Καλό αυτό. Ή κακό, μένει να φανεί.
Αν ισχύει και στην προπονητική ότι η εξειδίκευση αυξάνει την παραγωγικότητα, τότε το επιτελείο θα κάνει πολύ καλή δουλειά. Υποθέτω ότι έτσι λειτουργούν και πολλοί μεγάλοι προπονητές, δεν μπορώ να φανταστώ πχ το Μουρίνιο να λέει στους παίχτες του "πάμε παιδιά τετρακέφαλο" ή "θα κάνετε 3 σετάκια προσαγωγούς στα βάρη για αρχή".
Μario Beretta
Re: Μario Beretta
ο Ιταλός κόουτς του "Δικέφαλου" δοκίμασε δύο σχήματα ενδεκάδας. Το πρώτο αποτελούνταν από τους Κρέσιτς, Σνάουτσνερ (δεξιός οπισθοφύλακας), Πετρίσεβιτς (αριστερός οπισθοφύλακας), Σαβίνι, Μπαλάφας (κεντρικό αμυντικό δίδυμο), Γκαρσία, Φωτάκης (το δίδυμο των αμυντικών μέσων), Βιεϊρίνια (δεξιά στο κέντρο), Μίλιεβιτς (αριστερά στο κέντρο), Ίβιτς (πίσω από τον σέντερ φορ) και Παπάζογλου (σέντερ φορ). Το σύστημα σε αυτή την περίπτωση ήταν το 4-4-1-1.
Το άλλο σχήμα ενδεκάδας του Μπερέτα αποτελούνταν από τους εξής: Γλύκο (τερματοφύλακας -κατά διαστήματα έπαιζε και ο Κουτζιαβασίλης), Σκέμπη (δεξιός οπισθοφύλακας), Γεωργίου (αριστερός οπισθοφύλακας), Τσιρίλο, Ζουέλα (κεντρικό αμυντικό δίδυμο), Σορλέν, Βιτόλο (το δίδυμο των αμυντικών μέσων), Αθανασιάδης (δεξιά στο κέντρο), Κουτσιανικούλης (αριστερά στο κέντρο), Μουσλίμοβιτς, Φιλομένο (δίδυμο στην επίθεση). Το σύστημα σε αυτή την περίπτωση ήταν ένα "καθαρό" 4-4-2.
http://olapaok.gr/podosfairo/proetoimas ... 99210.html
Το άλλο σχήμα ενδεκάδας του Μπερέτα αποτελούνταν από τους εξής: Γλύκο (τερματοφύλακας -κατά διαστήματα έπαιζε και ο Κουτζιαβασίλης), Σκέμπη (δεξιός οπισθοφύλακας), Γεωργίου (αριστερός οπισθοφύλακας), Τσιρίλο, Ζουέλα (κεντρικό αμυντικό δίδυμο), Σορλέν, Βιτόλο (το δίδυμο των αμυντικών μέσων), Αθανασιάδης (δεξιά στο κέντρο), Κουτσιανικούλης (αριστερά στο κέντρο), Μουσλίμοβιτς, Φιλομένο (δίδυμο στην επίθεση). Το σύστημα σε αυτή την περίπτωση ήταν ένα "καθαρό" 4-4-2.
http://olapaok.gr/podosfairo/proetoimas ... 99210.html
Re: Μario Beretta
Δεν ξέρω τι θα γίνει στα επόμενα φιλικά, αλλά δείχνει ο Ιταλός να μην έχει κολλήματα και να θέλει να δώσει σε όλους μια ευκαιρία....Ποιός θα την αρπάξει θα φανεί στην πορεία...Ο Κλάους φαίνεται πιο έτοιμος, αλλά περιμένω Γεωργίου και Μίλιεβιτς να τα δώσουν όλα....
