Παναθηναϊκός - Π.Α.Ο.Κ. 4-1 Σχόλια και παραλειπόμενα
Re: Παναθηναικός-ΠΑΟΚ 4-1 σχόλια αγώνα
Περί απόδοσης παικτών
Χαλκιάς : Πέρα από μια φάση στο 18 όταν του έφυγε η μπάλα μέσα από τα χέρια, χωρίς περαιτέρω συνέπειες, ήταν σταθερός σε όλη τη διάρκεια του ματς. Δεν ευθύνεται για κανένα από τα γκολ.
Αραμπατζής : Επιεικώς κακός. Έκανε τον Σπυρόπουλο να φαίνεται αριστεροπόδαρος Γκαρίντσα (Θεέ της Μπάλας συγχώρα με τον αμπαλολό). Πάρτι έκανε ο αριστερός μπακ του Παναθηναικού με τον Νικόλα και πιθανώς να έπαιζε χειρότερα αν δεν υπήρχε κανείς μπακ μας από εκείνη την πλευρά. Ας προσθέσουμε σε αυτά και την μηδενική προσφορά του Αραμπατζή στον επιθετικό τομέα, που υποτίθεται πως είναι και το ατού του σε σχέση με τον Σνάουτσνερ, και τότε θα έχουμε πλήρη εικόνα της εμφάνισης του.
Λίνο : Μετριότατος για να μην πω τίποτα χειρότερο. Πολλά προβλήματα και αυτός με τον Γκάμπριελ που όλο έβγαινε στην πλάτη του, αν και δεν πήρε και καμία βοήθεια της προκοπής από τον Ηλιάδη που έπαιζε από την πλευρά του. Πιθανότατα φέρει ευθύνη και για το 2-0 καθώς έχει αφήσει τον Γκάμπριελ στην περιοχή μας, μόνο και ανενόχλητο. Σχεδόν μηδενικές οι επιθετικές πρωτοβουλίες του, ακόμα και στο πρώτο ημίχρονο όταν μπροστά του αγωνιζόταν ο Βιερίνια σαν εξτρέμ και θα περίμενε κανείς μια σχετικά γόνιμη συνεργασία μεταξύ τους. Στην μοναδική φάση που τον θυμάμαι να ανεβαίνει, συνέδεσε την σέντρα του, από επικαιρότατη μάλιστα θέση, με τον Δία.
Μαλεζάς : Ο κορυφαίος του τραγικού χθες ΠΑΟΚ (μαζί με τον Μπακαγιόκο). Ευτυχώς δηλαδή, γιατί με τέτοια άθλια ανασταλτικά γραμμή χαφ και με τους ακραίους μπακ της ομάδας να μην ξέρουν που πατούν και που βρίσκονται γύρευε τι χειρότερο θα μπορούσε να γίνει. Καθάρισε όποια φάση μπορούσε στον τομέα ευθύνης του και ακόμα παραπάνω.
Μπιζέρα : Καλός ο Ουρουγουανός, το πάλεψε όπως μπορούσε, δεδομένων και των συνθηκών, όπως ανέφερα και αμέσως πιο πάνω στο σχόλιο μου για τον Μαλεζά.
Μπαλάφας : Συνεχές και αβίαστο πούλημα της μπάλας από τον παίκτη που αγωνίστηκε στην νευραλγικότατη θέση του κεντρικού αμυντικού χαφ. Για την συνεισφορά του στην ανάπτυξη της ομάδας δε, όσα λιγότερα γράψω τόσο το καλύτερο. Θα πρέπει εν τούτοις να του αναγνωριστεί ότι ήταν ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ από τα τρία χαφ που τουλάχιστον έτρεχε σε μόνιμη βάση και προσπαθούσε να ανακόψει τις επιθέσεις του αντιπάλου.
Βερόν : Τραγικός ο Αργεντίνος χθες, πραγματοποίησε εμφάνιση παλαίμαχου. Προσπάθησε αρκετά στο πρώτο εικοσάλεπτο, αλλά στην συνέχεια φάνηκε ότι τα “έπαιξε” κατά το κοινώς λεγόμενο. Σαφής η ευθύνη του για το γεγονός ότι η μπάλα έφτανε μπροστά από την περιοχή μας με απίστευτη ευκολία. Ο ποδοσφαιριστής αυτός, με τις πολλές δυνατότητες και τα σπουδαία τεχνικά χαρακτηριστικά, παρουσιάζεται, σε αυτό το φινάλε της κωμωδίας που παρακολουθούμε, με μία φυσική κατάσταση, η οποία είναι για λύπηση. Τώρα, το ποιος ευθύνεται για αυτό είναι μία μεγάλη συζήτηση.
