Τώρα που συνήλθα λέγω τα εξής:
Και ποιότητα θέλεις και κακάλα θέλεις.
Προφανώς οι δικοί μας είναι καλά φαγωμένοι, οποτε από που η διάθεση να δαγκώσουν...;
Ναι ρε. Ο Vierinia, ο Μούσλι και ο Garcia θέλαν να δαγκώσουν. Μπορεί πάλι το υλικό να ήταν χειρότερο από τον πρώτο, μπορεί να πληρωνόταν ένα χρόνο αργότερα, αλλα τα δίναν όλα !
Και οι νυν καλοφαγωμένες ξεκωλιάρες σήμερα απλώς στηνόταν για το επόμενο...1...2....3....τέσσερα βαθιά!
Αει πηδηχτείτε.
Αν νομίζουν μερικοί σύντροφοι ότι το πρωτάθλημα θα πέσει σαν ώριμο φρούτο....λείπαμε αλλα αυνανίζονται. Θέλει να τα δώσεις όλα.
Εκτος αν μπουρούμε να φέρουμε κι εμείς Σίσε και λοιπές πριμαντόνες. Τότε πάω πάσο. Αλλα δε μπορούμε....και δε θα μπορέσουμε. Ποτε.
Υπομονή μεν, κακάλα δε.
Από κει και πέρα η ομάδα φωνάζει για πέντε παίκτες...άμυνα, κέντρο και επίθεση.
Μερικοί παίκτες χρειάζονται κάποια ξεκούραση....μιξαρισμένη με μπόλικα γαλλικά.
Και ο Stevens πήρε το μάθημα του.
Αλλα και σου ρε Τζαβέλα, πως περιμένεις να σε βάλει στο ντέρμπι όταν με τους Ισραηλινούς παίζεις αγγαρεία
Δημοσιοϋπαλληλική συμπεριφορά και νοοτροπία. Το τραγικό είναι βεβαια, ότι κάποια στιγμή από ανάγκη θα χρειαστεί να τον βάλει ο Stevens.
