Ανέκδοτα

[Realcon]

Να θυμηθώ να ξεχάσω τα χάλια μου

Eισαι κακος

[Ale]

Πέθαναν λοιπόν ο Φαν Μπάστεν, ο Πελέ και ο Μαραντόνα και πηγαίνουν στον Παράδεισο. Τους υποδέχεται ο Αγ. Πέτρος και τους πηγαίνει στον Θεό. Εκείνος τους ζητά να απολογηθούν για την ποδοσφαιρική τους ζωή. Τον λόγο πέρνει πρώτος ο Φαν Μπάστεν:
- Εγώ Κύριε, δεν ήμουν και πολύ πιστός, πιστεύω όμως πως ήμουν πολύ καλός παίκτης και χωρίς να ζητώ την βοήθειά σου, έκανα πολλά. Ωστόσο, ποτέ δεν αρνήθηκα την ύπαρξή σου.
- Πολύ καλά. Κάθησε εκ δεξιόν μου, του λέει ο Θεός.
Δεύτερος μίλησε ο Πελέ:
- Εγώ Κύριε, πάντα ήμουν πιστός. Σε κάθε αγώνα έκανα τον σταυρό μου, διάβαζα θρησκευτικά βιβλία και με το ταλέντο που μου έδωσες πέτυχα πολλά στο ποδόσφαιρο.
- Ναι, ναι, το γνωρίζω, ήσουν πολύ καλός άνθρωπος. Κάθησε αριστερά μου, απάντησε ο Κύριος.
- Εσύ Αρμάντο;, ρώτησε τον Μαραντόνα.
- Εγώ νομίζω ότι έχεις κάτσει στην θέση μου!

Ααααχαχαχαχαχαχ α αχαχαχχαχαχαχαχχααχχα

Με γονάτισες, αδερφέ...

Χαχαχαχχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχχαχαχαχχαχαχχααα

[stathis73]

Μια ξανθιά οδηγούσε τόσο χάλια που το GPS της λέει:
-Στα 50 μέτρα σταμάτα δεξιά, εγώ κατεβαίνω!

O δάσκαλος λίγο ξαποσταίνει και ξανά προς στην δόξα τραβά!

Αν και ο Ekatnetworkltd είναι φοβερός.

To Ε μην ξεχνας Αποστολε παιδι μου



ΓΑΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
μπαλονια, μουσικη τζαζ, κοκτεηλ παρτυ
-Τζενιφερ δεχεσαι για αντρα σου τον Τζον;;
-Δεχομαι
ΓΑΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΑΣ
Πιλαφια, κρεατικα, σαλατικα ,τουρτες φασαρια..
-παρακαλειται ο κατοχος του ταδε αυτοκινητου να το μετακινησει γιατι εμποδιζει..
-παρακαλουνται τα παιδακια να φυγουν απο την πιστα..
-παρακαλειται ενας γιατρος να συνεφερει την πεθερα που ειδε τη νυφη και κιτρινισε απ το κακο της..
-ρε μαρικα βαλε γρηγορα τη μπουμπουνιερα στην τσαντα μη μας παρουν το διακοσμητικο
-περισσεψε ενα ψωμακι παρτο σπιτι να μην παει χαμενο
--μαζεψε τα κοκκαλα για το σκυλο
-βαλε ρε συ το κρεας σε χωριστη σακκουλα να το φαμε αυριο..
-φαε λιγο ακομα..τι παει να πει εσκασες;;
-κατσε να πιουμε ενα ποτηρακι ακομα.. να ευχηθουμε!

[stathis73]

Περνάνε έξω από το νεκροταφείο καμιά 30αρια άτομα στα μαύρα και ρωτάει ο άλλος ''Κηδεία;

'' Όχι απλά έχουμε ninja reunion...

[stathis73]

Γραφει η αλλη στο προφιλ της :Εγω τον αντρα τον θελω σουζα.
Και εγω την σχολιαζω.παρε καλυτερα ενα λυκοσκυλο εκπαιδευεται πιο ευκολα...

