Εδώ είναι όλη η ουσία. Πως θα γουστάρουμε με το χόμπι μας (ΠΑΟΚ ,μπάλα κτλ) ,χωρίς να παίζουμε το παιχνίδι που κάποιοι μας ωθούν να παίξουμε. Είναι εφικτό ή θες δεν θες εθίζεσαι στο ναρκωτικό που σου προσφέρουν και μάλιστα νοθευμένο..mi8rio έγραψε:με μαθηματική ακρίβεια , προβλέπω πως όποιος το πολύσκεφτεί, αμέσως θα σταματήσει να ασχολείται άλλο με όλα αυτά
Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός
Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..
Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..
Ξεκινάω με ένα δικό μου σχόλιο:
Το ερώτημα που έθεσε ο Φανρόι στο προηγούμενο ποστ με απασχόλησε και με απασχολεί ακόμα. Πριν από πολλά χρόνια όταν άρχισα να ψάχνω εξηγήσεις για όσα συμβαίνουν γύρω μου, η απάντηση που έδωσα με οδήγησε μακριά από τα γήπεδα για καμμιά πενταετία. Επανήλθα σ' αυτά και στη μεγάλη μου αγάπη την μπάλα, όταν άποφάσισα πως αυτός ο κόσμος μπορεί να μην αλλάξει ποτέ (;), αλλά σαν κομμάτι του κι εγώ είμαι υποχρεωμένος να πάρω μέρος στις διαδικασίες του, ελπίζοντας απλώς να σώσω ή έστω να μη χάσω την ψυχή μου.
Είναι απίστευτος ο πλούτος γραπτών ιδεών πάνω στα θέματα που ήδη τα προηγούμενα ποστ έθιξαν, τόσος που με τρομάζει. Από τις εκατοντάδες δημοσιεύσεις που ψάχνοντας έπεσα πάνω τους, σήμερα διαλέγω κάποιες σημειώσεις από ένα βιβλίο δύο πανεπιστημιακών που δεν έχει εκδοθεί ακόμα :
Ο θαυμαστός κόσμος του ποδοσφαίρου
Λόγος εν προόδω
σελίδες από βιβλία που τώρα γράφονται
Των Παντελή ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ και Μανώλη ΧΟΥΜΕΡΙΑΝΟΥ
Το ποδόσφαιρο συναρπάζει μεγάλο μέρος του πλανήτη μας. Και όμως, μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν ευτελές θέαμα, ανάξιο λόγου και μελέτης. Οι πρώτες μελέτες χρονολογούνται στη δεκαετία του 1960 και αφορούν τις στάσεις και τις πρακτικές των Άγγλων χούλιγκανς. Η έλλειψη σχετικών μελετών στην Ελλάδα ήταν και παραμένει κραυγαλέα. Μόνο τα τελευταία χρόνια, από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και μετά, μπορεί να λεχθεί ότι έχουμε κάποιες έρευνες.
Αντίθετα με το παιχνίδι που είναι εγγενές στην ανθρώπινη ύπαρξη, τα σπορ και ειδικότερα το ποδόσφαιρο είναι νεοτερική επινόηση. Γεννήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία και αποσκοπούσε στον έλεγχο των διάχυτων στην κοινωνία κυμάτων βίας, μέσω του αυτοελέγχου των παρορμήσεων και των παθών. Εξαπλώθηκε ταχύτατα, στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού, σ’ όλες τις χώρες του κόσμου. Σήμερα στην Ελλάδα αγκαλιάζει όλες τις ηλικίες, ιδίαιτερα τους νέους, και όλες τις κοινωνικές τάξεις, ιδιαίτερα τους αυτοαπασχολούμενους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Παρότι οικουμενικό, το ποδόσφαιρο ως θεσμός και ως θέαμα ενσωματώνει, αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο, βασικά χαρακτηριστικά του πολιτισμού κάθε χώρας. Τέτοια στοιχεία μπορούμε να βρούμε σ’ όλα τα επίπεδα: στο στυλ του παιχνιδιού, τη σύνθεση των ομάδων, τις συμπεριφορές παικτών και φιλάθλων στο γήπεδο, ακόμη και στον τρόπο βίωσης των συμβάντων.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το ποδόσφαιρο είναι καθρέφτης μιας κοινωνίας. Εγγράφει στοιχεία από το γύρω περιβάλλον, είναι διαπερατό στα κελεύσματα της εξουσίας και στις εξουσιαστικές σχέσεις, αλλά ως χώρος έχει τη σχετική του αυτονομία. Έτσι, δεν δέχεται παθητικά επιδράσεις, μπορεί, αντίστροφα, να λειτουργήσει ως χώρος που μπορεί να επηρεάσει ποικιλόμορφα την κοινωνία και τον πολιτισμό της.
Οι οπαδοί επιλέγουν ομάδα νωρίς, στην παιδική ηλικία, με γνώμονα την επιρροή, κυρίως, του πατέρα, των ομηλίκων, την τοπικότητα και τη φήμη της ομάδας. Οι σχέσεις τους με την ομάδα είναι στενές. Ωστόσο, αυτές μεταβάλλονται στο διάβα του χρόνο και φαίνεται να υπακούουν στο παρακάτω τριμερές σχήμα: την αρχική ένθερμη πρόσδεση διαδέχεται μια δεύτερη περίοδος χαλάρωσης των σχέσεων, λόγω οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων. με τη στοιχειώδη διευθέτηση αυτών των υποχρεώσεων ακολουθεί μια τρίτη περίοδος διακριτικών σχέσεων με την ομάδα, που μεταφράζεται σε επιλεκτικές επισκέψεις στο γήπεδο.
Μέσω της τοπικότητας, οι οργανωμένοι οπαδοί ανακαλύπτουν ένα σύστημα αξιών που παράγει και αναπαράγει την «περηφάνια» που αναδύει η υπεράσπιση μιας ομάδας, η πίστη προς αυτήν. Εκτός από την τοπικότητα, το εκάστοτε πεδίο αντιπαλότητας εδράζεται και σε άλλα κριτήρια της οπαδικής ταυτότητας, όπως τα χρώματα των ομάδων και η προβολή ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του αυτο-ειδώλου των οπαδών, όπως η διάκριση «μάγκες/κότες». Πέρα από τα στερεότυπα, τομή αποτελεί η συγκρότηση, τις τελευταίες δεκαετίες, επιμέρους συλλογικοτήτων, κυρίως στους κόλπους των οπαδών των λεγόμενων μεγάλων ομάδων. Πρόκειται για το φαινόμενο των συνδέσμων ή των θυρών.
To γήπεδο δεν είναι απλά και μόνο ο χώρος εκτύλιξης του παιχνιδιού και της συντελούμενης σ’ αυτό τελετουργίας. Είναι χώρος φορτωμένος μνήμες, «μιλάει» στο θεατή και τον εγκαλεί. Την ίδια στιγμή, το γήπεδο είναι ένα πλαίσιο, με την έννοια του Έρβιν Γκόφμαν, και ως τέτοιο ορίζει συμπεριφορές και πρακτικές των θεατών. Τέλος, οι εξέδρες είναι ο χώρος υποδοχής των φιλάθλων, ένας χώρος στον οποίο αποτυπώνονται οι κοινωνικές σχέσεις, οι ιεραρχήσεις και οι ιεραρχίες τους.
