Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
- Willie the Pimp
- Δημοσιεύσεις: 1263
- Εγγραφή: Πέμ 09 Δεκ 2021, 14:06
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Αυτό με τη Χριστοδούλου και την Γιώτα μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορώ να το εκλάβω. Φίλε steven123 υποβαθμίζεις το υλικό που είχε η ομάδα φέτος. Υστερούσε εμφανώς στην πάσα, το 'χω γράψει εδώ και πάρα πολύ καιρό (σιγά τη διαπίστωση θα μου πεις) η ομάδα είχε την κατώτερη βασική πασαδόρο από τους 4 διεκδικητές, οκ. Στις υπόλοιπες θέσεις δεν ήταν έτσι όπως τα παρουσιάζεις.
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Πριν κάνουμε την κριτική μας, και θα έχουμε πολύ χρόνο για αυτό, ας θυμηθούμε τα βασικά σημεία της σεζόν που πέρασε...που είχε τελικά παρόμοιο αποτέλεσμα με την περυσινή, δηλαδή αποκλεισμό στα ημιτελικά με 2 ήττες.
Στο κύπελλο πήγαμε φέτος στο F4, αλλά δεν μπορεί να γίνει σοβαρή σύγκριση με την περυσινή σεζόν γιατί υπήρχε διαφορετικό σύστημα με τις κληρώσεις.
Στην Ευρώπη πήγαμε χειρότερα, αποκλειστήκαμε από μια μέτρια ομάδα στον 1ο γύρο. Πέρυσι είχαμε αποκλειστεί στο 2ο από καλύτερη ομάδα και με καλή εμφάνιση.
Εκεί που πήγαμε πραγματικά καλύτερα φέτος ήταν η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, με καθαρή πρωτιά, αήττητο της έδρας και μόλις 2 ήττες.
Θα χωρίσω τη σεζόν σε χρονικά στάδια με κάποια λογική που θα διαφανεί παρακάτω.
1) Pre-season – συγκρατημένη αισιοδοξία
Η ομάδα άλλαξε όλες τις περυσινές ξένες και πήγε σε λύσεις που αρχικά φάνηκε να υπολείπονται του ανταγωνισμού. Εμπιστεύτηκε μία έμπειρη διαγώνιο, την Κρολ, μεγάλο όνομα στην πατρίδα της, αλλά σε μεγάλη σχετικά ηλικία και χωρίς να έχει παίξει στο εξωτερικό.
Απόκτησε μια ψηλή κεντρικό, την Μπλάνκο, προφανώς εισήγηση του προπονητή που την είχε σε άλλη ομάδα, ώστε να καλύψει ένα κενό της περυσινής σεζόν. Τέλος, πόνταρε σε ένα "λαχείο" για την ακραία, την Κάφρει, σε μικρή ηλικία, αλλά με παραστάσεις πρωταθλητισμού.
Κράτησε τον προπονητή, ο οποίος έχει περγαμηνές με κορυφαία την κατάκτηση του Champions league, και κράτησε και τις περισσότερες Ελληνίδες (πλην της Κυπαρρίση και της Καλαντάντζε), ενώ επανέφερε την Βεργίδου για βασική πασαδόρο και απέκτησε την Λιάγκη για αναπληρωματική διαγώνιο.
Τέλος, έκανε το μεγάλο "μπαμ" με την απόκτηση της Στράντζαλη, που ακουγόταν και για το ΠΟΚ, κάτι που δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες.
Στο μεταξύ όμως, είχαμε το καλοκαίρι της Εθνικής, όπου έλαμψαν ως βασικές οι 2 μικρές κεντρικές μας (Τσιόγκα-Τερζόγλου), κάτι που δημιούργησε ζητήματα διαχείρισης μεταξύ αυτών και των 2 λογιζόμενων ως βασικών.
Επίσης όμως, είχαμε συνολικά επιβάρυνση ΟΛΩΝ σχεδόν των δικών μας παικτριών που δεν ξεκουράστηκαν σχεδόν καθόλου, ενώ και η Κάφρει έπαιξε πέρυσι 2 πρωταθλήματα με πολύ λίγη ξεκούραση. Σε αντιδιαστολή, βασικές παίκτριες του ΠΟΚ δεν πήγαν καθόλου με την Εθνική και ξεκουράστηκαν (Αρτακιανού, Παπαφωτίου, οι του Οσφπ, η Ανθούλη εκτός λόγω τραυματισμού κτλ).
Δεν απέκτησε 4η ξένη, κρατώντας την επιλογή αυτή ως δυνατότητα για τον Γενάρη.
2) Οκτώβριος-Δεκέμβριος – αχτύπητη τριάδα και πορεία όνειρο
Ξεκίνημα με πατημένο το γκάζι και μεγάλη νίκη επί του Πάο με ανατροπές μέσα στα σετ, άνετες νίκες εντός-εκτός με τους υπόλοιπους, θριαμβευτική και άνετη νίκη 3-0 επί του Οσφπ. Μαγική τριάδα οι Κρολ, Στράντζαλη, Κάφρει (αποκάλυψη), η Βεργίδου μοιράζει πολύ καλά, η Ξανθοπούλου συνεχίζει με κεκτημένη ταχύτητα από το καλοκαίρι.
Μοναδικό αρνητικό σημείο που βρίσκαμε τότε οι κεντρικές μας, ειδικά στο μπλοκ. Όλα αυτά αποτυπωνόταν και στα στατιστικά, με τις Κάφρει-Στράντζαλη να είναι μέσα στην 1η πεντάδα των ακραίων (μάλιστα 1η και 3η), την Κρολ επίσης, την Βεργίδου να βρίσκεται πάνω και από την Παπαφωτίου (2η) και την Ξανθοπούλου ψηλά. Μέχρι τότε η ομάδα έχει χάσει μόλις 2 σετ σε 9 αγώνες (με Πάο και Άρη εκτός)
Προς το τέλος της περιόδου αυτής, έρχονται τα πρώτα καμπανάκια από την Ευρώπη. Περίεργη εμφάνιση με ομάδα που ήταν κατώτερη από εμάς στα χαρτιά, νίκη με το ζόρι με 3-2 στην έδρα μας με ανατροπή από 0-2. Ακολούθησε μια νίκη δύσκολη με τη Θήρα με μέτρια εμφάνιση.
Κλείσιμο της περιόδου με απογοητευτικό αποκλεισμό από την Κράλοβο. Παρόλαυτά, το γεγονός ότι ήμασταν πρώτοι και αήττητοι στο πρωτάθλημα, χωρίς να έχουμε χάσει βαθμό, μας κάνει να μη δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στον αποκλεισμό.
3) Ιανουάριος – Μάρτιος - Rollerocoaster
Στο διάστημα των εορτών βλέπαμε τον ανταγωνισμό να προχωράει σε αρκετές αλλαγές. Ο Οσφπ άλλαξε πασαδόρο και κεντρική, ο Παο άλλαξε προπονητή και έκανε διάφορες άλλες κινήσεις, η Άεκ και εμείς έμεινε στα ίδια.
Υπήρχε το περιθώριο να τεσταριστεί η ομάδα στα 2 συνεχόμενα εκτός έδρας ντέρμπι του Ιανουαρίου και ενδεχομένως να παρθούν αποφάσεις.
Με την πρώτη ήττα (άνετα με 3-0) από την Άεκ στο τέλος του 1ου γύρου, ανήμερα του Αη Γιάννη, εμφανίζονται σύννεφα, και διαβάζουμε για τελευταίο χαρτί του Φενόλιο στο επόμενο παιγνίδι με τον Παο, και για Αμποτάνζα προ των πυλών. Εκεί η ομάδα βγάζει αντίδραση, και παίρνει μεγάλο διπλό με 3-2 από το βάζελο. Εκείνο το διπλό πιθανότατα ξεκαθαρίζει ότι θα μείνει ο προπονητής και λαμβάνεται η απόφαση να μην γίνουν προσθήκες. Πλην όμως, έχουμε την αποχώρηση της Τσιόγκα, 7ης παίκτριας έως τότε, που προφανώς ήθελε να παίζει περισσότερο. Με βάση αυτό, η ομάδα αποκτά για βάθος την Αρμουτσή.
Ακολουθεί μια περίοδος με σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της ομάδας, που συμπίπτουν με τον πρώτο σοβαρό τραυματισμό της Ξανθοπουλου, η οποία έμεινε εκτός για κανένα μήνα. Άνετη νίκη με τη Θέτιδα, πολύ δύσκολη καθαρή νίκη στο Αιγάλεω, άνετη νίκη με Ηλυσιακό, πολύ δύσκολη και απώλεια βαθμού με το Μαρκόπουλο. Ακολουθούν 3 άνετες νίκες με Μαρκόπουλο (κύπελλο), Άρη εντός και Ζαον, που μας κάνουν να αναθαρρήσουμε, περιμένοντας και την επιστροφή της Μαρτίνας.
Κάπου στο ενδιάμεσο, μας πληροφορεί ο Μάρκο ότι η ομάδα προετοιμάζεται για τα πλέι οφ, και αναμένουμε με ενδιαφέρον το τι θα δούμε.
Η επιστροφή της Μαρτίνας γίνεται με ερωτηματικά για την κατάστασή της, ειδικά μετά την ήττα από τον ελλιπή Οσφπ στου Ρέντη.
Η ομάδα πηγαίνει πάντως πλήρης στο F4 του κυπέλλου και με αισιοδοξία. Πλην όμως, στον ημιτελικό χάνουμε 3-1 με ανατροπή, χωρίς να μπορέσουμε να αντιδράσουμε στα 2 τελευταία σετ, με μέτρια εμφάνιση πλην της Κάφρει. Χάνεται έτσι ο 2ος στόχος της χρονιάς.
Ακολουθούν 2 παιγνίδια για το Μάρτιο που περνάμε διά πυρός και σιδήρου από τη Σαντορίνη, χωρίς την Κάφρει και με τραυματισμό της Βεργίδου. Η απώλεια του βαθμού στο Μαρκόπουλο και η ήττα (αλλά με πόντο) από τον Οσφπ, παράλληλα με το αήττητο σερί της Άεκ, κάνει το τελευταίο παιγνίδι στην έδρα μας αποφασιστικής σημασίας.
4) Απρίλιος - τραυματισμοί και αποτυχία
Η τελευταία αποφασιστική περίοδος ξεκινάει με τα ερωτηματικά αναφορικά με τις απουσίες. Χωρίς να έχουμε κάποια πληροφόρηση, βλέπουμε στο γήπεδο με την Άεκ να παίζουμε χωρίς Κάφρει και Βεργίδου, με την πρώτη με πατερίτσες, και την Στράντζαλη με νάρθηκα στο δάκτυλο. Η ομάδα χάνει εύκολα το πρώτο σετ, αλλά κάπου εκεί, χωρίς ούτε την Κρολ, με δεύτερη σχεδόν ομάδα, πετυχαίνει τη μεγάλη ανατροπή με 3-1 που την κρατά στην 1η θέση και με διαφορά στο τέλος της κανονικής διάρκειας.
Η εμφάνιση αυτή και το πάθος της ομάδας, μας δημιουργεί προσδοκίες, παρά την συνεχιζόμενη ανησυχία για τις τραυματίες.
Η έναρξη των πλέι οφ μας βρίσκει με τον χειρότερο δυνατό αντίπαλο, και εμάς με πολλές απουσίες. Παίρνουμε τη νίκη με 3-2 στη Μίκρα, αλλά στον επαναληπτικό γίνεται αίμα και άμμος και στο παρά τσακ γλυτώνουμε την περιπέτεια του χρυσού σετ. Στο διάστημα των 3 αυτών αγώνων, βλέπουμε και το βάθος της ομάδας, με τη Μερτέκη, την Ηλιοπούλου, την Κλέπκου, αλλά και τη Λιάγκη να είναι πρωταγωνίστριες. Επίσης, παρουσιάζεται φοβερά βελτιωμένη και η Μπλάνκο, και το μπλοκ μας συνολικά.
Τα παραπάνω, μαζί με το γεγονός ότι αναμένουμε τις επιστροφές των τραυματιών, δημιουργούν αισιοδοξία για τη συνέχεια.
Τα πάντα εν τέλει κρίνονται στον 1ο αγώνα των ημιτελικών. Σε ένα αρκετά ζεστό Παλατάκι, η ομάδα αντιδρά από το 0-1, προηγείται στα σετ με 2-1, και δυστυχώς δεν αντέχει στα κρίσιμα σημεία. Το 2-3 αποδεικνύεται ότι καταρρακώνει ψυχολογικά την ομάδα, και στου Ρέντη, παρά τις ευκαιρίες που είχε, δεν μπορεί να απειλήσει σχεδόν καθόλου.
Αυτά σαν μια ανασκόπηση γεγονότων της σεζόν. Θα ακολουθήσει πιο ψύχραιμα κριτική των της ομάδας, απολογισμός και η επόμενη ημέρα.
Στο κύπελλο πήγαμε φέτος στο F4, αλλά δεν μπορεί να γίνει σοβαρή σύγκριση με την περυσινή σεζόν γιατί υπήρχε διαφορετικό σύστημα με τις κληρώσεις.
Στην Ευρώπη πήγαμε χειρότερα, αποκλειστήκαμε από μια μέτρια ομάδα στον 1ο γύρο. Πέρυσι είχαμε αποκλειστεί στο 2ο από καλύτερη ομάδα και με καλή εμφάνιση.
Εκεί που πήγαμε πραγματικά καλύτερα φέτος ήταν η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, με καθαρή πρωτιά, αήττητο της έδρας και μόλις 2 ήττες.
Θα χωρίσω τη σεζόν σε χρονικά στάδια με κάποια λογική που θα διαφανεί παρακάτω.
1) Pre-season – συγκρατημένη αισιοδοξία
Η ομάδα άλλαξε όλες τις περυσινές ξένες και πήγε σε λύσεις που αρχικά φάνηκε να υπολείπονται του ανταγωνισμού. Εμπιστεύτηκε μία έμπειρη διαγώνιο, την Κρολ, μεγάλο όνομα στην πατρίδα της, αλλά σε μεγάλη σχετικά ηλικία και χωρίς να έχει παίξει στο εξωτερικό.
Απόκτησε μια ψηλή κεντρικό, την Μπλάνκο, προφανώς εισήγηση του προπονητή που την είχε σε άλλη ομάδα, ώστε να καλύψει ένα κενό της περυσινής σεζόν. Τέλος, πόνταρε σε ένα "λαχείο" για την ακραία, την Κάφρει, σε μικρή ηλικία, αλλά με παραστάσεις πρωταθλητισμού.
Κράτησε τον προπονητή, ο οποίος έχει περγαμηνές με κορυφαία την κατάκτηση του Champions league, και κράτησε και τις περισσότερες Ελληνίδες (πλην της Κυπαρρίση και της Καλαντάντζε), ενώ επανέφερε την Βεργίδου για βασική πασαδόρο και απέκτησε την Λιάγκη για αναπληρωματική διαγώνιο.
Τέλος, έκανε το μεγάλο "μπαμ" με την απόκτηση της Στράντζαλη, που ακουγόταν και για το ΠΟΚ, κάτι που δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες.
Στο μεταξύ όμως, είχαμε το καλοκαίρι της Εθνικής, όπου έλαμψαν ως βασικές οι 2 μικρές κεντρικές μας (Τσιόγκα-Τερζόγλου), κάτι που δημιούργησε ζητήματα διαχείρισης μεταξύ αυτών και των 2 λογιζόμενων ως βασικών.
Επίσης όμως, είχαμε συνολικά επιβάρυνση ΟΛΩΝ σχεδόν των δικών μας παικτριών που δεν ξεκουράστηκαν σχεδόν καθόλου, ενώ και η Κάφρει έπαιξε πέρυσι 2 πρωταθλήματα με πολύ λίγη ξεκούραση. Σε αντιδιαστολή, βασικές παίκτριες του ΠΟΚ δεν πήγαν καθόλου με την Εθνική και ξεκουράστηκαν (Αρτακιανού, Παπαφωτίου, οι του Οσφπ, η Ανθούλη εκτός λόγω τραυματισμού κτλ).
Δεν απέκτησε 4η ξένη, κρατώντας την επιλογή αυτή ως δυνατότητα για τον Γενάρη.
2) Οκτώβριος-Δεκέμβριος – αχτύπητη τριάδα και πορεία όνειρο
Ξεκίνημα με πατημένο το γκάζι και μεγάλη νίκη επί του Πάο με ανατροπές μέσα στα σετ, άνετες νίκες εντός-εκτός με τους υπόλοιπους, θριαμβευτική και άνετη νίκη 3-0 επί του Οσφπ. Μαγική τριάδα οι Κρολ, Στράντζαλη, Κάφρει (αποκάλυψη), η Βεργίδου μοιράζει πολύ καλά, η Ξανθοπούλου συνεχίζει με κεκτημένη ταχύτητα από το καλοκαίρι.
Μοναδικό αρνητικό σημείο που βρίσκαμε τότε οι κεντρικές μας, ειδικά στο μπλοκ. Όλα αυτά αποτυπωνόταν και στα στατιστικά, με τις Κάφρει-Στράντζαλη να είναι μέσα στην 1η πεντάδα των ακραίων (μάλιστα 1η και 3η), την Κρολ επίσης, την Βεργίδου να βρίσκεται πάνω και από την Παπαφωτίου (2η) και την Ξανθοπούλου ψηλά. Μέχρι τότε η ομάδα έχει χάσει μόλις 2 σετ σε 9 αγώνες (με Πάο και Άρη εκτός)
Προς το τέλος της περιόδου αυτής, έρχονται τα πρώτα καμπανάκια από την Ευρώπη. Περίεργη εμφάνιση με ομάδα που ήταν κατώτερη από εμάς στα χαρτιά, νίκη με το ζόρι με 3-2 στην έδρα μας με ανατροπή από 0-2. Ακολούθησε μια νίκη δύσκολη με τη Θήρα με μέτρια εμφάνιση.