Re: Μario Beretta
Ψηλά η άμυνα, επιθετικοί αυτοματισμοί και το καμουφλαρισμένο 4-2-3-1
11 Ιουλ 2010 02:16, Από Σταύρος Κόλκας
Είναι αλήθεια πως η μετά Σάντος εποχή θα ήταν πολύ δύσκολη για όποιον κι αν επέλεγε ο ΠΑΟΚ να τον αντικαταστήσει, όμως ο Μάριο Μπερέτα φαίνεται να είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή τη κατάσταση.
Ο 51χρονός τεχνικός του ΠΑΟΚ, παρατηρείται από το PAOK24 όσο βρισκόμαστε στη Γερμανία και δείχνει ως άνθρωπος αρκετά κατασταλαγμένος και σοβαρός. Στοιχεία που αποτελούν τη βάση μίας καριέρας υψηλού επιπέδου στο ποδόσφαιρο.
Ο Μπερέτα δείχνει κατασταλαγμένος κι ως προπονητής του ΠΑΟΚ. Είναι ξεκάθαρο τι του άρεσε και τι δεν του άρεσε στην ομάδα.
Είναι αστείο να αναλύσουμε τον ΠΑΟΚ του πρώτου φιλικού, αφού ο αντίπαλος ήταν κάτι σαν αυτούς που κουβαλούσαν οι Χάρλεμς για να κάνουν τους αντιπάλους τους.
Όμως από αυτά που δουλεύει ο Ιταλός στη προπόνηση, είναι απλό να κατανοήσεις τι θέλει.
1. Να μειώσει τις αποστάσεις μεταξύ των γραμμών, ανεβάζοντας την άμυνα πιο ψηλά. Στοιχείο που θα απομακρύνει το ενδεχόμενο λάθους της αμυντικής τετράδας η οποία μακριά από τον Κώστα Χαλκιά, αν μάθει να παίζει έτσι όπως θέλει ο Μπερέτα, δύσκολα θα κινδυνεύει – όπως παλαιότερα – αλλά ταυτόχρονα θα βελτιωθεί στο τρανσίσιον γκέιμ, δηλαδή τη μεταφορά της μπάλας προς την αντίπαλη περιοχή και την αντίδραση του συνόλου μόλις ο αντίπαλος αποκτά την κατοχή.
2. Πολύ δουλειά γίνεται στους επιθετικούς αυτοματισμούς, αφού η είσοδος του Σαλπιγγίδη, η ενεργοποίηση του Φιλομένο, η άνοδος του Παπάζογλου, η παρουσία του πολυεργαείου Βιεϊρίνια και ο έστω και ασταθής Μουσλίμοβιτς, είναι παίκτες που ο Ιταλός θέλει να εκμεταλλευτεί. Αν προσθέσουμε σε αυτούς και τον Κουτσιανικούλη ο οποίος φαίνεται να δουλεύει με μεγαλύτερο βαθμό συγκέντρωσης και κλειστά αυτιά, ο ΠΑΟΚ μπορεί μέσα από συγκεκριμένες ασκήσεις, αυτές που βλέπουμε συνεχώς στις προπονήσεις, να βγάλει φάσεις που αδυνατούσε στο παρελθόν.
Αν εξαιρεθούν αυτά τα δύο στοιχεία που ο Μπερέτα προσπαθεί να δουλέψει – μείωση αποστάσεων μεταξύ των γραμμών και επιθετικούς αυτοματισμούς – τα υπόλοιπα έχουν δουλευτεί και με το παραπάνω. Η αλληλοκάλυψη, το πρέσινγκ, το ομαδικό πνεύμα, το πνεύμα νικητή, δουλεύτηκαν και με το παραπάνω στη εποχή Σάντος. Τα δύο αυτά στοιχεία, είναι αυτά που δεν πρόλαβε ή δεν ήθελε να προσθέσει ακόμη, ο Πορτογάλος τεχνικός.
