ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου

[gika]

http://troktiko.blogspot.com/2009/10/10-6.html

[panos031]

ΑΔΕΡΦΙΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ 04/10/1999 ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ

[DimisK]

http://www.youtube.com/watch?v=ClpcaJjVx5I

Το τελευταίο γκόλ που πανηγύρισαν τα αδέρφια μας σε αυτή τη ζωή...

4-10-99 4-10-2009 Οσα χρόνια κι αν περάσουν,θα στε για πάντα στις καρδιές μας,μαζί στις εκδρομές μας...Σε κάθε πέταλο την κάθε Κυριακή,θα στε πάντα κι εσείς μαζί... ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ...

Ανατριχιαστικό να ξέρεις ότι αυτό ήταν το τελευταίο γκολ του ΠΑΟΚ που πανηγύρισαν τα παιδιά που χάσαμε....Πραγματικά δακρύζεις....

[blackmagic]

επρεπε να κανουμε κατι μεγαλο καθε χρονο εδωσα μια ιδεα αλλα ειναι αργα τωρα ποια να γινει ελπιζω του χρονου να γινει κατι...

[paokpool]

http://www.youtube.com/watch?v=ClpcaJjVx5I

Το τελευταίο γκόλ που πανηγύρισαν τα αδέρφια μας σε αυτή τη ζωή...

4-10-99 4-10-2009 Οσα χρόνια κι αν περάσουν,θα στε για πάντα στις καρδιές μας,μαζί στις εκδρομές μας...Σε κάθε πέταλο την κάθε Κυριακή,θα στε πάντα κι εσείς μαζί... ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ...

Ανατριχιαστικό να ξέρεις ότι αυτό ήταν το τελευταίο γκολ του ΠΑΟΚ που πανηγύρισαν τα παιδιά που χάσαμε....Πραγματικά δακρύζεις....

Όντως πολύ ανατρυχιαστικό να ακούς από πίσω τις φωνές χαράς μετά το γκολ....

Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι !

[milhouse777]

Από το sport24:

Πραγματικά ανατριχιαστικό το άρθρο του Χρήστου Μιχαηλίδη στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" δύο ημέρες μετά το τραγικό συμβάν:

Αφιερωμένο στο Χαράλαμπο, τη Χριστίνα, τον Τάσο, το Γιώργο, τον Κυριάκο, το Δημήτρη και σε όσους έφυγαν από κοντά μας ταξιδεύοντας στους ουρανούς, με τον δικέφαλο της καρδιάς τους να τους συντροφεύει για πάντα

Όποιος δεν έχει ταξιδέψει με πούλμαν για να δει την αγαπημένη του ομάδα ν' αγωνίζεται εκτός έδρας, πολύ δύσκολα θα καταλάβει αυτό το σημείωμα. Ημέρα χθες που η Θεσσαλονίκη έθαψε έξι παιδιά της, άκουσα στις συνηθισμένες, κατά την διάρκεια των τηλεοπτικών ειδήσεων συζητήσεις, μεταξύ γνωστών και φίλων, πολλούς να αναρωτιούνται, κάπως απαξιωτικά: "Τι το 'θελαν, μωρέ να ΄ρθουν στην Αθήνα με τον ΠΑΟΚ;". Και κατά καιρούς, όταν συμβαίνει να έχουμε συμπλοκές φιλάθλων σε διάφορες πόλεις, ακούω τους γνωστούς, τυποποιημένους ανθρώπους να καταλήγουν εύκολα στο "ηθικόν δίδαγμα": "Να δούμε τι ανατροφή έχουν πάρει αυτά τα παιδιά.
Το ταξίδι, λοιπόν, για το παιδί της εξέδρας είναι ένα κομμάτι μονάχα, ίσως και το ωραιότερο όμως, αυτής της συγκλονιστικής του διαδρομής μέσα από τα πιο όμορφα του χρόνια. Ταξιδεύει, γιατί είναι έγκλημα σ' αυτή την ηλικία να παραμένεις στάσιμος. Η ομάδα του είναι πολλές φορές απλώς ένα πρόσχημα.

