Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός

Από το πολύ ενδιαφέρον βιντεάκι που έβαλε ο Γκας:
" ακόμα και ο φτωχότερος μπορεί να παίξει μπάλα , γιατί αυτή δεν θέλει ούτε όπλα, ούτε άλογα, ούτε κυνηγόσκυλα..."
Γαληνός 129-199 μ.Χ.

Σχετικό το παρακάτω κείμενο :

Γκολ στη φτώχεια

Ποδόσφαιρο δεν παίζει μόνο ο Ρονάλντο. Μπάλα παίζει και ο Δημήτρης, ο Νικηφόρος, ο Μοχάμεντ. Ο Δημήτρης είναι χρόνια άστεγος. Σήμερα, φιλοξενείται στους ξενώνες του Ιδρύματος Αστέγων του Δήμου Αθηναίων. Ο Νικηφόρος είναι πρώην χρήστης ψυχοτρόπων ουσιών. Τα μαύρα χρόνια της εξάρτησης, υπήρχαν διαστήματα που περιπλανιόταν άστεγος στους δρόμους της πόλης. Ο Μοχάμεντ είναι από τη Λιβύη. Μοιράζεται ένα δυαράκι στο κέντρο της Αθήνας με πέντε φίλους. Είναι όλοι τους πρόσφυγες.

Ο Δημήτρης, ο Νικηφόρος και ο Μοχάμεντ ήταν παίκτες μιας ξεχωριστής ποδοσφαιρικής αποστολής: Της Ελληνικής Ομάδας Αστέγων, η οποία συμμετείχε τον Αύγουστο του 2007 στο 5ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων.

Η συμμετοχή της Ελλάδας στον σπουδαίο αυτό κοινωνικό και ποδοσφαιρικό θεσμό υλοποιήθηκε με πρωτοβουλία του περιοδικού ΓΑΛΕΡΑ -μια πρωτοβουλία πρώτα κοινωνική και, μετά, ποδοσφαιρική. «Γκολ στη φτώχεια, τον ρατσισμό και τις εξαρτήσεις» είναι το σύνθημα της καμπάνιας, όπου το ποδόσφαιρο είναι απλά η αφορμή.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που επικεντρώνεται σε τρεις ευπαθείς ομάδες συμπολιτών μας. Οι άστεγοι, οι πρόσφυγες και οι πρώην εξαρτημένοι από ψυχοτρόπες ουσίες βρίσκονται στο επίκεντρο της προσπάθειας που έχει ως στόχο να αναδείξει τα προβλήματα, να προβάλλει το έργο φορέων που έχουν ως αντικείμενο την υποστήριξή τους και, εν τέλει, να ενισχύσει τον αγώνα για επανένταξη συνανθρώπων μας που η ζωή, για κάποιους λόγους, τους πήγε αλλού.

Τα μέλη της μεγάλης αυτής ποδοσφαιρικής παρέας συνεχίζουν να ανταποκρίνονται με υποδειγματική συνέπεια στα κυριακάτικα ραντεβού τους (8.00 με 10.00 μ.μ.) στο γήπεδο του Ρουφ του Δήμου Αθηναίων. Σκαρώνουν ποδοσφαιρικά συστήματα, αλλάζουν μπαλιές, κάνουν σέντρες, βάζουν γκολ στα δίχτυα του τερματοφύλακα εν υπηρεσία, μα κυρίως στα δίχτυα του κοινωνικού αποκλεισμού. Τα «οικογενειακά διπλά» συνεχίζονται έχοντας νέους αγωνιστικούς και εξωαγωνιστικούς στόχους.

Στη Μελβούρνη θα πραγματοποιηθεί (από 1 ως 7 Δεκεμβρίου) το 6ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων. Εκεί θα είναι, για δεύτερη συνεχή χρονιά, και η Ελληνική Ομάδα Αστέγων.

Η περσινή ομάδα τα πήγε μια χαρά. Τα παιδιά έπαιξαν μπάλα, κέρδισαν και έχασαν ποδοσφαιρικές μάχες, αναδείχθηκαν Παγκόσμιοι Πρωταθλητές Ήθους (Fair Play Award). Φέτος, η φιλοδοξία μας είναι να τα πάμε ακόμα καλύτερα, εντός και εκτός γηπέδου. Άλλωστε, στα πρόσωπα των πολλών υποστηρικτών και φίλων μας έχουμε βρει πλέον τους ιδανικούς συμπαίκτες.

Η ΑΡΣΙΣ-Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων, η PR.A.K.S.I.S, η ΚΛΙΜΑΚΑ, η ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΘΗΝΑΣ, η ΚΑΡΙΤΑΣ Ελλάς – Προσφυγικό Έργο, το ΚΕ.Θ.Ε.Α.- Μεταβατικό Κέντρο "Mosaic", η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΚΕΘΕΑ, η Μονάδα απεξάρτησης 18 άνω, το Ανοικτό Θεραπευτικό Πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ, ο Σύλλογος Μερίμνης Ανηλίκων και οι Γιατροί του Κόσμου συμμετέχουν και στηρίζουν ενεργά την πρωτοβουλία.

από το site της ΓΑΛΕΡΑΣ
http://galera.gr/magazine/modules/artic ... hp?id=1362

Σχετικό επίσης και αυτό :

http://www.youtube.com/watch?v=UNqhB_H3 ... st_05.html

Ενας απο τους λογους που διαδοθηκε τοσο μαζικα το ποδοσφαιρο ειναι αυτος που αναφερθηκε πιο πανω! Δεν εχει απαιτησεις! Μπορουν να παιξουν χοντροι, αδυνατοι, ψηλοι, κοντοι με ταλεντο ή χωρις ιδιαιτερο ταλεντο και το πιο σημαντικο ισως, πλουσιοι και φτωχοι!

Επισης για να παιξεις ποδοσφαιρο αρκει ενα κουτακι κοκα κολα και 2 μπουφαν για δοκαρια! Τοσο απλα!

Ο Kass ανεφερε το ρολο του ποδοσφαιρου εναντια στο ρατσισμο. Τεραστιο θεμα. Οπως και το ποδοσφαιρο σαν στοιχειο εθνικης ταυτοτητας, ειδικα σε λαους που δεν εχουν αναγνωρισμενο κρατος!

Τεραστια θεματα, ισως ο τιτλος του topic θα επρεπ να αλλαξει σε "Ο ρολος του ποδοσφαιρου στη ζωη μας", αν και ετσι γινεται αχανες...

ΥΓ Και οι Αζτεκοι διεκδικουν την ανακαλυψη του ποδοσφαιρου...

