Σιγά σιγά αρχίζω να ξαναβρίσκω τα κείμενα από τα ποστ που χάθηκαν με την αλλαγή του server... αρχή με ένα ποστ που αναφέρεται στις συμπτώσεις που προηγήθηκαν του τραγικού θανάτου του Παναγιώτη Κατσούρη...________________
Είναι καιρός τώρα που ήθελα να γράψω για μια τραγική ιστορία, ένα από αυτά τα παράξενα παιχνίδια που παίζει η μοίρα και που άλλες φορές οδηγούν σε ευτυχισμένες στιγμές και άλλες φορές σε δράματα…
Είναι τέλη Γενάρη του 1998, λίγους μόνο μήνες μετά τη μεγάλη πορεία στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και τον αποκλεισμό της Άρσεναλ, αλλά τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα του μεγαλομετόχου Μπατατούδη έχουν αρχίσει να φαίνονται... Από μέρες κυκλοφορεί σαν φήμη η μεταγραφή του αρχηγού μας Θοδωρή Ζαγοράκη στην αγγλική Λέστερ, αλλά στις 29 του μήνα οριστικοποιείται… Την ίδια μέρα, ο ΠΑΟΚ κερδίζει τον Ιωνικό με 2-1 στη Νίκαια και προκρίνεται στην προημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας, αλλά το ενδιαφέρον όλων στρέφεται στην είδηση ότι ο αρχηγός μας μετακομίζει στην Αγγλία. Ο ίδιος ο Μπατατούδης δεν υπογράφει το fax της αποδοχής της προσφοράς της Λέστερ: το κάνει ο αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Πέτρος Καλαφάτης και καλεί τους άγγλους για την ολοκλήρωση της μεταγραφής…
Με την παραχώρηση του Ζαγοράκη διαφώνησαν οι παλαίμαχοι που τότε πλαισίωναν την ΠΑΕ (Κούλης Αποστολίδης, Ορφανός και Κερμανίδης). Ο προπονητής Άγγελος Αναστασιάδης όταν ρωτήθηκε από τη διοίκηση για το θέμα απαντά: «Δεν μπορώ να σας απαγορεύσω να τον δώσετε, αν αυτό θα λύσει το πρόβλημα. Θέλω όμως αντικαταστάτη ισάξιο ή και καλύτερο»…
Ο αντικαταστάτης βρίσκεται στο πρόσωπο ενός νεαρού ελπιδοφόρου δεξιού ακραίου, του Βασίλη Λάκη, που αγωνίζεται στον Παναιτωλικό. Ο πρόεδρος της ομάδας του Πύργου, εκτός από χρήματα, ζητά ως ανταλλάγματα τον Περουβιανό Πάολο Κομίγκεζ και τον νεαρό Παναγιώτη Κατσούρη. Η μεταγραφή θεωρείται κλεισμένη…
Εν τω μεταξύ, την 1η Φεβρουαρίου, ο ΠΑΟΚ έρχεται ισόπαλος με την Ξάνθη 2-2 εκτός έδρας, σε αυτό που έμελλε να είναι το αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του Ζαγοράκη στην ομάδα, έστω και προσωρινά. Στο τέλος του ματς αποθεώνεται και παραδίδει τη φανέλα του στους εκδρομείς οπαδούς της ομάδας.
Η μεταγραφή του Λάκη δεν λέει να ολοκληρωθεί, καθώς ο Κατσούρης δεν δέχεται να φύγει από τον αγαπημένη του ομάδα. Πιστεύει ακράδαντα ότι ολοκληρώνοντας τη στρατιωτική του θητεία θα καταφέρει να καθιερωθεί στον ΠΑΟΚ – παράλληλα συμμετέχει κανονικά στην αποστολή της ομάδας για το εκτός έδρας ματς με την Καλαμάτα στις 8/2/1998...
Ο Λάκης, καθ’οδόν προς Αθήνα, για να συναντήσει τον Μπατατούδη και να συζητήσουν για τη μεταγραφή, εμπλέκεται σε ένα τροχαίο ατύχημα, χωρίς ευτυχώς συνέπειες. Λίγες μέρες μετά δεν θα συμβεί το ίδιο για τον Παναγιώτη Κατσούρη… Το τραγικό δυστύχημα της Θέρμης, μια μέρα μετά το ματς της Καλαμάτας, θα κόψει άδικα το νήμα της ζωής του, σε ηλικία μόλις 22 ετών…
Λίγες μέρες μετά, αντίπαλος του ΠΑΟΚ τίθεται και πάλι η Ξάνθη, αυτή τη φορά για το Κύπελλο, σε ένα ματς που ράγισαν και τα τσιμέντα, όπως έγραψαν οι εφημερίδες της εποχής… Τις λέξεις «Αντίο Παναγιώτη» σχημάτιζαν τα λουλούδια πάνω στο ταρτάν, δίπλα στο δικέφαλο αετό. Κανένα πανώ δεν είχε αναρτηθεί στο γήπεδο, παρά μόνο στεφάνια και ανθοδέσμες. Μετά το ματς, όλοι οι παίκτες αφήνουν τις φανέλες τους μπροστά στην εικόνα του παληκαριού, και την επόμενη μέρα, χιλιάδες λαού τον αποχαιρετούν για πάντα…
Η μεταγραφή του Βασίλη Λάκη έμελλε να ολοκληρωθεί δέκα σχεδόν χρόνια αργότερα. Τώρα πια, ο Μπατατούδης μας είχε αφήσει για άλλες πολιτείες, πρόεδρος ήταν ο Θόδωρος και ο μόνος που έλειπε ήταν ο Κατσούρης…
Έλειπε έγραψα; Συγνώμη ρε παιδιά, λάθος… Γιατί ο Παναγιώτης Κατσούρης θα είναι πάντα παρών στην Τούμπα – στην πραγματικότητα δεν έφυγε ποτέ…