Στις ποδοσφαιρικές αυτές εκδρομές αναπτύσσεται, όσο πουθενά αλλού, η έννοια της αλληλεγγύης και της ανιδιοτελούς συμπαράστασης του ενός προς τον άλλον. Αυτό που συνηθίσαμε να ονομάζουμε "χαρά της παρέας", μέσα στα πούλμαν των οπαδών είναι χειροπιαστή πραγματικότητα. Το σάντουιτς του ενός ανήκει και στον άλλον. Το "κερνάω μια μπύρα ή ένα αναψυκτικό" είναι ενέργεια απολύτως φυσική, σαν να σκουπίζεις -ας πούμε- τον ιδρώτα από το κούτελο, δεν το σκέφτεσαι, το κάνεις.

Πολλές φορές, όταν ο ένας πει "δεν μπορώ να έρθω αυτό το Σαββατοκύριακο, δεν έχω φράγκα", είναι εκπληκτικό το πόσο γρήγορα θα πέσει σύρμα στους υπολοίπους και θα βρεθούν λεφτά. Λεφτά, που κανείς δεν απαιτεί να επιστραφούν ποτέ. Στα ταξίδια τους αυτά -που εμείς οι βολεμένοι βλέπουμε πάντοτε με κακό μάτι- τα παιδιά είναι χαρούμενα.

Όπως δεν είναι, δηλαδή, στο σπίτι τους, στο σχολείο, στη γειτονιά, στην πόλη. Ερωτεύονται, συζητάνε, καβγαδίζουν, λένε σαχλαμάρες, τραγουδάνε, μερικές φορές υπερβαίνουν τα όρια. εντάξει Αλλά, γιατί είναι έγκλημα να υπερβαίνει τα όρια ένα παιδί 20 χρονών και δεν είναι όταν τα υπερβαίνει ένας πολιτικός 60 χρονών ή ένας δημοσιογράφος 40;

Ειρωνεία! Τη στιγμή που ο μισός πληθυσμός αυτής της τερατούπολης, της Αθήνας, την εγκατέλειπε από τον φόβο των σεισμών, αυτά τα παιδιά, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, ήρθαν εδώ. Και σκοτώθηκαν φεύγοντας, όταν οι αλαφιασμένοι Αθηναίοι είχαν πια επιστρέψει.

Τη στιγμή της σύγκρουσης κοιμόντουσαν. Ήταν γλυκός ο ύπνος τους, όχι τόσο γιατί ο ΠΑΟΚ πήρε καλό αποτέλεσμα από τον Παναθηναϊκό, όσο γιατί απλώς είχαν περάσει ωραία. Είχαν ζήσει. Δεν είχαν μουχλιάσει, όπως όλοι εμείς. Στο καλό ρε φιλαράκια! Και μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί και τα κασκόλ σας, να τον ομορφύνετε πιο πολύ τον ουρανό.

http://www.sport24.gr/html/ent/307/ent.319307.asp

[gash04]

«ΠΑΟΚ είμαι, Χάρε μου...»

ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΤΣΑΚΑΛΕΑ

Περίπου 3.500 οπαδοί του ΠΑΟΚ βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ. Τραγούδια, συνθήματα, παλμός και ζωντάνια στην "ασπρόμαυρη" κερκίδα. Το παιχνίδι δεν πήγαινε καλά για τον ΠΑΟΚ, καθώς βρισκόταν πίσω στο σκορ με 1-0. Στο 78' ο Τζο Νάγκμπε κάνει το 1-1 και οι οπαδοί του ΠΑΟΚ γίνονται ένα. Οποιος πηγαίνει στο γήπεδο ξέρει πως σε τέτοιες στιγμές πετάς, πανηγυρίζεις και ψάχνεις τον κολλητό σου για να το χαρείτε μαζί. Αν χαθεί στην ανακατωσούρα της στιγμής και δεν τον εντοπίσεις, γίνεσαι πολλές φορές ένα με κάποιον που ίσως να μην τον ξέρεις, ίσως να μην τον ξανασυναντήσεις, ίσως να μην του μιλήσεις ποτέ. Εκείνη τη στιγμή σε ενώνει η χαρά, η αγάπη σου για την ομάδα. Το παιχνίδι τελειώνει και ο ΠΑΟΚ στέκεται «όρθιος» στον Ολυμπιακό Στάδιο. Το τελικό 1-1 κάνει πιο ευχάριστη την ούτως ή άλλως κουραστική επιστροφή για τους οπαδούς.

Λίγο πριν από τις 7 το πρωί το «άψυχο» τηλεγράφημα του Μακεδονικού Πρακτορείου «παγώνει» τους πάντες: «Σε τραγωδία κατέληξε η εκδρομή στην Αθήνα φιλάθλων του ΠΑΟΚ που παρακολούθησαν χθες τον αγώνα της ομάδας τους με τον Παναθηναϊκό.