Παρά τις έντονες επικρίσεις, τόσο για τις αξίες που μεταδίδει όσο και τη μετατροπή του σε κερδοσκοπική βιομηχανία του θεάματος, το ποδόσφαιρο τέρπει και μαγεύει τον κόσμο. Οι λόγοι είναι πολλοί. Το ποδόσφαιρο οργανώνει την καθημερινότητα, αντισταθμίζει, τουλάχιστον εν μέρει, τη χαλάρωση του κοινωνικού δεσμού στον αστικό χώρο, αποτελεί προνομιακό πεδίο ανάδειξης για παιδιά, αθλητές και οπαδούς, ακόμη και από άπορα κοινωνικά περιβάλλοντα, και καλλιεργεί την αίσθηση ενός χώρου δομημένου στη βάση της ισότητας και της αντίληψης ότι τίποτε δεν είναι φτιαχτό και ότι όσο ζει κανείς μπορεί να ελπίζει.
[Προσωρινός τίτλος του βιβλίου: Ανατομία των ποδοσφαιρικών παθών]
Ο Παντελής Κυπριανός διδάσκει Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Πατρών και ο Μανώλης Χουμεριανός Κοινωνιολογία του Αθλητισμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Το ερώτημα που έθεσε ο Φανρόι στο προηγούμενο ποστ με απασχόλησε και με απασχολεί ακόμα. Πριν από πολλά χρόνια όταν άρχισα να ψάχνω εξηγήσεις για όσα συμβαίνουν γύρω μου, η απάντηση που έδωσα με οδήγησε μακριά από τα γήπεδα για καμμιά πενταετία. Επανήλθα σ' αυτά και στη μεγάλη μου αγάπη την μπάλα, όταν άποφάσισα πως αυτός ο κόσμος μπορεί να μην αλλάξει ποτέ (;), αλλά σαν κομμάτι του κι εγώ είμαι υποχρεωμένος να πάρω μέρος στις διαδικασίες του, ελπίζοντας απλώς να σώσω ή έστω να μη χάσω την ψυχή μου.
Είναι απίστευτος ο πλούτος γραπτών ιδεών πάνω στα θέματα που ήδη τα προηγούμενα ποστ έθιξαν, τόσος που με τρομάζει. Από τις εκατοντάδες δημοσιεύσεις που ψάχνοντας έπεσα πάνω τους, σήμερα διαλέγω κάποιες σημειώσεις από ένα βιβλίο δύο πανεπιστημιακών που δεν έχει εκδοθεί ακόμα :
Ο θαυμαστός κόσμος του ποδοσφαίρου
Λόγος εν προόδω
σελίδες από βιβλία που τώρα γράφονται
Των Παντελή ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ και Μανώλη ΧΟΥΜΕΡΙΑΝΟΥ
Το ποδόσφαιρο συναρπάζει μεγάλο μέρος του πλανήτη μας. Και όμως, μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν ευτελές θέαμα, ανάξιο λόγου και μελέτης. Οι πρώτες μελέτες χρονολογούνται στη δεκαετία του 1960 και αφορούν τις στάσεις και τις πρακτικές των Άγγλων χούλιγκανς. Η έλλειψη σχετικών μελετών στην Ελλάδα ήταν και παραμένει κραυγαλέα. Μόνο τα τελευταία χρόνια, από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και μετά, μπορεί να λεχθεί ότι έχουμε κάποιες έρευνες.
Αντίθετα με το παιχνίδι που είναι εγγενές στην ανθρώπινη ύπαρξη, τα σπορ και ειδικότερα το ποδόσφαιρο είναι νεοτερική επινόηση. Γεννήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία και αποσκοπούσε στον έλεγχο των διάχυτων στην κοινωνία κυμάτων βίας, μέσω του αυτοελέγχου των παρορμήσεων και των παθών. Εξαπλώθηκε ταχύτατα, στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού, σ’ όλες τις χώρες του κόσμου. Σήμερα στην Ελλάδα αγκαλιάζει όλες τις ηλικίες, ιδίαιτερα τους νέους, και όλες τις κοινωνικές τάξεις, ιδιαίτερα τους αυτοαπασχολούμενους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Παρότι οικουμενικό, το ποδόσφαιρο ως θεσμός και ως θέαμα ενσωματώνει, αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο, βασικά χαρακτηριστικά του πολιτισμού κάθε χώρας. Τέτοια στοιχεία μπορούμε να βρούμε σ’ όλα τα επίπεδα: στο στυλ του παιχνιδιού, τη σύνθεση των ομάδων, τις συμπεριφορές παικτών και φιλάθλων στο γήπεδο, ακόμη και στον τρόπο βίωσης των συμβάντων.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το ποδόσφαιρο είναι καθρέφτης μιας κοινωνίας. Εγγράφει στοιχεία από το γύρω περιβάλλον, είναι διαπερατό στα κελεύσματα της εξουσίας και στις εξουσιαστικές σχέσεις, αλλά ως χώρος έχει τη σχετική του αυτονομία. Έτσι, δεν δέχεται παθητικά επιδράσεις, μπορεί, αντίστροφα, να λειτουργήσει ως χώρος που μπορεί να επηρεάσει ποικιλόμορφα την κοινωνία και τον πολιτισμό της.
Οι οπαδοί επιλέγουν ομάδα νωρίς, στην παιδική ηλικία, με γνώμονα την επιρροή, κυρίως, του πατέρα, των ομηλίκων, την τοπικότητα και τη φήμη της ομάδας. Οι σχέσεις τους με την ομάδα είναι στενές. Ωστόσο, αυτές μεταβάλλονται στο διάβα του χρόνο και φαίνεται να υπακούουν στο παρακάτω τριμερές σχήμα: την αρχική ένθερμη πρόσδεση διαδέχεται μια δεύτερη περίοδος χαλάρωσης των σχέσεων, λόγω οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων. με τη στοιχειώδη διευθέτηση αυτών των υποχρεώσεων ακολουθεί μια τρίτη περίοδος διακριτικών σχέσεων με την ομάδα, που μεταφράζεται σε επιλεκτικές επισκέψεις στο γήπεδο.
Μέσω της τοπικότητας, οι οργανωμένοι οπαδοί ανακαλύπτουν ένα σύστημα αξιών που παράγει και αναπαράγει την «περηφάνια» που αναδύει η υπεράσπιση μιας ομάδας, η πίστη προς αυτήν. Εκτός από την τοπικότητα, το εκάστοτε πεδίο αντιπαλότητας εδράζεται και σε άλλα κριτήρια της οπαδικής ταυτότητας, όπως τα χρώματα των ομάδων και η προβολή ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του αυτο-ειδώλου των οπαδών, όπως η διάκριση «μάγκες/κότες». Πέρα από τα στερεότυπα, τομή αποτελεί η συγκρότηση, τις τελευταίες δεκαετίες, επιμέρους συλλογικοτήτων, κυρίως στους κόλπους των οπαδών των λεγόμενων μεγάλων ομάδων. Πρόκειται για το φαινόμενο των συνδέσμων ή των θυρών.
To γήπεδο δεν είναι απλά και μόνο ο χώρος εκτύλιξης του παιχνιδιού και της συντελούμενης σ’ αυτό τελετουργίας. Είναι χώρος φορτωμένος μνήμες, «μιλάει» στο θεατή και τον εγκαλεί. Την ίδια στιγμή, το γήπεδο είναι ένα πλαίσιο, με την έννοια του Έρβιν Γκόφμαν, και ως τέτοιο ορίζει συμπεριφορές και πρακτικές των θεατών. Τέλος, οι εξέδρες είναι ο χώρος υποδοχής των φιλάθλων, ένας χώρος στον οποίο αποτυπώνονται οι κοινωνικές σχέσεις, οι ιεραρχήσεις και οι ιεραρχίες τους.
