ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
4-10-1999 Σαν να μην πέρασε μια μέρα 4-10-2008
ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ!
Κανένας ΠΑΟΚΤΣΗΣ κανένας δεν ξεχνάει τους φίλους του που χάθηκαν. Ναι, φίλους του, ανεξάρτητα αν κάποιοι τους γνώρισαν ποτέ ή όχι. Άλλωστε ήταν σαν και εμάς:
Φορούσαν τα ίδια χρώματα, είχαν στο μυαλό τους το ίδιο “κόλλημα”, τα τέσσερα δηλαδή συγκεκριμένα γράμματα, αγαπούσαν την ίδια ομάδα... Τον Οκτώβριο του 1999, εφτά φίλοι τους άφηναν την τελευταία τους πνοή κατά τον γυρισμό από το ΟΑΚΑ και τον αγώνα Παναθηναϊκού -ΠΑΟΚ.
Μία τραγωδία που ακόμα έχει μείνει χαραγμένη στις μνήμες όλων των φιλάθλων της χώρας.
Μπορεί να ήταν όλοι κουρασμένοι αλλά ήταν ταυτόχρονα και χαρούμενοι αφού είχαν καταφέρει πολύ καλά την δουλειά τους: Είχαν μία εκπληκτική παρουσία στις κερκίδες του ΟΑΚΑ, φωνάζοντας και χορεύοντας σε όλη την διάρκεια του αγώνα.
Αλλά και οι ποδοσφαιριστές που φορούσαν την φανέλα με το δικέφαλο στο στήθος στάθηκαν άξιοι των προσδοκιών τους. Ήταν έτσι όπως κάθε φίλαθλος περιμένει από τους παίκτες του: Παλικάρια! Πάλεψαν, έπαιξαν καλά και πήραν την ισοπαλία από τον Παναθηναϊκό.
Έτσι η επιστροφή γι' αυτούς ήταν γλυκιά... γλυκιά μέχρι εκείνη την καταραμένη στιγμή, σε εκείνο το... καταραμένο σημείο της Εθνικής οδού: Στο 380ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης, στην είσοδο της κοιλάδας των Τεμπών.
Η καταραμένη στιγμή
Το λεωφορείο ήταν το τελευταίο, ενός κομβόι λεωφορείων, με οπαδούς του ΠΑΟΚ, που επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη. Το συγκεκριμένο μετέφερε πίσω στα σπίτια τους 76 νέα παιδιά, από τη Θεσσαλονίκη (από το Κορδελιό) και την Κατερίνη.
Το λεωφορείο διέσχιζε νύχτα την εθνική οδό και φίλαθλοι ήταν πλέον κουρασμένοι αφού το γλέντι είχε κρατήσει αρκετά μέσα στο λεοφωρείο.
Στις 3 τα ξημερώματα ο οδηγός έδωσε το τιμόνι στον 19χρονο ανιψιό του και γιο του ιδιοκτήτη του πρακτορείου.
Το ρολόϊ έδειχνε περίπου 4.15 το πρωί όταν το διώροφο λεωφορείο μπήκε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας (δύο χιλιόμετρα πριν τα διόδια των Τεμπών) και αφού συγκρούστηκε μετωπικά με αντίθετα κινούμενο φορτηγό, παρέσυρε στον θάνατο τον άτυχο οδηγό του, κατρακύλησε σε πλαγιά βάθους 8 μέτρων, καταπλακώνοντας στα συντρίμμια του, τους άτυχους φίλους του ΠΑΟΚ!
Έφυγαν στα ασπρόμαυρα
Ο τόπος έμοιαζε με σφαγείο, καθώς νεκροί και τραυματίες κείτονταν σε μεγάλη ακτίνα από το λεωφορείο, οι περισσότεροι ντυμένοι με της ασπρόμαυρες φανέλες του ΠΑΟΚ, που όμως είχαν γίνει κόκκινες από το αίμα. Οι πλέον ελαφρά και οι πιο ψύχραιμοι προσπαθούσαν να δώσουν κουράγιο και βοήθεια στους φίλους τους.
