7. Γιάννης Κωνσταντέλιας

[aivas19]

Γιατι Χιονι;

Που ακουστηκε, να εχουμε ενα generational talent στην ομαδα και καποιοι να λενε να του γινει αυξηση σε συγκεκριμενα επιπεδα.

[Eagle1980]

εγώ νομίζω πως το νέο της αύξησης είναι είναι τεράστιο hoax.

Οχί εγω πιστευώ πως για να τον κρατήσουμε πρέπει να του δώσουμε έναν ηγεμονικό συμβόλαιο , το παιδί είναι μάγος της μπάλας.

[marsantos]

Τώρα που τον είδαμε και με την εθνική θέλω να ρωτήσω κάτι.
Ο Ντέλιας μέχρι το ματς με τον άρη ήταν πραγματικά διαστημικός. Η έκρηξη, το νεύρο, η διάθεση για κάθετο παιχνίδι με τη μπάλα και οι εφορμήσεις στην αντίπαλη περιοχή ήταν ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο.
Εδώ και αρκετές εβδομάδες ο Ντέλιας δεν έχει καμία σχέση με τον Ντέλια του πρώτου εξαμήνου.
Ράθυμες υποδοχές, καμία διάθεση για μπούκες, με το πάρει τη μπάλα κάθεται στατικός, περιμένει τους αντιπάλους και γυρίζει πλάτη, αν πάνε να τον μαρκάρουν ή την πετάει απέναντι ή την γυρίζει πίσω, το πολύ πολύ καμιά περιστροφή γύρω από τον εαυτό του αν κάποιος αντίπαλος έρθει με φόρα προκειμένου να τον αποφύγει κτλ.
Είναι τόσο στατικός και αργός στο παιχνίδι του που φαίνεται να έχει βαράκια στα πόδια.
Τον θυμάμαι στην αρχή της χρονιάς να κάνει κλέψιμο στον Οφόε και να μπουκάρει απέναντι σε 3 της Χάιντουκ.
Τον θυμάμαι στο ματς με τον άρη που έπαιζε 1 ένας εναντίον 11. Είχε οργώσει το γήπεδο και κάθετα και οριζόντια.
Τώρα παίρνει τη μπάλα, σταματάει και παίζει σε ρυθμούς προπόνησης.
Αν ήταν δανεικός θα έλεγα δε βάζει τα πόδια του στη φωτιά και περιμένει να τελειώσει ο δανεισμός, αν ήταν ο Τάισον θα έλεγα κάνει διαχείριση δυνάμεων λόγω ηλικίας, αν ήταν ο Ροναλντίνιο θα έλεγα τον έχουν φάει τα ξενύχτια.
Επειδή δεν είναι τίποτα από αυτά προσπαθώ να εξηγήσω την ενεργειακή καθίζηση που βγάζει στους αγώνες.
Είναι θέμα διάθεσης ή θέμα σωματικό;
Αν διαβάζει ο καρπουζάς ή οποιοσδήποτε άλλος γνωρίζει από τέτοια θέματα θέλω να ρωτήσω αν υπάρχουν οργανισμοί στους οποίους τα επίπεδα ενέργειας φθίνουν γρηγορότερα του φυσιολογικού οπότε όσο βαθαίνει η χρονιά μειώνεται η αθλητικότητά τους πέραν του αναμενόμενου. Ρωτάω γιατί και πέρυσι τέτοιο καιρό ο Ντέλιας είχε παρόμοια πτώση απόδοσης και έκανε μέτρια πλέι οφ.

[Maxpaok]

την φθίνουσα ενέργεια που εσύ διακρίνεις, την εξηγώ ως ωρίμανση του ίδιου παικτικά.
δεν δικαιολογείται τόση παρατεταμένη μείωση της ενέργειας, ιδίως σε έναν νεαρό αθλητή και κυρίως σε μια οργανωμένη ομάδα.
αυτό που θα μπορούσε να καθυστερήσει ή να τον πάει λίγο πίσω είναι η ίωση που πέρασε πρόσφατα.

[marsantos]

Δεν έχεις άδικο. Η αλήθεια είναι ότι μετά την ίωση είναι εντελώς διαφορετικός.
Και αν κρίνουμε από τα ρεπορτάζ που έλεγαν ότι πέρασε 4 μέρες με ακατέβατο πυρετό, ίσως πέρασε κάτι βαρύ.