Με αφορμή την χθεσινή συνέντευξη του προέδρου Θοδωρή Ζαγοράκη πιστεύω πως έφτασε ο καιρός να συζητήσουμε και για το συνδεσμιακό κίνημα ή τον οπαδισμό γενικότερα.
Προσωπική μου άποψη καθώς οι εξελίξεις στην ζωή μας τρέχουν με ρυθμούς ραγδαίους θεωρώ πως πρέπει άμεσα να στραφούμε και προς αυτήν την κατεύθυνση με τον σωστό τρόπο χωρίς αφορισμούς και τυμπανοκρουσίες.
Δυστυχώς κάποτε ένα άρθρο του Lionheart δεν ανακοινώθηκε ποτέ από το σάιτ του ΠΑΟΚΜΑΝΙΑ για κάποιους λόγους που δεν μας αφορά και κανείς από τις 2 πλευρές δεν φέρει την εύθηνη.
Το άρθρο ανακοινώθηκε ημιτελές από άλλο σάιτ ΠΑΟΚτσήδικο επίσης και μου είχε προκαλέσει μεγάλη εντύπωση.
Αποσπασματικά όσο μπορώ θα μεταφέρω την έρευνα του Lionheart.
Ο Lionheart λοιπόν επικοινώνησε με τις ομάδες Arsenal Barcelona και άλλη μια ομάδα δεν θυμάμαι αν ήταν η Manchester United αναζητώντας τι χρειάζεται κανείς για να ανοίξει έναν σύνδεσμο Ευρωπαϊκού συλλόγου στην Ελλάδα, έκανε απλά μια έρευνα για να τονίσει τις διαφορές της Ελληνικής πραγματικότητας του σήμερα, σε αντιστοιχία με ένα ξένο club Ευρωπαϊκού επιπέδου.
Η ανταπόκριση ήταν άμεση απο τα club της Ευρώπης (την επόμενη μέρα) και σε ηλεκτρονική μορφή (με απόλυτη Αγγλική ευγένεια) η απάντηση ήρθε έτοιμη με όλα τα απαραίτητα που χρειάζεται κανείς, για να ανοίξει έναν σύνδεσμο μιας ομάδας όπως η Άρσεναλ ή η Μπαρτσελόνα.
Δεν θα αναφέρω το τι απαιτούσε ο επίσημος ο Αγγλικός σύλλογος της Άρσεναλ για να γίνει κάτι τέτοιο εφικτό από κάποιον οπαδό που θα επιθυμούσε την στήριξη μιας τέτοιου βεληνεκούς ομάδα απλά θα πω πως ήταν άκρως εντυπωσιακά σοβαρά και όπως πρέπει να είναι η μορφή ενός συνδέσμου ακόμα και στην χώρα μας.
Θα πω μόνο πως οι διαφορές είναι τεράστιες μεταξύ club Arsenal και club PAOK τόσο σε επίπεδο νοοτροπίας όσο και σε επίπεδο οργάνωσης χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν σύνδεσμο είτε του ΠΑΟΚ είτε της αντίστοιχης Ευρωπαϊκής ούτε να Θεοποιήσω και να μεγαλοποιήσω κάποια από τις γνωστές στην Ευρώπη ομάδες.
Πριν προχωρήσω παρακάτω θα τονίσω πως είναι άκρως επιβεβλημένο να ξανακούσετε την συνέντευξη του Θοδωρή πολύ καλά πριν αποφασίσετε να απαντήσετε και να πείτε την άποψη σας.

Τι είναι ο οπαδός του ΠΑΟΚ?
Τι είναι αυτό που όλοι λένε ή μεγαλοποιούν άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο?
Είναι μύθος?
Είναι πραγματικότητα?
Θεωρώ πως είναι πραγματικότητα.
Ο ΛΑΟΣ του ΠΑΟΚ πάντα πρότασσε τα στήθια του σε κάθε τι που ήταν αρνητικό όχι μόνο για την εξέλιξη του αλλά και για την εξέλιξη του αδύναμου αντιπάλου.
Ήταν ο άφοβος σε ότι κακουχία και αν του παρουσιάστηκε όπου και να του παρουσιάστηκε χωρίς να κάνει σπιθαμή βήματος πίσω ποτέ.
Ναι ο ΛΑΟΣ του ΠΑΟΚ ήταν πάντα και παντού να πολεμάει γενναία την αδικία και το κατεστημένο όπως το εκφράζει ο καθένας στην προσωπική του ζωή και όχι μόνο και βρίσκεται παντού μέσα σε όλους τους ανθρώπους της κοινωνίας μας σε κάθε επίπεδο.
Λίγοι όμως είναι αυτοί που πραγματικά είναι ΠΑΟΚτσήδες με όλη την σημασία της λέξης και αφιέρωσαν σχεδόν όλη τους την ζωή στην λέξη ΠΑΟΚ αφιλοκερδώς.
Παρ όλο που είναι λίγοι όμως με τις πράξεις τους καταφέρανε μια τεράστιας σημασίας νίκη με την γροθιά τους στο σύστημα!
Η πρώτη νίκη ήταν οι μάχες τους με το αποκαλούμενο σύστημα.
Ασχέτως αν υπάρχει τεχνηέντως ή όχι υπάρχει.
Η νίκη αυτή κερδίθηκε σε επικές μάχες και σώμα με σώμα ακόμα όταν χρειάστηκε.
Δεν είναι λίγο ακόμα και σήμερα να κυκλοφορείς στην Αθήνα ή στην επαρχία και όταν λες την λέξη ΠΑΟΚ και κοιτάς με το σπινθηροβόλο βλέμμα του ΠΑΟΚτσή και με το κεφάλι ελαφρώς υψωμένο εννοώντας μάλιστα την λέξη ΠΑΟΚ να σε σέβονται όλοι!
Δείχνει ότι κάποιοι έλαβαν το μήνυμα.
Έχεις ακουστεί.
Ξέρουν πολύ καλά ποιος είσαι και απλά σε σέβονται.
Σε σέβονται γιατί ο απογαλακτισμός κάποια στιγμή προκαλεί δύναμη σκέψης και άποψης διαχωρισμό και εντοπισμό του σωστού, αγνότητα και χίλια μύρια άλλα ΠΑΟΚτσήδικα.
Σε άλλους όταν έχει συμβεί ο απογαλακτισμός σε μικρή ηλικία προκαλεί μόνο φόβο και επιθετικότητα εν τέλει.
Επιστημονικό συμπέρασμα και νόμος φυσικός το παραπάνω και όχι δικό μου εμπειρικό ή κάτι άλλο.
Άλλο ένα επίτευγμα είναι η απομάκρυνση της αστυνομίας.
Δεν θα επεκταθώ αν καλώς ή κακώς έγινε κάτι τέτοιο.
Εκτίμηση.
Είμαστε αρκετά ώριμοι για να μπορούμε να προστατεύουμε τον εαυτό μας και μάλιστα ΠΑΟΚτσήδες που δεν έχουμε ανάγκη καμία προστασία ή εύνοια από κανέναν.
Η άλλη πάλι μεγάλη νίκη είναι ότι βάλανε κάποιον σαν και αυτούς να διοικεί αυτό που λέγετε ΠΑΟΚ ότι και αν εκφράζει αυτό για τον οποιοδήποτε γιατί εκφράζει πολλά καλώς ή κακώς..
Μέσα σε 1 έτος ο συγκεκριμένος κύριος Ζαγοράκης κατάφερε όσα δεν κατάφεραν άλλοι για χρόνια.
Δεν θα εξετάσω παραμέτρους για το αν ήταν βαλτοί ή όχι κάποιοι παλιοί παράγοντες και που κατήντησαν τον ΠΑΟΚ και άλλα τέτοια.
Θα εξετάσω πλέον το γεγονός για το μήπως και εμείς έχουμε τις εύθηνες μας για ότι και αν συνέβη τότε?
Σίγουρα κάποιες τις είχαμε τότε. Μήπως λοιπόν έφτασε η ώρα να αποφασίσουμε με την σειρά μας τι θέλουμε να δούμε από εδώ και πέρα?
Να κάνουμε την αυτοκριτική μας?
Μήπως θα πρέπει να αποφύγουμε τα όποια λάθη έγιναν στο παρελθόν?
Μήπως με την δικιά μας μεταμόρφωση επιτευχθεί μια μεγαλύτερη ακόμα νίκη στο όποιο σύστημα από την προσωπική μας βελτίωση σε όλα μας τα επίπεδα?
Λίγοι πολλοί επίσης δεν έχει σημασία.
Δεν μπορεί να υπάρχει εξυγίανση χωρίς κάθαρση εσωτερική πρώτα.
Χωρίς ενότητα μεταξύ μας.
Είτε οπαδοί είτε ανεξάρτητοι είτε συνδεσμίτες.
Ο Δικέφαλος έγλυψε τις πληγές του και αναγεννάτε σήμερα χάρη στην πίστη των οπαδών του σκληροπυρηνικών και μη.
Εκεί θα είναι πάντα αλλά από εμάς εξαρτάται το που μπορούμε να τον ανεβάσουμε.
Μήπως οι σύνδεσμοι πρέπει να εστιάσουν περισσότερο ακόμα την προσοχή τους στην δράση τους ως θεματοφύλακες της ομάδας και την προάσπιση των συμφερόντων της ως μάχιμη πρώτη γραμμή?
Θέλουμε γήπεδο μεγάλο με παιδιά γυναίκες και γιορτή με οικονομικές απολαβές για την ομάδα ή θέλουμε απλά μια κόλαση με λίγα άτομα και έναν ΠΑΟΚ να φυτοζωεί?
Και σαν ΠΑΟΚτσήδες πρέπει να εστιάσουμε πάνω σε αυτό και να κάνουμε και τις απαραίτητες θυσίες σε ότι και αν χρειαστεί.
Από εμάς στηρίζετε ο πήχης και τον τοποθετούμε όπου θέλουμε.
Η απόφαση πρέπει να παρθεί μόνο και επίσης δεν θα κάτσω να εξετάσω το αν είναι εύκολο κάτι η δύσκολο ή ακατόρθωτο.
Ο Ζαγοράκης μας έδειξε τον δρόμο για το πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο εξ άλλου το έχει πραγματοποιήσει με την γενικότερη σταδιοδρομία του στην ζωή.
Ας αγνοήσουμε όλους τους εχθρούς μας επιδεικτικά καθώς είναι πολλοί μικροί στην ψυχή και στην νόηση για να μας φτάσουν όσοι και αν είναι γύρω μας και σε όποιον χώρο και αν βρίσκονται και ας κοιτάξουμε την δικιά μας εικόνα να βελτιώσουμε όχι μόνο στους αγωνιστικούς χώρους αλλά και στην προσωπική μας ζωή.
Εδώ είναι το μεγαλύτερο στοίχημα του ίδιου του ΠΑΟΚτσή που καλείτε σήμερα να αποφασίσει τόσο για το μέλλον της ομάδος του όσο και για τον ίδιο του τον εαυτό ως ύπαρξη.
Ας απλώσουμε πρώτα τα δικά μας φτερά να δούμε μέχρι που ανοίγουν και είμαι βέβαιος πως κατόπιν ο δικέφαλος μπορεί να πετάξει σε ακόμη υψηλότερα ύψη.
Φυσικά υπάρχουν όρια και στο ύψος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο.
Μένει να αποφασίσουμε τι θέλουμε να δούμε από το έργο.
Ευελπιστώ μέσα στην εβδομάδα να δω κάποια ανακοίνωση από τους συνδέσμους και να τοποθετηθούν στην συνέντευξη τύπου.
Το παρόν πόστ το έγραψα για να εκφράσω τις ανησυχίες μου με τις σκέψεις μου και αν θεωρηθεί ακατάλληλο προς συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα που άγγιξα ευχαρίστως να σβηστεί.

