5. Pablo Gabriel García Pérez
- ΑποστόληςΑ
- Δημοσιεύσεις: 100582
- Εγγραφή: Τετ 17 Ιουν 2009, 09:09
- Τοποθεσία: Άγιος Δημήτριος (τέως Μπραχάμι)
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Μεγάλος παίκτης, αλλά όσο δεν μπορεί να επιβληθεί στις αδυναμίες του δεν μπορεί μια ομάδα να στηριχθεί επάνω του.
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
καλες οι αναλυσεις για το αν ειναι αυστηρη η κοκκινη κλπ αλλα το θεμα ειναι οτι τα δυο χαφ μας που πανω τους στηριζεται ολη η οργανωση του παιχνιδιου θα λειπουνε........οποτε υπερβολικα δυσκολα κα τα δυο ματς για να μην πω ακατορθωτο ατο στο καρραμενο οακα.......
ισως με βιτ μονο κοφτ και τσουκ φωτακη μπροστα και με παιχνιδι ναπο τα πλαγια ....
ακομα ολα παιζονται μχρι και τριτοι μπορουμε να ρθουμε..ελπιζω σε βολο.....
ισως με βιτ μονο κοφτ και τσουκ φωτακη μπροστα και με παιχνιδι ναπο τα πλαγια ....
ακομα ολα παιζονται μχρι και τριτοι μπορουμε να ρθουμε..ελπιζω σε βολο.....
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Μπορούμε για αιφνιδιασμό να κατεβάσουμε ομάδα χωρίς κέντρο...
Μόνο άμυνα 5 παίκτες + 1 και 5 παίκτες στην επίθεση...
Μόνο άμυνα 5 παίκτες + 1 και 5 παίκτες στην επίθεση...
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Το σπορτ24 με "άρθρο" του μόνο εγκληματία και κατά συρροή δολοφόνο δεν τον χαρακτηρίζει.
ΥΓ Πρέπει να πόνεσε πολύ το γκολ χθες.
ΥΓ Πρέπει να πόνεσε πολύ το γκολ χθες.

Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Ωραιο και το αριστερο μινι-hook στον Μπαμπαμπουμπα..
Τελοσπαντων, την κοκκινη την ειχε φαει ηδη και ηταν τελειως ανυπαρκτη για αυτο ξεφυγε ο μουρλος. Ο αλλος παει και πεφτει επιτηδες εκτος φασης πανω του για να τον προκαλεσει. Η φαση μοιαζει πολυ με την αποβολη του Παυλου προπερσι στα playoff με τον Σιμαο. Ο καθε πουστρικος συνεχως κωλοτριβεται στον Γκαρσια προσπαθωντας να του σπαει τα νευρα. Οποτε σου λεει τζαμπα κοκκινη πηρα μου σπρωχνεις κι επιδεικτικα το χερι παρε να με θυμασαι γατακι.
Ο διατητης ειναι απλα γελοιος με τετοια κοκκινη που εδειξε, κλασσικος ελληνας διατητης.
Τελοσπαντων, την κοκκινη την ειχε φαει ηδη και ηταν τελειως ανυπαρκτη για αυτο ξεφυγε ο μουρλος. Ο αλλος παει και πεφτει επιτηδες εκτος φασης πανω του για να τον προκαλεσει. Η φαση μοιαζει πολυ με την αποβολη του Παυλου προπερσι στα playoff με τον Σιμαο. Ο καθε πουστρικος συνεχως κωλοτριβεται στον Γκαρσια προσπαθωντας να του σπαει τα νευρα. Οποτε σου λεει τζαμπα κοκκινη πηρα μου σπρωχνεις κι επιδεικτικα το χερι παρε να με θυμασαι γατακι.
Ο διατητης ειναι απλα γελοιος με τετοια κοκκινη που εδειξε, κλασσικος ελληνας διατητης.
