Στο γκολ του Τάισον πετάχτηκα πάνω στην καφετέρια (κεντρική Ελλάδα, άρα εγώ και 3-4 ακόμα ΠΑΟΚτσηδες από τους 60 ξερωγω),με κραυγή και ταυτόχρονο κλάμα. Εκεί ηρέμησε και η καρδιά.
Τελικά δεν έχω απολαύσει τόσο πολύ το πρωτάθλημα, λόγω έντασης και παραγοντικής σαπίλας. Η απόλαυση θα έρθει τις επόμενες μέρες, που θα το συνειδητοποιώ. Όμως, τελικά δεν ξέρω τι σιχαίνομαι περισσότερο. Εξηγούμαι:
α) τις σφαγιαστικές διαιτησίες, όπως του Ισραηλινού Σπάθα?
β) τα χαρτιά, aka τους "διαφορετικούς" κιτρινόγαυρους?
γ) τους ορίτζιναλ γαύρους? Μάλλον ναι, αυτούς! αλλά όχι τόσο τους οπαδούς τους ίδιους, παρά τη σαπίλα που δημιούργησαν και πρεσβεύει γενικά το κόκκινο σιχαμένο σωματείο.
δ) Τα υποτακτικά ερπετά? Τα χαμερπή σκουλήκια? Που ήθελαν πάλι να πανηγυρίσουν κλοπή εναντίον του ΠΑΟΚ με ξένα αρχίδια? Ολόψυχα, καλό αφανισμό!
Τι πήγαμε να πάθουμε πάλι σήμερα ρε?
Να 'ναι καλά οι παίχτες και ο Ρασβάν. Τίποτα άλλο. Τη σκαπουλάραμε και απόψε.
ΠΑΟΚ