[marsantos]

Διαβάζω τώρα μια φρέσκια συνέντευξη του Ρασβάν για τα τρία ταλαντούχα Κ.
Λέει για τον Κωνσταντέλια:
"Ο Κωνσταντέλιας έγινε βασικός στα 19 του, είναι ένα εξωπραγματικό ταλέντο που παίζει στο “10” και στα άκρα. Έχει την ικανότητα να αλλάζει κατευθύνσεις, να παίζει με πρόσωπο στην εστία, κάτι που σπάνια βλέπει κανείς στο ποδόσφαιρο. Υστερεί ακόμα σε πνευματική δύναμη για να θέλει να είναι αποφασιστικός. Είναι λίγο ρομαντικός, λίγο ποιητής του ποδοσφαίρου γιατί λέει ότι θέλει να είναι ευτυχισμένος όταν παίζει. Αυτό είναι αλήθεια αλλά πρέπει και να κερδίζεις."

Μήπως όσα παρατηρούμε εξηγούνται από τα λεγόμενα του Λουτσέσκου;
Δλδ στο πρώτο εξάμηνο που δεν κρίνονται οι στόχοι ίσως ο Ντέλιας είναι πιο απελευθερωμένος ενώ τώρα που κάθε ματς κρίνει πολλά ίσως αυτό τον βαραίνει..
Δεν ξέρω τι να πω. Είτε είναι σωματικοί είτε πνευματικοί οι λόγοι που τον κρατάνε λίγο πίσω, αν ξαναβρεί τον εαυτό του τώρα που μπήκαμε στην τελική ευθεία θα είναι μεγάλο συν για την ομάδα..

[Μπαρκαρούτσος]

Πού να ξέρει αυτός μωρέ;
Εγώ θα σου πω!



Επίσης, αύξηση, οκ...με τι λεφτά;
Αποεπένδυση.

[ΑποστόληςΑ]

Ποιητής η αλλαγή του Πέλκα;

[vakin_dutch]

Τώρα που τον είδαμε και με την εθνική θέλω να ρωτήσω κάτι.
Ο Ντέλιας μέχρι το ματς με τον άρη ήταν πραγματικά διαστημικός. Η έκρηξη, το νεύρο, η διάθεση για κάθετο παιχνίδι με τη μπάλα και οι εφορμήσεις στην αντίπαλη περιοχή ήταν ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο.
Εδώ και αρκετές εβδομάδες ο Ντέλιας δεν έχει καμία σχέση με τον Ντέλια του πρώτου εξαμήνου.
Ράθυμες υποδοχές, καμία διάθεση για μπούκες, με το πάρει τη μπάλα κάθεται στατικός, περιμένει τους αντιπάλους και γυρίζει πλάτη, αν πάνε να τον μαρκάρουν ή την πετάει απέναντι ή την γυρίζει πίσω, το πολύ πολύ καμιά περιστροφή γύρω από τον εαυτό του αν κάποιος αντίπαλος έρθει με φόρα προκειμένου να τον αποφύγει κτλ.
Είναι τόσο στατικός και αργός στο παιχνίδι του που φαίνεται να έχει βαράκια στα πόδια.
Τον θυμάμαι στην αρχή της χρονιάς να κάνει κλέψιμο στον Οφόε και να μπουκάρει απέναντι σε 3 της Χάιντουκ.
Τον θυμάμαι στο ματς με τον άρη που έπαιζε 1 ένας εναντίον 11. Είχε οργώσει το γήπεδο και κάθετα και οριζόντια.
Τώρα παίρνει τη μπάλα, σταματάει και παίζει σε ρυθμούς προπόνησης.
Αν ήταν δανεικός θα έλεγα δε βάζει τα πόδια του στη φωτιά και περιμένει να τελειώσει ο δανεισμός, αν ήταν ο Τάισον θα έλεγα κάνει διαχείριση δυνάμεων λόγω ηλικίας, αν ήταν ο Ροναλντίνιο θα έλεγα τον έχουν φάει τα ξενύχτια.
Επειδή δεν είναι τίποτα από αυτά προσπαθώ να εξηγήσω την ενεργειακή καθίζηση που βγάζει στους αγώνες.
Είναι θέμα διάθεσης ή θέμα σωματικό;
Αν διαβάζει ο καρπουζάς ή οποιοσδήποτε άλλος γνωρίζει από τέτοια θέματα θέλω να ρωτήσω αν υπάρχουν οργανισμοί στους οποίους τα επίπεδα ενέργειας φθίνουν γρηγορότερα του φυσιολογικού οπότε όσο βαθαίνει η χρονιά μειώνεται η αθλητικότητά τους πέραν του αναμενόμενου. Ρωτάω γιατί και πέρυσι τέτοιο καιρό ο Ντέλιας είχε παρόμοια πτώση απόδοσης και έκανε μέτρια πλέι οφ.