Ο Σάλπι στα δεξιά
Από την πρώτη προπόνηση που ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης ακούμπησε μπάλα, φάνηκε η διάθεση του Μάριο Μπερέτα να τον χρησιμοποιήσει στα δεξιά.
Η αδυναμία του ΠΑΟΚ να αποκτήσει αριστερό χαφ εξτρέμ, δένει τα χέρια του Μπερέτα, ο οποίος δεν θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει τον Σάλπι στη κορυφή της επίθεσης, θέση για την οποία αποκτήθηκε άλλωστε λόγω της έλλειψης του εύκολου γκολ.
Στην άσκηση που έγινε με τον Σαλπιγγίδη παρόντα, υπήρχαν οι δύο κόφτες – Βιτόλο, Γκαρσία – ο Σάλπι στα δεξιά, ο Μίλιεβιτς στ αριστερά και οι Ίβιτς – Μουσλίμοβιτε σε ρόλο επιτελικού και επιθετικού αντίστοιχα.
Αν δεν υπάρξουν τραυματισμοί και στη θέση του νεαρού Μίλιεβιτς τοποθετήσουμε τον Βιεϊρίνια, αυτή θα είναι η ομάδα των πρώτων επίσημων αγώνων από τη μέση και μπροστά.
Ο μύθος του 4-4-2
Τα συστήματα είναι για την ώρα της σέντρας και μετά αλλάζουν όλα, όμως αφού είναι μία πολύ ωραία και μιντιακή κουβέντα, καλό θα ήταν να δούμε και τι πραγματικά παίζει ο ΠΑΟΚ.
Η τετράδα στην άμυνα, είναι κάτι το οποίο δεν αλλάζει ποτέ, παρότι στην Ιταλία τελευταία έχουν επιστρέψει στους τρεις στην άμυνα. Ο Μπερέτα δεν άλλαξε.
Στη μεσαία γραμμή, όλοι θεωρούν πως υπάρχει τετράδα στην ευθεία, αλλά επί της ουσίας οι δύο ακραίοι χαφ που προορίζονται για βασικοί, είναι εξτρέμ.
Επίσης, ο ένας εκ των δύο φορ, είναι επιτελικός μέσος.
Με αυτά τα χαρακτηριστικά, ο ΠΑΟΚ θα παίξει το αγαπημένο του 4-2-3-1 και από εκεί και πέρα όποιος θέλει ας το βαφτίσει όπως επιθυμεί. Θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί ένα 4-2-1-3 ή ένα 4-2-4 αν υπολογίσουμε τον Ίβιτς ως φορ.
Επειδή όμως τα καθήκοντα σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά συνθέτουν την παρουσία του παίκτη μέσα στο γήπεδο, αυτό που ο ΠΑΟΚ μάλλον θα παίξει στα πρώτα παιχνίδια, είναι το παραδοσιακό του 4-2-3-1. Απλά αυτή τη φορά θα έχει κανονικούς χαφ – εξτρέμ, αλλά θα χάσει τη δημιουργικότητά του στα ακραία μπακ.
11 Ιουλ 2010 02:16, Από Σταύρος Κόλκας
Είναι αλήθεια πως η μετά Σάντος εποχή θα ήταν πολύ δύσκολη για όποιον κι αν επέλεγε ο ΠΑΟΚ να τον αντικαταστήσει, όμως ο Μάριο Μπερέτα φαίνεται να είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή τη κατάσταση.
Ο 51χρονός τεχνικός του ΠΑΟΚ, παρατηρείται από το PAOK24 όσο βρισκόμαστε στη Γερμανία και δείχνει ως άνθρωπος αρκετά κατασταλαγμένος και σοβαρός. Στοιχεία που αποτελούν τη βάση μίας καριέρας υψηλού επιπέδου στο ποδόσφαιρο.
Ο Μπερέτα δείχνει κατασταλαγμένος κι ως προπονητής του ΠΑΟΚ. Είναι ξεκάθαρο τι του άρεσε και τι δεν του άρεσε στην ομάδα.
