Πριν ταξιδέψω έχω τη συνήθεια να ψάχνω τι θα επισκεφτώ και τί πρέπει να δω. Κι όταν επιστρέφω κρατώ ένα μικρό ημερολόγιο.
Ένα βιβλίο στη βιβλιοθήκη μου είναι “Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΙΖΑ ΤΩΝ ΒΑΣΚΩΝ”. Κάποια στιγμή, το βρήκα σε μια έκθεση βιβλίου και το αγόρασα. Ο λόγος ήταν ότι υποστήριζα (όσο με θυμάμαι) Βάσκους στο ποδόσφαιρο, λόγω της κόντρας τους με το κέντρο-Μαδρίτη και έτυχε εκείνη την περίοδο η “REAL” (αληθινή βασίλισσα) Ρεάλ Σοσιεδάδ να έχει ομαδάρα. Είχα πορωθεί με Καρπίν, Κοβάσεβιτς κλπ.
Ας γυρίσω στο βιβλίο. Η μελέτη αυτή, υποδεικνύει και αποδεικνύει, μέσα από γλωσσολογική προσέγγιση με τη μέθοδο της παραφθορας των συλλαβών, φθόγγων, φωνηέντων και συμφώνων τη μεταβολή της αρχικής ρίζας ελληνικών λέξεων, στην σημερινή ατόφια βασκική μορφή. Ο Στράβων γράφει για τους Ουάσκονες, ο τοπικός θεός Sugaar μοιάζει με τον Δία, η γυναικεία θεότητα Mari θυμίζει την Δήμητρα, επομένως είναι ιστορικό δεδομένο αν μη τι άλλο ότι υπήρχαν από την αρχαιότητα επαφές κι επιρροές.
Ταξιδέψαμε δυτικά προς ανατολικά από την Καντάβρια - Σανταντέρ,
*Σανταντέρ κάναμε κράτηση στο max sports ένα τραπέζι για 4 άτομα...
μέχρι τη Ντονόστια – όπως τη λένε οι ντόπιοι – ή το Σαν Σεμπαστιάν, όπως το ονομάζει ο υπόλοιπος κόσμος. Αν βαστάς λίγο από Πόντο ή έχεις ταξιδέψει εκεί, το πρώτο πράγμα που θα σου κάνει εντύπωση μόλις μπεις στη Χώρα των Βάσκων είναι η μορφολογία του τοπίου: στα δεξιά, βουνά κλείνουν τον ορίζοντα, στα αριστερά, η απέραντη θάλασσα του ωκεανού…
Η Χώρα των Βάσκων είναι ένας τόπος με έντονη ταυτότητα και ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Οι ντόπιοι δεν είναι απλώς περήφανοι για τον τόπο τους – τον γουστάρουν και τον σέβονται πραγματικά. Τον προστατεύουν, διατηρούν τις παραδόσεις τους και υπερασπίζονται την ιδιαιτερότητά τους με πάθος.
Ιστορικά, οι βασκικές κοινότητες ήταν χωρισμένες ανάμεσα σε δύο χώρες, την Ισπανία και τη Γαλλία. Κατά καιρούς, επιδίωξαν την αυτοδιάθεση, παλεύοντας για πολιτική και πολιτισμική ανεξαρτησία.
Η ιστορία της ΕΤΑ είναι λίγο-πολύ γνωστή και δεν χρειάζεται να επεκταθώ. Αρκετοί ντόπιοι ήταν αντίθετοι με αυτού του τύπου ένοπλη σύγκρουση, που μόνο κακό προκάλεσε στον γενικό πληθυσμό. Ο φόβος, η βία και η αβεβαιότητα σημάδεψαν την καθημερινότητα των Βάσκων για δεκαετίες, με επιθέσεις που άφησαν πίσω τους θύματα, τόσο αθώους πολίτες όσο και ανθρώπους που είχαν βρεθεί στο στόχαστρο της οργάνωσης. Παράλληλα, η σύγκρουση όξυνε τις κοινωνικές διαιρέσεις, δημιουργώντας ένα κλίμα δυσπιστίας και διχασμού ανάμεσα σε όσους υποστήριζαν ή αντιτίθεντο στις μεθόδους της ΕΤΑ. Αντί να φέρει την αυτοδιάθεση πιο κοντά, η βία απομόνωσε τη Χώρα των Βάσκων πολιτικά και κοινωνικά, ενώ έδωσε στο ισπανικό κράτος αφορμές για αυστηρότερα μέτρα ασφαλείας και καταστολής. Η ειρήνη που επικρατεί σήμερα και η οικονομική άνθηση της περιοχής αποδεικνύουν πως η πρόοδος δεν ήρθε μέσα από τη σύγκρουση, αλλά μέσα από τον διάλογο, την αυτονομία και την ανάπτυξη.