Ηλιάδης : Αδιάφορος, μπλαζέ, οκνηρός. Δεν θα ρίξω το βάρος στον ποδοσφαιριστή. Από την στιγμή που βρισκόμαστε στο τέλος και είναι γνωστό ότι δεν υπολογίζεται, βρίσκω την αγωνιστική του συμπεριφορά απολύτως λογική.
Λάκης : Ο Λάκης προσπάθησε, είχε και μία ωραία κάθετη κίνηση στο πρώτο μέρος όταν ο Βιερίνια προσπάθησε ανεπιτυχώς να τον βγάλει τετ α τετ, αλλά πέρα από αυτά, προσέφερε τα αναμενόμενα, δηλαδή ελάχιστα. Η άμυνα τους δεν τον ένιωσε καθόλου.
Βιερίνια : Ο Πορτογάλος είχε διάθεση, αλλά με την πάροδο του χρόνου πνίγηκε και αυτός στην γενική μετριότητα. Σε κάποιες φάσεις και για ανεξήγητο λόγο, επιλέχθηκε (?) η προώθηση του Ηλιάδη στα εξτρέμ για τις αναμετρήσεις ένας με έναν, με τον Βιερίνια να τον καλύπτει στα χαφ. Προσπάθησε για ένα διάστημα να παίξει ρόλο δεκαριού, αλλά οι μεταβιβάσεις του δεν ήταν οι πρέπουσες.
Μπακαγιόκο : O ηρωικός Μπακαπάνθηρας ήταν ο μοναδικός παίκτης του ΠΑΟΚ που αισθάνθηκε η άμυνα της σιχαμένης ομάδας που σε συμφωνία με το Αφεντικό έκανε αυτές τις “αλλαγές” που ήθελε προκειμένου να βγει πρώτη στην κωμωδία των πλέι οφ περπατώντας, γιατί τρέχοντας θα της ήταν αδύνατο, μια και δεν μπορεί να τρέξει. Ο Σαριέγκι τα βρήκε μπαστούνια απέναντι του, αλλά μια και οι συμπαίκτες του στο κέντρο και στην επίθεση ήταν από μέτριοι έως ανύπαρκτοι, το πεδίο αποτελεσματικότητας του Μπακαπάθηρα ήταν εξαρχής περιορισμένο. Από αυτόν προήλθαν οι 2 φάσεις του ΠΑΟΚ στο παιχνίδι: Ωραίο στρώσιμο με τακουνάκι στον Βερόν, στο πρώτο ημίχρονο, με το σουτ του τελευταίου να φεύγει λίγο άουτ και σουτ χωρίς να το πολυσκεφτεί μετά από λάθος του κωμικού Βύντρα, στο δεύτερο, με τον Αναστασάκο να σκοράρει στην επαναφορά της μπάλας για το 3-1.
Κωνσταντινίδης : Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο Σβούρας. Στον καιρό που διανύουμε τώρα όμως, ο κακός μάγος Χρόνος, δημιούργησε έναν σωσία του Σβούρα που απλώς περιφέρει το σαρκίο του στο γήπεδο. Έβγαινε αράουτ μόνος του με την μπάλα.
Αναστασάκος : Η γνωστή φιλότιμη παρουσία με τις περιορισμένες όμως δυνατότητες, τουλάχιστον σε τέτοιου τύπου παιχνίδια.
Βαγγελής : Θυμάμαι το πρώτο του ματς. Ήταν ένα κεκλεισμένων θυρών με τον διαχρονικό θρύλο των Φακήδων και των Κασναφέρηδων. Ξεχώριζε σαν την μύγα μες στο γάλα για την τεχνική του και την ακρίβεια των μεταβιβάσεων του. Στην συνέχεια τον κατέστρεψαν οι προπονητές του (περισσότερο) και η ευπάθεια του στους τραυματισμούς (λιγότερο). Ένα μεγάλο ταλέντο που ποτέ δεν εξελίχθηκε στον βαθμό που η ποιότητα του σε άφηνε να ελπίζεις.