Gash γιατι αναφερεις το ποσο ευκολο ειναι να δημιουργηθει ενας συνδεσμος ευρωπαϊκης ομαδας σε συναρτηση με τα προβληματα του σημερινου ΠΑΟΚ?

Ο ΠΑΟΚ ποτε δεν θα φτασει στα επιπεδα των ομαδων που ανεφερες, οι οποιες ειναι απλα εταιριες και ευχαριστως θελουν αντιπροσωπειες σε αλλες χωρες, δηλαδη συνδεσμους.

Ετσι θα πουλησουν πιο ευκολα εισητηρια και προιοντα της ομαδας-εταιριας, απο μπλουζακια μεχρια πακετα καλωδιακης τηλεορασης. Και βεβαια ολα αυτα στο πλαισιο της παγκοσμιοποιησης...

Αν το θετεις σε αντιπαραβολη με θεματα οργανωσης, τοτε οντως τους ζηλευω οσον αφορα τις εγκαταστασεις τους, τα βοηθητικα τους και το ολο συστημα λειτουργιας του καθαρα ποδοσφαιρικου τμηματος!

Προς γενικό προβληματισμό θέτω το ζήτημα που όντως ''ποτέ'' δεν πρόκειται να γίνει στην Ελλάδα.
Η μετάβαση μας όμως σε ομάδα και όχι εταιρεία είναι δυνατόν να επιτευχθεί καθώς ΠΑΟΚ η ΙΣΧΥΣ σου είναι οι οπαδοί σου.
Μέσα στις παραπάνω εταιρείες-''ομάδες'' υπάρχει και η Barcelona που είναι ποιο ξεχωριστό μοντέλο.
Δεν είναι και άσχημο να πάρουμε κάποια θετικά οργανωτικά πράγματα απο αυτούς που εξέλιξαν το άθλημα που ανακάλυψαν οι αρχαίοι.
Πλεον πιστεύω πως αν θέλουμε μπορούμε στον επόμενο χρόνο με κάποια βήματα προόδου.

Η Barcelona ειναι κατι το ξεχωριστο γιατι αποτελει το συμβολο της Καταλονιας! Οι δεσμοι των οπαδων της με την ομαδα ειναι πιο ισχυροι απο αλλες ομαδες! Και αυτο, το συναισθημα δηλαδη που υπαρχει, δεν αφηνει να υπαρξει μια εντελως ψυχρη σχεση οπαδου-πελατη με την ομαδα-εταιρια!

Ελπιζω οτι κατι τετοιο ισχυει και με τον ΠΑΟΚ. Οτι δηλαδη οι δεσμοι μας (προσφυγια κτλ) με την ομαδα ειναι ισχυροι και εκφραζουν και αλλα ιδανικα που εχουμε αναφερει τοσες φορες! Και αυτο, προσωπικα, μου αρεσει παρα πολυ! Ο ΠΑΟΚ δεν θα γινει ποτε μια ψυχρη εταιρια entertainment!

Μια που πιάσαμε το ζήτημα της ομάδας – εταιρίας και της άλλης άποψης ( against modern football ), ας δούμε μερικά στοιχεία για μια ομάδα που θέλει να πρεσβεύει κάτι διαφορετικό στο ποδόσφαιρο σήμερα. Πληροφορίες για τους οπαδούς αλλά και για την πιο πρόσφατη ιστορία μιας ομάδας που απ’ ότι κατάλαβα έχει κι εδώ μέσα τις συμπάθειες της ( Με την ευκαιρία: Γκας να είσαι καλά και να μας γεμίζεις «σεντόνια» )
Από το σάιτ του εν Ελλάδι κλαμπ της Σανκτ Πάουλι
http://www.fcstpauli.gr/index.php?option=com_frontpage&Itemid=1

.

St.Pauli και το φαινόμενο "Kult"

Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 80 όταν η FC St. Pauli από μια παραδοσιακή ομάδα, μετατρέπονταν σε έναν Kult σύλλογο. Μάλιστα άλλαξαν και την έδρα τους κοντά στην περιοχή που είναι οι αποβάθρες της πόλης στο διάσιμο Reeperbahn. To κέντρο της νυκτερινής ζωής της πόλης και κοντά στα «κόκκινα φανάρια»
Μια εναλλακτική μορφή οπαδών παρουσιάστηκε για την ομάδα και μια διαφορετική ατμόσφαιρα επικρατούσε στο γήπεδο σε κάθε αγώνα. Οι οπαδοί υιοθέτησαν την πειρατική σημαία ως το ανεπίσημο έμβλημά τους.
Είναι σημαντικό οτι η FC St. Pauli έγινε η πρώτη ομάδα στην Γερμανία που απαγόρευσε επίσημα καθετί φασιστικό ή εθνικιστικό στο γήπεδό της, σε μια εποχή που ο φασισμός του ποδοσφαιρικού χουλιγκανισμού απειλούσε το ποδόσφαιρο σε όλη την Ευρώπη. Το 1981 η ομάδα είχε ενα μέσω όρο 1.600 εισιτηρίων και μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’90 κάνουν συχνά sold-out τα 20.000 περίπου εισιτήρια πουχωράειτογήπεδο.

