αντε και του χρονου με υγεια!!!
καναμε δυο χρονιες που μας αφηνουν παρακαταθηκη τις κληρωσεις για τα επομενα τρια τουλαχιστον... Πολύ μεγάλη υπόθεση. Θα το ξαναθυμηθούμε, όταν έρθει η ώρα των επόμενων προκριματικών.
θυμάμαι την ημέρα της κλήρωσης των ομίλων.. Παρακολουθούσα όλη τη διαδικασία, και παρακαλούσα να μην πέσουμε στον 1ο όμιλο! ωραία εμπειρία τελικά..
Δεν θελω να γραψω για σημερα. Το περιμενα. (τον αποκλεισμο, οχι το 0-3) Εξάλλου, εάν κάθε τρεις και λιγο ειχαμε ιστορικες βραδιες, ε τότε δεν θα ήταν ιστορικες. Θα ειχαμε γινει ευρωπαικα μεγαθηρια και δεν θα το ξεραμε... Δεν γιναμε λοιπον και το ξερουμε.
αφηστε με να αναπολησω λίγο αυτα τα δυο χρονια, γιατί δεν ξερω αν θα ξαναρθουν. Εμεις εδω θα ειμαστε και θα τα περιμενουμε παντως.
5 βραδιες αξεχαστες...
1) Αγιαξ στην τουμπα
2) Φενερ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ!
3) Ζαγκρεμπ
4) Μοσχα
5) Τοτεναμ στο Λονδινο
4/5 περσι. το περσινο δυσκολα να επαναληφθει... το ευχομαι σε καθε γενια παοκτσηδων.
Κορυφαια στιγμη η προκριση επι της Φενερ για μενα. Μακραν. Η ιστορικη φορτιση, η επιστροφη στην Πολη, η οικονομικη σημασια της προκρισης για την ομαδα, οι ημερομηνίες των παιχνιδιών 19-26, αυτο το Κ στο ονομα μας που ποτε δεν εδειξε η τουρκικη τηλεοραση.... Ο πανηγυρισμος του Μουσλι.... το ΓΚΟΛ που ακουστηκε αυγουστιατικα και ο κοσμος που ξεπηδησε σε ολα τα μπαλκονια της πολης... η ταυτιση των παιχτων (καποιοι διαβασαν ιστορια πριν το ματς) με το αισθημα του κοσμου.. ο Γκαρσια, που δηλωσε πως αν και δεν ειναι Ελληνας, θα λεει στην πατριδα του πως σε εκεινο το παιχνιδι επαιξε για την Ελλαδα...
απιστευτα πραγματα....
παντα τετοια λοιπον. Και για σημερα δεν πειραζει.. Και ας ήμασταν καλύτεροι