Κλείσιμο της περιόδου με απογοητευτικό αποκλεισμό από την Κράλοβο. Παρόλαυτά, το γεγονός ότι ήμασταν πρώτοι και αήττητοι στο πρωτάθλημα, χωρίς να έχουμε χάσει βαθμό, μας κάνει να μη δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στον αποκλεισμό.
3) Ιανουάριος – Μάρτιος - Rollerocoaster
Στο διάστημα των εορτών βλέπαμε τον ανταγωνισμό να προχωράει σε αρκετές αλλαγές. Ο Οσφπ άλλαξε πασαδόρο και κεντρική, ο Παο άλλαξε προπονητή και έκανε διάφορες άλλες κινήσεις, η Άεκ και εμείς έμεινε στα ίδια.
Υπήρχε το περιθώριο να τεσταριστεί η ομάδα στα 2 συνεχόμενα εκτός έδρας ντέρμπι του Ιανουαρίου και ενδεχομένως να παρθούν αποφάσεις.
Με την πρώτη ήττα (άνετα με 3-0) από την Άεκ στο τέλος του 1ου γύρου, ανήμερα του Αη Γιάννη, εμφανίζονται σύννεφα, και διαβάζουμε για τελευταίο χαρτί του Φενόλιο στο επόμενο παιγνίδι με τον Παο, και για Αμποτάνζα προ των πυλών. Εκεί η ομάδα βγάζει αντίδραση, και παίρνει μεγάλο διπλό με 3-2 από το βάζελο. Εκείνο το διπλό πιθανότατα ξεκαθαρίζει ότι θα μείνει ο προπονητής και λαμβάνεται η απόφαση να μην γίνουν προσθήκες. Πλην όμως, έχουμε την αποχώρηση της Τσιόγκα, 7ης παίκτριας έως τότε, που προφανώς ήθελε να παίζει περισσότερο. Με βάση αυτό, η ομάδα αποκτά για βάθος την Αρμουτσή.
Ακολουθεί μια περίοδος με σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της ομάδας, που συμπίπτουν με τον πρώτο σοβαρό τραυματισμό της Ξανθοπουλου, η οποία έμεινε εκτός για κανένα μήνα. Άνετη νίκη με τη Θέτιδα, πολύ δύσκολη καθαρή νίκη στο Αιγάλεω, άνετη νίκη με Ηλυσιακό, πολύ δύσκολη και απώλεια βαθμού με το Μαρκόπουλο. Ακολουθούν 3 άνετες νίκες με Μαρκόπουλο (κύπελλο), Άρη εντός και Ζαον, που μας κάνουν να αναθαρρήσουμε, περιμένοντας και την επιστροφή της Μαρτίνας.
Κάπου στο ενδιάμεσο, μας πληροφορεί ο Μάρκο ότι η ομάδα προετοιμάζεται για τα πλέι οφ, και αναμένουμε με ενδιαφέρον το τι θα δούμε.
Η επιστροφή της Μαρτίνας γίνεται με ερωτηματικά για την κατάστασή της, ειδικά μετά την ήττα από τον ελλιπή Οσφπ στου Ρέντη.
Η ομάδα πηγαίνει πάντως πλήρης στο F4 του κυπέλλου και με αισιοδοξία. Πλην όμως, στον ημιτελικό χάνουμε 3-1 με ανατροπή, χωρίς να μπορέσουμε να αντιδράσουμε στα 2 τελευταία σετ, με μέτρια εμφάνιση πλην της Κάφρει. Χάνεται έτσι ο 2ος στόχος της χρονιάς.
Ακολουθούν 2 παιγνίδια για το Μάρτιο που περνάμε διά πυρός και σιδήρου από τη Σαντορίνη, χωρίς την Κάφρει και με τραυματισμό της Βεργίδου. Η απώλεια του βαθμού στο Μαρκόπουλο και η ήττα (αλλά με πόντο) από τον Οσφπ, παράλληλα με το αήττητο σερί της Άεκ, κάνει το τελευταίο παιγνίδι στην έδρα μας αποφασιστικής σημασίας.
4) Απρίλιος - τραυματισμοί και αποτυχία
Η τελευταία αποφασιστική περίοδος ξεκινάει με τα ερωτηματικά αναφορικά με τις απουσίες. Χωρίς να έχουμε κάποια πληροφόρηση, βλέπουμε στο γήπεδο με την Άεκ να παίζουμε χωρίς Κάφρει και Βεργίδου, με την πρώτη με πατερίτσες, και την Στράντζαλη με νάρθηκα στο δάκτυλο. Η ομάδα χάνει εύκολα το πρώτο σετ, αλλά κάπου εκεί, χωρίς ούτε την Κρολ, με δεύτερη σχεδόν ομάδα, πετυχαίνει τη μεγάλη ανατροπή με 3-1 που την κρατά στην 1η θέση και με διαφορά στο τέλος της κανονικής διάρκειας.
Η εμφάνιση αυτή και το πάθος της ομάδας, μας δημιουργεί προσδοκίες, παρά την συνεχιζόμενη ανησυχία για τις τραυματίες.
Η έναρξη των πλέι οφ μας βρίσκει με τον χειρότερο δυνατό αντίπαλο, και εμάς με πολλές απουσίες. Παίρνουμε τη νίκη με 3-2 στη Μίκρα, αλλά στον επαναληπτικό γίνεται αίμα και άμμος και στο παρά τσακ γλυτώνουμε την περιπέτεια του χρυσού σετ. Στο διάστημα των 3 αυτών αγώνων, βλέπουμε και το βάθος της ομάδας, με τη Μερτέκη, την Ηλιοπούλου, την Κλέπκου, αλλά και τη Λιάγκη να είναι πρωταγωνίστριες. Επίσης, παρουσιάζεται φοβερά βελτιωμένη και η Μπλάνκο, και το μπλοκ μας συνολικά.
Τα παραπάνω, μαζί με το γεγονός ότι αναμένουμε τις επιστροφές των τραυματιών, δημιουργούν αισιοδοξία για τη συνέχεια.
Τα πάντα εν τέλει κρίνονται στον 1ο αγώνα των ημιτελικών. Σε ένα αρκετά ζεστό Παλατάκι, η ομάδα αντιδρά από το 0-1, προηγείται στα σετ με 2-1, και δυστυχώς δεν αντέχει στα κρίσιμα σημεία. Το 2-3 αποδεικνύεται ότι καταρρακώνει ψυχολογικά την ομάδα, και στου Ρέντη, παρά τις ευκαιρίες που είχε, δεν μπορεί να απειλήσει σχεδόν καθόλου.
Αυτά σαν μια ανασκόπηση γεγονότων της σεζόν. Θα ακολουθήσει πιο ψύχραιμα κριτική των της ομάδας, απολογισμός και η επόμενη ημέρα.
- Willie the Pimp
- Δημοσιεύσεις: 1263
- Εγγραφή: Πέμ 09 Δεκ 2021, 14:06
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Η σαιζον κυλησε όπως την περιέγραψες φίλε fuzztone, χαράς τη ψυχραιμία σου.
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Ας ξεκινήσουμε με την Ηλιοπουλου. Προσωπικα δεν έχω καμία αντίρρηση να είναι η βασική πασαδορος μας του χρόνου, θέλω όμως να υπάρχει και μία έμπειρη παίκτρια στη θέση ως εναλλακτική λύση σε περίπτωση που δεν ανταποκριθεί. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ανέφερα τη Χριστοδούλου, όχι ως βασική αλλά ως δίδυμο. Το όνομα της Χριστοδουλου προφανώς δεν μου ήρθε τυχαία, τρία χρόνια τώρα ο Αμοιριδης κάνει μπάσιμο να την φέρει και αυτή και τη Γιώτα.steven123 έγραψε:Ιάσονας έγραψε:Η ίδια ομάδα με τη Κουμπουρα αντί της Κρολ θα έπαιρνε πρωτάθλημα.
Κατα τη γνώμη μου ο ΠΑΟΚ έχει το καλύτερο υλικό σε Ελληνίδες στην Ελλάδα, απλά το ντεφορμαρισμα της Πολυνοπουλου εμπόδισε στο να φανεί αυτό.
Διάβασα στα σχόλια τις προηγούμενες μέρες από φίλους πως ήταν λάθος που δεν είχαμε τέσσερις ξένες. Για μένα το λάθος ήταν η Κρολ, και η φυγή της Κυπαρισση. Θα ήθελα να την είχαμε στο ροστερ αντί μίας εκ των Μερτεκη ή Λιαγκη (την Μερτεκη μόνο ως αναπληρωματικη διαγώνιο και όχι ως ακραία).
Μέγαλο ρόλο έπαιξαν και οι τραυματισμοί.
Όπως και να έχει μπράβο σε όλους για την τίμια προσπάθεια όλη την χρονιά.
Για την επόμενη σεζόν θα ήθελα αλλαγή προπονητή, παραμονη Καφρει Μπλανκο και Ελληνίδων πλην μιας εκ των Λιαγκη Μερτεκη, επιστροφή Κυπαρισση και ίσως αν έρθει 4η ξένη να είναι πασαδορος υψηλού επιπέδου που να πλαισιώσει την Ηλιόπουλου. Δεν έχω άποψη για Χριστοδούλου η Γιώτα (σίγουρα τη δεύτερη όχι για βασική) γιατί δεν είμαι σίγουρος τι επιρροή θα έχουν στις νεαρες παίκτριες που έχουμε σε μπλοκ και πάσαδορο.
Σε ότι αφορά τον νέο προπονητή ή προπονητρια δεν με ενδιαφέρει η εθνικότητα αλλά θα ήθελα να έχει εμπειρία από το ελληνικό πρωτάθλημα.
Πάντως αυτό το τμήμα με τα καλά και τα αρνητικά του σου βγάζει κάτι θετικό κάθε χρόνο τα τέσσερα έτη που υπάρχει στην πρώτη κατηγορία
Εχουμε το καλυτερο υλικο σε Ελληνιδες???? Μπορει να εχουμε ποσοτητα αλλα οχι ποιοτητα. Η ομαδα που εχει τις καλυτερες ελληνιδες στις θεσεις που πρεπει ειναι ο ΠΑΟ που εχει ΜΑΚΡΑΝ την καλυτερη Ελληνιδα πασαδορο ( και καλυτερη στο πρωταθλημα) και επισης ξεκαθαρα την καλυτερη ελληνιδα κεντρικο , παικτρια και με μπλοκ επιθεση και σερβις. Επισης εχει την ρογκα που αν και ειναι πολυ μεγαλη πια για βολλευ και πεσμενη ειναι συγκρισιμη τουλαχιστον με την Ξανθοπουλου μετα τον τραυματισμο της ( Ξανθοπουλους) Ακομα και η ΑΕΚ εχει την κορυφαια ελληνιδα λιμπερο και επειτα την δευτερη πασαδορο που ειναι πληρεστατη ψυχραιμη και αρκετα νεα με δυνατοτητες.
Επισης εχει την Καλαντατζε που φετος ειναι πολυ καλυτερη της Πολυνοπουλου η οποια ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΕΦΟΡΜΕ ΑΠΛΑ ΕΧΕΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ. Μενει μονο να θυμισω οτι η Πολυ τελειωσε το πρωτο μερος της κανονικης περιοδου με 9 μπλοκ![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Τελικα οπως ειπα σημασια δεν ειχε η ποσοτητα αλλα οτι οι Ελληνιδες των αρχικων εξαδων των αλλων ομαδων ηταν καλυτερες απο τις δικες. Ειδικα οι Βεργιδου και Πολυνοπουλου ηταν οι μεγαλυτερες πληγες μας.
Τωρα για του χρονου , δεν μπορει να θες την Κυπαρισση για τριτη ,απλα δεν. Η κοπελα ειχε πολλες δυνατοτητες οι οποιες ομως αυτη τη στιγμη ειναι σε ληθη. ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΑΝ Η ΠΙΟ ΣΠΑΣΜΩΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΓΧΩΔΗΣ ΠΑΙΚΤΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΟΤΕ ΜΟΥ . ΠΟΛΥ ΑΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ακαταλληλη για ομαδα που θελει πρωταθλημα. Και φυσικα οπως εχω πει χιλιες φορες αν ποτε ληθει το ψυχολογικο της που φαινεται να ειναι μεγαλυτερο απο το συνηθισμενο ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΠΑΙΞΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΒΑΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΕΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΕΣ. Το να ερθει τριτη σε εμας θα ηταν μια ΚΑΚΗ συμφωνια και για τις δυο μεριες . Ασε που ερχεται πο τραυματισμο και θα ειναι πιθανοτατα ακομα πιο ευθραυστη ψυχολογικα. Η Μερτεκη ειναι τελεια για τριτη. Κανεις αλλος δεν ειχε τετοια παικτρια ως τριτη. Ακομα και η βλαχακη που ηταν θεωρητικα καλυτερη φετος στην ΑΕΚ μοιαζει σαν νεανιδα. Τεραστια απωλεια αν φυγει η Λιτσα.
Τελος για τη Ηλιοπουλου πια τι θελετε??? Να την εχουμε στο παγκο ετσι απλα για να λεμε οτι εχουμε το νεο αιμα τη Ελλαδας?? Ναι μεν εχει πολλα να μαθει αλλα η κοπελα ειναι ΠΑΝΕΤΟΙΜΗ για θεση βασικης σε οποιαδηποτε ελληνικη ομαδα. Η κοπελα ωρες ωρες δειχνει ψυχραιμια και ωριμοτητα εμπειρης παικτριας. Εχεις νεαρο διαμαντακι ελληνιδα με αυτα τα χαρακτηριστικα και ?? Τι περιμενουμε?? Ακομα και στο επιπεδο των πλει οφ τα πηγε περιφημα. Ειτε να προωθηθει ΩΣ ΒΑΣΙΚΗ ΕΧΟΝΤΑς ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΜΠΑΚ ΑΠ ΟΠΩς Η ΤΑΝΗ ΤΟΥ ΑΡΗ Π.Χ ή ας την δωσουμε βασικη σε ομαδα οπςω η Θηρα που θα ηταν ιδανικη περιπτωση διοτι μπορουν να παρουν καλες ξενες για να προσπαθησουν για το πρωταθλημα ετσι ωστε να εχουμε την μικρη μας σε ομαδα υψηλου επιπεδου η δευτερευοντων σην Βουλα που εχει καλο κοουτς που βοηθα τα ταλεντα.
Το αλλο πια με τη ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ. ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ?. Εχουμε δικο μας διαμαντακι , παικτρια σαν τα κρυα νερα με το αιμα να βραζει και να ζηταει χρονο και εμεις αντι να την προωθησουμε ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ που πιθανοτατα θα καλυψει την θεση της πασαδορου για ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ αντ αυτου ειμαστε διατεθειμενοι αντι να δωσουμε χρονο στο ΠΤΩΜΑ την Χριστοδουλου και να τη αναστησουμε????? ΓΙΑΤΙ? Η γυναικα ηταν ο βασικος λογος αποτυχιας του ΟΣΦΠ οσο επαιζε. Την εβαλαν παγκο και βρηκαν την υγεια τους και αφου την βρηκαν αυτοι ΘΑ ΤΗΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ? Η παικτρια αυτη ειναι ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΠΑΙΚΤΙΚΑ ΑΚΟΜΑ και σε σχεση με την Βεργιδου. Μη δω κανεναν να πανηγυριζει αν την κλεισουμε γιατι κατι τετοιο δεν θα ειναι για χαρες αλλα για κλαμματα ΣΥΝ ΟΤΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΣΧΕΤΟΣΥΝΗ.
Τελος φιλε μου ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΦΡΕΙ. ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΚΡΑΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 4 ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΑΦΑΝΤΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΜΑΤΣ ενω στα εντος εκανε οργια. ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΤΑ ΜΑΤΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ παροτι το ταλεντο και η ποιοτητα ξεχειλιζει , η κοπελα δεν κανει. Αν του χρονου εξελιχθει δεν ξερω αλλα φετος εδιεξε οτι δεν ειναι για πρωταθλητισμο.
Για την Μπλανκο δεν εχω αντιρρηση, Τη φοβαμια για να πω την αληθεια αλλα το μπλοκ της μαζευτικε παρα πολυ το τελευταιο διαστημα και εξελιχθηκε ως παικτρια. Ασε που εδειξε καλο προσωπο και στα κρισιμα ματς και στο τελος. Βεβαια ας ψαξουμε για κατι καλυτερο και βλεπουμε.
Συνολικά για τις Ελληνίδες του ροστερ. Φέτος είχες την καλύτερη Ελληνίδα ακραία (Στραντζαλη) την καλύτερη Ελληνίδα λιμπερο (φαντάζομαι πως θεωρείς καλύτερη την Αρτακιανου) αλλά διαφωνώ, μία από τις δύο πασαδορους της εθνικής και την καλύτερη Ελληνίδα κεντρική των τελευταίων χρόνων στη χώρα σε καλή ηλικία. Προφανώς η Καλαντατζε πήγε καλά στην αεκ φέτος αλλά μόνο ένας τρελός θα προτιμούσε το καλοκαίρι που μας πέρασε την Καλαντατζε από την Πολυνοπουλου. Για την εικόνα της Πολυνοπουλου όλη την χρονιά καλό θα ήταν να μας εξηγήσει τι έχει συμβεί κάποιος από την ομάδα. Επίσης είχες πάγκο με Ηλιόπουλου στην πάσα (καμία ομάδα δεν είχε τέτοια πασαδορο ως δεύτερη επιλογή) την Κλεπκου και τη Μερτεκη στα άκρα λιαγκη στη διαγώνιο και τις νεαρές στο μπλοκ που κάποιες στιγμές ειδικά η Τερζογλου ανταποκριθηκαν. Απορώ σε τι διαφωνείς.
