Trikaliotis έγραψε:Σήμερα έκανα για πρώτη φορά χρήση του διαρκείας μου κι αυτό λόγω δουλειάς, αλλά κυρίως γιατί δεν έχω τις αντοχές να βλέπω αυτή την ομάδα να χάνει για αστείους λόγους παιχνίδια που έπρεπε να τα είχε κερδίσει πριν αρχίσουν. Δε θα αναφερθώ ξανά στις βολές και στο ότι
ο Μονρό σήμερα έχασε όσες βολές έχανε ο Κόρφας σε ολόκληρη τη σεζόν! Τα έχουν ξαναπεί όλοι εδώ μέσα ότι είναι αστείο για επαγγελματία αθλητή (και μάλιστα σουτέρ) να συμβαίνει αυτό (Στο ζέσταμα από τα 30 τρίποντα που σούταρε έβαλε τα 28 και καμιά 10αριά συνεχόμενα, οπότε δε μπορεί να ξέχασε να σουτάρει).
Το θέμα είναι άλλο..Σήμερα πήρα στο γήπεδο μετά από 20 χρόνια και τον πατέρα μου, ο οποίος είχε να πάει από τη
χρυσή εποχή του Μπάνε και του Κόρφα. Αν και μεταξύ μας πιστεύω ότι περισσότερο ήρθε για να δεί το ματς του ποδοσφαίρου παρά για το μπάσκετ. Πάρ'όλα αυτά δεν αποζημιώθηκε για κανένα από τα δύο..κι αυτό γιατί αφενός η..."γιγαντοοθόνη" που φιλότιμα έστησε ο Γαλατσόπουλος ήταν λίγο μεγαλύτερη από την 42άρα που έχω στο σαλόνι μου και δε βλέπαμε τίποτα και αφετέρου το συνοθύλευμα του μπάσκετ ήταν κάτι παραπάνω από τραγικό.
Που θέλω να καταλήξω??? Ότι
το μπάσκετ εκτός του ότι δε δημιουργεί οπαδούς, τους χάνει κιόλας! Γιατί πείτε μου εμένα τώρα πως θα ξαναπείσω τον πατέρα μου να ξαναέρθει στο γήπεδο και να δώσει 15 ευρώ (τον πήγα και στις καλές θέσεις τρομάρα μου για να δεί το υπερθέαμα!). Τι θα του πω? Ότι τώρα ο Μονρό θα τις βάλει τις βολές ή ότι ο Ντρόμπνιακ θα ξαναθυμηθεί ότι είναι μπασκετμπολίστας??? Το θέμα είναι ότι από αυτή την ομάδα μπορείς να τα περιμένεις όλα και
δε θα μου κάνει καθόλου έκπληξη αν κερδίσουμε την επόμενη εβδομάδα τον Παναθηναϊκό..!
Αγωνιστικά δεν αξίζει να αναφερθώ πολύ, θα πω όμως κάτι που νομίζω το παραδέχτηκαν πολλοί σήμερα: ο Σούλης όσο καλός κι έμπειρος προπονητής κι αν είναι, δε μπορεί να μένει στο απυρόβλητο. Ε λοιπόν σήμερα ταπεινή μου άποψη, αλλά νομίζω πως ήταν τραγικός. Δε φταίει ο Μονρό, αλλά είναι και θέμα ψυχολογίας. Όταν ένας παίχτης έχει 2/10 βολές, χάνει το ένα σουτ μετά το άλλο και κάνει συνεχόμενα λάθη,
ε δε γίνεται ρε Σούλη τον βγάζεις για λίγο έξω να τον ηρεμήσεις. Ακόμα κι όταν έκανε 4ο φάουλ τον κρατούσες μέσα και από εκεί που δεν πρόσφερε στην επίθεση μετά δε μπορούσε να προσφέρει και στην άμυνα.
Βγάλαμε όλο το 3ο δεκάλεπτο και 2 λεπτά του 4ου χωρίς καμία αλλαγή, ο Ταπούτος ξεχάστηκε στον πάγκο, το ίδιο και ο Δεινοσαύρνιακ, ο Καυκής δε ξέρω γιατί δε χρησιμοποιήθηκε καθόλου ή ο Καλαϊτζίδης για να πάρει κάποιες ανάσες ο Μονρό, ενώ παρατηρούμε ότι στα τελευταία παιχνίδια ο Γκετσέφσκι δεν αξιοποιείται καθόλου. Γενικά εγώ προτιμώ αυτό το στυλ παιχνιδιού (που γυρνάμε αρκετά τη μπάλα και προσπαθούμε να την περάσουμε μέσα στη ρακέτα), από το στυλ του άρη που κάθε μαύρος που παίρνει μπάλα σουτάρει 3ποντα κι αν μπεί κερδίσαν αλλιώς άστα να πάνε..
Σήμερα όμως ήμασταν απίστευτα δυσκοίλιοι, ειδικά στο πρώτο ημιχρόνιο (με πολύ μεγάλες καθυστερήσεις στην εκδήλωση επίθεσης), ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που άνοιγε η άμυνα μας και ο κοντός τους έφτανε με λέι-απ άνετα στο καλάθι (ειδικά όταν παίζαμε με μόνο ψηλό τον Ντρόμπνιακ, ο οποίος ξεχνιόταν στο 3ποντο και δε γέμιζε τη ρακέτα). Τέλος, κάτι ακόμα που θα ήθελα να προσάψω στο Σούλη είναι η ψυχολογία και η νοοτροπία των τελευταίων λεπτών, γιατί πλέον δε μπορεί να είναι τυχαίο. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Δε μπορεί κάθε φορά που το παιχνίδι κρίνεται στα τελευταία λεπτά, εμείς πάντα να χάνουμε με
τραγικές επιλογές οι οποίες φαίνεται ότι προέρχονται μετά από προπονητικές οδηγίες!
Ειδικά μία συγκεκριμένη την έχω μάθει μέχρι κι εγώ κι αν ήμουν αντίπαλος του Σούλη θα τον εξόντωνα!
Ποιά είναι αυτή??? Στα τελευταία λεπτά σε όλα τα παιχνίδια όταν το ματς είναι στον πόντο,
η μπάλα στον Γκρέγκορυ, αυτός μόνος του και χωρίς καμία βοήθεια γύρω του, τριπλάρει τριπλάρει με πλάτη τον αντίπαλο μέχρι να τον ποστάρει και στο τέλος κάνει ένα fade-away σουτ α λα Νοβίτσκι χωρίς καμιά τύχη τις περισσότερες φορές, γιατί πλέον το έχουν μάθει το τροπάριο μέχρι κι οι πέτρες και τον κλείνουν 2-3 αντίπαλοι παίχτες (σήμερα μάλιστα έφαγε και τάπα στη συγκεκριμένη κλασσική πλεόν φάση!)
Τελοσπάντων, για να κλείσω το πρόγραμμα μου και με κάτι πιο ανάλαφρο, σήμερα συνειδητοποίησα από ποιον πήρα το κληρονομικό μου χάρισμα..5 λεπτά πριν το τέλος κι ενώ χάναμε με σκορ 64-65 περίπου, μου λέει ο πατέρας μου "Μη μασάς θα το πάρουμε το ματσάκι και μάλιστα με 7 πόντους διαφορά 84-77" και του λέω "Τι λες ρε πατέρα τι 7 πόντους? Και σιγά μη φτάσουμε και τους 84 έτσι όπως παίζουμε.." Τελικά και τη διαφορά βρήκε και το ακριβές σκορ..
Ανάποδα όμως! 
