sourmenetes έγραψε:Το είδα κάπου χθες και ίσως ήταν ότι πιο ωραίο είδαμε.
Η ομάδα στήριξε όλο της το ματς στην ανάπτυξη από πισω σπάζοντας την πίεση ακόμα και με παίκτες που έχουν σοβαρό θέμα στην ανάπτυξη.
Ο ΑΟΥΓΚΟΥΣΤΟ βοηθά τρέλα σε αυτό το κομμάτι και στο ότι, παρόλο το φόβο του τσαφ του λάθους, επιμένει ο προπονητής να θέλει να το παίξουμε.
Τεραστια ηρεμία μεγάλη προσήλωση σε όλο αυτό το στυλ παιχνιδιού.
Στάλθηκε από το MAR-LX1A μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
ΑΚΡΙΒΩΣ!!!
Οταν οι περισοτεροι γκρινιαζουν στα ματς μας για την επιμονη του χτισιματος απο πισω με κοντινες πασες ακομα και απο τον τερματοφυλακα (με το κινδυνο να γινονται λαθη...που οντως γινονται) εγω μεσα μου λεω...ναι και παλι ΝΑΙ. Αφηστε τον να χτισει αυτο τον τροπο παιχνιδιου, να περασει την νοοτροπια αυτη και του χρονου δεν θα ξερουν απο που τους χτυπησε. Γιατι ειναι πρωτογνωρο για ελληνικη ομαδα.
Οταν τα κανει αυτα η Σιτυ η παλιοτερα η Μπαρτσα λεγαμε κοιτα πως παιζετε το ποδοσφαιρο...Τωρα γκρινιαζουμε επειδη γινονται και λαθη. Προφανως και θα γινουν μεχρι ολοι να να δουλευεουν σαν κομπιουτερ.
Ναι και παλι ναι λοιπον για την δημιουργια ενος τροπου παιχνιδιου που δεν θα μπορει να αντιμετωπιστει του χρονου.
Δειτε μονο πως εχουν βελτιωθει ολοι οι παικτες απο την αρχη της χρονιας σε αυτο το build up. ΟΛΟΙ. Κανεις δεν φοβαται να παρει την μπαλα και να την σπασει η να την προωθησει οπως ακριβως πρεπει και οχι οπου οπου..
Αν δε, αγορασουμε και την ποιοτητα που λειπει στο τελευταιο τριτο ωστε να γινει η σωστη σεντρα η σωστη ατομικη ενεργεια τοτε θα τριβουμε τα ματια μας...