Όσο αφορά την Καφρει μάλλον θα πιάσαμε κορόιδο την αεκ που ενώ ακόμα διεκδικεί πρωτάθλημα τρέχει να την κλείσει για του χρόνου. Για μένα η Καφρει ήταν ακριβώς το αντίθετο απ ότι περιγράφεις μέχρι που τραυματιστηκε.
Τέλος να πω και δύο σχόλια για τις Μερτεκη και Κυπαρισση. Η Μερτεκη στο σύλλογο έχει αναμφίβολα προσφέρει πολλά τα προηγούμενα χρόνια κανένας δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Πιθανότατα παίζει και σημαντικό ρόλο στα αποδυτήρια ως χαρακτήρας. Οι ομοιότητες όμως στο παιχνίδι της με την Στραντζαλη που είναι συνολικά καλύτερη παίκτρια (ούτε συζήτηση δεν σηκώνει αυτό) σε συνδυασμό με την πολύ κακή υποδοχή της (υπερβολικά πολύ κακή για ακραία) για μένα σημαίνει πως πρέπει να αλλάξει θέση ώστε να έχει θέση στο ροστερ και μόνο ως διαγώνιος θα μπορούσε να συνεχίσει. Μάλλον την προτιμώ από την Λιαγκη που επίσης είναι μία τίμια δεύτερη διαγώνιος, αλλά φέτος Μερτεκη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρχε άσε που την μισή σεζόν την πέρασε εκτός πγηπεδου και στη θέση που παίζει με τον τρόπο που παίζει και η ηλικία έχει τη σημασία της.
Η Κυπαρισση σε 4 χρόνια πιστεύω θα είναι η βασική ακραία της εθνικής στη θέση της Στραντζαλη. Θεωρώ πως το επιθετικό της ταλέντο για Ελληνίδα ακραία δεν υπάρχει. Τώρα γίναμε όλοι ψυχολόγοι και βγάλαμε συμπέρασμα ότι το κορίτσι δεν μπορεί στα 21 να σταθεί όταν την είδαμε μία χρονιά στην ουσία να παίζει και να μην παίζει, ο Φλώρος πάντως που σε αυτό το κομμάτι τουλάχιστον είχε υψηλό επίπεδο έδειχνε να την πιστεύει περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη νεαρή στο ροστερ.
Εκεί που φαντάζομαι πως όλοι θα συμφωνούμε είναι να αναβαθμιστουμε στην βασική διαγώνιο. Χρειαζόμαστε παίκτρια σε καλή ηλικία (25 30) χωρίς τραυματισμούς με καλύτερα ποσοστά από την Κρολ και πιο αθλητική.
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Και κάτι ακόμα για την πασαδορο του χρόνου, μήπως γνωρίζει κανείς τι έγινε τελικά με την Μεροδουλακη, είναι ακόμα στην ομάδα? Αν ναι και αν ισχύουν όσα ακούγονταν για αυτή ίσως θα μπορούσε του χρόνου να είναι στο ροστερ της ομάδας.
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
fuzztone έγραψε:Πριν κάνουμε την κριτική μας, και θα έχουμε πολύ χρόνο για αυτό, ας θυμηθούμε τα βασικά σημεία της σεζόν που πέρασε...που είχε τελικά παρόμοιο αποτέλεσμα με την περυσινή, δηλαδή αποκλεισμό στα ημιτελικά με 2 ήττες.
Στο κύπελλο πήγαμε φέτος στο F4, αλλά δεν μπορεί να γίνει σοβαρή σύγκριση με την περυσινή σεζόν γιατί υπήρχε διαφορετικό σύστημα με τις κληρώσεις.
Στην Ευρώπη πήγαμε χειρότερα, αποκλειστήκαμε από μια μέτρια ομάδα στον 1ο γύρο. Πέρυσι είχαμε αποκλειστεί στο 2ο από καλύτερη ομάδα και με καλή εμφάνιση.
Εκεί που πήγαμε πραγματικά καλύτερα φέτος ήταν η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, με καθαρή πρωτιά, αήττητο της έδρας και μόλις 2 ήττες.
Θα χωρίσω τη σεζόν σε χρονικά στάδια με κάποια λογική που θα διαφανεί παρακάτω.
1) Pre-season – συγκρατημένη αισιοδοξία
Η ομάδα άλλαξε όλες τις περυσινές ξένες και πήγε σε λύσεις που αρχικά φάνηκε να υπολείπονται του ανταγωνισμού. Εμπιστεύτηκε μία έμπειρη διαγώνιο, την Κρολ, μεγάλο όνομα στην πατρίδα της, αλλά σε μεγάλη σχετικά ηλικία και χωρίς να έχει παίξει στο εξωτερικό.
Απόκτησε μια ψηλή κεντρικό, την Μπλάνκο, προφανώς εισήγηση του προπονητή που την είχε σε άλλη ομάδα, ώστε να καλύψει ένα κενό της περυσινής σεζόν. Τέλος, πόνταρε σε ένα "λαχείο" για την ακραία, την Κάφρει, σε μικρή ηλικία, αλλά με παραστάσεις πρωταθλητισμού.
Κράτησε τον προπονητή, ο οποίος έχει περγαμηνές με κορυφαία την κατάκτηση του Champions league, και κράτησε και τις περισσότερες Ελληνίδες (πλην της Κυπαρρίση και της Καλαντάντζε), ενώ επανέφερε την Βεργίδου για βασική πασαδόρο και απέκτησε την Λιάγκη για αναπληρωματική διαγώνιο.
Τέλος, έκανε το μεγάλο "μπαμ" με την απόκτηση της Στράντζαλη, που ακουγόταν και για το ΠΟΚ, κάτι που δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες.
Στο μεταξύ όμως, είχαμε το καλοκαίρι της Εθνικής, όπου έλαμψαν ως βασικές οι 2 μικρές κεντρικές μας (Τσιόγκα-Τερζόγλου), κάτι που δημιούργησε ζητήματα διαχείρισης μεταξύ αυτών και των 2 λογιζόμενων ως βασικών.
Επίσης όμως, είχαμε συνολικά επιβάρυνση ΟΛΩΝ σχεδόν των δικών μας παικτριών που δεν ξεκουράστηκαν σχεδόν καθόλου, ενώ και η Κάφρει έπαιξε πέρυσι 2 πρωταθλήματα με πολύ λίγη ξεκούραση. Σε αντιδιαστολή, βασικές παίκτριες του ΠΟΚ δεν πήγαν καθόλου με την Εθνική και ξεκουράστηκαν (Αρτακιανού, Παπαφωτίου, οι του Οσφπ, η Ανθούλη εκτός λόγω τραυματισμού κτλ).
Δεν απέκτησε 4η ξένη, κρατώντας την επιλογή αυτή ως δυνατότητα για τον Γενάρη.
2) Οκτώβριος-Δεκέμβριος – αχτύπητη τριάδα και πορεία όνειρο
Ξεκίνημα με πατημένο το γκάζι και μεγάλη νίκη επί του Πάο με ανατροπές μέσα στα σετ, άνετες νίκες εντός-εκτός με τους υπόλοιπους, θριαμβευτική και άνετη νίκη 3-0 επί του Οσφπ. Μαγική τριάδα οι Κρολ, Στράντζαλη, Κάφρει (αποκάλυψη), η Βεργίδου μοιράζει πολύ καλά, η Ξανθοπούλου συνεχίζει με κεκτημένη ταχύτητα από το καλοκαίρι.
Μοναδικό αρνητικό σημείο που βρίσκαμε τότε οι κεντρικές μας, ειδικά στο μπλοκ. Όλα αυτά αποτυπωνόταν και στα στατιστικά, με τις Κάφρει-Στράντζαλη να είναι μέσα στην 1η πεντάδα των ακραίων (μάλιστα 1η και 3η), την Κρολ επίσης, την Βεργίδου να βρίσκεται πάνω και από την Παπαφωτίου (2η) και την Ξανθοπούλου ψηλά. Μέχρι τότε η ομάδα έχει χάσει μόλις 2 σετ σε 9 αγώνες (με Πάο και Άρη εκτός)
Προς το τέλος της περιόδου αυτής, έρχονται τα πρώτα καμπανάκια από την Ευρώπη. Περίεργη εμφάνιση με ομάδα που ήταν κατώτερη από εμάς στα χαρτιά, νίκη με το ζόρι με 3-2 στην έδρα μας με ανατροπή από 0-2. Ακολούθησε μια νίκη δύσκολη με τη Θήρα με μέτρια εμφάνιση.
Κλείσιμο της περιόδου με απογοητευτικό αποκλεισμό από την Κράλοβο. Παρόλαυτά, το γεγονός ότι ήμασταν πρώτοι και αήττητοι στο πρωτάθλημα, χωρίς να έχουμε χάσει βαθμό, μας κάνει να μη δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στον αποκλεισμό.
3) Ιανουάριος – Μάρτιος - Rollerocoaster
Στο διάστημα των εορτών βλέπαμε τον ανταγωνισμό να προχωράει σε αρκετές αλλαγές. Ο Οσφπ άλλαξε πασαδόρο και κεντρική, ο Παο άλλαξε προπονητή και έκανε διάφορες άλλες κινήσεις, η Άεκ και εμείς έμεινε στα ίδια.
Υπήρχε το περιθώριο να τεσταριστεί η ομάδα στα 2 συνεχόμενα εκτός έδρας ντέρμπι του Ιανουαρίου και ενδεχομένως να παρθούν αποφάσεις.
Με την πρώτη ήττα (άνετα με 3-0) από την Άεκ στο τέλος του 1ου γύρου, ανήμερα του Αη Γιάννη, εμφανίζονται σύννεφα, και διαβάζουμε για τελευταίο χαρτί του Φενόλιο στο επόμενο παιγνίδι με τον Παο, και για Αμποτάνζα προ των πυλών. Εκεί η ομάδα βγάζει αντίδραση, και παίρνει μεγάλο διπλό με 3-2 από το βάζελο. Εκείνο το διπλό πιθανότατα ξεκαθαρίζει ότι θα μείνει ο προπονητής και λαμβάνεται η απόφαση να μην γίνουν προσθήκες. Πλην όμως, έχουμε την αποχώρηση της Τσιόγκα, 7ης παίκτριας έως τότε, που προφανώς ήθελε να παίζει περισσότερο. Με βάση αυτό, η ομάδα αποκτά για βάθος την Αρμουτσή.
Ακολουθεί μια περίοδος με σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της ομάδας, που συμπίπτουν με τον πρώτο σοβαρό τραυματισμό της Ξανθοπουλου, η οποία έμεινε εκτός για κανένα μήνα. Άνετη νίκη με τη Θέτιδα, πολύ δύσκολη καθαρή νίκη στο Αιγάλεω, άνετη νίκη με Ηλυσιακό, πολύ δύσκολη και απώλεια βαθμού με το Μαρκόπουλο. Ακολουθούν 3 άνετες νίκες με Μαρκόπουλο (κύπελλο), Άρη εντός και Ζαον, που μας κάνουν να αναθαρρήσουμε, περιμένοντας και την επιστροφή της Μαρτίνας.
Κάπου στο ενδιάμεσο, μας πληροφορεί ο Μάρκο ότι η ομάδα προετοιμάζεται για τα πλέι οφ, και αναμένουμε με ενδιαφέρον το τι θα δούμε.
Η επιστροφή της Μαρτίνας γίνεται με ερωτηματικά για την κατάστασή της, ειδικά μετά την ήττα από τον ελλιπή Οσφπ στου Ρέντη.
Η ομάδα πηγαίνει πάντως πλήρης στο F4 του κυπέλλου και με αισιοδοξία. Πλην όμως, στον ημιτελικό χάνουμε 3-1 με ανατροπή, χωρίς να μπορέσουμε να αντιδράσουμε στα 2 τελευταία σετ, με μέτρια εμφάνιση πλην της Κάφρει. Χάνεται έτσι ο 2ος στόχος της χρονιάς.
Ακολουθούν 2 παιγνίδια για το Μάρτιο που περνάμε διά πυρός και σιδήρου από τη Σαντορίνη, χωρίς την Κάφρει και με τραυματισμό της Βεργίδου. Η απώλεια του βαθμού στο Μαρκόπουλο και η ήττα (αλλά με πόντο) από τον Οσφπ, παράλληλα με το αήττητο σερί της Άεκ, κάνει το τελευταίο παιγνίδι στην έδρα μας αποφασιστικής σημασίας.
4) Απρίλιος - τραυματισμοί και αποτυχία
Η τελευταία αποφασιστική περίοδος ξεκινάει με τα ερωτηματικά αναφορικά με τις απουσίες. Χωρίς να έχουμε κάποια πληροφόρηση, βλέπουμε στο γήπεδο με την Άεκ να παίζουμε χωρίς Κάφρει και Βεργίδου, με την πρώτη με πατερίτσες, και την Στράντζαλη με νάρθηκα στο δάκτυλο. Η ομάδα χάνει εύκολα το πρώτο σετ, αλλά κάπου εκεί, χωρίς ούτε την Κρολ, με δεύτερη σχεδόν ομάδα, πετυχαίνει τη μεγάλη ανατροπή με 3-1 που την κρατά στην 1η θέση και με διαφορά στο τέλος της κανονικής διάρκειας.
Η εμφάνιση αυτή και το πάθος της ομάδας, μας δημιουργεί προσδοκίες, παρά την συνεχιζόμενη ανησυχία για τις τραυματίες.
Η έναρξη των πλέι οφ μας βρίσκει με τον χειρότερο δυνατό αντίπαλο, και εμάς με πολλές απουσίες. Παίρνουμε τη νίκη με 3-2 στη Μίκρα, αλλά στον επαναληπτικό γίνεται αίμα και άμμος και στο παρά τσακ γλυτώνουμε την περιπέτεια του χρυσού σετ. Στο διάστημα των 3 αυτών αγώνων, βλέπουμε και το βάθος της ομάδας, με τη Μερτέκη, την Ηλιοπούλου, την Κλέπκου, αλλά και τη Λιάγκη να είναι πρωταγωνίστριες. Επίσης, παρουσιάζεται φοβερά βελτιωμένη και η Μπλάνκο, και το μπλοκ μας συνολικά.
Τα παραπάνω, μαζί με το γεγονός ότι αναμένουμε τις επιστροφές των τραυματιών, δημιουργούν αισιοδοξία για τη συνέχεια.
Τα πάντα εν τέλει κρίνονται στον 1ο αγώνα των ημιτελικών. Σε ένα αρκετά ζεστό Παλατάκι, η ομάδα αντιδρά από το 0-1, προηγείται στα σετ με 2-1, και δυστυχώς δεν αντέχει στα κρίσιμα σημεία. Το 2-3 αποδεικνύεται ότι καταρρακώνει ψυχολογικά την ομάδα, και στου Ρέντη, παρά τις ευκαιρίες που είχε, δεν μπορεί να απειλήσει σχεδόν καθόλου.
Αυτά σαν μια ανασκόπηση γεγονότων της σεζόν. Θα ακολουθήσει πιο ψύχραιμα κριτική των της ομάδας, απολογισμός και η επόμενη ημέρα.
Χαρα στο κουραγιο σου φιλε που εκατσες και τα εγραψες ολα αυτα. Παντως εισαι to the point . Αψογος. Εγω αυτο που θελω να πω ειναι τι στην αρχη οι περισσοτερο σταθηκαμε σε μια οφλαλααπατη και υπερεκτιμησαμε τις δυνατοτηες της ομαδας . Ο ΟΣΦΠ επαιζε με φρεσκοτραυματισμενη για δευτερη σερι χρονια την καλυτερη του παικτρια και με ανυπαρκτη πασα , ξενη κεντρικο λιμπερο με επιδοσεις Χανταβα σε υποδοχη ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΩΤΟ
ΧΡΟΝΟ !!!! Οι κεντρικες του πηγαιναν μονο με σλαιντ. Επειτα ο ΠΑΟ ειχε θεματα με τον ανυπαρκτο Σερβο κοουτς.Τους νικησσαμε ΜΕΣΑ στην εδρα μας και ο Αμοιρηδης το ειχε σιγουρο το πρωταθλημα αν δεν υπαρξουν τραυματισμοι ενω δεν ειχαμε παιξει καλα καλα με την ΑΕΚ.
Την περιοδο που ηρθε το ντεφορμαρισμα και αποκλειστικαμε απο ανυπαρκτη ομαδα στην Ευρωπη παρθηκαν πολυ λαθος αποφασεις. Η ομαδα ειχε προβλημα και η Μερτεκη ηταν εκτος . Δεν ηταν βεβαιο το ποτε θα επανελθει και οπως ειδαμε τελικα η πρωτη φορα που μπηκε και βοηθησε ηταν το τελευταιο ματς της κανονικης περιοδου. Εκεινη τη στιγμη ολα εδειχναν οτι θελαμε μια μεταγραφη αλλα δεν εγινε... Μεγα λαθος.
Οτι εγινε στο τελος ηταν εν τελει αναμενομενο, Τα προβληματα καμουφλαριστηκαν στην αρχη ΚΑΘΑΡΑ ΛΟΓΩ ΕΔΡΑΣ και κακης καταστασης των αντιπαλων και βγηκαν αργοτερα στην επιφανεια.