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Δεν διαφωνω οτι η κοκκινη δεν ηταν,δεν διαφωνω οτι ο Παμπλο ειναι αρχηγος με @@ που δεν εχει αλλος παιχτης τουλαχιστον στην Ελλαδα,δεν διαφωνω που χτυπησε αυτους που τον προκαλεσαν...
Αλλα διαφωνω στον χρονο που το εκανε και θα αφησει την ομαδα χωρις κεντρο για αρκετους αγωνες.
Ρε Παμπλο στα αποδυτηρια πιασε τους εναν εναν και αλλαξε τους τα φωτα...οχι την ωρα του αγωνα.
Θελω να σε βλεπω να παιζεις γαμω την τυχη μου...σε γουσταρω πολυ πως στο λενε,γιατι μου στερεις αυτο το δικαιωμα?
Οποιος τολμησει να διωξει απο τον ΠΑΟΚ τον Παμπλο ή επιχειρησει να περασει τετοια γραμμη θα βρε τον ΛΑΟ του ΠΑΟΚ απεναντι του,καταλαβατε αλητες ρουφιανοι δημοσιοκαφροι?
ΠΑΜΠΛΟ ΓΚΑΡΣΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΟΚ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ...
Respect...
Αλλα διαφωνω στον χρονο που το εκανε και θα αφησει την ομαδα χωρις κεντρο για αρκετους αγωνες.
Ρε Παμπλο στα αποδυτηρια πιασε τους εναν εναν και αλλαξε τους τα φωτα...οχι την ωρα του αγωνα.
Θελω να σε βλεπω να παιζεις γαμω την τυχη μου...σε γουσταρω πολυ πως στο λενε,γιατι μου στερεις αυτο το δικαιωμα?
Οποιος τολμησει να διωξει απο τον ΠΑΟΚ τον Παμπλο ή επιχειρησει να περασει τετοια γραμμη θα βρε τον ΛΑΟ του ΠΑΟΚ απεναντι του,καταλαβατε αλητες ρουφιανοι δημοσιοκαφροι?
ΠΑΜΠΛΟ ΓΚΑΡΣΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΟΚ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ...
Respect...
- Kolokotronis_4
- Δημοσιεύσεις: 4365
- Εγγραφή: Δευ 06 Οκτ 2008, 22:50
- Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, Ασπρόμαυρη πόλη
- Επικοινωνία:
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
π@υτανίτσες της έρα γιατί δεν έρχεστε για ένα καφεδάκι με τον Κομαντάντε Πάμπλο εδώ πάνω στην Θεσσαλονίκη?
να τον γνωρίσετε και από την καλή.
μην φοβάστε ρε χαμούρες, ....λίγο το σκάλπ θα σας το σουλουπώσει, τίποτα ιδιαίτερο!
δημοσιογραφάκια της πλάκας, παπαγαλάκια του χανουμιού και του ποκ.
μπορείτε να πάρετε και δείγμα DNA από τα @@χίδια του Παύλου..εντελώς δωρεάν
να τον γνωρίσετε και από την καλή.
μην φοβάστε ρε χαμούρες, ....λίγο το σκάλπ θα σας το σουλουπώσει, τίποτα ιδιαίτερο!

δημοσιογραφάκια της πλάκας, παπαγαλάκια του χανουμιού και του ποκ.
μπορείτε να πάρετε και δείγμα DNA από τα @@χίδια του Παύλου..εντελώς δωρεάν

Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Εγώ λέω να ξεκινήσει από τον Ζαχαριάδη τον Γιώργο και μετά να ασχοληθεί με τους άλλους...