Στη νέα χιλιετία

Η πιο πρόσφατη εμφάνιση της ομάδας σε μεγάλη κατηγορία, την σεζόν 2001-2002, την οδήγησε σχεδόν σε πτώχευση για ακόμα μια φορά. Έτσι λοιπόν άρχισαν δραστηριότητες οι οποίες θα τους απέφεραν κέρδη, το αποκαλούμενο Retteraktion. Τύπωσαν μπλούζες με το σήμα της ομάδας και το σλόγκαν Retter (σωτήρας / λυτρωτής) και περισσότερες απο 140.000 πωλήθηκαν μέσα σε περίπου 6 εβδομάδες. Οργάνωσαν επίσης και ενα φιλικό παιχνίδι ενάντια στην Bayern Munich με σκοπό τα έσοδα του αγώνα να διατεθούν για την σωτηρία της ομάδας.
Το φιλανθρωπικό πρόσωπο της ομάδας είναι πολύ ενεργό, αφού σε συνεργασία με τους οπαδούς άρχισαν την εκστρατεία viva con agua de sankt pauli που συλλέγει χρήματα για τους διανομείς καθαρού νερού στα σχολεία της Κούβας.
Κατά την διάρκεια της σεζόν 2005-2006 η ομάδα γνώρισε πρωτοφανή επιτυχία στο κύπελλο Γερμανίας DFB Cup, με νίκες απέναντι στην Burghausen, την Bochum και πολύ περισσότερο εναντίων ομάδων της Bundesliga, όπως οι Herta Berlin και στα ημιτελικά τον Ιανουάριο του 2006 την Werder Bremen. H νίκη με 3-1 στο sold-out Millerntor και η θέση στα ημιτελικά απέφεραν στον σύλλογο περίπου ενα εκατομμύριο eurο από τηλεοπτικά και χορηγίες, τα οποία ήταν αρκετά για να καλύψουν τα άμεσα οικονομικά προβλήματα.
Αμέσως μετά τις νίκες στο κύπελλο ο σύλλογος τύπωσε μια νεα παρτίδα μπλουζάκια με το σύνθημα "Wir sind Pokal" (We Are Cup), εμπνευσμένοι απο τον διάσημο τίτλο της Bild το 2005 "Wir sind Papst" (We Are Pope).
Η FC St.Pauli βγήκε τελικά εκτός κυπέλλου οταν ηττήθηκε απο την Bayern Munich με 0-3 στις 12 Απριλίου.

Οι οπαδοί
Οι περισσότεροι από αυτούς χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους ως αντί-ρατσιστή, αντί-φασίστα και αντί-σεξιστή. Αυτό τους κάνει να έρχονται σε μεγάλες αντιπαραθέσεις με νέο-ναζί και άλλους Hooligans στους αγώνες εκτός έδρας. Ο σύλλογος έχει πάρει θέση επίσημα εναντίον του φασισμού, του ρατσισμού και του σεξισμού. Η ομάδα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει τους περισσότερους οπαδούς γυναίκες σε όλο το Γερμανικό ποδόσφαιρο. Το 2002 αφαιρέθηκαν από το γήπεδο, διαφημίσεις από το περιοδικό Maxim λόγο των διαμαρτυριών οπαδών για φυλετικές διακρίσεις εναντίων γυναικών. Η St. Pauli είναι επίσης, παγκοσμίως γνωστή ως σύμβολο Punk και παρόμοιων υποκουλτούρων!
Στο Millerntor-Stadion σε κάθε αγωνιστική υπάρχουν περισσότεροι θεατές από κάθε άλλο γήπεδο ομάδας της 3ης κατηγορίας της Γερμανίας και πολλές φορές ξεπερνούν και ομάδες της δεύτερης εθνικής. Επίσης η St. Pauli μπορεί να υπερηφανεύεται γιατί πουλάει και περισσότερα εισιτήρια διαρκείας και από μερικές ομάδες της Bundesliga. Μια έρευνα που έγινε τελευταία έδειξε ότι οι φίλοι της FC St. Pauli μπορεί να είναι και πάνω από 11 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο, κάνοντας τον σύλλογο μακράν από τους ποιο αναγνωρίσιμους στην Γερμανία. Υπάρχουν περίπου 200 επίσημα Clubs οπαδών, εκ των οποίων πολλά είναι εκτός Γερμανίας (καλή ώρα...)

Αν ψάχνετε για το κάτι διαφορετικό στο ποδόσφαιρο και θέλετε να εναντιωθείτε στο ποδοσφαιρικό, και όχι μόνο κατεστημένο, πρέπει σήμερα κιόλας να ανακαλύψετε τον τρόπο ζωής που ονομάζεται Σανκτ Πάουλι. Μην βιαστείτε να μας χαρακτηρίσετε υπερβολικούς, φυσικά και ξέρουμε ότι η Σανκτ Πάουλι είναι ποδοσφαιρική ομάδα. Είναι όμως μόνο αυτό; Οχι βέβαια. Ο σύλλογος αυτός στο γερμανικό βορρά αποτελεί μέσο έκφρασης προοδευτικών και εμπνευσμένων ανθρώπων, λανσάρει άλλα ήθη και έθιμα στο γερμανικό ποδόσφαιρο και έχει τα δικά της, πολύ ιδιαίτερα, χαρακτηριστικά.

Τρία παιδιά θέλησαν να μεταλαμπαδεύσουν στην Ελλάδα τον τρόπο έκφρασης Σανκτ Πάουλι και αποφάσισαν να ιδρύσουν σύνδεσμο οπαδών της γερμανικής ομάδας στη χώρα μας υπό τον τίτλο FC St.Pauli Athens Club. O Σταύρος, ο Γιάννης και η Βαλέσκα (Γερμανίδα από το Αμβούργο, όπου και εδρεύει η διαφορετική αυτή η ομάδα) ανέλυσαν στο Contra.gr τους λόγους που τους ώθησαν να κάνουν γνωστή την τρέλα Σανκτ Πάουλι στην Ελλάδα.

Τα παιδιά περνάνε αμέσως στην επίθεση και μας παίζουν μονότερμα: «Αυτή η ομάδα έχει στοιχεία που γουστάρουμε. Η γενικότερη φιλοσοφία της συνοψίζεται στη φράση against modern football. Σας δίνουμε χαρακτηριστικό παράδειγμα. To σκορ στο γήπεδο μπαίνει χειροκίνητα ενώ λείπει η ταμπέλα με τον αριθμό πέντε. Οι κερκίδες είναι τσιμεντένιες όπως τα παλιά καλά χρόνια της ποδοσφαιρικής αθωότητας».

Αν και το τόπικ δεν φαίνεται να πολυπερπατάει φίλε Φαν-ρόι, όμως επειδή πλησιάζουν οι διακοπές του Πάσχα, δηλαδή περισσότερος ελεύθερος χρόνος για διάβασμα, ποστάρω το παρακάτω άρθρο του ένθετου "Βιβλιοθήκη" της Ελευθεροτυπίας. Αναφερεται σε βιβλία ( ποίηση,πεζογραφία,δοκίμια) που εκδόθηκαν τα τελευταία χρόνια. Εφιστώ την προσοχή σ' αυτό του Θ.Κοροβίνη για το ελάφι μας, δηλ. τον Γ.Κούδα.
Καλή ανάγνωση.

