Η αληθεια ειναι οτι δεν ηταν πολυ καλος σημερα,κυριςω στο α ημιχρονο και κυριως λογω κουρασης...Πολυ λογικο...Μαλλον επρεπε να αντικατασταθει καπου στο β ημιχρονο αλλα ολως περιεργως μετα το 3-2 ηταν πολυ καλος...
Την μεγαλη εμφανιση την εκανε εκει που επρεπε...Σημερα λιγο η κουραση,λιγο η ζεστα,λιγο η δυναμικοτητα του αντιπαλου λογικο ειναι να μην ηταν τοσο καλος...
5.Pablo Gabriel García Pérez
-
mcavalera4
- Δημοσιεύσεις: 105
- Εγγραφή: Δευ 09 Νοέμ 2009, 15:41
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Τις δηλώσεις του τις έχουμε;
Είπε κάτι για τις κλειστές άμυνες των αντιπάλων και το κακό χόρτο της Τούμπας, να πρόλαβα να ακούσω καλά.
Είπε κάτι για τις κλειστές άμυνες των αντιπάλων και το κακό χόρτο της Τούμπας, να πρόλαβα να ακούσω καλά.
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
O Πάμπλο Γκαρσία μιλώντας για το σημερινό παιχνίδι σχολίασε: «Ήταν μία δύσκολη νίκη γιατί ο Πανσερραϊκός πέτυχε δύο γκολ. Θα αντιμετωπίζουμε προβλήματα με ομάδες που κλείνονται πίσω και επίσης, σήμερα έπαιξε ρόλο και η κακή κατάσταση του αγωνιστικού χώρου. Σίγουρα μας επηρέασε η κούραση από το ματς με την Φενέρ.
Το καθοριστικό όμως ήταν ότι ο αντίπαλος έπαιξε πίσω, είχε τύχη να βάλει γκολ σε μία αντεπίθεση και ένα ακόμη που μας δυσκόλεψε την κατάσταση. Τώρα έρχονται μέρες ξεκούρασης, μετά θα έρθουν τα παιχνίδια με τον Αστέρα Τρίπολης και την Μπριζ. Πρέπει κάθε ματς να το βλέπουμε ως τελικό».
Το καθοριστικό όμως ήταν ότι ο αντίπαλος έπαιξε πίσω, είχε τύχη να βάλει γκολ σε μία αντεπίθεση και ένα ακόμη που μας δυσκόλεψε την κατάσταση. Τώρα έρχονται μέρες ξεκούρασης, μετά θα έρθουν τα παιχνίδια με τον Αστέρα Τρίπολης και την Μπριζ. Πρέπει κάθε ματς να το βλέπουμε ως τελικό».
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
«Θα υποφέρουν οι κλειστές άμυνες»
29 Αυγ 2010 21:53, Από Νίκος Μοσχοβίτης
Ο Πάμπλο Γκαρσία στις δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα με τον Πανσερραϊκό στάθηκε στον κακό αγωνιστικό χώρο, αλλά τόνισε ότι όποια κλειστή άμυνα έρχεται στην Τούμπα θα περνάει δύσκολες στιγμές φέτος.
«Όταν η αντίπαλη ομάδα πετυχαίνει δύο γκολ και εμείς πάλι κερδίζουμε τότε μιλάμε για μια δύσκολη νίκη. Από εδώ και πέρα, να ξέρουν οι αντίπαλοί μας που θα έρχονται στην Τούμπα ότι όσοι θα παίζουν κλειστά θα έχουν προβλήματα. Το ίδιο θα έχουμε κι εμείς όμως γιατί ο αγωνιστικός χώρος είναι κακός« ειπε ο Ουρουγουανός και συνέχισε. »Μας επηρέασε η κούραση, αλλά δεν ήταν ο πιο σημαντικός παράγοντας. Ο αντίπαλος έπαιξε πολύ κλειστά και είχε την τύχη να σκοράρει το πρώτο γκολ και σε μια αντεπίθεση να βάλει και δεύτερο. Η ομάδα μου ανταποκρίθηκε πολύ καλά στα γκολ του αντιπάλου».
Από την πλευρά του, ο Βίκτορ Βιτόλο τόνισε: «Είμαι ικανοποιημένος τόσο από την απόδοση, όσο και από την ενότητα που είχε η ομάδα. Ο σημαντικός παράγοντας ήταν η επίδειξη ψυχολογικής δύναμης της ομάδας. Σε δύο επιθέσεις ο αντίπαλος έβαλε δύο γκολ, αλλά εμείς γυρίσαμε το παιχνίδι. Φάνηκε και από τα αποτελέσματα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακό ότι φέτος θα είναι πολύ δύσκολο να κερδίσει κανείς σε κάθε γήπεδο. Ολες οι ομάδες έχουν ενισχυθεί και το πρωτάθλημα θα ειναι πιο ανταγωνιστικό.
Τέλος, ο Ανίς Μπουσσαϊντί έκανε λόγο για κούραση, αλλά στάθηκε στη σημασία της νίκης στην πρεμιέρα. »Είναι τόσο σημαντική η νίκη από μόνη της που δεν έχει σημασία ο τρόπος που φτάσαμε σε αυτή. Ηταν ένα δύσκολο παιχνίδι, μετά από τρεις μέρες από τον αγώνα με τη Φενέρμπαχτσε, την κούραση αλλα και το ταξίδι. Κρατάμε τους τρεις βαθμούς από αυτό το παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό.
29 Αυγ 2010 21:53, Από Νίκος Μοσχοβίτης
Ο Πάμπλο Γκαρσία στις δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα με τον Πανσερραϊκό στάθηκε στον κακό αγωνιστικό χώρο, αλλά τόνισε ότι όποια κλειστή άμυνα έρχεται στην Τούμπα θα περνάει δύσκολες στιγμές φέτος.
«Όταν η αντίπαλη ομάδα πετυχαίνει δύο γκολ και εμείς πάλι κερδίζουμε τότε μιλάμε για μια δύσκολη νίκη. Από εδώ και πέρα, να ξέρουν οι αντίπαλοί μας που θα έρχονται στην Τούμπα ότι όσοι θα παίζουν κλειστά θα έχουν προβλήματα. Το ίδιο θα έχουμε κι εμείς όμως γιατί ο αγωνιστικός χώρος είναι κακός« ειπε ο Ουρουγουανός και συνέχισε. »Μας επηρέασε η κούραση, αλλά δεν ήταν ο πιο σημαντικός παράγοντας. Ο αντίπαλος έπαιξε πολύ κλειστά και είχε την τύχη να σκοράρει το πρώτο γκολ και σε μια αντεπίθεση να βάλει και δεύτερο. Η ομάδα μου ανταποκρίθηκε πολύ καλά στα γκολ του αντιπάλου».
Από την πλευρά του, ο Βίκτορ Βιτόλο τόνισε: «Είμαι ικανοποιημένος τόσο από την απόδοση, όσο και από την ενότητα που είχε η ομάδα. Ο σημαντικός παράγοντας ήταν η επίδειξη ψυχολογικής δύναμης της ομάδας. Σε δύο επιθέσεις ο αντίπαλος έβαλε δύο γκολ, αλλά εμείς γυρίσαμε το παιχνίδι. Φάνηκε και από τα αποτελέσματα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακό ότι φέτος θα είναι πολύ δύσκολο να κερδίσει κανείς σε κάθε γήπεδο. Ολες οι ομάδες έχουν ενισχυθεί και το πρωτάθλημα θα ειναι πιο ανταγωνιστικό.
Τέλος, ο Ανίς Μπουσσαϊντί έκανε λόγο για κούραση, αλλά στάθηκε στη σημασία της νίκης στην πρεμιέρα. »Είναι τόσο σημαντική η νίκη από μόνη της που δεν έχει σημασία ο τρόπος που φτάσαμε σε αυτή. Ηταν ένα δύσκολο παιχνίδι, μετά από τρεις μέρες από τον αγώνα με τη Φενέρμπαχτσε, την κούραση αλλα και το ταξίδι. Κρατάμε τους τρεις βαθμούς από αυτό το παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό.
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
MANIAKOS έγραψε:O Πάμπλο Γκαρσία μιλώντας για το σημερινό παιχνίδι σχολίασε: «Θα αντιμετωπίζουμε προβλήματα με ομάδες που κλείνονται πίσω και επίσης, σήμερα έπαιξε ρόλο και η κακή κατάσταση του αγωνιστικού χώρου.».
Τώρα είναι που μπερδεύτηκα. Τελικά εμείς θα έχουμε πρόβλημα με τις κλειστές άμυνες ή όσοι έρχονται να παίξουν κλειστά θα έχουν πρόβλημα;Sera4 έγραψε: «Από εδώ και πέρα, να ξέρουν οι αντίπαλοί μας που θα έρχονται στην Τούμπα ότι όσοι θα παίζουν κλειστά θα έχουν προβλήματα. Το ίδιο θα έχουμε κι εμείς όμως γιατί ο αγωνιστικός χώρος είναι κακός« ειπε ο Ουρουγουανός και συνέχισε.
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
τους μεταφραστες πρεπει να ρωτησουμε......αλλα μαλλον θα χουμε προβλημα και μεις και αυτοι... 
-
navigator11
- Δημοσιεύσεις: 18972
- Εγγραφή: Δευ 25 Μάιος 2009, 09:35
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
moican4 έγραψε:Κουρασμενος, και με επικινδυνες μεταβιβασεις (λαθη) μερικες φορες..
Κακως δεν αντικατασταθηκε...