Παρά τις έντονες επικρίσεις, τόσο για τις αξίες που μεταδίδει όσο και τη μετατροπή του σε κερδοσκοπική βιομηχανία του θεάματος, το ποδόσφαιρο τέρπει και μαγεύει τον κόσμο. Οι λόγοι είναι πολλοί. Το ποδόσφαιρο οργανώνει την καθημερινότητα, αντισταθμίζει, τουλάχιστον εν μέρει, τη χαλάρωση του κοινωνικού δεσμού στον αστικό χώρο, αποτελεί προνομιακό πεδίο ανάδειξης για παιδιά, αθλητές και οπαδούς, ακόμη και από άπορα κοινωνικά περιβάλλοντα, και καλλιεργεί την αίσθηση ενός χώρου δομημένου στη βάση της ισότητας και της αντίληψης ότι τίποτε δεν είναι φτιαχτό και ότι όσο ζει κανείς μπορεί να ελπίζει.
[Προσωρινός τίτλος του βιβλίου: Ανατομία των ποδοσφαιρικών παθών]
Ο Παντελής Κυπριανός διδάσκει Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Πατρών και ο Μανώλης Χουμεριανός Κοινωνιολογία του Αθλητισμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..
Aπο ότι έχουμε αποδείξει σαν λαός (παοκ) είναι εφικτό να ασχολούμαστε με αυτό που θέλουμε χωρίς να είμαστε πρόβατα... Επι Βουλινού για παράδειγμα... Δεν είμασταν πρόβατα, κάναμε αποχή απο το γήπεδο.... και είμαστε ακόμα παοκτσήδες... Κάναμε πορίες κόντρα στους προεδρούς που είχαμε κατα καιρούς, γιατί ήταν λαμόγια... Και τώρα με την ΑΜΚ έφτασε η ώρα να ενωθει ο αθλητισμός... Η εταιρία, να περάσει στα χέρια των εργατών της... Ο ΠΑΟΚ να περάσει στους οπαδούς του... Εφτασε η ώρα να γίνουμε εμείς πρόεδροι... Να μην μας οδηγούν άλλοι... Να μην είμαστε πρόβατα... ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΟΚ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ...vanroy έγραψε:Εδώ είναι όλη η ουσία. Πως θα γουστάρουμε με το χόμπι μας (ΠΑΟΚ ,μπάλα κτλ) ,χωρίς να παίζουμε το παιχνίδι που κάποιοι μας ωθούν να παίξουμε. Είναι εφικτό ή θες δεν θες εθίζεσαι στο ναρκωτικό που σου προσφέρουν και μάλιστα νοθευμένο..mi8rio έγραψε:με μαθηματική ακρίβεια , προβλέπω πως όποιος το πολύσκεφτεί, αμέσως θα σταματήσει να ασχολείται άλλο με όλα αυτά
Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..
Gika έχεις δικαιο και ενίοτε είναι αλάθητο το ένστικτο του λαού . Από την άλλη η αποχή είναι μια εύκολη λύση. Το να πάρεις όμως τον ΠΑΟΚ στα χέρια σου σημαίνει ότι γίνεσαι θεμέλιος λίθος του επαγγελματικού αθλητισμού και οι κίνδυνοι είναι εξίσου πολλοί με το να επιλέξεις να απέχεις. Διαφέρουν βέβαια αυτοί οι κίνδυνοι αλλά είναι εξίσου ζημιογόνοι, όταν αρνηθεί κάποιος να τους δει.
«Κολύμπησα ανάμεσα στις ακαθαρσίες και βγήκα πιο καθαρός από ποτέ.»
Τιμ Ρόμπινς από Τελευταία Εξοδος:Ρίτα Χέιγουορθ
Από τις κορυφαίες ατάκες ever σε ταινία και νομίζω πως πρέπει να μας ακολουθεί σε κάθε μας ενασχόληση με τις διαδικασίες αυτού του κόσμου. Και όπως είπε η σκοτεινή συντροφιά του φόρουμ στη διαδικασία του επαγγελμ. αθλητισμου-οπαδισμού έχει ιδιαίτερη αξία ο νεος ''πεφωτισμενος'' ΠΑΟΚτσιδικος οπαδισμος, και ο ρόλος που μπορει να διαδραματισει.
Ο καθένας μπορεί να διαλέξει άνετα τα χόμπι του και πού ή πώς θα διοχετεύει μέρος του ελεύθερού του χρόνου. Άλλος προτιμά το ψάρεμα και την κυνήγι. Άλλος στα ταξίδια κτλ.Οι περισσότεροι 'ομως σε τίποτα ιδιαίτερο ,απλά επιλέγουν να αποχαυνώνονται σε ατελείωτες ώρες τηλεόρασης με τις κουτσομπολίστικες εκπομπές και «ποιοτικά» σόου όπως η Eurovision. Τέσσερις ώρες βλέπουν κατά μ.ο. τηλεόραση οι έλληνες. Οι έφηβοι δεν ξέρουν τι θα πει αλάνα και ανέμελο παιχνίδι με φίλους. Μαθαίνουν την κοινωνικοποίηση μέσα από τα online games .
Από αυτή την καναπεδοποίηση και το κάψιμο του εγκεφάλου θεωρώ πιο δημιουργική την ενασχόληση με την μπάλα και τα γήπεδα και μάλιστα μέσα από την κερκίδα αρκεί να μπορεί ή να θέλει κάποιος να δει την πραγματικότητα περί του επαγγελματικού αθλητισμού :
«Εάν γνωρίζεις τον εχθρό και τον εαυτό σου, δεν έχεις ανάγκη να φοβάσαι το αποτέλεσμα. Εάν γνωρίζεις τον εαυτό σου αλλά όχι τον εχθρό, για κάθε νίκη που κερδίζεις θα έχεις και μια ήττα. Εάν δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου ούτε τον εχθρό, θα νικηθείς σε κάθε μάχη» (Σουν-τζου).όπως έγραψες Κας.
Ετσι είναι Κας. Είναι θέμα επιλογής του καθενός αν θα συμμετέχει στις διαδικασίες του κόσμου ή θα απέχει τελείως. Και αν συμμετέχει αν θα δει όλη την πραγματικότητα ή αν θα διαλέξει να τις ζήσει με ψευδαισθήσειςkass4 έγραψε: Επανήλθα σ' αυτά και στη μεγάλη μου αγάπη την μπάλα, όταν άποφάσισα πως αυτός ο κόσμος μπορεί να μην αλλάξει ποτέ (;), αλλά σαν κομμάτι του κι εγώ είμαι υποχρεωμένος να πάρω μέρος στις διαδικασίες του, ελπίζοντας απλώς να σώσω ή έστω να μη χάσω την ψυχή μου.
«Κολύμπησα ανάμεσα στις ακαθαρσίες και βγήκα πιο καθαρός από ποτέ.»
Τιμ Ρόμπινς από Τελευταία Εξοδος:Ρίτα Χέιγουορθ
Από τις κορυφαίες ατάκες ever σε ταινία και νομίζω πως πρέπει να μας ακολουθεί σε κάθε μας ενασχόληση με τις διαδικασίες αυτού του κόσμου. Και όπως είπε η σκοτεινή συντροφιά του φόρουμ στη διαδικασία του επαγγελμ. αθλητισμου-οπαδισμού έχει ιδιαίτερη αξία ο νεος ''πεφωτισμενος'' ΠΑΟΚτσιδικος οπαδισμος, και ο ρόλος που μπορει να διαδραματισει.
Ο καθένας μπορεί να διαλέξει άνετα τα χόμπι του και πού ή πώς θα διοχετεύει μέρος του ελεύθερού του χρόνου. Άλλος προτιμά το ψάρεμα και την κυνήγι. Άλλος στα ταξίδια κτλ.Οι περισσότεροι 'ομως σε τίποτα ιδιαίτερο ,απλά επιλέγουν να αποχαυνώνονται σε ατελείωτες ώρες τηλεόρασης με τις κουτσομπολίστικες εκπομπές και «ποιοτικά» σόου όπως η Eurovision. Τέσσερις ώρες βλέπουν κατά μ.ο. τηλεόραση οι έλληνες. Οι έφηβοι δεν ξέρουν τι θα πει αλάνα και ανέμελο παιχνίδι με φίλους. Μαθαίνουν την κοινωνικοποίηση μέσα από τα online games .