Δεν φταινε για ολα οι τραυματισμοι. Φταιμε και εμεις. Αρχικα για σημερα της Καφρει δεν της εφταιξε κανενας τραυματισμος . Αν ηταν ετσι δεν θα οργιαζε την Τεταρτη στο παλατακι. Για την Πολυνοπουλου επισης εχουμε ευθυνη διοτι ενω φαινοταν οτι μετα τον τραυματισμο της το καλοκαιρι οτι ειναι ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΛΛΗ παικτρια ο κοουτς οχι απλα δεν εβαλε ποτε στο παιχνιδι τις Τσιογκα και Τερζογλου αλλα εδωσε και την μια δανικη λες και ημασταν οκ και δεν ειχαμε θεματα με το μπλοκ. Τωρα για Βεργιδου και Στρατζαλη συγχωρεστε με αλλα δεν εχει ΚΑΜΙΑ διαφορα η επιδοση τους πριν και μετα τον τραυματισμο. Αλλα και να ειχαν ο φενολιο εχει βαλει σιγουρα το χερακι του γιατι δεν γινεται ξαφνικα να βγαινουν ΟΛΕΣ ΟΦ.
Συνολικα παντως ο κακος συνδιασμος χαρακτηριστικων μας εκαψε. Πηραμε δυο ακραιες χωρις υποδοχη και δυο κεντρικες χωρις μπλοκ. Δεν το λες και εξυπνο.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος steven123 την Κυρ 23 Απρ 2023, 02:29, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Ιάσονας έγραψε:Ας ξεκινήσουμε με την Ηλιοπουλου. Προσωπικα δεν έχω καμία αντίρρηση να είναι η βασική πασαδορος μας του χρόνου, θέλω όμως να υπάρχει και μία έμπειρη παίκτρια στη θέση ως εναλλακτική λύση σε περίπτωση που δεν ανταποκριθεί. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ανέφερα τη Χριστοδούλου, όχι ως βασική αλλά ως δίδυμο. Το όνομα της Χριστοδουλου προφανώς δεν μου ήρθε τυχαία, τρία χρόνια τώρα ο Αμοιριδης κάνει μπάσιμο να την φέρει και αυτή και τη Γιώτα.steven123 έγραψε:Ιάσονας έγραψε:Η ίδια ομάδα με τη Κουμπουρα αντί της Κρολ θα έπαιρνε πρωτάθλημα.
Κατα τη γνώμη μου ο ΠΑΟΚ έχει το καλύτερο υλικό σε Ελληνίδες στην Ελλάδα, απλά το ντεφορμαρισμα της Πολυνοπουλου εμπόδισε στο να φανεί αυτό.
Διάβασα στα σχόλια τις προηγούμενες μέρες από φίλους πως ήταν λάθος που δεν είχαμε τέσσερις ξένες. Για μένα το λάθος ήταν η Κρολ, και η φυγή της Κυπαρισση. Θα ήθελα να την είχαμε στο ροστερ αντί μίας εκ των Μερτεκη ή Λιαγκη (την Μερτεκη μόνο ως αναπληρωματικη διαγώνιο και όχι ως ακραία).
Μέγαλο ρόλο έπαιξαν και οι τραυματισμοί.
Όπως και να έχει μπράβο σε όλους για την τίμια προσπάθεια όλη την χρονιά.
Για την επόμενη σεζόν θα ήθελα αλλαγή προπονητή, παραμονη Καφρει Μπλανκο και Ελληνίδων πλην μιας εκ των Λιαγκη Μερτεκη, επιστροφή Κυπαρισση και ίσως αν έρθει 4η ξένη να είναι πασαδορος υψηλού επιπέδου που να πλαισιώσει την Ηλιόπουλου. Δεν έχω άποψη για Χριστοδούλου η Γιώτα (σίγουρα τη δεύτερη όχι για βασική) γιατί δεν είμαι σίγουρος τι επιρροή θα έχουν στις νεαρες παίκτριες που έχουμε σε μπλοκ και πάσαδορο.
Σε ότι αφορά τον νέο προπονητή ή προπονητρια δεν με ενδιαφέρει η εθνικότητα αλλά θα ήθελα να έχει εμπειρία από το ελληνικό πρωτάθλημα.
Πάντως αυτό το τμήμα με τα καλά και τα αρνητικά του σου βγάζει κάτι θετικό κάθε χρόνο τα τέσσερα έτη που υπάρχει στην πρώτη κατηγορία
Εχουμε το καλυτερο υλικο σε Ελληνιδες???? Μπορει να εχουμε ποσοτητα αλλα οχι ποιοτητα. Η ομαδα που εχει τις καλυτερες ελληνιδες στις θεσεις που πρεπει ειναι ο ΠΑΟ που εχει ΜΑΚΡΑΝ την καλυτερη Ελληνιδα πασαδορο ( και καλυτερη στο πρωταθλημα) και επισης ξεκαθαρα την καλυτερη ελληνιδα κεντρικο , παικτρια και με μπλοκ επιθεση και σερβις. Επισης εχει την ρογκα που αν και ειναι πολυ μεγαλη πια για βολλευ και πεσμενη ειναι συγκρισιμη τουλαχιστον με την Ξανθοπουλου μετα τον τραυματισμο της ( Ξανθοπουλους) Ακομα και η ΑΕΚ εχει την κορυφαια ελληνιδα λιμπερο και επειτα την δευτερη πασαδορο που ειναι πληρεστατη ψυχραιμη και αρκετα νεα με δυνατοτητες.
Επισης εχει την Καλαντατζε που φετος ειναι πολυ καλυτερη της Πολυνοπουλου η οποια ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΕΦΟΡΜΕ ΑΠΛΑ ΕΧΕΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ. Μενει μονο να θυμισω οτι η Πολυ τελειωσε το πρωτο μερος της κανονικης περιοδου με 9 μπλοκ![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Τελικα οπως ειπα σημασια δεν ειχε η ποσοτητα αλλα οτι οι Ελληνιδες των αρχικων εξαδων των αλλων ομαδων ηταν καλυτερες απο τις δικες. Ειδικα οι Βεργιδου και Πολυνοπουλου ηταν οι μεγαλυτερες πληγες μας.
Τωρα για του χρονου , δεν μπορει να θες την Κυπαρισση για τριτη ,απλα δεν. Η κοπελα ειχε πολλες δυνατοτητες οι οποιες ομως αυτη τη στιγμη ειναι σε ληθη. ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΑΝ Η ΠΙΟ ΣΠΑΣΜΩΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΓΧΩΔΗΣ ΠΑΙΚΤΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΟΤΕ ΜΟΥ . ΠΟΛΥ ΑΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ακαταλληλη για ομαδα που θελει πρωταθλημα. Και φυσικα οπως εχω πει χιλιες φορες αν ποτε ληθει το ψυχολογικο της που φαινεται να ειναι μεγαλυτερο απο το συνηθισμενο ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΠΑΙΞΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΒΑΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΕΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΕΣ. Το να ερθει τριτη σε εμας θα ηταν μια ΚΑΚΗ συμφωνια και για τις δυο μεριες . Ασε που ερχεται πο τραυματισμο και θα ειναι πιθανοτατα ακομα πιο ευθραυστη ψυχολογικα. Η Μερτεκη ειναι τελεια για τριτη. Κανεις αλλος δεν ειχε τετοια παικτρια ως τριτη. Ακομα και η βλαχακη που ηταν θεωρητικα καλυτερη φετος στην ΑΕΚ μοιαζει σαν νεανιδα. Τεραστια απωλεια αν φυγει η Λιτσα.
Τελος για τη Ηλιοπουλου πια τι θελετε??? Να την εχουμε στο παγκο ετσι απλα για να λεμε οτι εχουμε το νεο αιμα τη Ελλαδας?? Ναι μεν εχει πολλα να μαθει αλλα η κοπελα ειναι ΠΑΝΕΤΟΙΜΗ για θεση βασικης σε οποιαδηποτε ελληνικη ομαδα. Η κοπελα ωρες ωρες δειχνει ψυχραιμια και ωριμοτητα εμπειρης παικτριας. Εχεις νεαρο διαμαντακι ελληνιδα με αυτα τα χαρακτηριστικα και ?? Τι περιμενουμε?? Ακομα και στο επιπεδο των πλει οφ τα πηγε περιφημα. Ειτε να προωθηθει ΩΣ ΒΑΣΙΚΗ ΕΧΟΝΤΑς ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΜΠΑΚ ΑΠ ΟΠΩς Η ΤΑΝΗ ΤΟΥ ΑΡΗ Π.Χ ή ας την δωσουμε βασικη σε ομαδα οπςω η Θηρα που θα ηταν ιδανικη περιπτωση διοτι μπορουν να παρουν καλες ξενες για να προσπαθησουν για το πρωταθλημα ετσι ωστε να εχουμε την μικρη μας σε ομαδα υψηλου επιπεδου η δευτερευοντων σην Βουλα που εχει καλο κοουτς που βοηθα τα ταλεντα.
Το αλλο πια με τη ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ. ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ?. Εχουμε δικο μας διαμαντακι , παικτρια σαν τα κρυα νερα με το αιμα να βραζει και να ζηταει χρονο και εμεις αντι να την προωθησουμε ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ που πιθανοτατα θα καλυψει την θεση της πασαδορου για ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ αντ αυτου ειμαστε διατεθειμενοι αντι να δωσουμε χρονο στο ΠΤΩΜΑ την Χριστοδουλου και να τη αναστησουμε????? ΓΙΑΤΙ? Η γυναικα ηταν ο βασικος λογος αποτυχιας του ΟΣΦΠ οσο επαιζε. Την εβαλαν παγκο και βρηκαν την υγεια τους και αφου την βρηκαν αυτοι ΘΑ ΤΗΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ? Η παικτρια αυτη ειναι ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΠΑΙΚΤΙΚΑ ΑΚΟΜΑ και σε σχεση με την Βεργιδου. Μη δω κανεναν να πανηγυριζει αν την κλεισουμε γιατι κατι τετοιο δεν θα ειναι για χαρες αλλα για κλαμματα ΣΥΝ ΟΤΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΣΧΕΤΟΣΥΝΗ.
Τελος φιλε μου ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΦΡΕΙ. ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΚΡΑΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 4 ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΑΦΑΝΤΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΜΑΤΣ ενω στα εντος εκανε οργια. ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΤΑ ΜΑΤΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ παροτι το ταλεντο και η ποιοτητα ξεχειλιζει , η κοπελα δεν κανει. Αν του χρονου εξελιχθει δεν ξερω αλλα φετος εδιεξε οτι δεν ειναι για πρωταθλητισμο.
Για την Μπλανκο δεν εχω αντιρρηση, Τη φοβαμια για να πω την αληθεια αλλα το μπλοκ της μαζευτικε παρα πολυ το τελευταιο διαστημα και εξελιχθηκε ως παικτρια. Ασε που εδειξε καλο προσωπο και στα κρισιμα ματς και στο τελος. Βεβαια ας ψαξουμε για κατι καλυτερο και βλεπουμε.
Συνολικά για τις Ελληνίδες του ροστερ. Φέτος είχες την καλύτερη Ελληνίδα ακραία (Στραντζαλη) την καλύτερη Ελληνίδα λιμπερο (φαντάζομαι πως θεωρείς καλύτερη την Αρτακιανου) αλλά διαφωνώ, μία από τις δύο πασαδορους της εθνικής και την καλύτερη Ελληνίδα κεντρική των τελευταίων χρόνων στη χώρα σε καλή ηλικία. Προφανώς η Καλαντατζε πήγε καλά στην αεκ φέτος αλλά μόνο ένας τρελός θα προτιμούσε το καλοκαίρι που μας πέρασε την Καλαντατζε από την Πολυνοπουλου. Για την εικόνα της Πολυνοπουλου όλη την χρονιά καλό θα ήταν να μας εξηγήσει τι έχει συμβεί κάποιος από την ομάδα. Επίσης είχες πάγκο με Ηλιόπουλου στην πάσα (καμία ομάδα δεν είχε τέτοια πασαδορο ως δεύτερη επιλογή) την Κλεπκου και τη Μερτεκη στα άκρα λιαγκη στη διαγώνιο και τις νεαρές στο μπλοκ που κάποιες στιγμές ειδικά η Τερζογλου ανταποκριθηκαν. Απορώ σε τι διαφωνείς.
Όσο αφορά την Καφρει μάλλον θα πιάσαμε κορόιδο την αεκ που ενώ ακόμα διεκδικεί πρωτάθλημα τρέχει να την κλείσει για του χρόνου. Για μένα η Καφρει ήταν ακριβώς το αντίθετο απ ότι περιγράφεις μέχρι που τραυματιστηκε.
Τέλος να πω και δύο σχόλια για τις Μερτεκη και Κυπαρισση. Η Μερτεκη στο σύλλογο έχει αναμφίβολα προσφέρει πολλά τα προηγούμενα χρόνια κανένας δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Πιθανότατα παίζει και σημαντικό ρόλο στα αποδυτήρια ως χαρακτήρας. Οι ομοιότητες όμως στο παιχνίδι της με την Στραντζαλη που είναι συνολικά καλύτερη παίκτρια (ούτε συζήτηση δεν σηκώνει αυτό) σε συνδυασμό με την πολύ κακή υποδοχή της (υπερβολικά πολύ κακή για ακραία) για μένα σημαίνει πως πρέπει να αλλάξει θέση ώστε να έχει θέση στο ροστερ και μόνο ως διαγώνιος θα μπορούσε να συνεχίσει. Μάλλον την προτιμώ από την Λιαγκη που επίσης είναι μία τίμια δεύτερη διαγώνιος, αλλά φέτος Μερτεκη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρχε άσε που την μισή σεζόν την πέρασε εκτός πγηπεδου και στη θέση που παίζει με τον τρόπο που παίζει και η ηλικία έχει τη σημασία της.
Η Κυπαρισση σε 4 χρόνια πιστεύω θα είναι η βασική ακραία της εθνικής στη θέση της Στραντζαλη. Θεωρώ πως το επιθετικό της ταλέντο για Ελληνίδα ακραία δεν υπάρχει. Τώρα γίναμε όλοι ψυχολόγοι και βγάλαμε συμπέρασμα ότι το κορίτσι δεν μπορεί στα 21 να σταθεί όταν την είδαμε μία χρονιά στην ουσία να παίζει και να μην παίζει, ο Φλώρος πάντως που σε αυτό το κομμάτι τουλάχιστον είχε υψηλό επίπεδο έδειχνε να την πιστεύει περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη νεαρή στο ροστερ.
Εκεί που φαντάζομαι πως όλοι θα συμφωνούμε είναι να αναβαθμιστουμε στην βασική διαγώνιο. Χρειαζόμαστε παίκτρια σε καλή ηλικία (25 30) χωρίς τραυματισμούς με καλύτερα ποσοστά από την Κρολ και πιο αθλητική.
Λοιπον αρχικα στο θεμα τη Ηλιοπουλου συμφωνουμε.
Επειτα για τι ελληνιδες μιλησα για τις ελληνιδες τις βασικης εξαδας και ΜΟΝΟ. Εκει ειπα οτι ημασταν κατωτεροι των αλλων γιατι ειχαμε μακραν τη χειροτερη πασαδορο των τεσσαρων ( δεν βαζω μεσα την Χριστοδουλου που ηταν ακομα χειροτερη) και μακραν τη χειροτερη κεντρικο . Για την πολυ σιγουρα ο ταρυματισμος της την επηρεασε. Για τη Στρατζαλη δεν εχει νοημα να μιλησουμε γιατι κανεις αλλος δεν ειχε ελληνιδα ακραια και εν τελει η αποφαση Να πορευτουμε μαζι της δεν μας βγηκε σε καλο διοτι αν παρεις τα σημαντικα παιχνιδια μεσα σε ολη τη σεζον επαιξε καλα μονο στο πρωτο ματς της χρονιας με τον ΠΑΟ και με τις ρεζερβες του ΟΣΦΠ. Επειτα ηταν μετρια και καποιες φορες υστερουσε απεναντι και σε μικρομεσαιες ομαδες.
Τηνν εχω δει και ξερω οτι ειναι κλαση στα σιγουρα αλλα δεν λειτουργσε στο δικο μας περιβαλλον με τον δικο μας σχεδιασμο. Τονιζω μιλησα μονο για τις βασικες . Εκει υστερουσαμε. Στον παγκο θεωρητικα ημασταν σουπερ αλλα πρακτικα η κακιστη διαχειριση του προπονητη που επεμενε να χρησιμοποιει τις βασικες βρεξει χιονισει καταφερε να εκμηδενισει το πλεονεκτημα του βαθους το οποιο δεν επαιξε συμαντικο ρολο πριν τους τραυματισμους ( εξαιρεση η κλεπκου που εστω και για λιγο εμπαινε),
Για την Ξανθοπουλου δεν εχω να πω κατι αρνητικο. Ειναι αψογη αθληρια και ειναι αρκετη για να εχουμε επιτυχιες.