50 παιχνιδια δεν μπορει να βγαλει αυτο ειναι σιγουρο, χρειαζονται ανασες και βοηθειες..
ειναι ΡΙΣΚΟ αδερφε ενδεχομενη αντικατασταση του
εαν,εφοσον κι οταν δεν θα μπορει,θα ζηταει αλλαγη απο μονος του ...ειτε απο την αλλη
οταν θα αρχισουν οι απολυσεις προπονητων σε λιγες βδομαδες και να χηρευουν προπονητικοι παγκοι,ενδεχεται ...
-
ΑποστόληςΑ
- Δημοσιεύσεις: 100582
- Εγγραφή: Τετ 17 Ιουν 2009, 09:09
- Τοποθεσία: Άγιος Δημήτριος (τέως Μπραχάμι)
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Φίλε navigator11 πρέπει να είσαι μεγάλο Σαντόσκυλο, αλλιώς δεν εξειγείτε η τόση μεγάλη απαισιοδοξία σου για τον Δερμιτζάκη.navigator11 έγραψε:moican4 έγραψε:Κουρασμενος, και με επικινδυνες μεταβιβασεις (λαθη) μερικες φορες..
Κακως δεν αντικατασταθηκε...
50 παιχνιδια δεν μπορει να βγαλει αυτο ειναι σιγουρο, χρειαζονται ανασες και βοηθειες..
ειναι ΡΙΣΚΟ αδερφε ενδεχομενη αντικατασταση του
ειτε απο την αλλη
οταν θα αρχισουν οι απολυσεις προπονητων σε λιγες βδομαδες και να χηρευουν προπονητικοι παγκοι,ενδεχεται ...
Θα δούμε φίλε, θα δούμε.
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Για να ζητησει αλλαγη ΔΕΝ το πιστευω ουτε μια στο εκατομμυριο..Θα παιζει μεχρι να "πεθανει", ο προπονητης θα πρεπει καποια στιγμη, να τον φρεσκαρει εν οψει δυσκολων και κρισιμων παιχνιδιων..navigator11 έγραψε:moican4 έγραψε:Κουρασμενος, και με επικινδυνες μεταβιβασεις (λαθη) μερικες φορες..
Κακως δεν αντικατασταθηκε...
50 παιχνιδια δεν μπορει να βγαλει αυτο ειναι σιγουρο, χρειαζονται ανασες και βοηθειες..
ειναι ΡΙΣΚΟ αδερφε ενδεχομενη αντικατασταση του
ειτε απο την αλλη
οταν θα αρχισουν οι απολυσεις προπονητων σε λιγες βδομαδες και να χηρευουν προπονητικοι παγκοι,ενδεχεται ...
Ειναι δυνατον να βγαλει πρωταθλημα ,κυπελλο, europa.?
Θα δουμε μεσα στην χρονια..
-
navigator11
- Δημοσιεύσεις: 18972
- Εγγραφή: Δευ 25 Μάιος 2009, 09:35
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
lamosas έγραψε:Φίλε navigator11 πρέπει να είσαι μεγάλο Σαντόσκυλο, αλλιώς δεν εξειγείτε η τόση μεγάλη απαισιοδοξία σου για τον Δερμιτζάκη.navigator11 έγραψε:moican4 έγραψε:Κουρασμενος, και με επικινδυνες μεταβιβασεις (λαθη) μερικες φορες..
Κακως δεν αντικατασταθηκε...
50 παιχνιδια δεν μπορει να βγαλει αυτο ειναι σιγουρο, χρειαζονται ανασες και βοηθειες..
ειναι ΡΙΣΚΟ αδερφε ενδεχομενη αντικατασταση του
ειτε απο την αλλη
οταν θα αρχισουν οι απολυσεις προπονητων σε λιγες βδομαδες και να χηρευουν προπονητικοι παγκοι,ενδεχεται ...
Θα δούμε φίλε, θα δούμε.
φιλε μου οι αιχμες στο εν λογω θεμα ΠΡΩΤΙΣΤΑ αφορουν στο ζαγορακη,οχι στον δερμιτζακη.προεδρο ομαδας που ΕΡΓΩ,ΕΜΠΡΑΚΤΑ συμμεριζεται το "τιμη και δοξα στον ... (βαλε οποιο ονομα θελεις)" προσωπικα δεν δικαιολογω
ηδη το βρηκε μια φορα μπροστα του με την ... ανταρσια πριν τα γιαννενα.συνεχιζει να περναει επιδερμικα ορισμενα πραγματα και να τα αφηνει να ... αυτολυονται απο τις αγωνιστικες επιτυχιες.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΕΤΣΙ ...Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Che Pablo Garcia!
Ήξεραν ότι το αεροπλάνο που προσγειώθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 30 Ιουλίου του 2008 μετέφερε έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που θα φορούσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Δεν ήξεραν ότι μετέφερε έναν από αυτούς. Ο Πάμπλο Γκαρσία ερχόταν για να γίνει ο επόμενος ηγέτης του δικεφάλου.
Η φυσιογνωμία του αρκούσε για να παρομοιαστεί με τον «Τσε Γκεβάρα» της Τούμπας. Δύο από τα μπλουζάκια που κυκλοφόρησαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ βρίσκονται στοιβαγμένα σε ένα του συρτάρι, δώρο από τον Βερόν και τον γυμναστή του δικεφάλου. Η αντίδρασή του στον Λουίς Ντιόγκο στο Στάδιο Καραϊσκάκη αρκούσε για να γίνει σύμβολο και πρότυπο για χιλιάδες κόσμου. Έστω κι αν εκείνος θέλει να είναι παράδειγμα μόνο για τα παιδιά του. Οι δηλώσεις του ισορροπούν πολλές φορές ανάμεσα στην αντισυμβατικότητα ενός κομμουνιστή και στη γραφικότητα ενός λαοπλάνου.
Ακόμα, όμως, και οι εχθροί του. Ακόμα κι εκείνοι που προτιμούν να τον βλέπουν ως το δεύτερο, χθες δεν είχαν λόγια. Γιατί όσο ποτέ πριν, ο Πάμπλο Γκαρσία χτύπησε το χέρι στο στήθος και ένιωθε εκείνο που γράφει. «Caer estα permitido, levantarse es obligatorio».
Το πεπρωμένο...
Ο ΠΑΟΚ έψαχνε για αμυντικό μέσο. Για έναν παίκτη που θα έκανε τη διαφορά μέσα στο γήπεδο, αλλά και θα μπορούσε να αποτελέσει αντίβαρο στις μεταγραφές... αεροδρομίου που έκανε ο Άρης. Όταν προτάθηκε ο Πάμπλο Γκαρσία, τον Ιούλιο του 2008, ήταν μια καλή περίπτωση. Μια ενδιαφέρουσα περίπτωση, που συνοδευόταν από ένα πλούσιο βιογραφικό, ένα... περίεργο ποινικό μητρώο και απλησίαστες οικονομικές απαιτήσεις. Σύντομα, όμως, το απαγορευτικό θα αιρόταν. Οι 800.000 ευρώ ετησίως θα έπεφταν στις 500.000 και συνεπώς 1 εκ. ευρώ για διετές συμβόλαιο και η μεταγραφή θα ήταν γεγονός.
Το πρώτο θέμα συζήτησης ήταν αν πρόκειται για το μεγαλύτερο όνομα που θα φορούσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Η εμμονή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι να τον αποκτήσει επειδή «αυτός ο παίκτης θα αφήσει εποχή» και το πέρασμα από τη Μίλαν ήταν το πρώτο σκέλος μιας καριέρας με συνεχή σκαμπανεβάσματα. Ο δανεισμός στη Βενέτσια, η μεταγραφή στην Οσασούνα και από 'κει στη μεγάλη Ρεάλ Μαδρίτης για να αποτελεί το αντίβαρο ουσίας σε μια μεσαία γραμμή γεμάτη σταρ του θεάματος ήταν το δεύτερο σκέλος. Το τρίτο κι εκείνο που γεννούσε τα περισσότερα ερωτηματικά ήταν η συνέχεια. Ένας τραυματισμός δεν του επιτρέπει να έχει ιδιαίτερη συμμετοχή στο Βίγκο και μια τρίτη συνεχόμενη μέτρια χρονιά με τη Μούρθια, προβάλλουν ως τροχοπέδη για την επιτυχία του στην Ελλάδα.
Δεν αποτελούν, ωστόσο, ανασταλτικό παράγοντα για όσους βρέθηκαν στο αεροδρόμιο να τον αποθεώσουν. Και ίσως ήταν πολλοί εκείνοι που στο ψυχρό και ευθύ βλέμμα του, διέκριναν έναν τύπο που θα ταιριάξει στην ιδιοσυγκρασία των οπαδών του ΠΑΟΚ και στην Τούμπα. Οι ιστορίες που τον συνόδευαν για τις μάχες με τον Νάτσο Γκαρσία στα παιχνίδια Ουρουγουάη-Βολιβία, αλλά και ο χαρακτηρισμός του «σκληρού και συχνά αντιαθλητικού ποδοσφαιριστή» δεν έκαναν τον κόσμο να ανησυχεί. Αντιθέτως, δημιουργούσαν έναν θρύλο γύρω από το όνομά του, χωρίς καν να τον έχει δει κανείς στην Ελλάδα αγωνιζόμενο.
Η γέννηση του... θρύλου!
Μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου του 2008 ήταν ένας ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ. Κρινόταν για την απόδοσή του στο γήπεδο, για τις δυνάμεις του, για την προσωπικότητά του... Στις 16 του μήνα, η ιστορία άλλαξε. Οι οπαδοί του δικεφάλου θα έβρισκαν τον ήρωά τους, τον «Τσε» της Τούμπας. Οι υπόλοιποι θα έβρισκαν τον αποδιοπομπαίο τράγο, τον άνθρωπο που θα λατρεύουν να μισούν, το νέο «Λάζαρο Σέμο» για εκείνον που έβλεπαν και λάτρευαν ως τον νέο «Τζιοβάνι». Στο Στάδιο Καραϊσκάκη, ο Πάμπλο Γκαρσία θα θυμηθεί τον αντιστασιακό του χαρακτήρα. Όπως τότε που είχε έρθει σε ρήξη με την ομοσπονδία της χώρας του, επειδή είχε ζητήσει να είναι ελεύθερη η είσοδος στα ματς της Εθνικής ομάδας. Κουμουνιστής γαρ...
Το κατεστημένο εκείνο το βράδυ δεν ήταν μια χώρα που δεν έχει αριστερή κυβέρνηση. Ήταν ο Ολυμπιακός, ήταν ο Κάκος, ήταν ο Ντιόγκο. Με κίνηση που θύμιζε μέλος συμμορίας, έπιασε τον Ντιόγκο από τη φανέλα και του έριξε γροθιά στο στομάχι. Οι στιγμές που ακολούθησαν είναι μνημειώδεις, όσο και το σπριντ του Ντουντού για να ξεφύγει από τον μανιασμένο Γκαρσία, που έμοιαζε αρκούντως θολωμένος για να τα βάλει με όλους. Η ποινή των τριών αγωνιστικών θα είναι το πρώτο μέτρο για να τον συνετίσει. Έστω κι αν επέμενε στη δική του πλευρά της ιστορίας, για την αγκωνιά που είχε δεχτεί νωρίτερα και είχε ως αποτέλεσμα να σπάσει δύο δόντια. «Ο Ντιόγο μου έδωσε ένα κτύπημα εκτός φάσης και εγώ απάντησα. Οφθαλμός αντί οφθαλμού, και οδόντας αντί οδόντος».
Σε μια άλλη ποδοσφαιρική χώρα, η συνέχεια μπορεί να ήταν διαφορετική. Η ποινή θα ήταν μεγαλύτερη, ωστόσο η ιστορία θα έληγε εκεί. Ούτε θεοποίηση από τους μεν, ούτε στοχοποίηση από τους δε. Την ώρα που στην Τούμπα το σύνθημα «Π.Α.Ο.Κ. θρησκεία τρομοκρατία τιμή και δόξα στον Πάμπλο τον Γκαρσία» ακούγεται ολοένα και πιο δυνατά, ο Ουρουγουανός δέχεται τη μία κάρτα μετά την άλλη, δυσκολεύεται να συγκρατήσει τα νεύρα του και να προσφέρει ουσιαστικά στην ομάδα. Θα αποβληθεί και πάλι στο αμέσως επόμενο ματς που θα χρησιμοποιηθεί και οργισμένος θα δηλώσει... «Υπάρχουν πολλοί που δεν τους αρέσει ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζομαι και ίσως να θέλουν να φορέσω και φούστα για να παίξω».
Δεν ήταν η πρώτη φορά στην καριέρα του, που θα χρειαζόταν να υψώσει ανάστημα. «Στο ισπανικό πρωτάθλημα οι διαιτητές, σε περίπτωση που αμφιβάλλουν, πάντα θα αποβάλουν τον Ουρουγουανό», είχε δηλώσει στη διάρκεια της καριέρας του στην Primera Division, υιοθετώντας το προφίλ του σημαδεμένου. «Αν ένα φάουλ πάνω στο Σορλέν στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό το είχα κάνει εγώ, θα είχα αποβληθεί, θα είχα φάει τρεις-τέσσερις αγωνιστικές και θα είχαν φωνάξει την αστυνομία να με πάει φυλακή». Θα προσθέσει στις αρχές Φλεβάρη μετά τον αγώνα κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, ωστόσο το φινάλε της χρονιάς θα έχει ίδια γεύση για εκείνον. Αποβολή στο ματς πλέι οφ με τον Παναθηναϊκό και τέσσερις αγωνιστικές... φυλάκιση!
Το κίνημα του... Αρτίγκας!
Στο δεξί του μπράστο έχει ένα από τα τέσσερα τατουάζ που υπάρχουν στο σώμα του. Το πιο επιβλητικό! Ο «Αρτίγκας» είναι ο Εθνικός ήρωας της Ουρουγουάης, που πολέμησε τους Ισπανούς και εγκαθίδρυσε την ανεξαρτησία στη χώρα του. Για λίγο καιρό, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ θα γινόταν «Αρτίγκας» για χάρη του. Η παραμονή του Πάμπλο Γκαρσία στην Θεσσαλονίκη για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά έμοιαζε δύσκολη. Τουρκικές ομάδες φέρονταν να έχουν κάνει πρόταση για την απόκτησή του, ο Φερνάντο Σάντος να μην τον υπολογίζει, η διοίκηση να θέλει να ξεφορτωθεί το συμβόλαιό του.
Ένα φιλικό με τον Εργοτέλη στις 13 Αυγούστου ήταν η πρώτη... διαδήλωση υπέρ του. Επί 45 λεπτά δεν υπήρχε άλλο θέμα, άλλο σύνθημα και άλλο πρόσωπο. Μόνο ο Πάμπλο Γκαρσία. Κι εκείνος ήταν ξεκάθαρος: «Εγώ αγαπώ την ομάδα, τον κόσμο της και όλους εσάς και θέλω να μείνω για πάντα στον ΠΑΟΚ. Δεν βλέπω το λόγο να μη συνεχίσουμε μαζί μέχρι τέλους της καριέρας μου. Η οικογένειά μου λατρεύει την Ελλάδα, ο κόσμος μας έχει κερδίσει με την αγάπη του και με όλα αυτά δεν είναι δυνατόν να σκέφτομαι να αγωνιστώ σε άλλη ομάδα».
Το ενδεχόμενο αποχώρησής του, πάγωσε για λίγες ημέρες μέχρι την τελευταία μέρα των μεταγραφών. Όταν η επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ αναρτούσε πως «ο Πάμπλο Γκαρσία επικαλέστηκε ενοχλήσεις και αποκλείστηκε από τον αγώνα με τον Λεβαδειακό», ο κόσμος ψυλλιαζόταν πως κάτι δεν πάει καλά. Έγιναν συζητήσεις επί συζητήσεων για να λυθεί το συμβόλαιο, ο Ουρουγουανός δεν δεχόταν να φύγει χωρίς μέρος του συμβολαίου του, ο ΠΑΟΚ δεν είχε λεφτά και εντέλει έμεινε, μόνο και μόνο γιατί δεν κατάφεραν να τον... φύγουν. Η απόκτηση του Βιτόλο, εξάλλου, τον έκανε να μοιάζει περιττός.
Μέχρι που μπήκε στο γήπεδο στον αγώνα με την Τρίπολη. Εκεί ήταν ένας διαφορετικός Γκαρσία, αφού πλέον είχε συνεχόμενα παιχνίδια στα πόδια του, είχε κάνει σωστή προετοιμασία και δεν προείχε να γίνει ήρωας του κόσμου και μαχητής των κακών, αλλά χρήσιμος ποδοσφαιριστής. Τόσο χρήσιμος που θα έκανε τη διαφορά. Τόσο μεγάλη διαφορά, που ανάγκασε τον Φερνάντο Σάντος να παίξει με δύο αμυντικά χαφ για να τον χωρέσει στην ενδεκάδα. Ο... κακός και σημαδεμένος Πάμπλο Γκαρσία δεν έχει αποβληθεί ούτε σε ένα παιχνίδι, έχει εφτά κίτρινες κάρτες σε 27 παιχνίδια, συν δύο γκολ και δύο ασίστ. Πέρυσι, σε 23 ματς είχε τρεις αποβολές, τέσσερις κίτρινες κάρτες, μηδέν γκολ, μηδέν ασίστ!
Γι' αυτό και η διοίκηση που το καλοκαίρι έψαχνε τρόπο να τον αποδεσμεύσει, τον κάλεσε να συζητήσουν πρόωρα την ανανέωση του συμβολαίου του. Εκεί μέτρησε και πάλι το συναίσθημα. Η αυθεντικότητα ενός λαϊκού παιδιού, που κάποτε δούλευε σε φούρνο για να βοηθάει τους γονείς του και αν δεν έπαιζε ποδόσφαιρο, θα ήταν εργάτης στον κάμπο. «Κάποια πράγματα στη ζωή δεν εξαγοράζονται με τα χρήματα. Αυτό που εγώ ζω εδώ στην Θεσσαλονίκη και στον ΠΑΟΚ δεν έχει τιμή».
Ο... σκληρός οικογενειάρχης!
Η φράση που έχει «χτυπήσει» τατουάζ στο στήθος του είναι κάτι περισσότερο από ποδοσφαιρική φιλοσοφία. Είναι στάση ζωής. Στο σώμα του υπάρχει, επίσης, το όνομα της μητέρας του, που πρόσφατα έχασε, της γυναίκας του και των δύο παιδιών του. Η Λάουρα είναι ο μοναδικός άνθρωπος απέναντι στον οποίο κοιμίζει την αντιστασιακή του συνείδηση και τα τρία του παιδιά (Μπενχαμέν, Λούνα, Ελίας) είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχει. Ο μοναδικός λόγος που αισθάνεται ότι πρέπει να απολογηθεί καμιά φορά για την εικόνα του στο γήπεδο. «Δεν είμαι παράδειγμα για να με χρησιμοποιεί κανένας. Είμαι πρότυπο μόνο για τα παιδιά μου», έχει πει, αν και αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως αυτή η σκληρή εικόνα δεν τον ακολουθεί παντού.
