savic apisteyth h giagiaka... polla xronia na edinaten o theos
Καλό θα ήταν για την αισθητική του forum να γράφουμε Ελληνικά!
Thx, Admin Team
Ποντιακό topic
-
Mantzarioti
- Δημοσιεύσεις: 131
- Εγγραφή: Πέμ 06 Δεκ 2007, 08:51
- Τοποθεσία: LüDENSCHEID, GERMANY
Αγαπημένε μου αδερφέ Kareena αυτό μονο για σένα επειδή στο υποσχέθηκα. Ελπίζω να μη το ξέχασες, κρυφοποντιε αδερφέ μου...
Το Τσάμπασιν
Εκάεν και το Τσάμπασιν
Και επέμναν τα τουβάρε γιάρ γιάρ αμάν
Και ερούξεν σο χουρτέρεμαν
Το Ορτούς τα παλληκάρε οϊ οϊ αμάν
Κεν εκάεν καεμανίεν
Τ Ορτούς το Παρχάρ
Κεν εκεί τιδέν και επέμνεν
Μοναχον σαχτάρ!
Εκάεν και το Τσάμπασιν
Γιαβρούμ τιδέν και επέμνεν
Ρασα και λειβαδότοπα
Άλλο χορτάρ και φέρνε
Τρανόν Γιαγκούν σο Τσάμπασιν
Σπίτε και θα απόμενε γιάρ γιάρ αμάν
Τρανοί μικροί φτωχοί ζεγκίν
Ουλ κάθουνταν και κλαίνε οϊ οϊ αμάν
Κλαίν τα πουλόπα τη θεού
Κλαίν τα πεγαδομάτε γιάρ γιάρ αμάν
Κλαίει το Τσαμπλούκ το Καρακιόλ
Κλαίν τ' έμορφα τ' ελάτε οϊ οϊ αμάν
Tο Τσαμπάση
Κάηκε και το Τσαμπάση
Και απόμειναν μονο οι τοίχοι αχ αχ αμάν
Και πέσανε στη λαφυραγωγία
Της Oρδους τα παλικαρια ωχ ωχ αμάν
Και τελικά κάηκε και έγινε κάρβουνο
Της Oρδους το οροπέδιο
Και τελικά εκεί τίποτε δεν έμεινε, παρα μονο σταχτη
Κάηκε και το Τσαμπάση
Σπλάχνο μου τίποτε δεν απέμεινε
Ράχες και βοσκοτόπια δεν φέρνουν πια χορτάρι
Μεγάλη φωτιά στο Τσαμπάση
Σπίτια δεν θα απομείνουν αχ αχ αμάν
Μεγάλοι, μικροί, φτωχοί, πλούσιοι
Όλοι κάθονται και κλαίνε ωχ ωχ αμάν
Κλαίνε τα πουλάκια του Θεού
Κλαίνε τα Μεγάλα πηγάδια αχ αχ αμάν
Κλαίει το Τσαμπλουκ το Καρακιολ
Κλαίνε τα όμορφα τα ελάτεια ωχ ωχ αμάν
Πηγαδοματια= Πηγάδι + μάτι, ήταν ένα σε κάθε χωριο μεγάλο πηγάδι από όπου έπαιρνε ο κόσμος νερό για τις ανάγκες του. Επειδή ήταν σχετικά μεγάλο, το ονόμαζαν το μάτι του πηγαδιού, δηλαδή "πηγαδοματι".
Τσαμπλουκ, Καρακιολ ήταν δυο χωρια, όπως και το Τσαμπάση στην περιοχή των Κοτυώρων (Ορντού).
Το Τσάμπασιν
Εκάεν και το Τσάμπασιν
Και επέμναν τα τουβάρε γιάρ γιάρ αμάν
Και ερούξεν σο χουρτέρεμαν
Το Ορτούς τα παλληκάρε οϊ οϊ αμάν
Κεν εκάεν καεμανίεν
Τ Ορτούς το Παρχάρ
Κεν εκεί τιδέν και επέμνεν
Μοναχον σαχτάρ!
