Ανέκδοτα

[MALEF]

ειναι κακο που δε το επιασα αυτο~~??

[Olorin]

Δεν ξερω...εγω παντως γελασα.

[ΑποστόληςΑ]

Τελικά μόνο ο Αποστόλης μας βάζει πνευματώδη ανέκδοτα!
Συνέχισε μεγάλε! Μας αρέσουν!

[ΑποστόληςΑ]

Θα συνεχίσω, θα συνεχίσω!
Βλέπω ότι είναι γενική απαίτηση!!!

[ΑποστόληςΑ]

Και αμ' έπος αμ' έργον, ιδού :

Ο πατέρας κάθεται στην πολυθρόνα και διαβάζει εφημερίδα και η μαμά πλέκει. Έρχεται το πιτσιρίκι και κάθεται κοντά στον μπαμπά.
-Μπαμπά, πόσο μακριά είναι από τη γη είναι η σελήνη;
Αυτός χωρίς να πάρει τα μάτια του από την εφημερίδα, λέει αδιάφορα: -Δεν ξέρω παιδί μου.
Μετά από λίγο ρωτάει πάλι το πιτσιρίκι.
-Μπαμπά, πόση ώρα κάνει το αεροπλάνο να πάει στην Αμερική;
-Δεν ξέρω παιδί μου, απαντά αυτός συνεχίζοντας να διαβάζει την εφημερίδα του.
-Μπαμπά, γιατί εγώ έχω πουλάκι, ενώ η Μαιρούλα δεν έχει;
-Δεν ξέρω παιδί μου.
Οπότε επεμβαίνει η μαμά:
-Άσε επιτέλους τον πατέρα σου, να διαβάσει την εφημερίδα του!
Σηκώνει τότε τα μάτια ο πατέρας και της λέει.
-Άσε ρε γυναίκα το παιδί να ρωτήσει! Αν δε ρωτήσει, πως θα μάθει;

[ΑποστόληςΑ]

Πάει ο Μπάμπης στα μπουζούκια και βλέπει τον Κόκκαλη. Τον πλησιάζει και του λέει:
-Κύριε Κόκκαλη, θέλω να μου κάνετε μια μεγάλη χάρη. Να, περιμένω την κοπέλα μου και θα ήθελα να την εντυπωσιάσω. Μπορείτε όταν έρθει να περάσετε μπροστά από το τραπέζι μας και να μου πείτε: «Γεια σου ρε Μπάμπη παλιόφιλέ μου»
-Άσε μας ρε φίλε. Και που σε ξέρω εγώ;
-Έχετε δίκιο Κύριε Κόκκαλη. Δεν με ξέρετε, μια εξυπηρέτηση θέλω ο φτωχός. Δεν σας κοστίζει τίποτα και για μένα σημαίνει πολλά. Η κοπέλα μου θα με πάρει από καλό μάτι για τις γνωριμίες που έχω.
Αφού τον έπρηξε ο Μπάμπης τελικά ο Κόκκαλης ενέδωσε...
-Ωραία, θα σου κάνω τη χάρη. Κάτσε στο τραπέζι σου και όταν έρθει, μετά από λίγο θα περάσω.
-Χίλια ευχαριστώ κύριε Κόκκαλη! Με σώζετε!
Κάθεται λοιπόν ο Μπάμπης και λίγο αργότερα έρχεται και η κοπέλα του.
Τους πλησιάζει ο Σωκράτης που λέτε και λέει:
-Γεια σου ρε Μπάμπη! Τι κάνεις φίλε μου;
Και του απαντάει ο Μπάμπης:
-Άντε γαμήσου ρε μαλάκα, πάλι δανεικά θέλεις;

[Shady20]

Και αμ' έπος αμ' έργον, ιδού :