Από αυτή την καναπεδοποίηση και το κάψιμο του εγκεφάλου θεωρώ πιο δημιουργική την ενασχόληση με την μπάλα και τα γήπεδα και μάλιστα μέσα από την κερκίδα αρκεί να μπορεί ή να θέλει κάποιος να δει την πραγματικότητα περί του επαγγελματικού αθλητισμού :
«Εάν γνωρίζεις τον εχθρό και τον εαυτό σου, δεν έχεις ανάγκη να φοβάσαι το αποτέλεσμα. Εάν γνωρίζεις τον εαυτό σου αλλά όχι τον εχθρό, για κάθε νίκη που κερδίζεις θα έχεις και μια ήττα. Εάν δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου ούτε τον εχθρό, θα νικηθείς σε κάθε μάχη» (Σουν-τζου).όπως έγραψες Κας.
Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..
vanroy
Εδώ είναι και το δίλλημα που άπαντες καίει κάπου μέσα μας.
Συνεπώς
Ζείς σε έναν κόσμο πραγματικό ανάμεσα σε ψευδαισθήσεις ή σε μια ψευδαίσθηση ανάμεσα σε πραγματικότητες?
P.S. Θα σε στείλω PM σχετικό με το hip hop που έλεγα για μια ιδέα για να το προχωρήσουμε με όλο το ΠΑΟΚΜΑΝΙΑ το σχετικό τόπικ ποιο speedάτα.
Εδώ είναι και το δίλλημα που άπαντες καίει κάπου μέσα μας.
Συνεπώς
Ζείς σε έναν κόσμο πραγματικό ανάμεσα σε ψευδαισθήσεις ή σε μια ψευδαίσθηση ανάμεσα σε πραγματικότητες?
P.S. Θα σε στείλω PM σχετικό με το hip hop που έλεγα για μια ιδέα για να το προχωρήσουμε με όλο το ΠΑΟΚΜΑΝΙΑ το σχετικό τόπικ ποιο speedάτα.
Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..
ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΕΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ
Τελικά τι είναι ο Π.Α.Ο.Κ.? Είναι ιδεολογία, είναι τρόπος και στάση ζωής ή
μήπως είναι ένα συναπάντημα αλητών, κάφρων και κάθε είδους κακοποιού και
περιθωριοποιημένου στοιχείου στην κοινωνία? Εξαρτάται από ποια οπτική γωνία
κοιτάζει κανείς αλλά και από την ηθική του.
Είναι κοινός τόπος πως στην Ελλάδα ο επαγγελματικός αθλητισμός δεν είναι ένα
θέαμα, αλλά είναι πολιτική, ένα σύμπλεγμα συμφερόντων που δικτυώνονται σε όλες
τις φάσεις της κοινωνίας. Στην οικονομία, την πολιτική, στον πολιτισμό αλλά και
στην κοινωνική και πολιτειακή κατάσταση της χώρας. Τα συμφέροντα του ελληνικού
επαγγελματικού αθλητισμού, δεκαετίες τώρα, εξυπηρετούν αλλότριους και
ιδιοτελείς σκοπούς πολιτικών, μεγαλοεπιχειρηματιών, μεγαλοδημοσιοράφων και όλων
των υπόδουλων σε αυτούς. Για την εξυπηρέτηση, όμως, αυτών των συμφερόντων
χρησιμοποιούνται αθέμιτα μέσα. Αυτά τα μέσα, όμως, που εξυπηρετούν τους λίγους
και ισχυρούς, τους οικονομικά και κοινωνικά βολεμένους, στρέφονται εναντίον της
υπόλοιπης μερίδας της κοινωνίας, κατά των πολλών, των ανίσχυρων, των η
προνομιούχων. Τον αδικούν, τον ταλαιπωρούν, τον κοροϊδεύουν, τον εξαπατούν, τον
κάνουν να πιστεύει πως είναι ανήμπορος να αντιδράσει, πως δεν χρειάζεται να
αντιδράσει. Κάποιοι αντιδρούν, κάποιοι πάλι όχι. Αυτοί που δεν αντιδρούν,
στέκονται με απάθεια απέναντι στα γεγονότα είτε διότι πιστεύουν πως μπορεί να
βολευτούν με κάποιο τρόπο από το υπάρχον σύστημα είτε διότι φοβούνται.
Φοβούνται να μιλήσουν, φοβούνται να φωνάξουν, φοβούνται να απαιτήσουν,
φοβούνται να διεκδικήσουν. Είναι αυτό το πρότυπο του «φιλήσυχου πολίτη» που
δεκαετίες τώρα προσπαθεί να φτιάξει το σύστημα. Άνθρωποι που δεν αντιδρούν ,
άνθρωποι που ζουν για να δουλεύουν, άνθρωποι που ζουν μόνο για να ζουν.
Υπάρχει, όμως, και ένα κομμάτι της κοινωνίας που αντιδρά σε όλα αυτά που
γίνονται. Αντιδρά στην αδικία, στην διαπλοκή, σε όλη τη σαπίλα της χώρας. Δεν
φοβάται να μιλήσει, δεν φοβάται να διεκδικήσει τα δίκαια αιτήματά του. Όμως, το
σύστημα φρόντισε να παγιδέψει και αυτούς. Φρόντισε να χτίσει ένα σύμπλεγμα
προπαγάνδας μέσω των κατευθυνόμενων και ελεγχόμενων Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης
και των εγκάθετων δημοσιογράφων. Φρόντισε να περιορίσει τις ατομικές και
συλλογικές ελευθερίες για χάρη της «κοινωνικής γαλήνης» και ασφάλειας, φρόντισε
να τοποθετήσει παντού κάμερες για να «βλέπει» το σύστημα ποιος αντιδρά, φρόντισε
να προβοκάρει κάθε μορφή διεκδίκησης με φυτευτούς κουκουλοφόρους, ανθρώπους του
συστήματος και των κομμάτων.
Ο ΠΑΟΚτσής ανήκει στην δεύτερη κατηγορία. Είναι αυτός που αντιδρά, αυτός που
δεν συμφωνεί με όσα γίνονται σε αυτό το σάπιο εκ βάθρων κράτος. Δέχεται την
αδικία τόσα χρόνια, του στέλνουν ψεύτικους μεσσίες-και με την ύπουλη μεθόδευση
κάποιων τρωκτικών μέσα από τον Π.Α.Ο.Κ.- τον ειρωνεύονται, τον ταπεινώνουν. Για
το ΠΑΟΚτσή που δε έχει συμφέροντα, αυτά τα τέσσερα γράμματα είναι ένας τρόπος,
μια στάση ζωής και συμπεριφοράς απέναντι σε όσα συμβαίνουν. Είναι η σημαία της
επανάστασης του απέναντι στο σύστημα διαπλοκής. Για τους ανθρώπους του
συστήματος, για αυτούς που έχουν συμφέροντα ο Π.Α.Ο.Κ. είναι απλά ένα προϊόν σε
ασπρόμαυρη συσκευασία Στην δική τους «ηθική», στην ηθική που νοιάζεται μόνο για
συμφέροντα, ο ΠΑΟΚτσής είναι ένας ισχυρός ανταγωνιστής. Για να πολεμήσει λοιπόν
το σύστημα αυτόν τον επικίνδυνο ανταγωνιστή, δημιούργησε ένα σχέδιο. Πρώτα
προσπάθησαν να τον τρυπήσουν, να τον διασπάσουν σπέρνοντας την διχόνοια και την
παρακμή. Αυτό το κατόρθωσαν βάζοντας στον Π.Α.Ο.Κ. ανθρώπους ελεγχόμενους, οι
οποίοι μάλιστα θα στηρίζονταν από κάποιους μέσα από τον Π.Α.Ο.Κ., οι οποίοι
φυσικά θα τύγχαναν και της ανάλογης ανταμοιβής για τις υπηρεσίες τους.