ΠΟΙΗΣΗ
*Ο Βασίλης Στεριάδης (1947-2003), χωρίς να είναι η πρώτη φορά που το επιχειρεί, στα «Χριστούγενα της ισοπαλίας» («Κέδρος») αντιμετωπίζει το ποδόσφαιρο ως μεταφορά: Το ποιητικό υποκείμενο είναι ο προπονητής, ο παίκτης, με ή χωρίς αντίπαλο, το οποίο παίζει σ' ένα φιλικό και την ίδια στιγμή σ' ένα ξένο γήπεδο, χωρίς να προσδοκά τη νίκη, γιατί η ήττα είναι έτσι κι αλλιώς προδιαγεγραμμένη. Η ειρωνεία η αγριεύουσα, αντί να απαξιώνει το άθλημα στον καγχασμό της απόρριψης, μελαγχολικά το μεταφέρει στο αδύνατον του συντονισμού του με το ηρακλείτειον παίγνιον του παιδός.
*Ο Θωμάς Κοροβίνης στιχουργεί τον έπαινο προς τον ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ Γιώργο Κούδα με τα «Τρία ζεϊμπέκικα και ένα ποίημα για τον Γιώργο Κούδα» («Ιανός»). Διαβάζουμε στο Επίμετρο ότι το πρώτο ποίημα το εμπνεύστηκε στις 28 Ιανουαρίου 2004, πρώτη ημέρα της γνωριμίας του με τον ποδοσφαιριστή του θρύλου και του μύθου: «[...].
Ο θρυλικός αθλητής κλοτσούσε την μπάλα προς την αντίπαλη εστία σαν να έδινε πάσα σ' έναν ουράνιο συμπαίκτη ή να τη σούταρε νικηφόρα στο αόρατο φινάλε κάποιου ανερμάτιστου αγώνα».

ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
*Ο Δημήτρης Μίγγας δανείζεται τον τίτλο του μυθιστορήματός του «Στα ψέματα παίζαμε!» («Μεταίχμιο») από το ποίημα του Μανόλη Αναγνωστάκη «Στ' αστεία παίζαμε...». Συγκεκριμένα, από τον τελευταίο στίχο του: «...Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας δώστε πίσω τα χαρτιά μας/ Κλέφτες!/ Στα ψέματα παίζαμε!». Διαβάζεται ως το χρονικό μιας παρέας μέσα από εννέα μουντιαλικούς τελικούς, με τα γεγονότα να ακολουθούν αντίστροφη πορεία, από το 2002 προς το 1970. Η ανά τετραετία συνάντηση των παλιόφιλων στέκεται η αφορμή να αναπολήσουν το παρελθόν της ενηλικίωσης και του περάσματος από τις ονειροπολήσεις της νεότητας στην ωριμότητα του νοσταλγικού λικνίσματος στο ένα τρίτο του αιώνα, με τα πολιτικά τεκταινόμενα να χρωματίζουν και να αποχρωματίζουν τις ιδεολογικές επιλογές, προσαρμοσμένες στα νέα δεδομένα, κυρίως υπέρ της επιβίωσης.
* Θέλει δεν θέλει, ο Κωνσταντίνος Καμάρας στο «Οιδίποδα σέντερ μπακ» («Ωκεανίδα») κουβαλάει στις πλάτες του το ένδοξο όνομα του πατέρα, του ποδοσφαιριστή του γουεμπλεϊκού Παναθηναϊκού Αριστείδη Καμάρα. Οπωσδήποτε ο συγγραφέας δεν κρύβει ότι είναι ένας φανατικός «βάζελος», ωστόσο το χιούμορ της καυστικότητας μετά συγκινήσεως οριοθετεί αυτό το αυτοβιογραφικό αφήγημα, εκεί όπου το θέαμα γίνεται ο καθρέφτης, μέσα από τον οποίο αυτοσυστήνεται ο σκεπτόμενος φίλαθλος που κρατάει αποστάσεις από το πάθος. Πάντως, δεν κρύβει ότι «η σχέση του με το ποδόσφαιρο, και ειδικά με τον Παναθηναϊκό, δεν θα είναι ποτέ εντελώς άμεση, χωρίς τον Αριστείδη ως ενδιάμεσο».
*Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος στο πρώτο του μυθιστόρημα «The game boy. Το μοιραίο 10» («Λιβάνης») έχει κεντρικό ήρωά του το «δεκάρι» Μάριο Σεμπάστιαν Λόπεζ, ο οποίος θα βρεθεί από τις παράγκες του Μπουένος Αϊρες στη λάμψη της ματαιοδοξίας που κυκλοφέρνει την πλατεία Κολωνακίου. Το αστέρι της κυριακάτικης γιορτής, όταν η νίκη έχει τα πρωτεία της, διάττον εν τούτοις, όταν η ήττα συστρέφεται σαν φίδι νωθρό της απογοήτευσης, θα φαρμακωθεί από τα ποτά και τα ναρκωτικά. Ο χορευτής θα λικνιστεί στο μέγα πάρτι του Τσάμπιονς Λινγκ, στο τέλος όμως θα αυτοχειριαστεί, πέφτοντας στο κενό της ανυπαρξίας.
*Ο Θανάσης Θ. Νιάρχος επιμελήθηκε το συλλογικό τόμο «Μόνο για άνδρες» («Καστανιώτης») που ανοίγει με το ποίημα «Επίνικος 1959» του Αρη Δικταίου, αφιερωμένο στον επιθετικό του Ολυμπιακού Πειραιώς Ηλία Υφαντή. Εκ των υστέρων, ο ποδοσφαιριστής συνομιλεί με τον επιμελητή, θυμίζοντας τα νικηφόρα στιγμιότυπα από τον καιρό της αποθέωσης, χωρίς να απουσιάζει η λιμναία βουτιά της μελαγχολίας, όταν θα βρεθεί εκτός γηπέδων• τότε, όταν οι ιαχές των φιλάθλων είναι ο απόηχος του εφιάλτη της μοναξιάς μέσα στη συλλογικότητα της συμμετοχής.
*Ο Τζον Κινγκ, οπαδός της Τσέλσι και συνεργάτης περιθωριακών περιοδικών, αφού ταξίδεψε στην Κεντρική Αμερική, την Αυστραλία και την Ασία, κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα «Εργοστάσιο ποδοσφαίρου» («Οξύ»). Το «The Football factory» αποτελεί το πρώτο μέρος της τριλογίας που ολοκληρώνεται με τα μυθιστορήματα «Headhunters» και «England Away». Ο Λονδρέζος συγγραφέας αναπολεί τον τύπο του φανατικού φιλάθλου που τείνει να εξαφανιστεί: λευκός, αγγλοσάξονας, ετεροφυλόφιλος, ανήκει στην εργατική τάξη και τα χρώματα της αγαπημένης του ομάδας τα βάζει πάνω από οικογένεια, εργασία, σεξ, ακόμη και από το νικηφόρο σκορ του αγώνα. Σκληρό, πάντως όχι σκληρότερο από την πραγματική πραγματικότητα, καθώς οι ήρωές του δεν είναι καθωσπρέπει κύριοι: «Είμαστε ευτυχισμένοι με τη ζωή μας, δεν χρειαζόμαστε κοινωνικούς λειτουργούς. Κανείς μας δεν ξεπαγιάζει θλιμμένος και μόνος τις νύχτες, γαμημένος απ' τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, το σεξ ή οτιδήποτε άλλο μας την έχει στημένη για να μας στείλει».
*Ο Μαλ Πιτ, οπαδός της Νόριτς, συγγραφέας και εικονογράφος, έχει εκδώσει πάνω από ογδόντα βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά. Το πρώτο μυθιστόρημά του, το οποίο απευθύνεται σε νέους, «Ο φύλακας» («Πατάκης») είναι η ιστορία του τερματοφύλακα Γκάτο, έτσι όπως την αφηγείται στον αθλητικογράφο της εφημερίδας «Λα Νασιόν» Πολ Φαουστίνο. Αναζητώντας μέσα από τη λεπτομέρεια, επί παραδείγματι, του ιστού μιας αράχνης που έχει υφανθεί στη συμβολή του κάθετου και του οριζόντιου δοκαριού, αναδεικνύει το ιδεώδες, όταν με το ελάχιστο του δυσκόλως παρατηρήσιμου συντονίζεται. Οι αφηρημένες έννοιες του υπερφυσικού, της μοναξιάς, της φιλίας και της αυτοπεποίθησης το σώμα ζητούν στην ακεραιότητα των ανθρώπινων χαρακτηριστικών, όχι της παρακμής του.