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Απορω πως λενε μερικοι οτι ο PABLO μας κρεμασε στο επομενο κρισιμο ματς. Αν δηλαδη μετα την κοκκινη που ΔΕΝ ηταν δεν γαμουσε οτι εβρισκε μπροστα του παλι δε θα ελειπε με βαζελο?? Ο ΑΡΧΗΓΟΣ λειπει στο επομενο ματς επειδη ο πουτανας γιος ο διαιτητης τον απεβαλλε χωρις λογο ( στο τζαρζαρισμα με το πουστρακι)
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Συγνώμη, αλλά πέρυσι και φέτος ο ΠΑΟΚ (και) σε αυτόν μια χαρά στηρίχτηκε.ΑποστόληςΑ έγραψε:Μεγάλος παίκτης, αλλά όσο δεν μπορεί να επιβληθεί στις αδυναμίες του δεν μπορεί μια ομάδα να στηριχθεί επάνω του.
Κι ας είναι 30 φεύγα.
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Το ποινικό του μητρώο είναι μαύρο. Κατάμαυρο. Παραπέμπει σε ένα κατακάθι της κοινωνίας. Σε ένα αυτοκαταστροφικό ρεμάλι, που νομίζει ότι μπορεί να κάνει ότι του καπνίσει. Σε ένα ψευτοεπαναστάτη που το μόνο που έκανε είναι να χειροδικεί, όταν το μάτι του γύριζε ανάποδα. Κι αυτό το μάτι, γύριζε συχνά το άτιμο. Οι ορκισμένοι φίλοι του ακόμα και σήμερα τον αποκαλούν «βασιλιά». Οι εχθροί του δεν θέλουν να τον βλέπουν ούτε ζωγραφιστό. Ο ίδιος δήλωνε με περίσσιο θράσος ένας βαριεστημένος καλλιτέχνης που απλά έκανε το κέφι του.
Δεν έκανε και λίγα. Κάποτε στα καλά καθούμενα προσγείωσε την γροθιά του με όλη του την δύναμη στο πρόσωπο του τερματοφύλακα της ομάδας του. Σε ένα άλλο ματς, όταν είδε την ταμπέλα της αλλαγής του, έσκισε την φανέλα του, έφυγε από το γήπεδο και εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Αποφάσισε να αυτοεξοριστεί λέγοντας ότι σιχαίνεται όλους τους συμπατριώτες του, τον δε ομοσπονδιακό προπονητή της χώρας του, τον αποκάλεσε «κουβά με σκ...α». Στην νέα του πατρίδα, έφτυσε εν ψυχρώ ένα οπαδό που τόλμησε να τον αποδοκιμάσει, ενώ μερικά χρόνια αργότερα, με μία κίνηση που θα ζήλευε και ο Τσάκι Τσαν, προσγείωσε τις τάπες του στο στήθος ενός οπαδού που τον έβριζε. Τιμωρήθηκε με ένα χρόνο αποκλεισμό και λίγο αργότερα αποσύρθηκε γιατί πολύ απλά... δεν έκανε άλλο κέφι. Αυτός ήταν ο Ερίκ Καντονά. Μία μισότρελη ιδιοφυΐα, που δεν μπορεί να την ερμηνεύσεις με την κοινή λογική. Ο,τι ακραίο ή παράνομο (με βάση το αθλητικό δίκαιο πάντα) έκανε, το πλήρωσε. Αν έμπαινε σε καλούπια δεν θα ήταν ποτέ ο Ερίκ Καντονά.