Έτσι απλά.... Χρειάστηκαν μόλις λίγα δευτερόλεπτα για βυθίστει σε πένθος όλος ο ΠΑΟΚ, οι οικογένειες των νεαρών παιδιών, που άφησαν την τελευταία τους πνοή φορώντας τις ασπρόμαυρες φανέλες και τα κασκόλ της αγαπημένης τους ομάδας:
Πλέον χρόνια μετά κάποιοι ίσως τους ξέχασαν, οι περισσότεροι όμως θα τους θυμόμαστε για πάντα. Θα τους θυμόμαστε ειδικά, όλα τα παιδιά που διανύουμε χιλιόμετρα για την ομάδα μας.
. Οι νεαροί που έφυγαν τόσο άδικα από την ζωή ήταν οι:
* H Χριστίνα Τζιόβα 18 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη.
* Ο Δημήτριος Ανδρεαδάκης 25 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη.
* Ο Χαράλαμπος Ζαπουνίδης 20 χρόνων από την Κατερίνη.
* Ο Αναστάσιος Θέμελης 19 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη.
* Ο Κυριάκος Λαζαρίδης 17 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη και
* Ο Γιώργος Γκανάτσος 22 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη.
Δεν ξεχνάμε , φυσικά, ούτε τον Παναγιώτη Κατσούρη αλλά και ούτε τους υπόλοιπους ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ που έχουν φύγει από κοντά μας...
Δεν ξεχνάμε το εξώφυλλο της εφημερίδας της Θύρα 4 εκείνη την εποχή που τους αποχαιρετούσε με τον τίτλο:
“ΠΑΟΚΑΡΑ ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΕ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΠΑΡΕ ΜΟΥ...”.
PAOKmania.gr
Admin Team
http://www.paokmania.gr/content/view/111/
ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ!
Κανένας ΠΑΟΚΤΣΗΣ κανένας δεν ξεχνάει τους φίλους του που χάθηκαν. Ναι, φίλους του, ανεξάρτητα αν κάποιοι τους γνώρισαν ποτέ ή όχι. Άλλωστε ήταν σαν και εμάς:
Φορούσαν τα ίδια χρώματα, είχαν στο μυαλό τους το ίδιο “κόλλημα”, τα τέσσερα δηλαδή συγκεκριμένα γράμματα, αγαπούσαν την ίδια ομάδα... Τον Οκτώβριο του 1999, εφτά φίλοι τους άφηναν την τελευταία τους πνοή κατά τον γυρισμό από το ΟΑΚΑ και τον αγώνα Παναθηναϊκού -ΠΑΟΚ.
Μία τραγωδία που ακόμα έχει μείνει χαραγμένη στις μνήμες όλων των φιλάθλων της χώρας.
Μπορεί να ήταν όλοι κουρασμένοι αλλά ήταν ταυτόχρονα και χαρούμενοι αφού είχαν καταφέρει πολύ καλά την δουλειά τους: Είχαν μία εκπληκτική παρουσία στις κερκίδες του ΟΑΚΑ, φωνάζοντας και χορεύοντας σε όλη την διάρκεια του αγώνα.
Αλλά και οι ποδοσφαιριστές που φορούσαν την φανέλα με το δικέφαλο στο στήθος στάθηκαν άξιοι των προσδοκιών τους. Ήταν έτσι όπως κάθε φίλαθλος περιμένει από τους παίκτες του: Παλικάρια! Πάλεψαν, έπαιξαν καλά και πήραν την ισοπαλία από τον Παναθηναϊκό.
Έτσι η επιστροφή γι' αυτούς ήταν γλυκιά... γλυκιά μέχρι εκείνη την καταραμένη στιγμή, σε εκείνο το... καταραμένο σημείο της Εθνικής οδού: Στο 380ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης, στην είσοδο της κοιλάδας των Τεμπών.
Η καταραμένη στιγμή
Το λεωφορείο ήταν το τελευταίο, ενός κομβόι λεωφορείων, με οπαδούς του ΠΑΟΚ, που επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη. Το συγκεκριμένο μετέφερε πίσω στα σπίτια τους 76 νέα παιδιά, από τη Θεσσαλονίκη (από το Κορδελιό) και την Κατερίνη.
Το λεωφορείο διέσχιζε νύχτα την εθνική οδό και φίλαθλοι ήταν πλέον κουρασμένοι αφού το γλέντι είχε κρατήσει αρκετά μέσα στο λεοφωρείο.