Είναι αστείο να αναλύσουμε τον ΠΑΟΚ του πρώτου φιλικού, αφού ο αντίπαλος ήταν κάτι σαν αυτούς που κουβαλούσαν οι Χάρλεμς για να κάνουν τους αντιπάλους τους.
Όμως από αυτά που δουλεύει ο Ιταλός στη προπόνηση, είναι απλό να κατανοήσεις τι θέλει.
1. Να μειώσει τις αποστάσεις μεταξύ των γραμμών, ανεβάζοντας την άμυνα πιο ψηλά. Στοιχείο που θα απομακρύνει το ενδεχόμενο λάθους της αμυντικής τετράδας η οποία μακριά από τον Κώστα Χαλκιά, αν μάθει να παίζει έτσι όπως θέλει ο Μπερέτα, δύσκολα θα κινδυνεύει – όπως παλαιότερα – αλλά ταυτόχρονα θα βελτιωθεί στο τρανσίσιον γκέιμ, δηλαδή τη μεταφορά της μπάλας προς την αντίπαλη περιοχή και την αντίδραση του συνόλου μόλις ο αντίπαλος αποκτά την κατοχή.
2. Πολύ δουλειά γίνεται στους επιθετικούς αυτοματισμούς, αφού η είσοδος του Σαλπιγγίδη, η ενεργοποίηση του Φιλομένο, η άνοδος του Παπάζογλου, η παρουσία του πολυεργαείου Βιεϊρίνια και ο έστω και ασταθής Μουσλίμοβιτς, είναι παίκτες που ο Ιταλός θέλει να εκμεταλλευτεί. Αν προσθέσουμε σε αυτούς και τον Κουτσιανικούλη ο οποίος φαίνεται να δουλεύει με μεγαλύτερο βαθμό συγκέντρωσης και κλειστά αυτιά, ο ΠΑΟΚ μπορεί μέσα από συγκεκριμένες ασκήσεις, αυτές που βλέπουμε συνεχώς στις προπονήσεις, να βγάλει φάσεις που αδυνατούσε στο παρελθόν.
Αν εξαιρεθούν αυτά τα δύο στοιχεία που ο Μπερέτα προσπαθεί να δουλέψει – μείωση αποστάσεων μεταξύ των γραμμών και επιθετικούς αυτοματισμούς – τα υπόλοιπα έχουν δουλευτεί και με το παραπάνω. Η αλληλοκάλυψη, το πρέσινγκ, το ομαδικό πνεύμα, το πνεύμα νικητή, δουλεύτηκαν και με το παραπάνω στη εποχή Σάντος. Τα δύο αυτά στοιχεία, είναι αυτά που δεν πρόλαβε ή δεν ήθελε να προσθέσει ακόμη, ο Πορτογάλος τεχνικός.
Ο Σάλπι στα δεξιά
Από την πρώτη προπόνηση που ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης ακούμπησε μπάλα, φάνηκε η διάθεση του Μάριο Μπερέτα να τον χρησιμοποιήσει στα δεξιά.
Η αδυναμία του ΠΑΟΚ να αποκτήσει αριστερό χαφ εξτρέμ, δένει τα χέρια του Μπερέτα, ο οποίος δεν θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει τον Σάλπι στη κορυφή της επίθεσης, θέση για την οποία αποκτήθηκε άλλωστε λόγω της έλλειψης του εύκολου γκολ.
Στην άσκηση που έγινε με τον Σαλπιγγίδη παρόντα, υπήρχαν οι δύο κόφτες – Βιτόλο, Γκαρσία – ο Σάλπι στα δεξιά, ο Μίλιεβιτς στ αριστερά και οι Ίβιτς – Μουσλίμοβιτε σε ρόλο επιτελικού και επιθετικού αντίστοιχα.