Εκάεν και το Τσάμπασιν
Γιαβρούμ τιδέν και επέμνεν
Ρασα και λειβαδότοπα
Άλλο χορτάρ και φέρνε
Τρανόν Γιαγκούν σο Τσάμπασιν
Σπίτε και θα απόμενε γιάρ γιάρ αμάν
Τρανοί μικροί φτωχοί ζεγκίν
Ουλ κάθουνταν και κλαίνε οϊ οϊ αμάν
Κλαίν τα πουλόπα τη θεού
Κλαίν τα πεγαδομάτε γιάρ γιάρ αμάν
Κλαίει το Τσαμπλούκ το Καρακιόλ
Κλαίν τ' έμορφα τ' ελάτε οϊ οϊ αμάν
Tο Τσαμπάση
Κάηκε και το Τσαμπάση
Και απόμειναν μονο οι τοίχοι αχ αχ αμάν
Και πέσανε στη λαφυραγωγία
Της Oρδους τα παλικαρια ωχ ωχ αμάν
Και τελικά κάηκε και έγινε κάρβουνο
Της Oρδους το οροπέδιο
Και τελικά εκεί τίποτε δεν έμεινε, παρα μονο σταχτη
Κάηκε και το Τσαμπάση
Σπλάχνο μου τίποτε δεν απέμεινε
Ράχες και βοσκοτόπια δεν φέρνουν πια χορτάρι
Μεγάλη φωτιά στο Τσαμπάση
Σπίτια δεν θα απομείνουν αχ αχ αμάν
Μεγάλοι, μικροί, φτωχοί, πλούσιοι
Όλοι κάθονται και κλαίνε ωχ ωχ αμάν
Κλαίνε τα πουλάκια του Θεού
Κλαίνε τα Μεγάλα πηγάδια αχ αχ αμάν
Κλαίει το Τσαμπλουκ το Καρακιολ
Κλαίνε τα όμορφα τα ελάτεια ωχ ωχ αμάν
Πηγαδοματια= Πηγάδι + μάτι, ήταν ένα σε κάθε χωριο μεγάλο πηγάδι από όπου έπαιρνε ο κόσμος νερό για τις ανάγκες του. Επειδή ήταν σχετικά μεγάλο, το ονόμαζαν το μάτι του πηγαδιού, δηλαδή "πηγαδοματι".
Τσαμπλουκ, Καρακιολ ήταν δυο χωρια, όπως και το Τσαμπάση στην περιοχή των Κοτυώρων (Ορντού).
Εθνικός Ύμνος Του Πόντου
Ο εθνικός ύμνος της Δημοκρατίας του Πόντου γράφτκε άπο τον Φίλωνα Κτενίδη, και το Εθνικό Συμβούλιο το αναγνώρησε το 1918 σαν μελλοντικός ύμνος.
Ο Εθνικός Ύμνος Του Πόντου
Ήρθ΄η μέρα, ήρθ' η ώρα
που προσμέναμε με χρόνια
στα δεσμά, στην καταφρόνια
και στην τούρκικη σκλαβιά.
Εις του Πόντου τ'ακροβούνια
καριοφίλια μαυρισμένα
φέρουν το Εικοσιένα
ψάλλουν την Ελευθεριά.
Της Ανάστασης σημαίνει
η καμπάνα η μεγάλη
ο καθένας μας ας βάλει
την λαμπρότερη στολή.
Και μπροστά εις την εικόνα
της Πατρίδας την αγία
ας προσφέρει για θυσία,
νιάτα, πλούτη και ζωή.
Εις του Πόντου μας το χώμα
άνοιξε σε κάθε βήμα
των μαρτύρων ένα μνήμα
του τυράννου η μαχαιριά.
Μας καλούν εκδικητάδες
ζωντανοί και πεθαμένοι,
η Πατρίδα, ερημωμένη
μας καλεί εμπρός παιδιά
Ο εθνικός ύμνος της Δημοκρατίας του Πόντου γράφτκε άπο τον Φίλωνα Κτενίδη, και το Εθνικό Συμβούλιο το αναγνώρησε το 1918 σαν μελλοντικός ύμνος.
Ο Εθνικός Ύμνος Του Πόντου
Ήρθ΄η μέρα, ήρθ' η ώρα
που προσμέναμε με χρόνια
στα δεσμά, στην καταφρόνια
και στην τούρκικη σκλαβιά.
Εις του Πόντου τ'ακροβούνια
καριοφίλια μαυρισμένα
φέρουν το Εικοσιένα
ψάλλουν την Ελευθεριά.
Της Ανάστασης σημαίνει
η καμπάνα η μεγάλη
ο καθένας μας ας βάλει
την λαμπρότερη στολή.
Και μπροστά εις την εικόνα
της Πατρίδας την αγία
ας προσφέρει για θυσία,
νιάτα, πλούτη και ζωή.
Εις του Πόντου μας το χώμα
άνοιξε σε κάθε βήμα
των μαρτύρων ένα μνήμα
του τυράννου η μαχαιριά.