Ο πατέρας κάθεται στην πολυθρόνα και διαβάζει εφημερίδα και η μαμά πλέκει. Έρχεται το πιτσιρίκι και κάθεται κοντά στον μπαμπά.
-Μπαμπά, πόσο μακριά είναι από τη γη είναι η σελήνη;
Αυτός χωρίς να πάρει τα μάτια του από την εφημερίδα, λέει αδιάφορα: -Δεν ξέρω παιδί μου.
Μετά από λίγο ρωτάει πάλι το πιτσιρίκι.
-Μπαμπά, πόση ώρα κάνει το αεροπλάνο να πάει στην Αμερική;
-Δεν ξέρω παιδί μου, απαντά αυτός συνεχίζοντας να διαβάζει την εφημερίδα του.
-Μπαμπά, γιατί εγώ έχω πουλάκι, ενώ η Μαιρούλα δεν έχει;
-Δεν ξέρω παιδί μου.
Οπότε επεμβαίνει η μαμά:
-Άσε επιτέλους τον πατέρα σου, να διαβάσει την εφημερίδα του!
Σηκώνει τότε τα μάτια ο πατέρας και της λέει.
-Άσε ρε γυναίκα το παιδί να ρωτήσει! Αν δε ρωτήσει, πως θα μάθει;

http://www.youtube.com/watch?v=N8ZYO4MbkXo

[ABOLEYTOI]

Για να βοηθήσω και τον Αποστόλη θα πρότεινα τα ανέκδοτα να ποστάρονται ανά κατηγορίες. Ας πούμε τώρα που έχουμε ευρωπαϊκές υποχρεώσεις να γράφουμε ταξιδιωτικά.

Είμαστε στη δεκαετία του 60 και οι Έλληνες αρχίζουν δειλά δειλά τα ταξίδια προς ανατολική Ευρώπη. Ο Γιωρίκας μόλις έχει γυρίσει και συζητά με τον φίλο του Κωστίκα.
Ρωτάει ο Κωστίκας: Όλα καλά ρε Γιωρίκα, δε μας είπες όμως πως συνεννούσαστε εκεί πάνω;
- Α, αυτό είναι το μόνο εύκολο. Τα λές όλα στα ελληνικά και στο τέλος βάζεις το -όφσκι.
- Δηλαδή Γιωρίκα;
- Να θέλεις ας πούμε νερό; Λες νερόφσκι.
- Αν είναι έτσι εύκολα να πάω και εγώ.
- Να πας Κωστίκα.

Ξεκινάει ο Κωστίκας, βίζες, διαβατήρια, εισιτήρια κτλ. και κάποια στιγμή φτάνει. Βλέπει ένα εστιατόριο, λέει άντε να φάμε να δούμε και πως θα συνεννοηθούμε.
Κάθετε στο τραπέζι και ύστερα από λίγο έρχεται το γκαρσόνι.
- Μία μπριζολόφσκι, μια πατατόφσκι, μια σαλατόφσκι και μια μπιρόφσκι παγωμενόφσκι θα ήθελα, λέει ο Κωστίκας.
Φεύγει το γκαρσόνι και μετά από λίγο του σκάει μια μπύρα παγωμένη και μια σαλάτα. Μπράβο ο Γιωρίκας! σκέφτεται ο Κωστίκας.
Σε λίγο να μια μπριτζόλα 2 στρέματα και μια πιατέλα πατάτες. Τρελάθηκε ο Κωστίκας.
- Στην υγειά σου Γιωρίκα αδερφέ μου, φωνάζει, είχες δίκιο.
Γυρνάει το γκαρσόνι τότε και του λέει:
- Ας μην ήμουν Έλληνας και αρχιδόφσκι θα έτρωγες.

[PRAKTORINOS]

Για να βοηθήσω και τον Αποστόλη θα πρότεινα τα ανέκδοτα να ποστάρονται ανά κατηγορίες. Ας πούμε τώρα που έχουμε ευρωπαϊκές υποχρεώσεις να γράφουμε ταξιδιωτικά.

Δηλαδή;

[Hideguti]

Σεπτέμβριος 2005.
Όχι πολύ καιρό, πριν.
Καμαρώστε φωτογραφία!

Ο John-Woo, ιδανική παρέα για πάρτυ ή ημερήσια εκδρομή, υπογράφει ένα από τα μακροσκελέστερα ανέκδοτα στο match programme τού αγώνα ΠΑΟΚ - Μέταλουργκ.

Και τα λέει τόσο ωραία, ο μπαγασάκος!

(οι υπογραμμίσεις, δικές μου).

Ολα τα λεφτα οι υπογραμμισεις

[PRAKTORINOS]

Για να βοηθήσω και τον Αποστόλη θα πρότεινα τα ανέκδοτα να ποστάρονται ανά κατηγορίες. Ας πούμε τώρα που έχουμε ευρωπαϊκές υποχρεώσεις να γράφουμε ταξιδιωτικά.

