Π.Α.Ο.Κ. Football Retro

[PRAKTORINOS]

Νόμισα οτι είναι διαθέσιμο από το site.
Αν είναι τόσο δυσεύρετο, να την παλαίψουμε τη φάση.

(Μωρέ, αμα ανοίξω τα ντουλαπια, δε θα προλαβαίνετε να κατεβάζετε...)

[free4]

xaxaxaxa

να ξερες πόσα ψάχνουμε..
Θα γίνεις ο Μεσσίας μας! χααχαχα

Να τελειώσει κι ο Θανάσης από το στρατό με το καλό..

[SILO]

εγω θα ζητισω απο τον πρακτορινο και οποιος αλλος μπορει να βρει σε αποκομα η καπου αλλου της δηλωσεις maradona οτι σε γηπεδο σαν την τουμπα δεν ξαναπαιξε εαν υπαρχουν και τετοιες δηλωσεις.


ευχαριστω

[GORDON]

Γράψτε αν γίνεται και δυο λόγια γενικά για εκείνη την ομάδα του Χάαν, πώς έπαιζε κτλ...

Άρι Χάαν. Προπονητής μας σε δύο διαφορετικές περιόδους.
Στην πρώτη (1994-95), με πρόεδρο τον Βουλινό, το δόγμα του ήταν η διαρκής επίθεση, γεγονός που οδήγησε σε μεγάλα σκορ είτε στις νίκες (4-0 την Καβάλα και τον Εθνικό εντός, με το ίδιο σκορ τον άρη στο χαριλάου, 3-0 τον οσφπ, 5-0 τη λάρισα), είτε δυστυχώς και στις ήττες (3-4 από αεκ εκτός, 0-3 από παο – με την απαράδεκτη όμως διαιτησία του χαρλαβάνη – 1-3 από πανιώνιο, 0-3 από ξάνθη, 1-3 από εθνικό).
Στα θετικά της πρώτης αυτής περιόδου του συγκαταλέγονται:
- Η τρίτη θέση στο Πρωτάθλημα, που θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία αφού οδήγησε στην εξάλειψη της ευρωπαϊκής μας τιμωρίας μετά τα γεγονότα στον αγώνα με την Παρί Σεν Ζερμέν,
- Η διατήρηση του αήττητου στην Τούμπα, με μόνο τέσσερις ισοπαλίες σε 17 αγώνες (1-1 με αεκ, 0-0 με λεβαδειακό, 1-1 με απόλλωνα αθηνών, 0-0 με ηρακλή),
- Η αρκετά καλή συγκομιδή στα ντέρμπι: νίκες στην Τούμπα με οσφπ (3-0) και παο (2-0 – σπάζοντας το αήττητο του αντιπάλου που κρατούσε 23 αγωνιστικές, ενώ ο βάντσικ δεν είχε δεχτεί γκολ για 430 λεπτά πριν από το 1-0 του Λαγωνίδη), δύο νίκες με άρη (με συνολικό σκορ 6-0),
- Το γενικά καλό θέαμα που παρουσίασε η ομάδα με κάποιες εξαιρέσεις, βασισμένη στην ποιότητα των Φαν Ρόι, Μπότσιεκ, Ζαγοράκη, Λαγωνίδη, Τουρσουνίδη αλλά και στον επιθετικό οίστρο του Πάρη Ζουμπούλη (πρώτος σκόρερ της ομάδας με 9 γκολ).
Στα αρνητικά:
- Ένας πρώιμος και ντροπιαστικός αποκλεισμός από τον Άγιο Νικόλαο από το Κύπελλο σε διπλή μάλιστα αναμέτρηση (1-1 στην Τούμπα και 0-0 στην Κρήτη)
- Μερικές «εύκολες» ήττες από μικρομεσαίες ομάδες εκτός έδρας (π.χ. από εδεσσαϊκό 0-2, εθνικό 1-3, ξάνθη 0-3, πανιώνιο 1-3)
- Η γκρίνια που προκάλεσε η απόφαση του Χάαν να δώσει τρεις μέρες ρεπό τα Χριστούγεννα του ’94 στους παίκτες, ενώ στις 28/12 υπήρχε δύσκολο ματς με τον (δυνατό εκείνη τη χρονιά) απόλλωνα αθ. στην Τούμπα (έληξε ισόπαλο 1-1…).