Μας καλούν εκδικητάδες
ζωντανοί και πεθαμένοι,
η Πατρίδα, ερημωμένη
μας καλεί εμπρός παιδιά
-
DILAZIO4
- Δημοσιεύσεις: 82
- Εγγραφή: Κυρ 09 Δεκ 2007, 02:16
- Τοποθεσία: WINDSOR CANADA KRIA VRISI
- Επικοινωνία:
http://youtube.com/watch?v=HiEOAcrUIpwPlaton έγραψε:Εθνικός Ύμνος Του Πόντου
Ο εθνικός ύμνος της Δημοκρατίας του Πόντου γράφτκε άπο τον Φίλωνα Κτενίδη, και το Εθνικό Συμβούλιο το αναγνώρησε το 1918 σαν μελλοντικός ύμνος.
Ο Εθνικός Ύμνος Του Πόντου
Ήρθ΄η μέρα, ήρθ' η ώρα
που προσμέναμε με χρόνια
στα δεσμά, στην καταφρόνια
και στην τούρκικη σκλαβιά.
Εις του Πόντου τ'ακροβούνια
καριοφίλια μαυρισμένα
φέρουν το Εικοσιένα
ψάλλουν την Ελευθεριά.
Της Ανάστασης σημαίνει
η καμπάνα η μεγάλη
ο καθένας μας ας βάλει
την λαμπρότερη στολή.
Και μπροστά εις την εικόνα
της Πατρίδας την αγία
ας προσφέρει για θυσία,
νιάτα, πλούτη και ζωή.
Εις του Πόντου μας το χώμα
άνοιξε σε κάθε βήμα
των μαρτύρων ένα μνήμα
του τυράννου η μαχαιριά.
Μας καλούν εκδικητάδες
ζωντανοί και πεθαμένοι,
η Πατρίδα, ερημωμένη
μας καλεί εμπρός παιδιά
-
DILAZIO4
- Δημοσιεύσεις: 82
- Εγγραφή: Κυρ 09 Δεκ 2007, 02:16
- Τοποθεσία: WINDSOR CANADA KRIA VRISI
- Επικοινωνία:
tereste ada leventes ason http://youtube.com/watch?v=HiEOAcrUIpwponto kai pemete an alloi en amon emas
Καλό θα ήταν για την αισθητική του forum να γράφουμε Ελληνικά!
Thx, Admin Team
Καλό θα ήταν για την αισθητική του forum να γράφουμε Ελληνικά!
Thx, Admin Team
-
DILAZIO4
- Δημοσιεύσεις: 82
- Εγγραφή: Κυρ 09 Δεκ 2007, 02:16
- Τοποθεσία: WINDSOR CANADA KRIA VRISI
- Επικοινωνία:
http://youtube.com/watch?v=5nNX0uegtZg tereste ada leventes ason ponto kai pemete an alloi en amon emas. pontios kai m'enan omat kai ato as ex kai kataraxt
Καλό θα ήταν για την αισθητική του forum να γράφουμε Ελληνικά!
Thx, Admin Team
Καλό θα ήταν για την αισθητική του forum να γράφουμε Ελληνικά!
Thx, Admin Team
-
Trapezounta
- Δημοσιεύσεις: 1
- Εγγραφή: Σάβ 31 Μάιος 2008, 01:00
-
dreamwarrior
- Δημοσιεύσεις: 3136
- Εγγραφή: Δευ 28 Ιαν 2008, 15:04
- Τοποθεσία: Έδεσσα
ΧΑΘ 'Α Π' ΑΔΑΚΑ ΡΕ ΤΑΝΓΚΑΛΑΚΙ!!!!
ΑΔΑ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΙ I WILL BE BACK ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΓΓΛΟΠΟΝΤΙΑΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.....
ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ..........
" ΠΟΝΤΙΟΣ ΕΝ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΟΜΑΤ!!!!! "
Καλό θα ήταν για την αισθητική του forum να μην γράφουμε ΚΕΦΑΛΑΙΑ!
Thx, Admin Team
-
dreamwarrior
- Δημοσιεύσεις: 3136
- Εγγραφή: Δευ 28 Ιαν 2008, 15:04
- Τοποθεσία: Έδεσσα
ατο το τραγουδ απο εμε σον αδερφομ τον πλατονα ασιν γερμανιαν!!!!
εγω παντως οταν το ακουω το βαζω τερμα το ραδιο!!!
Ρασόπουλο θα ίνουμαι
Σα ράσα θα γυρίζω
Σα κλαδόπα θα κάθουμαι
Και θα χελιδονίζω
Ρασόπα σκίζω κι έρχουμαι
Τα γόναταμ’ κι τσίζνε
Θα πάγω και θα έρχουμαι
Το καρδόπος θα κλέφτω
Ρασά μη πρασινίζετε
ποτάμα μη βοάτε
θα έρτεν το γιαβρόπον μ
και απέ σας φογάται
Η δυσ’ εφέκεν τα ρασά
Κ’ εκάτσεν σα καμμένα
Τρυγώναμ’ αφς τα κυρουτκάς
Και έλα με τ’ εμένα
Χρυσάγγελος θα ίνουμε
Χρυσά φτερά θα φέρω
Θα κόνευω στ’ εγκαλιόπος
Θα πέροσε και φεύω
εγω παντως οταν το ακουω το βαζω τερμα το ραδιο!!!