Στις 3 τα ξημερώματα ο οδηγός έδωσε το τιμόνι στον 19χρονο ανιψιό του και γιο του ιδιοκτήτη του πρακτορείου.
Το ρολόϊ έδειχνε περίπου 4.15 το πρωί όταν το διώροφο λεωφορείο μπήκε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας (δύο χιλιόμετρα πριν τα διόδια των Τεμπών) και αφού συγκρούστηκε μετωπικά με αντίθετα κινούμενο φορτηγό, παρέσυρε στον θάνατο τον άτυχο οδηγό του, κατρακύλησε σε πλαγιά βάθους 8 μέτρων, καταπλακώνοντας στα συντρίμμια του, τους άτυχους φίλους του ΠΑΟΚ!
Έφυγαν στα ασπρόμαυρα
Ο τόπος έμοιαζε με σφαγείο, καθώς νεκροί και τραυματίες κείτονταν σε μεγάλη ακτίνα από το λεωφορείο, οι περισσότεροι ντυμένοι με της ασπρόμαυρες φανέλες του ΠΑΟΚ, που όμως είχαν γίνει κόκκινες από το αίμα. Οι πλέον ελαφρά και οι πιο ψύχραιμοι προσπαθούσαν να δώσουν κουράγιο και βοήθεια στους φίλους τους.
Έτσι απλά.... Χρειάστηκαν μόλις λίγα δευτερόλεπτα για βυθίστει σε πένθος όλος ο ΠΑΟΚ, οι οικογένειες των νεαρών παιδιών, που άφησαν την τελευταία τους πνοή φορώντας τις ασπρόμαυρες φανέλες και τα κασκόλ της αγαπημένης τους ομάδας:
Πλέον χρόνια μετά κάποιοι ίσως τους ξέχασαν, οι περισσότεροι όμως θα τους θυμόμαστε για πάντα. Θα τους θυμόμαστε ειδικά, όλα τα παιδιά που διανύουμε χιλιόμετρα για την ομάδα μας.
. Οι νεαροί που έφυγαν τόσο άδικα από την ζωή ήταν οι:
* H Χριστίνα Τζιόβα 18 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη.
* Ο Δημήτριος Ανδρεαδάκης 25 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη.
* Ο Χαράλαμπος Ζαπουνίδης 20 χρόνων από την Κατερίνη.
* Ο Αναστάσιος Θέμελης 19 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη.
* Ο Κυριάκος Λαζαρίδης 17 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη και
* Ο Γιώργος Γκανάτσος 22 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη.
Δεν ξεχνάμε , φυσικά, ούτε τον Παναγιώτη Κατσούρη αλλά και ούτε τους υπόλοιπους ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ που έχουν φύγει από κοντά μας...
Δεν ξεχνάμε το εξώφυλλο της εφημερίδας της Θύρα 4 εκείνη την εποχή που τους αποχαιρετούσε με τον τίτλο:
“ΠΑΟΚΑΡΑ ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΕ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΠΑΡΕ ΜΟΥ...”.
PAOKmania.gr
Admin Team
http://www.paokmania.gr/content/view/111/
Απόσπαμα από τον "Επιτάφιο" του Περικλή Ξανθίππου, παρηλλαγμένο και αφιερωμένο από μένα προς όλα τα αδέρφια που φύγαν άδικα και πρόωρα:
"Γιατί των επιφανών ανθρώπων (ΠΑΟΚΤΣΗΔΩΝ) τάφος είναι η Γη ολόκληρη, και την ύπαρξή τους δεν την φανερώνει μόνο η επιγραφή μιας στήλης σε κάποιο μέρος της πατρίδας τους, αλλά και στα ξένα μέρη (πχ Γερμανία) είναι εγκατεστημένη μια άγραφη ανάμνηση αυτών σκαλισμένη όχι σε κάποιο έργο τέχνης αλλά μάλλον στις καρδιές ενός εκάστου των ανθρώπων".