Είπαν γι’ αυτόν:
Θόδωρος Ζαγοράκης (ενώ πλέον αγωνιζόταν στη Λέστερ): «Δεν συνηθίζω να κρίνω προπονητές. Κάθε τεχνικός κρίνεται από τα αποτελέσματα. Με τον Αρι Χάαν είχαμε πολύ καλή πορεία. Έχω δηλώσει στο παρελθόν ότι θεωρώ τον Χάαν ως έναν από τους καλύτερους προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκα, αν όχι τον καλύτερο».
Πάρης Ζουμπούλης (ενώ πλέον αγωνιζόταν στην αεκ): «Εκείνη τη χρονιά ο ΠΑΟΚ έπαιξε πολύ καλό ποδόσφαιρο. Εφαρμόσαμε τη "ζώνη" στην άμυνα, πρωτοποριακό σύστημα εκείνη την εποχή. Παίζαμε επιθετικά και στους εκτός έδρας αγώνες. Ο Χάαν είναι στυγνός επαγγελματίας. Δεν αναπτύσσει ιδιαίτερες σχέσεις με τους ποδοσφαιριστές. Δουλεύει πολύ, ο ποδοσφαιριστής δεν βαριέται στις προπονήσεις, χάρη στην ποικιλία ασκήσεων. Δεν είχαμε κανένα παράπονο από τη συμπεριφορά του, το κλίμα στα αποδυτήρια ήταν πολύ καλό»
Ο Χάαν, ενώ είχε συμβόλαιο δύο ετών, έφυγε τον Οκτώβρη του ’95 μετά από μια νίκη επί του άρη (1-0) στην 5η αγωνιστική του πρωταθλήματος 1995-96, μάλλον εξαιτίας των οικονομικών υποχρεώσεων της ομάδας απέναντί του…
Στη δεύτερη περίοδο (Φεβρουάριος – Νοέμβριος 1999), ο Χάαν αντικατέστησε τον Αναστασιάδη (με πρωτοβουλία του τότε αναπληρωτή προέδρου Ν. Βεζυρτζή) μετά από ένα ματς με τον ιωνικό στην Τούμπα που τελείωσε 0-0, και ένα απίστευτο κράξιμο της εξέδρας προς τον Άγγελο… Η ομάδα τερμάτισε τέταρτη στη σεζόν 98-99 και ο Χάαν παρέμεινε στον πάγκο μέχρι τον Οκτώβρη του 1999, όταν μια ήττα από τον Πανηλειακό στην Τούμπα, μια ακόμη βαριά ήττα από τον οσφπ (1-4 στο ΟΑΚΑ) και ένα Χ στο χαριλάου στοίχισαν τη θέση του και άνοιξαν το δρόμο για την πρόσληψη του Μπάγεβιτς, με ένα μικρό μεσοδιάστημα που την ευθύνη είχε ο Σταύρος Σαράφης. Αυτή η δεύτερη περίοδος του Χάαν στην ομάδα, εκεί στα τέλη των πέτρινων χρόνων, σίγουρα δεν μας άφησε και τις καλύτερες αναμνήσεις, με τρεις τρανταχτές εξαιρέσεις: το διπλό στο ΟΑΚΑ με τον παο (με το φάουλ του Φρατζέσκου), η εφτάρα στην Τιφλίδα και το διπλό στη Μπενφίκα (που όμως δεν έφτασε για την πρόκριση)... Τέλος, στην ίδια περίοδο διεξήχθη κι εκείνο το τρομερό 4-4 με την αεκ στην Τούμπα.

[paok87]

εχω μαζεψει πολλες γνωμες για τον συγκεκριμενο προπονητη και ολες καταληγουν στο οτι ηταν ο πιο επιθετικογενης που ειχαμε απο το 90 και μετα.

τον πηγαινα και γω πολυ.

οποιος θυμαται ας μας γραψει και για τον Gunder Bengsson δυο λογακια

[paokovia]

Thanks gordon.

Είχα ακούσει κάποτε ότι η τιμωρία αρχικά ήταν 5 χρόνια αλλά με κάτι κονέ του Χάαν μειώθηκε σε 2, και εξαλείφθηκε έτσι εκείνη τη χρονιά.Ισχύει αυτό?