Σταδιακά, αυτοί οι τελευταίοι προωθούσαν την ιδέα πως ο ΠΑΟΚτσής είναι
ανήμπορος να αντιδράσει, πως μόνο ισχυρός παράγοντας θα τον έσωζε. Τα χρόνια
περνούσαν, οι ελεγχόμενοι παράγοντες ερχόντουσαν και έφευγαν, αλλά ο Π.Α.Ο.Κ.
όλο και βυθίζονταν. Τελικά, το σύστημα πέτυχε το βασικό του στόχο. Ο Π.Α.Ο.Κ.
πλέον ήταν οικονομικός και πολιτικός του όμηρος. Έκαναν, όμως, ένα λάθος.
Πίστευαν πως μπορούν να κρατήσουν σκλαβωμένο τον σύλλογό μας για πάντα.
Πίστευαν πως ο κόσμος του Π.Α.Ο.Κ. θα κουράζονταν, θα σταματούσε κάποια στιγμή
να αγωνίζεται για την λευτεριά. Το καλοκαίρι του 2007, όμως, τα σχέδιά τους
ανατράπηκαν.
λαός του Π.Α.Ο.Κ. όρισε τον Θοδωρή Ζαγοράκη ηγέτη του, πρόδρομο
της μεγαλύτερης και πιο βαθειάς επιθυμίας του ΠΑΟΚτσή: να πάρει τον Π.Α.Ο.Κ.
στα χέρια του.
Στο ματς του κυπέλλου στο Καραϊσκάκη η ομάδα μας αδικήθηκε κατάφωρα, ενώ πολλές
αισχρότητες συνέβησαν κατά της αποστολής μας. Όμως η προπαγάνδα του Ολυμπιακού
λειτούργησε άψογα. Μέσω συνεχών προκλητικών δημοσιευμάτων από τους εγκάθετους
δημοσιογράφους, φύλα προσκείμενος στο καθεστώς του Ολυμπιακού, η προσοχή έφυγε
από τα αίσχη της ομάδας του Πειραιά και στράφηκε στην Τούμπα. Πλάθοντας
απίστευτα σενάρια, προκαλώντας τον κόσμο του Π.Α.Ο.Κ. αποκαλώντας το κάφρο,
βάρβαρο και αντιμετωπίζοντας τον ως εν δυνάμει εγκληματία διαγράφηκαν μονομιάς
αυτά που οι ίδιοι έπραξαν. Με προκλητικές δηλώσεις, με κινητοποίηση ολόκληρου
του κρατικού μηχανισμού-που στις φωτιές που έκαψαν ολόκληρη τη δυτική Ελλάδα
αλλά και το Δεκέμβριο όλες τις πόλεις ήταν ανύπαρκτος- δημιουργήθηκε ένα
απίστευτο κλίμα όξυνσης εις βάρος του Π.Α.Ο.Κ. που στόχο είχε την διάλυση όλων
όσων με κόπο χτίζουμε εδώ και 1.5 χρόνο. Για χάρη μιας Α.Ε. ενός
μεγαλοεπιχειρηματία ρίχτηκε απίστευτη ποσότητα αναίτια από καρκινογόνα και
ληγμένα χημικά από τις διμοιρίες των ΜΑΤ που ο Σωκράτης Κόκαλης κινητοποίησε.
Αποδείχτηκε ότι ήθελαν με οποιοδήποτε κόστος να προστατέψουν την συγκεκριμένη
Α.Ε., ακόμη και αν υπήρχαν απώλειες σε ανθρώπινες ζωές! Δεκάδες συλλήψεις
έγιναν, σε αντίθεση με το Δεκέμβριο που δεν συνελήφθη κανένας κουκουλοφόρος,
γεγονός που πέρα από τις δεκάδες μαρτυρίες αποδεικνύει πως αυτοί είναι άνθρωποι
του πολιτικού συστήματος που χρησιμοποιούνται για να προβοκάρουν οποιοδήποτε
κίνημα αλλαγής.
Ο ΠΑΟΚτσής τελικά είναι ο μόνος που συνεχίζει να αντιστέκεται. Κρατάει σθεναρά
αντίσταση στις ασπρόμαυρες Θερμοπύλες, μόνος εναντίον του συστήματος και των
υπόδουλων σε αυτόν. Εφιάλτες υπάρχουν πολλοί, λιπόψυχοι ακόμη περισσότεροι.
;Oμως, ενωμένοι μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε. Ενωμένοι μπορούμε να βγούμε
νικητές από αυτόν τον δύσκολο αγώνα. Γιατί ο ΠΑΟΚτσής είναι επαναστάτης με
αιτία. Γιατί φοβούνται τον Π.Α.Ο.Κ., το κοινωνικό φαινόμενο και κίνημα
Π.Α.Ο.Κ., όχι την αθλητική ομάδα Π.Α.Ο.Κ. Γι αυτό μας πολεμούν.
Σε αυτό το σάπιο ελληνικό πρωτάθλημα, όπου κάθε ομάδα έχει τα δικά του
ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε., όπου ισχύουν συμφωνίες κυρίων σε διάφορα αθλήματα μεταξύ των
μεγαλοεπιχειρηματιών, Ο Π.Α.Ο.Κ. εξακολουθεί να υπάρχει και να αντιστέκεται. Το
ελληνικό πρωτάθλημα είναι μια αγορά, όπου υπάρχουν απλά ομάδες περίπτερα και
ομάδες συνοικιακών σουπερμάρκετ, ομάδες περίπτερα- τύπου Λάρισας- που
προσπαθούν να γίνουν συνοικιακά σουπερμάρκετ μέσω της πλήρους υποδούλωσής τους
στο κατεστημένο, ομάδες εμπορικά κέντρα και ο Π.Α.Ο.Κ.
Υ.Γ.1: Ο Π.Α.Ο.Κ. απέδειξε στο ματς της Τετάρτης πως αγωνίζεται μόνο για τον
εαυτό του, πως δεν κάνει συμμαχίες ή δολοπλοκίες με καμία ομάδα. Αγωνίζεται
μόνο για τον εαυτό του και τον κόσμο του.
Υ.Γ.2: Κροτίδες, αντεθνικά συνθήματα, σπάσιμο του πούλμαν της αποστολής μας. Σε
οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα περιμέναμε μια ΑΝΤΡΙΚΙΑ δήλωση από τον πρόεδρο
της ομάδας. Όχι όμως από τον Πηλαδάκη.
Υ.Γ.3: Περιμένουμε στην συνέντευξη τύπου της Τετάρτης, η διοίκηση να μιλήσει
χωρίς φόβο και να πει τα πράγματα με το όνομά της. Γιατί η αλήθεια είναι ο
μόνος δρόμος για να βγούμε από το αδιέξοδο του παρελθόντος, ο μόνος τρόπος για
να επιβιώσουμε σε αυτόν τον ψεύτικο και βρώμικο κόσμο, ο μόνος τρόπος για να
δούμε τον Π.Α.Ο.Κ. στην κορυφή.
http://ultraspaok.gr/index.php?option=c ... 4&Itemid=9
Και μια αποψη οπαδικη.
Τελικά τι είναι ο Π.Α.Ο.Κ.? Είναι ιδεολογία, είναι τρόπος και στάση ζωής ή
μήπως είναι ένα συναπάντημα αλητών, κάφρων και κάθε είδους κακοποιού και
περιθωριοποιημένου στοιχείου στην κοινωνία? Εξαρτάται από ποια οπτική γωνία
κοιτάζει κανείς αλλά και από την ηθική του.