Και πριν τον τραυματισμο της ηταν πολυ σταθερη με μια εξαιρεση αν θυμαμαι καλα. Σιγουρα ο ταρυματισμος την επηρεσε και του χρονου θα εχουμε καλυτερη εικονα της καταστασης της μιας απο τοτς που δουλευψε με το φενολιο και αμποντανζα ειχε πολυ σταθερη αποδοση μεχρι να τραυματιστει. ΑΛΛΑ για το αν ειναι καλυερη η Αρτακιανου η οχι ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ Η ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ. Ειναι αντικειμενικα καλυτερη . Η κοπελα εχει 60% στην υποδοχη εναντι 49% και με 100 υποδοχες ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ( ΑΚΡΙΒΩΣ 100 !!!) Τι να πεις? Ακομα και οταν ηταν υγιεις η Μαρτινα δεν ειχε τετοια αποδοση . Ηταν καλυερη απο οτι τωρα αλλα οχι τοσο καλη. Και ας μην ξεχνατε οτι η ΑΕΚ επαιξε πολλες φορε συστημα ληψης με δυο υποδοχες κατι που σημαινει οι η Αρτακιανου καλυπτε το μισο γηπεδο... Δεν λεω και η δικη μας προσπαθουσε να καλυψει πολλες φορες τις ακραιες αλλα δεν ειναι το ιδιο. Στην αμυνα μπορω να πω οτι η Μαρτινα ειναι καλυτερη αλλα για λιγο οχι πολυ. Στην πασα παλι η Αρτακιανου ειναι εμφανως καλυτερη. Και τελος η Αρτακιανου ειναι παικτρια ακριβειας. Λεπτολογος. Σχεδον παντα βγαζει αψογες υποδοχες και υπερβολικα μα υπερβολικα σπανια θα χασει υποδοχη. Βγαζει μια απιστευτη σιγουρια και δινει τεραστια ανεση στις συμπαικτριες της πραγμα δυσκολο να το βρεις. Η Μαρτινα εχει πιο πολλα απς και νταουν και ενα μαυρο παρελθον που την συνοδευει ( αν και πιστευω οτι αυτη περιοδος δεν θα ξαναεπιστρεψει ποτε). ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΛΙΜΠΕΡΟ ΙΚΑΝΟΤΑΤΗ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΑ ΜΕ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΔΕΥΤΕΡΟΙ. Οσο και αν θελουμε να λεμε οτι εχουμε την καλυτερη αυτη ειναι η αληθεια.
Για την Καφρει φιλε μου αυτο που σιγουρα μπορω να σου πω ειναι οτι δεν ειμαι ΜΑΝΤΗΣ . Ειχεν η δεν ειχε ΚΑΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΚΤΟΣ ΜΑΤΣ??? ΕΙΧΕ. Μπορεις να ξερεις στα σιγουρα αν ηταν ο τραυματισμος η αδυναμια ψυχολογικη? Οχι κανεις δεν ξερει. Κοιτας τα σημαδια και το αποτελεσμα . Αυτα τεινουν προς το ψυχολογικο.
Ας παρουμε παραδειγμα το σημερινο ματς που υστερησε. Καποιοι μπορουν να πουνε οτι φταει ο τραυματισμος. Και αν ειναι ετσιι σε ρωταω πως γινεται τοτε να ηταν πολυβολο και ανετοτατη την Τεταρτη?? Τοτε δεν την επηρεαζε ο τραυματισμος? Ασε που ειχε και κακα ματς μακρια απο τραυμαστισμος . Τελος παντων. Το οτι δεν εκανε για φετος δεν σημαινει οτι λεω να φυγει στα σιγουρα . Η ποιοτητα και το ταλεντο ξεχιλιζει στα σιγουρα και αν σεταριστει με μια πιο πληρη ακραια διπλα της καλυερη πασα και προπονητη που μπορει να την δουλεψει και τακτικα και ψυχολογικα ενδεχεται να κανει θαυματα !!!
Για την Κυπαρισση δεν χρειαζεται να εισαι ψυχολογος για να διακρινεις μια τρομαγμενη φατσα... Επισης περσυ επαιξε ασχημα κυριολεκτικα σχεδον σε ολα τα ματς που μπηκε. Πολυ ασχημα και με παρα πολλα λαθη. Και αυτο δεν εχει να κανει με την ηλικια και επιπλεον οι δυνατοτητες της δεν εγγυωνται αποτελεσμα. Για παραδειγμα Η Κοσμα του ΟΣΦΠ ηταν πραγματικο ταλεντο σε μικρη ηλικια και επαιζε βολλευ επιπεδου στα 21 κανοντας πρωταθλητισμο γιατι ειχε τα ψυχολογικα χαρακτηριστικα ( απο τα 21). Τελικα Δες τωρα πως κατελιξε.. ( παρα το ταλεντο)
Αλλωστε και ο Αμποντανζα ειχε μιλησει για ψυχολογικο θεμα που αν το ξεπερασει θα παιξει βολλευ επιπεδου.
Αρα μη βιαζεσαι να την βγαλεις παικταρα . Περιμενε και θα δουμε.
Για Μερτεκη εισαι απλα υπερβολικος. Ειναι σχεδον στα ιδια με Στρατζαλη. Υπερβολικα κακη μπορω ν πω οτι ειναι μονο η Χανταβα.
Τελος τον μεγαλυτερο ρολο στην φετινη αποτυχια επαιξε το στησιμο. Ο ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟς ΣΥΝΔΙΑΣΜΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ. Δοθηκε εμφαση μονο στην επιθεση και πουθενβα αλλου. Πηραμε δυο ακραιες με οχι καλη υποδοχη αρα σε αυτο το κομματι ημασταν εκτεθημενοι και επισης ενω ειχαμε μια κεντρικο που ηταν απλα οκ στο μπλοκ αλλα με δυνατη αποφασισαμε να κλεισουμε μια ακομη κεντρικο με επιθεση που ηταν και οτι να ναι στο μπλοκ. Ηρθε και ο τραυματισμος της πολυ που αποδυναμωσε και αλλο το μπλοκ της και καταληξαμε να ειμαστε πολυ εκτεθειμενοι σε υποδοχη και σε μπλοκ , σε σημαντικο βαθμο . Επειτα δεν καναμε τιποτα για να διορθωθουμε ενω μπορουσαμε πρωτον κλεινοντας μια πληρη ακραια το χειμωνα και δευτερον βαζοντας μια εκ των Τζιογκα και Τερζογλου στη βασικη εξαδα για να ενισχυθει το μπλοκ. Οι λυσεις υπηρχαν αλλα εμεις αποφασισαμε να αυτοσαμποταρισμουμε πρωτον με τον να μην εκμεταλευτουμε τη θεση ξενης , δευτερον δινοντας την Τσιογκα δανικη ενω τη χρειαζομασταν και τριτον με επιμονη του Φενολιο να μην χρησιμοποιει ποτε τονπλουσιο παγκο μας ( εμονη η οποια δεν ξερουμε και απο ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΕΙ...)
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Δεύτερο σεντόνι με την συνολική αποτίμηση χρονιάς, θα ακολουθήσει άλλο ένα με την επιμέρους αξιολόγηση παικτριών-προπονητη.
Disclaimer: ότι διαβάζετε προέρχονται από κάποιον που παρακολουθεί βόλλει μόνο λίγα χρόνια και βλέπει τα πράγματα και από την οπαδική-συναισθηματική σκοπιά.
Στόχοι
Η ομάδα ξεκίνησε με στόχο το πρωτάθλημα, όπως ανέφερε και ο Αμοιρίδης στα τέλη Νοεμβρίου (φέτος πιστεύω ότι αν δεν έχουμε καμιά ατυχία, θα το πάρουμε το πρωτάθλημα). Ο ίδιος τόνισε ότι είναι περήφανος που η Εθνική τροφοδοτείται από δικά μας κορίτσια (η μισή Εθνική ομάδα αποτελείται από δικά μας κορίτσια).
Η ομάδα όμως δεν τα κατάφερε, και σαν μάντης κακών, ήρθε αυτό που απεύχονταν ο Αμοιρίδης, δηλαδή οι τραυματισμοί. Πριν όμως από αυτούς, είχαν χαθεί 2 στόχοι, της Ευρώπης και του Κυπέλλου, χωρίς να κάνουμε το βήμα παραπάνω σε σχέση με την περυσινή χρονιά.
Συνεπώς, βήμα σημειωτόν, πήγαμε χειρότερα από πέρυσι στην Ευρώπη, τα ίδια στο Κύπελλο, καλύτερα στο πρωτάθλημα στην κανονική περίοδο, τα ίδια στα πλέι οφ.
Αιτίες
Σίγουρα μπορούμε να γράψουμε και να πούμε πολλά. Να αναφερθούμε σε συγκεκριμένες παίκτριες, στον σχεδιασμό, στον προπονητή, κτλ. Θα αναφέρω τις σημαντικότερες κατά τη γνώμη μου εδώ:
1) Τραυματισμοί
Αν αναρωτηθούμε τι θα συνέβαινε εάν δεν είχαμε τραυματισμούς, η απάντηση θα ήταν πιθανότατα ότι δεν θα χάναμε από τον Οσφπ. Επίσης, ίσως να ήμασταν πιο έτοιμοι για το Κύπελλο, όπου η Ξανθοπούλου δεν είχε επανέρθει πλήρως. Η ομάδα αποδιοργανώθηκε όμως και υπέστη σοβαρό σοκ, παρά το ότι έδειξε χαρακτήρα σε κάποια παιγνίδια και τον πλούσιο πάγκο της.
Που οφείλονται όμως αυτοί? Δεν μπορούμε ξέρουμε. Όμως, έχουμε ένα μοτίβο. Δύο σοβαροί τραυματισμοί ήταν καταπόνησης (Ξανθοπούλου, Κάφρει) και ήταν καταδικαστικοί για τους 2 τίτλους. Η Ξανθοπούλου είχε περάσει όλο το καλοκαίρι παίζοντας με την Εθνική χωρίς σταματημό, η Κάφρει ήρθε σε εμάς με ελάχιστη ξεκούραση συμμετέχοντας σε 2 πρωταθλήματα την προηγούμενη χρονιά. Επομένως, μπορούμε να υποθέσουμε ότι η καταπόνηση τους ήταν πολύ μεγάλη και αυτό βγήκε στο τέλος, ενώ έπαιζαν και σχεδόν ασταμάτητα μέχρι τον τραυματισμό τους, ακόμη και σε εύκολα παιγνίδια.
Και άλλες όμως αθλήτριες που συμμετείχαν στην εθνική είχαν θέματα τραυματισμού. Η Τερζόγλου στην αρχή της σεζόν ήταν διαρκώς εκτός αποστολής, η Στράντζαλη είχε μικροπροβλήματα αλλά είχε τραυματισμό και το καλοκαίρι (δεν μετράω το κάταγμα στο δάκτυλο που μάλλον είναι ατυχία), η Πόλυ είχε τραυματισμό στο τέλος της προηγούμενης σεζόν κατά την προετοιμασία της εθνικής που κατά τα φαινόμενα την επηρέασε μετά. Μόνο η Κλέπκου δεν θυμάμαι να είχε κάτι σοβαρό.
Μιλάμε και για ένα άθλημα που δεν έχει την τεχνική υποστήριξη που έχει το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ και είναι εν πολλοίς ημι-επαγγελματικό στην Ελλάδα.
Συμπερασματικά, οι τραυματισμοί ήταν η Νο.1 αιτία της φετινής αποτυχίας σε Κύπελλο και Πρωτάθλημα, και για αυτό ευθύνεται η συμμετοχή πολλών παικτριών μας στην Εθνική όλο το καλοκαίρι (!), η απουσία τεχνικής υποστήριξης στο κομμάτι της καταπόνησης, και η διαχείρισή τους στη διάρκεια της χρονιάς μήπως και αντέξουν ως το τέλος.
2) Σχεδιασμός ομάδας
Θεωρώ αυτή ως τη δεύτερη αιτία που σχετίζεται όμως και με την 1η αλληλένδετα. Κρίνοντας βέβαια εκ του αποτελέσματος, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε και διαφορετικά.
Στο σχεδιασμό της ομάδας, πιθανώς δεν λήφθηκε υπόψη η καταπόνηση της Κάφρει από τα 2 σερί πρωταθλήματα που έπαιξε πέρυσι, η μεγάλη ηλικία της Κρολ, αλλά και υπερεκτιμήθηκε η δυνατότητα της Βεργίδου να βγάλει ένα απαιτητικό πρωτάθλημα με σταθερή απόδοση, αλλά και η (πιθανότατα) γνώση ότι η Μερτέκη δεν θα είναι έτοιμη για μεγάλο μέρος της σεζόν για να προσφέρει ανάσες. Το βασικότερο όμως ήταν η μη-ενίσχυση της ομάδας τον Ιανουάριο και μάλιστα η αποδυνάμωσή της με τη φυγή της Τσιόγκα που ήταν η 2η αλλαγή μετά την Κλέπκου. Είχα γράψει τότε ότι αντιλαμβάνομαι τους λόγους και δεν έκανα κριτική, αποδείχτηκε όμως ότι έκανα λάθος.
Έτσι, σε συνδυασμό με τη διαχείριση από προπονητή-γυμναστή, καταπονήθηκαν πολύ οι 3 παραπάνω και χωρίς λόγο σε αρκετά ματς. Ακόμη και με τον ΖΑΟΝ βλέπαμε για ολόκληρα σετ τη βασική ομάδα.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι η ομάδα δεν τα είχε υπόψη αυτά, επομένως θεωρώ ότι έκαναν σοβαρό λάθος να μην ενισχύσουν ουσιαστικά την ομάδα τον Ιανουάριο, ειδικά βλέποντας Οσφπ και Παο να ενισχύονται και να αλλάζουν κακώς κείμενα των ομάδων τους.
3) Ζήτημα προπονητή
Το αναφέρω έτσι, γιατί δεν πιστεύω ότι ο προπονητής από μόνος του ήταν βασική αιτία της φετινής αποτυχίας να επιτευχθούν οι στόχοι.
Και το λέω αυτό γιατί είχαμε δει πολλά σημάδια ότι η διοίκηση (όχι μόνο ο Αμοιρίδης) δεν τον εμπιστεύονταν. Θυμίζω την αναφορά μέλους του φόρουμ εδώ πέρυσι για συνομιλία του Αμοιρίδη με διάφορους παρατρεχάμενους που τον παρότρυναν να τον διώξει ως «άσχετο», τη διάδοση ότι παίζει το τελευταίο του χαρτί στο ματς με τον Πάο εκτός και ενώ είχε μόλις μία ήττα έως τότε (σαφές δείγμα έλλειψης εμπιστοσύνης), αλλά και περί εντολών να κάνει συγκεκριμένες κινήσεις με τις παίκτριες που έγραψε ο «γνωστός» και δυστυχώς επιβεβαιώνω και εγώ που ήμουν στο γήπεδο.
Ο προπονητής έκανε λάθη, θα αναφερθώ σε αυτόν διεξοδικά σε επόμενο σημείωμα, αλλά η διοίκηση εφόσον δεν τον πίστευε όφειλε να τον αλλάξει από την αρχή και ανεξάρτητα αν είχε «δώσει το λόγο της». Το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε έναν προπονητή που να κρέμεται από το κάθε αποτέλεσμα και να προσπαθεί να κάνει διαχείριση με βάση αυτά που άκουγε στους διαδρόμους και στα πηγαδάκια.
Disclaimer: ότι διαβάζετε προέρχονται από κάποιον που παρακολουθεί βόλλει μόνο λίγα χρόνια και βλέπει τα πράγματα και από την οπαδική-συναισθηματική σκοπιά.
Στόχοι
Η ομάδα ξεκίνησε με στόχο το πρωτάθλημα, όπως ανέφερε και ο Αμοιρίδης στα τέλη Νοεμβρίου (φέτος πιστεύω ότι αν δεν έχουμε καμιά ατυχία, θα το πάρουμε το πρωτάθλημα). Ο ίδιος τόνισε ότι είναι περήφανος που η Εθνική τροφοδοτείται από δικά μας κορίτσια (η μισή Εθνική ομάδα αποτελείται από δικά μας κορίτσια).
Η ομάδα όμως δεν τα κατάφερε, και σαν μάντης κακών, ήρθε αυτό που απεύχονταν ο Αμοιρίδης, δηλαδή οι τραυματισμοί. Πριν όμως από αυτούς, είχαν χαθεί 2 στόχοι, της Ευρώπης και του Κυπέλλου, χωρίς να κάνουμε το βήμα παραπάνω σε σχέση με την περυσινή χρονιά.
Συνεπώς, βήμα σημειωτόν, πήγαμε χειρότερα από πέρυσι στην Ευρώπη, τα ίδια στο Κύπελλο, καλύτερα στο πρωτάθλημα στην κανονική περίοδο, τα ίδια στα πλέι οφ.
Αιτίες
Σίγουρα μπορούμε να γράψουμε και να πούμε πολλά. Να αναφερθούμε σε συγκεκριμένες παίκτριες, στον σχεδιασμό, στον προπονητή, κτλ. Θα αναφέρω τις σημαντικότερες κατά τη γνώμη μου εδώ:
1) Τραυματισμοί
Αν αναρωτηθούμε τι θα συνέβαινε εάν δεν είχαμε τραυματισμούς, η απάντηση θα ήταν πιθανότατα ότι δεν θα χάναμε από τον Οσφπ. Επίσης, ίσως να ήμασταν πιο έτοιμοι για το Κύπελλο, όπου η Ξανθοπούλου δεν είχε επανέρθει πλήρως. Η ομάδα αποδιοργανώθηκε όμως και υπέστη σοβαρό σοκ, παρά το ότι έδειξε χαρακτήρα σε κάποια παιγνίδια και τον πλούσιο πάγκο της.
Που οφείλονται όμως αυτοί? Δεν μπορούμε ξέρουμε. Όμως, έχουμε ένα μοτίβο. Δύο σοβαροί τραυματισμοί ήταν καταπόνησης (Ξανθοπούλου, Κάφρει) και ήταν καταδικαστικοί για τους 2 τίτλους. Η Ξανθοπούλου είχε περάσει όλο το καλοκαίρι παίζοντας με την Εθνική χωρίς σταματημό, η Κάφρει ήρθε σε εμάς με ελάχιστη ξεκούραση συμμετέχοντας σε 2 πρωταθλήματα την προηγούμενη χρονιά. Επομένως, μπορούμε να υποθέσουμε ότι η καταπόνηση τους ήταν πολύ μεγάλη και αυτό βγήκε στο τέλος, ενώ έπαιζαν και σχεδόν ασταμάτητα μέχρι τον τραυματισμό τους, ακόμη και σε εύκολα παιγνίδια.