«Είναι κακομαθημένα; Δεν μπορώ να αρνηθώ ότι έχουν μια άνετη ζωή. Τους κάνω πολλά χατίρια. Τους αγοράζω αρκετά από τα πράγματα που μου ζητούν, αλλά πάντα προσπαθώ να τους κάνω να καταλάβουν πως καθετί έχει μια αξία, τίποτα δεν τους χαρίζεται». Οι ιστορίες στη Θεσσαλονίκη για το άλλο πρόσωπο του Πάμπλο Γκαρσία είναι αμέτρητες. Τα μπάρμπεκιου πάρτι που κάνει στο σπίτι του για τους συμπαίκτες του και τις οικογένειές τους στο Τρίλοφο όπου μένει, οι βόλτες στην πόλη με καπελάκι για να μην γίνεται εύκολα αντιληπτός, το παραδοσιακό «μάτε» που πίνει σε κάθε προπόνηση, η κολλητή παρέα με τον Τζο Μπιζέρα. Φιλαράκια από την πατρίδα τους, όπου συνηθίζουν να πηγαίνουν στα βουνά για κυνήγι με τόξο!
Η κοσμική ζωή, εξάλλου, δεν ταιριάζει με την προσωπικότητα του Γκαρσία... «Η Μύκονος είναι κοσμικό νησί δεν είναι για αριστερούς. Τι δουλειά έχω εγώ εκεί;», είχε πει το καλοκαίρι σε συνέντευξή του, ενισχύοντας το αντισυμβατικό του προφίλ. Είναι θρήσκος, χωρίς ποτέ να έχει παρακολουθήσει λειτουργία και φοβάται μόνο για τα παιδιά του. Για την υγεία των παιδιών του. Η ευαισθησία του απέναντι στα παιδιά αποκαλύφθηκε, όταν χωρίς κανένα δισταγμό και με δική του πρωτοβουλία κατόπιν έκκλησης της οικογένειας, επισκέφτηκε έναν μικρό του θαυμαστή στο νοσοκομείο.
Το τατουάζ του Πάμπλο Γκαρσία στο στήθος του έδινε το κουράγιο να μην το βάλει κάτω, παρά το σοβαρό τροχαίο ατύχημα που είχε. Η παρουσία του στο δωμάτιο του ΑΧΕΠΑ, τον έκανε να πιστέψει ακόμα περισσότερο ότι θα έβγαινε νικητής από την περιπέτειά του. Η ιστορία του Πάμπλο Γκαρσία και του Γιάννη Παρασκευόπουλου, μπορεί να είναι ταυτόσημη. Παράλληλη, με έναν απροσδιόριστο τρόπο. «Μετά τον ΠΑΟΚ θα γυρίσω στη γη που με γέννησε. Αυτή η γη με ζητάει πίσω για να συνεχίσω και να πεθάνω εκεί».
Ίσως οι κουβέντες που είπε στον μικρό του θαυμαστή να τριγυρνούσαν στο μυαλό του, όταν βρισκόταν στο αεροπλάνο για την επιστροφή του στη Θεσσαλονίκη. Ένα μήνα μετά τις κουβέντες που είπε, ένας θάνατος τόν γύρισε στην πατρίδα του. Μόλις είχε αποχαιρετίσει τη μητέρα του. Ίσως και να έκλαψε, κάτι που συνηθίζει μόνο όταν είναι μόνος του. Ήξερε, όμως, τι έπρεπε να σκέφτεται για την επόμενη μάχη του πολεμιστή. «Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς».
δια της αντιγραφης απο τον anton69
Καλό θα ήταν για την αισθητική του forum να γράφουμε Ελληνικά!
Thx, Admin Team
Ήξεραν ότι το αεροπλάνο που προσγειώθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 30 Ιουλίου του 2008 μετέφερε έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που θα φορούσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Δεν ήξεραν ότι μετέφερε έναν από αυτούς. Ο Πάμπλο Γκαρσία ερχόταν για να γίνει ο επόμενος ηγέτης του δικεφάλου.
Η φυσιογνωμία του αρκούσε για να παρομοιαστεί με τον «Τσε Γκεβάρα» της Τούμπας. Δύο από τα μπλουζάκια που κυκλοφόρησαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ βρίσκονται στοιβαγμένα σε ένα του συρτάρι, δώρο από τον Βερόν και τον γυμναστή του δικεφάλου. Η αντίδρασή του στον Λουίς Ντιόγκο στο Στάδιο Καραϊσκάκη αρκούσε για να γίνει σύμβολο και πρότυπο για χιλιάδες κόσμου. Έστω κι αν εκείνος θέλει να είναι παράδειγμα μόνο για τα παιδιά του. Οι δηλώσεις του ισορροπούν πολλές φορές ανάμεσα στην αντισυμβατικότητα ενός κομμουνιστή και στη γραφικότητα ενός λαοπλάνου.
Ακόμα, όμως, και οι εχθροί του. Ακόμα κι εκείνοι που προτιμούν να τον βλέπουν ως το δεύτερο, χθες δεν είχαν λόγια. Γιατί όσο ποτέ πριν, ο Πάμπλο Γκαρσία χτύπησε το χέρι στο στήθος και ένιωθε εκείνο που γράφει. «Caer estα permitido, levantarse es obligatorio».
Το πεπρωμένο...
Ο ΠΑΟΚ έψαχνε για αμυντικό μέσο. Για έναν παίκτη που θα έκανε τη διαφορά μέσα στο γήπεδο, αλλά και θα μπορούσε να αποτελέσει αντίβαρο στις μεταγραφές... αεροδρομίου που έκανε ο Άρης. Όταν προτάθηκε ο Πάμπλο Γκαρσία, τον Ιούλιο του 2008, ήταν μια καλή περίπτωση. Μια ενδιαφέρουσα περίπτωση, που συνοδευόταν από ένα πλούσιο βιογραφικό, ένα... περίεργο ποινικό μητρώο και απλησίαστες οικονομικές απαιτήσεις. Σύντομα, όμως, το απαγορευτικό θα αιρόταν. Οι 800.000 ευρώ ετησίως θα έπεφταν στις 500.000 και συνεπώς 1 εκ. ευρώ για διετές συμβόλαιο και η μεταγραφή θα ήταν γεγονός.
Το πρώτο θέμα συζήτησης ήταν αν πρόκειται για το μεγαλύτερο όνομα που θα φορούσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Η εμμονή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι να τον αποκτήσει επειδή «αυτός ο παίκτης θα αφήσει εποχή» και το πέρασμα από τη Μίλαν ήταν το πρώτο σκέλος μιας καριέρας με συνεχή σκαμπανεβάσματα. Ο δανεισμός στη Βενέτσια, η μεταγραφή στην Οσασούνα και από 'κει στη μεγάλη Ρεάλ Μαδρίτης για να αποτελεί το αντίβαρο ουσίας σε μια μεσαία γραμμή γεμάτη σταρ του θεάματος ήταν το δεύτερο σκέλος. Το τρίτο κι εκείνο που γεννούσε τα περισσότερα ερωτηματικά ήταν η συνέχεια. Ένας τραυματισμός δεν του επιτρέπει να έχει ιδιαίτερη συμμετοχή στο Βίγκο και μια τρίτη συνεχόμενη μέτρια χρονιά με τη Μούρθια, προβάλλουν ως τροχοπέδη για την επιτυχία του στην Ελλάδα.
Δεν αποτελούν, ωστόσο, ανασταλτικό παράγοντα για όσους βρέθηκαν στο αεροδρόμιο να τον αποθεώσουν. Και ίσως ήταν πολλοί εκείνοι που στο ψυχρό και ευθύ βλέμμα του, διέκριναν έναν τύπο που θα ταιριάξει στην ιδιοσυγκρασία των οπαδών του ΠΑΟΚ και στην Τούμπα. Οι ιστορίες που τον συνόδευαν για τις μάχες με τον Νάτσο Γκαρσία στα παιχνίδια Ουρουγουάη-Βολιβία, αλλά και ο χαρακτηρισμός του «σκληρού και συχνά αντιαθλητικού ποδοσφαιριστή» δεν έκαναν τον κόσμο να ανησυχεί. Αντιθέτως, δημιουργούσαν έναν θρύλο γύρω από το όνομά του, χωρίς καν να τον έχει δει κανείς στην Ελλάδα αγωνιζόμενο.
Η γέννηση του... θρύλου!
Μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου του 2008 ήταν ένας ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ. Κρινόταν για την απόδοσή του στο γήπεδο, για τις δυνάμεις του, για την προσωπικότητά του... Στις 16 του μήνα, η ιστορία άλλαξε. Οι οπαδοί του δικεφάλου θα έβρισκαν τον ήρωά τους, τον «Τσε» της Τούμπας. Οι υπόλοιποι θα έβρισκαν τον αποδιοπομπαίο τράγο, τον άνθρωπο που θα λατρεύουν να μισούν, το νέο «Λάζαρο Σέμο» για εκείνον που έβλεπαν και λάτρευαν ως τον νέο «Τζιοβάνι». Στο Στάδιο Καραϊσκάκη, ο Πάμπλο Γκαρσία θα θυμηθεί τον αντιστασιακό του χαρακτήρα. Όπως τότε που είχε έρθει σε ρήξη με την ομοσπονδία της χώρας του, επειδή είχε ζητήσει να είναι ελεύθερη η είσοδος στα ματς της Εθνικής ομάδας. Κουμουνιστής γαρ...
