Εγκλήμα και τιμωρία και άντε γειά...
Στεναχώρια, απογοήτευση, πίκρα και οργή...
Ενα ματς που η νίκη σε οδηγούσε στα προκριματικά του Ch. League (για το γόητρο κυρίως) και με Χ ήσουν κατά 80-90% πάλι πρώτος κατάφερες ως ΠΑΟΚ πάλι να ξεφτελιστείς και πάλι να νιώθεις λίγος και μικρός απέναντι στο κάθε χωριό και συνοικία.
Δεν θέλω να σταθώ στην ήττα, στην εμφάνιση ή στην εικόνα του ματς. Θα σταθώ μόνο σε μία φάση. Στην φάση της ισοφάρισης στα πρώτα δευτερόλεπτα της επανάληψης. Είναι ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ να δέχεσε γκολ με το καλημέρα του β' ημ/νου ενώ κρατάς το πλεονέκτημα του 1-0. Αυτό εκτός του γεγονότος ότι ως ομάδα δεν είσαι συγκεντρωμένη δηλώνει και το τι ομάδα είσαι. Ομάδα soft, ομάδα χωρίς νευρο και πάθος. Να δεχτώ να φας γκολ σε φάση διαρκείας, να δεχτώ να φας γκολ ενώ πιέζεσαι, να δεχτώ να φας γκολ από κακιά στιγμή αλλά να φάω γκολ με τόσο φτηνό τρόπο στα πρωτα δευτερόλεπτα του β' και να πετάω στα σκουπίδια το πλεονέκτημα του 1-0 πάει πολύ. Σημαίνει ότι ούτε πονούσαν το ματς, ούτε ένιωθαν οι παίχτες ότι ηταν ματς "τελικός". Γιατί αν το ένιωθαν και σίδερα θα δάγκωναν και σίγουρα δεν θα πουλούσαν έτσι φτηνά το τεράστιο πλεονέκτημα του 1-0. Ενα 1-0 που σήμαινε ότι με λίγη διαχείρηση του ματς στην επανάληψη το πιο πιθανό ήταν να γίνει 2-0 το παιχνίδι. Και εσύ τι έκανες.;; Εβαλες τον Ατρόμητο με το καλημερα της επανάληψης στο ματς και γύρισες την ψυχολογία του παιχνιδιού άνω-κάτω.
Πραγματικά δεν ξέρω πως αυτή η ομάδα έχει καταντησει τόσο επιπόλαια και τόσο μικρή που όχι μόνο στο κυπελλο αλλά και στα play-off η κάθε συνοικία και το κάθε χωριό να σε κάνει πλάκα και να σε έχει πουτ@νάκι...
Είμαι τόσο ξενερωμένος που ακόμη και τελικά πρώτοι να βγούμε (άσε που μπορεί να βγούμε και τελευταίοι) δεν θα νιώσω καμία χαρά.
Τελικά η ομάδα μας μας κέρασε ακόμη μία πίκρα και το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρουμε αν έχουμε γιατρειά ως σύλλογος.
Τι να πω... ΠΑΟΚΑΡΑ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ και μακάρι να μπει τέλος σε αυτό το μαρτύριο που τραβάμε. Το γόητρο μας έχει τσαλακωθεί σε απίστευτο βαθμό.