Είναι κοινός τόπος πως στην Ελλάδα ο επαγγελματικός αθλητισμός δεν είναι ένα
θέαμα, αλλά είναι πολιτική, ένα σύμπλεγμα συμφερόντων που δικτυώνονται σε όλες
τις φάσεις της κοινωνίας. Στην οικονομία, την πολιτική, στον πολιτισμό αλλά και
στην κοινωνική και πολιτειακή κατάσταση της χώρας. Τα συμφέροντα του ελληνικού
επαγγελματικού αθλητισμού, δεκαετίες τώρα, εξυπηρετούν αλλότριους και
ιδιοτελείς σκοπούς πολιτικών, μεγαλοεπιχειρηματιών, μεγαλοδημοσιοράφων και όλων
των υπόδουλων σε αυτούς. Για την εξυπηρέτηση, όμως, αυτών των συμφερόντων
χρησιμοποιούνται αθέμιτα μέσα. Αυτά τα μέσα, όμως, που εξυπηρετούν τους λίγους
και ισχυρούς, τους οικονομικά και κοινωνικά βολεμένους, στρέφονται εναντίον της
υπόλοιπης μερίδας της κοινωνίας, κατά των πολλών, των ανίσχυρων, των η
προνομιούχων. Τον αδικούν, τον ταλαιπωρούν, τον κοροϊδεύουν, τον εξαπατούν, τον
κάνουν να πιστεύει πως είναι ανήμπορος να αντιδράσει, πως δεν χρειάζεται να
αντιδράσει. Κάποιοι αντιδρούν, κάποιοι πάλι όχι. Αυτοί που δεν αντιδρούν,
στέκονται με απάθεια απέναντι στα γεγονότα είτε διότι πιστεύουν πως μπορεί να
βολευτούν με κάποιο τρόπο από το υπάρχον σύστημα είτε διότι φοβούνται.
Φοβούνται να μιλήσουν, φοβούνται να φωνάξουν, φοβούνται να απαιτήσουν,
φοβούνται να διεκδικήσουν. Είναι αυτό το πρότυπο του «φιλήσυχου πολίτη» που
δεκαετίες τώρα προσπαθεί να φτιάξει το σύστημα. Άνθρωποι που δεν αντιδρούν ,
άνθρωποι που ζουν για να δουλεύουν, άνθρωποι που ζουν μόνο για να ζουν.
Υπάρχει, όμως, και ένα κομμάτι της κοινωνίας που αντιδρά σε όλα αυτά που
γίνονται. Αντιδρά στην αδικία, στην διαπλοκή, σε όλη τη σαπίλα της χώρας. Δεν
φοβάται να μιλήσει, δεν φοβάται να διεκδικήσει τα δίκαια αιτήματά του. Όμως, το
σύστημα φρόντισε να παγιδέψει και αυτούς. Φρόντισε να χτίσει ένα σύμπλεγμα
προπαγάνδας μέσω των κατευθυνόμενων και ελεγχόμενων Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης
και των εγκάθετων δημοσιογράφων. Φρόντισε να περιορίσει τις ατομικές και
συλλογικές ελευθερίες για χάρη της «κοινωνικής γαλήνης» και ασφάλειας, φρόντισε
να τοποθετήσει παντού κάμερες για να «βλέπει» το σύστημα ποιος αντιδρά, φρόντισε
να προβοκάρει κάθε μορφή διεκδίκησης με φυτευτούς κουκουλοφόρους, ανθρώπους του
συστήματος και των κομμάτων.
Ο ΠΑΟΚτσής ανήκει στην δεύτερη κατηγορία. Είναι αυτός που αντιδρά, αυτός που
δεν συμφωνεί με όσα γίνονται σε αυτό το σάπιο εκ βάθρων κράτος. Δέχεται την
αδικία τόσα χρόνια, του στέλνουν ψεύτικους μεσσίες-και με την ύπουλη μεθόδευση
κάποιων τρωκτικών μέσα από τον Π.Α.Ο.Κ.- τον ειρωνεύονται, τον ταπεινώνουν. Για
το ΠΑΟΚτσή που δε έχει συμφέροντα, αυτά τα τέσσερα γράμματα είναι ένας τρόπος,
μια στάση ζωής και συμπεριφοράς απέναντι σε όσα συμβαίνουν. Είναι η σημαία της
επανάστασης του απέναντι στο σύστημα διαπλοκής. Για τους ανθρώπους του
συστήματος, για αυτούς που έχουν συμφέροντα ο Π.Α.Ο.Κ. είναι απλά ένα προϊόν σε
ασπρόμαυρη συσκευασία Στην δική τους «ηθική», στην ηθική που νοιάζεται μόνο για
συμφέροντα, ο ΠΑΟΚτσής είναι ένας ισχυρός ανταγωνιστής. Για να πολεμήσει λοιπόν
το σύστημα αυτόν τον επικίνδυνο ανταγωνιστή, δημιούργησε ένα σχέδιο. Πρώτα
προσπάθησαν να τον τρυπήσουν, να τον διασπάσουν σπέρνοντας την διχόνοια και την
παρακμή. Αυτό το κατόρθωσαν βάζοντας στον Π.Α.Ο.Κ. ανθρώπους ελεγχόμενους, οι
οποίοι μάλιστα θα στηρίζονταν από κάποιους μέσα από τον Π.Α.Ο.Κ., οι οποίοι
φυσικά θα τύγχαναν και της ανάλογης ανταμοιβής για τις υπηρεσίες τους.
Σταδιακά, αυτοί οι τελευταίοι προωθούσαν την ιδέα πως ο ΠΑΟΚτσής είναι
ανήμπορος να αντιδράσει, πως μόνο ισχυρός παράγοντας θα τον έσωζε. Τα χρόνια
περνούσαν, οι ελεγχόμενοι παράγοντες ερχόντουσαν και έφευγαν, αλλά ο Π.Α.Ο.Κ.
όλο και βυθίζονταν. Τελικά, το σύστημα πέτυχε το βασικό του στόχο. Ο Π.Α.Ο.Κ.
πλέον ήταν οικονομικός και πολιτικός του όμηρος. Έκαναν, όμως, ένα λάθος.
Πίστευαν πως μπορούν να κρατήσουν σκλαβωμένο τον σύλλογό μας για πάντα.
Πίστευαν πως ο κόσμος του Π.Α.Ο.Κ. θα κουράζονταν, θα σταματούσε κάποια στιγμή
να αγωνίζεται για την λευτεριά. Το καλοκαίρι του 2007, όμως, τα σχέδιά τους
ανατράπηκαν.
λαός του Π.Α.Ο.Κ. όρισε τον Θοδωρή Ζαγοράκη ηγέτη του, πρόδρομο
της μεγαλύτερης και πιο βαθειάς επιθυμίας του ΠΑΟΚτσή: να πάρει τον Π.Α.Ο.Κ.
στα χέρια του.
Στο ματς του κυπέλλου στο Καραϊσκάκη η ομάδα μας αδικήθηκε κατάφωρα, ενώ πολλές
αισχρότητες συνέβησαν κατά της αποστολής μας. Όμως η προπαγάνδα του Ολυμπιακού
λειτούργησε άψογα. Μέσω συνεχών προκλητικών δημοσιευμάτων από τους εγκάθετους
δημοσιογράφους, φύλα προσκείμενος στο καθεστώς του Ολυμπιακού, η προσοχή έφυγε
από τα αίσχη της ομάδας του Πειραιά και στράφηκε στην Τούμπα. Πλάθοντας
απίστευτα σενάρια, προκαλώντας τον κόσμο του Π.Α.Ο.Κ. αποκαλώντας το κάφρο,
βάρβαρο και αντιμετωπίζοντας τον ως εν δυνάμει εγκληματία διαγράφηκαν μονομιάς
αυτά που οι ίδιοι έπραξαν. Με προκλητικές δηλώσεις, με κινητοποίηση ολόκληρου
του κρατικού μηχανισμού-που στις φωτιές που έκαψαν ολόκληρη τη δυτική Ελλάδα
αλλά και το Δεκέμβριο όλες τις πόλεις ήταν ανύπαρκτος- δημιουργήθηκε ένα
απίστευτο κλίμα όξυνσης εις βάρος του Π.Α.Ο.Κ. που στόχο είχε την διάλυση όλων
όσων με κόπο χτίζουμε εδώ και 1.5 χρόνο. Για χάρη μιας Α.Ε. ενός
μεγαλοεπιχειρηματία ρίχτηκε απίστευτη ποσότητα αναίτια από καρκινογόνα και
ληγμένα χημικά από τις διμοιρίες των ΜΑΤ που ο Σωκράτης Κόκαλης κινητοποίησε.