Με συγκίνηση και τιμή
Πλάτων Κυφωνίδης
"Γιατί των επιφανών ανθρώπων (ΠΑΟΚΤΣΗΔΩΝ) τάφος είναι η Γη ολόκληρη, και την ύπαρξή τους δεν την φανερώνει μόνο η επιγραφή μιας στήλης σε κάποιο μέρος της πατρίδας τους, αλλά και στα ξένα μέρη (πχ Γερμανία) είναι εγκατεστημένη μια άγραφη ανάμνηση αυτών σκαλισμένη όχι σε κάποιο έργο τέχνης αλλά μάλλον στις καρδιές ενός εκάστου των ανθρώπων".
Με συγκίνηση και τιμή
Πλάτων Κυφωνίδης
- Kareena4ever
- Δημοσιεύσεις: 355
- Εγγραφή: Παρ 11 Ιαν 2008, 18:17
- Τοποθεσία: PAOKISTAN
- Επικοινωνία:
Ημουν 11 χρονων. Θυμαμαι οτι ημουν στο αυτοκινητο με τον πατερα μου οταν ο Θοδωρος ο Παρασιδης ειχε κανει ενα δικο του επικηδειο "Εσας τους 7 που φωναζατε ΠΑΟΚ και ξερο ψωμι,που ειχατε τον δικεφαλο στο εικονοστασι σας..." "...τα παλικαρια δεν τα κλαιμε..." "... σας αφιερωνω αυτο παλικαρια μου γιατι αν ζουσατε αυτο θα μου ζητουσατε..."
"...Μαγκια μου που'μαι Παοκτσης..."
Ειναι πολυ περιεργο να θρηνεις για καποιον που δεν γνωρισες ποτε.
Αλλα μετα καταλαβαινεις οτι ολοι γνωστοι ειμαστε μεταξυ μας.
Διαφωνουμε!Αγκαλιαζομαστε! Τραγουδαμε! Χαιρομαστε! Λυπομαστε! Ταξιδευουμε! Αγαπαμε τη ομαδα μας! Ολοι το ιδιο!
Υπερασπιζομαστε την ομαδα μας, τον διπλανο μας στην κερκιδα, τους παικτες μας, τον προπονητη μας, το ονομα του ΠΑΟΚ...
Βγαινουμε στους δρομους,ψαχνουμε το δικιο μας που τοσοι μας το στερησαν, φωναζουμε μεχρι να ματωσουν τα χειλη μας,να κλεισει εντελως η φωνη μας...
Επαναστατουμε! Ελευθερωνουμε μονοι μας την ομαδα μας! Την παιρνουμε στα χερια μας...
Ο ΠΑΟΚ ανηκει στον λαο του!
Ο ΠΑΟΚ ειναι ο λαος του!
Ο καθενας μονος του δεν ειναι τιποτα, αλλα ολοι μαζι ειμαστε Δυναμη!
Οφειλουμε να παλευουμε για τον ΠΑΟΚ!
Το οφειλουμε σε αυτους που εφυγαν φορωντας ασπρομαυρα, σε αυτους που εφυγαν και η τελευταια τους λεξη ηταν ΠΑΟΚ, σε αυτους που δεν προφτασαν να δουν τον ΠΑΟΚ μας ελευθερο, σε αυτους που ποτισαν με το αιμα τους την ασφαλτο...
Φρικτη επετειος!
Αδερφια δεν θελω να σας πω καλο ταξιδι γιατι δεν τα πιστευω αυτα
αλλα σας ορκιζομαι οτι θα παλευω καθε μερα για εναν ΠΑΟΚ ετσι οπως τον θελουμε...
Μπορει να μην τα καταφερω... αλλα δεν θα φυγω χωρις να παλεψω....
Αιωνια σας η μνημη...
"...Μαγκια μου που'μαι Παοκτσης..."
Ειναι πολυ περιεργο να θρηνεις για καποιον που δεν γνωρισες ποτε.
Αλλα μετα καταλαβαινεις οτι ολοι γνωστοι ειμαστε μεταξυ μας.
Διαφωνουμε!Αγκαλιαζομαστε! Τραγουδαμε! Χαιρομαστε! Λυπομαστε! Ταξιδευουμε! Αγαπαμε τη ομαδα μας! Ολοι το ιδιο!
Υπερασπιζομαστε την ομαδα μας, τον διπλανο μας στην κερκιδα, τους παικτες μας, τον προπονητη μας, το ονομα του ΠΑΟΚ...
