Αληταράδες από τις ερήμους της Καλιφόρνια φτύνουν στα μούτρα το attitude κάτι φλωροχαλβάδων που το παίζουν κακοί γιατί έτσι τους είπαν οι εταιρείες πως θα πουλήσουν περισσότερους δίσκους. Η αντίθεση μεταξύ της σκληρής, σχεδόν κακοτράχαλης, μουσικής και του ειρωνικού, εντελώς cool τρόπου που απαγγέλλει τους στίχους ο Homme δημιουργεί μια, ιδιοφυή στην σύλληψη της, υφέρπουσα διεστραμμένη ατμόσφαιρα που εξηγεί γιατί το τραγούδι είναι από τα καλύτερα όλων των εποχών και όλων των αιώνων, στους γαλαξίες του γνωστού σε μας σύμπαντος...
Everyone seems to be singing for Satan, guess I will toο...
[youtube]UrDNi34ME8g[/youtube]
Καλλιτέχνης είναι αυτός που έχει κάτι μέσα του που θέλει να βγάλει παραέξω, αυτός που το θυμικό του (και όχι η λογική του) έχει κάτι να πει. Η τέχνη των Kyuss δεν θα μπορούσε να περιγραφεί καλύτερα από την φράση "θέλω αυτό να σου πω, παρ' το και σάλτα και γαμήσου".
[youtube]n1Egz--4F24[/youtube]
Μέσα σε 4 χρόνια οι Kyuss πρόλαβαν να βγάλουν 4 μυθικούς δίσκους με 3 διαφορετικά Line-ups. Στην κορυφή τους φτάσαν στον δεύτερο δίσκο, το Blues for The Red Sun (1992), από όπου και όλα τα τραγουδάκια. John Garcia, Josh Homme, Nick Oliveri, Brant Bjork, το original και καλύτερο line-up των Kyuss, με 4 αρχιδάτους μουσικούς που δεν υστερούσαν ούτε στην σύνθεση. Π.χ. το Mondo Generator, γραμμένο εξολοκλήρου από τον μπασίστα Nick Oliveri
[youtube]6FaYG7Ifpvc[/youtube]
και το 50 Million Year Trip του ντράμερ Brant Bjork.
[youtube]DfWI-yV7TUY[/youtube]
Υ.Γ.
Άντε γιατί πολύ χριστουγεννιάτικο έπεσε...
Υ.Γ.2
Εντάξει, μπορεί να είσαι κακόκεφος γιατί ο ΠΑΟΚ πάει καλά και πρέπει να καταφύγεις σε γελοιότητες για να βρεις κάτι να γκρινιάξεις, αλλά δεν είναι ανάγκη να κάνεις σαν κακιασμένη αδέρφω, κούλαρε λίγο