Και άλλες όμως αθλήτριες που συμμετείχαν στην εθνική είχαν θέματα τραυματισμού. Η Τερζόγλου στην αρχή της σεζόν ήταν διαρκώς εκτός αποστολής, η Στράντζαλη είχε μικροπροβλήματα αλλά είχε τραυματισμό και το καλοκαίρι (δεν μετράω το κάταγμα στο δάκτυλο που μάλλον είναι ατυχία), η Πόλυ είχε τραυματισμό στο τέλος της προηγούμενης σεζόν κατά την προετοιμασία της εθνικής που κατά τα φαινόμενα την επηρέασε μετά. Μόνο η Κλέπκου δεν θυμάμαι να είχε κάτι σοβαρό.
Μιλάμε και για ένα άθλημα που δεν έχει την τεχνική υποστήριξη που έχει το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ και είναι εν πολλοίς ημι-επαγγελματικό στην Ελλάδα.
Συμπερασματικά, οι τραυματισμοί ήταν η Νο.1 αιτία της φετινής αποτυχίας σε Κύπελλο και Πρωτάθλημα, και για αυτό ευθύνεται η συμμετοχή πολλών παικτριών μας στην Εθνική όλο το καλοκαίρι (!), η απουσία τεχνικής υποστήριξης στο κομμάτι της καταπόνησης, και η διαχείρισή τους στη διάρκεια της χρονιάς μήπως και αντέξουν ως το τέλος.
2) Σχεδιασμός ομάδας
Θεωρώ αυτή ως τη δεύτερη αιτία που σχετίζεται όμως και με την 1η αλληλένδετα. Κρίνοντας βέβαια εκ του αποτελέσματος, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε και διαφορετικά.
Στο σχεδιασμό της ομάδας, πιθανώς δεν λήφθηκε υπόψη η καταπόνηση της Κάφρει από τα 2 σερί πρωταθλήματα που έπαιξε πέρυσι, η μεγάλη ηλικία της Κρολ, αλλά και υπερεκτιμήθηκε η δυνατότητα της Βεργίδου να βγάλει ένα απαιτητικό πρωτάθλημα με σταθερή απόδοση, αλλά και η (πιθανότατα) γνώση ότι η Μερτέκη δεν θα είναι έτοιμη για μεγάλο μέρος της σεζόν για να προσφέρει ανάσες. Το βασικότερο όμως ήταν η μη-ενίσχυση της ομάδας τον Ιανουάριο και μάλιστα η αποδυνάμωσή της με τη φυγή της Τσιόγκα που ήταν η 2η αλλαγή μετά την Κλέπκου. Είχα γράψει τότε ότι αντιλαμβάνομαι τους λόγους και δεν έκανα κριτική, αποδείχτηκε όμως ότι έκανα λάθος.
Έτσι, σε συνδυασμό με τη διαχείριση από προπονητή-γυμναστή, καταπονήθηκαν πολύ οι 3 παραπάνω και χωρίς λόγο σε αρκετά ματς. Ακόμη και με τον ΖΑΟΝ βλέπαμε για ολόκληρα σετ τη βασική ομάδα.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι η ομάδα δεν τα είχε υπόψη αυτά, επομένως θεωρώ ότι έκαναν σοβαρό λάθος να μην ενισχύσουν ουσιαστικά την ομάδα τον Ιανουάριο, ειδικά βλέποντας Οσφπ και Παο να ενισχύονται και να αλλάζουν κακώς κείμενα των ομάδων τους.
3) Ζήτημα προπονητή
Το αναφέρω έτσι, γιατί δεν πιστεύω ότι ο προπονητής από μόνος του ήταν βασική αιτία της φετινής αποτυχίας να επιτευχθούν οι στόχοι.
Και το λέω αυτό γιατί είχαμε δει πολλά σημάδια ότι η διοίκηση (όχι μόνο ο Αμοιρίδης) δεν τον εμπιστεύονταν. Θυμίζω την αναφορά μέλους του φόρουμ εδώ πέρυσι για συνομιλία του Αμοιρίδη με διάφορους παρατρεχάμενους που τον παρότρυναν να τον διώξει ως «άσχετο», τη διάδοση ότι παίζει το τελευταίο του χαρτί στο ματς με τον Πάο εκτός και ενώ είχε μόλις μία ήττα έως τότε (σαφές δείγμα έλλειψης εμπιστοσύνης), αλλά και περί εντολών να κάνει συγκεκριμένες κινήσεις με τις παίκτριες που έγραψε ο «γνωστός» και δυστυχώς επιβεβαιώνω και εγώ που ήμουν στο γήπεδο.
Ο προπονητής έκανε λάθη, θα αναφερθώ σε αυτόν διεξοδικά σε επόμενο σημείωμα, αλλά η διοίκηση εφόσον δεν τον πίστευε όφειλε να τον αλλάξει από την αρχή και ανεξάρτητα αν είχε «δώσει το λόγο της». Το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε έναν προπονητή που να κρέμεται από το κάθε αποτέλεσμα και να προσπαθεί να κάνει διαχείριση με βάση αυτά που άκουγε στους διαδρόμους και στα πηγαδάκια.
- Μπαρκαρούτσος
- Δημοσιεύσεις: 54496
- Εγγραφή: Κυρ 01 Μαρ 2009, 17:27
- Τοποθεσία: Κάτω Χώρες
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Τα πρόσωπα βέβαια που θα απαρτίζουν το... ασπρόμαυρο παζλ αναμένεται να είναι τελείως διαφορετικά από αυτά που είχαμε συνηθίσει.
Ο Φενόλιο αναμένεται να αποτελέσει παρελθόν (ακούγεται το όνομα του Καμπερίδη για αντικαταστάτη) και το ίδιο φαίνεται ότι θα συμβεί με αρκετές παίκτριες από το φετινό ρόστερ.
Η Κάφρει είναι πολύ κοντά στο να συνεχίσει την καριέρα της στην αεχ που της έκανε μια ιδιαίτερα δελεαστική πρόταση, ενώ για την Κρολ υπάρχει ενδιαφέρον από την Πολωνία.
«Σειρήνες» από ελληνικές ομάδες και για Μπλάνκο, Πολυνοπούλου που αναμένεται να πάρουν τις αποφάσεις τους για το μέλλον τους.
Ο Φενόλιο αναμένεται να αποτελέσει παρελθόν (ακούγεται το όνομα του Καμπερίδη για αντικαταστάτη) και το ίδιο φαίνεται ότι θα συμβεί με αρκετές παίκτριες από το φετινό ρόστερ.
Η Κάφρει είναι πολύ κοντά στο να συνεχίσει την καριέρα της στην αεχ που της έκανε μια ιδιαίτερα δελεαστική πρόταση, ενώ για την Κρολ υπάρχει ενδιαφέρον από την Πολωνία.
«Σειρήνες» από ελληνικές ομάδες και για Μπλάνκο, Πολυνοπούλου που αναμένεται να πάρουν τις αποφάσεις τους για το μέλλον τους.
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Τελείωσε εχθές η σεζόν 2022-2023 με ανάμεικτα συναισθήματα.
Παρακολουθώ βόλει απο μικρή ηλικία, απο τα χρόνια του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη και της μεγάλης εκείνης Εθνικής Ελλάδος. Φυσικά μαθαίνω το βόλει σε κάθε παιχνίδι και πέφτω έξω σε προβλέψεις και εκτιμήσεις. Θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός στη σύνοψή μου και θα σταθώ σε δύο θέματα, στο σχεδιασμό και τον προπονητή. Μόνον η Διοίκηση και ο Χορηγός έχουν την πλήρη εικόνα και γνωρίζουν λεπτομέριες που εμείς δεν μπορούμε να ξέρουμε. Αρα είναι και οι υπεύθυνοι να αξιολογίσουν την πορεία της ομάδας.
Τελείωσε εχθές η σεζόν 2022-2023, η οποία ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες και ολοκληρώθηκε χωρίς κάποιο τρόπαιο με αρκετούς τραυματισμούς (ίσως πάνω απο 5), μια αποχώρηση το Δεκέμβριο (Τσιόγκα), με την ομάδα του ΠΑΟΚ να διεκδηκεί με αξιώσεις το Πρωτάθλημα και να φθάνει στα ημιτελικά του Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου. Στην Ευρώπη έμεινε εκτός απο τον πρώτο γύρο.
Ο ΠΑΟΚ ολοκλήρωσε την 4η σεζόν του στην Volley League. Kάθε χρόνο απο τότε που ανέβηκε ο ΠΑΟΚ στη Volley League αναφέρω την αναγκαιότητα να διατηρηθεί ένας σταθερός κορμός ομάδας, όχι μόνον Ελληνίδων παικτριών αλλά και ξένων, και φυσικά ενός προπονητή. Θα έπρεπε δηλαδή απο την πρώτη σεζόν στη Volley League 2019-2020 να παραμείνει η Carolina Albuquerque, απο τη σεζόν 2020-2021 η Κούμπουρα ή/και η Πότοκαρ, απο τη σεζόν 2021-2022 η Da-Yeong Lee και απο τη σεζόν 2022-2023 η Caffrey. Αντίθετα βλέπουμε οτι κάθε χρόνο η ομάδα αναζητά νέες ξένες παίκτριες. Ήδη διαβάζουμε οτι η Caffrey θα παίζει μάλλον Αθήνα. Επίσης συστηματικά ο ΠΑΟΚ κατεβαίνει με 1 λιγότερη ξένη στο ρόστερ του. Δεν γνωρίζω γιατί γίνεται αυτό και μόνον αυτοί που διαχειρίζονται και συνεισφέρουν στον προυπολογισμό της ομάδας μπορούνε να γνωρίζουν. Ειδικά φέτος όμως 1 ακόμη ξένη παίκτρια θα μπορούσε να συνεισφέρει σε κομβικά σημεία του αγώνα απέναντι στον ΟΣΦΠ και ίσως αν κερδίζαμε εκείνον τον αγώνα να ηταν διαφορετική και η εξέλιξη των Ημιτελικών. Σίγουρα οι τραυματισμοί επιρρέασαν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της ομάδας στα Play Off.
Σχετίζονται οι τραυματισμοί και η κούραση των παικτριών με τη "μίνι προετοιμασία" που έκανε προσφάτως η ομάδα και για την οποία μας είπε ο προπονητής οτι θα ήταν σημαντική για τα play off? Eίναι ένα ερώτημα, αλλά δεν γνωρίζουμε την απάντηση. Eπίσης, στην αρχή της σεζόν είδαμε την Κυπαρίσση να αποχωρεί ενώ τον Δεκέμβριο είδαμε την Τσιόγκα να φεύγει απο τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ για... τη Λαμία. Ακατανόητη κίνηση, οι αποχωρήσεις τους είχαν να κάνουν μόνον με την εξέλιξή τους?
Σχετικά με τον προπονητή έχω και εκεί ανάμεικτα συναισθήματα. Γενικά θεωρώ οτι οι Ιταλοί προπονητές δεν ταιριάζουν στον ΠΑΟΚ. Ενώ στο βόλει υπάρχουν και αρκετοί αξιόλογοι Έλληνες προπονητές. Ωστόσο, ο Φενόλιο αποδείχθηκε σοβαρός, εργατικός, μετρημένος και γενικά ως χαρακτήρας άφησε θετικές εντυπώσεις.
Θα θυμάστε τα σχόλια μου οτι δεν κατάλαβα ποτέ την αντικατάσταση του Τάκη Φλώρου σε μια στιγμη στην οποία η ομάδα είχε άριστο οικογενειακό κλίμα, προερχόταν απο μια σεζόν (2020-2021) κατα τη διάρκεια της οποίας κέρδισε το Κύπελλο (με τον Τάκη Φλώρο προπονητή), πέτυχε την πρώτη νίκη και πρόκριση της ιστορίας της στην Ευρώπη, ενώ την εποχή που έγινε η αντικατάσταση ο ΠΑΟΚ ήταν στην πρώτη θέση της βαθμολογίας στο Πρωτάθλημα και μέσα στον Κύπελλο.
Με μια ακατανόητη κίνηση απο τη Διοίκηση ήρθε λοιπόν ο Φενόλιο και ανέλαβε μια Κυπελλούχο Ομάδα, με άριστο κλίμα, πολύ καλό Ελληνικό υλικό και μια Εκπληκτική πασαδόρο που μόνον στα τρελά όνειρα του Mubirosaito και του Descartes θα φορούσε την φανέλα του ΠΑΟΚ. Μέχρι να τη δούμε να μπάινει στο Αεροπλάνο δεν είμασταν σίγουροι οτι θα παίξει αυτή η παίκτρια στον ΠΑΟΚ. Όταν ήρθε η Da-Yeong Lee τα έδωσε όλα για τον ΠΑΟΚ, ενώ την πορεία της ομάδας παρακολουθούσαν οι χιλιάδες ακόλουθοί της. Τελικά η σεζόν εξελίχθηκε, η ομάδα απέτυχε στο Πρωτάθλημα και αποκλείστηκε στο Κύπελλο. Το κλίμα διαταρράχθηκε και η σεζόν 2021-2022 τελείωσε με ερωτηματικά, ερωτήματα για τη συνέχεια τα οποία ακόμη και σήμερα αναφέρονται σε σχόλια και αναλύσεις. Το πιο σημαντικό ερωτημα, είναι πράγματι το υλικό του ΠΑΟΚ τόσο καλό ή είναι υπερεκτιμημένο?
Το καλοκαίρι όμως συνέβη κάτι το οποίο έδωσε την απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα κατι το οποία δεν είδα να σχολιάζεται αρκετά. Οι ίδιες νεαρές αθλήτριες του ΠΑΟΚ, η Κυπαρίσση, η Τσιόγκα, η Τερζόγλου και η Ηλιοπούλου, συμμετείχαν στην προετοιμασία και στους αγώνες Εθνική Ελλάδος δουλέβοντας με τον Αμποντάντσα. Μέσα σε διάστημα μερικών εβδομάδων είδαμε τρομερή εξέλιξη και βελτίωση ειδικά στην Τσιόγκα και την Τερζόγλου. Οι οποίες μονον με μερικές εβδομάδες με τον Αμπτοντάντσα παρουσιάστηκαν αγνώριστες. Διαβάσαμε και την προειδοποίηση του Αμποντάντσα οτι μονον όσες αθλήτριες είναι βασικές στις ομάδες τους θα θεωρούνται οτι έχουν μέλλον στην Εθνική.
Κατα τη διάρκεια της σεζόν 2022-2023 δεν είδαμε ανάλογη εξέλιξη στις παίκτριες. Στον Φενόλιο πιστώνεται η ενεργοποίηση της Κλέπκου μιας αθλήτριας με σπάνια χαρακτηριστικά (ιδιαίτερο σερβις, πολύ καλή υποδοχή και άμυνα) για Ελληνίδα παίκτρια. Γενικά όμως η ομάδα δεν βελτιώθηκε σε σχέση με πέρσι σε κάποιον τομέα (επίθεση, μπλοκ, υποδοχή, άμυνα, λάθη) ενώ παρουσιάστηκε κατώτερη απο την ομάδα του Τάκη Φλώρου.
Τέλος, αυτό που θεωρώ απαράδεκτο και το μεγαλύτερο θέμα με τον Φενόλιο ήταν η κάκιστη διαχείριση και απαξιωση μιας απο τις καλύτερες Πασαδόρους του Πλανήτη της Da-Yeong Lee. Στο τέλος της προηγούμενης σεζόν θα έπρεπε να φύγει ο Προπονητής και όχι η Παγκόσμια Lee, γύρω απο την οποία ο ΠΑΟΚ θά έπρεπε να χτίσει την ομάδα που θα κέρδιζε φέτος το Πρωτάθλημα.

Παρακολουθώ βόλει απο μικρή ηλικία, απο τα χρόνια του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη και της μεγάλης εκείνης Εθνικής Ελλάδος. Φυσικά μαθαίνω το βόλει σε κάθε παιχνίδι και πέφτω έξω σε προβλέψεις και εκτιμήσεις. Θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός στη σύνοψή μου και θα σταθώ σε δύο θέματα, στο σχεδιασμό και τον προπονητή. Μόνον η Διοίκηση και ο Χορηγός έχουν την πλήρη εικόνα και γνωρίζουν λεπτομέριες που εμείς δεν μπορούμε να ξέρουμε. Αρα είναι και οι υπεύθυνοι να αξιολογίσουν την πορεία της ομάδας.
Τελείωσε εχθές η σεζόν 2022-2023, η οποία ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες και ολοκληρώθηκε χωρίς κάποιο τρόπαιο με αρκετούς τραυματισμούς (ίσως πάνω απο 5), μια αποχώρηση το Δεκέμβριο (Τσιόγκα), με την ομάδα του ΠΑΟΚ να διεκδηκεί με αξιώσεις το Πρωτάθλημα και να φθάνει στα ημιτελικά του Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου. Στην Ευρώπη έμεινε εκτός απο τον πρώτο γύρο.
Ο ΠΑΟΚ ολοκλήρωσε την 4η σεζόν του στην Volley League. Kάθε χρόνο απο τότε που ανέβηκε ο ΠΑΟΚ στη Volley League αναφέρω την αναγκαιότητα να διατηρηθεί ένας σταθερός κορμός ομάδας, όχι μόνον Ελληνίδων παικτριών αλλά και ξένων, και φυσικά ενός προπονητή. Θα έπρεπε δηλαδή απο την πρώτη σεζόν στη Volley League 2019-2020 να παραμείνει η Carolina Albuquerque, απο τη σεζόν 2020-2021 η Κούμπουρα ή/και η Πότοκαρ, απο τη σεζόν 2021-2022 η Da-Yeong Lee και απο τη σεζόν 2022-2023 η Caffrey. Αντίθετα βλέπουμε οτι κάθε χρόνο η ομάδα αναζητά νέες ξένες παίκτριες. Ήδη διαβάζουμε οτι η Caffrey θα παίζει μάλλον Αθήνα. Επίσης συστηματικά ο ΠΑΟΚ κατεβαίνει με 1 λιγότερη ξένη στο ρόστερ του. Δεν γνωρίζω γιατί γίνεται αυτό και μόνον αυτοί που διαχειρίζονται και συνεισφέρουν στον προυπολογισμό της ομάδας μπορούνε να γνωρίζουν. Ειδικά φέτος όμως 1 ακόμη ξένη παίκτρια θα μπορούσε να συνεισφέρει σε κομβικά σημεία του αγώνα απέναντι στον ΟΣΦΠ και ίσως αν κερδίζαμε εκείνον τον αγώνα να ηταν διαφορετική και η εξέλιξη των Ημιτελικών. Σίγουρα οι τραυματισμοί επιρρέασαν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της ομάδας στα Play Off.