[free4]

Αν μιλάς για τα γεγονότα με την Παρί το 1992, είχαμε πρωτοδίκως τιμωρηθεί με 2 χρόνια, αλλά μετά από ένα χρονικό διάστημα, αυτή η ποινή μειωθηκε κατά το ήμισυ κι εξαλείφθηκε τη χρονιά του Χάαν στην ομάδα!!

[gash04]

Και εγώ έτσι το θυμάμαι απλά κάποιες χρονιές δεν βγήκαμε Ευρώπη με αποτέλεσμα να μας φανεί η τιμωρία 5 χρόνια.

[GORDON]

Όντως η αρχική τιμωρία ήταν δύο χρόνια και μετατράπηκε σε έναν...

Όσο για το ποιός πέτυχε τη μείωση ακούστηκαν διάφορα: ο ίδιος ο Βουλινός σίγουρα το πάλαιψε, ο Χάαν ως διάσημος ποδοσφαιριστής (συμπαίκτης του Κρόιφ στη μεγάλη Ολλανδία) επίσης έπαιξε κάποιο ρόλο, ενώ μερίδιο στην επιτυχία διεκδίκησε και ο τότε πρόεδρος της ΕΠΟ, Γιώργος Δέδες...

[GORDON]

εχω μαζεψει πολλες γνωμες για τον συγκεκριμενο προπονητη και ολες καταληγουν στο οτι ηταν ο πιο επιθετικογενης που ειχαμε απο το 90 και μετα.

τον πηγαινα και γω πολυ.

οποιος θυμαται ας μας γραψει και για τον Gunder Bengsson δυο λογακια

Φίλε paok87, το αίτημά σου δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο και θα καταλάβεις αμέσως γιατί…

Ο Γκίντερ Μπένγκτσον διετέλεσε προπονητής μας για περίπου επτά μήνες το 1996, κι αφού πριν είχε κάνει προπονητική καριέρα στη Σκανδιναβία και είχε αναδείξει δύο φορές πρωταθλήτρια Νορβηγίας (1983, 1984) τη … Βαλερέγκα !!!

Παρ’όλα αυτά, το πέρασμά του από τον ΠΑΟΚ δεν χρειάζεται να το θυμόμαστε. Ανέλαβε καθήκοντα στις 6 Μαΐου 1996 και αποχώρησε την 1η Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς. Πρέπει να πω ότι τη σεζόν 1995-96 και πριν τον Μπένγκτσον είχαμε αλλάξει ήδη …τέσσερις προπονητές (Χάαν, Σαράφης, Κοκότοβιτς, Μπέλλης). Μετά δε την αποχώρηση του Μπένγκτσον μας ανέλαβε για κανά δίμηνο ο Χρήστος Αρχοντίδης, πριν και αυτός παραδώσει στον Άγγελο για την πρώτη του θητεία στον πάγκο μας…

Το ρεκόρ του Μπένγκτσον (τρόπος του λέγειν) με την ομάδα είναι: 5 νίκες – 5 ισοπαλίες – 4 ήττες στο Πρωτάθλημα και 2 νίκες - 1 ήττα στο Κύπελλο. Φυσικά, για τη …μεγαλειώδη αυτή πορεία δεν ευθύνεται μόνο αυτός, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν βρήκα στο αρχείο μου ούτε ένα ρεπορτάζ που να αναφέρεται με καλά λόγια στις προπονητικές του ικανότητες ή στο κοουτσάρισμά του (μάλλον το αντίθετο) – εξ όσων τουλάχιστον εμείς είδαμε εκείνο το διάστημα.

Στα αξιοσημείωτα της θητείας του στον πάγκο μας:
- Η …14η θέση στο Πρωτάθλημα του 1995-96. Βέβαια, ο εν λόγω ήταν προπονητής μας μόνο στις τέσσερις τελευταίες αγωνιστικές της σεζόν, αλλά με αυτόν υπεύθυνο εισπράξαμε μια τριάρα από τη λάρισα εντός Τούμπας στην τελευταία αγωνιστική.
- Ένα 0-5 από τον παο στο ΟΑΚΑ (η αφορμή της απόλυσης του Μπένγκστον) το Δεκέμβρη του ‘96
- Η ξεφτίλα του Ηρακλείου, από την οποία ούτε το ρεπορτάζ δεν έχω κουράγιο να σκανάρω – πόσο μάλλον σχετικές φωτογραφίες. Η ιστορία έχει ως εξής: 1η αγωνιστική του πρωταθλήματος 1996-97 (8/9/96) και η ομάδα ταξιδεύει στο Ηράκλειο για αγώνα με τον ΟΦΗ χωρίς …φανέλες… Για να μην τιμωρηθούμε (=ξεφτιλιστούμε), οι Κρητικοί μας δάνεισαν τις φανέλες της ερασιτεχνικής τους ομάδας, αφού κάλυψαν το σήμα τους με γάζες…

