Καλημέρα σε όλους.
Μπράβο στην ομάδα.
Πάτησε τον αντίπαλο.
Η εμφάνιση θύμισε τον περυσινό επαναληπτικό με πάο στη λεωφόρο.
Προσωπικά δεν περίμενα τόσο επιβλητική εμφάνιση. Ο ΠΑΟΚ εκτός του γκολ είχε 7 κλασσικές ευκαιρίες που για τα δεδομένα του συγκεκριμένου ζευγαριού είναι πάρα πολλές.
Δυστυχώς πληρώσαμε όλα όσα ήταν γνωστά και προκαθορισμένα στο άκουσμα αυτού του ζευγαριού.
Όπως τα έγραψα την Κυριακή στο φίλο omerta, τα αντιγράφω κι εδώ:
Τοξικότητα, πρόγραμμα αγώνων τόσο πριν τον πρώτο όσο και πριν το δεύτερο αγωνα, μεγαλύτερο ροστερ της αεκ για κάλυψη αναγκών συνεχόμενων αγώνων και αδυναμία ματσαρισματος απο μεριάς μας του αντιαθλητικου υπό την ανοχή των διαιτητών παιχνιδιού της αεκ.
Κάποια από αυτά φάνηκαν στον πρώτο αγώνα, κάποια στο δεύτερο, κάποια και στους 2.
Αυτές όμως είναι οι αιτίες που προέκυπταν μακροσκοπικά.
Αν δούμε τους 2 αγώνες στο μικροσκόπιο θα δούμε πως πολλές λεπτομέρειες ήταν εναντίον του ΠΑΟΚ.
-Η άεκ όσο καλύτερη και να ήταν στον πρώτο αγώνα έχει βάλει γκολ άκυρο.
Εχθές υπάρχει μια δεύτερη κίτρινη στο Μαρσιάλ και θα ήθελα να δω ένα gifaki από κάποιο αλάνι με το πέναλτι που ζητάμε στον Σάστρε. Νομίζω ότι του τη ρίχνει γεμάτα ψηλά στο γόνατο, απλά επειδή είναι το πόδι που πατάει κάτω δεν είναι ευδιάκριτη η επαφή.
Η ουσία είναι όμως πως η άεκ έχει πάρει 2 προκρίσεις καθαρά λόγω διαιτητικών αποφάσεων, τόσο με την κόκκινη του Μπρινιόλι στο ματς με τον άρη όσο και με το άκυρο γκολ του Λαμέλα στο πρώτο μεταξύ μας ματς.
-Ο ΠΑΟΚ στον πρώτο αγώνα βάζει γκολ και του ακυρώνεται ως οφσάιντ για 2 εκατοστά σε πολύ πρωιμο στάδιο της φάσης
-Ο ΠΑΟΚ, χθες, δεν έχει πετύχει κάποια γκολ από ξεκάθαρη συγκυρία. Το πρώτο τελείωμα του Τάισον εχθές είναι πάρα πολύ καλό. Απλά πέρυσι στο ματς με τον οσφπ πέρασε ανάμεσα από τα σώματα, εχθές βρήκε πάνω στο γόνατο του Μουκουντί. 5 πόντους πιο αριστερά ή δεξιά να πήγαινε θα έγραφε. 8 στα 10 σουτ από αυτό το σημείο και με αυτήν την εκτέλεση πάνε μέσα.
Η φάση με το Σάστρε 98 στις 100 μπαίνει γκολ. Κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι και προβολή του παίκτη μπροστά από τον τερματοφύλακα είναι γκολ. έτυχε να πάει πάνω του
-Η άεκ πάλι βάζει εναντίον μας γκολ από δικιά μας πάσα. Υπάρχει μια ξεκάθαρη κατάρα τα τελευταία χρόνια να δίνουμε εμείς την πάσα στους παίκτες της άεκ είτε πιεζόμαστε είτε όχι.
Λάθος πάσα του Κουλιεράκη (το πρώτο στο 2-0), λάθος πάσα του Κοτάρσκι (το πρώτο στο 4-0), καραμπόλα μεταξύ 3 παικτών και πάσα με την πλάτη από τον Ίνγκασον (στον τελικό), λάθος του Κοτάρσκι (στο 2-0), καραμπόλα Σβαμπ - Κοτάρσκι (στο 3-2) και πάσα χθες του Σορετίρε.