Σχετίζονται οι τραυματισμοί και η κούραση των παικτριών με τη "μίνι προετοιμασία" που έκανε προσφάτως η ομάδα και για την οποία μας είπε ο προπονητής οτι θα ήταν σημαντική για τα play off? Eίναι ένα ερώτημα, αλλά δεν γνωρίζουμε την απάντηση. Eπίσης, στην αρχή της σεζόν είδαμε την Κυπαρίσση να αποχωρεί ενώ τον Δεκέμβριο είδαμε την Τσιόγκα να φεύγει απο τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ για... τη Λαμία. Ακατανόητη κίνηση, οι αποχωρήσεις τους είχαν να κάνουν μόνον με την εξέλιξή τους?
Σχετικά με τον προπονητή έχω και εκεί ανάμεικτα συναισθήματα. Γενικά θεωρώ οτι οι Ιταλοί προπονητές δεν ταιριάζουν στον ΠΑΟΚ. Ενώ στο βόλει υπάρχουν και αρκετοί αξιόλογοι Έλληνες προπονητές. Ωστόσο, ο Φενόλιο αποδείχθηκε σοβαρός, εργατικός, μετρημένος και γενικά ως χαρακτήρας άφησε θετικές εντυπώσεις.
Θα θυμάστε τα σχόλια μου οτι δεν κατάλαβα ποτέ την αντικατάσταση του Τάκη Φλώρου σε μια στιγμη στην οποία η ομάδα είχε άριστο οικογενειακό κλίμα, προερχόταν απο μια σεζόν (2020-2021) κατα τη διάρκεια της οποίας κέρδισε το Κύπελλο (με τον Τάκη Φλώρο προπονητή), πέτυχε την πρώτη νίκη και πρόκριση της ιστορίας της στην Ευρώπη, ενώ την εποχή που έγινε η αντικατάσταση ο ΠΑΟΚ ήταν στην πρώτη θέση της βαθμολογίας στο Πρωτάθλημα και μέσα στον Κύπελλο.
Με μια ακατανόητη κίνηση απο τη Διοίκηση ήρθε λοιπόν ο Φενόλιο και ανέλαβε μια Κυπελλούχο Ομάδα, με άριστο κλίμα, πολύ καλό Ελληνικό υλικό και μια Εκπληκτική πασαδόρο που μόνον στα τρελά όνειρα του Mubirosaito και του Descartes θα φορούσε την φανέλα του ΠΑΟΚ. Μέχρι να τη δούμε να μπάινει στο Αεροπλάνο δεν είμασταν σίγουροι οτι θα παίξει αυτή η παίκτρια στον ΠΑΟΚ. Όταν ήρθε η Da-Yeong Lee τα έδωσε όλα για τον ΠΑΟΚ, ενώ την πορεία της ομάδας παρακολουθούσαν οι χιλιάδες ακόλουθοί της. Τελικά η σεζόν εξελίχθηκε, η ομάδα απέτυχε στο Πρωτάθλημα και αποκλείστηκε στο Κύπελλο. Το κλίμα διαταρράχθηκε και η σεζόν 2021-2022 τελείωσε με ερωτηματικά, ερωτήματα για τη συνέχεια τα οποία ακόμη και σήμερα αναφέρονται σε σχόλια και αναλύσεις. Το πιο σημαντικό ερωτημα, είναι πράγματι το υλικό του ΠΑΟΚ τόσο καλό ή είναι υπερεκτιμημένο?
Το καλοκαίρι όμως συνέβη κάτι το οποίο έδωσε την απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα κατι το οποία δεν είδα να σχολιάζεται αρκετά. Οι ίδιες νεαρές αθλήτριες του ΠΑΟΚ, η Κυπαρίσση, η Τσιόγκα, η Τερζόγλου και η Ηλιοπούλου, συμμετείχαν στην προετοιμασία και στους αγώνες Εθνική Ελλάδος δουλέβοντας με τον Αμποντάντσα. Μέσα σε διάστημα μερικών εβδομάδων είδαμε τρομερή εξέλιξη και βελτίωση ειδικά στην Τσιόγκα και την Τερζόγλου. Οι οποίες μονον με μερικές εβδομάδες με τον Αμπτοντάντσα παρουσιάστηκαν αγνώριστες. Διαβάσαμε και την προειδοποίηση του Αμποντάντσα οτι μονον όσες αθλήτριες είναι βασικές στις ομάδες τους θα θεωρούνται οτι έχουν μέλλον στην Εθνική.
Κατα τη διάρκεια της σεζόν 2022-2023 δεν είδαμε ανάλογη εξέλιξη στις παίκτριες. Στον Φενόλιο πιστώνεται η ενεργοποίηση της Κλέπκου μιας αθλήτριας με σπάνια χαρακτηριστικά (ιδιαίτερο σερβις, πολύ καλή υποδοχή και άμυνα) για Ελληνίδα παίκτρια. Γενικά όμως η ομάδα δεν βελτιώθηκε σε σχέση με πέρσι σε κάποιον τομέα (επίθεση, μπλοκ, υποδοχή, άμυνα, λάθη) ενώ παρουσιάστηκε κατώτερη απο την ομάδα του Τάκη Φλώρου.
Τέλος, αυτό που θεωρώ απαράδεκτο και το μεγαλύτερο θέμα με τον Φενόλιο ήταν η κάκιστη διαχείριση και απαξιωση μιας απο τις καλύτερες Πασαδόρους του Πλανήτη της Da-Yeong Lee. Στο τέλος της προηγούμενης σεζόν θα έπρεπε να φύγει ο Προπονητής και όχι η Παγκόσμια Lee, γύρω απο την οποία ο ΠΑΟΚ θά έπρεπε να χτίσει την ομάδα που θα κέρδιζε φέτος το Πρωτάθλημα.




Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Descartes την Κυρ 23 Απρ 2023, 16:50, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
- Willie the Pimp
- Δημοσιεύσεις: 1263
- Εγγραφή: Πέμ 09 Δεκ 2021, 14:06
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Συμφωνώ με τα πολλά απ τα γραφόμενα των φίλων εδώ μέσα και τις προσεγγίσεις τους. Να γράψω κι εγώ με τη σειρά μου κάποια πράματα.
Θα ξεκινήσω αρχικά με το υλικό. Η ομάδα εμπιστεύθηκε τη διαγώνιο σε μια καταξιωμένη αθλήτρια μεν, μεγάλη ηλικιακά δε. Φρόντισε να καλύψει τη θέση της αναπληρωματικής με μια αξιοπρεπέστατη και έμπειρη διαγώνιο (Λιάγκη). Να θυμίσω ότι στην ίδια θέση, η ΑΕΚ παίζει με την πολύ καλή Σίλβα και από πίσω το τίποτα, ο γαύρος με την Κούμπουρα και την νεαρή και άπειρη Τσιτσιγιάννη κι ο βάζελος με την Ανθούλη και από πίσω της την Παλάσιο που θα μπορούσε να αγωνιστεί κατά συνθήκη ως διαγώνιος. Στις ακραίες η ομάδα είχε μια πλήρη 4αδα κατά την άποψη μου, ενδεικτικό ότι η Κλέπκου που σε εμάς λογιζόταν 4η θα μπορούσε να είναι 3η στους υπόλοιπους συνδιεκδικητές. Η αρχική 4αδα των κεντρικών μας, ήταν επίσης πλήρης θεωρητικά. Στους πασαδόρους η απόκτηση της Βεργίδου κατά την άποψη μου ήταν ακατανόητη καθώς αφενός η ομάδα είχε τη δυνατότητα να πάει με ξένη πασαδόρο, αφετέρου γιατί η συγκεκριμένη είναι σε πτωτική πορεία και με τραυματισμούς. Μπακ απ η πολύ ταλαντούχα Ηλιοπούλου. Στο λίμπερο καλώς πάρθηκε η απόφαση να πορευτούμε με την Ξανθοπούλου, βέβαια μπακ απ έμεινε η πολύ ταλαντούχα αλλά παντελώς άπειρη και λόγω ηλικίας Παπαδοπούλου. Σύμφωνα με τα παραπάνω κατά την ταπεινή μου άποψη το υλικό της ομάδας ήταν καλό, με πολύ ταλέντο και αρκετό ποσοτικά. Μοναδική ανορθογραφία η εμφανέστατη δυσλειτουργία της πάσας, ακόμη κι όταν η ομάδα πήγαινε «τραίνο». Σίγουρα λοιπόν, με εξαίρεση την πάσα, ανώτερο του περσινού. Εγώ δε θεωρώ το υλικό μας συνολικά κατώτερο κανενός συνδιεκδικητή. Αυτό βέβαια είναι προσωπική εκτίμηση με όσα είδα τόσο από εμάς όσο κι από τους αντιπάλους μας και θα χαρώ να το συζητήσω με τους φίλους εδώ μέσα. Επίσης να επισημάνω προκαταβολικά ότι δεν γνωρίζω τα οικονομικά δεδομένα (μπάτζετ, συμβόλαια κλπ) οπότε κρατάω μια επιφύλαξη τη ζήτησε και τι μπορούσε να πάρει η ομάδα ειδικά στη θέση της πασαδόρου.
Κεφάλαιο προπονητής. Ο Φενόλιο όντας στον πάγκο της ομάδας από πέρυσι, είχε υπό τις οδηγίες του την ομάδα δεύτερη χρονιά. Είχε να διαχειριστεί ένα υλικό με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ηλικιακά, αλλά και ταλέντου. Τι είδαμε στη διάρκεια της χρονιάς. Πάμε στα θετικά πρώτα. Του πιστώνεται η χρησιμοποίηση και η ανάδειξη της Κλέπκου όπως και η (μάλλον δική του) επιλογή της Μπλάνκο, η οποία κατά την άποψη μου ήταν πετυχημένη.
Πάμε στα αρνητικά του. Καταστροφική διαχείριση υλικού. Εμμονή ακόμη και με εύκολους αντιπάλους να παίζει η 36χρονη Κρολ μέχρι τελικής πτώσεως. Να θυμίσω ότι το πρώτο ντεφορμάρισμα της παίκτριας και δυνατό καμπανάκι ήταν ο αποκλεισμός από την Ευρώπη, που η παίκτρια παρέδωσε πνεύμα και δε βοήθησε καθόλου. Η Λιάγκη ενεργοποιήθηκε πρακτικά και πραγματικά στον αγώνα με την ΑΕΚ στο παλατάκι, μέχρι τότε… Κρολ ακόμη και με τον ΖΑΟΝ!! Πάμε στις κεντρώες, που κατόρθωσε, διότι περί κατορθώματος πρόκειται με τόσο κακή Πολυνοπούλου, να μη χρησιμοποιεί την Τσιόγκα, ακόμη ακόμη και την Τερζόγλου, παρά ελάχιστα με αποτέλεσμα η Ανδρομάχη να ζητήσει να φύγει. Στο κρίσιμο σημείο μείναμε με την κακομέτρια Πολυνοπούλου, την Μπλάνκο και 3η την Τερζόγλου, η οποία παρά τη δυσλειτουργία που εμφάνισε το μπλοκ μας, δεν πήρε παρά ελάχιστες ευκαιρίες κι αυτές κυρίως λόγω τραυματισμού της Πολυνοπούλου. Στις ακραίες όπου ο τύπος έκανε απίστευτα πράματα κυρίως με τη Στράντζαλη η οποία όταν δεν ήταν καλή την άλλαζε με συνοπτικές διαδικασίες κι από ένα σημείο και μετά την πετούσε για ψήλου πήδημα έξω. Έχοντας εικόνα των περσινών με τη Νταγιόνγκ αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι, σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση. Αντίστοιχα η διαχείριση της Βεργίδου, η οποία ήταν σε πολλούς αγώνες κακή ήταν ακριβώς η αντίθετη. Αναφέρομαι πάντα σε αγώνες που δεν υπήρχαν τραυματισμοί. Επέμενε π.χ στις αναπληρωματικές Μερτέκη και Κλέπκου όχι γιατί διάβασε τον αντίπαλο, αλλά γιατί του βγήκαν στο προηγούμενο παιχνίδι. Η διαχείριση του υλικού επαναλαμβάνω ήταν απαράδεκτη. Δεν θέλω να γράφω σεντόνια για συγκεκριμένους (πολλούς) αγώνες, όποιος φίλος διαφωνεί ευχαρίστως να το συζητήσουμε.
Πάμε στις περιβόητες προετοιμασίες πριν τα πλει οφ, δύο τον αριθμό, όπου και στις δύο η ομάδα για δύο διαδοχικές χρονιές εμφανίστηκε χειρότερη από την κανονική διάρκεια της σαιζόν, εντελώς άδεια από ενέργεια, χωρίς ψυχολογία κι εντελώς ασύνδετη. Που οφείλεται αυτό;; Στους πολλούς τραυματισμούς θα πει κάποιος. Υπάρχουν όμως μυικοί τραυματισμοί, οι οποίοι ήταν αποτέλεσμα μάλλον των προπονήσεων, για την ένταση των οποίων αν δεν κάνω λάθος υπεύθυνος ήταν ο ίδιος. Δεν είχε αξιολογήσει το υλικό του; Νόμιζε ότι δούλευε στην Ιταλία με ακριβοπληρωμένα και πιο πλήρη τιμ; Ήξερε ότι οι παίκτριες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στους ρυθμούς των προπονήσεων αλλά δεν τον ένοιαζε; Πουλούσε παπατζηλήκια; Δεν ξέρω, αυτός ξέρει καλύτερα. Η ευθύνη είναι δική του κι έφτασε η ώρα να κριθεί και το αποτέλεσμα της δουλειάς του, που κατά την ταπεινή μου άποψη έχει όχι απλά αρνητικό πρόσημο αλλά χαρακτηρίζεται από πλήρη αποτυχία, κι αυτό αποτυπώνεται στους φετινούς χαμένους στόχους της ομάδας. Είναι ο μόνος υπεύθυνος; Σαφώς κι όχι μην τρελαθούμε, αλλά το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί είναι μεγάλο, το πόσο, ας αναλογιστεί ο καθένας και ειδικά η διοίκηση.
ΥΓ Ζητώ απ' όλους τους φίλους συγγνώμη για το σεντόνι...
Θα ξεκινήσω αρχικά με το υλικό. Η ομάδα εμπιστεύθηκε τη διαγώνιο σε μια καταξιωμένη αθλήτρια μεν, μεγάλη ηλικιακά δε. Φρόντισε να καλύψει τη θέση της αναπληρωματικής με μια αξιοπρεπέστατη και έμπειρη διαγώνιο (Λιάγκη). Να θυμίσω ότι στην ίδια θέση, η ΑΕΚ παίζει με την πολύ καλή Σίλβα και από πίσω το τίποτα, ο γαύρος με την Κούμπουρα και την νεαρή και άπειρη Τσιτσιγιάννη κι ο βάζελος με την Ανθούλη και από πίσω της την Παλάσιο που θα μπορούσε να αγωνιστεί κατά συνθήκη ως διαγώνιος. Στις ακραίες η ομάδα είχε μια πλήρη 4αδα κατά την άποψη μου, ενδεικτικό ότι η Κλέπκου που σε εμάς λογιζόταν 4η θα μπορούσε να είναι 3η στους υπόλοιπους συνδιεκδικητές. Η αρχική 4αδα των κεντρικών μας, ήταν επίσης πλήρης θεωρητικά. Στους πασαδόρους η απόκτηση της Βεργίδου κατά την άποψη μου ήταν ακατανόητη καθώς αφενός η ομάδα είχε τη δυνατότητα να πάει με ξένη πασαδόρο, αφετέρου γιατί η συγκεκριμένη είναι σε πτωτική πορεία και με τραυματισμούς. Μπακ απ η πολύ ταλαντούχα Ηλιοπούλου. Στο λίμπερο καλώς πάρθηκε η απόφαση να πορευτούμε με την Ξανθοπούλου, βέβαια μπακ απ έμεινε η πολύ ταλαντούχα αλλά παντελώς άπειρη και λόγω ηλικίας Παπαδοπούλου. Σύμφωνα με τα παραπάνω κατά την ταπεινή μου άποψη το υλικό της ομάδας ήταν καλό, με πολύ ταλέντο και αρκετό ποσοτικά. Μοναδική ανορθογραφία η εμφανέστατη δυσλειτουργία της πάσας, ακόμη κι όταν η ομάδα πήγαινε «τραίνο». Σίγουρα λοιπόν, με εξαίρεση την πάσα, ανώτερο του περσινού. Εγώ δε θεωρώ το υλικό μας συνολικά κατώτερο κανενός συνδιεκδικητή. Αυτό βέβαια είναι προσωπική εκτίμηση με όσα είδα τόσο από εμάς όσο κι από τους αντιπάλους μας και θα χαρώ να το συζητήσω με τους φίλους εδώ μέσα. Επίσης να επισημάνω προκαταβολικά ότι δεν γνωρίζω τα οικονομικά δεδομένα (μπάτζετ, συμβόλαια κλπ) οπότε κρατάω μια επιφύλαξη τη ζήτησε και τι μπορούσε να πάρει η ομάδα ειδικά στη θέση της πασαδόρου.