Ρασόπουλο θα ίνουμαι
Σα ράσα θα γυρίζω
Σα κλαδόπα θα κάθουμαι
Και θα χελιδονίζω
Ρασόπα σκίζω κι έρχουμαι
Τα γόναταμ’ κι τσίζνε
Θα πάγω και θα έρχουμαι
Το καρδόπος θα κλέφτω
Ρασά μη πρασινίζετε
ποτάμα μη βοάτε
θα έρτεν το γιαβρόπον μ
και απέ σας φογάται
Η δυσ’ εφέκεν τα ρασά
Κ’ εκάτσεν σα καμμένα
Τρυγώναμ’ αφς τα κυρουτκάς
Και έλα με τ’ εμένα
Χρυσάγγελος θα ίνουμε
Χρυσά φτερά θα φέρω
Θα κόνευω στ’ εγκαλιόπος
Θα πέροσε και φεύω
ΚΟΧΛΙΔΑ ΣΙΡΒΑ (ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΑ ΣΟΥΠΑ)
- (4 άτομα)
- 1 και 1 /2 κιλό σαλιγκάρια
- 3-4 χούφτες αλεύρι
- 1 και 1/2 λίτρο νερό
- 2 ματσάκια κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα (και το φύλλωμά τους)
- 3 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
- 2 κουταλιές μαϊντανό ψιλοκομμένο
- 1 κόκκινη πιπεριά τσούσκα (προαιρετικά)
- αλάτι
- ξίδι
- 1 φλιτζανάκι λάδι
Τοποθετούμε τα σαλιγκάρια σε μια κατσαρόλα, ρίχνουμε από πάνω και το αλεύρι, τα ανακατεύουμε με τα χέρια, και αφού τα σκεπάσουμε με το καπάκι, τοποθετούμε από πάνω ένα βαρύ αντικείμενο για να μη ξεχυθούν στην κουζίνα. Τα αφήνουμε στ’ αλεύρι ένα βράδυ για να καθαρίσουν καλά από την πρασινίλα τους, οπότε και θα μείνουν μόνο με τ’ αλεύρι που θα φάνε. Την επόμενη ημέρα, τα ξεπλένουμε καλά πολλές φορές και στο τελευταίο ξέβγαλμα βάζουμε αλάτι και λίγο ξίδι για ν’ απομακρυνθούν σι βλέννες. Στη συνέχεια, βράζουμε το νερό σε κατσαρόλα και μόλις πάρει βράση προσθέτουμε τα σαλιγκάρια, κι αφού βράσουν, τα στραγγίζουμε και πετάμε το πρώτο νερό. Αμέσως, προσθέτουμε νέα ποσότητα νερού, κι αφού πάρει βράση ρίχνουμε και τα σαλιγκάρια κι όταν πάρουν μερικές βράσεις, προσθέτουμε τα κρεμμύδια. Τα σαλιγκάρια πρέπει να βράσουν πολύ καλά, ώσπου να λιώσουν τα κρεμμύδια. Αμέσως προσθέτουμε το μαϊντανό, την πιπεριά και το λάδι. Αφήνουμε να βράσει ακόμη, ώσπου να χυλώσει καλά ο ζωμός, οπότε και αποσύρουμε από την εστία και σερβίρουμε.
Η λέξη κοχλίδιν ή κοχλίδ’, πληθυντικός τα κοχλίδι, προέρχεται απ’ το αρχαίο ουσιαστικό κοχλίδιον, που είναι το σαλιγκάρι. Τα σαλιγκάρια συνήθως τα μαζεύουν την άνοιξη και το φθινόπωρο, μετά τη βροχή, όταν δηλαδή βγαίνει ο ήλιος. Υπάρχουν τ’ άσπρα, ψιλά, σαλιγκάρια και τα μαύρα, τα βουνίσια, που είναι μεγαλύτερα.
Σορβά ή σουρβά ή σιρβά ή τσορβά είναι η σούπα.
