Αυτό που θέλει ο κάθε προπονητής, αφού δώσεις τη μπάλα, να παίρνεις τέτοια θέσι που να μπορείς να δεχθείς τη πάσα άμεσα, δηλ. παιχνίδι χωρίς τόπι.
Τέτοιος παίχτης λείπει απο το πλάϊ του Γκαρσία και έτσι κουράζεται γρηγορότερα, εκτός φυσικά και του προχωρημένου της ηλικίας του.
Σαν τον Γκαρσία παίχτη δεν θα μπορέσουμε να ξαναέχουμε, δυστυχώς.
Είναι ΑΡΧΟΝΤΑΣ στο παιχνίδι του, μας προσδίδει φοβερή ηρεμία και άν είχε δίπλα του ένα παίχτη με τα χαρακτηριστικά του Βιτόλο (ο Φωτάκης είναι φοβερά άτεχνος) θα ήμασταν τουλάχιστον είκοσι τοις εκατό καλύτεροι.
Το κακό είναι, οτι πολλές φορές ο Γκαρσία ψάχνει να βρεί ελεύθερο παίχτη, να μοιράσει τη μπάλα και αυτό στο μοντέρνο ποδόσφαιρο είναι μεγάλο μειονέκτημα, διότι μας κάνει αργούς και προβλέψιμους.
Ο Γκαρσία δεν είναι αργός παίχτης, αλλά αυτοί που δεν ξέρουν να παίζουν μπάλα με το μυαλό τους.
Αυτό το πρόβλημα το έχουν σχεδόν όλοι οι προπονητές με τους Έλληνες παίχτες και γι αυτό προτιμούν τους Ισπανούς και Λατίνους κατά την ταπεινή μου γνώμη.
