Ευρώπη 2021-22

[famagusta72]

Κανόνισε μλκ. μου να αποκλειστείς και να μη βρεθούμε τελικό. Κανόνισε..

[theo111]

Άμα φέρουμε καμιά ισοπαλία εκεί όλα παίζονται στην Τούμπα

[dragon]

Μπράβο σε όλους αλλά άλλο ένα ρεκόρ που χωρίς Ιβάν κ ραζβαν δεν θα το βλέπαμε

[nunies4]

Λοιπόν.....όσο περνάει η ώρα και ηρεμούμε τόσο περισσότερο ξεδιαλύνει και το βλέπω καθαρά..
Θα είμαστε στον τελικό.
Μόνο ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να πάει σε ευρωπαϊκό τελικό και αντί να είναι σε κάνα Παρίσι, Λονδίνο, Ρώμη,Μόναχο, Πράγα άντε.... Βιέννη βρε αδερφέ, να είναι στα...... Τίρανα

[john4serres]

Δεν είχαμε πολλές ελπίδες να περάσουμε στους 4, οπότε καλύτερα να αποκλειστούμε από την Γαλλική Olympique των 250Μ παρά από καμιά Ολλανδική, ή -ακόμη χειρότερα- Τσέχικη.
Κακά τα ψέματα δεν μπορούμε να τους κοντράρουμε. Έχουμε σοβαρές ελλείψεις στο ρόστερ. Ευχή να φύγουμε με το κεφάλι ψηλά, μαχόμενοι.

Δεν παίζουν μπάλα τα νούμερα του transfermarkt.
Το πρώτο ματς της σεζόν το χάσαμε από ήμι-επαγγελματική ομάδα. Και λίγες μέρες αργότερα μας δυσκόλεψε μια ακόμα.

[Neo4aa]

Να πω και εγώ την γνώμη μου. Δύσκολη κλήρωση αλλά πάντα υπάρχει ελπίδα. Ευχομαι να μας υποτιμήσουνε. Το μόνο θετικό που βλέπω είναι ότι στο γαλλικό πρωτάθλημα είναι δεύτερη αλλά πολύ κοντά με την πεμπτη θέση. Έχουν απόσταση τριών βαθμών μόνο. Στη Γαλλια η δεύτερη θέση δίνει απευθείας εισιτήριο για champions league και η τριτη θέση πας στα προκριματικά. Ελπίζω πως θα δώσουν πιο πολύ βάρος στο πρωτάθλημα παρά σε ´μας. Την Κυριακή παίζουν ντέρμπι με την Νις που ισοβαθμούν. Μακάρι ισοπαλία ή ήττα για να είναι ακόμα περισσότερο επικεντρωμένοι στο πρωτάθλημα τους.

[Mutasevic]

Tu aimerais qu'il ait compté

Vous souhaiteriez qu'il soit valide ,κ στον πληθυντικό ευγενικά να περιλαμβανουμε μεσα κ τα χανουμια κ τα σογια τους τους μεταμφιεσμενους νοτιογαλλογαυρους, δεινοσαυρους,ρινικερους κρουασανοφαγους, θα φάτε μπαγκετα ΠΑΟΚ καλή ορεξη

Στάλθηκε από το SM-A202F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[praman]

Όλα γίνονται.

Η ομάδα με τη σωστή νοοτροπία μπορεί να περάσει στην επόμενη φάση.

Δεν με τρομάζει η Μαρσέιγ, όχι επειδή δεν είναι καλή ομάδα, αλλά επειδή πιστεύω σε εμάς.

Προσωπικά, πιο πολύ με φοβίζει ο επαναληπτικός.

ΠΑΜΕ ΠΑΟΚΑΡΑ

Ποιος περιμένει 3 εβδομάδες;

[john4serres]

Κάτι που με "τρώει" από το μεσημέρι.

Ο Lorik Cana είναι ο πρέσβης του φετινού-πρώτου UECL , επειδή ο τελικός γίνεται στην πατρίδα του. Σε κάθε κλήρωση φέτος ήταν στην Νιόν της Ελβετίας.

Ο συγκεκριμένος πρώην διεθνής έπαιξε τέσσερα χρόνια στην Marseille, εκεί "έκανε" όνομα πριν πάρει μεταγραφή.
Οπότε Μarseille στο ένα μονοπάτι.

