Κάτι που παρέλειψα να κάνω πιο πάνω στην εκτενή αναφορά μου για το ματς είναι ότι μετά από πάρα πολύ καιρό, μικρές κινήσεις μπορούν να σημάνουν τόσα πολλά πράγματα..
1) Σε δύο φιλικά παιχνίδια ο Κώστας Χαλκιάς απέδειξε πόσο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι. Δώρισε τη φανέλα του σε δύο ΠΑΟΚτσάκια, άτομα με κινητικά προβλήματα, δείχνοντας το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής.. (θυμίζω πως επί εποχής Μπατατούδη, οι παίκτες δεν έδιναν τις φανέλες επικαλούμενοι ότι δεν είχαν δεύτερες!!!!)
2) Η υπόκλιση του Αθανασιάδη προς το λαό του ΠΑΟΚ μετά την επίτευξη του 2ου γκολ της ομάδας..
3) Ο πανηγυρισμός του Γεωργίου και στα 2 γκολ που "σέρβιρε" προς τους συμπαίκτες του. Ιδίως προς το κολλητάρι του Στέφανο Αθανασιάδη. Αν προσέξετε το βίντεο του γκολ (
http://www.goal4replay.net/VideoWatchF. ... 5513&Ln=En) ο Γεωργίου, με το που βγάζει τη σέντρα είναι σίγουρος για την κατάληξη της φάσης και τρέχει να αγκαλιάσει ήδη τον κολλητό του. Δείγμα της φιλίας που υπάρχει ανάμεσα στους παίκτες είναι και το 3ο γκολ μας με το Λάκη, όπου ο Γεωργίου είναι ο πρώτος που τρέχει να συγχαρεί το Λάκη για το τέρμα που πέτυχε ο τελευταίος (
http://www.goal4replay.net/VideoWatchF. ... 5514&Ln=En).
Μπράβο στα παιδιά που πρώτα από όλα ευχαριστιούνται που παίζουν μπάλα.. Σίγουρα μέθοδος Σάντος είναι αυτή και δεν έχει καμία σχέση με τα περσινά αποδυτήρια και τις κλίκες που κυριαρχούσαν!