ΔΟΚΙΜΙΑ-ΜΕΛΕΤΕΣ
*Ο Πολωνός δημοσιογράφος Ρίσαρντ Καπισίνσκι στον «Πόλεμο του ποδοσφαίρου» («Μεταίχμιο») καταγράφει, αναλύοντας ως άλλος Ηρόδοτος -ο αγαπημένος του από τους αρχαίους του συγγραφείς, το πώς μία ποδοσφαιρική συνάντηση ανάμεσα στην Ονδούρα και το Σαλβαδόρ κατέληξε σε πόλεμο. Οι απόκληροι του ονομαζόμενου Τρίτου Κόσμου αποκτούν τη χαμένη τους φωνή, η οποία χάνεται σε εμφύλιους πολέμους συμφερόντων, όπου τα χιλιάδες θύματα δεν έχουν ονοματεπώνυμο. Αυτό είναι προνόμιο του «πολιτισμένου» κόσμου, ο οποίος, έχοντας χάσει τις αποικίες, επιστρέφει ως ελευθερωτής και αποκλειστικός εκφραστής της δημοκρατικής τάξης.

* Την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου καταδεικνύει ο ιστορικός και δημοσιογράφος Κριστιάν Οτιέ, στο «Ποδόσφαιρο: Ο χορός των εκκατομυρίων» («Παρατηρητής»). Αποκλειστικά επιχειρηματίες κινούν τα νήματα, οι πολυθενικές παίζουν στο επικοινωνιακό παιχνίδι υπέρ των προϊόντων τους, οι μεταγραφές λειτουργούν ως πλυντήρια «μαύρου χρήματος», ενώ οι «μικρές» χώρες τροφοδοτούν τις «μεγάλες» με νέα ταλέντα, προερχόμενα από τα φυτώρια της φτώχειας.

* Την πολιτική χειραγώγηση των φιλάθλων μέσω του λαϊκότερου αθλήματος μελετούν ο πολιτικός κοινωνιολόγος του αθλητισμού Ζαν - Μαρίν Μπρομ και ο αρχιτέκτονας του αθλητικού χώρου Μαρκ Περελμάν, στο «Ποδόσφαιρο. Μια συγκινησιακή πανούκλα» («Μαύρη Λίστα»). Τα σκάνδαλα και οι βιαιοπραγίες είναι μια αλυσίδα, η οποία συνδέεται με τους κρίκους του φανατισμού, αυτό το όπλο με το οποίο τυφλά τον αντίπαλο σκοτώνει, μεταθέτοντας τον πόλεμο από το κοινωνικό πεδίο στο γήπεδο του ποδοσφαίρου.

*Τα ίδια πάνω-κάτω πιστεύουν και οι δημοσιογράφοι Νίκος Μπογιόπουλος και Δημήτρης Μηλάκας στο «Μια θρησκεία χωρίς απίστους: Ποδόσφαιρο» («Λιβάνης»). Ερασιτέχνες της στρογγυλής θεάς, της χαράς του παιχνιδιού, νοσταλγούν το χαμένο παρελθόν του ερασιτεχνισμού της φανέλας, προτού περάσει «στους αεριτζήδες και στους "παράγοντες" που λυμαίνονται το χώρο του ποδοσφαίρου».
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 09/06/2006

Kass ήδη έχουν γραφτεί πολλά πραγματα ενδιαφέροντα και άξια προβληματισμού από όσους ποστάραν! Άλλωστε είναι λίγο "αιρετικό" το θέμα.. Το πόσο μπερδεμένο είναι το δίπτυχο "Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός" και πόση σύγχυση έχει φέρει στις κοινωνίες αποτυπώνεται στο παρακάτω άρθρο που αλίευσα στο web και αφορά έναν αγώνα ΑΠΟΕΛ- Ομονοιας προ διετίας στην Κύπρο που ακόμη δεν έχει στεγνώσει το αίμα των Ισαάκ και Σολωμού και θεωρητικά θα έπρεπε ο κόσμος να είναι ενωμένος σαν μια γροθιά.

"Κύπρος - Αντεθνικά συνθήματα στον ημιτελικό κυπέλλου
Παρασκευή, 27 Απριλίου 2007

Έντονες αντιδράσεις έχουν προκαλέσει τα όσα συνέβησαν στο σημερινό επαναληπτικό της ημιτελικής φάσης του Κυπέλλου Κύπρου ανάμεσα σε ΑΠΟΕΛ και Ομόνοια. Στις εξέδρες των οπαδών των «πρασίνων» εμφανίσθηκαν αντεθνικά πανό και τουρκοκυπριακές σημαίες, ως συνέχεια της βεντέτας που έχει ξεσπάσει ανάμεσα σε οπαδούς των δύο ομάδων. Μερικά από αυτά έγραφαν: «Έλληνες είστε και φαίνεστε», «Οι εθνικές επέτειοι μας αηδιάζουν», ενώ εκείνο που προκάλεσε και την μεγαλύτερη έκπληξη έγραφε: «Istanbul since 1453». Εκτός αυτών έκανε και την εμφάνιση της μια Τουρκοκυπριακή σημαία.

Ο προέδρος της Ομόνοιας, Δώρο Σεραφείμ, δήλωσε για το θέμα: «Δίχως αμφιβολία καταδικάζουμε ανεπιφύλακτα και με αποτροπιασμό κάθε είδους πανό ή συνθήματα υβριστικού περιεχομένου, είτε εθνικού, είτε πολιτικού, και γενικά κάθε σύνθημα που δεν έχει σχέση με το ποδόσφαιρο ή τον αθλητισμό. Πρόκειται για πανό που προσβάλουν την αξιοπρέπεια μας σαν Ομονοιάτες αλλά και του λαού μας γενικότερα. Καλούμε τους φιλάθλους μας να απομονώσουν αυτούς τους ανεγκέφαλους. Δεν είναι δυνατόν αυτά τα λίγα άτομα να έχουν την ευκαιρία να κάνουν τόσο μεγάλη ζημιά».

Το ΔΣ της Ομόνοιας εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία καταδικάζει τα όσα συνέβησαν:
«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ καταδικάζει ανεπιφύλακτα και με αποτροπιασμό κάθε είδους πανό ή συνθήματα υβριστικού περιεχομένου, είτε εθνικού, είτε πολιτικού, και γενικά κάθε σύνθημα που δεν έχει σχέση με το ποδόσφαιρο ή τον αθλητισμό. Συνθήματα που προσβάλουν την αξιοπρέπεια του καθενός από εμάς ξεχωριστά αλλά και σαν λαό γενικότερα. Η ΟΜΟΝΟΙΑ καλεί τον κόσμο της αλλά και όλους τους φιλάθλους να απομονώσουν αυτούς τους πολύ λίγους, που κάνουν τόση μεγάλη ζημία στο ποδόσφαιρο. Παράλληλα καλεί την αστυνομία να διεξάγει πιο αυστηρό έλεγχο και να μην επιτρέπει την μεταφορά τέτοιου είδους πανό στα γήπεδα στα γήπεδα μας».

Οι οργανωμένοι φίλαθλοι της Ομόνοιας "Θύρα 9", εξέδωσαν ανακοίνωση, στην οποία επισημαίνουν ότι δεν είχαν καμία ανάμιξη με τα όσα έλαβαν χώρα στις κερκίδες, τα οποία και καταδικάζουν:
«Ανακοινώνουμε χωρίς κανένα ενδοιασμό ότι η Θύρα 9 Λεμεσού δεν είχε καμία ανάμιξη με σημαία του λεγόμενου τουρκοκυπριακού κράτους που αναρτήθηκε στο γήπεδο, στο παιχνίδι κυπέλλου την Τετάρτη το βράδυ. Μηνύματα που δημοσιοποιούνται μέσω ραδιοφώνου από οπαδούς καμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα και τα καταδικάζουμε. Προβοκατόρικες δηλώσεις που τυχόν σπιλώνουν την Θύρα 9 Λεμεσού είναι αναληθείς και σε καμία περίπτωση δεν θα δεχτούμε να γίνουμε μέρος τους. Είμαστε θύματα τέτοιων ενεργειών στο παρελθόν με επώδυνες συνέπειες. Εμάς το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η ομάδα μας και πιο συγκεκριμένα την παρούσα στιγμή ο τελικός κυπέλλου στις 12 Μαΐου. Δεν θα ασχοληθούμε με δηλώσεις που δεν έχουν σχέση με την Θύρα 9 Λεμεσού και ποσώς με δηλώσεις που είναι αναληθείς και σκοπό έχουν την πρόκληση αντιπαραθέσεων μεταξύ οπαδών».