Κάτι τέτοιο, δηλαδή;

[free4]

χαχαχαχαχαχ ΘΕΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[ABOLEYTOI]

Το πιασες το υπονοούμενο πρακτορίνε

[ehemithos 199]

Για να βοηθήσω και τον Αποστόλη θα πρότεινα τα ανέκδοτα να ποστάρονται ανά κατηγορίες. Ας πούμε τώρα που έχουμε ευρωπαϊκές υποχρεώσεις να γράφουμε ταξιδιωτικά.

Κάτι τέτοιο, δηλαδή;

μακραν το κορυφαιο εδω μεσα!!
παρτε και μερικες ρομαντικες μαντιναδες:
ΚΑΤΩ ΑΠ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ
ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΛΑΙΩ
ΜΕΤΑ ΤΟ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΟΜΑΙ
ΒΡΕ ΔΕ ΓΑΜΙΕΣΑΙ ΛΕΩ

----------------------------------------------------------------
ΦΕΓΓΑΡΙ ΓΙΑΤΙ ΚΡΥΒΕΣΑΙ
ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΑΠΟ ΠΙΣΩ
ΦΕΞΕ ΓΑΜΩ ΤΗ ΤΥΧΗ ΜΟΥ
ΔΕ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΓΑΜΗΣΩ

--------------------------------------------------------------
ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΝΑ ΓΑΜΑΣ
ΝΥΧΤΑ ΧΩΡΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ
ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ
ΧΑΜΠΑΡΙ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ

------------------------------------------------------------
ΤΣΙ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ
ΧΤΥΠΟΥΝΕ ΒΡΑΧΟ ΒΡΑΧΟ
ΚΑΙ ΤΣΙ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΣ
ΣΤ' ΑΡΧ****Α ΜΟΥ ΤΣΙ ΓΡΑΦΩ
(αφιερωμενο σε tsipaoktsi )

--------------------------------------------------------------
ΟΝΤΕ ΓΕΡΑΣΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Ο ΚΩΛΟΣ ΤΟΥ ΦΑΡΔΑΙΝΕΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝΕ ΓΑΜΗΣΟΥΝΕ
ΔΕ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ

[ΑποστόληςΑ]

Ο Κώστας, ήταν φαντάρος και μια μέρα, ενώ ήταν σκοπιά στην πύλη, παίρνει ένα γράμμα. Με χαρά αναγνωρίζει στον φάκελο τον γραφικό της κοπέλας του, Ιωάννας. Γεμάτος χαρά ανοίγει το φάκελο, διαβάζει και το χαμόγελό του παγώνει... Να τι διάβασε:
"Αγαπημένε μου Κώστα, είμαστε μαζί 3 χρόνια. Και το ξέρεις πόσο σε αγαπώ. Δεν μπορώ να αντέξω όμως το ότι είσαι μακριά μου. Για αυτό πήρα την απόφαση να χωρίσουμε. Έτσι και αλλιώς, σε μερικές στιγμές αδυναμίας, σε απάτησα. Συγχώρεσέ με, αλλά έτσι είναι καλύτερα και για τους δυο μας... Σε παρακαλώ να μου στείλεις όποιες φωτογραφίες μου έχεις.
Γεια!
Ιωάννα"
Μέχρι να τελειώσει η σκοπιά, ο Κώστας έχει καπνίσει 17 1/2 πακέτα Prince και έχει ρίξει το κλάμα της ζωής του. Τελειώνοντας τη σκοπιά του, και προσπαθώντας να ηρεμήσει, πάει στο θάλαμο, και φωνάζει όλες τις σειρές .Τους ζητάει να του δώσουν όσες φωτογραφίες μπορούν, από γκόμενες, αδερφές, θείες, μανάδες, γιαγιάδες, ξαδέρφες και πάει λέγοντας. Μαζεύει καμιά 80αριά φωτογραφίες και τις βάζει σε ένα φάκελο. Μετά πάει στο κρεβάτι του και γράφει το εξής γράμμα:
"Αγαπητή Ιωάννα, επειδή δεν μπορώ να θυμηθώ ποια ακριβώς είσαι, σε παρακαλώ, διάλεξε την δικιά σου φωτογραφία και στείλε τις υπόλοιπες πίσω!
Κώστας"