Βγαινουμε στους δρομους,ψαχνουμε το δικιο μας που τοσοι μας το στερησαν, φωναζουμε μεχρι να ματωσουν τα χειλη μας,να κλεισει εντελως η φωνη μας...
Επαναστατουμε! Ελευθερωνουμε μονοι μας την ομαδα μας! Την παιρνουμε στα χερια μας...
Ο ΠΑΟΚ ανηκει στον λαο του!
Ο ΠΑΟΚ ειναι ο λαος του!
Ο καθενας μονος του δεν ειναι τιποτα, αλλα ολοι μαζι ειμαστε Δυναμη!
Οφειλουμε να παλευουμε για τον ΠΑΟΚ!
Το οφειλουμε σε αυτους που εφυγαν φορωντας ασπρομαυρα, σε αυτους που εφυγαν και η τελευταια τους λεξη ηταν ΠΑΟΚ, σε αυτους που δεν προφτασαν να δουν τον ΠΑΟΚ μας ελευθερο, σε αυτους που ποτισαν με το αιμα τους την ασφαλτο...
Φρικτη επετειος!
Αδερφια δεν θελω να σας πω καλο ταξιδι γιατι δεν τα πιστευω αυτα
αλλα σας ορκιζομαι οτι θα παλευω καθε μερα για εναν ΠΑΟΚ ετσι οπως τον θελουμε...
Μπορει να μην τα καταφερω... αλλα δεν θα φυγω χωρις να παλεψω....
Αιωνια σας η μνημη...
- Kareena4ever
- Δημοσιεύσεις: 355
- Εγγραφή: Παρ 11 Ιαν 2008, 18:17
- Τοποθεσία: PAOKISTAN
- Επικοινωνία:
- dreamwarrior
- Δημοσιεύσεις: 3136
- Εγγραφή: Δευ 28 Ιαν 2008, 15:04
- Τοποθεσία: Έδεσσα
Ένα σχόλιο
Καλημέρα.
Θα ήθελα να πω κάτι γι αυτούς που χάσαν τη ζωή τους για να δουν την ομάδα τους. Αν και κάτι τέτοιες ώρες τα λόγια δεν έχουν καμία απολύτως αξία...........μόνο η βουβή παρουσία και ένα σύνθημα : ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ
Πριν από 9 χρόνια ενώ ήμουνα φαντάρος έβαλα να ακούσω ράδιο. Πένθημη μουσική στο μετρόπολις;;;;κάτι δεν πήγαινε καλά.
Και κάποια στιγμή ακούω το κακό μαντάτο. Πάγωσα........ δεν ήθελα να το πιστέψω......Δεν έβγαινε φωνή......
Πηγαίνοντας στον θάλαμο πολλές σκέψεις με περιτριγυρίζανε......Αδέρφια μου ήτανε........Η TV , τα ράδια , όλοι γύρω μου σχολιάζανε αλλά φωνή δεν έβγαινε και ούτε που ήθελα να βγει.
Μπορεί αυτά τα παιδιά να μην τα γνώρισα ποτέ αλλά όλοι εμείς οι Παοκτσήδες έχουμε έναν και μοναδικό στόχο....μία και μοναδική τρέλα.......Μία και μοναδική αγάπη.....ΤΟΝ ΠΑΟΚ ΜΑΣ!!!!!
Διαβάζοντας τον ΠΑΟΚΤΣΗ δεν ξέρω αν κάποια δάκρυα θα ήταν αρκετά για να θρηνήσω αυτά τα παιδιά....μόνο ένα θα ήθελα να τραγουδήσω : ΠΑΟΚ Σ' ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΘΕΛΩ ΤΟ ΔΙΚΕΦΑΛΟ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΜΟΥ ΕΠΑΝΩ!!!!!
Η 4η Οκτωβρίου 1999 θα μείνει χαραγμένη για πάντα στη μνήμη μας.
Θα μείνει χαραγμένη για να μας πεισμώνει περισσότερο να πετύχουμε τον στόχο μας.
Αυτά τα παιδιά είναι μαζί μας και το ξέρουμε γιατί τα νιώθουμε δίπλα μας.
Είναι μία μαύρη επέτειος που μας δένει περισσότερο.
Από εκεί πάνω που μας βλέπουνε χαίρονται και αυτοί για τα επιτευγματά μας στα οποία είναι και αυτοί συμμέτοχοι.