Στις 4.50 τα ξημερώματα λεωφορείο που μετέφερε τουλάχιστον 75 άτομα συγκρούστηκε με νταλίκα στην κοιλάδα των Τεμπών ένα χιλιόμετρο πριν από τα διόδια και έπεσε σε χαράδρα δέκα μέτρων. Μέχρι τώρα έχουν ανασυρθεί επτά νεκροί, ενώ τέσσερις άνθρωποι παραμένουν εγκλωβισμένοι στα συντρίμμια του λεωφορείου. Τριάντα φίλαθλοι τραυματίστηκαν, εκ των οποίων οι επτά σοβαρά. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι φίλαθλοι είναι από το Κορδελιό. Τα αίτια του δυστυχήματος ερευνώνται από την Τροχαία Λάρισας. Η κυκλοφορία στο σημείο του δυστυχήματος έχει διακοπεί και η κίνηση των αυτοκινήτων διεξάγεται μέσω παρακαμπτηρίων».

Η χαμογελαστή επιστροφή από την πρωτεύουσα μετατρέπεται σε τραγωδία. Οι Χαράλαμπος Ζαπουνίδης 20 χρόνων, Δημήτριος Ανδρεαδάκης 25 χρόνων, Χριστίνα Τζιόβα 18 χρόνων, Αναστάσιος Θέμελης 22 χρόνων, Γεώργιος Γκανάτσιος 22 χρόνων, Κυριάκος Λαζαρίδης 17 χρόνων αφήνουν την τελευταία τους πνοή φορώντας τα χρώματα της αγαπημένης τους ομάδας. Νεκρός από το σημείο της σύγκρουσης ανασύρθηκε και ο Αστέριος Αγκζιώτης, 68 χρόνων, ο οδηγός του μικρού φορτηγού που κατευθυνόταν προς τη Λάρισα.

Εξι νεαρά παιδιά, έξι «αδέρφια», όπως αποκαλούνται μεταξύ τους οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, έφυγαν άδοξα. «Η αγάπη τους για τον ΠΑΟΚ τους έφερε εδώ, τους άφησε εδώ και συνεχίζει παραπέρα...» αναγράφει το μνημείο που στήθηκε στα Τέμπη. Και αυτή είναι η αλήθεια. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ δεν σταμάτησαν να κάνουν εκδρομές, να γεμίζουν λεωφορεία, να κάνουν «ασπρόμαυρα» τα πέταλα που τους φιλοξενούν. Γι' αυτούς το να είσαι στο πλευρό του ΠΑΟΚ είναι στάση ζωής. Από τότε, όμως, καμιά εκδρομή δεν είναι η ίδια.

Σήμερα συμπληρώνονται δέκα χρόνια από εκείνη την ημέρα. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ δεν την ξέχασαν ποτέ και το δείχνουν συνεχώς. Το «αδέρφια ζείτε, εσείς μας οδηγείτε» ακούγεται συχνά από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ ως σύνθημα, όχι μόνο την ημέρα της «μαύρης επετείου». Στο πρώτο παιχνίδι που γίνεται τον Οκτώβρη οι οπαδοί του ΠΑΟΚ δεν κρεμούν κανένα πανό, παρά μόνο αυτό από το Κορδελιό, που ήταν στο μοιραίο λεωφορείο.

Στα Τέμπη θα γίνει τις επόμενες ημέρες επιμνημόσυνη δέηση. Μια κίνηση που γίνεται πάντα με πρωτοβουλία των οπαδών του ΠΑΟΚ. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια το θέμα αυτό τους «πονούσε». Τα πρώτα χρόνια στο μνημείο των Τεμπών η ΠΑΕ συμμετείχε ενεργά. Υπήρχαν όμως εποχές που οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ έδειξαν να ξεχνούν και το μνημόσυνο γινόταν με την παρουσία ελάχιστου κόσμου και χωρίς τη διοίκηση. Ο Θόδωρος Ζαγοράκης άλλαξε την κατάσταση.