Στο άλλο μονοπάτι για τον τελικό είναι η Roma. Η μεγάλη αντίπαλος του Cana για άλλα τέσσερα χρόνια ως παίκτης της Lazio. Επίσης, η Roma είναι το μεγαλύτερο όνομα του θεσμού με Mourinho στον πάγκο.

... αλλά τα Τirana θα βαφτούν ασπρόμαυρα.

[PAOK_Antarctica]

Ο ΠΑΟΚ θα βρει στον δρόμο του την Μαρσέιγ στα προημιτελικά του Conference League, με την UEFA να ορίζει και τις ώρες που θα διεξαχθούν οι δύο αναμετρήσεις σε Βελοντρόμ και Τούμπα.

Όπως ενημέρωσε η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία, η πρώτη αναμέτρηση των δύο ομάδων θα διεξαχθεί στη Μασσαλία στις 7 Απριλίου με την σέντρα του αγώνα να έχει οριστεί για τις 22:00.

Μια εβδομάδα αργότερα θα διεξαχθεί η ρεβάνς στην Τούμπα, όπου και θα ξεκαθαρίσει η πρόκριση στα ημιτελικά του Conference League, με τις δύο ομάδες να διασταυρώνουν τα ξίφη τους και πάλι στις 22:00.

[Μπαρκαρούτσος]

Δύσκολη κλήρωση για τη Marseille.

[Ettien26]

Σπουδαία η πορεία μέχρι τώρα αλλά κακά τα ψέμματα οι πιθανότητες να αποκλείσουμε τους Γάλους είναι ελάχιστες.
Η κληρωτίδα που μας είχε πάει καλά και δεν θα πρέπει να έχουμε παράπονο, αυτή την φορά μας έδειξε το σκληρό της πρόσωπο. Πιστεύω όμως ότι τουλάχιστον θα τους κοντράρουμε με αξιοπρέπεια και οι παίκτες θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό.

[WeWillRockYou]

Ντιμίτρι Παγέτ: Το απωθημένο του αφεντικού της Μαρσέιγ


Γεμάτη ταλέντο και νιάτα η Μαρσέιγ, αλλά αν ένας και μόνο πρέπει να αποτελεί την προτεραιότητα του ΠΑΟΚ εν όψει της διπλής κόντρας τους στα προημιτελικά του Conference League, δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Ντιμίτρι Παγέτ.

Δεν το πιάνει ο χάρτης. Μια κουκίδα, στ' ανατολικά της Μαδαγασκάρης, στα όρια του Ινδικού Ωκεανού. Γαλλική αποικία το Ρεουνιόν, θυμίζει άλλες εποχές. Νησί τροπικό, ζωή σε καρτ ποστάλ, δύσκολα το βρίσκεις, δυσκολότερα το αποχωρίζεσαι. Εκεί γεννήθηκε ο Ντιμίτρι Παγέτ. Εκεί μεγάλωσε. Κι εκεί, στα 16 του κιόλας είχε επιστρέψει. Στο ξεκίνημα της εφηβείας, στα 12 του μόλις, είχε ήδη πρωτό-ταξιδέψει τα 10.000 χιλιόμετρα για τη "μαμά Γαλλία" με τη λεζάντα του μεγάλου ταλέντου.

Μετά από μια τετραετία στα φυτώρια της Χάβρης, επέστρεψε στην ειδυλλιακή βάση με δαύτην του προβληματικού και του ανεπαρκή. Και το πήρε κατάκαρδα, αφού για ποδόσφαιρο δεν ήθελε πλέον κουβέντα ν’ ακούσει. Ξεχαρμάνιαζε παίζοντας στο τοπικό πρωτάθλημα, αλλά έως εκεί. Κι όταν, ένα χρόνο πριν την ενηλικίωση, η Ναντ ξαναχτύπησε την πόρτα του, την είχε σφαλισμένη. Χρειάστηκε η πατρική προτροπή για ν’ ανοίξει. Ο μπαμπάς Αλέν, ήξερε, είχε άλλωστε και δαύτος περάσει από το σαράκι της μπάλας. Ποδοσφαιριστής κι αυτός, μα ίσα ίσα έως τα σύνορα του νησιού, όχι για παραπάνω.