Ξέρω ότι η σύγκριση θα κάνει πολλούς να εξοργιστούν. Ναι, ο Πάμπλο Γκαρσία δεν μπορεί να μπει στην ίδια ζυγαριά με τον Γάλλο σε ότι αφορά την καλλιτεχνική τους φύση. Αποτελεί όμως, μία αντίστοιχα ανεξερεύνητη ψυχολογική άβυσσο. Στην Θεσσαλονίκη η φιγούρα του έχει εκτοπίσει την φιγούρα του Τσε στα επαναστατικά μπλουζάκια της ασπρόμαυρης νεολαίας. Η λέξη «Revolution» ταυτίστηκε με το πρόσωπο του. Δεν το ζήτησε ποτέ, ούτε το προσπάθησε. Δεν κάνει το παραμικρό για να το υποστηρίξει. Αυτός δηλώνει απλά ένας περήφανος πολεμιστής, που ζει σε μία φάρμα έξω από την πόλη ήσυχα μαζί με την οικογένεια του και ο οποίος όταν ξεκόψει από το επάγγελμα του, που το βλέπει σαν μία καθημερινή μάχη επιβίωσης, θα αποσυρθεί σιωπηλά σε κάποιο βουνό για να κυνηγήσει θηράματα με τόξα και βέλη, όπως έκαναν οι αρχαίοι του πρόγονοι. Οταν βγει για καμιά τσάρκα στην πόλη, κυκλοφορεί με καπέλο για καμουφλάζ. Δεν ξέρει από τρόπους, ούτε από political correct συμπεριφορές: «Η μόνη γλώσσα που μιλάω είναι η γλώσσα της ψυχής μου. Μόνο αυτήν μιλάω», είχε πει σε μία από τις ελάχιστες καταθέσεις ψυχής στο ραδιόφωνο. Στην Ουρουγουάη τον αποκαλούν «el cannario» (ο επαρχιώτης) γιατί δεν μεγάλωσε στα σαλόνια, αλλά στους δρόμους. Εκεί μαθαίνεις αλλιώτικα τα γράμματα.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ορκίζονται ότι είναι «ψυχούλα». Είναι δεκάδες οι περιπτώσεις που έτρεξε εντελώς ανώνυμα σε προσωπικά δράματα, σε νοσοκομεία, σε ιδρύματα, ακόμα και σε σπίτια. Αν τον πιάσεις στον φιλότιμο, θα τον... ξεβρακώσεις. Κι όμως είναι ο ίδιος που στο γήπεδο γίνεται αθυρόστομος, οξύθυμος, αντισυμβατικός, τρελός αν νιώσει ότι πειράζουν μία τρίχα από αυτόν ή από την ομάδα του. Είναι αυτός που θολώνει και χειροδικεί αν νιώσει ότι αδικείται. Πάνω από όλα όμως, είναι αυθεντικός.
Αν το ψυχογράφημα ήταν σαν το καρδιογράφημα και κατέγραφε τα 90 (και βάλε λεπτά) του Πάμπλο Γκαρσία, τότε ο γιατρός που θα έπρεπε να βγάλει πόρισμα θα έφευγε κι αυτός για το τρελάδικο.
Στο πρώτο ημίχρονο απέναντι στην ΑΕΚ ο Ουρουγουανός δίνει ρεσιτάλ ψυχραιμίας, σε σημείο αναισθησίας. Ο ΠΑΟΚ έχει δεχθεί ένα γκολ από το πουθενά και στο ασπρόμαυρο πλήρωμα επικρατεί τρικυμία. Το καράβι βουλιάζει αύτανδρο. Ο Γκαρσία όμως μοιάζει να παίζει χωρίς... αίμα. Κόβει, απλώνει υποδειγματικά παιχνίδι, κλέβει μπάλες, φωνάζει, χειρονομεί. Είναι σαν κυματοθραύστης στο κέντρο. Εχει την ψυχραιμία (ή την ιδιοφυΐα) να οσμιστεί ότι κάποιος από το τείχος θα πηδήξει και ισοφαρίζει με ένα υπέροχο φάουλ. Ο πανηγυρισμός αποτελεί σύνθημα για την ανατροπή που ακολουθεί. Για 90 λεπτά παίζει με μυαλό και ωριμότητα. Και ξαφνικα... Ο άνθρωπος που λειτούργησε με απόλυτη ψυχραιμία στα δύσκολα, έχασε το μυαλό του στα εύκολα. Χωρίς λόγο! Χωρίς αφορμή! Γροθιά στον Μίτσελ, μπουνιά στον Ντιόπ, «μπουκέτο» σε όποιον πέρναγε από δίπλα και (λογικά) μπουνιές σε ότι άψυχο βρέθηκε μπροστά του στα αποδυτήρια.
