Πέρσι είδα τα περισσότερα στο γήπεδο-- φωνές, κακό, ίλλιγγος, ταχυπαλμίες και ξενέρωμα στα Play-oxxxxxx.
Φέτος στην αρχη παλι τα ιδια, ξενερωμα, αηδια ποδόσφαιρο, απογοήτευση.
Εχει όμως τρία-τέσσερα ματσακια τωρα που τον παρακολουθω ευχαριστα. Καταλαβαίνω οτι προσπαθεί η ομαδα να παίξει ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. Να αλλαξει την μπάλα ορθολογικα, να κάνει κατοχη, να αναπτυχθει απο τα πλαγια, να παίξει την ζωνη στην άμυνα.
Θα μου πει κανεις "ρε φίλε αυτα είναι αυτονόητα πραγματα". Ε λοιπόν δεν είναι
οχι στον ΠΑΟΚ που εβλεπα εγω τοσα χρονια. Οχι για τον ΠΑΟΚ που επαιζε φουλ επιθεση με ξαφνικες αμυνες, οχι στον ΠΑΟΚ της γιομας και του αμπαλαεα, οχι στον ΠΑΟΚ του Λακη, του Μπαλαφα και του Μπακαγιοκο (κοινο χαρακτηριστικο των τριων οτι πανυγηριζε το γηπεδο σε καθε σωστο κοντρόλ).Απο δω και περα θελω να βλέπω αυτον τον ΠΑΟΚ. Συνηθισα. Κακόμαθα.
Απο δω και περα θα κραζω καθε παικτη που δεν ανταποκρίνεται σε αυτο το ποδόσφαιρο που θελω να βλέπω. Ειμαι ΠΑΟΚ.
Απο δω και περα ειμαι σιγουρος πως τα ματσακια με τα χωρια, τις γριες, τον ρουλη και τις λοιπες προοδευτικες δυναμεις, τα εχω για πλακα. Εχω στοχους που αυτοι δεν εχουν.
Απο δω και πέρα απαιτω απ την ομαδα να βάζει και δευτερο γκολ και να τα καθαρίζει τα ματς. Θελω να τρωω φυστικια στο Β' ημιχρονο.
Απο δω και πέρα δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Εχω απαιτησεις. Ειμαι μεγαλη ομαδα. ΕΙΜΑΙ ΠΑΟΚ.