Το κατεστημένο εκείνο το βράδυ δεν ήταν μια χώρα που δεν έχει αριστερή κυβέρνηση. Ήταν ο Ολυμπιακός, ήταν ο Κάκος, ήταν ο Ντιόγκο. Με κίνηση που θύμιζε μέλος συμμορίας, έπιασε τον Ντιόγκο από τη φανέλα και του έριξε γροθιά στο στομάχι. Οι στιγμές που ακολούθησαν είναι μνημειώδεις, όσο και το σπριντ του Ντουντού για να ξεφύγει από τον μανιασμένο Γκαρσία, που έμοιαζε αρκούντως θολωμένος για να τα βάλει με όλους. Η ποινή των τριών αγωνιστικών θα είναι το πρώτο μέτρο για να τον συνετίσει. Έστω κι αν επέμενε στη δική του πλευρά της ιστορίας, για την αγκωνιά που είχε δεχτεί νωρίτερα και είχε ως αποτέλεσμα να σπάσει δύο δόντια. «Ο Ντιόγο μου έδωσε ένα κτύπημα εκτός φάσης και εγώ απάντησα. Οφθαλμός αντί οφθαλμού, και οδόντας αντί οδόντος».
Σε μια άλλη ποδοσφαιρική χώρα, η συνέχεια μπορεί να ήταν διαφορετική. Η ποινή θα ήταν μεγαλύτερη, ωστόσο η ιστορία θα έληγε εκεί. Ούτε θεοποίηση από τους μεν, ούτε στοχοποίηση από τους δε. Την ώρα που στην Τούμπα το σύνθημα «Π.Α.Ο.Κ. θρησκεία τρομοκρατία τιμή και δόξα στον Πάμπλο τον Γκαρσία» ακούγεται ολοένα και πιο δυνατά, ο Ουρουγουανός δέχεται τη μία κάρτα μετά την άλλη, δυσκολεύεται να συγκρατήσει τα νεύρα του και να προσφέρει ουσιαστικά στην ομάδα. Θα αποβληθεί και πάλι στο αμέσως επόμενο ματς που θα χρησιμοποιηθεί και οργισμένος θα δηλώσει... «Υπάρχουν πολλοί που δεν τους αρέσει ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζομαι και ίσως να θέλουν να φορέσω και φούστα για να παίξω».
Δεν ήταν η πρώτη φορά στην καριέρα του, που θα χρειαζόταν να υψώσει ανάστημα. «Στο ισπανικό πρωτάθλημα οι διαιτητές, σε περίπτωση που αμφιβάλλουν, πάντα θα αποβάλουν τον Ουρουγουανό», είχε δηλώσει στη διάρκεια της καριέρας του στην Primera Division, υιοθετώντας το προφίλ του σημαδεμένου. «Αν ένα φάουλ πάνω στο Σορλέν στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό το είχα κάνει εγώ, θα είχα αποβληθεί, θα είχα φάει τρεις-τέσσερις αγωνιστικές και θα είχαν φωνάξει την αστυνομία να με πάει φυλακή». Θα προσθέσει στις αρχές Φλεβάρη μετά τον αγώνα κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, ωστόσο το φινάλε της χρονιάς θα έχει ίδια γεύση για εκείνον. Αποβολή στο ματς πλέι οφ με τον Παναθηναϊκό και τέσσερις αγωνιστικές... φυλάκιση!
Το κίνημα του... Αρτίγκας!
Στο δεξί του μπράστο έχει ένα από τα τέσσερα τατουάζ που υπάρχουν στο σώμα του. Το πιο επιβλητικό! Ο «Αρτίγκας» είναι ο Εθνικός ήρωας της Ουρουγουάης, που πολέμησε τους Ισπανούς και εγκαθίδρυσε την ανεξαρτησία στη χώρα του. Για λίγο καιρό, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ θα γινόταν «Αρτίγκας» για χάρη του. Η παραμονή του Πάμπλο Γκαρσία στην Θεσσαλονίκη για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά έμοιαζε δύσκολη. Τουρκικές ομάδες φέρονταν να έχουν κάνει πρόταση για την απόκτησή του, ο Φερνάντο Σάντος να μην τον υπολογίζει, η διοίκηση να θέλει να ξεφορτωθεί το συμβόλαιό του.
Ένα φιλικό με τον Εργοτέλη στις 13 Αυγούστου ήταν η πρώτη... διαδήλωση υπέρ του. Επί 45 λεπτά δεν υπήρχε άλλο θέμα, άλλο σύνθημα και άλλο πρόσωπο. Μόνο ο Πάμπλο Γκαρσία. Κι εκείνος ήταν ξεκάθαρος: «Εγώ αγαπώ την ομάδα, τον κόσμο της και όλους εσάς και θέλω να μείνω για πάντα στον ΠΑΟΚ. Δεν βλέπω το λόγο να μη συνεχίσουμε μαζί μέχρι τέλους της καριέρας μου. Η οικογένειά μου λατρεύει την Ελλάδα, ο κόσμος μας έχει κερδίσει με την αγάπη του και με όλα αυτά δεν είναι δυνατόν να σκέφτομαι να αγωνιστώ σε άλλη ομάδα».
Το ενδεχόμενο αποχώρησής του, πάγωσε για λίγες ημέρες μέχρι την τελευταία μέρα των μεταγραφών. Όταν η επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ αναρτούσε πως «ο Πάμπλο Γκαρσία επικαλέστηκε ενοχλήσεις και αποκλείστηκε από τον αγώνα με τον Λεβαδειακό», ο κόσμος ψυλλιαζόταν πως κάτι δεν πάει καλά. Έγιναν συζητήσεις επί συζητήσεων για να λυθεί το συμβόλαιο, ο Ουρουγουανός δεν δεχόταν να φύγει χωρίς μέρος του συμβολαίου του, ο ΠΑΟΚ δεν είχε λεφτά και εντέλει έμεινε, μόνο και μόνο γιατί δεν κατάφεραν να τον... φύγουν. Η απόκτηση του Βιτόλο, εξάλλου, τον έκανε να μοιάζει περιττός.
Μέχρι που μπήκε στο γήπεδο στον αγώνα με την Τρίπολη. Εκεί ήταν ένας διαφορετικός Γκαρσία, αφού πλέον είχε συνεχόμενα παιχνίδια στα πόδια του, είχε κάνει σωστή προετοιμασία και δεν προείχε να γίνει ήρωας του κόσμου και μαχητής των κακών, αλλά χρήσιμος ποδοσφαιριστής. Τόσο χρήσιμος που θα έκανε τη διαφορά. Τόσο μεγάλη διαφορά, που ανάγκασε τον Φερνάντο Σάντος να παίξει με δύο αμυντικά χαφ για να τον χωρέσει στην ενδεκάδα. Ο... κακός και σημαδεμένος Πάμπλο Γκαρσία δεν έχει αποβληθεί ούτε σε ένα παιχνίδι, έχει εφτά κίτρινες κάρτες σε 27 παιχνίδια, συν δύο γκολ και δύο ασίστ. Πέρυσι, σε 23 ματς είχε τρεις αποβολές, τέσσερις κίτρινες κάρτες, μηδέν γκολ, μηδέν ασίστ!
Γι' αυτό και η διοίκηση που το καλοκαίρι έψαχνε τρόπο να τον αποδεσμεύσει, τον κάλεσε να συζητήσουν πρόωρα την ανανέωση του συμβολαίου του. Εκεί μέτρησε και πάλι το συναίσθημα. Η αυθεντικότητα ενός λαϊκού παιδιού, που κάποτε δούλευε σε φούρνο για να βοηθάει τους γονείς του και αν δεν έπαιζε ποδόσφαιρο, θα ήταν εργάτης στον κάμπο. «Κάποια πράγματα στη ζωή δεν εξαγοράζονται με τα χρήματα. Αυτό που εγώ ζω εδώ στην Θεσσαλονίκη και στον ΠΑΟΚ δεν έχει τιμή».
Ο... σκληρός οικογενειάρχης!
Η φράση που έχει «χτυπήσει» τατουάζ στο στήθος του είναι κάτι περισσότερο από ποδοσφαιρική φιλοσοφία. Είναι στάση ζωής. Στο σώμα του υπάρχει, επίσης, το όνομα της μητέρας του, που πρόσφατα έχασε, της γυναίκας του και των δύο παιδιών του. Η Λάουρα είναι ο μοναδικός άνθρωπος απέναντι στον οποίο κοιμίζει την αντιστασιακή του συνείδηση και τα τρία του παιδιά (Μπενχαμέν, Λούνα, Ελίας) είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχει. Ο μοναδικός λόγος που αισθάνεται ότι πρέπει να απολογηθεί καμιά φορά για την εικόνα του στο γήπεδο. «Δεν είμαι παράδειγμα για να με χρησιμοποιεί κανένας. Είμαι πρότυπο μόνο για τα παιδιά μου», έχει πει, αν και αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως αυτή η σκληρή εικόνα δεν τον ακολουθεί παντού.
