Κομμάτι από μια ωραία συνέντευξη του λημνιου στο σπορ24
Αποδεικνύει άλλη μιά φορά ότι ο Λουτσέσκου ειναι κομπλεξικός με τους νεαρους
Το ξεκίνημα δεν ήταν εύκολο. Η κυριότερη δυσκολία που συνάντησα στον ΠΑΟΚ ήταν στην αρχή, με τον κόουτς Στανόγεβιτς, οπότε ουσιαστικά ήμουν εκτός επιλογών. Δεν εξετάζω γιατί και πως, αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο.
Είναι χάρισμα αυτό που έχει ο Λουτσέσκου
Ηταν όμως η πιο δύσκολη στιγμή, αφού καλά καλά δεν είχα πάει και έβλεπα πως ίσως έφευγα. Τα πάντα όμως άλλαξαν όταν ήρθε ο κόουτς Λουτσέσκου.
Το κυριότερο ότι με κράτησε στην ομάδα. Με γνώριζε, του άρεσα, με είδε και στις προπονήσεις. Από εκεί και πέρα με βοήθησε σε πολλά επίπεδα. Ποδοσφαιρικά και ανθρώπινα. Να βελτιωθώ, να ολοκληρωθώ, να αντιλαμβάνομαι καλύτερα.
Από εκεί και πέρα, συνολικά, το δικό του, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι οι εξαιρετικές σχέσεις που έχει με όλους τους ποδοσφαιριστές. Είναι χάρισμα. Είχε επαφή με όλους, ακόμη και με όσους δεν αγωνίζονταν πολύ. Ετσι, ήξερε πως όποιος έπαιζε, όποτε και όσο έπαιζε, θα του έδινε το 100%.
Δεν γίνεται να σταδιοδρομήσεις, να φτάσεις σε κορυφαίο επίπεδο, χωρίς να είσαι καλός, χρήσιμος, ανεξαρτήτως της θέσης σου, σε ό,τι χρειάζεται να κάνεις στο γήπεδο. Ενας προπονητής δεν θα ζητήσει μόνο επίθεση ή μόνο άμυνα, όπου και αν παίζεις. Ο κόσμος περιμένει γκολ από έναν επιθετικό. Αυτό που εγώ ήθελα πρωτίστως ήταν να ταιριάξω ό,τι χρειάζονταν να κάνω στο γήπεδο.
Ο Λουτσέσκου δεν μου είπε ποτέ να δοκιμάσω ως φουλ μπακ. Ηξερε ακριβώς τι μπορούσα να του δώσω στο γήπεδο. Αλλά και εγώ ποτέ δεν σκέφτηκα πως ίσως είναι καλύτερα να παίξω μπακ. Ούτε και το ήθελα.
