) πλατη.....

[Μπαρκαρούτσος]

Δεν βρέθηκα σε πολλούς μεγάλους αγώνες στη Τούμπα...αλλά όσο πήγα Παλατάκι φέτος, έζησα δυνατές συγκινήσεις..

Buzzer beater του Odum με Α.Ε.Κ., ήττα από τον βάζελο στα τελευταία 4 γαμημένα δευτερόλεπτα στο κύπελλο και άλλη μια ήττα πάλι έτσι στο τέλος που τώρα πάλι δεν θυμάμαι, συγγνώμη...

[rouki]

Στο 3-5 εναντίον της παναχαικής, τότε που ο γουλανδρής πλήρωσε 5 εκατομύρια στους παίχτες της για να νικήσουν και χάσαμε το πρωτάθλημα.
Φυσικά έγιναν κι άλλα εγκλήματα εναντίον μας, αλλά τότε δεν υπήρχε τηλεόραση.
Τέλος πάντων το κλάμα που έριξα εκείνη τη μέρα δεν θα το ξεχάσω ποτέ...