Κι εγώ το έχω παρατηρήσει αυτό τελευταία κι αναρωτιόμουν αν ισχύει όντως ή αν εγώ νομίζω ότι με το που πάρει μπάλα θα ορμήσει κατά μέτωπο, επειδή το μυαλό μου κρατάει φωτογραφικά τα highlights του μέσα στη χρονιά. Άρα, όσο πλησιάζουμε προς το τέλος της σεζόν έχουν μαζευτεί αρκετές μπούκες του τυπωμένες στο μυαλό μου, οπότε όταν παρατηρώ κάθε κίνησή του μέσα στα ματς, απλά και μόνο με βάση τη στατιστική σκέφτομαι "α, δεν έκανε τόσες μπούκες σήμερα αναλογικά με τα προηγούμενα παιχνίδια, σαν να έχει θέμα ενέργειας".

Αρκετά μπακαλίστικη ανάλυση, αλλά σε αυτό καταλήγω. Γιατί τα τρεξίματά του παραμένουν πολλά και έντονα - μια χαρά σκυλιάζει σε κάθε ματς μέχρι τέλους. Συμφωνώ επίσης με τον Maxpaok για την ωριμότητα που βάζει σταδιακά στο παιχνίδι του. Παίρνει μπάλα, σηκώνει κεφάλι και διαβάζει το γήπεδο πριν δράσει, πιο συχνά σε σχέση με την αρχή της χρονιάς. Μου θυμίζει έναν κοντό τύπο, πώς τόνε λέγανε να δεις, που κάποτε έτρεχε και τους περνούσε πέντε-πέντε, αλλά σταδιακά άρχισε να έχει τα ίδια αποτελέσματα, αλλά με το μισό τρέξιμο (ή και περπάτημα...) και το διπλάσιο διάβασμα του γηπέδου. Κι αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερή του βελτίωση φέτος.

[marsantos]

Εννοείται ότι όσο μεγαλώνει τόσο καλύτερα θα σκαναρει το γήπεδο.
Όμως όταν υποδέχεται τη μπάλα, περιμένει 2 με 3 δευτερόλεπτα να δεί τι θα κάνει, αυτό ταυτόχρονα δίνει στον αντίπαλο τη δυνατότητα να τοποθετήσει την άμυνα του.
Όλα τα κάνει σε πιο αργό τέμπο.
Στο ματς με τον αρη, είχε όλη την άμυνα μπροστά του κι όμως και τις μπούκες του έκανε και το παιχνίδι διάβαζε αστραπιαία και έβγαζε κάθετες μαγικές στην πλάτη του αντιπάλου.
Αντιθέτως τώρα, οι χρόνοι που κινείται είναι πιο αργοί.
Τέλος πάντων για να μην κουράζω, ο Ντελιας που εμφανίστηκε στο παιχνίδι με τον αρη είναι πυρηνικό όπλο.
Ο Ντελιας ο χθεσινός δίνει το χρόνο στον αντίπαλο να οργανωθεί.

[renegade]

Χωρίς να ξέρουμε τι οδηγίες έχει δεν μπορούμε να γράψουμε τίποτα.
Στο παιχνίδι πάντως με τους Κροάτες που η ομάδα από το πρώτο λεπτό επιτίθονταν μια χαρά εντάσεις είχε.
Βέβαια ο Κωνσταντελιας ήταν ο μόνος παίκτης που είχε παίξει 6 σερί παιχνίδια βασικός Πέμπτη -Κυριακη.
Επίσης μυοσκελετικα θέλει ακόμα πολύ δουλειά κ είναι λογικό όσο φτάνουμε στο τέλος της σεζόν οι δυνάμεις του να φθίνουν.
Δυστυχώς οι κλήση στην εθνική μας έκανε κακο

[vakin_dutch]

Εννοείται ότι όσο μεγαλώνει τόσο καλύτερα θα σκαναρει το γήπεδο.
Όμως όταν υποδέχεται τη μπάλα, περιμένει 2 με 3 δευτερόλεπτα να δεί τι θα κάνει, αυτό ταυτόχρονα δίνει στον αντίπαλο τη δυνατότητα να τοποθετήσει την άμυνα του.
Όλα τα κάνει σε πιο αργό τέμπο.
Στο ματς με τον αρη, είχε όλη την άμυνα μπροστά του κι όμως και τις μπούκες του έκανε και το παιχνίδι διάβαζε αστραπιαία και έβγαζε κάθετες μαγικές στην πλάτη του αντιπάλου.
Αντιθέτως τώρα, οι χρόνοι που κινείται είναι πιο αργοί.
Τέλος πάντων για να μην κουράζω, ο Ντελιας που εμφανίστηκε στο παιχνίδι με τον αρη είναι πυρηνικό όπλο.
Ο Ντελιας ο χθεσινός δίνει το χρόνο στον αντίπαλο να οργανωθεί.