Γενικότερα σχόλια : Καλό θα είναι να μην σταθεί κανείς στην διαιτησία του like-father-like-son Σπάθα και να στρουθοκαμηλίσει. Προτιμώ να σχολιάζω την διαιτησία στα ματς εκείνα όπου ο ΠΑΟΚ, χωρίς να είναι χειρότερος σε καμία περίπτωση από τον αντίπαλο του, καταδικάζεται από το κοράκι στην διεκδίκηση της νίκης από μειονεκτική θέση σε σχέση με τον αντίπαλο του (βλέπε πχ το ΠΑΟΚ-Παναθηναικος ή το ΑΕΚ-ΠΑΟΚ). Όταν όμως ο ΠΑΟΚ είναι ελεεινός και τρισάθλιος, η παρουσία τύπων σαν τον Σπάθα, με αφήνει (σχετικά) αδιάφορο. Πέντε από τους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν χθες (για μεγάλο διάστημα) δεν έχουν καμία απολύτως θέση, δεν θα πω στον “ΠΑΟΚ των ονείρων μας”, αλλά σε εκείνο τον ΠΑΟΚ τουλάχιστον που φιλοδοξεί να είναι ψηλά.
Ο ΠΑΟΚ μας είχε συνηθίσει σε συντριβές στο τέλος αγωνιστικών περιόδων και όταν όλα είχανε κριθεί σε ότι αφορά τους στόχους της ομάδας. Δυστυχώς αυτή η ασχήμια επαναλήφθηκε και χθες. Γνώμη μου είναι ότι (και) ο Σάντος έχει ευθύνη για αυτό. Ναι μεν τα προβλήματα που αντιμετώπιζε με τραυματισμούς και αναγκαστικές απουσίες ήταν σημαντικότατα, αλλά από την άλλη η επιλογή του να μην ξεκινήσει τον Ίβιτς και τον Σνάουτσνερ (ή έστω να τους βάλει στο δεύτερο ημίχρονο) ήταν καθοριστική για το ντόρτι. Αν ο ΠΑΟΚ θέλει να ξαναγίνει μεγάλος τότε θα πρέπει να συμπεριφέρεται και σαν μεγάλος ΥΠΟ ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ. Άλλο είναι να γράψει η ιστορία 4-1 και άλλο πχ 2-1. Πρέπει να έχουμε όλοι ενδιαφέρον για αυτά τα ζητήματα. Δεν είναι καθόλου αμελητέα. Δυστυχώς χθες αποδείχθηκε ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε. Τουλάχιστον όμως επιλέξαμε τον σωστό δρόμο στην διασταύρωση.
Υπογραφή δημοσιεύματος
Hideguti
Χαλκιάς : Πέρα από μια φάση στο 18 όταν του έφυγε η μπάλα μέσα από τα χέρια, χωρίς περαιτέρω συνέπειες, ήταν σταθερός σε όλη τη διάρκεια του ματς. Δεν ευθύνεται για κανένα από τα γκολ.
Αραμπατζής : Επιεικώς κακός. Έκανε τον Σπυρόπουλο να φαίνεται αριστεροπόδαρος Γκαρίντσα (Θεέ της Μπάλας συγχώρα με τον αμπαλολό). Πάρτι έκανε ο αριστερός μπακ του Παναθηναικού με τον Νικόλα και πιθανώς να έπαιζε χειρότερα αν δεν υπήρχε κανείς μπακ μας από εκείνη την πλευρά. Ας προσθέσουμε σε αυτά και την μηδενική προσφορά του Αραμπατζή στον επιθετικό τομέα, που υποτίθεται πως είναι και το ατού του σε σχέση με τον Σνάουτσνερ, και τότε θα έχουμε πλήρη εικόνα της εμφάνισης του.
Λίνο : Μετριότατος για να μην πω τίποτα χειρότερο. Πολλά προβλήματα και αυτός με τον Γκάμπριελ που όλο έβγαινε στην πλάτη του, αν και δεν πήρε και καμία βοήθεια της προκοπής από τον Ηλιάδη που έπαιζε από την πλευρά του. Πιθανότατα φέρει ευθύνη και για το 2-0 καθώς έχει αφήσει τον Γκάμπριελ στην περιοχή μας, μόνο και ανενόχλητο. Σχεδόν μηδενικές οι επιθετικές πρωτοβουλίες του, ακόμα και στο πρώτο ημίχρονο όταν μπροστά του αγωνιζόταν ο Βιερίνια σαν εξτρέμ και θα περίμενε κανείς μια σχετικά γόνιμη συνεργασία μεταξύ τους. Στην μοναδική φάση που τον θυμάμαι να ανεβαίνει, συνέδεσε την σέντρα του, από επικαιρότατη μάλιστα θέση, με τον Δία.