Ο Φερνάντεζ πάει να βγάλει σέντρα ενώ η άμυνά μας είναι τοποθετημένη και ο Σορετίρε (άθελά του φυσικά) στρώνει καταπληκτική συρτή στον Οντουμπάτζο.
-Όσον αφορά αποκλειστικά το χθεσινό, η πρόκριση, για μένα, κρίθηκε στον τραυματισμό του Αντρίγια.
Ο Αντρίγια την Κυριακή αναγκάστηκε να κλείνει όλες τις τρύπες που προέκυψαν μετά την αποβολή του Μπάμπα. Αναγκάστηκε να τον αλλάξει πλευρά ο προπονητής για να καλύψει τα αδιάκοπα ανεβάσματα του Βαγιαννίδη. Χθες έπαιζε με αυταπάρνηση. Κάποια στιγμή κλάταρε. Με αυτόν μέσα δε θα είχε μπει ποτέ το γκολ της άεκ. Δε θα είχε γίνει καν το χαζό φάουλ του Καμαρά. Στον τραυματισμό του βρήκαν ευκαιρία και ξεμύτισαν.
Υγ. Δεύτερη χρονιά που ο ΠΑΟΚ ουσιαστικά χάνει την πρόκριση από τον καταρτισμό του προγράμματος.
Την άλλη βδομάδα παίζουν πρώτο αγώνα πάο - οσφπ για τους 8 και χθες τελείωσαν τα άλλα 3 ζευγάρια. Δεν έχει λογική αυτό. Ακούω πως ΟΦΗ - Αστέρας προορίζεται για τέλη Φλεβάρη για να συμπέσουν οι 2 ημιτελικοί. Γιατί εκεί δεν υπάρχει βιασύνη. Και ο ΟΦΗ και ο Αστέρας έχουν όλες τις Τετάρτες ελεύθερες. Γιατί αυτοί μπορούν να περιμένουν και εμείς δε μπορούσαμε να παίξουμε τώρα τον πρώτο αγώνα των 8. Θα παίζαμε με καθαρό μυαλό στο ΟΑΚΑ, με τον προπονητή μας κανονικά, θα υπήρχε μόνο το ποδόσφαιρο στο μυαλό μας και θα παίρναμε το διπλό (λέω εγώ). Εχθές θα πηγαίναμε να δίναμε τον πρώτο αγώνα. Και ας δίναμε τον δεύτερο την άλλη εβδομάδα ή αρχές Φλεβάρη που θα τον έδινα και οι γαυροβάζελοι. Μιας και έγραφα τη Δευτέρα πως πλέον είμαστε σε φάση επαναφοράς μετά το ηλεκτροσόκ του πάρκινγκ, ένα από τα πράγματα που πλέον πρέπει να ασχολείται σοβαρά η ομάδα είναι οι ημέρες και οι ώρες των αγώνων. Δε γίνεται να παίζουμε πάντα σε μειονεκτική θέση έναντι αντιπάλων ειδικά όταν αυτοί έχουν πιο γεμάτο ρόστερ.
Η καταπόνηση είναι πολύ σημαντικός παράγοντας. Όταν λέμε καταπόνηση δε εννοούμε ότι οι παίκτες πέφτουν κάτω σαν λιπόθυμοι. Η καταπόνηση μπορεί να φανεί στους 2 πόντους που θα πηδήξει λιγότερο ο Όττο στην κεφαλιά προς το Σορετίρε, σε ένα σπριντ που θα μείνεις 5 πόντους πιο πίσω και θα προλάβει να βγάλει τη σέντρα ο αντίπαλος, σε 5 εκατοστά του δευτερολέπτου που θα κάνεις πιο αργά μια προβολή σε σουτ του αντιπάλου, στο στιγμιαίο κόλλημα του μυαλού στο τι απόφαση να πάρεις όταν είσαι κλεισμένος. Και τέλος σε έναν τραυματισμό που μπορεί να σου σκάσει επειδή ένας παίκτης παίζει στα κόκκινα όπως ο Ζίβκοβιτς.