Με τον Άγγελο στον πάγκο η ομάδα βρίσκει τη δρόμο της, και σε συνδυασμό με τη μεταγραφική ενίσχυση του Δεκεμβρίου (Φρατζέσκος – Μαραγκός κλπ) ολοκληρώνει το Πρωτάθλημα τρίτος (πίσω από οσφπ – αεκ).

[free4]

Καλό πάντως το βιογραφικό του στην προ ΠΑΟΚ εποχή..

[GORDON]

"Ο σωστός αμυντικός αποσκοπεί στο να σταματήσει την αντίπαλη επίθεση χωρίς να κτυπήσει ή να τραυματίσει τον επιτιθέμενο. Ο αποκλειστικός του στόχος είναι η ανάκτηση της κατοχής της μπάλας και ουχί η καθ’ οιονδήποτε τρόπο θέση της σωματικής ακεραιότητος του αντιπάλου εν κινδύνω…"

Όταν όμως ο «επιτιθέμενος» είναι ο παρακάτω εικονιζόμενος, ποιος τη γ@μεί τη μπάλα…

Ένα από τα κορυφαία μαρκαρίσματα αμυντικού του ΠΑΟΚ ever… 6 Απριλίου 1997, 28η αγωνιστική του πρωταθλήματος 1996-97, παίζουμε στη Βέροια. Νίκη με 2-1 (τα γκολ Τασιόπουλος – Καπετανόπουλος) και στη σύνθεση των αντιπάλων μας περιλαμβάνεται ένας παλιός μας γνώριμος... Στη φωτό, ο Νίκος Κολομπούρδας (που μόλις είχε μεταγραφεί στον ΠΑΟΚ) τηρώντας το fair play, ισιώνει το γιακά του αντιπάλου του που είχε στραβοκάτσει σε προηγούμενη φάση…

[GORDON]

εγω θα ζητισω απο τον πρακτορινο και οποιος αλλος μπορει να βρει σε αποκομα η καπου αλλου της δηλωσεις maradona οτι σε γηπεδο σαν την τουμπα δεν ξαναπαιξε εαν υπαρχουν και τετοιες δηλωσεις.


ευχαριστω

Φίλε SILO,

δυστυχώς όσο κι αν έψαξα, δεν υπάρχουν καταγεγραμμένες / δημοσιευμένες τέτοιες δηλώσεις του Maradona...

Αυτό όμως που βρήκα, είναι ένα δημοσίευμα του πολύ γνωστού (κάποτε) ιταλικού περιοδικού SUPER TIFO του 1993, που ανακήρυσσε (μετά από δημοψήφισμα μεταξύ των αναγνωστών του) τη Θύρα 4 ως "την πιο κολασμένη θύρα της Ευρώπης". Πιθανότατα σε αυτό το αποτέλεσμα θα είχε συνετελέσει η εικόνα της Τούμπας στο ματς με τη Νάπολι λίγα χρόνια νωρίτερα...

Αν σε ενδιαφέρει αυτό, μπορώ να το ποστάρω...

[paok4kyriakos]

Πόσταρέ το φίλε! Γι' αυτό ειναι το τοπικ αυτο!

[GORDON]

Απόσπασμα από ένα τεράστιο αφιέρωμα του περιοδικού "ΕΘΝΟΣΠΟΡ" στους οπαδούς του ΠΑΟΚ το 1994 (είναι 12 σελίδες - κάποια στιγμή θα το ποστάρω ολόκληρο)...

Κάτω δεξιά, η βράβευση της Θύρας 4 από το ιταλικό περιοδικό SUPER TIFO ως "κορυφαία θύρα οργανωμένων οπαδών στην Ευρώπη" για το έτος 1993...