Αν δεν υπάρξουν τραυματισμοί και στη θέση του νεαρού Μίλιεβιτς τοποθετήσουμε τον Βιεϊρίνια, αυτή θα είναι η ομάδα των πρώτων επίσημων αγώνων από τη μέση και μπροστά.
Ο μύθος του 4-4-2
Τα συστήματα είναι για την ώρα της σέντρας και μετά αλλάζουν όλα, όμως αφού είναι μία πολύ ωραία και μιντιακή κουβέντα, καλό θα ήταν να δούμε και τι πραγματικά παίζει ο ΠΑΟΚ.
Η τετράδα στην άμυνα, είναι κάτι το οποίο δεν αλλάζει ποτέ, παρότι στην Ιταλία τελευταία έχουν επιστρέψει στους τρεις στην άμυνα. Ο Μπερέτα δεν άλλαξε.
Στη μεσαία γραμμή, όλοι θεωρούν πως υπάρχει τετράδα στην ευθεία, αλλά επί της ουσίας οι δύο ακραίοι χαφ που προορίζονται για βασικοί, είναι εξτρέμ.
Επίσης, ο ένας εκ των δύο φορ, είναι επιτελικός μέσος.
Με αυτά τα χαρακτηριστικά, ο ΠΑΟΚ θα παίξει το αγαπημένο του 4-2-3-1 και από εκεί και πέρα όποιος θέλει ας το βαφτίσει όπως επιθυμεί. Θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί ένα 4-2-1-3 ή ένα 4-2-4 αν υπολογίσουμε τον Ίβιτς ως φορ.
Επειδή όμως τα καθήκοντα σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά συνθέτουν την παρουσία του παίκτη μέσα στο γήπεδο, αυτό που ο ΠΑΟΚ μάλλον θα παίξει στα πρώτα παιχνίδια, είναι το παραδοσιακό του 4-2-3-1. Απλά αυτή τη φορά θα έχει κανονικούς χαφ – εξτρέμ, αλλά θα χάσει τη δημιουργικότητά του στα ακραία μπακ.
Re: Μario Beretta
ποιά ομάδα στην ιταλία παίζει πλέον με 3 στην άμυνα (φρέσκα κουλούρια...)? η Inter, η milan, η fiorentina? 
η τακτική και το σύστημα είναι το Α και το Ω σε κάθε άθλημα. το 4-4-2 ή 4-2-3-1 δεν είναι σχηματισμοί για να τους βλέπουμε από τις κερκίδες και να χειροκροτάμε όπως κάνουνε στις στρατιωτικές παρελάσεις τα αεροπλάνα. ποιές ομάδες στο mundial προχώρησαν? γερμανία? ολλανδία? είδατε να ξεφεύγουν από το σύστημά τους? όσο για την αργεντινή του τιτανοτεράστιου diego (ο οποίος έχει πει το τρομερό: 4-2-3-1, 4-4-2 είναι πίπες, άμα ξέρεις μπάλα, παίζεις μπάλα), kvo έφτασε?? πουθενά. και όσο μεγάλους παίκτες και να έχεις,δώσε μου εμένα ένα Mourinho να σου πω ποιός θα είναι ο τελικός νικητής σε έναν αγώνα...
επίσης, αυτά τα cliche του στυλ, αυτά είναι τα πλεονεκτήματα της ομάδας (αμυντική λειτουργία, αλληλοκαλύψεις, νοοτροπία) τα οποία τα εξασφαλίζουμε αλλά δουλεύουμε στα μειονεκτήματα (επίθεση, μείωση αποστάσεων κλπ.) είναι να χαμε να λέγαμε. αν ήταν έτσι, όλες οι ομαδες θα γίνονταν barcelona...