Το μνημείο των Τεμπών ανακατασκευάστηκε στα τέλη Ιουλίου του 2008, όταν και είχε καεί από την πυρκαγιά που έπληξε την περιοχή. Από το 2007 και μετά η διοίκηση τελεί μνημόσυνο στα Τέμπη παρουσία και παικτών. Εδώ και λίγες ημέρες στο μνημείο υπάρχουν κασκόλ της Βαλερέγκα και της Χίρενφεϊν. Κάποιοι οπαδοί πέρασαν και τα άφησαν και είπαν στα «αδέρφια» τους ότι πήγαν στη Νορβηγία και στην Ολλανδία, στο πλευρό του ΠΑΟΚ. Κάτι που θα έκαναν και εκείνοι. Και ο Χαράλαμπος και ο Δημήτρης και η Χριστίνα και ο Τάσος και ο Γιώργος και ο Κυριάκος.

http://www.goalday.gr/article.asp?catid ... id=4741711

[gika]

Από το sport24:

Πραγματικά ανατριχιαστικό το άρθρο του Χρήστου Μιχαηλίδη στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" δύο ημέρες μετά το τραγικό συμβάν:

Αφιερωμένο στο Χαράλαμπο, τη Χριστίνα, τον Τάσο, το Γιώργο, τον Κυριάκο, το Δημήτρη και σε όσους έφυγαν από κοντά μας ταξιδεύοντας στους ουρανούς, με τον δικέφαλο της καρδιάς τους να τους συντροφεύει για πάντα

Όποιος δεν έχει ταξιδέψει με πούλμαν για να δει την αγαπημένη του ομάδα ν' αγωνίζεται εκτός έδρας, πολύ δύσκολα θα καταλάβει αυτό το σημείωμα. Ημέρα χθες που η Θεσσαλονίκη έθαψε έξι παιδιά της, άκουσα στις συνηθισμένες, κατά την διάρκεια των τηλεοπτικών ειδήσεων συζητήσεις, μεταξύ γνωστών και φίλων, πολλούς να αναρωτιούνται, κάπως απαξιωτικά: "Τι το 'θελαν, μωρέ να ΄ρθουν στην Αθήνα με τον ΠΑΟΚ;". Και κατά καιρούς, όταν συμβαίνει να έχουμε συμπλοκές φιλάθλων σε διάφορες πόλεις, ακούω τους γνωστούς, τυποποιημένους ανθρώπους να καταλήγουν εύκολα στο "ηθικόν δίδαγμα": "Να δούμε τι ανατροφή έχουν πάρει αυτά τα παιδιά.
Το ταξίδι, λοιπόν, για το παιδί της εξέδρας είναι ένα κομμάτι μονάχα, ίσως και το ωραιότερο όμως, αυτής της συγκλονιστικής του διαδρομής μέσα από τα πιο όμορφα του χρόνια. Ταξιδεύει, γιατί είναι έγκλημα σ' αυτή την ηλικία να παραμένεις στάσιμος. Η ομάδα του είναι πολλές φορές απλώς ένα πρόσχημα.

Στις ποδοσφαιρικές αυτές εκδρομές αναπτύσσεται, όσο πουθενά αλλού, η έννοια της αλληλεγγύης και της ανιδιοτελούς συμπαράστασης του ενός προς τον άλλον. Αυτό που συνηθίσαμε να ονομάζουμε "χαρά της παρέας", μέσα στα πούλμαν των οπαδών είναι χειροπιαστή πραγματικότητα. Το σάντουιτς του ενός ανήκει και στον άλλον. Το "κερνάω μια μπύρα ή ένα αναψυκτικό" είναι ενέργεια απολύτως φυσική, σαν να σκουπίζεις -ας πούμε- τον ιδρώτα από το κούτελο, δεν το σκέφτεσαι, το κάνεις.

Πολλές φορές, όταν ο ένας πει "δεν μπορώ να έρθω αυτό το Σαββατοκύριακο, δεν έχω φράγκα", είναι εκπληκτικό το πόσο γρήγορα θα πέσει σύρμα στους υπολοίπους και θα βρεθούν λεφτά. Λεφτά, που κανείς δεν απαιτεί να επιστραφούν ποτέ. Στα ταξίδια τους αυτά -που εμείς οι βολεμένοι βλέπουμε πάντοτε με κακό μάτι- τα παιδιά είναι χαρούμενα.