Συγκεκριμένα για το ματς με τον Άρη, είναι αυτό που συζητούσαμε και τις προάλλες - ξεκινούσε από αρκετά πίσω στον άξονα, οπότε έφτανε με μεγάλη ορμή πάνω στους αμυνόμενους. Εκεί έχει ισχυρό πλεονέκτημα ένας τεχνίτης σαν τον Ντέλια, ειδικά άμα παίξει και ένα 1-2 με κάποιον συμπαίκτη του βγάζει αμέσως υπεραριθμίες. Χθες ήταν αριστερό εξτρέμ σε 4-3-3 και φαινόταν εγκλωβισμένος όσο ήταν τραβηγμένος στην άκρη - δε βοήθησε κι ο Τσιμίκας με τις εκτός τόπου και χρόνου κινήσεις του. Καναδυό φορές που πήγε πιο κεντρικά μπόρεσε να κάνει αυτό που λες.

Αλλά σε γενικές γραμμές συμφωνώ, δίνει την αίσθηση ότι είναι πιο στατικός. Θα δούμε πώς θα πάει...

[abc_o_ karpouzas]

υπαρει...και..η πιθανοτητα να εχουμε ενα ειδους ..κορεσμου...

η ... επαναληψη..πολλες φορες σε βαζει σε ρυθμους... ρουτινας..απο οπου μπορει να ...χασουμε την φλογα...
ολοι σχεδον καθημερινα το βιωνουμε...

αλλα δεν νομιζω οτι υπαρχει κατι τετοιο...


θεωρω οτι τον ντελια καθε φορα που ... ζοριζουν..τα πραγματα τον προσεχουν καλυτερα...

αν προσεξουμε στον αγωνα με τους καζακους οπου βρηκε χωρο μια χαρα ...επελασεις...εκανε και 2-3 τους περασε σαν σταματημενους...

με τους γεωργιανους τον...στοχευσαν..οπως εμεις τον κβαραχτσελια...αν προσεξουμε τις περισσοτερες φορες οταν η μπαλα ερχοταν σε αυτον στο πρωτο κοντρολ επρεπε να περασει καποιον αντιπαλο...μεχρι να γινει αυτο ο χωρος εκλεινε μποστα του...

οσες φορες προσπαθησε να κινηθει παραλληλα στην μεγαλη περιοχη το μαρκαρισμα σχεδον ολες τις φορες ...στοχευε..στο δεξι του ποδι για να μην τον αφισουν να κανει ...οχι σουτ...αλλα πασα και επισης ειχανε παντα κοντα του και δευτερο παικτη σε περιπτωση που περασει να κανει την ιδια δουλεια ο δευτερος

μια φορα βρηκε ...αερα..και πηγε ο σκυλος να περασει την μπαλα απο το ματι της βελονας..

αν θυμαμε καλα 2 η 3 ...επεσαν...επανω στην πασα...


ολα αυτα που λεω ειναι θεωρητικα και δεν εχουν καμμια σχεση με την πραγματικοτητα...

ειδε κανεις τον κβαραχτσελια ...ελλειψη χωρου??..

marsantos.......για την ...ενεργεια.. ειναι σωστη η παρατηρηση σου οπου ο καθε παικτης νομοτελιακα μια δυο μπορει και 3 φορες τον χρονο να εχει...κενο...να ειναι αυτο που λεμε ...εκτος ρυθμου

η κοιλια της ομαδας ενας λογος ειναι και η κατασταση αρκετων παικτων σε αυτο το...κενο...

το ποτε ειναι σε θεση τετοιαν ενας παικτης εκτος απο τις μετρησεις πολλες φορες το βλεπουμε και οπτικα...

δεν μπορει να τρεξει οπως αλλες φορες δεν εχει την δυναμη που ξερουμε ...ειναι ...αλλου..