Υ.Γ. : Θα ήθελα να δώσω κι εγώ τα συγχαρητήρια μου σε όλους όσους γράφουν σε αυτό το τόπικ.............
Θα ήθελα να πω κάτι γι αυτούς που χάσαν τη ζωή τους για να δουν την ομάδα τους. Αν και κάτι τέτοιες ώρες τα λόγια δεν έχουν καμία απολύτως αξία...........μόνο η βουβή παρουσία και ένα σύνθημα : ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ
Πριν από 9 χρόνια ενώ ήμουνα φαντάρος έβαλα να ακούσω ράδιο. Πένθημη μουσική στο μετρόπολις;;;;κάτι δεν πήγαινε καλά.
Και κάποια στιγμή ακούω το κακό μαντάτο. Πάγωσα........ δεν ήθελα να το πιστέψω......Δεν έβγαινε φωνή......
Πηγαίνοντας στον θάλαμο πολλές σκέψεις με περιτριγυρίζανε......Αδέρφια μου ήτανε........Η TV , τα ράδια , όλοι γύρω μου σχολιάζανε αλλά φωνή δεν έβγαινε και ούτε που ήθελα να βγει.
Μπορεί αυτά τα παιδιά να μην τα γνώρισα ποτέ αλλά όλοι εμείς οι Παοκτσήδες έχουμε έναν και μοναδικό στόχο....μία και μοναδική τρέλα.......Μία και μοναδική αγάπη.....ΤΟΝ ΠΑΟΚ ΜΑΣ!!!!!
Διαβάζοντας τον ΠΑΟΚΤΣΗ δεν ξέρω αν κάποια δάκρυα θα ήταν αρκετά για να θρηνήσω αυτά τα παιδιά....μόνο ένα θα ήθελα να τραγουδήσω : ΠΑΟΚ Σ' ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΘΕΛΩ ΤΟ ΔΙΚΕΦΑΛΟ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΜΟΥ ΕΠΑΝΩ!!!!!
Η 4η Οκτωβρίου 1999 θα μείνει χαραγμένη για πάντα στη μνήμη μας.
Θα μείνει χαραγμένη για να μας πεισμώνει περισσότερο να πετύχουμε τον στόχο μας.
Αυτά τα παιδιά είναι μαζί μας και το ξέρουμε γιατί τα νιώθουμε δίπλα μας.
Είναι μία μαύρη επέτειος που μας δένει περισσότερο.
Από εκεί πάνω που μας βλέπουνε χαίρονται και αυτοί για τα επιτευγματά μας στα οποία είναι και αυτοί συμμέτοχοι.
Υ.Γ. : Θα ήθελα να δώσω κι εγώ τα συγχαρητήρια μου σε όλους όσους γράφουν σε αυτό το τόπικ.............
-
- Δημοσιεύσεις: 1764
- Εγγραφή: Παρ 27 Ιουν 2008, 21:08
http://www.grobari1970.org.yu/html/index.php
Αφιερωμα απο Παρτιζανους στο site τους για την 4/10/99
Αδερφια ζειτε...
Μεχρι ο θανατος να μας ενωσει...
Αφιερωμα απο Παρτιζανους στο site τους για την 4/10/99
Αδερφια ζειτε...
Μεχρι ο θανατος να μας ενωσει...
- paoktrella
- Δημοσιεύσεις: 177
- Εγγραφή: Κυρ 10 Φεβ 2008, 23:32
- Τοποθεσία: HANNOVER
Ανακοπή για φίλαθλο του ΠΑΟΚ
Ανακοπή για φίλαθλο του ΠΑΟΚ που εξέπνευσε κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο με το ασθενοφόρο
O άτυχος φίλαθλος που ήταν 70 ετών υπέστη την ανακοπή λίγο μετά τη λήξη της αναμέτρησης ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός και εξέπνευσε κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του στο νοσοκομείο από ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.
http://www.sport24.gr/html/ent/726/ent.257726.asp
O άτυχος φίλαθλος που ήταν 70 ετών υπέστη την ανακοπή λίγο μετά τη λήξη της αναμέτρησης ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός και εξέπνευσε κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του στο νοσοκομείο από ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.
http://www.sport24.gr/html/ent/726/ent.257726.asp