Τιμωρήθηκε με κόκκινη κάρτα. Λογικά θα φάει κι ένα κάρο αγωνιστικές. Μπορεί και να μην ξαναπαίξει στον ΠΑΟΚ. Μπορεί αύριο μεθαύριο να τα βροντήξει και να φύγει από την Ελλάδα. Ο Πάμπλο Γκαρσία σχεδόν πάντα πληρώνει τα λάθη και τα... πάθη του με τιμωρίες. Για μερικούς θα μείνει για πάντα στην ιστορία ως ένας αλήτης των γηπέδων. Για άλλους θα είναι ένας παικταράς που έφτασε να παίζει ενδεκαδάτος στην Ρεάλ του Μπέκαμ και ο οποίος αδίκησε τον εαυτό του. Για κάποιους θα είναι το σύμβολο της άρνησης στην υποταγή, ο επαναστάτης, ο αντισυμβατικός. Αβυσσος η ψυχή του Πάμπλο. Οπως κι ο Ερίκ Καντονά δεν είναι ένας απλός συνηθισμένος ποδοσφαιριστής. Αν έμπαινε σε καλούπια και λειτουργούσε με την κοινή λογική δεν θα ήταν ο Πάμπλο Γκαρσία...
http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=52947&autid=32
Δεν έκανε και λίγα. Κάποτε στα καλά καθούμενα προσγείωσε την γροθιά του με όλη του την δύναμη στο πρόσωπο του τερματοφύλακα της ομάδας του. Σε ένα άλλο ματς, όταν είδε την ταμπέλα της αλλαγής του, έσκισε την φανέλα του, έφυγε από το γήπεδο και εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Αποφάσισε να αυτοεξοριστεί λέγοντας ότι σιχαίνεται όλους τους συμπατριώτες του, τον δε ομοσπονδιακό προπονητή της χώρας του, τον αποκάλεσε «κουβά με σκ...α». Στην νέα του πατρίδα, έφτυσε εν ψυχρώ ένα οπαδό που τόλμησε να τον αποδοκιμάσει, ενώ μερικά χρόνια αργότερα, με μία κίνηση που θα ζήλευε και ο Τσάκι Τσαν, προσγείωσε τις τάπες του στο στήθος ενός οπαδού που τον έβριζε. Τιμωρήθηκε με ένα χρόνο αποκλεισμό και λίγο αργότερα αποσύρθηκε γιατί πολύ απλά... δεν έκανε άλλο κέφι. Αυτός ήταν ο Ερίκ Καντονά. Μία μισότρελη ιδιοφυΐα, που δεν μπορεί να την ερμηνεύσεις με την κοινή λογική. Ο,τι ακραίο ή παράνομο (με βάση το αθλητικό δίκαιο πάντα) έκανε, το πλήρωσε. Αν έμπαινε σε καλούπια δεν θα ήταν ποτέ ο Ερίκ Καντονά.
