Aυτην την φορα ο ροδομαγουλος Γκαγκατσομαχος, ο πτιφουροκτόνος μαχητης του Φωτός, ο Σταυροφορος της ενδοπαλαμικης παλινδρομησης καταφερε το ακατορθωτο. Ξεπερασε τον ιδιο του τον εαυτο και συνεγραψε πιθανοτατα τον πηχτοτερο εμετο που προερχεται απο την πενα της “αντικειμενικης”, “ανενταχτης”, “μη οπαδικης” αθλητικογραφικης σχολης. Ας το διαβασουμε ολοι φωναχτα με στεντόρεια φωνη και ας το πατησουμε στην συνεχεια και μια εκτυπωση. Ετσι για να το θυμομαστε οταν ασθενει η μνημη μας.
Απόφαση ενός αληθινά μεγάλου προέδρου
SportDay / Καρπετόπουλος Αντώνης
Οταν έμαθα το πρωί της 28ης Οκτωβρίου, λίγο πριν από την έκδοση της σχετικής ανακοίνωσης, ότι ο Ολυμπιακός δεν θα καταθέσει τελικά ένσταση για το ματς με τον Πανσερραϊκό και γνωρίζοντας ότι η ΕΠΟ δεν έχει δικαίωμα να κινηθεί αυτεπάγγελτα, ύστερα από πάρα πολύ καιρό ένιωσα μια τεράστια χαρά για είδηση που αφορά το ελληνικό πρωτάθλημα.
Νομίζω ότι η κατάθεση μιας ακόμα ένστασης από την πλευρά του Ολυμπιακού θα κουρέλιαζε κάθε ελπίδα προόδου. Ο,τι είναι νόμιμο μπορεί να είναι και ηθικό, αλλά ό,τι είναι ηθικό δεν σημαίνει ότι είναι και δίκαιο. Στην Ιστορία στο όνομα της ηθικής έχουν γίνει τεράστια εγκλήματα…
Πολλοί χλεύασαν το κομμάτι της ανακοίνωσης του Ολυμπιακού στο οποίο κατονομάζεται ό,τι έγινε στο γήπεδο των Σερρών ως «στιγμιαίο λάθος». Κι όμως, είναι η απόλυτη αλήθεια. Παρακολουθήστε ξανά τη στιγμή της αλλαγής του Παπάζογλου με τον Καλί και θα δείτε πως το πράγμα έχει ακριβώς έτσι. Ο Ογιος θέλει να βάλει τον Καλί και να βγάλει τον Τάντιτς, όταν ξαφνικά χτυπάει ο Παπάζογλου και σοβαρά.
Ο Ογιος «θολώνει» από την γκαντεμιά του παίκτη του και βάζει τον Καλί για να μη μείνει η ομάδα με δέκα παίκτες κι αμέσως σηκώνει τον Κωνσταντινίδη για να αντικαταστήσει τον Τάντιτς. Προφανώς ο προπονητής δεν θέλει η ομάδα του να μείνει με δέκα παίκτες, αλλά η απόφασή του να αντικαταστήσει τον χτυπημένο παίκτη του με αυτόν που έχει μπροστά του είναι κατανοητή.
Κυρίως από έναν άνθρωπο που αγαπά τους ποδοσφαιριστές, όπως είναι ο Σωκράτης Κόκκαλης.
Λογική
Υστερα από τόσα χρόνια παρουσίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τη λογική του Σωκράτη Κόκκαλη ούτε τη νοοτροπία του. Ο Κόκκαλης νιώθει πρωταγωνιστής και θέλει να ασχολείται με όλα,
αλλά το ποδόσφαιρο αληθινά το γουστάρει κι αυτό αποδεικνύεται από τους πολλούς σπουδαίους ποδοσφαιριστές που ο Ολυμπιακός απέκτησε επί των ημερών του.
Ο Κόκκαλης σίγουρα δεν θέλει νίκες στα χαρτιά και όταν κάποτε έπειτα από εκείνο το επεισοδιακό ματς με τον Πανιώνιο το είχε πει, μιλούσε ειλικρινά. Από την άλλη, δεν θέλει επ' ουδενί να νιώθει και ότι προσπαθούν να τον πιάσουν κορόιδο. Στην ιστορία του Βάλνερ, όπως κάποτε είχε πει σε ένα φίλο του, ένιωσε ότι «κάποιοι θέλουν να του κάνουν μαγκιές».
Πίστευε επίσης πως τότε εκείνη η πρώτη απόφαση του αθλητικού δικαστή, για επανάληψη του αγώνα, ήταν μια απόφαση εν πολλοίς υπαγορευμένη από νομικούς κύκλους του ΠΑΟ με πρόσβαση στους αθλητικούς δικαστές της Σούπερ Λίγκας. Το κυνήγι εκείνης της υπόθεσης έγινε διότι κάποιοι (και τους ξέρω καλά) τον «φιτιλιάσανε», λέγοντάς του ότι ο Τζίγκερ πάει να του πάρει το πρωτάθλημα με δικαστικές αποφάσεις που γνώριζε πριν βγουν!