«Είναι κακομαθημένα; Δεν μπορώ να αρνηθώ ότι έχουν μια άνετη ζωή. Τους κάνω πολλά χατίρια. Τους αγοράζω αρκετά από τα πράγματα που μου ζητούν, αλλά πάντα προσπαθώ να τους κάνω να καταλάβουν πως καθετί έχει μια αξία, τίποτα δεν τους χαρίζεται». Οι ιστορίες στη Θεσσαλονίκη για το άλλο πρόσωπο του Πάμπλο Γκαρσία είναι αμέτρητες. Τα μπάρμπεκιου πάρτι που κάνει στο σπίτι του για τους συμπαίκτες του και τις οικογένειές τους στο Τρίλοφο όπου μένει, οι βόλτες στην πόλη με καπελάκι για να μην γίνεται εύκολα αντιληπτός, το παραδοσιακό «μάτε» που πίνει σε κάθε προπόνηση, η κολλητή παρέα με τον Τζο Μπιζέρα. Φιλαράκια από την πατρίδα τους, όπου συνηθίζουν να πηγαίνουν στα βουνά για κυνήγι με τόξο!
Η κοσμική ζωή, εξάλλου, δεν ταιριάζει με την προσωπικότητα του Γκαρσία... «Η Μύκονος είναι κοσμικό νησί δεν είναι για αριστερούς. Τι δουλειά έχω εγώ εκεί;», είχε πει το καλοκαίρι σε συνέντευξή του, ενισχύοντας το αντισυμβατικό του προφίλ. Είναι θρήσκος, χωρίς ποτέ να έχει παρακολουθήσει λειτουργία και φοβάται μόνο για τα παιδιά του. Για την υγεία των παιδιών του. Η ευαισθησία του απέναντι στα παιδιά αποκαλύφθηκε, όταν χωρίς κανένα δισταγμό και με δική του πρωτοβουλία κατόπιν έκκλησης της οικογένειας, επισκέφτηκε έναν μικρό του θαυμαστή στο νοσοκομείο.
Το τατουάζ του Πάμπλο Γκαρσία στο στήθος του έδινε το κουράγιο να μην το βάλει κάτω, παρά το σοβαρό τροχαίο ατύχημα που είχε. Η παρουσία του στο δωμάτιο του ΑΧΕΠΑ, τον έκανε να πιστέψει ακόμα περισσότερο ότι θα έβγαινε νικητής από την περιπέτειά του. Η ιστορία του Πάμπλο Γκαρσία και του Γιάννη Παρασκευόπουλου, μπορεί να είναι ταυτόσημη. Παράλληλη, με έναν απροσδιόριστο τρόπο. «Μετά τον ΠΑΟΚ θα γυρίσω στη γη που με γέννησε. Αυτή η γη με ζητάει πίσω για να συνεχίσω και να πεθάνω εκεί».
Ίσως οι κουβέντες που είπε στον μικρό του θαυμαστή να τριγυρνούσαν στο μυαλό του, όταν βρισκόταν στο αεροπλάνο για την επιστροφή του στη Θεσσαλονίκη. Ένα μήνα μετά τις κουβέντες που είπε, ένας θάνατος τόν γύρισε στην πατρίδα του. Μόλις είχε αποχαιρετίσει τη μητέρα του. Ίσως και να έκλαψε, κάτι που συνηθίζει μόνο όταν είναι μόνος του. Ήξερε, όμως, τι έπρεπε να σκέφτεται για την επόμενη μάχη του πολεμιστή. «Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς».
δια της αντιγραφης απο τον anton69
Καλό θα ήταν για την αισθητική του forum να γράφουμε Ελληνικά!
Thx, Admin Team
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
«Δεν φανταζόμουν τι θα ζήσω...»
05 Σεπ 2010 10:44, Από PAOK24
Για όλους και για όλα μίλησε ο Πάμπλο Γκαρσία, σε συνέντευξη, που παραχώρησε στο σημερινό «Βήμα της Κυριακής». Ο Ουρουγουανός μέσος του ΠΑΟΚ, ξεκίνησε από τα παιδικά του χρόνια, έφτασε στο αντάμωμά του με τον ΠΑΟΚ, μίλησε για όσα ζει τα τελευταία δύο χρόνια στη Θεσσαλονίκη, αλλά και όσα ονειρεύεται να ζήσει...
Αναλυτική η συνέντευξη του Πάμπλο Γκαρσία :
- Πολλά έχουν γραφεί για τα δύσκολα παιδικά χρόνια που έζησες. Πώς ήταν τότε η ζωή στην Ουρουγουάη;
«Η ζωή δεν ήταν εύκολη. Από μικροί πάντοτε τρέχαμε πίσω από μια μπάλα. Και σίγουρα δεν χρειαζόμουν λεφτά για αυτό. Το όνειρό μου ήταν να παίξω στην πρωτεύουσα, στο Μοντεβιδέο. Και έτσι ξεκίνησαν όλα. Με τη βοήθεια του πατέρα μου, που ήταν πολύ σημαντική. Η οικογένεια είναι πάνω από όλα. Ολοι έχουμε δύσκολες και καλές στιγμές. Και αυτή που θα είναι πάντοτε δίπλα σου θα είναι η οικογένεια. Εγώ έπαιζα στο Μοντεβιδέο, την επόμενη χρονιά ήμουν ήδη στην Εθνική των “κάτω των 20”, έπαιξα στα προκριματικά των Ολυμπιακών Αγώνων και ήμουν βασικός μεσοεπιθετικός. Κάναμε πάρα πολύ καλή εμφάνιση στο Παγκόσμιο στη Μαλαισία και από εκεί 20 χρόνων με βρήκε η Αθλέτικο Μαδρίτης που μου πρότεινε συμβόλαιο. Εκεί όλα ήταν δύσκολα. Επρεπε να αρχίσω από το μηδέν. Εγώ είχα την τύχη να βρίσκεται δίπλα η γυναίκα μου. Και οι δυο μαζί το πολεμήσαμε ενώ αρχικά έκανα τη σκέψη να φύγω».
- Είχες ανέκαθεν τη φήμη του σκληρού παίκτη.Στην εξωγηπεδική ζωή σου πώς είσαι;
«Ηρεμος. Οικογενειάρχης. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να είμαι με την οικογένειά μου και τους φίλους μου. Κάτι όμως που δεν θα ανεχθώ με τίποτα είναι η αδικία. Δεν τη χωνεύω».
- Επειτα από μια σημαντική καριέρα σε Ισπανία και Ιταλία πώς πήρες την απόφαση να έρθεις στην Ελλάδα;
«Εγώ ζούσα δέκα χρόνια στην Ισπανία. Πέρασα και από την Ιταλία για δύο χρόνια και είχα κουραστεί. Ηθελα να αλλάξω τον αέρα μου. Τότε ήρθε η πρόταση του ΠΑΟΚ. Μίλησα με τον φίλο μου Χόρχε Μπάριος που έπαιζε παλαιότερα στον Ολυμπιακό, μου τηλεφώνησε και ο Πάμπλο Κοντρέρας που ήταν στην ομάδα και μου εξήγησαν πώς ήταν η ζωή στην Ελλάδα. Το συζήτησα με την οικογένεια και δεν το σκεφτήκαμε ούτε λεπτό. Φτιάξαμε τις βαλίτσες και ήρθαμε».
- Ερχεσαι και βλέπεις αυτό το πλήθος στο αεροδρόμιο.Το περίμενες;
«Ποτέ δεν θα φανταζόμουν ότι θα με περίμεναν όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Αυτά τα δύο χρόνια όλος αυτός ο λαός με έκανε να αισθανθώ ότι είμαι σημαντικός. Και γι΄ αυτό κάθε φορά που μπαίνω στο γήπεδο προσπαθώ να δώσω τα πάντα για να ανταποδώσω αυτήν την αγάπη».
- Αυτή η σχέση συνετέλεσε στην απόφαση να συνεχίσεις την καριέρα σου στον ΠΑΟΚ;
«Ηταν πολύ σημαντικό αυτό για να πάρω την απόφαση. Εγώ είχα έρθει για δύο χρόνια. Την πρώτη χρονιά δεν ήμουν σε καλή κατάσταση. Η χρονιά που πέρασε και αυτή που έρχεται με έχει κάνει να αισθάνομαι καλά και να είμαι ανεβασμένος. Εκεί που σκεφτόμουν να αποχωρήσω από το ποδόσφαιρο, τώρα αισθάνομαι πιο νέος».
- Σκέφτεσαι να τελειώσεις την καριέρα σου στον ΠΑΟΚ;
«Είμαι άνθρωπος που δεν μού αρέσει να μιλάω για το μέλλον γιατί σήμερα εί σαι και αύριο δεν είσαι. Εχω στο μυαλό μου να μπορέσω κάποια στιγμή να παίξω στη Νασιονάλ του Μοντεβιδέο. Σήμερα, όμως, βρίσκομαι εδώ. Και όσο παίζω εδώ, θα βρίσκομαι με το μαχαίρι στο στόμα».
- Αγωνιστικά υπήρξαν στιγμές που τις αντιμετώπισες δυσάρεστα, όπως για παράδειγμα στον αγώνα με τον Ολυμπιακό την πρώτη χρονιά, με την μπουνιά στον Ντιόγκο. Υπάρχουν πράγματα για τα οποία έχεις μετανιώσει;
«Οχι, ποτέ. Ξέρω ότι κάποια πράγματα που έχω κάνει δεν θεωρούνται ιδανικά και παράδειγμα για τα παιδιά. Αλλά δεν είμαι εγώ αυτός που πρέπει να διδάξω στα παιδιά ποιο είναι το σωστό. Για αυτήν τη δουλειά υπάρχουν οι γονείς. Εγώ είμαι ποδοσφαιριστής που πρέπει να μπω μέσα στο γήπεδο για να νικήσω».
