Πολύ σωστή παρατήρηση. Νομίζω ότι αυτός και ο Μπάμπα έχουν την μεγαλύτερη ποδοσφαιρική εξυπνάδα.tolis14 έγραψε:Ο Μουργκ είναι ο παίκτης με το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό IQ στον ΠΑΟΚ
Το έλλειμμά ταχυδύναμης το καλύπτει με το εγκεφαλικό του παιχνίδι. Πάνω από όλα όμως αυτό που τον αναδεικνύει είναι η συνολική λειτουργία της ομάδας. Κανένας δεν κρατάει πολύ ώρα τη μπάλα στα πόδια, υπάρχουν διαρκείς εναλλαγές θέσεων και αυτό είναι ένα παιχνίδι που τον βολεύει πολύ γιατί μπορεί καθοδηγούμενος από το μυαλό του να βρίσκεται στη σωστή θέση τη σωστή στιγμή. Δεν έχει καθόλου εγωισμό και τουπέ στο παιχνίδι του.
Τα πολύ καλά και ψύχραιμα τελειώματα του τα είχαμε δει από την πρώτη χρονιά.
Σίγουρα ένα ακόμα πράγμα που τον βοηθάει είναι ότι δίπλα του παίζει είτε ο Τάισον είτε ο Ντέλιας παίκτες που αρέσκονται να παίρνουν πρωτοβουλίες και μοιραία να αναγκάζουν τους αντιπάλους να στέλνουν βοήθειες πάνω τους. Έτσι αυτός βρίσκει χώρο και χρόνο να παίξει όπως θέλει και μπορεί.
Γενικότερα τα δίδυμα Τάισον - Μουργκ ή Ντέλιας - Μουργκ είναι προτιμότερα από πλευράς σύνθεσης χαρακτηριστικών από το Τάισον - Ντέλιας. Όσο παράδοξο κι αν φαίνεται αυτό την εξήγηση μας τη δίνει μια μπασκετική προσέγγιση. Στο μπάσκετ υπάρχει ένας άγραφος κανόνας που λέει πως δεν πρέπει να υπάρχει στην πεντάδα παραπάνω από ένας παίκτης που αποδίδει μόνο άμα έχει τη μπάλα στα χέρια του. Μέχρι ένας είναι το λειτουργικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περυσινή Εφές που με το που πήγε ο Κλάιμπερν άρχισε η ομάδα να έχει φθίνουσα πορεία. Όταν ρώτησαν τον Αταμάν πως γίνεται να είμαστε 2 χρόνια η καλύτερη ομάδα και τώρα που πήραμε και τον Κλάιμπερν να εχουμε πέσει τόσο, ο Αταμάν απάντησε πως ένας από τους λόγους είναι πως η ταυτόχρονη συνύπαρξη Λάρκιν με Κλάιμπερν κάνει την ομάδα δυσλειτουργική γιατί και οι 2 είναι παίκτες που θέλουν τη μπάλα στα χέρια τους οπότε όταν ο ένας έχει τη μπάλα ο άλλος επειδή δεν έχει καθόλου παιχνίδι χωρίς τη μπάλα η ομάδα γίνεται πιο στατική άρα και πιο εύκολα αντιμετωπίσιμη.
Θα μου πείτε τη σχέση έχει αυτό με τον ΠΑΟΚ και τον Μουργκ;
Όταν παίζουν ταυτόχρονα Τάισον - Ντέλιας θέλουν και οι 2 τη μπάλα στα πόδια για να παίξουν. Κανένας δεν είναι παίκτης που θα παίξει στον κενό χώρο χωρίς τη μπάλα όπως για παράδειγμα πέρυσι ο Νάρεϊ. Κανένας δεν έχει το νου του να παίξει στην αδύνατη πλευρά όπως ο Ντεσπότοφ ή ο Αντρίγια. Περιμένουν και οι 2 την μπάλα στα πόδια για να αρχίσουν προσωπικές ενέργειες.
Αυτό κάνει την ομάδα στατική και εύκολα αντιμετωπίσιμη. Αν προσπαθήσουμε να θυμηθούμε μερικά από τα χειρότερα παιχνίδια της ομάδας μέσα στο 2023 θα καταλήξουμε στο ΠΑΟΚ-οσφπ 0-1, ΠΑΟΚ-άεκ 0-2 (τελικός), ΠΑΟΚ-Μπειτάρ 0-0.
Και στα 3 έπαιζαν ταυτόχρονα Τάισον - Κωνσταντέλιας. Έπεσε το ανάθεμα στο Λουτσέσκου αλλά δυστυχώς υπήρχε αντικειμενική προβληματική σύνθεση χαρακτηριστικών.
Αν θυμηθούμε την περυσινή χρονιά θα δούμε ότι τα καλύτερα παιχνίδια έγιναν με Κωνσταντέλια, Νάρεϊ και Αντρίγια στην τριάδα.
Αντίστοιχα φέτος τα καλύτερά μας παιχνίδια (Φρανκφούρτη μέσα έξω και οσφπ) έχουν γίνει με τριάδα Τάισον, Μουργκ και Αντρίγια.
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι και πέρυσι και φέτος τα καλύτερά μας παιχνίδια γίνονται όταν στο χορτάρι υπάρχει μόνο ένας δημιουργός και οι υπόλοιποι με την διαρκή κίνησή τους εκμεταλλεύονται τους κενούς χώρους που δημιουργούνται
στα μεσοδιαστήματα ή στην πλάτη της άμυνας.
Μιας και είμαστε στο τόπικ του Μουργκ, υπήρχε περίπτωση στο πρώτο γκολ χθες, αν έπαιζαν ταυτόχρονα Τάισον - Ντέλιας, να κινούταν κάποιος από τους δύο στην πλάτη της άμυνάς; Και οι 2 θα ήταν δίπλα δίπλα στο πέναλτι. Μπορεί πάλι να έμπαινε γκολ από κάποια μαγική ενέργεια αλλά κανείς τους δε θα έκανε παιχνίδι χωρίς τη μπάλα όπως ο Μουργκ.
Αντίστοιχα μπορούμε να αναρωτηθούμε και το ανάποδο. Θα ήταν το ίδιο αποδοτικός ο Μουργκ αν δεν είχε δίπλα του κανέναν εκ των Τάισον - Ντέλια; Σε μια ενδεχόμενη τριάδα Ντεσπότοφ, Μουργκ, Αντρίγια θα μπορούσε να είναι το ίδιο λειτουργικός; Εγώ νομίζω όχι γιατί θα έπεφτε περισσότερο βάρος δημιουργίας σε αυτόν και έτσι δε θα είχε χώρο και χρόνο να κάνει όλα τα υπόλοιπα που κάνει με τόσο όμορφο τρόπο.
Εν κατακλείδι, κατά την προσωπική μου άποψη, η καλή φετινή απόδοση του Μουργκ, οφείλεται πρώτα από όλα στην ορθότερη σύνθεση και αξιοποίηση χαρακτηριστικών των παικτών από τον προπονητή.