Ο μεγαλύτερος σύνδεσμος φιλάθλων του ΑΠΟΕΛ, ο "ΠΑΝ.ΣΥ.ΦΙ ΑΠΟΕΛ", εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Αυτό ήταν... Τα χτεσινά πανό στην Θυρα 9 ήταν το αποκορύφωμα μιας σειράς από προκλήσεις που με την καθοδήγηση και την ανοχή της πολιτικής ηγεσίας που κυβερνά αυτό τον τόπο, απέδειξαν γιατί έχουμε πλέον ξεφύγει από τον ανθελληνισμό και προχωρούμε με μαθηματική ακρίβεια στον εκτουρκισμό του νησιού. Το πανό για την Κωνσταντινούπολη ήταν κτύπημα όχι απλά κάτω από την μέση αλλά κατευθείαν στην καρδιά. Η πρώτη αντίδραση δεν ήταν άλλη από το.... «Δεν είναι δυνατόν να γράφει αυτό που διαβάζουμε. Η μαχαιριά στα σωθικά έγινε ακόμα βαθύτερη όταν εμφανίστηκαν στην κερκίδα των οργανωμένων οπαδών της Ομόνοιας σημαίες του «Ψευδοκράτους», ελληνικές σημαίες βαμμένες κόκκινες και στη θέση του σταυρού σφυροδρέπανο και πανό που εξυμνούσαν την Τουρκία. Τα σχόλια περιττεύουν. Τι να πούμε; Αυτά τα πανό είναι η συνέχεια πολλών παρόμοιων γεγονότων που εμφανίστηκαν τον τελευταίο καιρό από τους οπαδούς της Ομόνοιας. Αισχρά παραδείγματα είναι τα πανό «Γ... το Έθνος σας», «Έλληνες είστε και φαίνεστε», «Οι εθνικές επέτειοι μας αηδιάζουν», κασκόλ της Τουρκίας φορεμένα στον λαιμό από οπαδούς της ομόνοιας στον μεταξύ μας αγώνα μπάσκετ, βρισιές για τους ήρωες της ΕΟΚΑ στις ιστοσελίδες τους και σφυρίγματα κατά τον εθνικό ύμνο. Το πιο λυπηρό από όλα είναι το γεγονός ότι οι ενέργειες αυτές αποσιωπούνται από τα Μέσα Μαζικής ενημέρωσης και με την ανοχή όλων μας επαναλαμβάνονται σε μεγαλύτερη κλίμακα. Το υβριστικό αυτό πανό για τον Ελληνισμό εμφανίστηκε στην κερκίδα της Ομόνοιας 5 φορές κατά την διάρκεια του αγώνα. Πως το δικαιολογεί η ηγεσία της Ομόνοιας αυτό; Η ηγεσία των οργανωμένων οπαδών της; Ποιος ο ρόλος της αστυνομίας και της πολιτείας; Τι έχουν να πουν οι ηγέτες του ΑΚΕΛ που μέχρι πρότινος φώναζαν στα κανάλια για εξάρσεις εθνικισμού; Γιατί κανένα ΜΜΕ δεν έκανε αναφορά σε αυτό; Που είναι οι φωτογραφίες στις εφημερίδες και η κατακραυγή των δημοσιογράφων; Έχουμε φτάσει σε οριακό σημείο. Μπορεί ΑΠΟΕΛίστες να είμαστε μόνο εμείς, αλλά Έλληνες είσαστε όλοι. Δεν μπορούμε πλέον να ελέγξουμε την οργή των οπαδών μας γιατί η Ελληνική μας περηφάνια είναι ισάξια με την ΑΠΟΕλίστική μας. Το τι μέλλει γενέσθαι βαραίνει πλέον μόνο την πολιτεία, που παθητικά απολαμβάνει τον μηδενισμό της Ελληνικότητας της Κύπρου και χειροκροτεί τον εκτουρκισμό της. Οι ευθύνες είναι πολύ βαριές και είναι όλες δικές σας».

Επιπλέον σημειώθηκαν και επεισόδια μετά τη λήξη του αγώνα όταν μερίδα οπαδών έριχνε πέτρες σε αυτοκίνητα και μαγαζιά στη λεωφόρο Καλλιπόλεως στη Λευκωσία. Μια 19χρονη η οποία περνούσε τυχαία από το δρόμο με το αυτοκίνητο της δέχθηκε επίθεση από ομάδα οπαδών. Από τον πετροπόλεμο θρυμματίστηκαν τα τζάμια του οχήματος της και μια πέτρα τη βρήκε στο κεφάλι με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ελαφρά. Μεταφέρθηκε στο Γενικό νοσοκομείο Λευκωσίας, όπου διακομίσθηκε στο νευροχειρουργικό τμήμα για προληπτικούς λόγους."

http://www.e-soccer.gr/index.php/eidise ... 3-20-25-20

Οι ομοιότητες με την εγχώρια πραγματικότητα είναι εμφανείς...Είναι απίστευτο για μένα οτι αντί να γίνονται δονκιχωτικές επαναστάσεις κάτω από το λάβαρο μιας ομάδας που είναι τελείως ανώφελες, θα μπορούσε η ενέργεια αυτή των οπαδών των διαφόρων ομάδων να συναθροιστεί και με συλλογικές κινήσεις να διεκδικούμε την διαφάνεια και την αξιοκρατία στα προβλήματα της ζωής και του αθλητισμού.
ΥΓ. Ωστε έτσι η Σαν Πάουλι; Κίνημα και εκατομυρια οπαδούς παγκοσμίως; Και γω νόμιζα ότι είναι ομάδα της πλάκας. Μπράβο τους..

Ας πιασουμε το θεμα "Ποδοσφαιρο, το οπιο του λαου" που ως γνωστον ανηκει στον Καρλ Μαρξ...
Ο ποιος θεωρησε οτι μεσω του ποδοσφαιρου χειραγωγουνται τα πληθη και ξεχναει ο λαος τα θεματα που τον θιγουν. Ετσι πολυ απλοϊκα το θετω...

Προφανως οταν το ειπε ο Μαρξ δεν ηξερε οτι τα γηπεδα θα γινοντουσαν ο κατεξοχην χωρος εκφρασης καθε δυσαρεσκειας και διαμαρτυριας! Πιο πολυ ισως και απο τους δρομους! Μη ξεχνατε οτι στη χουντα απαγορευοντουσαν οι συγκεντρωσεις 3 και ανω ατομων αλλα στο γηπεδο συνερρεαν χιλιαδες! Το ιδιο και σε αλλα δικτατορικα καθεστωτα!

Και παρολο που καποιες κυβερνησεις πηγαν να εκμεταλλευτουν το ποδοσφαιρο και συγκεκριμενα ενα Παγκοσμιο Κυπελλο για να αυξησουν τη δημοτικοτητα τους, πετυχαν το αντιστροφο! Χαρακτηριστικο το παραδειγμα του Μεξικο το 86, οταν και οι πολιτες της χωρας βγηκαν στους δρομους φωναζοντας "Θελουμε φασολια, οχι γκολ" Μαλλον δεν τους επιασε καλα το οπιο...

Το ποδοσφαιρο ειναι οντως μια διεξοδος, ειναι μια οαση αλλα αυτο δε σημαινει οτι ενας φανατικος οπαδος ξεχναει και ολα τα αλλα! Πολυ χαρακτηριστικο το παραδειγμα του paokmania.gr! Με θεματα σαν και αυτο, σαν το "Ελλαδα ωρα 0", σαν το "Τι γινεται στον κοσμο..." και αλλα! Και ειδικα οταν βγαινουν μπλουζακια με τιτλο "Η μπαλα ειναι μονο η αφορμη..."