- Ο ΠΑΟΚ είναι σε θέση εφέτος να πάρει το πρωτάθλημα;
«Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι έχουμε την όρεξη και τον τρόπο να το πάρουμε. Ξέρουμε ότι είναι δύσκολο. Οι ομάδες έρχονται στο γήπεδό μας και κλείνονται πίσω. Αλλά τα όνειρα και τη θέληση να κατακτήσουμε τον τίτλο τα έχουμε και δουλεύουμε για αυτό».
- Είναι πιο βελτιωμένος ο ΠΑΟΚ σε σχέση με πέρυσι;
«Εχουμε βελτιωθεί, είναι αλήθεια αυτό. Υπάρχει η βάση στην ομάδα και γνωριζόμαστε όλοι. Είναι σημαντικό επίσης ότι τα παιδιά που έχουν έρθει στην ομάδα προσαρμόστηκαν γρήγορα. Τώρα μπορώ να πω ότι είμαστε μια ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Αν παλέψουμε ώμο με ώμο με κάποια ομάδα, μπορεί να μας κερδίσει. Αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει να ιδρώσουν, να φτύσουν αίμα».
- Πολλοί θεωρούν ότι στην Τουρκία απέναντι στη Φενέρμπαχτσε έπαιξες το καλύτερο παιχνίδι σου με τον ΠΑΟΚ. Εσύ τι λες;
«Εχω παίξει σε γήπεδα με μεγάλη ανταγωνιστικότητα και πολύ δύσκολη ατμόσφαιρα, αλλά πιστεύω ότι όχι μόνο εγώ αλλά ολόκληρη ομάδα αισθανόταν καλά από το πρώτο λεπτό και ξέραμε από την αρχή ότι θα ήταν ένα σκληρό παιχνίδι. Ολοι γνωρίζαμε ότι πίσω από αυτό υπήρχε μια ιστορία. Και όλη αυτή η ιστορία μάς έκανε να κυνηγάμε κάθε μπαλιά μέχρι θανάτου. Κάποια στιγμή ακούγαμε 3.000 οπαδούς του ΠΑΟΚ περισσότερο από όλους τους άλλους που βρίσκονταν εκεί. Για εμάς ήταν σημαντικό».
- Οι σχέσεις σου με τους προπονητές σου πώς ήταν;
«Σε όλη την καριέρα μου ποτέ δεν είχα καλές σχέσεις με τους προπονητές! Μπορεί να είχα με δύο- τρεις. Μη ρωτάς γιατί. Δεν γνωρίζω ούτε και εγώ την απάντηση».
- Με τον Σάντος φαινόταν να υπάρχει μια φόρμουλα επικοινωνίας...
«Αυτό που με έκανε να αισθανθώ καλύτερα με τον Σάντος ήταν ο τρόπος δουλειάς του. Σε άφηνε ελεύθερο να παίξεις. Χωρίς τόσα βίντεο, πολλές ομιλίες. Για μένα το ποδόσφαιρο είναι να μιλάς όσο λιγότερο γίνεται, να δουλεύεις περισσότερο και να μπαίνεις στο γήπεδο να νικήσεις».
- Με τον Μπερέτα τι πρόβλημα είχες;
«Εγώ ποτέ δεν είχα κανένα πρόβλημα με τον Μπερέτα. Δεν είχα καμία σύγκρουση μαζί του, ποτέ. Ακουσα κάποια πράγματα σε ένα φιλικό που δεν είχα παίξει επειδή ήμουν, λέει, ζαλισμένος. Εγώ ποτέ στην καριέρα μου δεν ζητούσα να παίζω. Αυτό που έχω ζητήσει πάντα ήταν σεβασμός. Πήγα κατευθείαν στον πρόεδρο και του εξήγησα τι είχε συμβεί. Και όπως έχω πει από το να έρθω να δημιουργήσω προβλήματα στους ανθρώπους που μου έχουν φερθεί πολύ καλά, προτιμώ να φτιάξω τις βαλίτσες μου και να φύγω».
- Τον νέο προπονητή του ΠΑΟΚ, τον Παύλο Δερμιτζάκη, πώς τον κρίνεις; Πιστεύεις ότι συνεχίζει το έργο του Σάντος;
«Ο νέος προπονητής έχει έρθει με πάρα πολλή όρεξη, διάθεση και όραμα για την ομάδα. Είναι ένας νέος άνθρωπος με φιλοδοξίες, ανέλαβε την ομάδα σε δύσκολη στιγμή χωρίς να την έχει δουλέψει στην προετοιμασία. Δε θα έλεγα ότι είναι συνέχεια του Σάντος. Κάθε προπονητής έχει τη δική του φιλοσοφία. Μας είχαν πει το ίδιο και για τον Μπερέτα, ότι θα έρθει καινούργιος προπονητής που θα συνεχίσει τη δουλειά του Σάντος, και όλα έγιναν... ανάποδα. Το πιο σημαντικό για τον Δερμιτζάκη είναι ότι έχει όρεξη και θέληση να κάνει καλά πράγματα».
- Με ποιους από τους συμπαίκτες σου έχεις καλύτερη σχέση;
«Είναι φυσιολογικό να έχω με τους Λατινοαμερικανούς λόγω γλώσσας. Αλλά μέσα στην ομάδα έχουμε μια καλή σχέση με τα παιδιά. Και έχουμε δημιουργήσει άριστο κλίμα. Κάποιοι από αυτούς απέκτησαν θάρρος και με φωνάζουν... παππού. Ως τώρα που μιλάμε δεν έχει δημιουργηθεί το παραμικρό».
- Οι σχέσεις σου με τον Ζαγοράκη πώς είναι;
«Εξαιρετικές. Ο Ζαγοράκης είναι άνθρωπος του ποδοσφαίρου, ξέρει πώς σκεφτόμαστε οι ποδοσφαιριστές, τι έχουμε στο μυαλό μας και πιστεύω ότι αυτό τα κάνει πιο εύκολα όλα».
- Πώς κρίνεις την αποχώρηση του Ζήση Βρύζα;
«Με τον Βρύζα είχα επίσης άριστες σχέσεις. Ηταν ο άνθρωπος που με έφερε στην ομάδα. Εφυγε μια μέρα απότομα, κάθε επιλογή είναι σεβαστή. Εγώ όπως και οι υπόλοιποι ξέρουμε ότι έφυγε χωρίς να μας πουν τίποτε άλλο».
05 Σεπ 2010 10:44, Από PAOK24
Για όλους και για όλα μίλησε ο Πάμπλο Γκαρσία, σε συνέντευξη, που παραχώρησε στο σημερινό «Βήμα της Κυριακής». Ο Ουρουγουανός μέσος του ΠΑΟΚ, ξεκίνησε από τα παιδικά του χρόνια, έφτασε στο αντάμωμά του με τον ΠΑΟΚ, μίλησε για όσα ζει τα τελευταία δύο χρόνια στη Θεσσαλονίκη, αλλά και όσα ονειρεύεται να ζήσει...
Αναλυτική η συνέντευξη του Πάμπλο Γκαρσία :
- Πολλά έχουν γραφεί για τα δύσκολα παιδικά χρόνια που έζησες. Πώς ήταν τότε η ζωή στην Ουρουγουάη;
«Η ζωή δεν ήταν εύκολη. Από μικροί πάντοτε τρέχαμε πίσω από μια μπάλα. Και σίγουρα δεν χρειαζόμουν λεφτά για αυτό. Το όνειρό μου ήταν να παίξω στην πρωτεύουσα, στο Μοντεβιδέο. Και έτσι ξεκίνησαν όλα. Με τη βοήθεια του πατέρα μου, που ήταν πολύ σημαντική. Η οικογένεια είναι πάνω από όλα. Ολοι έχουμε δύσκολες και καλές στιγμές. Και αυτή που θα είναι πάντοτε δίπλα σου θα είναι η οικογένεια. Εγώ έπαιζα στο Μοντεβιδέο, την επόμενη χρονιά ήμουν ήδη στην Εθνική των “κάτω των 20”, έπαιξα στα προκριματικά των Ολυμπιακών Αγώνων και ήμουν βασικός μεσοεπιθετικός. Κάναμε πάρα πολύ καλή εμφάνιση στο Παγκόσμιο στη Μαλαισία και από εκεί 20 χρόνων με βρήκε η Αθλέτικο Μαδρίτης που μου πρότεινε συμβόλαιο. Εκεί όλα ήταν δύσκολα. Επρεπε να αρχίσω από το μηδέν. Εγώ είχα την τύχη να βρίσκεται δίπλα η γυναίκα μου. Και οι δυο μαζί το πολεμήσαμε ενώ αρχικά έκανα τη σκέψη να φύγω».
- Είχες ανέκαθεν τη φήμη του σκληρού παίκτη.Στην εξωγηπεδική ζωή σου πώς είσαι;
«Ηρεμος. Οικογενειάρχης. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να είμαι με την οικογένειά μου και τους φίλους μου. Κάτι όμως που δεν θα ανεχθώ με τίποτα είναι η αδικία. Δεν τη χωνεύω».