Ξέρω ότι η σύγκριση θα κάνει πολλούς να εξοργιστούν. Ναι, ο Πάμπλο Γκαρσία δεν μπορεί να μπει στην ίδια ζυγαριά με τον Γάλλο σε ότι αφορά την καλλιτεχνική τους φύση. Αποτελεί όμως, μία αντίστοιχα ανεξερεύνητη ψυχολογική άβυσσο. Στην Θεσσαλονίκη η φιγούρα του έχει εκτοπίσει την φιγούρα του Τσε στα επαναστατικά μπλουζάκια της ασπρόμαυρης νεολαίας. Η λέξη «Revolution» ταυτίστηκε με το πρόσωπο του. Δεν το ζήτησε ποτέ, ούτε το προσπάθησε. Δεν κάνει το παραμικρό για να το υποστηρίξει. Αυτός δηλώνει απλά ένας περήφανος πολεμιστής, που ζει σε μία φάρμα έξω από την πόλη ήσυχα μαζί με την οικογένεια του και ο οποίος όταν ξεκόψει από το επάγγελμα του, που το βλέπει σαν μία καθημερινή μάχη επιβίωσης, θα αποσυρθεί σιωπηλά σε κάποιο βουνό για να κυνηγήσει θηράματα με τόξα και βέλη, όπως έκαναν οι αρχαίοι του πρόγονοι. Οταν βγει για καμιά τσάρκα στην πόλη, κυκλοφορεί με καπέλο για καμουφλάζ. Δεν ξέρει από τρόπους, ούτε από political correct συμπεριφορές: «Η μόνη γλώσσα που μιλάω είναι η γλώσσα της ψυχής μου. Μόνο αυτήν μιλάω», είχε πει σε μία από τις ελάχιστες καταθέσεις ψυχής στο ραδιόφωνο. Στην Ουρουγουάη τον αποκαλούν «el cannario» (ο επαρχιώτης) γιατί δεν μεγάλωσε στα σαλόνια, αλλά στους δρόμους. Εκεί μαθαίνεις αλλιώτικα τα γράμματα.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ορκίζονται ότι είναι «ψυχούλα». Είναι δεκάδες οι περιπτώσεις που έτρεξε εντελώς ανώνυμα σε προσωπικά δράματα, σε νοσοκομεία, σε ιδρύματα, ακόμα και σε σπίτια. Αν τον πιάσεις στον φιλότιμο, θα τον... ξεβρακώσεις. Κι όμως είναι ο ίδιος που στο γήπεδο γίνεται αθυρόστομος, οξύθυμος, αντισυμβατικός, τρελός αν νιώσει ότι πειράζουν μία τρίχα από αυτόν ή από την ομάδα του. Είναι αυτός που θολώνει και χειροδικεί αν νιώσει ότι αδικείται. Πάνω από όλα όμως, είναι αυθεντικός.
Αν το ψυχογράφημα ήταν σαν το καρδιογράφημα και κατέγραφε τα 90 (και βάλε λεπτά) του Πάμπλο Γκαρσία, τότε ο γιατρός που θα έπρεπε να βγάλει πόρισμα θα έφευγε κι αυτός για το τρελάδικο.
Στο πρώτο ημίχρονο απέναντι στην ΑΕΚ ο Ουρουγουανός δίνει ρεσιτάλ ψυχραιμίας, σε σημείο αναισθησίας. Ο ΠΑΟΚ έχει δεχθεί ένα γκολ από το πουθενά και στο ασπρόμαυρο πλήρωμα επικρατεί τρικυμία. Το καράβι βουλιάζει αύτανδρο. Ο Γκαρσία όμως μοιάζει να παίζει χωρίς... αίμα. Κόβει, απλώνει υποδειγματικά παιχνίδι, κλέβει μπάλες, φωνάζει, χειρονομεί. Είναι σαν κυματοθραύστης στο κέντρο. Εχει την ψυχραιμία (ή την ιδιοφυΐα) να οσμιστεί ότι κάποιος από το τείχος θα πηδήξει και ισοφαρίζει με ένα υπέροχο φάουλ. Ο πανηγυρισμός αποτελεί σύνθημα για την ανατροπή που ακολουθεί. Για 90 λεπτά παίζει με μυαλό και ωριμότητα. Και ξαφνικα... Ο άνθρωπος που λειτούργησε με απόλυτη ψυχραιμία στα δύσκολα, έχασε το μυαλό του στα εύκολα. Χωρίς λόγο! Χωρίς αφορμή! Γροθιά στον Μίτσελ, μπουνιά στον Ντιόπ, «μπουκέτο» σε όποιον πέρναγε από δίπλα και (λογικά) μπουνιές σε ότι άψυχο βρέθηκε μπροστά του στα αποδυτήρια.