Αποδείχτηκε ότι ήθελαν με οποιοδήποτε κόστος να προστατέψουν την συγκεκριμένη
Α.Ε., ακόμη και αν υπήρχαν απώλειες σε ανθρώπινες ζωές! Δεκάδες συλλήψεις
έγιναν, σε αντίθεση με το Δεκέμβριο που δεν συνελήφθη κανένας κουκουλοφόρος,
γεγονός που πέρα από τις δεκάδες μαρτυρίες αποδεικνύει πως αυτοί είναι άνθρωποι
του πολιτικού συστήματος που χρησιμοποιούνται για να προβοκάρουν οποιοδήποτε
κίνημα αλλαγής.
Ο ΠΑΟΚτσής τελικά είναι ο μόνος που συνεχίζει να αντιστέκεται. Κρατάει σθεναρά
αντίσταση στις ασπρόμαυρες Θερμοπύλες, μόνος εναντίον του συστήματος και των
υπόδουλων σε αυτόν. Εφιάλτες υπάρχουν πολλοί, λιπόψυχοι ακόμη περισσότεροι.
;Oμως, ενωμένοι μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε. Ενωμένοι μπορούμε να βγούμε
νικητές από αυτόν τον δύσκολο αγώνα. Γιατί ο ΠΑΟΚτσής είναι επαναστάτης με
αιτία. Γιατί φοβούνται τον Π.Α.Ο.Κ., το κοινωνικό φαινόμενο και κίνημα
Π.Α.Ο.Κ., όχι την αθλητική ομάδα Π.Α.Ο.Κ. Γι αυτό μας πολεμούν.
Σε αυτό το σάπιο ελληνικό πρωτάθλημα, όπου κάθε ομάδα έχει τα δικά του
ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε., όπου ισχύουν συμφωνίες κυρίων σε διάφορα αθλήματα μεταξύ των
μεγαλοεπιχειρηματιών, Ο Π.Α.Ο.Κ. εξακολουθεί να υπάρχει και να αντιστέκεται. Το
ελληνικό πρωτάθλημα είναι μια αγορά, όπου υπάρχουν απλά ομάδες περίπτερα και
ομάδες συνοικιακών σουπερμάρκετ, ομάδες περίπτερα- τύπου Λάρισας- που
προσπαθούν να γίνουν συνοικιακά σουπερμάρκετ μέσω της πλήρους υποδούλωσής τους
στο κατεστημένο, ομάδες εμπορικά κέντρα και ο Π.Α.Ο.Κ.
Υ.Γ.1: Ο Π.Α.Ο.Κ. απέδειξε στο ματς της Τετάρτης πως αγωνίζεται μόνο για τον
εαυτό του, πως δεν κάνει συμμαχίες ή δολοπλοκίες με καμία ομάδα. Αγωνίζεται
μόνο για τον εαυτό του και τον κόσμο του.
Υ.Γ.2: Κροτίδες, αντεθνικά συνθήματα, σπάσιμο του πούλμαν της αποστολής μας. Σε
οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα περιμέναμε μια ΑΝΤΡΙΚΙΑ δήλωση από τον πρόεδρο
της ομάδας. Όχι όμως από τον Πηλαδάκη.
Υ.Γ.3: Περιμένουμε στην συνέντευξη τύπου της Τετάρτης, η διοίκηση να μιλήσει
χωρίς φόβο και να πει τα πράγματα με το όνομά της. Γιατί η αλήθεια είναι ο
μόνος δρόμος για να βγούμε από το αδιέξοδο του παρελθόντος, ο μόνος τρόπος για
να επιβιώσουμε σε αυτόν τον ψεύτικο και βρώμικο κόσμο, ο μόνος τρόπος για να
δούμε τον Π.Α.Ο.Κ. στην κορυφή.
http://ultraspaok.gr/index.php?option=c ... 4&Itemid=9
Και μια αποψη οπαδικη.
Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..
Έγραψες για άλλη μια φορά gash.Από πόσα ποσταρίσματα με έχεις γλιτώσει φίλε τον τελευταίο καιρό.
THIS IS P.A.O.K
THIS IS P.A.O.K
Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..
Έδωσες τροφή για πολλά σχόλια ρε Gash!
Λίγο πρόχειρα μόνο το εξής: αν ο ΠΑΟΚ είναι όλα αυτά που περιγράφει ο αρθρογράφος και ΠΑΟΚ είναι ο λαός του και δεχτούμε ότι έχουμε 1.000.000+ οπαδούς και μάλιστα κυρίως στην ΠΑΟΚκρατούμενη Μακεδονία, τότε θα έπρεπε σε όλη Μακεδονία από τους ΠΑΟΚτσήδες πολίτες να επικρατεί αξιοκρατία ,δικαιοσύνη ,διορισμός στο δημόσιο με διαφανείς διαδικασίες , εξυπηρετήση του πολίτη με ευγένεια και σεβασμό, να εκλέγουμε τους καλύτερους δημαρχους, βουλευτές και νομάρχες πολλοί εκτων οποίων ως "ΠΑΟΚτσήδες" θα έπρεπε να είναι στο πλευρό του αδικημένου και του φτωχού εργάτη.
Σχόλιο νούμερο δύο: Αν σε οπαδικό sιte των οπαδών του ρούλη δημοσιευοταν η ιδια ακριβώς ανακοίνωση μόνο που αντί για ΠΑΟΚ έγραφε ΑΡΗΣ, οι οπαδοί του ρούλη θα συμφωνούσαν 100% και μάλιστα αυτοί στον οπαδικό τους μύθο θα έβαζαν ότι ο ΠΑΟΚ αποτελεί κατεστημένο της Βορείου Ελλάδας που του χτίζει γήπεδα η πολιτεία και τις γνωστές ανοησίες τους. (καλά αυτοί δεν παίζονται σε αυτά)
Λίγο πρόχειρα μόνο το εξής: αν ο ΠΑΟΚ είναι όλα αυτά που περιγράφει ο αρθρογράφος και ΠΑΟΚ είναι ο λαός του και δεχτούμε ότι έχουμε 1.000.000+ οπαδούς και μάλιστα κυρίως στην ΠΑΟΚκρατούμενη Μακεδονία, τότε θα έπρεπε σε όλη Μακεδονία από τους ΠΑΟΚτσήδες πολίτες να επικρατεί αξιοκρατία ,δικαιοσύνη ,διορισμός στο δημόσιο με διαφανείς διαδικασίες , εξυπηρετήση του πολίτη με ευγένεια και σεβασμό, να εκλέγουμε τους καλύτερους δημαρχους, βουλευτές και νομάρχες πολλοί εκτων οποίων ως "ΠΑΟΚτσήδες" θα έπρεπε να είναι στο πλευρό του αδικημένου και του φτωχού εργάτη.