Ο μικρός του όμως, το περίσσιο το 'χε. Γι αυτό και του τριβέλισε το μυαλό να ξανακάνει το ταξίδι. Και το πέτυχε. Αφήνοντας τον έναν λοιπόν ωκεανό για τον άλλον (Ατλαντικό), αφήνοντας τις μετρημένες ψυχές του σπιτιού του, με το καλώς όρισες στο Ναντ έγινε τηλεοπτικός αστέρας. Επιλέχθηκε να είναι ένας από τους δέκα που τότε (2005) παρακολουθούσε ένα ντοκιμαντέρ της γαλλικής τηλεόρασης, ένα ποδοσφαιρικό Big Brother.

Οι λόγοι; Το ταλέντο του, αλλά και φήμη του οξύθυμου, του αψύ, που ουσιαστικά αποτελούσαν εγγυήσεις τηλεθέασης. Και εκδηλωμένες παντού. Είτε στο γήπεδο, είτε στα μαθήματα μάρκετινγκ που παρακολουθούσε παράλληλα ή στην πρακτική που έκανε σε πρατήριο της Lacoste.

Στο τρίτο μόλις επεισόδιο τις κατέθεσε on air... κουτουλώντας έναν αντίπαλο σε παιχνίδι της δεύτερης ομάδας. Το τέταρτο όμως έκλεισε με την προπονητική υπόσχεση του (επαγγελματικού) ντεμπούτου. Ολιγόλεπτο (επτά μόλις...), μα σ’ εκείνο στην ενδεκάδα, βρήκε δίχτυα στην πρώτη τελική προσπάθεια της καριέρας του.

Αυτό ήταν. Σταδιακά εξελίχτηκε από τηλεοπτικό σε ποδοσφαιρικό αστέρι. Σεντ Ετιέν, Λιλ, Μαρσέιγ οι διαδοχικοί σταθμοί του. Πάντα όμως ασταθής, πάντα... νησιώτης στη συμπεριφορά (στη Λιλ για παράδειγμα, εν ώρα αγώνα, κουτούλησε τον συμπαίκτη του, Μπλεζ Ματουιντί επειδή δεν του έδωσε μια πάσα), σταθερά και αμείωτα ταλαντούχος. Ζογκλέρ πραγματικός με την μπάλα στα πόδια, λόγος ικανός να πληρώσεις εισιτήριο για να τον χαζέψεις με το τόπι στα πόδια του.

Ο Μαρσέλο Μπιέλσα ήταν αυτός που έβγαλε τα καλύτερα στην πρώτη του θητεία στη Μασσαλία, παρά ταύτα, στο πωλητήριο – που λόγω οικονομικών προβλημάτων μπήκε – της Μαρσέιγ, μόνο η Γουέστ Χαμ ήταν αυτή που ανταποκρίθηκε. Είπαμε, κάτι η φήμη, κάτι η ηλικία (στα 29...), κάτι που δεν είχε βγει ποτέ από τα σύνορα, έπαιξαν ρόλο και αυτό παρότι έφυγε από τη Γαλλία έχοντας αναδειχθεί δύο φορές στις τρεις τελευταίες του σεζόν ως κορυφαίος της Ligue 1.

Better than Zidane

Και με την ίδια φορά όμως συνέχισε και στην Premier League. "Δεν είμαι ποιητής για να βρω τις λέξεις που ταιριάζουν στο πόσο σημαντικός είναι για την ομάδα", υπογραμμίζει ο τότε μάνατζερ των "σφυριών", Σλάβεν Μπίλιτς, "Super Slav's Man, he’'s better than Zidane", δηλαδή "ο ΣούπερΜαν του Σλαβ (σ.σ.: Μπίλιτς) είναι καλύτερος του Ζιντάν", η ηχητική, ρυθμική επιβεβαίωση της εξέδρας των Λονδρέζων.

Αναγορεύτηκε σε κορυφαίο της Γουέστ Χαμ και μπήκε στην καλύτερη ενδεκάδα της σεζόν 2015-16, όντας πλέον βασικός και στο Euro 2016 με τους "τρικολόρ". Προφανώς όμως, δεν του έφτασε. Του έλειπε η Μασσαλία. Η αλλαγή ιδιοκτησίας, με την αγορά των Φωκαών από τον Αμερικανό Φρανκ ΜακΚορτ, ο καταλύτης για την υλοποίηση της επιστροφής του στο "Βελοντρόμ", η οποία και συνελέστηκε τον Ιανουάριο του ’17, ολοκληρώνοντας έτσι την περατζάδα του, έχοντας στο βιογραφικό του μεταγραφική δαπάνη για πάρτη που ξεπέρασε συνολικά τα 66 εκατ. ευρώ.

