
Διπλό να ξεμπερδεύουμε σε ένα γήπεδο που μόνο έδρα δεν το λες και παρόλα αυτά εντός του η ομάδα έχει ανεξήγητα κακή παράδοση. Κάτι ακυρωθέντα γκολ του Μπακαγιόκο, κάτι ανόητα χέρια του Βιτόλο και η ομάδα έχει να κερδίσει εκεί από ένα 2-3 το 1997 ή 1998. Θα μου πεις βέβαια Ηρακλής είσαι και σε τρέφει και σένα το μίσος για τον ΠΑΟΚ, νταξ ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος και ποντάρεις στον ισχυρό γείτονα και την παράδοση για να συσπειρωθείς και μπλα μπλα μπλα και αυτονομία και ξερωγώ. Φέτος όμως κάτι μου λέει ότι θα το πάρουμε το παιχνιδάκι. Οι συνθήκες είναι ιδανικές: καμία προσδοκία απ' την ομάδα, οικονομικά προβλήματα, γκρίνια, μίρλα και διχόνοια. Κάπως έτσι πήραμε δυο κύπελλα θυμίζω.