- Επειτα από μια σημαντική καριέρα σε Ισπανία και Ιταλία πώς πήρες την απόφαση να έρθεις στην Ελλάδα;
«Εγώ ζούσα δέκα χρόνια στην Ισπανία. Πέρασα και από την Ιταλία για δύο χρόνια και είχα κουραστεί. Ηθελα να αλλάξω τον αέρα μου. Τότε ήρθε η πρόταση του ΠΑΟΚ. Μίλησα με τον φίλο μου Χόρχε Μπάριος που έπαιζε παλαιότερα στον Ολυμπιακό, μου τηλεφώνησε και ο Πάμπλο Κοντρέρας που ήταν στην ομάδα και μου εξήγησαν πώς ήταν η ζωή στην Ελλάδα. Το συζήτησα με την οικογένεια και δεν το σκεφτήκαμε ούτε λεπτό. Φτιάξαμε τις βαλίτσες και ήρθαμε».
- Ερχεσαι και βλέπεις αυτό το πλήθος στο αεροδρόμιο.Το περίμενες;
«Ποτέ δεν θα φανταζόμουν ότι θα με περίμεναν όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Αυτά τα δύο χρόνια όλος αυτός ο λαός με έκανε να αισθανθώ ότι είμαι σημαντικός. Και γι΄ αυτό κάθε φορά που μπαίνω στο γήπεδο προσπαθώ να δώσω τα πάντα για να ανταποδώσω αυτήν την αγάπη».
- Αυτή η σχέση συνετέλεσε στην απόφαση να συνεχίσεις την καριέρα σου στον ΠΑΟΚ;
«Ηταν πολύ σημαντικό αυτό για να πάρω την απόφαση. Εγώ είχα έρθει για δύο χρόνια. Την πρώτη χρονιά δεν ήμουν σε καλή κατάσταση. Η χρονιά που πέρασε και αυτή που έρχεται με έχει κάνει να αισθάνομαι καλά και να είμαι ανεβασμένος. Εκεί που σκεφτόμουν να αποχωρήσω από το ποδόσφαιρο, τώρα αισθάνομαι πιο νέος».
- Σκέφτεσαι να τελειώσεις την καριέρα σου στον ΠΑΟΚ;
«Είμαι άνθρωπος που δεν μού αρέσει να μιλάω για το μέλλον γιατί σήμερα εί σαι και αύριο δεν είσαι. Εχω στο μυαλό μου να μπορέσω κάποια στιγμή να παίξω στη Νασιονάλ του Μοντεβιδέο. Σήμερα, όμως, βρίσκομαι εδώ. Και όσο παίζω εδώ, θα βρίσκομαι με το μαχαίρι στο στόμα».
- Αγωνιστικά υπήρξαν στιγμές που τις αντιμετώπισες δυσάρεστα, όπως για παράδειγμα στον αγώνα με τον Ολυμπιακό την πρώτη χρονιά, με την μπουνιά στον Ντιόγκο. Υπάρχουν πράγματα για τα οποία έχεις μετανιώσει;
«Οχι, ποτέ. Ξέρω ότι κάποια πράγματα που έχω κάνει δεν θεωρούνται ιδανικά και παράδειγμα για τα παιδιά. Αλλά δεν είμαι εγώ αυτός που πρέπει να διδάξω στα παιδιά ποιο είναι το σωστό. Για αυτήν τη δουλειά υπάρχουν οι γονείς. Εγώ είμαι ποδοσφαιριστής που πρέπει να μπω μέσα στο γήπεδο για να νικήσω».
- Ο ΠΑΟΚ είναι σε θέση εφέτος να πάρει το πρωτάθλημα;
«Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι έχουμε την όρεξη και τον τρόπο να το πάρουμε. Ξέρουμε ότι είναι δύσκολο. Οι ομάδες έρχονται στο γήπεδό μας και κλείνονται πίσω. Αλλά τα όνειρα και τη θέληση να κατακτήσουμε τον τίτλο τα έχουμε και δουλεύουμε για αυτό».
- Είναι πιο βελτιωμένος ο ΠΑΟΚ σε σχέση με πέρυσι;
«Εχουμε βελτιωθεί, είναι αλήθεια αυτό. Υπάρχει η βάση στην ομάδα και γνωριζόμαστε όλοι. Είναι σημαντικό επίσης ότι τα παιδιά που έχουν έρθει στην ομάδα προσαρμόστηκαν γρήγορα. Τώρα μπορώ να πω ότι είμαστε μια ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Αν παλέψουμε ώμο με ώμο με κάποια ομάδα, μπορεί να μας κερδίσει. Αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει να ιδρώσουν, να φτύσουν αίμα».
- Πολλοί θεωρούν ότι στην Τουρκία απέναντι στη Φενέρμπαχτσε έπαιξες το καλύτερο παιχνίδι σου με τον ΠΑΟΚ. Εσύ τι λες;
«Εχω παίξει σε γήπεδα με μεγάλη ανταγωνιστικότητα και πολύ δύσκολη ατμόσφαιρα, αλλά πιστεύω ότι όχι μόνο εγώ αλλά ολόκληρη ομάδα αισθανόταν καλά από το πρώτο λεπτό και ξέραμε από την αρχή ότι θα ήταν ένα σκληρό παιχνίδι. Ολοι γνωρίζαμε ότι πίσω από αυτό υπήρχε μια ιστορία. Και όλη αυτή η ιστορία μάς έκανε να κυνηγάμε κάθε μπαλιά μέχρι θανάτου. Κάποια στιγμή ακούγαμε 3.000 οπαδούς του ΠΑΟΚ περισσότερο από όλους τους άλλους που βρίσκονταν εκεί. Για εμάς ήταν σημαντικό».
- Οι σχέσεις σου με τους προπονητές σου πώς ήταν;
«Σε όλη την καριέρα μου ποτέ δεν είχα καλές σχέσεις με τους προπονητές! Μπορεί να είχα με δύο- τρεις. Μη ρωτάς γιατί. Δεν γνωρίζω ούτε και εγώ την απάντηση».
- Με τον Σάντος φαινόταν να υπάρχει μια φόρμουλα επικοινωνίας...
«Αυτό που με έκανε να αισθανθώ καλύτερα με τον Σάντος ήταν ο τρόπος δουλειάς του. Σε άφηνε ελεύθερο να παίξεις. Χωρίς τόσα βίντεο, πολλές ομιλίες. Για μένα το ποδόσφαιρο είναι να μιλάς όσο λιγότερο γίνεται, να δουλεύεις περισσότερο και να μπαίνεις στο γήπεδο να νικήσεις».
- Με τον Μπερέτα τι πρόβλημα είχες;
«Εγώ ποτέ δεν είχα κανένα πρόβλημα με τον Μπερέτα. Δεν είχα καμία σύγκρουση μαζί του, ποτέ. Ακουσα κάποια πράγματα σε ένα φιλικό που δεν είχα παίξει επειδή ήμουν, λέει, ζαλισμένος. Εγώ ποτέ στην καριέρα μου δεν ζητούσα να παίζω. Αυτό που έχω ζητήσει πάντα ήταν σεβασμός. Πήγα κατευθείαν στον πρόεδρο και του εξήγησα τι είχε συμβεί. Και όπως έχω πει από το να έρθω να δημιουργήσω προβλήματα στους ανθρώπους που μου έχουν φερθεί πολύ καλά, προτιμώ να φτιάξω τις βαλίτσες μου και να φύγω».
- Τον νέο προπονητή του ΠΑΟΚ, τον Παύλο Δερμιτζάκη, πώς τον κρίνεις; Πιστεύεις ότι συνεχίζει το έργο του Σάντος;
«Ο νέος προπονητής έχει έρθει με πάρα πολλή όρεξη, διάθεση και όραμα για την ομάδα. Είναι ένας νέος άνθρωπος με φιλοδοξίες, ανέλαβε την ομάδα σε δύσκολη στιγμή χωρίς να την έχει δουλέψει στην προετοιμασία. Δε θα έλεγα ότι είναι συνέχεια του Σάντος. Κάθε προπονητής έχει τη δική του φιλοσοφία. Μας είχαν πει το ίδιο και για τον Μπερέτα, ότι θα έρθει καινούργιος προπονητής που θα συνεχίσει τη δουλειά του Σάντος, και όλα έγιναν... ανάποδα. Το πιο σημαντικό για τον Δερμιτζάκη είναι ότι έχει όρεξη και θέληση να κάνει καλά πράγματα».
- Με ποιους από τους συμπαίκτες σου έχεις καλύτερη σχέση;
«Είναι φυσιολογικό να έχω με τους Λατινοαμερικανούς λόγω γλώσσας. Αλλά μέσα στην ομάδα έχουμε μια καλή σχέση με τα παιδιά. Και έχουμε δημιουργήσει άριστο κλίμα. Κάποιοι από αυτούς απέκτησαν θάρρος και με φωνάζουν... παππού. Ως τώρα που μιλάμε δεν έχει δημιουργηθεί το παραμικρό».
- Οι σχέσεις σου με τον Ζαγοράκη πώς είναι;
«Εξαιρετικές. Ο Ζαγοράκης είναι άνθρωπος του ποδοσφαίρου, ξέρει πώς σκεφτόμαστε οι ποδοσφαιριστές, τι έχουμε στο μυαλό μας και πιστεύω ότι αυτό τα κάνει πιο εύκολα όλα».
- Πώς κρίνεις την αποχώρηση του Ζήση Βρύζα;
«Με τον Βρύζα είχα επίσης άριστες σχέσεις. Ηταν ο άνθρωπος που με έφερε στην ομάδα. Εφυγε μια μέρα απότομα, κάθε επιλογή είναι σεβαστή. Εγώ όπως και οι υπόλοιποι ξέρουμε ότι έφυγε χωρίς να μας πουν τίποτε άλλο».