Όπως δεν είναι, δηλαδή, στο σπίτι τους, στο σχολείο, στη γειτονιά, στην πόλη. Ερωτεύονται, συζητάνε, καβγαδίζουν, λένε σαχλαμάρες, τραγουδάνε, μερικές φορές υπερβαίνουν τα όρια. εντάξει Αλλά, γιατί είναι έγκλημα να υπερβαίνει τα όρια ένα παιδί 20 χρονών και δεν είναι όταν τα υπερβαίνει ένας πολιτικός 60 χρονών ή ένας δημοσιογράφος 40;

Ειρωνεία! Τη στιγμή που ο μισός πληθυσμός αυτής της τερατούπολης, της Αθήνας, την εγκατέλειπε από τον φόβο των σεισμών, αυτά τα παιδιά, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, ήρθαν εδώ. Και σκοτώθηκαν φεύγοντας, όταν οι αλαφιασμένοι Αθηναίοι είχαν πια επιστρέψει.

Τη στιγμή της σύγκρουσης κοιμόντουσαν. Ήταν γλυκός ο ύπνος τους, όχι τόσο γιατί ο ΠΑΟΚ πήρε καλό αποτέλεσμα από τον Παναθηναϊκό, όσο γιατί απλώς είχαν περάσει ωραία. Είχαν ζήσει. Δεν είχαν μουχλιάσει, όπως όλοι εμείς. Στο καλό ρε φιλαράκια! Και μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί και τα κασκόλ σας, να τον ομορφύνετε πιο πολύ τον ουρανό.

http://www.sport24.gr/html/ent/307/ent.319307.asp

Ειδικά με το τελευταίο, δακρυσα, κυριολεκτικά...

[novito]

Ο σύνδεσμος φιλάθλων Ολυμπιακού Αγίων Αναργύρων επικοινώνησε με τους συνδέσμους του ΠΑΟΚ και θα δώσουν το παρών στο Κυριακάτικο μνημόσυνο των έξι οπαδών του «δικέφαλου του Βορρά που έχασαν την ζωή τους πριν δέκα χρόνια σε τροχαίο.



Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας ΕΞΕΔΡΑ οι «ερυθρόλευκοι» φίλαθλοι του συγκεκριμένου club ήρθαν σε επαφή με τους οργανωμένους οπαδούς του ΠΑΟΚ και τους ζήτησαν να παρευρεθούν αύριο στα Τέμπη και να παραδώσουν στεφάνι. Οι οργανωμένοι οπαδοί της ομάδας της Θεσσαλονίκης έκαναν δεκτό το αίτημα τους και αύριο θα δώσουν όλοι μαζί το παρών στο μνημόσυνο των άτυχων οπαδών του «δικέφαλου του Βορρά» που έχασαν την ζωή τους στο μοιραίο πούλμαν που επέστρεφε από το ΟΑΚΑ.

Μην ξεχνάτε: Αύριο στις 12 θα γίνει το μνημόσυνο των παιδιών στα Τέμπη... Όσοι μπορούν, επιβάλλεται να είναι εκεί!

[free4]

Μάλιστα, νομίζω ότι αυτό είναι, όχι απλά βήμα, αλλά άλμα μπροστά..
Τουλάχιστον τέτοιες (δυστυχως) περιπτώσεις μας βγάζουν τα ανθρώπινα ένστικτα μας!

[paok4kyriakos]

Ετσι!
Μπράβο στα παιδια, τους Ολυμπιακούς, που έδειξαν πως πάνω απ' όλα είμαστε άνθρωποι!

[Sera4]

συγχαρητηρια και απο μενα στους οπαδους του γαυρου που δειχνουν ανθρωπια σε αντιθεση με κατι αλλες γριες που ουτε ενα λουλουδι δεν κατεθεσαν πριν την εναρξη του αγωνα...

[PAOK_NORTH_ARMY]

Sera4 πολύ λάθος η προσέγγισή σου. Χτες ήταν οι Πανιώνιοι, σήμερα είναι οι γαύροι, αύριο θα είναι οι γριές.

[Sera4]

δεν ειναι δυνατον φιλε μου η διοικηση του ηρακλη να μην καταθεσει ουτε ενα στεφανι στη μνημη των παιδιων πριν την εναρξη του αγωνα αυτο ειναι τουλαχιστον απαραδεκτο και αν θες την αποψη μου το θεωρω και προσβολη...δεν αναφερομαι σε κανεναν οπαδο του ηρακλη μιας και δεν υπηρχαν στο γηπεδο αναφερομαι καθαρα στο σωματειο ηρακλης...

[Sergio4]

Και ιδιως οταν αρχηγος τους ειναι ο Κατσιαμπης. Εγω στη θεση του θα το πηγαινα απο μονος.