Η ιστορία του Βάλνερ ήταν ένα ντέρμπι, παρασκηνιακό κατά κάποιον τρόπο, που ο Κόκκαλης δεν ήθελε να χάσει. Πιο πολύ και από δικαστική απόφαση ήταν μια επίδειξη δύναμης. Η ιστορία των Σερρών είναι εντελώς διαφορετική. Η δήλωση π.χ. του Πέτρου Θεοδωρίδη, ότι ο Ολυμπιακός αν κάνει ένσταση μπορεί να κερδίσει, μέτρησε καθοριστικά.
Συμπεριφορά
Ο φετινός Κόκκαλης έχει μια παραγοντική συμπεριφορά που εκτιμώ αφάνταστα. Δέχτηκε να γίνουν αλλαγές στην ΕΠΟ συναινώντας στο να πάνε στην άκρη διάφοροι που έκαναν παραγοντικές καριέρες ως τοποτηρητές του στην Ομοσπονδία. Είδε να γίνονται αλλαγές στη διαιτησία –αλλαγές που περιόρισαν αρκετά την εξουσία του Ολυμπιακού στον συγκεκριμένο χώρο.
Κρατάει συναινετική στάση στη Λίγκα και ξέρει ότι επειδή έμεινε εκτός κοινής διαχείρισης, δεν μπορεί να απαιτεί ιδιαίτερες μεταχειρίσεις. Απομάκρυνε ανθρώπους με παρωχημένες απόψεις που μόνο εντάσεις δημιουργούσαν. Ακουσε τα παράπονα του κόσμου του Ολυμπιακού στο ζήτημα του Κετσπάγια και τον απομάκρυνε χωρίς αλαζονικές ξεροκεφαλιές.
Θύμωσε για τη δημόσια συζήτηση των χρεών του Ολυμπιακού: κι αυτό το βρίσκω ανθρώπινο.
Οπως ανθρώπινο ήταν και ότι πήγε στην ΕΠΟ να μιλήσει με τον πρόεδρό της για τη διαιτησία: ότι το 'κανε στο φως της μέρας για μένα τον τιμάει.
Οταν δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα, εμφανίζεσαι αυτοπροσώπως και όταν δεν ελεγχείς καταστάσεις, μπορείς και να παραπονιέσαι: πάντα το πίστευα. Τα παράπονα στην προκειμένη περίπτωση είναι ένα σημάδι πως κάτι άλλαξε. Πιστεύω προς το καλύτερο.
Παραίτηση
Το πιο σπουδαίο είναι ότι αυτή η σταδιακή παραίτηση από ένα ηγεμονικό status quo, το οποίο είχε επιβάλει τα προηγούμενα χρόνια, έρχεται σε μια χρονιά κατά την οποία τα χρήματα που ο ίδιος είχε προς διάθεση για την ενίσχυση της ομάδας ήταν λιγότερα.
Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης την περίφημη στρατηγική της προστασίας της ομάδας την ανέπτυξε κάποτε, όταν σταμάτησε να βάζει πολλά. Ο Σωκράτης Κόκκαλης, όταν φρέναρε τις σπατάλες και τα λούσα, έδειξε αντιθέτως συναινετικός σε σημείο μάλιστα που να χαρίζει προκρίσεις. Γιατί; Προφανώς διότι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, που πουλάει το μισό Καραϊσκάκη και βάζει στην ΠΑΕ νέους παίκτες, ενδιαφέρεται και για την υστεροφημία του.
Αξίζει
Το ποδόσφαιρό μας είναι γεμάτο από άσχημα προηγούμενα. Κάθε διαιτητική εύνοια οπαδικά συγχωρείται με αναφορές σε μια προηγούμενη αδικία ή σε μια εύνοια του αντιπάλου, κάθε συζήτηση διαλύεται όταν αρχίσουν οι ιστορίες για το παρελθόν.
Ο Κόκκαλης δημιούργησε ένα ωραίο προηγούμενο, ένα σημείο αναφοράς που δύσκολα θα ξεχαστεί από όλους. Φυσικά υπάρχει κι ένα κομμάτι οπαδών του Ολυμπιακού που από την απόφαση αυτή νιώθει προδομένο: μιλάω για εκείνους που χαίρονται με τη νίκη, όποιο κι αν είναι το κόστος της, που γουστάρουν να χτικιάζουν τον όποιο αντίπαλο με επιδείξεις επιθετικότητας και αλαζονίας.
Αυτό το κομμάτι των οπαδών ο Κόκκαλης το παραχάιδεψε. Ευτυχώς, αυτή τη φορά σκέφτηκε κι ένα άλλο κομμάτι πολύ μεγαλύτερο: τους οπαδούς του Ολυμπιακού που δεν θέλουν άλλες αβάντες, που δεν γουστάρουν νίκες στα χαρτιά, που δεν χάρηκαν το πρωτάθλημα του Βάλνερ, που θέλουν να βλέπουν γκολ κι όχι σφυρίγματα διαιτητών, που αγαπούν τον Ολυμπιακό επειδή υπάρχει κι όχι επειδή κερδίζει.
Ο Κόκκαλης ξέρει ότι οι πρώτοι τον αποθεώνουν. Ομως μόνο οι δεύτεροι θα του χαρίσουν την υστεροφημία που ως πρόεδρος αξίζει….
http://www.sport-fm.gr/article/202056
http://www.youtube.com/watch?v=bdibihlX ... re=related