Για τον απλό επισκέπτη-τουρίστα, η Χώρα των Βάσκων είναι πολλά περισσότερα από ένας τόπος με έντονη ταυτότητα και ιστορία· είναι κι ένας γαστρονομικός παράδεισος. Από τα παραδοσιακά pintxos στα μπαρ του Σαν Σεμπαστιάν μέχρι τα βραβευμένα με αστέρια Michelin εστιατόρια, η κουζίνα της περιοχής είναι ένας συνδυασμός παράδοσης και καινοτομίας. Τα θαλασσινά, τα φρέσκα τοπικά προϊόντα και το διάσημο txakoli, το ελαφρώς αφρώδες λευκό κρασί των Βάσκων, συνθέτουν μια γεύση μοναδική, που αξίζει να ανακαλύψει κανείς. Εδώ, το φαγητό δεν είναι απλώς ανάγκη, αλλά κομμάτι της κουλτούρας, μια εμπειρία που σε φέρνει κοντά στην ψυχή αυτού του τόπου. Ακόμα και το ωράριο των γευμάτων αντικατοπτρίζει αυτή τη φιλοσοφία. Τα εστιατόρια και τα pintxos bars λειτουργούν σε αυστηρά καθορισμένες ώρες: το μεσημεριανό σερβίρεται από τις 13:30 έως τις 15:30, ενώ το βραδινό ξεκινά μετά τις 18:30 και διαρκεί συνήθως μέχρι τις 23:00. Εκτός αυτών των ωρών, είναι δύσκολο να βρει κανείς ανοιχτή κουζίνα, εκτός από ορισμένα pintxos bars που προσφέρουν μικρά σνακ. Το ωράριο αυτό αντικατοπτρίζει τον χαλαρό, κοινωνικό ρυθμό ζωής των Βάσκων, όπου το φαγητό δεν είναι βιαστική υπόθεση, αλλά μια εμπειρία που απολαμβάνεται με την ησυχία της.
Πάμε γήπεδο…
Εκφράστηκε για πολλαπλή φορά αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη και επισημάνθηκε η σύνδεση του προέδρου της Ρεάλ με τη βιομηχανία όπλων και την εταιρεία SAPA. Ανέβηκαν τα πανό που βάζω στη φωτογραφία, τα οποία πήγαν υπάλληλοι του γηπέδου και τα κατέβασαν…
Έξυπνοι οι ντόπιοι, έχουν βάλει πλεξιγκλάς στην σε ιδιαίτερο σημείο τοποθετημένη κερκίδα των φιλοξενούμενων. Φώναξε όσο θες. Η φωνή σου θα πάει στον ουρανό του Σαν Σεμπαστιάν, με το ζόρι θα φτάσει ένας μικρός θόρυβος στον αγωνιστικό χώρο. Κατά τα λοιπά η φιλοξενία των ντόπιων ήταν υποδειγματική.
Τα υπόλοιπα αγωνιστικά, νομίζω περνούν σε δεύτερη μοίρα, άλλωστε έχουν καλυφθεί επαρκώς.
Ένα όνειρο ζωής εκπληρώθηκε. Η αλήθεια είναι ότι ήταν λίγες οι μέρες και πέρασαν πολύ γρήγορα, αλλά γεμίσαμε μοναδικές εμπειρίες. Ελπίζω να μας αξιώσει ο Θεός να ξαναβρεθούμε σε αυτά τα πανέμορφα μέρη…
Κάποιοι άνθρωποι και λαοί αντιστέκονται στην βάναυσα επιβαλλόμενη ψευτο-παγκοσμοιοποίηση των ψευτο-κοσμοπολιτών, που στην ουσία αλέθει, κονιορτοποιεί και θέλει να αφανίσει γηγενείς πληθυσμούς.
Συντάσσομαι με αυτούς που υποστηρίζουν την οικουμενικότητα του πνεύματος, διατηρώντας ανθρώπους-λαούς, με συγκεκριμένη ταυτότητα, ήθη-έθιμα.
Protect your id!