Τιμωρήθηκε με κόκκινη κάρτα. Λογικά θα φάει κι ένα κάρο αγωνιστικές. Μπορεί και να μην ξαναπαίξει στον ΠΑΟΚ. Μπορεί αύριο μεθαύριο να τα βροντήξει και να φύγει από την Ελλάδα. Ο Πάμπλο Γκαρσία σχεδόν πάντα πληρώνει τα λάθη και τα... πάθη του με τιμωρίες. Για μερικούς θα μείνει για πάντα στην ιστορία ως ένας αλήτης των γηπέδων. Για άλλους θα είναι ένας παικταράς που έφτασε να παίζει ενδεκαδάτος στην Ρεάλ του Μπέκαμ και ο οποίος αδίκησε τον εαυτό του. Για κάποιους θα είναι το σύμβολο της άρνησης στην υποταγή, ο επαναστάτης, ο αντισυμβατικός. Αβυσσος η ψυχή του Πάμπλο. Οπως κι ο Ερίκ Καντονά δεν είναι ένας απλός συνηθισμένος ποδοσφαιριστής. Αν έμπαινε σε καλούπια και λειτουργούσε με την κοινή λογική δεν θα ήταν ο Πάμπλο Γκαρσία...
http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=52947&autid=32
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
O Pablo, μαζί με τις άλλες μεγάλες προσωπικότητες της ομάδας, διέσωσε την ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΗ ομάδα του ΠΑΟΚ ολόκληρη τη φετινή χρονιά.memts έγραψε:Απορω πως λενε μερικοι οτι ο PABLO μας κρεμασε στο επομενο κρισιμο ματς. [...]
Pablo Gabriel García Pérez, més que un jugador
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Ο ΠΑΜΠΛΟ ειναι αυτος και γιαυτο ειναι ΠΑΜΠΛΟ , γιαυτο παιζει στην μονη ελληνικη ομαδα που θα επρεπε να παιζει.
Δεν πευτει σαν τις αδερφες, δεν μασαει, και οταν ξεφεύγει τον αγαπάμε και γιαυτο.Τα λεει σταρατα για τους διαιτητές και το πρωταθλημα και τους φλορους της αθηνας και αυτο αντι να σας ποναει καποιους θα επρεπε να σας φτιάχνει.
Αυτος ειναι και σε οποιον αρεσει.
Δεν ειμαι υπερ της προσωπολατρίας αλλα ο ΠΑΜΛΠΟ ειναι απο τις σπανιες περιπτωσεις παικτων που ξερουμε ολοι καλα οτι θα μηλανε και σε 50 χρονια τα ΠΑΟΚΙΑ οτι τον ειχαμε στην ομαδα.
Δεν πευτει σαν τις αδερφες, δεν μασαει, και οταν ξεφεύγει τον αγαπάμε και γιαυτο.Τα λεει σταρατα για τους διαιτητές και το πρωταθλημα και τους φλορους της αθηνας και αυτο αντι να σας ποναει καποιους θα επρεπε να σας φτιάχνει.
Αυτος ειναι και σε οποιον αρεσει.
Δεν ειμαι υπερ της προσωπολατρίας αλλα ο ΠΑΜΛΠΟ ειναι απο τις σπανιες περιπτωσεις παικτων που ξερουμε ολοι καλα οτι θα μηλανε και σε 50 χρονια τα ΠΑΟΚΙΑ οτι τον ειχαμε στην ομαδα.
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
Στα @@ μας γράφουμε όσους τον κράζουν. Απλά θα τον ήθελαν στις αδερφίστικες ομάδες τους.
Re: 5. Pablo Gabriel García Pérez
ρε παιδια ειναι απλα τα πραγματα οταν τον κραζουν οι γαβροβαζελοι και αεκτσηδες ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΟΥΣ ΕΝΩΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ.......