ΧΑΒΙΤΖ' ΜΕ ΦΟΥΡΝΙΚΟΝ ΑΛΕΥΡΙ
- (4-5 άτομα)
- 8 και 1/2 κουταλιές φούρνικον αλεύρι
- 4 φλιτζάνια νερό
- 3 κουταλιές βούτυρο αγελάδας
- αλάτι
Σε μια κατσαρόλα ροδίζουμε το βούτυρο. Προσθέτουμε το νερό και τ’ αφήνουμε να ζεσταθεί σε μέτρια φωτιά. Μόλις ζεσταθεί το νερό, προσθέτουμε λίγο αλάτι και λίγο τ’ αλεύρι, που τ’ ανακατεύουμε συνεχώς για να μη σβολιάσει, ώσπου να παρασκευάσουμε μια συμπαγή κρέμα. Όταν σχηματιστούν φούσκες στην επιφάνειά της κι αρχίσει να κοχλάζει, είναι έτοιμη. Σερβίρουμε αμέσως.
Πώς παρασκευάζεται το φούρνικον αλεύρι:
Οι σπόροι του καλαμποκιού τοποθετούνται σε ταψί και φουρνίζονται για να ξεραθούν. Κατόπιν αλέθονται, οι καβουρντισμένοι σπόροι, στο χερομύλιν, στον χερόμυλο δηλαδή, κοσκινίζονται και το παράγωγο του κοσκινίσματος είναι το φούρνικον αλεύρι. Η λέξη φούρνικον, προέρχεται απ’ το ουσιαστικό φουρνίν, που είναι ο φούρνος. Φούρνικος = ψημένος, φρυγανισμένος σε φούρνο.
- (4 άτομα)
- 1 και 1 /2 κιλό σαλιγκάρια
- 3-4 χούφτες αλεύρι
- 1 και 1/2 λίτρο νερό
- 2 ματσάκια κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα (και το φύλλωμά τους)
- 3 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
- 2 κουταλιές μαϊντανό ψιλοκομμένο
- 1 κόκκινη πιπεριά τσούσκα (προαιρετικά)
- αλάτι
- ξίδι
- 1 φλιτζανάκι λάδι
Τοποθετούμε τα σαλιγκάρια σε μια κατσαρόλα, ρίχνουμε από πάνω και το αλεύρι, τα ανακατεύουμε με τα χέρια, και αφού τα σκεπάσουμε με το καπάκι, τοποθετούμε από πάνω ένα βαρύ αντικείμενο για να μη ξεχυθούν στην κουζίνα. Τα αφήνουμε στ’ αλεύρι ένα βράδυ για να καθαρίσουν καλά από την πρασινίλα τους, οπότε και θα μείνουν μόνο με τ’ αλεύρι που θα φάνε. Την επόμενη ημέρα, τα ξεπλένουμε καλά πολλές φορές και στο τελευταίο ξέβγαλμα βάζουμε αλάτι και λίγο ξίδι για ν’ απομακρυνθούν σι βλέννες. Στη συνέχεια, βράζουμε το νερό σε κατσαρόλα και μόλις πάρει βράση προσθέτουμε τα σαλιγκάρια, κι αφού βράσουν, τα στραγγίζουμε και πετάμε το πρώτο νερό. Αμέσως, προσθέτουμε νέα ποσότητα νερού, κι αφού πάρει βράση ρίχνουμε και τα σαλιγκάρια κι όταν πάρουν μερικές βράσεις, προσθέτουμε τα κρεμμύδια. Τα σαλιγκάρια πρέπει να βράσουν πολύ καλά, ώσπου να λιώσουν τα κρεμμύδια. Αμέσως προσθέτουμε το μαϊντανό, την πιπεριά και το λάδι. Αφήνουμε να βράσει ακόμη, ώσπου να χυλώσει καλά ο ζωμός, οπότε και αποσύρουμε από την εστία και σερβίρουμε.
Η λέξη κοχλίδιν ή κοχλίδ’, πληθυντικός τα κοχλίδι, προέρχεται απ’ το αρχαίο ουσιαστικό κοχλίδιον, που είναι το σαλιγκάρι. Τα σαλιγκάρια συνήθως τα μαζεύουν την άνοιξη και το φθινόπωρο, μετά τη βροχή, όταν δηλαδή βγαίνει ο ήλιος. Υπάρχουν τ’ άσπρα, ψιλά, σαλιγκάρια και τα μαύρα, τα βουνίσια, που είναι μεγαλύτερα.
Σορβά ή σουρβά ή σιρβά ή τσορβά είναι η σούπα.
ΧΑΒΙΤΖ' ΜΕ ΦΟΥΡΝΙΚΟΝ ΑΛΕΥΡΙ
- (4-5 άτομα)
- 8 και 1/2 κουταλιές φούρνικον αλεύρι
- 4 φλιτζάνια νερό
- 3 κουταλιές βούτυρο αγελάδας
- αλάτι
Σε μια κατσαρόλα ροδίζουμε το βούτυρο. Προσθέτουμε το νερό και τ’ αφήνουμε να ζεσταθεί σε μέτρια φωτιά. Μόλις ζεσταθεί το νερό, προσθέτουμε λίγο αλάτι και λίγο τ’ αλεύρι, που τ’ ανακατεύουμε συνεχώς για να μη σβολιάσει, ώσπου να παρασκευάσουμε μια συμπαγή κρέμα. Όταν σχηματιστούν φούσκες στην επιφάνειά της κι αρχίσει να κοχλάζει, είναι έτοιμη. Σερβίρουμε αμέσως.