Βασιλιάς στην πόλη του. Τέτοια είναι η Μασσαλία, τέτοιος λογίζεται εκεί. Υποτακτικοί, αυλικοί του όσοι βρίσκονται στην εξέδρα. Σχέση πάθους. Όχι πάντα αγάπης, όχι πάντα ανέφελη. Αλλιώς, βάσει – εκατέρωθεν – ιδιοσυγκρασίας, πόλης, οπαδών και της αφεντιάς του δεν γίνεται. Μεγάλωσε (στις 29 του μήνα κλείνει 35 χρόνια ζωής), περιόρισε τις εκρήξεις του, αλλά πάντα υπάρχουν στο ρεπερτόριο του.

Πρόσφατη άλλωστε αυτή που προκάλεσε το χάος στο παιχνίδι της Μαρσέιγ με τη Νις, όταν και επέστρεψε μπουκάλι που πετάχτηκε από την εξέδρα των οπαδών των Νικαιωτών, οδηγώντας στο χάος που ακολούθησε, με εισβολή τους, κλωτσοπατινάδα των πάντων κατά πάντων και διακοπή της αναμέτρησης.

Στην ξεκάθαρη τάση για αλλαγή πολιτικής των Φωκαών, με μείωση του ηλικιακού μέσου όρου και μπόλιασμα με νιάτα και έξυπνες αγορές, ο ρόλος του διττός. Μπαμπάς του λόχου στ’ αποδυτήρια, αφεντικό εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, με προνόμια που ακόμη και ο απαιτητικός (προπονητικό "παιδί" άλλωστε του Μπιέλσα) Χόρχε Σαμπάολι του προσφέρει, επιτρέπει και εγγυάται.

Για πάρτη του τρέχουν δυο (μπορεί και παραπάνω), "ξεχρεώνει" με γκολ και ασίστ, έχοντας ήδη από 11 από το κάθε ένα σε όλες τις διοργανώσεις. Επιδόσεις που είναι ήδη καλύτερες από κάθε άλλη σεζόν μετά την πρώτη, πλήρη, της επιστροφής του στη Μασσαλία (2017-18).

Κάτι άλλο, προφανώς, δεν χρειάζεται για το πόσο επιδραστικός, καταλυτικός είναι στο παιχνίδι της Ολιμπίκ. Κάτι άλλο, αυτονόητα, δεν χρειάζεται για να αναδείξει την κάψα του. Τόσα χρόνια στα γήπεδα, ποτέ, μα ποτέ δεν έχει κερδίσει τίποτα. Ούτε ένα κυπελλάκι, κάτι, οτιδήποτε. Έφτασε κοντά, παίζοντας τελικό – ο μόνος επίσης της καριέρας του - Europa League το 2018 (με τον κολλητό του τότε στη Μασσαλία, Κώστα Μήτρογλου), η Ατλέτικο όμως τότε, δεν παίζονταν.

Το μόνο επάργυρο που μπορεί να κυνηγήσει φέτος, είναι αυτό το παρθενικό Conference League. Σίγουρα πάντως, αυτοί οι τύποι με τα ασπρόμαυρα στην Τούμπα θα κάνουν ό,τι μπορούν για να του μείνει – και τούτη τη σεζόν – απωθημένο.

Άρθρο του Οικονομίδη στο sport24

[Μπαρκαρούτσος]

O οποίος είναι τραυματίας από 12/03..έχει χάσει 2 αγώνες..


Muscle Injury: Return unknown


Επίσης, γράφει κι αυτό..

Yellow card suspension - UEFA Europa Conference League
until Mar 21, 2022

[Montrealiotis]

Εγώ ελπίζω σε χ εκεί ή ήττα με ένα γκολ διαφορά και μετά θα ήθελα να δω μια τούμπα από τα παλιά χρόνια. Υπό αυτές τις συνθήκες η πρόκριση θα είναι 50-50.