μου θυμίζουν παίκτες ή προπονητές που ρωτάς αν κάποιος που πήρες είναι καλός και απαντάνε όλοι (είτε είναι ο ζαφειρίου είτε ο baresi) οτι πρόκειται για εξαιρετικό αμυντικό, με νοοτροπία νικητή, δυνατό στο ψηλό παιχνίδι, μαντουμαδόρο κλπ. ε τότε ρε φίλε γιατί παίζει στη θύελλα κατσικά έστω και της γαλλίας???
η τακτική και το σύστημα είναι το Α και το Ω σε κάθε άθλημα. το 4-4-2 ή 4-2-3-1 δεν είναι σχηματισμοί για να τους βλέπουμε από τις κερκίδες και να χειροκροτάμε όπως κάνουνε στις στρατιωτικές παρελάσεις τα αεροπλάνα. ποιές ομάδες στο mundial προχώρησαν? γερμανία? ολλανδία? είδατε να ξεφεύγουν από το σύστημά τους? όσο για την αργεντινή του τιτανοτεράστιου diego (ο οποίος έχει πει το τρομερό: 4-2-3-1, 4-4-2 είναι πίπες, άμα ξέρεις μπάλα, παίζεις μπάλα), kvo έφτασε?? πουθενά. και όσο μεγάλους παίκτες και να έχεις,δώσε μου εμένα ένα Mourinho να σου πω ποιός θα είναι ο τελικός νικητής σε έναν αγώνα...
επίσης, αυτά τα cliche του στυλ, αυτά είναι τα πλεονεκτήματα της ομάδας (αμυντική λειτουργία, αλληλοκαλύψεις, νοοτροπία) τα οποία τα εξασφαλίζουμε αλλά δουλεύουμε στα μειονεκτήματα (επίθεση, μείωση αποστάσεων κλπ.) είναι να χαμε να λέγαμε. αν ήταν έτσι, όλες οι ομαδες θα γίνονταν barcelona...
μου θυμίζουν παίκτες ή προπονητές που ρωτάς αν κάποιος που πήρες είναι καλός και απαντάνε όλοι (είτε είναι ο ζαφειρίου είτε ο baresi) οτι πρόκειται για εξαιρετικό αμυντικό, με νοοτροπία νικητή, δυνατό στο ψηλό παιχνίδι, μαντουμαδόρο κλπ. ε τότε ρε φίλε γιατί παίζει στη θύελλα κατσικά έστω και της γαλλίας???
Re: Μario Beretta
Θα συμφωνήσω με το φίλο palok. Τα πολύ καλά παιχνίδια του ο ΠΑΟΚ τα έκανε πέρισυ όταν εφάρμοσε το σύστημα κατά γράμμα. Τα συστήματα είναι λοιπόν για να εφαρμόζονται και η διάταξη στο χώρο δεν είναι "σούπα"... Το "ψηλά η άμυνα" δεν το πολυκαταλαβαίνω...
Re: Μario Beretta
Παιδιά, καμία ομάδα δεν παίζει μόνη της στο γήπεδο. Σίγουρα τα συστήματα είναι σημαντικά, αλλά παράγοντες όπως η εξέλιξη του ματς ή το στήσιμο της αντίπαλης ομάδας μπορεί να στείλουν τα συστήματα περίπατο. Ούτε θα πεις σε εναν παίχτη που μπορεί με μια του ενέργεια να αλλάξει όλο το μάτσ, να προσηλωθεί στο σύστημα. Μη καταντήσουμε Ρεχάγκελ με την ομάδα να χάνει και αυτός να παίζει με 5 στην άμυνα χάριν του συστήματος.
Re: Μario Beretta
Ρε συ δε μιλάμε γι΄αυτό. Τα συστήματα "είναι για την ώρα της σέντρας" ??? Είναι "μιντιακή κουβέντα" ??? Έλεος δηλαδή...
Re: Μario Beretta
Να σου δωσω ενα παραδειγμα ...niko70 έγραψε:Το "ψηλά η άμυνα" δεν το πολυκαταλαβαίνω...