Μαλεζάς : Ο κορυφαίος του τραγικού χθες ΠΑΟΚ (μαζί με τον Μπακαγιόκο). Ευτυχώς δηλαδή, γιατί με τέτοια άθλια ανασταλτικά γραμμή χαφ και με τους ακραίους μπακ της ομάδας να μην ξέρουν που πατούν και που βρίσκονται γύρευε τι χειρότερο θα μπορούσε να γίνει. Καθάρισε όποια φάση μπορούσε στον τομέα ευθύνης του και ακόμα παραπάνω.
Μπιζέρα : Καλός ο Ουρουγουανός, το πάλεψε όπως μπορούσε, δεδομένων και των συνθηκών, όπως ανέφερα και αμέσως πιο πάνω στο σχόλιο μου για τον Μαλεζά.
Μπαλάφας : Συνεχές και αβίαστο πούλημα της μπάλας από τον παίκτη που αγωνίστηκε στην νευραλγικότατη θέση του κεντρικού αμυντικού χαφ. Για την συνεισφορά του στην ανάπτυξη της ομάδας δε, όσα λιγότερα γράψω τόσο το καλύτερο. Θα πρέπει εν τούτοις να του αναγνωριστεί ότι ήταν ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ από τα τρία χαφ που τουλάχιστον έτρεχε σε μόνιμη βάση και προσπαθούσε να ανακόψει τις επιθέσεις του αντιπάλου.
Βερόν : Τραγικός ο Αργεντίνος χθες, πραγματοποίησε εμφάνιση παλαίμαχου. Προσπάθησε αρκετά στο πρώτο εικοσάλεπτο, αλλά στην συνέχεια φάνηκε ότι τα “έπαιξε” κατά το κοινώς λεγόμενο. Σαφής η ευθύνη του για το γεγονός ότι η μπάλα έφτανε μπροστά από την περιοχή μας με απίστευτη ευκολία. Ο ποδοσφαιριστής αυτός, με τις πολλές δυνατότητες και τα σπουδαία τεχνικά χαρακτηριστικά, παρουσιάζεται, σε αυτό το φινάλε της κωμωδίας που παρακολουθούμε, με μία φυσική κατάσταση, η οποία είναι για λύπηση. Τώρα, το ποιος ευθύνεται για αυτό είναι μία μεγάλη συζήτηση.
Ηλιάδης : Αδιάφορος, μπλαζέ, οκνηρός. Δεν θα ρίξω το βάρος στον ποδοσφαιριστή. Από την στιγμή που βρισκόμαστε στο τέλος και είναι γνωστό ότι δεν υπολογίζεται, βρίσκω την αγωνιστική του συμπεριφορά απολύτως λογική.
Λάκης : Ο Λάκης προσπάθησε, είχε και μία ωραία κάθετη κίνηση στο πρώτο μέρος όταν ο Βιερίνια προσπάθησε ανεπιτυχώς να τον βγάλει τετ α τετ, αλλά πέρα από αυτά, προσέφερε τα αναμενόμενα, δηλαδή ελάχιστα. Η άμυνα τους δεν τον ένιωσε καθόλου.
Βιερίνια : Ο Πορτογάλος είχε διάθεση, αλλά με την πάροδο του χρόνου πνίγηκε και αυτός στην γενική μετριότητα. Σε κάποιες φάσεις και για ανεξήγητο λόγο, επιλέχθηκε (?) η προώθηση του Ηλιάδη στα εξτρέμ για τις αναμετρήσεις ένας με έναν, με τον Βιερίνια να τον καλύπτει στα χαφ. Προσπάθησε για ένα διάστημα να παίξει ρόλο δεκαριού, αλλά οι μεταβιβάσεις του δεν ήταν οι πρέπουσες.
Μπακαγιόκο : O ηρωικός Μπακαπάνθηρας ήταν ο μοναδικός παίκτης του ΠΑΟΚ που αισθάνθηκε η άμυνα της σιχαμένης ομάδας που σε συμφωνία με το Αφεντικό έκανε αυτές τις “αλλαγές” που ήθελε προκειμένου να βγει πρώτη στην κωμωδία των πλέι οφ περπατώντας, γιατί τρέχοντας θα της ήταν αδύνατο, μια και δεν μπορεί να τρέξει. Ο Σαριέγκι τα βρήκε μπαστούνια απέναντι του, αλλά μια και οι συμπαίκτες του στο κέντρο και στην επίθεση ήταν από μέτριοι έως ανύπαρκτοι, το πεδίο αποτελεσματικότητας του Μπακαπάθηρα ήταν εξαρχής περιορισμένο. Από αυτόν προήλθαν οι 2 φάσεις του ΠΑΟΚ στο παιχνίδι: Ωραίο στρώσιμο με τακουνάκι στον Βερόν, στο πρώτο ημίχρονο, με το σουτ του τελευταίου να φεύγει λίγο άουτ και σουτ χωρίς να το πολυσκεφτεί μετά από λάθος του κωμικού Βύντρα, στο δεύτερο, με τον Αναστασάκο να σκοράρει στην επαναφορά της μπάλας για το 3-1.