Πώς παρασκευάζεται το φούρνικον αλεύρι:
Οι σπόροι του καλαμποκιού τοποθετούνται σε ταψί και φουρνίζονται για να ξεραθούν. Κατόπιν αλέθονται, οι καβουρντισμένοι σπόροι, στο χερομύλιν, στον χερόμυλο δηλαδή, κοσκινίζονται και το παράγωγο του κοσκινίσματος είναι το φούρνικον αλεύρι. Η λέξη φούρνικον, προέρχεται απ’ το ουσιαστικό φουρνίν, που είναι ο φούρνος. Φούρνικος = ψημένος, φρυγανισμένος σε φούρνο.
ΤΑΝΩΜΕΝΟΝ ΣΟΥΡΒΑ
- (4 - 6 άτομα)
- 1 φλιτζάνι κορκότο σταρένιο
- 2 φλιτζάνια πασκιτάν’
- 3 κουταλιές βούτυρο αγελάδας
- 1 ψιλοκομμένο κρεμμύδι
- 1 κουταλιά δυόσμο ψιλοκομμένο (φρέσκο ή ξερό)
- αλάτι
- 1 και 1/2 λΙτρο νερό
Σε μια κατσαρόλα βράζουμε το κορκότο στο νερό, μ’ ανάλογο αλάτι. Κατά τη διάρκεια που βράζει το κορκότο, λίγο πριν βράσει παντελώς και χυλώσει ελαφρώς ο ζωμός του, παίρνουμε 3-4 κουταλιές από τον ζωμό. Μόλις βράσει το κορκότο, αποσύρουμε την κατσαρόλα απ’ την εστία και αφήνουμε να χλιαραίνει η σούπα. Στη συνέχεια, σ’ ένα βαθύ σκεύος διαλύουμε το πασκιτάν’ στο ζωμό που κρατήσαμε. Ανακατεύουμε ώσπου να γίνει μια αλοιφή λεία, χωρίς σβόλους, όχι πολύ πηκτή ούτε, όμως και νερουλή. Αφού η σούπα είναι χλιαρή, περιχύνουμε στην κατσαρόλα το πασκιτάν’ κι ανακατεύουμε καλά. Κατόπιν σ’ ένα τηγάνι ετοιμάζουμε το χαράτσ’ (καρύκευμα). Ροδίζουμε το βούτυρο και μόλις μυρίσει τσιγαρίζουμε καλά το κρεμμύδι με το δυόσμο. Αμέσως το προσθέτουμε στη σούπα, ανακατεύουμε καλά και σερβίρουμε.
Τανωμένον ή πασκιτανωμένον σουρβά είναι η γιαουρτωμένη σούπα. Άλλωστε και μόνη η λέξη σουρβά ή σιρβά ή τσορβά, υπονοούσε τις παραδοσιακές σούπες της ποντιακής κουζίνας που παρασκευάζονταν με πασκιτάν’ και καμιά φοράμε φασόλια και λάδι. Το πασκιτάνιν ή πασκιτάν’ είναι αποβουτυρωμένο, στραγγισμένο κι αλατισμένο γιασύρτι.
Στον Πόντο, στον καθημερινό λόγο. όταν ήθελαν ν’ αναφερθούν στην κοιλιακή τους χώρα, συχνά έλεγαν.· “Τη’ σιρβάς ιμ’ ο τόπον “, δηλ. της σούπας μου το μέρος, το στομάχι μου. Σε περιπτώσεις που δεν τους άρεζε κάποιο φαγητό, έλεγαν τη φράση.· “ετάρα ξεν τη σιρβάς ιμ’ ο τόπον” δηλ. ανακατεύτηκε το στομάχι μου. Και στην περιοχή της Ίμερας παρασκεύαζαν με τον ίδιο τρόπο την συγκεκριμένη σούπα, μόνο που δεν παρασκεύαζαν το χαράτσιν με δυόσμο, αλλά με μείγμα από δυόσμο και εκλεκτά άνθη τριανταφυλλιάς. Μάλιστα οι γιατροί τη συνιστούσαν ως την πιο υγιεινή σούπα.