Ο βαζελος με τον μαλεζανι στο τιμονι επαιξε με την μπαρτσα με την αμυνα να ειναι εξω απο την μεγαλη περιοχη...
Αποτελεσμα 4-0 , θα μπορουσε να ειναι και 6-0 αν δεν ηταν κολωφαρδοι με τα δοκαρια...
-
sidpanos
- Δημοσιεύσεις: 4148
- Εγγραφή: Πέμ 06 Δεκ 2007, 07:30
- Τοποθεσία: ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ ΝΑΠΟΛΗ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΤΟΥ ΜΠΕΛΛΟΥ
Re: Μario Beretta
με την άμυνα ψηλά εννοούμε οτι κατεβαίνει πιο κάτω η αμυντική γραμμή και πιέζεις πιο πολύ στο κέντρο παρά μένεις πίσω..niko70 έγραψε:Το "ψηλά η άμυνα" δεν το πολυκαταλαβαίνω...
σκέψου τους αμυντικούς ανάμεσα στο κέντρο και την μεγάλη περιοχή και οχι πάνω στη γραμμή της μεγάλης περιοχής...
αυτό ενδείκνυται με ομάδες με αργούς επιθετικούς...αν είναι διάολοι,μπορούν να σε διασπάσουν και να βγούν τετ-α-τετ..
ο μπερέτα χρησιμοποιιεί ομως κοντά τις γραμμές[=short passing game] το οποίο οδηγεί σε λίγα λάθη,αλλά και δεν επιτρέπει τον αντίπαλο να κουβαλήσει πολύ την μπάλα...
Re: Μario Beretta
Ενδιαφέρον είναι ότι και οι δύο ομάδες που θα παίξουν στον σημερινό τελικό παίζουν το ίδιο συστήμα με αυτό που έπαιζε ο Σάντος πέρσυ και αυτό που δουλεύει για τα προκριματικά ο Μπερέτα..Αναφέρομαι στο 4-2-3-1 την απόλυτη εφαρμογή του οποίου ελπίζω να απολαύσουμε σήμερα από Ισπανία και Ολλανδία..
Re: Μario Beretta
Sid, μετά να μου εξηγήσεις και το off-side...sidpanos έγραψε:με την άμυνα ψηλά εννοούμε οτι κατεβαίνει πιο κάτω η αμυντική γραμμή και πιέζεις πιο πολύ στο κέντρο παρά μένεις πίσω..niko70 έγραψε:Το "ψηλά η άμυνα" δεν το πολυκαταλαβαίνω...
σκέψου τους αμυντικούς ανάμεσα στο κέντρο και την μεγάλη περιοχή και οχι πάνω στη γραμμή της μεγάλης περιοχής...
αυτό ενδείκνυται με ομάδες με αργούς επιθετικούς...αν είναι διάολοι,μπορούν να σε διασπάσουν και να βγούν τετ-α-τετ..
ο μπερέτα χρησιμοποιιεί ομως κοντά τις γραμμές[=short passing game] το οποίο οδηγεί σε λίγα λάθη,αλλά και δεν επιτρέπει τον αντίπαλο να κουβαλήσει πολύ την μπάλα...
, Με το "δεν το πολυκαταλαβαίνω", εννοώ, ακριβώς αυτό που είπες παρακάτω...Δεν έχουμε αμυντικούς τύπου Κόρντομπα και ως τελευταία εικόνα έχω το Γερμανία-Αυστραλία, όπου τα καγκουρώ, ως καλοί εθελοντές, αμύνονταν στη σέντρα και οι γρήγοροι Γερμανοί έκαναν 10 τετ-α-τετ.....καλύτερα θα ήταν να έλεγα "τη φοβάμαι λίγο την "άμυνα ψηλά""...