Κεφάλαιο προπονητής. Ο Φενόλιο όντας στον πάγκο της ομάδας από πέρυσι, είχε υπό τις οδηγίες του την ομάδα δεύτερη χρονιά. Είχε να διαχειριστεί ένα υλικό με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ηλικιακά, αλλά και ταλέντου. Τι είδαμε στη διάρκεια της χρονιάς. Πάμε στα θετικά πρώτα. Του πιστώνεται η χρησιμοποίηση και η ανάδειξη της Κλέπκου όπως και η (μάλλον δική του) επιλογή της Μπλάνκο, η οποία κατά την άποψη μου ήταν πετυχημένη.
Πάμε στα αρνητικά του. Καταστροφική διαχείριση υλικού. Εμμονή ακόμη και με εύκολους αντιπάλους να παίζει η 36χρονη Κρολ μέχρι τελικής πτώσεως. Να θυμίσω ότι το πρώτο ντεφορμάρισμα της παίκτριας και δυνατό καμπανάκι ήταν ο αποκλεισμός από την Ευρώπη, που η παίκτρια παρέδωσε πνεύμα και δε βοήθησε καθόλου. Η Λιάγκη ενεργοποιήθηκε πρακτικά και πραγματικά στον αγώνα με την ΑΕΚ στο παλατάκι, μέχρι τότε… Κρολ ακόμη και με τον ΖΑΟΝ!! Πάμε στις κεντρώες, που κατόρθωσε, διότι περί κατορθώματος πρόκειται με τόσο κακή Πολυνοπούλου, να μη χρησιμοποιεί την Τσιόγκα, ακόμη ακόμη και την Τερζόγλου, παρά ελάχιστα με αποτέλεσμα η Ανδρομάχη να ζητήσει να φύγει. Στο κρίσιμο σημείο μείναμε με την κακομέτρια Πολυνοπούλου, την Μπλάνκο και 3η την Τερζόγλου, η οποία παρά τη δυσλειτουργία που εμφάνισε το μπλοκ μας, δεν πήρε παρά ελάχιστες ευκαιρίες κι αυτές κυρίως λόγω τραυματισμού της Πολυνοπούλου. Στις ακραίες όπου ο τύπος έκανε απίστευτα πράματα κυρίως με τη Στράντζαλη η οποία όταν δεν ήταν καλή την άλλαζε με συνοπτικές διαδικασίες κι από ένα σημείο και μετά την πετούσε για ψήλου πήδημα έξω. Έχοντας εικόνα των περσινών με τη Νταγιόνγκ αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι, σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση. Αντίστοιχα η διαχείριση της Βεργίδου, η οποία ήταν σε πολλούς αγώνες κακή ήταν ακριβώς η αντίθετη. Αναφέρομαι πάντα σε αγώνες που δεν υπήρχαν τραυματισμοί. Επέμενε π.χ στις αναπληρωματικές Μερτέκη και Κλέπκου όχι γιατί διάβασε τον αντίπαλο, αλλά γιατί του βγήκαν στο προηγούμενο παιχνίδι. Η διαχείριση του υλικού επαναλαμβάνω ήταν απαράδεκτη. Δεν θέλω να γράφω σεντόνια για συγκεκριμένους (πολλούς) αγώνες, όποιος φίλος διαφωνεί ευχαρίστως να το συζητήσουμε.
Πάμε στις περιβόητες προετοιμασίες πριν τα πλει οφ, δύο τον αριθμό, όπου και στις δύο η ομάδα για δύο διαδοχικές χρονιές εμφανίστηκε χειρότερη από την κανονική διάρκεια της σαιζόν, εντελώς άδεια από ενέργεια, χωρίς ψυχολογία κι εντελώς ασύνδετη. Που οφείλεται αυτό;; Στους πολλούς τραυματισμούς θα πει κάποιος. Υπάρχουν όμως μυικοί τραυματισμοί, οι οποίοι ήταν αποτέλεσμα μάλλον των προπονήσεων, για την ένταση των οποίων αν δεν κάνω λάθος υπεύθυνος ήταν ο ίδιος. Δεν είχε αξιολογήσει το υλικό του; Νόμιζε ότι δούλευε στην Ιταλία με ακριβοπληρωμένα και πιο πλήρη τιμ; Ήξερε ότι οι παίκτριες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στους ρυθμούς των προπονήσεων αλλά δεν τον ένοιαζε; Πουλούσε παπατζηλήκια; Δεν ξέρω, αυτός ξέρει καλύτερα. Η ευθύνη είναι δική του κι έφτασε η ώρα να κριθεί και το αποτέλεσμα της δουλειάς του, που κατά την ταπεινή μου άποψη έχει όχι απλά αρνητικό πρόσημο αλλά χαρακτηρίζεται από πλήρη αποτυχία, κι αυτό αποτυπώνεται στους φετινούς χαμένους στόχους της ομάδας. Είναι ο μόνος υπεύθυνος; Σαφώς κι όχι μην τρελαθούμε, αλλά το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί είναι μεγάλο, το πόσο, ας αναλογιστεί ο καθένας και ειδικά η διοίκηση.
ΥΓ Ζητώ απ' όλους τους φίλους συγγνώμη για το σεντόνι...
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Σε αυτές τις μίνι προετοιμασίες αναφερόμουν.
Ισως (ίσως όχι) να σχετίζονται με κάποιους απο τους τραυματισμούς τον τελευταίο 1,5 χρόνο. Μερτέκη, Ξανθοπούλου, Βεργίδου (προερχόταν και απο εναν πολύ σοβαρό τραυματισμό πέρσι), Καφρει, Πολυνοπούλου ίσως δεν άντεξαν. Ο τραυματισμός της Στράντζαλη στο χέρι νομίζω οτι δεν έχει σχέση.
Ισως το ίδιο συνέβη και στην Εθνική με τον Αμποντάντζα. Ναι μεν βοήθησε την εξέλιξη παικτριών, υπήρξαν ωστόσο σοβαροί τραυματισμοί με Ανθούλη και Κυπαρίσση στην αρχή της σεζόν.
Αλήθεια η Κυπαρίσση τι κάνει? Γνωρίζει καποιος την εξέλιξή της?
Ισως (ίσως όχι) να σχετίζονται με κάποιους απο τους τραυματισμούς τον τελευταίο 1,5 χρόνο. Μερτέκη, Ξανθοπούλου, Βεργίδου (προερχόταν και απο εναν πολύ σοβαρό τραυματισμό πέρσι), Καφρει, Πολυνοπούλου ίσως δεν άντεξαν. Ο τραυματισμός της Στράντζαλη στο χέρι νομίζω οτι δεν έχει σχέση.
Ισως το ίδιο συνέβη και στην Εθνική με τον Αμποντάντζα. Ναι μεν βοήθησε την εξέλιξη παικτριών, υπήρξαν ωστόσο σοβαροί τραυματισμοί με Ανθούλη και Κυπαρίσση στην αρχή της σεζόν.
Αλήθεια η Κυπαρίσση τι κάνει? Γνωρίζει καποιος την εξέλιξή της?
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Αλήθεια η Κυπαρίσση τι κάνει? Γνωρίζει καποιος την εξέλιξή της?[/quote]
Τραυματίστηκε στο τρίτο της παιχνίδι και έμεινε εκτός για όλη τη σεζόν.
Τραυματίστηκε στο τρίτο της παιχνίδι και έμεινε εκτός για όλη τη σεζόν.
- Willie the Pimp
- Δημοσιεύσεις: 1263
- Εγγραφή: Πέμ 09 Δεκ 2021, 14:06
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Φίλε Descartes δεν αναφερόμουν σε όλους τους τραυματισμούς ως αποτέλεσμα των σκληρών προπονήσεων.
ΥΓ Πάντως η Κυπαρίσση εθεάθη στο παλατάκι στον αγώνα με την ΑΕΚ και την πήρε το αφτί μου να λέει σε κάποιον τρίτο, ότι από τότε που τραυματίστηκε στην Ουγγαρία δεν αγωνίζεται πουθενά.
ΥΓ Πάντως η Κυπαρίσση εθεάθη στο παλατάκι στον αγώνα με την ΑΕΚ και την πήρε το αφτί μου να λέει σε κάποιον τρίτο, ότι από τότε που τραυματίστηκε στην Ουγγαρία δεν αγωνίζεται πουθενά.
Re: Volley γυναικών - Αγώνες και νέα 2022-2023
Descartes έγραψε:Τελείωσε εχθές η σεζόν 2022-2023 με ανάμεικτα συναισθήματα.
Παρακολουθώ βόλει απο μικρή ηλικία, απο τα χρόνια του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη και της μεγάλης εκείνης Εθνικής Ελλάδος. Φυσικά μαθαίνω το βόλει σε κάθε παιχνίδι και πέφτω έξω σε προβλέψεις και εκτιμήσεις. Θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός στη σύνοψή μου και θα σταθώ σε δύο θέματα, στο σχεδιασμό και τον προπονητή. Μόνον η Διοίκηση και ο Χορηγός έχουν την πλήρη εικόνα και γνωρίζουν λεπτομέριες που εμείς δεν μπορούμε να ξέρουμε. Αρα είναι και οι υπεύθυνοι να αξιολογίσουν την πορεία της ομάδας.
Τελείωσε εχθές η σεζόν 2022-2023, η οποία ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες και ολοκληρώθηκε χωρίς κάποιο τρόπαιο με αρκετούς τραυματισμούς (ίσως πάνω απο 5), μια αποχώρηση το Δεκέμβριο (Τσιόγκα), με την ομάδα του ΠΑΟΚ να διεκδηκεί με αξιώσεις το Πρωτάθλημα και να φθάνει στα ημιτελικά του Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου. Στην Ευρώπη έμεινε εκτός απο τον πρώτο γύρο.
Ο ΠΑΟΚ ολοκλήρωσε την 4η σεζόν του στην Volley League. Kάθε χρόνο απο τότε που ανέβηκε ο ΠΑΟΚ στη Volley League αναφέρω την αναγκαιότητα να διατηρηθεί ένας σταθερός κορμός ομάδας, όχι μόνον Ελληνίδων παικτριών αλλά και ξένων, και φυσικά ενός προπονητή. Θα έπρεπε δηλαδή απο την πρώτη σεζόν στη Volley League 2019-2020 να παραμείνει η Carolina Albuquerque, απο τη σεζόν 2020-2021 η Κούμπουρα ή/και η Πότοκαρ, απο τη σεζόν 2021-2022 η Da-Yeong Lee και απο τη σεζόν 2022-2023 η Caffrey. Αντίθετα βλέπουμε οτι κάθε χρόνο η ομάδα αναζητά νέες ξένες παίκτριες. Ήδη διαβάζουμε οτι η Caffrey θα παίζει μάλλον Αθήνα. Επίσης συστηματικά ο ΠΑΟΚ κατεβαίνει με 1 λιγότερη ξένη στο ρόστερ του. Δεν γνωρίζω γιατί γίνεται αυτό και μόνον αυτοί που διαχειρίζονται και συνεισφέρουν στον προυπολογισμό της ομάδας μπορούνε να γνωρίζουν. Ειδικά φέτος όμως 1 ακόμη ξένη παίκτρια θα μπορούσε να συνεισφέρει σε κομβικά σημεία του αγώνα απέναντι στον ΟΣΦΠ και ίσως αν κερδίζαμε εκείνον τον αγώνα να ηταν διαφορετική και η εξέλιξη των Ημιτελικών. Σίγουρα οι τραυματισμοί επιρρέασαν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της ομάδας στα Play Off.
Σχετίζονται οι τραυματισμοί και η κούραση των παικτριών με τη "μίνι προετοιμασία" που έκανε προσφάτως η ομάδα και για την οποία μας είπε ο προπονητής οτι θα ήταν σημαντική για τα play off? Eίναι ένα ερώτημα, αλλά δεν γνωρίζουμε την απάντηση. Eπίσης, στην αρχή της σεζόν είδαμε την Κυπαρίσση να αποχωρεί ενώ τον Δεκέμβριο είδαμε την Τσιόγκα να φεύγει απο τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ για... τη Λαμία. Ακατανόητη κίνηση, οι αποχωρήσεις τους είχαν να κάνουν μόνον με την εξέλιξή τους?
Σχετικά με τον προπονητή έχω και εκεί ανάμεικτα συναισθήματα. Γενικά θεωρώ οτι οι Ιταλοί προπονητές δεν ταιριάζουν στον ΠΑΟΚ. Ενώ στο βόλει υπάρχουν και αρκετοί αξιόλογοι Έλληνες προπονητές. Ωστόσο, ο Φενόλιο αποδείχθηκε σοβαρός, εργατικός, μετρημένος και γενικά ως χαρακτήρας άφησε θετικές εντυπώσεις.
Θα θυμάστε τα σχόλια μου οτι δεν κατάλαβα ποτέ την αντικατάσταση του Τάκη Φλώρου σε μια στιγμη στην οποία η ομάδα είχε άριστο οικογενειακό κλίμα, προερχόταν απο μια σεζόν (2020-2021) κατα τη διάρκεια της οποίας κέρδισε το Κύπελλο (με τον Τάκη Φλώρο προπονητή), πέτυχε την πρώτη νίκη και πρόκριση της ιστορίας της στην Ευρώπη, ενώ την εποχή που έγινε η αντικατάσταση ο ΠΑΟΚ ήταν στην πρώτη θέση της βαθμολογίας στο Πρωτάθλημα και μέσα στον Κύπελλο.
Με μια ακατανόητη κίνηση απο τη Διοίκηση ήρθε λοιπόν ο Φενόλιο και ανέλαβε μια Κυπελλούχο Ομάδα, με άριστο κλίμα, πολύ καλό Ελληνικό υλικό και μια Εκπληκτική πασαδόρο που μόνον στα τρελά όνειρα του Mubirosaito και του Descartes θα φορούσε την φανέλα του ΠΑΟΚ. Μέχρι να τη δούμε να μπάινει στο Αεροπλάνο δεν είμασταν σίγουροι οτι θα παίξει αυτή η παίκτρια στον ΠΑΟΚ. Όταν ήρθε η Da-Yeong Lee τα έδωσε όλα για τον ΠΑΟΚ, ενώ την πορεία της ομάδας παρακολουθούσαν οι χιλιάδες ακόλουθοί της. Τελικά η σεζόν εξελίχθηκε, η ομάδα απέτυχε στο Πρωτάθλημα και αποκλείστηκε στο Κύπελλο. Το κλίμα διαταρράχθηκε και η σεζόν 2021-2022 τελείωσε με ερωτηματικά, ερωτήματα για τη συνέχεια τα οποία ακόμη και σήμερα αναφέρονται σε σχόλια και αναλύσεις. Το πιο σημαντικό ερωτημα, είναι πράγματι το υλικό του ΠΑΟΚ τόσο καλό ή είναι υπερεκτιμημένο?
Το καλοκαίρι όμως συνέβη κάτι το οποίο έδωσε την απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα κατι το οποία δεν είδα να σχολιάζεται αρκετά. Οι ίδιες νεαρές αθλήτριες του ΠΑΟΚ, η Κυπαρίσση, η Τσιόγκα, η Τερζόγλου και η Ηλιοπούλου, συμμετείχαν στην προετοιμασία και στους αγώνες Εθνική Ελλάδος δουλέβοντας με τον Αμποντάντσα. Μέσα σε διάστημα μερικών εβδομάδων είδαμε τρομερή εξέλιξη και βελτίωση ειδικά στην Τσιόγκα και την Τερζόγλου. Οι οποίες μονον με μερικές εβδομάδες με τον Αμπτοντάντσα παρουσιάστηκαν αγνώριστες. Διαβάσαμε και την προειδοποίηση του Αμποντάντσα οτι μονον όσες αθλήτριες είναι βασικές στις ομάδες τους θα θεωρούνται οτι έχουν μέλλον στην Εθνική.
Κατα τη διάρκεια της σεζόν 2022-2023 δεν είδαμε ανάλογη εξέλιξη στις παίκτριες. Στον Φενόλιο πιστώνεται η ενεργοποίηση της Κλέπκου μιας αθλήτριας με σπάνια χαρακτηριστικά (ιδιαίτερο σερβις, πολύ καλή υποδοχή και άμυνα) για Ελληνίδα παίκτρια. Γενικά όμως η ομάδα δεν βελτιώθηκε σε σχέση με πέρσι σε κάποιον τομέα (επίθεση, μπλοκ, υποδοχή, άμυνα, λάθη) ενώ παρουσιάστηκε κατώτερη απο την ομάδα του Τάκη Φλώρου.
Τέλος, αυτό που θεωρώ απαράδεκτο και το μεγαλύτερο θέμα με τον Φενόλιο ήταν η κάκιστη διαχείριση και απαξιωση μιας απο τις καλύτερες Πασαδόρους του Πλανήτη της Da-Yeong Lee. Στο τέλος της προηγούμενης σεζόν θα έπρεπε να φύγει ο Προπονητής και όχι η Παγκόσμια Lee, γύρω απο την οποία ο ΠΑΟΚ θά έπρεπε να χτίσει την ομάδα που θα κέρδιζε φέτος το Πρωτάθλημα.
![]()
![]()
![]()
Έλεος πια με τον Φλώρο και εδώ και στο SDNA το βλέπω να γράφετε συνέχεια.
Ο άνθρωπος ΕΦΥΓΕ ΜΟΝΟΣ , ΠΑΡΑΙΤΉΘΗΚΕ, μας άφησε μας παράτησε ΠΩΣ να το πω αλλιώς πια?
Γιατί έχει μείνει στην μνήμη όλων ο εμείς τον αντικαταστήσαμε????? Δεν ισχύει κάτι τέτοιο και είχε γραφτεί πολλάκις