- (4 - 6 άτομα)
- 1 φλιτζάνι κορκότο σταρένιο
- 2 φλιτζάνια πασκιτάν’
- 3 κουταλιές βούτυρο αγελάδας
- 1 ψιλοκομμένο κρεμμύδι
- 1 κουταλιά δυόσμο ψιλοκομμένο (φρέσκο ή ξερό)
- αλάτι
- 1 και 1/2 λΙτρο νερό
Σε μια κατσαρόλα βράζουμε το κορκότο στο νερό, μ’ ανάλογο αλάτι. Κατά τη διάρκεια που βράζει το κορκότο, λίγο πριν βράσει παντελώς και χυλώσει ελαφρώς ο ζωμός του, παίρνουμε 3-4 κουταλιές από τον ζωμό. Μόλις βράσει το κορκότο, αποσύρουμε την κατσαρόλα απ’ την εστία και αφήνουμε να χλιαραίνει η σούπα. Στη συνέχεια, σ’ ένα βαθύ σκεύος διαλύουμε το πασκιτάν’ στο ζωμό που κρατήσαμε. Ανακατεύουμε ώσπου να γίνει μια αλοιφή λεία, χωρίς σβόλους, όχι πολύ πηκτή ούτε, όμως και νερουλή. Αφού η σούπα είναι χλιαρή, περιχύνουμε στην κατσαρόλα το πασκιτάν’ κι ανακατεύουμε καλά. Κατόπιν σ’ ένα τηγάνι ετοιμάζουμε το χαράτσ’ (καρύκευμα). Ροδίζουμε το βούτυρο και μόλις μυρίσει τσιγαρίζουμε καλά το κρεμμύδι με το δυόσμο. Αμέσως το προσθέτουμε στη σούπα, ανακατεύουμε καλά και σερβίρουμε.
Τανωμένον ή πασκιτανωμένον σουρβά είναι η γιαουρτωμένη σούπα. Άλλωστε και μόνη η λέξη σουρβά ή σιρβά ή τσορβά, υπονοούσε τις παραδοσιακές σούπες της ποντιακής κουζίνας που παρασκευάζονταν με πασκιτάν’ και καμιά φοράμε φασόλια και λάδι. Το πασκιτάνιν ή πασκιτάν’ είναι αποβουτυρωμένο, στραγγισμένο κι αλατισμένο γιασύρτι.
Στον Πόντο, στον καθημερινό λόγο. όταν ήθελαν ν’ αναφερθούν στην κοιλιακή τους χώρα, συχνά έλεγαν.· “Τη’ σιρβάς ιμ’ ο τόπον “, δηλ. της σούπας μου το μέρος, το στομάχι μου. Σε περιπτώσεις που δεν τους άρεζε κάποιο φαγητό, έλεγαν τη φράση.· “ετάρα ξεν τη σιρβάς ιμ’ ο τόπον” δηλ. ανακατεύτηκε το στομάχι μου. Και στην περιοχή της Ίμερας παρασκεύαζαν με τον ίδιο τρόπο την συγκεκριμένη σούπα, μόνο που δεν παρασκεύαζαν το χαράτσιν με δυόσμο, αλλά με μείγμα από δυόσμο και εκλεκτά άνθη τριανταφυλλιάς. Μάλιστα οι γιατροί τη συνιστούσαν ως την πιο υγιεινή σούπα.
-
toumbiotisa
- Δημοσιεύσεις: 25
- Εγγραφή: Τετ 09 Ιαν 2008, 13:38
- Τοποθεσία: Κ. Τούμπα
Ωτία
Συστατικά: 5 αυγά, 1 φλιτζάνι γιαούρτι, 2 φλιτζάνια ζάχαρη, 1 μπέκιν, 1 κουτάλι φαγητού λάδι, αλάτι, αλεύρι όσο σηκώσει η ζύμη.
Εκτέλεση: Ανακατεύουμε όλα τα συστατικά και προσθέτουμε αλεύρι όσο χρειάζεται για να γίνει μαλακή η ζύμη. Χωρίζουμε τη ζύμη σε κομμάτια και τα ανοίγουμε σε φύλλα (όχι πολύ λεπτά). Κόβουμε τα φύλλα σε λωρίδες πλάτους 2-3 εκατοστών. Κόβουμε τις άκρες λοξά, κάνουμε μία τρύπα στη μέση και περνάμε τη μία άκρη σχηματίζοντας φιογκάκι. Τηγανίζουμε σε αρκετό λάδι που έχει ζεσταθεί καλά, σε μέτρια φωτιά. Τα ωτία είναι έτοιμα μόλις αρχίσουν να ροδίζουν.
Συστατικά: 5 αυγά, 1 φλιτζάνι γιαούρτι, 2 φλιτζάνια ζάχαρη, 1 μπέκιν, 1 κουτάλι φαγητού λάδι, αλάτι, αλεύρι όσο σηκώσει η ζύμη.
