cellophan έγραψε:Έκανα ένα πόστ πριν δύο -τρεις ημέρες, δε θυμάμαι σε ποιο thread. Με έκπληξη παρατηρώ πως δεν υπάρχει καν η απαραίτητη υπομονή. Σε δύο ημέρες τέτοια ώρα τα πράγματα μπορεί να είναι πολύ καλύτερα και τα αυτιά πολύ πιο ευήκωα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για κανέναν να εκτίθεται με αυτόν τον τρόπο. Υπομονή και ευκαιρίες -αναπόφευκτα- θα υπάρξουν.
Το εντόπισα και το βάζω και εδώ - να βρίσκεται:
"Νομίζω πως σε αυτό το thread φέτος, έχει δοθεί ένας πολύ παραπλανητικός τίτλος. Το 'Μεταγραφές Καλοκαιριού' θαρρώ δεν αντιπροσωπεύει την ουσία του περιεχομένου του.
Προσπαθώ με το φτωχό μου το μυαλό να βρω έναν κατάλληλο τίτλο, κάποια παιδιά ίσως έχουν προσπαθήσει πριν από μένα προτάσσοντας keywords, όπως μίρλα, μιζέρια, ξερολία, προπονητηλίκι εσωτερικού χώρου (δικό μου) και πάει λέγοντας, αλλά τουλάχιστον για φέτος, νομίζω πως δεν παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Στο κάτω-κάτω όλα τα παραπάνω είναι ανθρώπινα χαρακτηριστικά και συμπεριφορές που κανείς μπορεί να βρει και στα υπόλοιπα (αν όχι σε όλα) threads του φόρουμ και κατά την άποψη μου είναι αναπόφευκτα, χαριτωμένα και πολλές φορές χρήσιμα, όταν βέβαια διατυπώνονται με όμορφο και έξυπνο τρόπο, που στόχο έχει να πάει το πράγμα μπροστά όσο πάει, και όταν βρει τοίχο να σταματήσει, να γυρίσει πίσω και να ξεκινήσει με ένα καινούριο θέμα ή μια καινούρια οπτική του ίδιου θέματος και όχι να σπάσει τον τοίχο χτυπώντας τον μονότονα, δυνατά και στην τελική άχαρα και άκομψα με το κεφάλι του.
Μπήκα στον πειρασμό με βάση αυτή την παρατήρηση να δώσω έναν τίτλο στο νήμα, του τύπου 'Headbanger's Loop' ή 'Tilting at Windmills' αλλά πάλι κατέληξα πως δεν έχει και πολύ νόημα - κάθε χρόνο μία από τα ίδια είναι. Δεν είναι αυτό το βασικό χαρακτηριστικό του φετινού νήματος. Όταν κλείσεις τα μάτια δηλαδή και σκεφτείς τι διαβάζεις, δεν είναι η μιζέρια, η ξερολία, το badmouthing και τίποτα από όλα αυτά που σου ανεβάζει τους σφυγμούς -παιδικές ασθένειες δηλαδή που όλοι μας, ιδιαίτερα όσοι είναι εδώ μέσα 12-13 χρόνια, τις έχουμε περάσει σπάζοντας τα σπυράκια με το πύον ένα-ένα σε πολύ πιο δύσκολες για την ομάδα συνθήκες και δεν πάθαμε και τίποτα. Να μη σου πω-πως γίναμε και καλύτεροι στην πορεία.
Όχι λοιπόν, άλλο είναι το καινό δαιμόνιο. Καινούριο 'φρούτο', σαρκοβόρο, εμφυλιακό και αυτοάνοσο, με ρίζες βαθιές που ζέχνει και σαν ζιζάνιο έχει καταφέρει να εισχωρήσει σε πολλές από τις εγγραφές αυτού του νήματος. Πολλές; Ναι, αρκετές. Πόσες; Τόσες, ώστε να πρέπει να μπει στον τίτλο.
Για στάσου - κάτι σκέφτηκα. Γιατί όχι, ναι. 'The Celestial Durian'. Ας το πούμε έτσι.
Νιώθω ήδη πολύ καλύτερα."