Re: Μario Beretta
Sera, το μόνο που μου έκανε εντύπωση στη Γερμανία είναι η φυσική κατάσταση και η αντοχή (μυστήρια πράγματα ), που έκαναν παίχτες σαν τον Κλόζε, τον Ποντόλσκι, τον Οζύλ και το Σβάινσταιγκερ, να φαίνονται παιχταράδες, όταν το βασικό που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια σε τέτοιες διοργανώσεις είναι πραγματικούς παιχταράδες να σέρνονται...τεσπα, δεν είμαι ο κατάλληλος για να κρίνω τέτοιου είδους θέματα, ως συντηρητικούρα όμως και ελπίζοντας στην αμυντική λειτουργία για πρόκριση, φοβάμαι λίγο το "άμυνα ψηλά"...
), που έκαναν παίχτες σαν τον Κλόζε, τον Ποντόλσκι, τον Οζύλ και το Σβάινσταιγκερ, να φαίνονται παιχταράδες, όταν το βασικό που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια σε τέτοιες διοργανώσεις είναι πραγματικούς παιχταράδες να σέρνονται...τεσπα, δεν είμαι ο κατάλληλος για να κρίνω τέτοιου είδους θέματα, ως συντηρητικούρα όμως και ελπίζοντας στην αμυντική λειτουργία για πρόκριση, φοβάμαι λίγο το "άμυνα ψηλά"... 
Re: Μario Beretta
Δεν μου αρέσει ποτέ η ήττα, ούτε καν σε φιλικό παιχνίδι. Προσπαθήσαμε να εφαρμόσουμε ό,τι κάνουμε στις προπονήσεις. Είχαμε το μειονέκτημα ότι η ΤΣΣΚΑ είναι πιο μπροστά από εμάς στον τομέα της φυσικής κατάστασης. Αυτό το γνωρίζαμε πριν από το παιχνίδι», δήλωσε αρχικά ο 51χρονος προπονητής και πρόσθεσε:
«Δεν πατήσαμε παρά λίγες μόνο φορές στην αντίπαλη περιοχή και αυτός είναι ένας σημαντικός τομέας στον οποίο θα δουλέψουμε, ιδιαίτερα τις επόμενες μέρες. Τα γκολ που δεχθήκαμε ήρθαν από άτυχες στιγμές. Ένα αυτογκόλ, ένα πέναλτι και μία ολιγωρία σε μια στημένη φάση».
Συμφωνούμε του ότι η ομάδα ήταν τραγική.
Υπενθυμίζω μόνο ότι πολύ λίγες μέρες μείνανε μέχρι να δώσουμε το ποιο σημαντικό παιχνίδι της χρονιάς μέχρι το επόμενο και τα περιθώρια είναι ελάχιστα.
Επαναλαμβάνω δεν είναι το τελικό αποτέλεσμα που απογοητεύει αλλά η εικόνα που η ομάδα παρουσίασε και δεν υπάρχει κανένα ελαφρυντικό για αυτό.
«Δεν πατήσαμε παρά λίγες μόνο φορές στην αντίπαλη περιοχή και αυτός είναι ένας σημαντικός τομέας στον οποίο θα δουλέψουμε, ιδιαίτερα τις επόμενες μέρες. Τα γκολ που δεχθήκαμε ήρθαν από άτυχες στιγμές. Ένα αυτογκόλ, ένα πέναλτι και μία ολιγωρία σε μια στημένη φάση».
Συμφωνούμε του ότι η ομάδα ήταν τραγική.
Υπενθυμίζω μόνο ότι πολύ λίγες μέρες μείνανε μέχρι να δώσουμε το ποιο σημαντικό παιχνίδι της χρονιάς μέχρι το επόμενο και τα περιθώρια είναι ελάχιστα.
Επαναλαμβάνω δεν είναι το τελικό αποτέλεσμα που απογοητεύει αλλά η εικόνα που η ομάδα παρουσίασε και δεν υπάρχει κανένα ελαφρυντικό για αυτό.