Κωνσταντινίδης : Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο Σβούρας. Στον καιρό που διανύουμε τώρα όμως, ο κακός μάγος Χρόνος, δημιούργησε έναν σωσία του Σβούρα που απλώς περιφέρει το σαρκίο του στο γήπεδο. Έβγαινε αράουτ μόνος του με την μπάλα.
Αναστασάκος : Η γνωστή φιλότιμη παρουσία με τις περιορισμένες όμως δυνατότητες, τουλάχιστον σε τέτοιου τύπου παιχνίδια.
Βαγγελής : Θυμάμαι το πρώτο του ματς. Ήταν ένα κεκλεισμένων θυρών με τον διαχρονικό θρύλο των Φακήδων και των Κασναφέρηδων. Ξεχώριζε σαν την μύγα μες στο γάλα για την τεχνική του και την ακρίβεια των μεταβιβάσεων του. Στην συνέχεια τον κατέστρεψαν οι προπονητές του (περισσότερο) και η ευπάθεια του στους τραυματισμούς (λιγότερο). Ένα μεγάλο ταλέντο που ποτέ δεν εξελίχθηκε στον βαθμό που η ποιότητα του σε άφηνε να ελπίζεις.
Γενικότερα σχόλια : Καλό θα είναι να μην σταθεί κανείς στην διαιτησία του like-father-like-son Σπάθα και να στρουθοκαμηλίσει. Προτιμώ να σχολιάζω την διαιτησία στα ματς εκείνα όπου ο ΠΑΟΚ, χωρίς να είναι χειρότερος σε καμία περίπτωση από τον αντίπαλο του, καταδικάζεται από το κοράκι στην διεκδίκηση της νίκης από μειονεκτική θέση σε σχέση με τον αντίπαλο του (βλέπε πχ το ΠΑΟΚ-Παναθηναικος ή το ΑΕΚ-ΠΑΟΚ). Όταν όμως ο ΠΑΟΚ είναι ελεεινός και τρισάθλιος, η παρουσία τύπων σαν τον Σπάθα, με αφήνει (σχετικά) αδιάφορο. Πέντε από τους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν χθες (για μεγάλο διάστημα) δεν έχουν καμία απολύτως θέση, δεν θα πω στον “ΠΑΟΚ των ονείρων μας”, αλλά σε εκείνο τον ΠΑΟΚ τουλάχιστον που φιλοδοξεί να είναι ψηλά.
Ο ΠΑΟΚ μας είχε συνηθίσει σε συντριβές στο τέλος αγωνιστικών περιόδων και όταν όλα είχανε κριθεί σε ότι αφορά τους στόχους της ομάδας. Δυστυχώς αυτή η ασχήμια επαναλήφθηκε και χθες. Γνώμη μου είναι ότι (και) ο Σάντος έχει ευθύνη για αυτό. Ναι μεν τα προβλήματα που αντιμετώπιζε με τραυματισμούς και αναγκαστικές απουσίες ήταν σημαντικότατα, αλλά από την άλλη η επιλογή του να μην ξεκινήσει τον Ίβιτς και τον Σνάουτσνερ (ή έστω να τους βάλει στο δεύτερο ημίχρονο) ήταν καθοριστική για το ντόρτι. Αν ο ΠΑΟΚ θέλει να ξαναγίνει μεγάλος τότε θα πρέπει να συμπεριφέρεται και σαν μεγάλος ΥΠΟ ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ. Άλλο είναι να γράψει η ιστορία 4-1 και άλλο πχ 2-1. Πρέπει να έχουμε όλοι ενδιαφέρον για αυτά τα ζητήματα. Δεν είναι καθόλου αμελητέα. Δυστυχώς χθες αποδείχθηκε ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε. Τουλάχιστον όμως επιλέξαμε τον σωστό δρόμο στην διασταύρωση.
Υπογραφή δημοσιεύματος
Hideguti