[Μπαρκαρούτσος]

Περνάνε έξω από το νεκροταφείο καμιά 30αρια άτομα στα μαύρα και ρωτάει ο άλλος ''Κηδεία;

'' Όχι απλά έχουμε ninja reunion...

[Ekatnetworkltd]

O Τοτός είναι στο σαλόνι και παίζει με το τρενάκι του, η μαμά στην κουζίνα κάνει δουλειές. Τσαφ τσουφ το τρενάκι, κάνει συνεχώς φασαρία. Σε κάποια στιγμή σταματάει και ακούγεται ο μικρός:
- "Όσοι πα*άρες θέλουν να κατέβουν, να τσακιστούν γιατί αυτή η κωλοστάση είναι η τελευταία. Όσοι μαλ..ες θέλουν να ανέβουν να το κάνουν γρήγορα για να αναχωρήσει καμιά ώρα η γαμ..νη η αμαξοστοιχία."
Τα ακούει αυτά η μαμά του, τρέχει στο σαλόνι, πιάνει τον Τοτό από το αυτί και του λέει:
- "Πήγαινε αμέσως στο δωμάτιο σου και κάτσε μέσα για δυο ώρες τιμωρία. Μετά θα βγεις και θα παίξεις μόνο αν μιλάς καλά!"
Πηγαίνει ο Τοτός στο δωμάτιο και μετά από κανά δίωρο επιστρέφει. Κάθεται και πάλι, και βάζει μπρος το τρενάκι. Τσαφ τσουφ, τσαφ τσουφ για λίγη ώρα σε κάποια στιγμή σταματάει.
- "Όσοι επιβάτες επιθυμούν να αποβιβαστούν παρακαλούνται να ελέγξουν ότι δεν ξέχασαν καμία από τις αποσκευές τους και ευχόμαστε να είχαν καλό και ξεκούραστο ταξίδι. Οι επιβάτες που επιθυμούν να επιβιβαστούν να τοποθετήσουν και να ασφαλίσουν τις αποσκευές τους πάνω από τη θέση τους. Υπενθυμίζουμε ότι απαγορεύεται το κάπνισμα και ευχόμαστε ένα καλό ταξίδι."
Η μαμά ακούει περήφανη για τις παιδαγωγικές τις ικανότητες από την κουζίνα και χαμογελάει. Ο Τοτός συνεχίζει:
- "Α, και όσοι θέλουν να διαμαρτυρηθούν για τη δίωρη καθυστέρηση, να απευθυνθούν στην καρ*όλα στην κουζίνα"

[Ekatnetworkltd]

Μια και μιλάμε για τον τοτό ας μάθουμε και αυτό!




Ξεψύχησε το βράδυ της Κυριακής, σε ηλικία μόλις 58 ετών ο αγαπημένος ήρωας των διάσημων ανεκδότων που λένε κυρίως οι γονείς, Απόστολος Γιαννακόπουλος, γνωστός σε όλους μας ως Τοτός.

Ο αθυρόστομος μικρός πέρασε μια δύσκολη ζωή, ενώ τα τελευταία χρόνια μπαινόβγαινε στο Δρομοκαΐτειο νοσοκομείο, καθώς τα τραύματα από την παιδική του ηλικία φαίνεται πως δεν θεραπεύθηκαν ποτέ. Πρόσφατα λέγεται πως είχε βρει την ψυχική του ηρεμία αλλά ο θάνατος τον βρήκε απροειδοποίητα, καθώς κοιμόταν έτσι όπως συνήθιζε, με το δεξί του χέρι κολλημένο στο σώμα του. Αιτία θανάτου; Η παραίτηση από τη ζωή, η μοναξιά και η υπερβολική χοληστερίνη.

Όπως μας εκμυστηρεύεται ο Γιαννάκης, παιδικός φίλος του Τοτού, «ο Απόστολος στο δημοτικό ήταν πολύ χαρούμενο παιδί. Θα έλεγες πως ήταν ο μάγκας της τάξης, όλα τα κορίτσια τον αγαπούσαν και τον κυνηγούσαν. Όταν όμως ξεκίνησαν να φτάνουν στα αυτιά του τα ανέκδοτα με πρωταγωνιστή τον ίδιο, τα οποία ξεκίνησαν από τις παρέες των δασκάλων του αλλά σύντομα πήραν τεράστιες διαστάσεις με φανταστικά σενάρια που προσέθεταν οι απανταχού ανεκδοτοποιοί, ο Τοτός έγινε άλλος άνθρωπος».