δεν νομιζω οτι ο ντελιας ειναι σε τετοιαν κατασταση...ασε που και με τον τροπο ...λεπτα συμμετοχης..που παιζουν στην ομαδα βιολογικα τετοιο ...κενο...δεν υπαρχουν πολλες πιθανοτητες να δουμε ...εμεις απο εξω...κατι τετοιο

[zissos]

Τώρα που τον είδαμε και με την εθνική θέλω να ρωτήσω κάτι.
Ο Ντέλιας μέχρι το ματς με τον άρη ήταν πραγματικά διαστημικός. Η έκρηξη, το νεύρο, η διάθεση για κάθετο παιχνίδι με τη μπάλα και οι εφορμήσεις στην αντίπαλη περιοχή ήταν ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο.
Εδώ και αρκετές εβδομάδες ο Ντέλιας δεν έχει καμία σχέση με τον Ντέλια του πρώτου εξαμήνου.
Ράθυμες υποδοχές, καμία διάθεση για μπούκες, με το πάρει τη μπάλα κάθεται στατικός, περιμένει τους αντιπάλους και γυρίζει πλάτη, αν πάνε να τον μαρκάρουν ή την πετάει απέναντι ή την γυρίζει πίσω, το πολύ πολύ καμιά περιστροφή γύρω από τον εαυτό του αν κάποιος αντίπαλος έρθει με φόρα προκειμένου να τον αποφύγει κτλ.
Είναι τόσο στατικός και αργός στο παιχνίδι του που φαίνεται να έχει βαράκια στα πόδια.
Τον θυμάμαι στην αρχή της χρονιάς να κάνει κλέψιμο στον Οφόε και να μπουκάρει απέναντι σε 3 της Χάιντουκ.
Τον θυμάμαι στο ματς με τον άρη που έπαιζε 1 ένας εναντίον 11. Είχε οργώσει το γήπεδο και κάθετα και οριζόντια.
Τώρα παίρνει τη μπάλα, σταματάει και παίζει σε ρυθμούς προπόνησης.
Αν ήταν δανεικός θα έλεγα δε βάζει τα πόδια του στη φωτιά και περιμένει να τελειώσει ο δανεισμός, αν ήταν ο Τάισον θα έλεγα κάνει διαχείριση δυνάμεων λόγω ηλικίας, αν ήταν ο Ροναλντίνιο θα έλεγα τον έχουν φάει τα ξενύχτια.
Επειδή δεν είναι τίποτα από αυτά προσπαθώ να εξηγήσω την ενεργειακή καθίζηση που βγάζει στους αγώνες.
Είναι θέμα διάθεσης ή θέμα σωματικό;
Αν διαβάζει ο καρπουζάς ή οποιοσδήποτε άλλος γνωρίζει από τέτοια θέματα θέλω να ρωτήσω αν υπάρχουν οργανισμοί στους οποίους τα επίπεδα ενέργειας φθίνουν γρηγορότερα του φυσιολογικού οπότε όσο βαθαίνει η χρονιά μειώνεται η αθλητικότητά τους πέραν του αναμενόμενου. Ρωτάω γιατί και πέρυσι τέτοιο καιρό ο Ντέλιας είχε παρόμοια πτώση απόδοσης και έκανε μέτρια πλέι οφ.

Εγώ πιστεύω ότι όσο αγωνίζεται σε υψηλό ανταγωνισμό και όσο συνεχίζει να γυμνάζεται και να είναι υγιής, αυτά τα διαστήματα εκτός φόρμας θα υπάρχουν. Για αυτό δεν θεωρώ ότι είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα στην καριέρα του. Το ταλέντο του είναι τοπ, θα ήταν κρίμα να φύγει από τον ΠΑΟΚ σε αυτή την φάση για μικρομεσαία ομάδα ακόμα και σε καλό πρωτάθλημα. Και σε τοπ ομάδα θα είναι πίσω από όλους τους υπόλοιπους σε αθλητικότητα και φυσική κατάσταση. Αυτό το διάστημα στην αρχή της χρονιάς που λες, που πετούσε φωτιές, σιγά-σιγά θα γίνει πιό "τόσο όσο", δηλαδή πιό ουσιώδες και λιγότερο εντυπωσιακό, αλλά θα έχει βενζίνη στο ντεπόζιτο για την άνοιξη που η μπάλα καίει και όλα μετράνε.
Όλοι οι ποδοσφαιριστές και όλοι οι άνθρωποι γενικώς έχουνε περιόδους με καλύτερη ή χειρότερη φυσική κατάσταση. Οι πολύ προπονημένοι αθλητές έχουν κατακτήσει ένα μίνιμουμ φυσικής κατάστασης και προσπαθούν να φτάσουν σε τοπ κατάσταση μέσω προετοιμασίας, διατροφής κλπ.
Παίχτες σαν τον Κριστιάνο Ρονάλντο ή τον Λεμπρόν Τζέημς έχουν περιόδους που είναι σε μια ταχύτητα κάτω, έστω και αν ακόμα και σε αυτή την ταχύτητα είναι άκρως ανταγωνιστικοί. Ο Κωνσταντέλιας έχει να περάσει κάμποσες πίστες και πρέπει να τις βγάλει όλες για να φτάσει να ματσάρει το ταλέντο του με μια φυσική κατάσταση που θα τον απελευθερώνει απέναντι στον υψηλό ανταγωνισμό.