Εκτέλεση: Ανακατεύουμε όλα τα συστατικά και προσθέτουμε αλεύρι όσο χρειάζεται για να γίνει μαλακή η ζύμη. Χωρίζουμε τη ζύμη σε κομμάτια και τα ανοίγουμε σε φύλλα (όχι πολύ λεπτά). Κόβουμε τα φύλλα σε λωρίδες πλάτους 2-3 εκατοστών. Κόβουμε τις άκρες λοξά, κάνουμε μία τρύπα στη μέση και περνάμε τη μία άκρη σχηματίζοντας φιογκάκι. Τηγανίζουμε σε αρκετό λάδι που έχει ζεσταθεί καλά, σε μέτρια φωτιά. Τα ωτία είναι έτοιμα μόλις αρχίσουν να ροδίζουν.
Γαύρος είναι η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού...μονο όμως για ΠΑΟΚIA!!!
Ορίστε λοιπόν και καλή όρεξη:
ΧΑΨΙΑ ΤΟΥΦΑ
- (4 άτομα)
- 1 κιλό χαψία φρέσκα
- 8 φέτες ντομάτας
- 3 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
- 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
- 2 1/2 κουταλιές μαϊντανό ψιλοκομμένο
- 2 φέτες λεμονιού
- 1 ½ φλιτζάνι λάδι
- μαύρο πιπέρι
- αλάτι
Καθαρίζουμε, ξεπλένουμε τα χαψία, κι αφού τ’ αλατοπιπερώσουμε, τ’ αφήνουμε στην άκρη. Κατόπιν, σ’ ένα βαθύ σαχάνι τοποθετούμε τη μισή ποσότητα κρεμμυδιού και από πάνω τις μισές φέτες ντομάτας σταυρωτά. Πάνω τοποθετούμε τα χαψία το ένα δίπλα στ’ άλλο, χωρίς κενά. Σκεπάζουμε με το υπόλοιπο κρεμμύδι, τις ντομάτες, που τις τοποθετούμε και πάλι σταυρωτά, το σκόρδο, τις φέτες λεμονιού, που τις τοποθετούμε δίπλα στις ντομάτες, αντίκρυ. Πασπαλίζουμε με μαϊντανό, προσθέτουμε και το λάδι και ψήνουμε τα χαψία με σκεπασμένο σκεύος για 15 λεπτά. Όταν σερβίρουμε, όλοι οι συνδαιτυμόνες τρώνε απ’ το ίδιο σκεύος. Η λέξη τούφα, που προέρχεται απ’ το αρχαίο ουσιαστικό τύφος, σημαίνει ατμός υγρού που βράζει. Τα χαψία τούφα καταναλώνονται, συνήθως, τους φθινοπωρινούς μήνες.
Ορίστε λοιπόν και καλή όρεξη:
ΧΑΨΙΑ ΤΟΥΦΑ
- (4 άτομα)
- 1 κιλό χαψία φρέσκα
- 8 φέτες ντομάτας
- 3 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
- 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
- 2 1/2 κουταλιές μαϊντανό ψιλοκομμένο
- 2 φέτες λεμονιού
- 1 ½ φλιτζάνι λάδι
- μαύρο πιπέρι
- αλάτι
Καθαρίζουμε, ξεπλένουμε τα χαψία, κι αφού τ’ αλατοπιπερώσουμε, τ’ αφήνουμε στην άκρη. Κατόπιν, σ’ ένα βαθύ σαχάνι τοποθετούμε τη μισή ποσότητα κρεμμυδιού και από πάνω τις μισές φέτες ντομάτας σταυρωτά. Πάνω τοποθετούμε τα χαψία το ένα δίπλα στ’ άλλο, χωρίς κενά. Σκεπάζουμε με το υπόλοιπο κρεμμύδι, τις ντομάτες, που τις τοποθετούμε και πάλι σταυρωτά, το σκόρδο, τις φέτες λεμονιού, που τις τοποθετούμε δίπλα στις ντομάτες, αντίκρυ. Πασπαλίζουμε με μαϊντανό, προσθέτουμε και το λάδι και ψήνουμε τα χαψία με σκεπασμένο σκεύος για 15 λεπτά. Όταν σερβίρουμε, όλοι οι συνδαιτυμόνες τρώνε απ’ το ίδιο σκεύος. Η λέξη τούφα, που προέρχεται απ’ το αρχαίο ουσιαστικό τύφος, σημαίνει ατμός υγρού που βράζει. Τα χαψία τούφα καταναλώνονται, συνήθως, τους φθινοπωρινούς μήνες.