Ο παιδικός φίλος του θρύλου των ανεκδότων συνεχίζει: «Άλλαξε στο γυμνάσιο. Δεν σήκωνε πια το χέρι, προτιμούσε να μην μιλάει καθόλου από το να δέχεται τις επικρίσεις των δασκάλων του. Η μη συμμετοχή του στο μάθημα οδήγησε σε κακούς βαθμούς, οι κακοί βαθμοί σε αποτυχία στη ζωή. Δυστυχώς άλλαξαν και γειτονιά οικογενειακά λίγο αργότερα και χάθηκε. Μερικές φορές τον πετύχαινα στο δρόμο αλλά μου έγνεφε μόνο και έφευγε».

Οικογενειακοί κύκλοι μας μεταφέρουν ότι ο λόγος για τον οποίο νοσηλευόταν συχνά στο Δρομοκαΐτειο ήταν η ψύχωση που είχε αποκτήσει με το δεξί του χέρι. Συχνά το χτυπούσε με το αριστερό, του φώναζε ότι αυτό τον κατέστρεψε, δεν ήθελε να το κοιτάζει καν.

Με λυγμούς τον αποχαιρέτησαν οι λιγοστοί φίλοι και συγγενείς σήμερα το πρωί στο νεκροταφείο Καισαριανής, ανάμεσα στους οποίους και ο Γιωργάκης, συχνός συμπρωταγωνιστής του στα κλασικά ανέκδοτα, ο οποίος ακούστηκε να ψιθυρίζει «δεν είναι το πουλί μου αλμυρό ρε γαμώτο» καθώς άφηνε ένα τριαντάφυλλο στον ανοιχτό τάφο του Τοτού.

Στην κηδεία παρέστη και ο Υπουργός Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλος, ο οποίος πίσω από μαύρα γυαλιά κατάφερε παρά τη συγκίνηση να δηλώσει πως «Το σύστημα τον έφαγε... πρέπει πια να αλλάξει η αντιμετώπιση των ιδιαίτερων παιδιών στα Ελληνικά σχολεία. Η κοινωνία είναι έτοιμη να δεχτεί και παιδιά που βρίζουν συνεχώς και ίσως να είναι λίγο "χαζά'. Από μεριάς μου, υπόσχομαι να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου να σταματήσει το απαίσιο και φθηνό φαινόμενο του "bullying', από όπου και αν προέρχεται».

πηγή: Το Κουλούρι!

[pgetsos]

Το κουλούρι...

Φίλε, ψάξε το αν το εννοείς, αν όχι συγγνώμη που στο χαλάω

[Μπαρκαρούτσος]

Μόνο στην Ελλάδα τα ΜΜΕ μπορούν να θάψουν 5-6 φορές κάποιον που δεν γεννήθηκε ποτέ!

[Ekatnetworkltd]

Το έψαξα αδέλφια και ευχαριστώ!
Φυσικά όλο το παραπάνω άρθρο δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ρεπορτάζ φαντασίας. Υπεύθυνη είναι η ομάδα που διαχειρίζεται το tokoulouri.com και ειδικεύεται σε τρολ θέματα που συχνά πείθουν για αληθινά και πολλές φορές (υπερβολικά πολλές) αναδημοσιεύονται ως αληθινά και… καρατσεκαρισμένα από δήθεν έγκυρα ειδησεογραφικά sites, χωρίς καν να αναφέρουν την πηγή.Keep trolling. - See more at: http://paradrasi.gr/2013/12/03/pethane- ... jWdXt.dpuf

[pgetsos]

Εδώ έχουν ανεβάσει είδηση στο Σταρ

[Ekatnetworkltd]

Εδώ έχουν ανεβάσει είδηση στο Σταρ

Σε ευχάριστώ pgetsos και εσύ RoMan

[Μπαρκαρούτσος]

Να 'σαι καλά!