[James Moriarty]

Ο manager Lucescu εχθές στην συνέντευξη τού είπε αυτό εδώ ... που χάθηκε στην μετάφραση ..

Ίσως το μόνο που του λείπει είναι αυτή η νοοτροπία, του να είναι αποφασιστικός παίκτης. Στα αλήθεια, είναι λίγο ρομαντικός... σαν ένας "ποιητής" του ποδοσφαίρου. Λέει "εγώ θέλω να είμαι ευτυχισμένος παίζοντας ποδόσφαιρο".
Αυτό μπορείς να το κάνεις νικώντας κιόλας.

Πάμε λίγο νά κάνω μετάφραση γιατί τον Λουτσεσκου τόν έχω μελετήσει παρά πολύ, όπως έχω μελετήσει καί τόν Κωνσταντελια 2 χρόνια. Για πολλούς τα παραπάνω πού λέει με πολύ έξυπνο τρόπο ο Λουτσεσκου, μπορεί νά μήν σας λένε τίποτα για μένα όμως λένε πολλά.
Αν ακούσετε δηλώσεις, ειδικά περσινές, αφού φετος δεν μιλάει πολυ καί καλά κάνει,ο παίκτης έχει πει επανελλημενες φορές ότι το ποδόσφαιρο για αυτόν είναι χαρά κτλ ..
Για παράδειγμα οι περισσότερες δηλώσεις τού ήταν πάνω κάτω έτσι (τό βίντεο είναι μη καταχωρισμενο οπότε το βλέπουμε μόνο εμείς).

[youtube]cM5Xw7aQYk8[/youtube]

Ας πω με απλά λόγια τι λέει ο Λουτσεσκου πιο πάνω αφού είναι μεγάλη γάτα. Αφού τον λέει ρομαντικό καί ποιητή, λέει ξεκάθαρα στις πρώτες γραμμές ότι το μέταλλο του παίκτη είναι σοφτ και ότι ουσιαστικά αν θέλει νά πετύχει θα πρέπει νά αλλάξει νοοτροπία. Μετα αφού τον κάνει αβάντα (που ισχύουν αυτά πού λέει) στο τέλος λέει ξεκάθαρα ΑΥΤΌ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΝΙΚΩΝΤΑΣ ΚΙΟΛΑΣ καί καπάκια μου έρχεται στο μυαλό το ματς Ατρόμητος -ΠΑΟΚ πού κάπου στο 65 με σκορ 0-0 καί ενώ είμαι έτοιμος να κατεβάσω την ΤΒ από τά νεύρα χάνοντας την μια ευκαιρία μετά την άλλη δείχνει τον μικρό με άλλους παίκτες μας να κάνει ζέσταμα από την μεριά που τους είχαμε βάλει μέσα στα δίχτυα να χασκογελαει.
Το τί ακολούθησε αφού ήμουν μόνος στον χώρο μου βλέποντας αυτό όντας εγώ όρθιος νά ουρλιάζω σαν ημιτρελος καλύτερα νά μήν πω..
Τέλος πάντων. Για νά μήν πλατιάζω ο μικρός είναι ένας παίκτης με εξαιρετικό ταλέντο, αλλά φτιαγμένος από πολύ λαιτ μέταλλο. Ακολουθεί απάντηση ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ σέ ένα παιδί από πάνω που ρωτάει κάτι..
Κ κάτι τελευταίο σν κ είμαι κατά τής γραφικότητας αλλά κάποιες ατάκες ισχύουν.

Παντελάκης. Εγώ στον ΠΑΟΚ δεν θέλω καλά παιδιά, θέλω αληταράδες. Άμα είναι καλά παιδιά, να τους πάρουμε μία πάστα.