nunies4 έγραψε:
...
Την οποια θα την δωσει ποιος; Ο Γιονι; Συγνωμη παιδια δεν ξερω τι βλεπετε αλλα εμενα μου θυμιζει μια χρονια καποτε στα τοπικα που επι 3 εβδομαδες ειχα συγκαει στα αποτετοια μου και δεν μπορουσα να τρεξω με τιποτα.
Αυτη την στιγμη που μιλαμε (επαναλαμβανω αυτη την στιγμη γιατι του χρονου μπορει να βγαλει ματια) εμενα μου μοιαζει μακραν του 2ου ο πιο ανεπαρκης παικτης του ροστερ και σωματικα αλλα κυριως πνευματικα.
Το μεγαλο λαθος εγινε με τον αποκλεισμο του Σαστρε απο την λιστα.
Nunies όντως ο Όττο δε φαίνεται σωματικά έτοιμος. Καταλαβαίνεις όμως ότι είναι ποδοσφαιριστής. Με κακή απόδοση;
Με κακή; Είναι όμως ποδοσφαιριστής. Τον βλέπεις ότι είναι κολλημένος πάνω στους παίκτες. Με το που πάρει μπάλα ο παίκτης του, μειώνει την απόσταση και δεν τον αφήνει να πάρει μέτρα.
Ο Βιειρίνια αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν έχει εικόνα ποδοσφαιριστή και το γνωρίζει και ο ίδιος.
Ο Αντρέ ξέρει ότι δεν μπορεί και είτε κάνει πίσω βήματα είτε κρατάει απόσταση πάνω από 3 μέτρα από τον επιτιθέμενο. Ο παίκτης που έχει την μπάλα φτάνει αβίαστα έξω από την περιοχή, σηκώνει κεφάλι, έχει χρόνο να πάρει τη σωστή απόφαση, έχει χρόνο να δώσει ζυγισμένη πάσα με λίγα λόγια έχει άνεση να κάνει το σωστό.
Δε συζητάω για τους παίκτες που φεύγουν στην πλάτη του ούτε για το ότι πέφτει σε φάση μετάβασης να κόψει μπάλες σε ανοιχτό χώρο και φεύγουν οι αντίπαλοι ανενόχλητοι.
Μιλάω για φάσεις σαν το χθεσινό γκολ. Ο Όττο ή ο Σάστρε με το που γινόταν η πάσα προς τον παίκτη τους θα έκλειναν την απόσταση στο 1 με 1,5 μέτρο γιατί ξέρουν ότι ακόμα και αν τους άνοιγε τη μπάλα ο επιτιθέμενος θα είχαν εμπιστοσύνη στα πόδια τους να κάνουν περιστροφή και να ακολουθήσουν τη φάση. Ο Αντρέ κάθισε στα 4 μέτρα με τα χέρια πίσω με αποτέλεσμα ο αντίπαλος να βγάλει ασίστ προπόνησης.
Είναι τυχαίο το ημίχρονο που βγάζει ο Όττο πάνω στον Ελίασον. Μιλάμε για ένα από τα πιο γρήγορα και ποιοτικά εξτρέμ του ελληνικού πρωταθλήματος. Τον εξαφάνισε. Ναι, στο δεύτερο ημίχρονο τον πέρασε μια φορά στη φάση του δεύτερου γκολ. Αλλά ήταν κολλημένος επάνω του. Δεν ήταν στα 5 μέτρα απόσταση με τα χέρια πίσω.
Δες τα 2 γκολ με άρη, δες και το γκολ με Φρανφούρτη στο εκτός. Δες με πόση άνεση και χρόνο αποφασίζουν και ζυγίζουν την ενέργειά τους οι αντίπαλοι γιατί πολύ απλά η απόσταση από τον αμυνόμενο τους δίνει το περιθώριο. Τέτοιες φάσεις που ο επιτιθέμενος έχει τόση άνεση δράσης, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, δημιουργούνται μόνο στην αδύνατη πλευρά.
Στη δυνατή πλευρά εμφανίζονται μόνο μετά από τρίπλα του επιτιθέμενου.
Με τον Αντρέ ο επιτιθέμενος δε χρειάζεται να κάνει τίποτα. Απλά να σηκώσει το κεφάλι.
Θα μου πεις γιατί τα γράφουμε αυτά εδώ στο τόπικ του Ρασβάν. Γιατί προφανώς αυτός αποφασίζει. Όπως είδε την αδυναμία του στη Φιλαδέλφεια και τον έκανε αλλαγή στο ημίχρονο έτσι και τώρα είναι κομβικό να μην τον ξεκινήσει βασικό στον επαναληπτικό.
Δεν ξέρω αν αυτό αρκεί για την πρόκριση. Ξέρω όμως ότι δε θα τους τη δώσουμε στο πιάτο.