[Ekatnetworkltd]

Στα χρόνια της μαύρης χούντας λοιπόν, ο μπαρμπα Γιάννης είχε έναν παπαγάλο. Δίπλα στο παράθυρο ήταν το κλουβί του κι αγνάντευε το φουκαριάρικο ζωντανό προς τα κάτι που λίγο θύμιζε ελευθερία.
Ο παπαγάλος μιλούσε. Ήταν απ' αυτούς που έλεγαν ό,τι άκουγαν.
Ετσι λοιπόν, πολύ συχνά μέσα στη μέρα, εκεί δίπλα στο παράθυρο, ο παπαγάλος φώναζε: "Πέθανε ο Πατακός!! Πέθανε ο Πατακός!!"
Το θέμα όμως παράγινε. Και κάποια στιγμή τον άκουσε κι ο περαστικός μπάτσος. Και το όργανον έκανε το καθήκον του.
Χτύπησε την πόρτα του μπαρμπα-Γιάννη και απείλησε: "Κοίτα να το μαζέψεις το πουλί γιατί σε βλέπω στην ασφάλεια δι' υπόθεσίν σου..."
"Περάστε από την ασφάλεια δι' υπόθεσίν σας", εκείνα τα χρόνια σήμαινε "διακοπές"!! Τώρα στη Μακρόνησο θάταν, στη Γυάρο θάταν, στον Αη Στράτη θάταν, δεν έχει τόση σημασία, αλλά πάντως διακοπές θα ήταν... Κι ο μπαρμπα Γιάννης δεν άντεχε άλλα τέτοια. Ετσι σκέφτηκε να απομακρύνει το πουλί, μπας και βρει την ησυχία του...
Είχε λοιπόν έναν μπάρμπα, ένα θειό καλόγερο στο 'Ορος και είπε ας το πάω εκεί το ζωντανό. Ό,τι και να φωνάζει, ποιος θα το ακούει;
Και σηκώθηκε και πήγε στο Όρος, βρήκε τον θειό του και του εξήγησε τα καθέκαστα.
"Να τον κρατήσω", είπε ο καλόγερος. "Αλλά για σένα είναι η μόνη συντροφιά. Τι θα κανεις; Σκέφτομαι να σου δώσω έναν άλλο παπαγάλο που έχω εδώ. Κι αυτός μιλάει κι έτσι δεν θα νοιώθεις και πολύ μόνος"...
Πράγμα που έγινε και ο μπαρμπα Γιάννης έφυγε από το Όρος και γυρισε στο σπίτι του με τον καινούριο παπαγάλο. Τον έβαλε στο ίδιο κλουβί, δίπλα στο παράθυρο και ήλπισε ότι θα βρεί την ησυχία του.
Σε λίγες μέρες, κάτω από το παράθυρο, περνάει ο γνωστός μπάτσος. Βλέπει τον παπαγάλο και πλησιάζει και περιμένει...
Μούγκα το πουλί...
"Μίλα ρε", λέει ο μπάτσος.
Ακρα του τάφου σιωπή το πουλί.
"Ρε, γιατί δεν μιλάς ρε;", απορεί το όργανον που πολύ την γουστάρει μια σύλληψη...
Νέκρα το πουλί.
"Α", σκέφτεται (λέμε τώρα...) ο μπάτσος. "Μάλλον έχει καιρό να το ακούσει και το ξέχασε. Κάτσε να του το θυμήσω..."
Και εκεί, στη μέση του δρόμου, κάτω από το παράθυρο του μπαρμπα Γιάννη διαδραματίζεται η ακόλουθη σκηνή απείρου κάλους:
Μπάτσος: "Πέθανε ο Πατακός!"
Τίποτα το πουλί.
Μπάτσος: "Πέθανε ο Πατακός ρεε!!"
Αλαλο το πουλί.
Μπάτσος: "ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΑΤΑΚΟΣ ΡΕΕΕΕΕ!!
Και ο παπαγάλος:
"Δοξασμένος ο Κύριος!"