ΥΓ Το οπιο δεν φαινεται να επεδρασε και πολυ ουτε στον Che, μιας και ηταν παθιασμενος με το ποδοσφαιρο...

...Και στον Antonio Gramsci που ηταν οπαδος της Γιουβεντους

Καλη η μπαλιτσα,αλλα μην τρελενομαστε,ειναι κατι απλα για να γεμιζουμε την ωρα μας οταν δεν εχουμε κατι σημαντικοτερο να κανουμε και τιποτα παραπανω.Σαν την μουσικη και το σινεμα,απλα,οπως το να παμε και να πιουμε κανεναν καφε.Εχω κρατησει κατι που ειπε ο Hideguti παλιοτερα σε ενα του ποστ,λυπαμαι ειλικρινα οσους ο ΠΑΟΚ ειναι πανω απο τους παντες και τα παντα,και ειναι η ιδια τους η ζωη.
Προσωπικα το θεωρω τελειως τραγελαφικο και βλακωδες το να παιζουν μπουνιδια και να σκυλοβριζονται μεταξυ τους ανθρωποι,επειδη απλα υποστηριζουν διαφορετικες ομαδες.
Οταν βλεπουμε το ποδοσφαιρο με φιλαθλο πνευμα,και οταν μαλιστα παιζουμε και οι ιδιοι μπαλα ερασιτεχνικα,ειναι ενα εξαιρετικο μεσο κοινονικοποιησης,αθλησης και ψυχαγωγιας,οπως και ολα τα αθληματα και ιδιως τα ομαδικα,οταν το βλεπουμε τελειως τυφλα και φετιχιστικα,και ιδιως τις ποδοσφαιρικες ομαδες,ειναι ενα εξαιρετικο μεσο αποβλακωσης,αποχαυνωσης και προβατοποιησης

Little John (αληθεια, απο τον συντροφο του Ρομπεν των Δασων το πηρες το nick?) συμφωνω με αυτα που γραφεις οπως καταλαβαινεις, πλην ομως διαφωνω με την πρωτη προταση. Ο Αντονιο Γκραμσι δεν ηταν οπαδος της Γιουβεντους, δεν ξερω καν αν ασχολειτο με το ποδοσφαιρο, αλλα αν ηταν οπαδος καποιας ομαδας τοτε θα ηταν της Τορινο, σαν τον "διαδοχο" του τον Παλμιρο Τολιατι, που πηγαινε στο γηπεδο τακτικα και παντα με το κασκολ της θρυλικης Τορο.

Τετρατζε οταν λες οτι η ρηση "Το ποδοσφαιρο ειναι το οπιο του λαου" ανηκει στον Μαρξ, φανταζομαι οτι απλως παραφραζεις την ρηση "Η θρησκεια ειναι το οπιο του λαου" η οποια οντως ανηκει σε αυτον. Δεν υπηρχε ποδοσφαιρο οσο ζουσε ο Μαρξ, περα απο καποια σωματεια που πιθανως να ιδρυθηκαν προς το τελος της ζωης του.

Ειχα γραψει καποτε ενα κειμενο σχετικα με την συνδεση πολιτικης και ποδοσφαιρου εστιαζοντας στα διπολα εργατικης-αστικης ταξης σε διαφορες πολεις του κοσμου που ανακλωνται και σε διπολα ομαδων εντος αυτων των πολεων (πχ Λιβερπουλ-Εβερτον, Τορινο-Γιουβεντους, ΠΑΟΚ-Αρης κτλ) καθως και τους δρομους μεσα απο τους οποιους αυτες οι καποτε αδρες γραμμες διαχωρισμου αρχισαν να διαλυονται μεχρι το σημερινο σημειο, οπου σχεδον δεν υφιστανται πλεον (σχεδον ομως και οχι απολυτα). Δυστυχως σβηστηκε οταν εγινε η ανανεωση του σαιτ. Καποια στιγμη ισως να το ξαναγραψω.

Hideguti έγραψε: Τετρατζε οταν λες οτι η ρηση "Το ποδοσφαιρο ειναι το οπιο του λαου" ανηκει στον Μαρξ, φανταζομαι οτι απλως παραφραζεις την ρηση "Η θρησκεια ειναι το οπιο του λαου" η οποια οντως ανηκει σε αυτον. Δεν υπηρχε ποδοσφαιρο οσο ζουσε ο Μαρξ, περα απο καποια σωματεια που πιθανως να ιδρυθηκαν προς το τελος της ζωης του.

Ναι εχεις δικιο σε αυτο, δεν το εγραψα σωστα! Ο Μαρξ ποτε δε μιλησε συγκεκριμενα για το ποδοσφαιρο αλλα για τη "λατρεια" σε κατι υπερφυσικο!

Αναλογη ειναι και η λατρεια στη στρογγυλη "θεα", οπως συνηθιζεται στις φρασεις-κλισε των δημοσιογραφων! Εχουν πολλες ομοιοτητες θρησκεια και ποδοσφαιρο. Ενδεικτικα αναφερω μια ερευνα που εγινε στους νεοαγγλους και προσφτα διαβασα: Ποια ειναι τα πιο γνωστα προσωπα?
1. Θεος (απιθανη απαντηση)
2. Γουέιν Ρούνεϊ (αυτη κι αν ειναι....)
3. Ιησους Χριστος
4. Μπεκαμ
5. Βασιλισσα Ελισαβετ

Σωστη παντως η παρατηρηση για τον Μαρξ, αν θελουμε να ακριβολογουμε και να μη του χρεωνουμε πραγματα που δεν ειπε!

Ο Κάρλ Μάρξ πότε έπαιξε στον ΠΑΟΚ και πόσα γκολ έβαλε?

Λίγο χούμορ δεν βλάπτει ώρες ώρες

Όντως ο Κάρλ Μάρξ είχε χαρακτηρίσει την θρησκεία ως όπιο.
Δεν είναι κακό αυτό το όπιο αρκεί να σε πιάνει.

Με βάλατε στο τριπάκι να ψάχνω να βρω τι ομάδα ήταν ο Γκράμσι.
Ψάχνοντας λοιπόν βρήκα το παρακάτω καταπληκτικό :

Ο μύθος λέει πως ο σύντροφος Palmiro Togliatti, ιστορικός ηγέτης του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, δούλευε στο γραφείο του σαν μπήκε μέσα φουριόζος ο Pietro Secchia (δεύτερος γραμματέας του κόμματος) υποστηρίζοντας πως είχε σημάνει η ώρα της επανάστασης. Ήταν τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, ημέρα Δευτέρα. Ο Togliatti δεν σήκωσε καν τα μάτια από το χειρόγραφό του αλλά αρκέστηκε να ρωτήσει: "Τι έκανε χθες η Juve;" (ο Togliatti ήταν οπαδός της Γηραιάς Κυρίας ως το μεδούλι). Ο Secchia ανασήκωσε τους ώμους -δεν ήξερε. Τότε ο Togliatti του έριξε το βλέμμα του: "Και έχεις την απαίτηση να κάνεις επανάσταση χωρίς να ξέρεις τι έκανε η Juventus;"... Ο ιστορικός ηγέτης την επανάσταση δεν την έκανε ποτέ, το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα δημιούργησε το ευρωκομμουνιστικό ρεύμα και το ποδόσφαιρο συνέχισε την πορεία του, με τη Juve να συλλέγει τίτλους και να προκαλεί το ενδιαφέρον εκατομμυρίων κάθε Κυριακή και Δευτέρα...

Όσο για τον Αντόνιο συνεχίζω να ψάχνω. Πάντως σίγουρα μια σχέση με την μπάλα, την είχε.

Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..

Τελευταία Νέα