Σχόλιο νούμερο δύο: Αν σε οπαδικό sιte των οπαδών του ρούλη δημοσιευοταν η ιδια ακριβώς ανακοίνωση μόνο που αντί για ΠΑΟΚ έγραφε ΑΡΗΣ, οι οπαδοί του ρούλη θα συμφωνούσαν 100% και μάλιστα αυτοί στον οπαδικό τους μύθο θα έβαζαν ότι ο ΠΑΟΚ αποτελεί κατεστημένο της Βορείου Ελλάδας που του χτίζει γήπεδα η πολιτεία και τις γνωστές ανοησίες τους. (καλά αυτοί δεν παίζονται σε αυτά)
Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..
Vanroy θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω γιατί υπάρχουν λίγες ομάδες που μπορούν να ανταγωνιστούν τον ΆΡΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
Όπως για παράδειγμα η ομάδα που παραθέτω στο παρακάτω link
http://frikipaideia.wikia.com/wiki/%CE% ... E%BF%CF%85
Για το πρώτο μέρος της παράθεσης σου που έθιξες απλά να αντιπαραθέσω πως ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ γύρω μας.
Όπως για παράδειγμα η ομάδα που παραθέτω στο παρακάτω link
http://frikipaideia.wikia.com/wiki/%CE% ... E%BF%CF%85
Για το πρώτο μέρος της παράθεσης σου που έθιξες απλά να αντιπαραθέσω πως ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ γύρω μας.
Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..
Η σχεση "επαγγελματικο ποδοσφαιρο και οπαδοι" μας βρισκει ολους επιφυλακτικους, αλλα καλο ειναι να υπαρχουν και καποιες διευκρινισεις.
Το να πληρωνονται οι ποδοσφαιριστες, το να λειτουργουν σαν εταιριες οι ομαδες δεν με βρισκει αντιθετο. Εξ αλλου δε γινεται διαφορετικα στις μερες μας! Αρκει να σκεφτει κανεις οτι ουτε τα εξοδα μετακινησης δεν θα μπορουσαν να καλυφθουν σε αντιθετη περιπτωση!
Εμενα με νοιαζει η ομαδα μου να κινειται σε επαγγελματικα πλαισια αλλα παραλληλα να διατηρει τους δεσμους της με το παρελθον και να μην εχει σαν σκοπο το καθαρο κερδος ανεξαρτητα απο τη χαρα του αθληματος και το συναισθημ ατων οπαδων!
Δεν θελω η ομαδα μου να νοιαζεται καθαρα για το κερδος αδιαφορωντας για ολα τα αλλα. Ο Ρομι Γκε, διευθυνων συμβουλος της Juventus, ειχε δηλωσει χαρακτηριστικα και πολυ κυνικα: "Η Γιουβεντους πριν 10 χρονια ηταν ενας παραδοσιακος συλλογος, σημερα ειναι μια επιχειρηση που ανηκει στα ΜΜΕ"
Ο Σαντσεθ, αντιστοιχος της Ρεαλ, παρομοιασε τον Ζινταν με τον Τομ Κρουζ! Και ο μεν και ο δε ανηκουν σε εταιριες θεαματος...
Και τελος ο πρωην προεδρος της ομαδας που υποστηριζω στην Ιταλια(εχω μπει στο τρικ της παγκοσμιοποιησης), Σερτζιο Κρανιοτι μιλησε για την πιο "οικουμενικη επιχειρηση" στον κοσμο! Το ποδοσφαιρο! Και η ειρωνια ειναι οτι ενω απεχθανομαι τετοιου ειδους προσεγγισεις του αθληματος, υπηρξα "πελατης" του Κρανιοτι αγοραζοντας 2-3 πραγματακια απο την Μπουτικ των Lazialli...
Επαγγελαματικο ποδοσφαιρο και οπαδοι με τη μορφη που περιεγραψα παραπανω δε μπορει να χωρεσει τα συναισθηματα μου και την αγαπη μου για τον ΠΑΟΚ. Το οτι αγοραζουμε μετοχες δεν το βλεπω ετσι! Ειναι μια απαραιτητη διαδικασια για να λειτουργησει η ομαδα. Την ΑΜΚ την κανει ο Ζαγορακης, ο Βρυζας, εμεις! Οχι καποιος στυγνος τεχνοκρατης. Σε αυτη την περιπτωση αλλαζει το θεμα...
Το να πληρωνονται οι ποδοσφαιριστες, το να λειτουργουν σαν εταιριες οι ομαδες δεν με βρισκει αντιθετο. Εξ αλλου δε γινεται διαφορετικα στις μερες μας! Αρκει να σκεφτει κανεις οτι ουτε τα εξοδα μετακινησης δεν θα μπορουσαν να καλυφθουν σε αντιθετη περιπτωση!
Εμενα με νοιαζει η ομαδα μου να κινειται σε επαγγελματικα πλαισια αλλα παραλληλα να διατηρει τους δεσμους της με το παρελθον και να μην εχει σαν σκοπο το καθαρο κερδος ανεξαρτητα απο τη χαρα του αθληματος και το συναισθημ ατων οπαδων!
Δεν θελω η ομαδα μου να νοιαζεται καθαρα για το κερδος αδιαφορωντας για ολα τα αλλα. Ο Ρομι Γκε, διευθυνων συμβουλος της Juventus, ειχε δηλωσει χαρακτηριστικα και πολυ κυνικα: "Η Γιουβεντους πριν 10 χρονια ηταν ενας παραδοσιακος συλλογος, σημερα ειναι μια επιχειρηση που ανηκει στα ΜΜΕ"
Ο Σαντσεθ, αντιστοιχος της Ρεαλ, παρομοιασε τον Ζινταν με τον Τομ Κρουζ! Και ο μεν και ο δε ανηκουν σε εταιριες θεαματος...
Και τελος ο πρωην προεδρος της ομαδας που υποστηριζω στην Ιταλια(εχω μπει στο τρικ της παγκοσμιοποιησης), Σερτζιο Κρανιοτι μιλησε για την πιο "οικουμενικη επιχειρηση" στον κοσμο! Το ποδοσφαιρο! Και η ειρωνια ειναι οτι ενω απεχθανομαι τετοιου ειδους προσεγγισεις του αθληματος, υπηρξα "πελατης" του Κρανιοτι αγοραζοντας 2-3 πραγματακια απο την Μπουτικ των Lazialli...
Επαγγελαματικο ποδοσφαιρο και οπαδοι με τη μορφη που περιεγραψα παραπανω δε μπορει να χωρεσει τα συναισθηματα μου και την αγαπη μου για τον ΠΑΟΚ. Το οτι αγοραζουμε μετοχες δεν το βλεπω ετσι! Ειναι μια απαραιτητη διαδικασια για να λειτουργησει η ομαδα. Την ΑΜΚ την κανει ο Ζαγορακης, ο Βρυζας, εμεις! Οχι καποιος στυγνος τεχνοκρατης. Σε αυτη την περιπτωση αλλαζει το θεμα...
Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..
Αν και δεν είναι το πλέον κατάλληλο τόπικ, δεν ήξερα που αλλού να το ποστάρω...:
Ποδοσφαιριστής πεθαίνει από πυροβολισμό θεατή την ώρα που είναι έτοιμος να σκοράρει!!
http://pliatsikonews.blogspot.com/2009/ ... st_16.html
Ποδοσφαιριστής πεθαίνει από πυροβολισμό θεατή την ώρα που είναι έτοιμος να σκοράρει!!
http://pliatsikonews.blogspot.com/2009/ ... st_16.html
Re: Επαγγελματικός αθλητισμός και οπαδισμός..
http://www.youtube.com/watch?v=mRiLAEvh ... re=related
Μικρό διακοπή το παραπάνω βίντεο για να συνεχιστεί η ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Μικρό διακοπή το παραπάνω βίντεο για να συνεχιστεί η ενδιαφέρουσα συζήτηση.